خداوندا ز هجران ناله ها من در گلو دارم
بسی غصه, بسی درد و بسی راز مگو دارم

اگر این است سهم من از این دنیای بی روزن
در این دنیا فقط همدم همین خمر و سبو دارم

صدایم را شنو یارب که نشنیدست یار من
هزاران ناله از هجران, دو صد چندان ازو دارم

من آن شیخی , که ترسایی , دلش را با نگاهی برد
الا ای یار دیرینه توسل من ز هو دارم

شراب تلخ مرد افکن کنون خواهم من ای ساقی
بیا ساقی جوابم ده که صدها گفتگو دارم

الا ای #عارف غمگین گل غم از دلت برچین
که من از یار دیرینه به شامه عطر و بو دارم

#سعید_حکانی #عارف

سر گشته و شیدا به جهان شهره چو ما نیست
این دیر خرابات به کس جای بقا نیست

آن باده و پیمانه و سجاده بیاور
بر نعره مستانه مگو نام خدا نیست

عمری که به علم و عمل و عقل هدر شد
یک لحظه دگر بی قدح و باده روا نیست

ای مفتی اعظم که دهی موعظه و پند
هرگز به نظر باز در این میکده جا نیست

خواهم که رسم بر در منزلگه جانان
افسوس که پیمودن این ره به دو پا نیست

ساقی تو بده پر قدح و خمره بیاور
کین درد و غم #عارف به یکی کاسه دوا نیست

#سعید_حکانی
#عارف

...بیا ساقی بده جامی از آن معجون عرفانی
ز سر بیرون برم پند همه پیران دانا را

ز بس کز آتش هجرش دل غمدیده باریده
از آه و ناله اش سوزد دل هر سنگ خارا را....

#سعید_حکانی
#عارف

هر چیز که در جستن آنی تو همانی
آن ره برود مرکب عمرت که برانی

زین غصه برون آی که این عمر هدر شد
بس تجربه اندوخته ای گر که بدانی

خروش خم چاچی که برآرد گذر عمر
بر چله آن قوس نشان هر چه که خواهی

از کام سخن هر چه برآید ز بد و خوب
باشد ز سر سفره آن علم که خوانی

از گردش این چرخ و فلک هیچ میاندوز
جز خدمت این خلق به ره مانده فانی

ای شاه برون آمده از خیزش این خلق
با جمله نکو باش که جاوید نمانی

ای #عارف درویش سخندان و سخنور
خوش بذر سخن در همه آفاق نشانی

#سعید_حکانی