«زلف بر باد مده»

اثر جدید #همایون_شجریان

آهنگ: #سعید_فرجپوری
تنظیم: #غلامرضا_صادقی
شعر : #حافظ

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم


نوازندگان:
کمانچه: سعید فرجپوری
تار و عود: آزاد میرزاپور
سنتور: مهیار طریحی
دف و دایره: حسین رضایی نیا
تنبک: آئین مشکاتیان

ساز و آوازی
در بیات اصفهان
زلف بر باد مده
آواز
#همایون_شجریان
آهنگساز
#سعید_فرجپوری
تنظیم
#غلامرضا_صادقی
کلام
#حافظ

هر چیز که در جستن آنی تو همانی
آن ره برود مرکب عمرت که برانی

زین غصه برون آی که این عمر هدر شد
بس تجربه اندوخته ای گر که بدانی

خروش خم چاچی که برآرد گذر عمر
بر چله آن قوس نشان هر چه که خواهی

از کام سخن هر چه برآید ز بد و خوب
باشد ز سر سفره آن علم که خوانی

از گردش این چرخ و فلک هیچ میاندوز
جز خدمت این خلق به ره مانده فانی

ای شاه برون آمده از خیزش این خلق
با جمله نکو باش که جاوید نمانی

ای #عارف درویش سخندان و سخنور
خوش بذر سخن در همه آفاق نشانی

#سعید_حکانی

سعید نفیسی (زاده ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ در تهران – درگذشته ۲۳ آبان ۱۳۴۵ در تهران) زبانشناس، پژوهشگر ادبیات فارسی، تاریخ‌نگار، نویسنده، مترجم و شاعر ایرانی بود

مردم جهان سه گروه بیشتر نیستند گروهی هستند که دانش و بینش و فضیلت را برای آن می خواهند که از آن خود لذت ببرند وکام جان را شیرین کنند و درآغوش لذایذ معنوی روزگار را به خوشی بگذرانند و البته این گروه شریفترین مردم جهانند
گروه دوم کسانی هستند که هرگز از دانش وبرتری اخلاقی لذت نبرده ودر این میدان هم دعوی ندارند و مردمی بی آزارندکه به سادگی می آیند و به سادگی می روند وزیانی به کسی نمی رسانند همچنان که سودی هم نمی بخشند

گروه سوم مردمی اند میانه ی این دو گروه یعني کسانی که دعوی دانش و برتری دارندو اندکی هم در پی دانش می روند وتنها به برتری ظاهری به اندازه ای که مردم پی به باطن خبیث و پستشان نبرند قناعت می کنند و دانش را برای تأمین منافع و زندگی مادی خود و التذاذ جسمانی و به عبارت دیگر سور چرانی و شکم خوارگی وحلق وجلق ودلق می خواهندمطلقا این گروه خراج جامعه ی انسانی وسرچشمه ی همه ی بدبختی ها و تیره روزيها هستند

رمان"نیمه راه بهشت"
#سعید_نفیسی

تصنیف：مرغ سحر

#محمد رضاشجریان
#مجید درخشانی
#سعید فرج پوری
#همایون شجریان

تصنیف：مرغ سحر

#محمد رضاشجریان
#مجید درخشانی
#سعید فرج پوری
#همایون شجریان

.

پر رنگ‌تر شد آن گل سرخی که خشک شد
ما در فراق، بیشتر از وصل عاشقیم

#سعید_صاحب_علم

زندگانیِ بی تو چه ذوقی دارد؟
غذا و سخن و هوا چه معنی دارد؟
که من در گوشه‌یِ دور از این جهان گم شده و بر باد رفته‌ام…!

#غاده_السمان
برگردان:
#سعید_هلیچی

اﮔﻪ ﺗﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
ﺷﺎﻩ ﻧﺸﺪﯼ
ﺍﻭﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎﺵ
ﮐﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﺸﮑﻠﺎﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭو
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ
آﺧﺮ ﻭﺯﯾﺮ ﺷﻪ!
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺎﺕ ﮐﻨﻪ!!!

موقع خسته شدن به دو چیز فکر کن
آنهایی که منتظر شکست تو هستند
تا “ به تو” بخندند....
آنهایی که منتظر پیروزی تو هستند
تا “ با تو” بخندند....

