ترانه بسیار زیبا و خاطره انگیز
کجا رفتی
با صدای : مهستی

تو عسل، ما سِرکِه در دنیا و دین
 دفعِ  این  صفرا  بُوَد سِرکِنگَبین

در دنیا و دین، تو عسلی و ما سِرکه. یعنی تو در دین و دنیا، اخلاق نکو و پسندیده داری و ما برعکس تو، دچار سوء اخلاق هستیم. ما صفرای خود را تنها با سرکنگبین تو می توانیم دفع کنیم، یعنی سوء اخلاق ما با حُسنِ اخلاق تو تصحیح می شود.

سِرکه افزودیم ماقومِ زَحير
 تو عسل بفزا، کَرَم را وا مگیر

ما که دچار بیماریِ پیچش دل هستیم، بر سرکه می افزاییم، ولی تو عسل را زیاد کن. ما بیماردلان، سوء اخلاق را افزودیم، تو ای انسان کامل، حسن اخلاق را با ما زیاد کن و برما کرم آور.
زحیر:  پیجش در روده بزرگ. اسهال

این سِزید از ما، چنان آمد زما
ریگ اندر چشم چه افزاید؟ عَما

این چیزی است که از ما می سزد و لايق آن هستیم. خلاصه هر چه در درونمان بود آشکار شد. ریگ در چشم چه چیز را می افزاید؟ کوری و نابینایی را افزون می کند.

اشاره به ضرب المثل معروف: از کوزه همان برون تراود که در اوست. بنابر این از نفس بدکار، چیزی جز بدی و کژی سر نمیزند.

آن سزد از تو ایا کُحلِ عزیز
 که بیاید از تو هر ناچیز، چیز

ای سرمه گرانبها، شایستگی تو اینست که هر چیز خوار و بیمقدار از تو خاصیّتی بیابد، قدر و ارزش پیدا می کند.

شرح مثنوی

همه کس نصیب خود را بَرَد از زکات حُسنت

به من فقیر و مسکین غم بی حساب دادی

#فیض_کاشانی

علم مکاشفت به تعلم و مطالعه حاصل نشود ، حصول آن به اعمال صالح و صفای آیینه دل به زهد و گرسنگی و بیداری و خاموشی و اعتزال از مردم باشد ؛ مثلا بیداری در شب ، دل را روشن کند و صافی سازد و نور بخشد و چون این صفا به صفایی که از گرسنگی حاصل شده افزوده شود ، دل چونان ستاره ای فروزان شود چون آیینه ای درخشان و آن گاه جمال حق در آن نمودار گردد.


  محمد _غزالی

اگر نمی توانی با عشق کار کنی,
اگر به جز با ملامت و بيزاری کاری از تو بر نمی آيد,
بهتر است کار خود را ترک کنی و بر دروازه معبد بنشينی,
و صدقات کسانی را که با عشق کار می کنند بپذيری...
زيرا اگر بدون عشق... پخت کنی,
نانی تلخ از تنور به در خواهد آمد که گرسنه را نيم سير گذارد ...

جبران_خليل_جبران

به آنانی که "راه" را از من پرسیده‌اند، چنین پاسخ داده‌ام:
"این - اکنون راهِ من است. راه شما کدام است؟" زیرا راهِ مطلق در کار نیست.

فردریش_نیچه
چنین گفت زرتشت

امید...
اميد، چونان پرنده ای ست
كه در روح آشيان دارد و
آواز سر می دهد با نغمه ای بی كلام
و هرگز خاموشی نمی گزيند
و شيرين ترين آوايی ست كه
در تندباد حوادث به گوش می رسد
و توفان بايد بسی سهمناك باشد
تا بتواند اين مرغك را
كه بسيار قلبها را گرمی بخشيده
از نفس بيندازد.
من آن را در سردترين سرزمين شنيده ام
و بر روی غريب ترين درياها.
با اين حال ؛ هرگز ؛ در اوج تنگدستی
خرده نانی از من نخواسته است...

امیلی دیکنسون

شخصی از من پرسید: "یعنی تو واقعاً از این وضعیت دنیا نگران نیستی؟"

من اول نفسی کشیدم و بعد گفتم:
از همه مهمتر این است که اجازه ندهی نگرانی و دلواپسی درباره اتفاقات این دنیا قلبت را در بر بگیرد.
اگر قلب تو پر از دلواپسی باشد آن وقت مریض میشوی و نمیتوانی کمکی کنی.

#تیچ_نات_هان

به گرد دل همي گردی...
چه خواهي کرد..؟ميدانم..!


چه خواهي کرد..؟
دل را خون..رخ را زرد..ميدانم..!

يکي بازی برآوردی...
که رخت دل همي بردی...

چه خواهی..
بعد از اين بازی...
دگر آورد ميدانم...!

#مولانا


#تصنیف * می دانم *
#استاد_محمد رضا_شجریان

دل که رنجید از کسی
خرسند کردن مشکل است

شیشه بشکسته را
پیوند کردن مشکل است

کوه را با آن بزرگی
می توان هموار کرد

حرف ناهموار را
هموار کردن مشکل است


#صائب_تبریزی

جز دیدن روی تو مرا رای دگر نیست

جز وصل توام هیچ تمنای دگر نیست

هستند تو را جمله جهان واله و شیدا

لیکن چو منت واله و شیدای دگر نیست


#جناب_عراقی

ای هوای دیدنت سوز آه من
گوشه ابروی تو قبله گاه من
کشته این حسرتم کز چه رو ای گل
چهره پنهان میکنی از نگاه من
به جلوه خود نازنین یارا
شبی بیارا خلوت ما را

افتخاری/ آرزو

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎

ساز و آواز مشتاقی
همایون شجریان

گرايش ها و گريزها ، ستايش ها و نكوهش ها ، حمله ها و دفاع ها  بر چه استوارند ؟
جز بر بادي و دٓمي جز بر وٓهمي و انگاري ، جز بر خوشايند و بدآيند بي پايه اي ؟
ميانِ باش و تنها باش...

#شمس_تبریزی

معانی اسم شهرت و میدونستین؟!

زندگی خواب و خیالی بیش نیست

بی سبب از اندهش محزون شدی

#پروین_اعتصامی

"عاقبت بین است عقل از خاصیت
  نفس باشد کو نبیند عاقبت "

#مثنوی_مولانا دفتردوم


عقل به دلیل ارزشمندی اش به عاقبت
   امور می نگرد. اما نفس غرق امیال
   زودگذر است و عاقبت اندیش نیست.

  

ای باد بی‌آرام ما
با گل بگو پیغام ما

کای گل گریز
اندر شکر چون
گشتی از گلشن جدا

#مولانا

هرگز دل من ز علم محروم نشد
کم ماند ز اسرار که معلوم نشد

هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز
معلومم شد که هیچ معلوم نشد

#خیام