اندوه خود را #بروز بده. به خشمت، غمت، ترست، و تنهایی عمیقی که درونت را #می‌سوزاند، صدا ببخش. تابوها را #بشکن. اشتباهات را بیان کن. تصاویر اشتباه را #خراب کن.

ممکن است دوستان و همراهانت را از دست بدهی. ممکن است شغلت را از دست بدهی. و قطعا نقاب خود را از دست خواهی داد. #تغییر، ممکن است برای دنیای بیرون تو #ترسناک باشد. بهتر! قرار است که همین طور باشد. تو ممکن است همه چیز را از دست #بدهی و زندگی را از نو آغاز کنی.

اما روحت از این کار بسیار #خوشحال خواهد شد. روح تو تولدها و مرگ‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است. پس اصلا اهمیتی نمی‌دهد که تو را از تغییر #محافظت کند. برای روح، تغییر، هیجان انگیز، زندگی بخش، و برانگیزاننده است. بله. شادی بزرگ‌تری وجود دارد که #عمیق‌ترین اندوه‌ ما را در آغوش می گیرد.
@kheradedaroun

لطفا_به_دیگران_وابسته_نباشید

در جستجوی #خوشبختی نباشید؛ چرا که مانند گرمای خورشید تنها از #درون تولید می‌شود. اگر به بیرون زیبای خویشتن #بنگرید، برای همیشه جستجوگری خواهید بود که به دیگران متکی است، از دیگران #می‌رنجد و قربانی سرنوشت یا شانس یا حالات روحی، هوس‌ها، خواسته‌ها و امیال دوستان و غریبه‌هاست.

دیگران قابل‌کنترل یا پیش‌بینی #نیستند و #عمیق‌ترین تجربه‌ی آن‌ها به قانون بی‌ثباتی محکوم است. آن‌ها شما را دوست دارند، شما را فراموش می‌کنند، #مجازات می‌کنند، جشن می‌گیرند، شما را می‌خواهند، علاقه‌ی خود را از دست می‌دهند، به سمت شما می‌آیند و از شما دور می‌شوند.

آن‌ها #تخلیه‌ی هیجانی می‌کنند و سرد و بی‌روح هستند. گاهی بر سر وعده‌ی خویش می‌مانند و گاهی خیر. گاهی حقیقت را می‌گویند و گاهی نمی‌توانند بگویند یا #نمی‌گویند. اینک، #تفاوتی ندارد، آن‌ها آزادند، #مسئول خوشبختی شما #نیستند و هرگز هم نبوده‌اند؛ پس لطفاً به آن‌ها وابسته نباشید. #عزت‌نفس شما از درون پدیدار می‌شود و #گرمای حضور همواره با شماست.

@kheradedaroun

ما بر این #باوریم که شفا یافتن، نبودنِ درد و توهم و ناراحتی است
اما شفای واقعی، هیچ کاری با #گریختن از این امواجِ تجربه ندارد
شفایی که شما واقعاً #مشتاق آن هستید، عمیق‌ترین پذیرشِ درد است،
پایان همۀ #توهمات است

#شفایی که شما واقعاً #مشتاق آن هستید،
شفا یافتن از #هویت گرفتن به‌عنوان قربانیِ درد است
ما واقعاً آزاد شدن از درد را #نمی‌خواهیم،
بلکه #عمیق‌ترین پذیرش در درد را می‌خواهیم

کشف کردن خودتان به‌عنوان #فضای باز
و وسیعی که درد در آن پدیدار می‌شود
و نه داستانِ کسی که مورد #حملۀ درد واقع می‌شود،
این است شفای راستین و این بسیار #فراتر از شفای فیزیکی است.

@kheradedaroun

اگر به دیگران #متکی باشید
قربانی #سرنوشت می‌شوید...

در جستجوی #خوشبختی نباشید؛ چرا که خوشبختی مانند گرمای خورشید تنها از درون #تولید می‌شود. اگر به بیرون زیبای خویشتن بنگرید، برای همیشه #جستجوگری خواهید بود که به دیگران #متکی است، از دیگران #می‌رنجد و قربانی سرنوشت یا شانس یا حالات روحی، هوس‌ها، خواسته‌ها و امیال دوستان و غریبه‌هاست.

دیگران #قابل‌کنترل یا #پیش‌بینی نیستند و #عمیق‌ترین تجربه‌ی آن‌ها به قانون بی‌ثباتی محکوم است. آن‌ها شما را دوست دارند، شما را فراموش می‌کنند، #مجازات می‌کنند،جشن می‌گیرند، شما را می‌خواهند، علاقه‌ی خود را از دست می‌دهند، به سمت شما می‌آیند و از شما دور می‌شوند. آن‌ها #تخلیه‌ی هیجانی می‌کنند و سرد و بی‌روح هستند.

