‍ مقایسۀ خودت با دیگر مردم را #متوقف کن.
تمرکز خودت را روی آنچه آنها دارند، نگذار: موفقیت شان، شادی شان، روابط شگفت انگیزشان، اکتساباتشان، فراوانی شان.

وقتی مقایسه می کنی، #فقدان و حسادت را تجربه میکنی؛ جایی که هستی و آنچه که داری در برابر تو #مقاومت می کند. احساس می کنی از جایی که باید باشی بسیار دوری، از خانه بسیاری دوری، از زندگی بسیار دوری.

اما زندگی #اینجاست. زندگی هرگز #دور نیست. توجه خود را از دیگران بگردان، و آنرا نزدیکتر بخوان، به جایی که هستی، به تنفس، به احساسات بدن. #ارتباطت با زمین و ریشه دار بودنت در حضور را احساس کن. به خودت اجازه بده آنچه را احساس میکنی اندوه، خشم و حتی نومیدی را #احساس کنی. بگذار این مهمانان قدیمی در میان بدن حرکت کنند. تو آنها را ایجاد نکردی و وظیفۀ تو نیست که از #شر آنها خلاص شوی.
تو یک "شخص" ثابت در زمان و مکان #نیستی، بلکه یک مخزن، یک #ظرفیت آماده برای هر فکری، هر احساسی، هر امیدی، هر رؤیایی و هر موجی از اندوه یا سرور هستی.
فراوانیِ تو در تنفس ات #نهفته است، دوست من، در نزدیکی ات به زمین، در اصالت ات، در قلب بازت، در توانایی ات برای خندیدن به این دنیای #جدی.
تو وسیع وژرفی بدون مقایسه...

@kheradedaroun

‍ ‍ هر گاه راه #گریزی نیست، همواره راه #عبوری هست. پس، از رنج و درد رو برنگردانید. با آن #رو به رو شوید و آن را به طور #کامل احساس کنید. آن را #حس کنید، اما در باره آن #فکر نکنید. در صورت لزوم درد و رنج خود را #ابراز کنید، اما در باره آن در ذهن خود فیلم نامه ننویسید. تمامی توجه خود را به #احساس معطوف کنید، نه به شخص، رویداد یا وضعیتی که در ظاهر موجب آن بوده است. اجازه ندهید ذهن به بهانه ناراحتى، از شما یک #مظلوم بسازد. احساس تأسف برای خود و بازگویی ماجراها برای دیگران، شما را اسیر #ناراحتی نگه می دارد.
از آنجا که امکان ندارد بتوان از #عواطف دور شد، تنها راه دگرگونی، آن است که به درون احساس بروید، وگرنه هیچ چیز #تغییر نخواهد کرد. پس توجه کامل خود را به #احساستان بدهید و از برچسب زدن ذهنی به آن دوری کنید. در همان حال که به درون احساس می روید، به شدت #هشیار باشید. در  آغاز شاید مکان تاریک و #ترسناکی به نظر بیاید. هنگامی که میل به رو گرداندن از #درد در شما شدید شد، این خواسته را #مشاهده کنید، اما به آن عمل #نکنید. همچنان توجه خود را بر درد متمرکز نمایید و اندوه، ترس، دلهره، تنهایی و هر چه را که هست، #لمس کنید. هشیار و حاضر باقی بمانید؛ حاضر با تمامی وجودتان، با یکایک سلول های بدنتان. شما با این کار #نور را به داخل تاریکی می تابانید. این شعله #آگاهی شماست.

@kheradedaroun

دیر زمانی نیست که #دریافته‌ام، وقتی از کسی رنجش و کینه‌ای به دل می‌گیرم، در حقیقت #برده‌ی او می‌شوم؛ او افکارم را تحت کنترل خود می‌گیرد؛ اشتهایم را از بین می‌برد؛ آرامش ذهن و نیات خوبم را می‌رباید و لذت کار کردن را از من می‌گیرد..،

#اعتقاداتم را از بین می‌برد و مانع از #اجابت دعاهایم می‌گردد؛ او #آزادی فکرم را می‌گیرد و هر کجا که می‌روم برایم #مزاحمت ایجاد می‌کند؛ هیچ راهی برای فرار از او ندارم.

تا زمانی که #بیدارم، با من است و وقتی که خوابیده‌ام، وارد رویاهایم می‌شود وقتی #مشغول رانندگی هستم یا وقتی در محل کار خود هستم، کنارم است؛ هرگز نمی‌توانم #احساس شادی و راحتی کنم...