🌺🌺🌺

یارمهربانم
درود
پگاه شنبه ات معجزه

🌺🌺🌺

وقتی به بالای قله برسی
شاید همه دنیا تو را نبینن
ولی تو همه دنیا را می بینی…..
گاهی زندگی یعنی….
سخت کوشی برای رویایی که
هیچ کس جز شماقادر به دیدنش نیست..
آرزو دارم همواره در اوج باشی

🌺🌺🌺

شاد باشی


#سعید
#پیام صبحگاهی

ساز و آواز ماهور و افشاری
آواز: #محمدرضاشجریان
تار: #بهروز_همتی
کمانچه: #سعید_فرجپوری
بربط: #محمد_فیروزی
تنبک و هم‌خوان:
#همایون_شجریان
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است

۱۲ خرداد زادروز سعید فیروزآبادی

("زاده ۲۸ اسفند ۱۳۴۴ در شناسنامه"
"زادروز واقعی۱۲ خرداد ۱۳۴۵"  تهران) نویسنده، پژوهشگر و مترجم

فیروزآبادی مدرک دکترای زبان آلمانی دارد و استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد، مدرس دانشکده مطالعات جهان "رشته مطالعات کشورهای آلمانی زبان" و دانشکده ادبیات "رشته ایرانشناسی" دانشگاه تهران است. او سرپرست طرح فرهنگ خاورشناسان در پژوهشگاه علوم انسانی نیز بوده‌ است.

فعالیت‌ها و تحقیقات:
هیئت علمی و جانشین سردبیر (پروفسور برت فراگنر) در سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ نشریه اشپکتروم ایران که در آلمان منتشر می‌شود.
همکاری در نگارش و سرپرستی فرهنگ خاورشناسان در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۹.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی ایرانشناسی.
عضو مؤسس انجمن علمی هنر و ادبیات تطبیقی.
دبیر مجموعه بزرگان اندیشه و هنر بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.

کتاب‌شناسی:
تألیف
بازتاب ادبیات آلمانی در ایران (۱۳۸۳) مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها.
فرهنگ خاورشناسان "با همکاری" (۱۳۹۶–۱۳۷۶) جلد اول تا هشتم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
آیینه آفتاب "حضور شخصیت و آثار مولانا در غرب" بهمن نامور مطلق و دیگران (۱۳۸۸)، انتشارات علمی و فرهنگی.
پانزده گفتار در باب ترجمه (۱۳۸۸) نشرپارسه.
اسطوره متن بینافرهنگی "حضور شاهنامه در فرهنگ‌ها و زبان‌های جهان" به‌کوشش بهمن نامور مطلق و دیگران (۱۳۸۸) انتشارات علمی و فرهنگی.
واژه‌نامه پایه موضوعی زبان آلمانی (۱۳۹۱) انتشارات زبانکده.
مثنوی معنوی، با مقدمه‌های آنه‌ماری شیمل و سعید فیروزآبادی (۱۳۹۳) انتشارات بدیهه.
دیوان حافظ شیرازی، با مقدمه‌های یوهان کریستف بورگل و سعید فیروزآبادی (۱۳۹۳)، انتشارات بدیهه.
جدولهای صرف فعل در زبان آلمانی (۱۳۹۴) انتشارات زبانکده.
دستور پایه زبان آلمانی (۱۳۹۵) انتشارات زبانکده.
فرهنگ آلمانی-فارسی لانگنشایت (۲۰۱۸) انتشارات لانگنشایت، مونیخ.
فرهنگ جامع آلمانی- فارسی (۱۳۹۸) انتشارات زبانکده.

