اگه با خودت دوست بشی, هرگز تنها نمی مونی..


هر کسی اندر جهان مجنون لیلیی شدند
عارفان لیلی خویش و دم به دم مجنون خویش

#غزل_مولانا

عقل را پنداشتم در عشق تدبیری بود
من نخواهم کرد دیگر تکیه بر پندار خویش


{{{{حضرت سعدی شیخ اجل}}}}

از درد همیشه من دوا می‌بینم
در قهر و جفا لطف و وفا می‌بینم

در صحن زمین به زیر نه طاق فلک
بر هرچه نظر کنم ترا می‌بینم

#مولانای_جان

از خویش خوشم نی نباشد خوشیم
از خود گرمم نه آب و نی آتشیم

چندان سبکم به عشق کاندر میزان
از هیچ کم آیم دو من ار برکشیم

#مولانای_جان

گفتی که وفا میکنم و هیچ نکردی
ما چشم وفا از تو نداریم جفا کن ...!

#فیض کاشانی

سماع چیست

سماع، رقصِ درون و حرکت حبّی در تعالی فکری و عشقی است. رقص روحانی درونی می‌باشد که از نقص به کمال می‌رود. هستی در رقص است چون همیشه در حال رفتن به کمال و رفتن از قوه به فعلیت است.
سماع: سرایت رقص روحانی درونی به بدن

یک دست جامِ باده و یک دست جَعدِ یار
رقصی چُنین میانهٔ میدانم آرزوست

پَرتوِ دل بود که زَد بر سَعیر
پُر شُد و بِشکافت که هَلْ مِنْ مَزید؟


حکایتی از شمس در مورد سماع

دکتر غلامحسین #ابراهیمی_دینانی

کیفیت و کمیت دعا

حسین #الهی_قمشه‌ای

در هوایت بی‌قرارم روز و شب
سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم
روز و شب را کی گذارم روز و شب

#مولانای_جان

ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
چه کنم؟ که هست اینها گل خیر آشنایی

همه شب نهاده‌ام سر، چو سگان، بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانهٔ گدایی

#فخرالدین_عراقی

#بنان - چه شبها

آبِ آتش ، می‌رود ،،، زان لعلِ آتش‌فامِ او ،

می‌برد آرامم از دل ، زلفِ بی آرامِ او ،



حاصلِ عمرم در ایامِ فراقش ، صرف شد ،

چون ، خلاص از عشق ،،، ممکن نیست در ایامِ او ،



بلبلان ، از بویِ گل مست‌ند و ،،، ما ، از رویِ دوست ،

دیگران ، از ساغرِ ساقی و ،،، ما ، از جامِ او ،



* آبِ آتش = آبرویِ آتش - قدر و منزلتِ آتش





#خواجوی_کرمانی

آن که سودا زدۀ چشم تو بوده‌ست ، منم ،

و آن که از هر مژه ، صد چشمه گشوده‌ست ، منم ،



آن که پیشِ لبِ شیرینِ تو ، ای چشمۀ نوش ،

آفرین گفته و ، دشنام شنوده‌ست ، منم ،



آن که خوابِ خوشم از دیده ربوده‌ست ، #تو‌یی ،

و آن که یک بوسه از آن لب نربوده‌ست ، منم ،



ای که از چشمِ رهی ، پای کشیدی چو اشک ،

آن که چون آه ، به دنبالِ تو بوده‌ست ، #منم ،





#رهی_معیری

زِ دل مِهر رخ تو رفتنی نِی
غم عشقت به هرکس گفتنی نِی

ولیکن سوزش عشق و محبت
میونِ مردمان بِنهُفتَنی نِی  ....



( باباطاهرعریان رحمه)

موج آب زندگی جز پیچ و تاب عشق نیست
سوزد از لب‌تشنگی هر کس کباب عشق نیست

می‌رساند چون ره خوابیده رهرو را به جان
رشته‌ی ‌جانی که در وی پیچ و تاب عشق نیست

استخوان را پنجه مرجان کند در زیر پوست
گر به ظاهر سرخ‌رویی در شراب عشق نیست

خاکیان را دل کجا ماند به جای خویشتن؟
آسمان را چون قرار از اضطراب عشق نیست

می‌کند ریگ روانش کار آب زندگی
پیچ و تاب ناامیدی در سراب عشق نیست

گریه‌ی عشاق دوزخ را کند باغ خلیل
آب این آتش به جز اشک کباب عشق نیست

شاه را درویش می‌سازد، گدا را پادشاه
عالمی چون عالم خوش‌انقلاب عشق نیست

پرتو شمع تجلی پرده‌سوز افتاده است
چشم پوشیدن حجاب آفتاب عشق نیست

مطلب از ایجاد دل کیفیت عشق است و بس
پیش سگ انداز آن دل را که باب عشق نیست

گوی چوگان سبک‌ سیر حوادث می‌شود
هر که را در مغز سر بوی شراب عشق نیست

نیست در چشم بصیرت خال اگر صائب تو را
نقطه‌ی شک در سراپای کتاب عشق نیست..



(حضرت صائب تبریزی رحمه)

جهان به مجلس مستان بی خِرَد ماند !
که در شکنجه بُوَد هر کسی که هشیارست



==جناب صائب تبریزی==

اَلفِ ما شده از یک دمِ هجرانِ تو دال
راست اَز بَزم برون‌ رفته و خَم آمده ‌ایم



==جناب طالب آملی==

در عشق تو پای کس ندارد جز من
در شوره کسی تخم نکارد جز من

با دشمن و با دوست بدت می گویم
تا هیچکست دوست ندارد جز من

#عنصری_بلخی

#رشید_کاکاوند

مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کُنَد
که اعتراض بر اسرارِ علمِ غیب کُنَد

کمالِ سِرِّ محبت ببین، نه نقصِ گناه
که هر که بی‌هنر اُفتَد، نظر به عیب کند

ز عطرِ حورِ بهشت آن نَفَس برآید بوی
که خاکِ میکدهٔ ما عَبیر جِیب کند

چنان زَنَد رَهِ اسلام غمزهٔ ساقی
که اجتناب ز صهبا، مگر صُهیب کند

کلیدِ گنجِ سعادت قبولِ اهلِ دل است
مباد آن که در این نکته شَکُّ و رِیب کند

شبانِ وادیِ اِیمن گَهی رسد به مراد
که چند سال به جان، خدمتِ شُعیب کند

ز دیده خون بِچکانَد فِسانهٔ حافظ
چو یادِ وقتِ زمانِ شَباب و شِیب کند

 
✍️حضرت حافظ

🗣️رشید کاکاوند

ایهام در شعر حافظ

💠برشی از حرف‌های
دکتر رشید کاکاوند

در برنامه رادیو شب

شوریده‌تر از سیلِ بهارم ، چه توان کرد؟ ،

در هیچ زمین ، نیست قرارم ، چه توان کرد؟ ،



شیرازه نگیرد به خود ، اوراقِ حواسم ،

برهم‌زدۀ زلفِ نگارم ، چه توان کرد؟ ،



برهم نزنم دیده ، ز خورشیدِ قیامت ،

حیرت‌زدۀ جلوۀ یارم ، چه توان کرد؟ ،





#صائب_تبریزی