او حتی به روی تُنِ صدایم نیز #تاثیر می‌گذارد؛ او مجبورم می‌کند تا به خاطر سوء هاضمه، سَر دَرد و یا بی حالی دارو #مصرف کنم؛ او لحظات شاد و فَرح بخش زندگی را از من می‌دزد؛ بنابر این در یافته‌ام اگر نمی‌خواهم یک برده باشم، در دل نسبت به دیگران کینه و رنجشی نداشته باشم !

خود را در آینه #نگریستم و دریافتم ارزش من #بیش از یک فکر نا آرام است .

@kheradedaroun

ترس یک #احساس نیست, یک ادراک #دروغین است
#عشق یک احساس نیست, یک #ادراک راستین است
خشونت یک #رفتار نیست, یک ادراک #دروغین است
#بخشایش یک رفتار نیست, یک ادراک راستین است
#جهنم یک #مکان نیست, یک ادراک #دروغین است
#بهشت یک #مکان نیست, یک ادراک #راستین است

@kheradedaroun

اگر از #ناامیدی فرار کنی، از #خود زندگی فرار کرده ای.
ناامیدی ذهن را #نرم و قلب را #گشاده می کند، اگر تو #بگذاری...
خیلی #دردناک است وقتی امید و رویاها و انتظارات ما در هم #میشکند.
اما به سمت آن درد روی برگردان.
به جای #بی حس کردن درد و یا دویدن به سمت یک #رویای دیگر، آن درد را #احساس کن .

اعتیاد به #تجربه_بعدی را کنار بگذار.
به احساس #آشفتگی در ناحیه #شکمت توجه کن و نسبت به آن #کنجکاو باش.
به احساس #انقباض در قلبت،
به #بغض در گلویت،
به #سنگینی در سرت،
به آنچه که #زندگی است،
به آنچه که برای جلب توجه تو #فریاد می زند #توجه کن.

به سمت این لحظه سوزاننده #برگرد!
در میان این #ناآرامی نفس بکش!
برای یک #آینده_درخشان خودت را #ترک نکن.

بگذار ذهن در هم شکند ولی فکر نکن که این در هم شکستن #واقعیت دارد.
ناامیدی تو را به خودت #نزدیک تر می کند.
تو را به تنفست، به وزن بدنت بر روی زمین، به صداهای یک بعداز ظهر و به آواز یک شب نزدیک می کند.

دوست من، تو در افکارت #گم شده ای.
حالا به #قلبت بازگرد.
در میان این لحظه #نرم شو.
به خانه #بازگرد.
بگذار انتظاراتت #ذوب شوند، در سکوت، در یک #شروع_تازه.

@kheradedaroun

#درختانی که در یک جنگل باهمدیگر می‌ایستند را #تجسم کنید. آن‌ها صحبت #نمی‌کنند , بلکه آن‌ها حضور یکدیگر را #احساس می‌کنند. وقتی آدم بر آن‌ها نگاه کند , آدم می‌تواند بگوید آن‌ها هیچ کاری نمی‌کنند. بلکه آن‌ها بزرگ می‌شوند و هوای تمیز را برای نفس کشیدن موجودات زنده فراهم می‌سازند. بجای #توصیف مراقبه نشسته به عنوان تمرین تمرکز , نگاه کردن ژرف و بدست آوردن بینش , من دوست دارم نشستن را به عنوان لذت انجام #هیچ کاری توصیف کنم. در وهله اول , نشستن , لذت‌بردن از لذتِ نشستن , کاملاً زنده بودن و در #لمس با شگفتی‌های بدن‌ خودمان , هوای خنک , صداهای انسان‌ها و پرندگان , و تغییر رنگ‌های آسمان است .

@kheradedaroun

‍ با من #عارفانه نباش،
بجایش، با من #صادق باش،
با من #خشمگین شو،
به من بگو واقعا چه #احساسی داری،
بگو چقدر #عصبانی هستی،
فریاد بزن،
گریه کن،
#آسیب پذیریت را به من نشان بده،
هر چه در #قلبت میگذرد را نشان بده
اشتباه #حرف بزن،
خراب کاری کن،
برایم مهم نیست،
بعدا میتوانیم درستش کنیم،
من الان فقط میخواهم،
«تو»
را ملاقات کنم. همین الان،

صبر نکن تا #بهترین کلمات را پیدا کنی،
صبر نکن تا این آتش با ارزش، فرو نِشیند،
یا اشکهایت #خشک شود.