ترجمه از آلمانی:
زنگبار یا آخرین دلیل، آلفردآندرش (۱۳۷۲) نشرسوره مهر.
تاریخ نگارشهای عربی، فؤاد سزگین، جلد چهارم (۱۳۸۰) سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد .
شرق و غرب: زندگی غربی- شرقی من، آنه‌ماری شیمل (۱۳۸۲، ۱۳۸۶) نشر افکار.
گل و ستاره: (دنیای تصویرها در شعر فارسی) آنه‌ماری شیمل (۱۳۸۳) نشرپیام خاور.
انسانی، بسیار انسانی (کتابی برای جانهای آزاده) فریدریش ویلهلم نیچه (۱۳۸۴) نشرجامی.
این است انسان، فردریش ویلهلم نیچه، (۱۳۸۵-۱۳۸۶) نشرجامی.
تاریخ ادبیات معاصر ایران (تاریخ و تحول ادبیات معاصر فارسی، نظم و نثر) بزرگ علوی، (۱۳۸۶).
دجال: ت‍لاش‍ی ب‍رای ن‍ق‍د م‍س‍ی‍ح‍ی‍ت، فردریش ویلهلم نیچه (۱۳۸۶) نشرجامی.
اعتراف من، لئو تولستوی (۱۳۸۶) نشرجامی.
فراسوی نیک و بد: (درآمدی بر فلسفه آینده) (۱۳۸۷) نشرجامی.
این است نیچه "تفسیری بر آثار نیچه" گونتر شولته (۱۳۸۷) نشرثالث.
نسل بر باد رفته: "سیپر و پدرش" یوزف روت، (۱۳۹۲)‌ نشرباد.
مرگ در دوردست، آنه‌ماری شوارتسنباخ (۱۳۸۷) نشرشهاب.
رنج‌های ورتر جوان، یوهان ولفگانگ گوته، (۱۳۹۰) نشرجامی.
غزلیات شمس، با مقدمه آنه‌ماری شیمل، به انتخاب علی دهباشی (۱۳۹۰) چاپ دوم (۱۳۹۳) نشرنیکا.
اندیشه‌های زرین هاینریش هاینه، هاینریش هاینه (۱۳۹۱) انتشارات بدیهه.
اندیشه‌های زرین مسلمانان، به انتخاب آنه‌ماری شیمل (۱۳۹۲) انتشارات بدیهه.
جوانی زیباست و داستانهای دیگر، هرمان هسه (۱۳۹۲) نشرجامی.
رباعیات حکیم عمرخیام (چهار زبانه) (۱۳۹۲)، نشرپارسه.
فارسی‌زبانی (قلمرو، هویت و رابطه زبانی در تاریخ آسیا) برت فراگنر (۱۳۹۴) انتشارات علمی و فرهنگی.
جلال‌الدین رومی، مست، دیوانه، هشیار، "گزیده اشعار شمس تبریزی به‌زبان آلمانی و فارسی" با گردآوری وینسنس روزنتسوایگ فون شوانا (۱۳۹۶) انتشارات کتابسرای نیک.
من و کامینسکی، دانیل کلمان (۱۳۸۸) چاپ دوم: (۱۳۹۶) انتشارات کتابسرای نیک.
هجوم واقعیت "مسیر پناهجویان در اروپا" نوید کرمانی (۱۳۹۷) نشرگاندی.
در سرزمین اشک و خون "تجربه‌هایی در بین‌النهرین هنگام جنگ جهانی اول" یاکوب کونتسلر (۱۳۹۶) انتشارات نائیری.
زایش تراژدی، فردریش ویلهلم نیچه (۱۳۹۸) نشرجامی.
پرواز ایران، والتر میتل‌هولتسر (در دست چاپ) نشرگاندی.
زبان خیال‌انگیز نظامی، هلموت ریتر (۱۳۹۹) مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب.
سرزمین جدید ایران در آغاز پهلوی، آکسل فون‌گرفه (۱۴۰۰) هنر معاصر.
ایران به‌روایت متن و تصویر: "گزارشی از واپسین سال‌های قاجار" فردریش روزن (۱۴۰۰) هنر معاصر.

‎
#سعید_فیروز_آبادی

۱۸ خرداد زادروز سعید نفیسی

(زاده ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ تهران -- درگذشته ۲۳ آبان ۱۳۴۵ تهران) ادیب، شاعر، نویسنده، مترجم و تاریخنگار