گاهی بر سر وعده‌ی خویش می‌مانند و گاهی خیر. گاهی #حقیقت را می‌گویند و گاهی نمی‌توانند بگویند یا نمی‌گویند. اینک، تفاوتی ندارد، آن‌ها آزادند، مسئول خوشبختی شما نیستند و هرگز هم نبوده‌اند؛ پس لطفاً به آن‌ها #وابسته نباشید. عزت‌نفس شما از #درون پدیدار می‌شود و گرمای حضور #همواره با شماست.
@kheradedaroun

‍ ‍
#آسیب روحی یک هیولای ترسناک و یا یک شیطان مرموز که ما را وادار به عمل علیه خودمان میکند #نیست.

آسیب روحی تنها انرژی #هضم نشده ی زندگی است.
اشکهایی است که هرگز ریخته #نشده است. فریادی در گلو است که هرگز فریاد زده نشده است.
لرزشی است که هرگز #نلرزیده است. تنهایی ای ست که هرگز احساس #نشده است. احساساتی است که سرکوب شده اند تا تصویری که از خودمان ساخته ایم دست نخورده #باقی بماند.

و این #تقصیر ما نیست ما هرگز #نیاموختیم که چگونه اجازه دهیم تا ترس، خشم و یا سوگ از درون ما به سمت تکامل #عبور کند. ما فقط سعی کردیم از خودمان #محافظت کنیم.

به ما هرگز نشان ندادند که چگونه همه آن احساسات را #لمس کنیم و نسبت به آنها $آگاه شویم. بعضی از ما در کودکی به خاطر ،افکار نظرات و یا باورهایمان مسخره و شرمگین شدیم.

بعضی از ما به خاطر داشتن یا نشان دادن احساساتی خاص #قضاوت و یا تنبیه شدیم.

بعضی از ما بسیار #نادیده گرفته شدیم تا حدی که گاهی شک کردیم که آیا اصلا وجود #داریم؟

همه اینها گذشته است ،حال در فضای #امن اکنون ما می توانیم به وجودِ ناب و دست نخورده خود متصل شویم و به خود اجازه هر فکری را بدهیم و درک کنیم که قرار نیست توسط یک خدای کینه توز تنبیه شویم و یا آسیب ببینیم.

همه ما #آزادیم تا به هر چیزی بیاندیشیم. رویاپردازی کنیم،
افکار منفی و تاریک #داشته باشیم،
افکار جنسی و افکار #غیر خدایی داشته باشیم و بدانیم که ،فکر فقط یک فکر است افکار، بر صفحه ی نمایش آگاهی #مجازند که باشند، و آگاهی هرگز #قضاوت نمیکند.

قرار نیست با داشتن احساس خشم یا سوگ یا ترس بمیریم قرار نیست دیوانه شویم و یا اختیارمان از دستمان #برود.

ما میتوانیم درک کنیم که احساسات ما #امن هستند و می توانیم به جای واکنش در برابر آنها #بیحس کردن آنها و یا فرار به آنها اجازه حضور دهیم.

ما می توانیم #خطر کنیم و به عشق اجازه ورود دهیم.
اجازه دهیم که بدون #نقاب دیده شویم و #عمیقترین حقایق وجودمان را آشکار کنیم.
نقایص و آشفتگیهای خود، افکار مرموز و احساسات خجالت آورمان را بروز دهیم و بگذاریم
برای چیزی که #هستیم دوست داشته شویم.

تنها عشق است که آسیب روحی را #شفا میدهد #عشق و #زمان و #صبر و #تمایل به ورود به مکانهای دردناک و منقبض و تنهای درون.
@kheradedaroun

‍ ‍ در حقیقت، معنای دقیق کلمه ی #رنج همین است :

(( دستخوش چیزی شدن ،یا چیزی تاب آوردن))

نوعی حس ناتوانی در کنترل کردن ِ،امور ،قربانیِ زندگی بودن

#درد به شما حمله نمیکند بلکه در فضای باز #می رقصد.

#رنج، که به صورت مالکیت درد تعریف می‌شود یک توهم است.
توهم دیگر فرار از درد است.
وقتی درد در این لحظه عمیقا پذیرفته نشود،من،

(( کسی که دردمند است))

می شوم و آنگاه جست و جو شروع می شود .

آنچه ما واقعا سعی میکنیم در جست و جویمان انجام دهیم ،حرکت از حواس کنونی مان به غیبت آن هاست.
ما سعی میکنیم از درد کنونی به تصور #عدم درد حرکت کنیم
کاملا واضح است که این یک حرکت #ناممکن است زیرا
فرار از درد و حرکت به مکان عدم درد ،نیازمند #زمان است
من تلاش میکنم در این لحظه ی بی زمان ، از اینجا به
((نه این جا))
حرکت کنم!!

#رنج تلاشی برای یک حرکت ناممکن است و به همین دلیل این همه #آسیب میزند.

ما بر این باوریم که شفا یافتن ، نبودنِ درد و بیماری و ناراحتی است
اما #شفای واقعی، هیچ کاری با گریختن از این امواجِ تجربه ندارد.

شفایی که شما واقعاًمشتاق آن هستید ، #عمیق‌ترین پذیرش ِ درد است ، پایان همه ی توهمات است .
شفا یافتن از هویت تان به عنوان قربانیِ درد است.
ما واقعا آزاد شدن از درد را نمی خواهیم بلکه عمیق ترین پذیرش در درد را می خواهیم!!