پریشان بودن، خجالت #ندارد.
خشمگین بودن، حالتی غیر عرفانی #نیست.
خشمگین بودن زیباست
#قدرت است…

میخواهم تو را از پس نقاب‌هایت #ببینم.
میخواهم تو را ورای آن پسر خوب و آن دختر خوب ببینم.
میخواهم تو را از پس آن دانش‌آموزِ خوبِ معنوی،
آن متخصص،
آن موجود آرام،
میخواهم تو را از پس آن کسی که اجازه بلند کردن صدایش را نداشت #ببینم…

من میخواهم آن شعله‌ی #لعنتیِ درونت را احساس کنم،
میخواهم خودِ حقیقی‌ات را #احساس کنم.
تمایلاتت را،
نیازت را
آرزویت را

نگران آزردن من #نباش.
فقط بگذار همین الان #زندگی از طریق تو سخن بگوید....

@kheradedaroun

من خود را به سکوت #می‌بخشم.
من عمیقا در بودنِ خویش #غرق می‌شوم.
من در گستردگیِ خویش #استحمام می‌کنم.
از این که به تمامی عاشقِ خود باشم، #باکی ندارم.
من مزه‌ی خویش را #می‌چشم.
من در چشمانِ خویش نگاه می‌کنم و #شگفت‌زده می‌شوم از آنچه که می‌بینم و آنچه قادر به دیدنش #نیستم.
در میان روزهای زندگی، شیرینیِ آن، و رایحه و عطر اعجاب انگیزش #شفا می‌یابم.
من حیرتِ خویش را زمانی که احساسات در بدنم #حرکت می‌کنند و سیستم اعصابِ آسیب پذیرم را تکان می‌دهند، #نگاه می‌کنم.
شادی و اندوه، وضوح و ابهام، همگی عزیزانِ من هستند.
امواجِ #عمیق‌ترین تردیدها، و همچنین قطعیت‌ها،
خشم و ترس،
من همگی را #نگاه می‌کنم و گرامی‌شان می‌دارم و همچنان که از من #عبور می‌کنند، می‌خندم و می‌گریم.
همچنان که در شهر راه می‌روم، در درونِ خویش می‌آسایم و در قلبِ خویش #آرام می‌گیرم.
و حتی بیشتر در «بودن»ِ خویش #می‌افتم.
من عمیقا #تنها هستم و عمیقا به همه‌ی زندگی #متصلم.
من مرگ را به تمامی در اطراف خود #احساس می‌کنم. آن احساس پوسیدن و از هم گسیخته شدنِ چیزها، احساسِ تغییر #دائمیِ فرم‌ها و گذرانِ رویاها.....
ادامه دارد
@kheradedaroun

شغلت را #ترک کن، رابطه را شروع کن،
یا شغل جدیدی را #شروع کن و رابطه ات را تمام کن.
وقتی منظورت بله است بگو بله،
وقتی منظورت نه است بگو نه،
بمان یا برو،
آن #قدم لعنتی را بردار!

و ترس را #احساس کن، احساس گناه و شرم را حس کن.
بگذار درونت زندگی کنند،
بگذار #بسوزانند،
به هر حال آن #قدم را بردار،
حتی اگر خوشایند #نیست، حتی اگر #می ترسی.
خوب که چی، آنها فقط احساس هستند. تو می توانی آنها را در #بر بگیری. می توانی با آنها در زندگی جدیدت راه بروی.

آن قدم را بردار. بلرز. عرق بریز. و قدم را بردار.
لا اقل #آزاد خواهی شد. لااقل دوباره احساس زنده بودن خواهی کرد
درسته، می لرزی ولی #زنده ای!
@kheradedaroun

‍ #پایان_حس_فقدان

مقایسۀ خودت با دیگر مردم را #متوقف کن.

تمرکز خودت را روی آنچه آنها دارند، #نگذار: موفقیت شان، شادی شان، روابط شگفت انگیزشان، اکتساباتشان، فراوانی شان.

وقتی مقایسه می کنی، #فقدان و حسادت را #تجربه میکنی؛ جایی که هستی و آنچه که داری در برابر تو #مقاومت می کند. احساس می کنی از جایی که باید باشی بسیار دوری، از خانه بسیاری دوری، از زندگی بسیار دوری.

اما زندگی #اینجاست. زندگی هرگز #دور نیست. توجه خود را از دیگران بگردان، و آنرا نزدیکتر #بخوان، به جایی که هستی، به تنفس، به احساسات بدن. ارتباطت با زمین و ریشه دار بودنت در حضور را #احساس کن. به خودت اجازه بده آنچه را احساس میکنی.اندوه، خشم و حتی نومیدی- را احساس کنی. بگذار این مهمانان قدیمی در میان بدن #حرکت کنند. تو آنها را ایجاد نکردی و وظیفۀ تو نیست که از #شر آنها خلاص شوی.
تو یک "شخص" ثابت در زمان و مکان #نیستی، بلکه یک مخزن، یک ظرفیت آماده برای هر فکری، هر احساسی، هر امیدی، هر رؤیایی و هر موجی از اندوه یا سرور #هستی.
#فراوانیِ تو در تنفس ات #نهفته است، دوست من، در نزدیکی ات به زمین، در اصالت ات، در قلب بازت، در توانایی ات برای خندیدن به این دنیای جدی.
تو #وسیعی و ورای مقایسه.