  او فرزند میرزا علی‌اکبر "ناظم‌الاطباء کرمانی" و از نوادگان حکیم نفیس‌بن عوض‌کرمانی "طبیب نامدار ایران در قرن نهم هجری" بود. در ۱۵ سالگی برای تحصیل به شهر نوشاتل سویس و دانشگاه پاریس رفت و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان‌های تهران به‌تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۲۹۷ به‌گروه نویسندگان مجله دانشکده پیوست و در مدت یک ساله فعالیت این مجله، با ملک‌الشعرا بهار همکاری داشت.
در سال ۱۳۰۸ به‌خدمت وزارت فرهنگ درآمد و علاوه بر تدریس زبان فرانسه در دبیرستان‌ها، به‌کار آموزش در مدارس علوم سیاسی، دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت. در سال‌های بعد به‌تدریس در دانشکده‌های حقوق و ادبیات مشغول شد و به‌عضویت فرهنگستان ایران درآمد.
وی از آغاز بنیان دانشگاه تهران در جایگاه استاد دانشکده حقوق و پس از آن، به استادی دانشکده ادبیات برگزیده شد.
او چندی در دانشگاه‌های کابل و شهرهایی چون دهلی، کلکته، دانشگاه‌های قاهره و بیروت به آموزش پرداخت.
يكى از ويژگی‌هاى نفيسى اين بود كه درخواست نويسندگان تازه كار را براى نگارش مقدمه‌اى بر آثار آنان مى‌پذيرفت و معتقد بود كه اين كار سبب تشويقشان مى‌شود. او در راديو نيز برنامه‌اى با عنوان "در مكتب استاد" داشت كه ازبرنامه‌هاى پرشنونده بوده، در اين برنامه به‌پرسش‌هاى ادبى شنوندگان پاسخ داده مى‌شد.

روش نویسندگی نفیسی:
وی از بنیانگذاران مکتب نثر دانشگاهی است که از جمله ویژگی این نثر پیراستگی عبارات در لفظ و معنا بوده، به‌طوری که نویسنده می‌کوشد، اندیشه خود را چنان ساده بیان کند که عبارات او از هر گونه پیچیدگی دور بماند و به‌جای زیورهای بیهوده لفظی، از استحکام دستوری بهره بگیرد.

مدارج و افتخارات علمی نفیسی:
نفیسی را معمار نثر جدید معاصر ایران نامیده‌اند و این تبحر و چیرگی، ناشی از احاطه کامل وی به‌زبان‌های یونانی، لاتین، فرانسه، روسی، اردو، پشتو، عربی و فارسی است. ترجمه‌های کم‌نظیر او از زبان‌های بیگانه دارای معروفیت خاص است. بزرگترین خدمت وی به‌زبان و ادب و فرهنگ فارسی، تصحیح و تنقیح متون قدیمی است که از گوشه‌های کتابخانه‌های جهان بیرون کشیده و روی آنها با جدیت تمام کار کرده و به‌صورت کتاب عرضه داشته است. یکی از افتخارات وی، احیا و بنیانگذاری شیوه داستان‌نویسی تاریخ است که در آنها روح وطن‌پرستی و سلحشوری و قهرمانی را تقویت کرده، جوانان ایران زمین را به‌وطندوستی و حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور فرامی‌خواند.
نفیسی از بیماری آسم رنج می‌برد و سال‌های آخر عمر را در پاریس به‌سر برد و زمانی که برای شرکت در نخستین کنگره ایران‌شناسان به‌تهران آمده‌بود در ۶۱ سالگی درگذشت. وی را در تهران در کنار قبر پدرش و در بقعه‌ای به نام آرامگاه سرقبر آقا "پایین‌تر از چهارراه مولوی‌ به‌خاک سپردند.

‎
#سعید_نفیسی

قطعه《 صنما》

خواننده: #سپیده_رییس_سادات
آهنگساز: #رضا_قاسمی

کمانچه: #سعید_فرجپوری
#عود: #حسین_بهروزی_نیا

تار: #حمید_بهروزی_نیا
کوبه ای: #بهنام_سامانی

با من صنما دل یک دله کن
گر سر ننهم آنگه گله کن

مجنون شده‌ام از بهر خدا
زان زلف خوشت یک سلسله کن
#مولوی

به احترام همه ی زنانی که به جرم زیبایی و آزادگی متهم می شوند به جنون...
# افسانه_نجاتی

شبیه کودکی پیش رفیقانش زمین خورده
درونم بغض بی رحمیست، اما کم نیاوردم
#سعید_صاحب_علم

"نامه"
با صدای بانو #هایده
شعر: #هدیه
آهنگساز: #سعید_دیهیمی

سلام ای بهترینم
هنوز عاشقترینم
اگر از آشیونه دور دورم
غم عشقت
تو قلبم مونده با من
از اون خوابی که
اسمش زندگی بود
همون عشق و همون
غم مونده با من
نگیر این عشقو از من
که میمیرم به غربت
دلم با درد این عشق
یه عمره کرده عادت
تو ویرون من یه سرگردون
فلک کارش همینه
منو رسوای عالم کرد
خودش رسواترینه
ندیدی گریه هامو
نخوندی قصه هامو
به اونجایی رسیدم
که گم کردم خدامو