‍ آنچه می توانم به تو بگویم این است که #جنگاور هرگز #دست یافتنی نیست؛ هرگز جایی #نمی ایستد که منتظر باشد چماق بر #فرقش بکوبند و بدین ترتیب احتمال امور #پیش بینی نشدنی را برای خود به #حداقل می رساند. بیشتر اوقات، گریز از آنچه تو اتفاق می نامی بسیار #آسان است مگر برای ابلهان که #هول_هولکی زندگی می کنند.
#دون_خوان
@kheradedaroun

خودتان #سکوت کنید تا سبب ایجاد سکوت در #دیگران شوید. به فریاد زدن، زیاد سخن گفتن و بلند حرف زدن #عادت نکنید. تماس‌ها را به #حداقل برسانید. اتفاقی هر جا که بودید، جَوی از تعمق #آرام با خود همراه داشته باشید.

#عده‌ای هستند که در یک هیاهوی پیوسته و در طوفانی از سر و صدا زندگی #می‌کنند. خواه در نمایشگاه باشند یا بازار، در هتل یا حتی در معبد زبانشان را می‌جنبانند و از حرف زدن باز نمی‌ایستند. اینها در مسیر خداآگاهی زیاد پیش نخواهند رفت.

دیگرانی هستند که برای بحث و جدل #اشتیاق دارند. کسانی که پایشان حتی به حوالی #پایتخت نرسیده، به خود جرأت می‌دهند درباره‌ی ظاهر و شکوه #امپراتور، که در کاخی در قلب شهر اقامت دارد، بحث و جدل کنند.

#سکوت، کلام یک جوینده‌ی پاک و بی‌ریای #معنویت است.

@kheradedaroun

بعضی از فلاسفه اعتقاد دارند #منشا اصلی دردها و اضطرایها و استرس های ما ناشی از شکاف بین #ترسها و امیدهایمان است.

ما مدام از خود #می پرسیم اگر فلان اتفاق بد بیفتد چه می شود؟

این چه خواهد شدها #خوره هایی هستند که به جانمان افتاده اند و در حال از بین بردن ما #هستند.

آنها معنقدند راه حل دست #شستن از امید است. از خودمان بپرسیم:
#بدترین حالتی که می تواند اتفاق بیفتد چیست؟ و سپس آن را #تحلیل کنیم.

با این آمادگی، غافلگیری شما به #حداقل میرسد و انتظارات شما #کاهش می یاید.

بعضی چیزها در کنترل ما #هست و بعضی چیزها در کنترل ما #نیست؛ و این که عمدهٔ #ناراحتی‌های ما ناشی از این است که ما گمان می‌کنیم که توان #کنترل چیزهایی را داریم، که در #تجربه_زیسته واقع، نداریم.

این محیط بیرونی ما و افراد و اشیا نیستند که ما را #ناراحت می‌سازند، بلکه نحوهٔ #تفکر ما نسبت به آنهاست که منجر به ناراحتی ما می‌شود.
@kheradedaroun