@kheradedaroun

#لطفا_به_دیگران_وابسته_نباشید

در جستجوی خوشبختی #نباشید؛ چرا که مانند گرمای خورشید تنها از #درون تولید می‌شود. اگر به بیرون زیبای #خویشتن بنگرید، برای همیشه جستجوگری خواهید بود که به دیگران متکی است، از دیگران #می‌رنجد و قربانی سرنوشت یا شانس یا حالات روحی، هوس‌ها، خواسته‌ها و امیال دوستان و #غریبه‌هاست.

دیگران قابل‌کنترل یا پیش‌بینی #نیستند و #عمیق‌ترین تجربه‌ی آن‌ها به قانون بی‌ثباتی محکوم است. آن‌ها شما را #دوست دارند، شما را #فراموش می‌کنند، #مجازات می‌کنند، #جشن می‌گیرند، شما را می‌خواهند، علاقه‌ی خود را از دست می‌دهند، به سمت شما #می‌آیند و از شما دور #می‌شوند.

آن‌ها #تخلیه‌ی هیجانی می‌کنند و سرد و بی‌روح #هستند. گاهی بر سر وعده‌ی خویش می‌مانند و گاهی خیر. گاهی حقیقت را #می‌گویند و گاهی نمی‌توانند بگویند یا نمی‌گویند. اینک، #تفاوتی ندارد، آن‌ها #آزادند، مسئول خوشبختی شما نیستند و هرگز هم نبوده‌اند؛ پس لطفاً به آن‌ها #وابسته نباشید. عزت‌نفس شما از درون پدیدار می‌شود و گرمای حضور همواره با شماست.

@kheradedaroun

من خود را به سکوت #می‌بخشم.
من عمیقا در بودنِ خویش #غرق می‌شوم.
من در گستردگیِ خویش #استحمام می‌کنم.
از این که به تمامی عاشقِ خود باشم، #باکی ندارم.
من مزه‌ی خویش را #می‌چشم.
من در چشمانِ خویش نگاه می‌کنم و #شگفت‌زده می‌شوم از آنچه که می‌بینم و آنچه قادر به دیدنش #نیستم.
در میان روزهای زندگی، شیرینیِ آن، و رایحه و عطر اعجاب انگیزش #شفا می‌یابم.
من حیرتِ خویش را زمانی که احساسات در بدنم #حرکت می‌کنند و سیستم اعصابِ آسیب پذیرم را تکان می‌دهند، #نگاه می‌کنم.
شادی و اندوه، وضوح و ابهام، همگی عزیزانِ من هستند.
امواجِ #عمیق‌ترین تردیدها، و همچنین قطعیت‌ها،
خشم و ترس،
من همگی را #نگاه می‌کنم و گرامی‌شان می‌دارم و همچنان که از من #عبور می‌کنند، می‌خندم و می‌گریم.
همچنان که در شهر راه می‌روم، در درونِ خویش می‌آسایم و در قلبِ خویش #آرام می‌گیرم.
و حتی بیشتر در «بودن»ِ خویش #می‌افتم.
من عمیقا #تنها هستم و عمیقا به همه‌ی زندگی #متصلم.
من مرگ را به تمامی در اطراف خود #احساس می‌کنم. آن احساس پوسیدن و از هم گسیخته شدنِ چیزها، احساسِ تغییر #دائمیِ فرم‌ها و گذرانِ رویاها.....
ادامه دارد
@kheradedaroun

ادامه پست قبل

از دست دادن، #ناامیدی، از هم پاشیدنِ امیدها و آینده‌ي در هم‌شکسته.
من تاریکی را #جشن می‌گیرم و در آن می‌ آسایم.
اجازه می‌دهم تا شب هسته‌ي وجودم را لمس کند.
شب را به عنوان معشوق خویش #برمی‌گزینم.
من با قلبْ‌شکسته‌ها می‌گریم.
با آن‌ها که توسط دنیا مورد خشونت واقع شده‌اند، #نادیده گرفته شده‌اند و مورد تهاجم قرار گرفته‌اند، تا #بهشت می‌گریم.

من موفقیت زنان و مردان را #جشن می‌گیرم و هنگام زمین خوردنشان، در کنارشان می‌مانم.
من #تنها هستم و نمی‌توانم خود را از #انسانیت دور کنم.
من هیچ چیز نیستم و همه چیز را با عشق و کنجکاوی #لبریز می‌کنم.

من در تضادِ وجودِ خویش #نفس می‌کشم.
در ضدیت‌ها و ناهنجاری ها نفسِ خویش را #بیرون می‌دهم
و همه وجودم با #رازی ابدی به لرزه می‌افتد.
و من در درونِ خویش، شادم.
بله، بودنِ من منبع #عمیق‌ترینِ شادی‌هاست

اگر امروز، #آخرین روز زندگی من باشد، اگر این #آخرین پیاده‌روی من در این خیابان باشد، بگذار تنها با شکرگزاری بر لب‌هایم، با عشق در قلبم، و با حیرتی کودکانه از #آسیب‌پذیری خویش، از آن بگذرم.
من خویش را به #سکوت می‌بخشم.

@kheradedaroun