@kheradedaroun

اگر از #ناامیدی فرار کنی، از خود زندگی فرار کرده ای
ناامیدی #ذهن را نرم و قلب را گشاده می کند، اگر تو بگذاری...
خیلی دردناک است وقتی امید و رویاها و انتظارات ما در هم میشکند،
اما به سمت آن درد روی برگردان.
به جای بی حس کردن درد و یا دویدن به سمت یک رویای دیگر، آن درد را #احساس کن.

اعتیاد به “تجربه بعدی” را کنار بگذار
به احساس #آشفتگی در ناحیه شکمت توجه کن و نسبت به آن# کنجکاو باش
به احساس انقباض در قلبت
به بغض در گلویت
به سنگینی در سرت
به آنچه که زندگی است
به آنچه که برای جلب توجه تو فریاد می زند توجه کن.

به سمت این لحظه سوزاننده برگرد،
در میان این ناآرامی نفس بکش،
برای یک “آینده درخشان” خودت را ترک نکن

بگذار ذهن در هم شکند ولی فکر نکن که این در هم شکستن #واقعیت دارد
ناامیدی تو را به خودت #نزدیک تر می کند،
تو را به تنفست، به وزن بدنت بر روی زمین، به صداهای یک بعداز ظهر و به آواز یک شب #نزدیک می کند

دوست من، تو در افکارت #گم شده ای،
حالا به قلبت بازگرد.
در میان این لحظه نرم شو،
به خانه بازگرد؟
بگذار انتظاراتت #ذوب شوند، در سکوت، در یک شروع تازه.

@kheradedaroun

قدرت #حاضر بودن صرف و گوش دادن به آنچه پدیدار می شود، بسیار #شگفت انگیز است. کمتر کار کن و بیشتر #اعتماد کن. به سایر آدمها اجازه بده که درگیر دل مشغولی های روزمره شان باشند، بدون اینکه #تلاش کنی آنها را #اصلاح کنی یا #نجات دهی. شرایط را برای آنها امن کن تا بتوانند کاملاً خود #راستینشان باشند، کاملاً زنده و کاملاً آشفته و به هم ریخته، آنچه را که می باید بگویند، بیان کنند و به همان اندازه که نیاز است #احساس خوب یا بد داشته باشند.
به آنها کمک کن از خلال نفرت به عشق و از خلال غم به شادی #حرکت کنند. امید کاذب را از آنها دور کن و طلوع امیدی تازه را #پیشکش کن. به روند یگانه آنها #اعتماد کن. به توانایی آنها برای ایستادگی در برابر اندیشه ها و احساسات قدرتمند اعتماد کن. به #ساحت گسترده مراقبه اعتماد کن، ساحتی خیرخواهانه که همواره همه ما را در آغوش می گیرد، حتی زمانی که #نمی توانیم خودمان را در آغوش بگیریم.

@kheradedaroun

وقتی از لحظه‌ی حال #فرار میکنیم،
و آرامش را در رویاها و آرزوهایمان #جستجو میکنیم،
تنها دردهایمان را #تشدید میکنیم
چرا که با این کار، خویش را #ترک کرده ایم…

ما خود را بخاطر آینده #رها میکنیم،
خانه‌‌ی حقیقی‌مان را #گم می‌کنیم
و از نظر معنوی، بی‌خانمان میشویم،

و در صحرای #عادت‌هایمان، سرگردان می‌شویم،

برای #شفا یافتن حقیقی، که همان «دوباره کامل شدن» است،
باید به عمق درون خویش روی برگردانیم،
و سوزشِ امیدهای #ناامید شده، انتظاراتِ برآورده نشده، و شکست ها و ناکامی‌هایمان را #احساس کنیم.

فرار از درد، تنها عذاب درد را #چندین برابر میکند

نفْس ما در نهایت، زیر وزن خود، به #زانو در خواهد آمد،
و در نهایت، حقیقت و اصالت وجود ما #پیروز خواهد شد.

باشد که،
فروتنانه درد خویش را به تمامی در بر بگیریم.
و #زخم‌هایمان را با توجه و عشق سیراب کنیم.

به خودمان اجازه‌ی دیده شدن دهیم.
و زندگی‌مان را از نو #آعاز کنیم..

@kheradedaroun