بیا با تو مرا کارست امروز
         مرا سودای گلزارست امروز

            بیا دلدار من دلداریی کن
  که روز لطف و ایثارست امروز

         دل من جامه‌ها را می‌دراند
      که روز وصل دلدارست امروز

        بخندان جان ما را از جمالی
     که بر گلبرگ و گلنارست امروز

              #مولانا

قلبم به حدیثی که شنیدی
مشکن

عهدم به خطایی که ندیدی
مشکن …


#ملک_الشعرای_بهار

من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار
حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار

او خانه همی جوید و من صاحب خانه
هر در که زنم صاحب آن‌ خانه تویی تو

                             شیخ بهائی

بایزید بسطامی را گفتند:
قومی می‌گویند که کلید بهشت کلمه:
لااله الاالله است.
گفت: بلی کلید بی‌دندانه در نگشاید و دندانه این کلید چهار چیز است :

زبانی از دروغ و غیبت دور؛
دلی از مکر و خیانت صاف؛
شکمی از حرام و شبهت خالی؛
و عملی از هوی و بدعت پاک.



ذکر: #شیخ‌بایزید_بسطامی

گوهر چه بود به بحر او جز سنگی
گردون چه بود بر در او سرهنگی

از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست
جز صبر که از صبر ندارم رنگی


#مولانای_جان

گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی

آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی


#مولانای_جان

حاشا ، که من به موسمِ گُل ، تَرکِ می ، کنم ،

من ، لافِ عقل می‌زنم ، این کار ، کی کنم؟ ،




مطرب کجاست؟ ، تا همه محصولِ زهد و علم ،

در کارِ چنگ و بربط و ، آوازِ نی ، کنم ،




از قیل و قالِ مدرسه ، حالی دلم گرفت ،

یکچند نیز ، خدمتِ معشوق و می ، کنم ،




کی بود در زمانه وفا؟ ، جامِ می ، بیار ،

تا ، من حکایتِ جم و ، کاووس کی ، کنم ،




از نامۂ سیاه ، نترسم ،،، که روزِ حشر ،

با فیضِ لطفِ او ، صد ازین نامه ، طی کنم ،




کو پیکِ صبح؟ ، تا گِلِه‌هایِ شبِ فراق ،

با آن خجسته‌طالعِ فرخنده‌پی کنم؟ ،




این جانِ عاریَت ، که به‌حافظ سپرد دوست ،

روزی ، رُخَش ببینم و ، تسلیمِ وی کنم ،




#حافظ

پروردگارا!
به لطف وشوق تو در این
پگاه زیبا،چشم می گشاییم
چشم وزبان ما رابه خیرونیکی بگشا

به نام خدای همه

#یک حبه نور

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

همانا انسان را آفریدیم و همواره آنچه را که باطن و نفسش به او وسوسه می کند، می دانیم، و ما به او از رگ گردن نزدیک تریم.

#ق-آیه ۱۶

روز خود را با دعا ، نیایش و شکرگزاری شروع کن

باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست.پس:

آخرهفته که شد ،
جاده ی بیخیالی را بگیر و دور شو ...
آن قدر دور ؛
که دستِ هیچ دغدغه ای
به دلخوشی هایت نرسد !!!

همچنین یادمون نره که;

زندگی ساختنی است نه ماندنی
بمان برای ساختن ,نساز برای ماندن
منتظر نباش
کسی برایت گل بیاورد
تلاش کن،
بذری بکار
و از آن مراقبت کن
خود صاحب گل خواهی شد...

🌺🌺🌺

یار مهربانم
درود
بامداد دوشنبه ات نیکو

🌺🌺🌺

خدایا
همین که حال دوستان و نزدیکانم خوب باشد
و لبخند شادی بر لبانشان
برایم کافیست
در این روز زیبا آنها را به آغوش مهربانت میسپارم
و بهترین هدیه "سلامتی"را برایشان آرزومندم

🌺🌺🌺

شاد باشی

بانو عهدیه

غلام ساقی خویشم که بامداد پگاه
مرا زمشرق خم آفتاب بر کشدا

#سیف_فرغانی

خداوندا دلم از دین بری شد
اسیر دام زلف اون پری شد
پری دید و پریشون گشت فایز
پری رو هر که دید از دین بری شد

درون قلبهای ساده جا کردن
و قایق بر شط خون و خطر راندن
مگر فایز
ترا این حشمت آیین نیست
سرایان
در صدای مردم عمو جان
مگر راز حیات جاودان این نیست ؟

پری رنجید
پری بد کرد
پری رم کرد و دیو
اما
چه می گویم عمو فایز
پری که هیچ
حتی دیو هم رفته ست از افسانه های روزگار ما
و افسانه چه گفتم باز ؟
کدام افسون ؟
دگر افسانه حتی نیست
که شبهای سیاه قطبی ما را کند کوتاه

شکایت نیست
که شوریدگی مرده ست
محبت نیست
چرا که مهرورزی روسپی بازیست
و این
گویا به قانون پری ننگ است
حکایت
هم که چه بسیار
همان تکرار دیگر گونه ی رنگین نیرنگ است
چه سودایی؟
که سر
این کرم جوش پوک
چه خوفی ؟
که خطر مرده است
درختان را هجوم شاخ و برگ هرزه از بالندگی انداخت
چرا که یک زمان با چشمه ی قریه تب مرده ست
غرور ؟
غروبی چند پیش ازاین
ز پرخاش رفیق خورده سوگندی
طلبکاری
به ضرب پشت دست زهر خندی خیس سیلان عرق
گردید
و یک لحظه
زبانش لال و مژگانش فرو زانوش سست و گرگ دیده گوسفندی
ساکت و محسور
و آنگاه از فرازی به فرودی از عطسه ای بیدار از خواب دراز غار
تو گفتی ناگهان معجونی از منگیش
به هوش آورد
و پیدا بود
می شد دید
که او با ضربه ی مرموز پنداری
مگر در خواب نرم حشمتی
شاید
جدالی سهمناک و صعب با خود کرد
و لبخندی
جواب زهرخند آنگاه
و لبخندی گره بگشای بندی
نمی شد دید اما می شد اندیشید

ادامه دارد...
#منوچهر_آتشی
#چند_و_چونی_با_فایز
#دیدار_در_فلق