‌
محبوب من بیا
تا اشتیاقِ بانگِ تو در جانِ خسته‌ام
شور و نشاط عشق برانگیزد

من غرق مستی‌ام.
از تابشِ وجودِ تو در جامِ جان، چنین،
سرشار هستی‌ام.

من بازتابِ صولتِ زیباییِ توام
آیینه‌ی شکوهِ دلاراییِ توام

▪️حمید مصدق

تو آن تصویر جاویدی که حتی مرگ جادویی
نداند نقشت از لوح ضمیر من ستردن را

#حسین_منزوی

رسم آدم ها همین است
اگر بودی که هیچ
اگر نبودی دیگران هستند ...
این تویی که باید عاقل باشی
و خودت را برای چنین جماعتِ
بی تفاوت و بی عاطفه ای خرج نکنی

نگاه كن هنوز آن بلند دور
آن سپيده، آن شكوفه زار انفجار نور
كهربای آرزوست
سپيده‌ای
كه جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوی يك نفس در ان زلال دم زدن
سزد اگر هزار باز بيفتی از نشيب راه و باز
رو نهی بدان فراز ...

#هوشنگ_ابتهاج

روئیدی در قلب من، بسان گل کوچکی که کنار دیوار می‌روید. همین‌قدر ناخواسته، عاشقت شدم ...

من ترک عشق و شاهد و ساغر نمی‌کنم
صدبار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

باغ بهشت و سایه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است
گفتم کنایتی و مکرر نمی‌کنم

هرگز نمی‌شود زسر خود خبر مرا
تا در میان میکده سر بر نمی‌کنم

#حافظ

مکن پیشه خود بجز راستی
اگر راستی کارت آراستی

#سعدی

اگر از من بخواهند نیکوکاری، مهربانی و عدالت را به ترتیب تقدم ردیف کنم، اول مهربانی، دوم عدالت و سوم نیکوکاری را نام می‌برم ...
زیرا مهربانی به خودی خود عدالت و نیکوکاری را به کار می‌گیرد، و یک سیستم عدالت بی عیب در بطن خود به اندازه کافی نیکوکاری دارد ...
نیکوکاری چیزی است که وقتی نه مهربانی هست و نه عدالت، باقی می‌ماند

#ژوزه_ساراماگو
📕 نوت بوک

به من می‌گفت:
"چشم هاى تو مرا به اين روز انداخت.
اين نگاهِ تو كارِ مرا به اينجا كشانده.
تاب و تحمل نگاه هاى تو را نداشتم.
نمی‌دیدی كه چشم بر زمين مى دوختم؟"
به او گفتم:
"در چشم هاى من دقيق تر نگاه كن!
جز تو هيچ چيزى در آن نيست..."

📕 #چشمهایش
#بزرگ_علوی

چو سحرگاه ز گلشن مه عیار برآمد
چه بسی نعره مستان که زگلزاربرآمد

ز رخ ماه خصالش ز لطیفی وصالش
همه رابخت فزون شدهمه را کاربرآمد

مولانا

ایرج بسطامی
دلداده

شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم

دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم

تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی‌گشای

من همه جا پی تو گشته‌ام
از مَه و مِهر نشان گرفته‌ام

بوی تو را ز گل شنیده‌ام
دامن گل از آن گرفته‌ام

تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی‌گشایی

شعر از هوشنگ ابتهاج

۲۱ مرداد
#روز_ملی_دریای_خزر
گرامیداشت گنجینه ارزشمند محیط زیست ایران

ملت عشق از همه دینها جداست

عاشقان را ملت و مذهب خداست

#مولانای_جان

یا هو یا هو یا حقُ هوالهو
ما مست و خرابیم .....
خُم گونه بجوشیم .......

مرا می‌بینی و هر دَم زیادَت می‌کنی دَردَم
تو را می‌بینم و میلم زیادَت می‌شود هر دَم

به سامانم نمی‌پرسی، نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی، نمی‌دانی مگر دردم؟

نه راه است این که بُگذاری مرا بر خاک و بُگریزی
گُذاری آر و بازم پرس تا خاکِ رَهَت گردم

ندارم دستت از دامن، به جز در خاک و آن دَم هَم
که بر خاکم روان گَردی بگیرد دامنت گَردم

فرو رفت از غمِ عشقت دَمَم دَم می‌دهی تا کی؟
دَمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جُستم
رُخَت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

کشیدم در بَرَت ناگاه و شد در تابِ گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فِدا کردم

توخوش می‌باش باحافظ،بروگوخصم جان می‌ده
چوگرمی ازتو می‌بینم،چه باک ازخصمِ دَم سَردم

#حضرت_حافظ

پیوسته باید که از اندامِ مومن یکی به خداوند مشغول باشد؛
یا به دل او را یاد کند،
یا به زبان، ذکر او هَمی‌گوید،
یا به چشم، دیدارِ وی می‌بیند،
یا به دست، سخاوت می‌کند،
یا به قدم، زیارت مردان همی‌رَود،
یا به تَن، خدمت مؤمنان همی‌کند،
یا از ایمان، یقینی همی‌وَرزد،
یا از خِرد، معرفت همی‌دارد،
یا از کار، اخلاص هَمی‌ورزد،
یا از قیامت حَذر می‌کند.
این چنین کس، من کفیلم که چون سر از گور بَرکند، کَفن‌کِشان می‌رود تا به بهشت.

#ابوالحسن_خرقانی

‍ " درخت دوستی "

درختِ دوستی بنشان که کامِ دل به بار آرد
نهالِ دشمنی برکن که رنجِ بیشمار آرد
حافظ

□ پندی از این خوش تر نیست که آدمی در مزرع دلها درخت دوستی و مهربانی بنشاند و هر نهال دشمنی و خارخار مایی و منی را از دل بیرون کند. وقتی مصاحبه گران از برتراند راسل خواستند که جوهر همه نصیحت های خود را به آیندگان در یکی دو دقیقه خلاصه کند، گفت: " من به دو نصیحت بسنده می کنم. یکی آنکه سخن نامعقول را نشنوند و نگویند و نپذیرند و دیگر آنکه مهربانی را بهتر از کینه توزی و دشمنی دانند. "

برگرفته از کتاب " در صحبت حافظ "
به قلم حسین الهی قمشه ای
نگارگری اثر کمال الدین بهزاد