استقبال از #رنجها
اولین گام در هنر دگرگونی #رنج، شناسایی دقیق و آشنایی با آن است،
در آن جا خاطرات مرده ی گذشته را #مرور می کنیم یا برای آینده #نگرانیم، حتی یک لحظه  هم #درنگ نمی کنیم تا نفسی تازه کنیم و دریابیم آیا رنج می کشیم یا نه.
تا اینکه یک روز بدون آنکه متوجه بشویم از کجا و کی این رنج بوجود آمده، ما را در #بر می گیرد.
افکار ، احساسات و نگرانی ها تمام فضای درونمان را #اشغال میکند و اجازه نمی دهد لحظه لحظه ی زندگی را #احساس کنیم .
#بودا می گوید هیچ چیزی بدون غذا زنده نمی ماند این قضیه نه تنها در مورد موجودات زنده بلکه در مورد #وضعیت روحی و ذهنی ما هم #صدق می کند.
#عشق برای بقا به مراقبت و تغذیه شدن #نیازمند است .
رنج هم به دلیل اینکه خودمان آن را تغذیه میکنیم و به آن اجازه ی #رشد میدهیم زنده باقی می ماند.
ما دائما در حال #نشخوار ذهنی افسوس ها و ناراحتیها هستیم.
@kheradedaroun

‌
#معنویت پر از #پارادوکس است: هر چه بیشتر از #شرطی‌شدگی‌ات و دنیای مادی دل #بکنی، احساس ارتباط #بیشتری با همه چیز می‌کنی. هر چه بیشتر سعی در #متعین کردن خدا داشته باشی، بیشتر نسبت به خدا #بدفهمی خواهی داشت. خدا انسان را #آفرید، انسان خدا را آفرید. خدا #هیچ است، اما خدا #همه چیز است. هر چه بیشتر به درون #بنگری، چشمت در بیرون #بازتر می‌شود. هر چه بیشتر #رها کنی، بیشتر به سمتت می‌آید. هر چه #کمتر بخواهی، بیشتر #دریافت می‌کنی. هر چه بیشتر #رنج ببری، بیشتر #رشد می‌کنی. رنج #غیرقابل تحمل است، اما عالی است. برای زندگی کردن باید #بمیری.

@kheradedaroun

جف فوستر، معلم مکتب #نادوگانگی و عارفى وحدت وجودى، بعد از #بهبودی از یک بیماری سهمگین و کشنده، مطلبی نگاشته است. 👇👇👇(با توجه وتعمق بخوانید)

من دیگر #هیچ چیزی نمی دانم.
و با این حال بیش از همیشه #می دانم!
من یکبارِ دیگر کودکی #خردمند هستم.
من اکنون و همیشه #حقیقت را خواهم گفت.
من معنویتی را #آواز خواهم خواند که به #اشتباهات مان تعظیم کند، اشتیاقات مان را در همدردی #بخیساند، و درک کند که ما همه انسان و نحیف و مردنی و فوق العاده #ناقص هستیم،
همانقدر که؛
"آگاهی خالص الهی که هرگز #رنج نمی کشد" هستیم.
#دانش آموزیم همانقدر که #معلمیم.
بطور دردناکی #شکننده ایم همانقدر که بطور شادی بخشی #ناشکننده ایم.
و هیچ کدام از ما در برابر ارادۀ زندگی #ایمن نیستیم.
من دیگر شرمسار از #آسیب پذیر بودنمان نیستم....
@kheradedaroun

‍ ‍ #فرار از لحظه #اکنون(بخش دوم)

‍ کدام بخش از تجربه شما چنین احساس می‌شود که به شما تعلق ندارد؟!
کدام فکر و احساس بیگانه به نظر می رسد؟!
کدام احساس بی جا به نظر می‌رسد و گوی نباید آنجا باشد و گویی با شما یکی نیست؟!
ما در جستجوی تمامیت هستیم زیرا تمامیت را در این لحظه ها را #نمی بینیم ما تمامیت و کمال را در این افکار و احساسات کنونی نمیبینیم بنابراین در آینده در #جستجوی آنیم جوینده همیشه نیاز به زمان دارد تا آنچه را در جستجوی آن است بیابد

لحظه حال وسیله ای می شود برای یک هدف اینجا جایی است که همه #رنج ها آغاز می شود از دست دادن لحظه حال از دست دادن خانه #راستین مان.

بیشتر ما یاد میگیریم که احساساتی مانند بیچارگی و ناتوانی خوب نیستند احساس ناتوانی در کنترل لحظه خوب نیست احساس ضعف خوب نیست احساساتی مانند بیچارگی با فقدان امنیت؛ باخطر؛با محبوب نبودن و پذیرفته نشدن و نهایتاً با #مرگ مرتبط هستند

وقتی آنچه را که #جستجو می کنی میبینی و وقتی میبینی که آنچه از آن #فرار می کنی عمیقاًخوب است این تشخیص به خودی خود #پایان جستجوست
#دیدن پایان جستجوست
و قدم بعدی وجود ندارد هیچ ((چگونه ای)) لازم نیست

در هر تجربه رنجی وقتی تمرکز خودتان را از جزئیات وضعیت از داستان آن چه روی می دهد و از محیط های بیرونی بازگیرید و واقعاً به تجربه کنونی‌تان به افکار و احساسات کنونی بازگردید همیشه جستجو کردن را خواهید یافت حتی اگر جستجو به شیوه بسیار #ظریفی نقش بازی کند همیشه درخواهید یافت که چیزی وجود دارد که شما به خودتان #اجازه نمی دهید که آن را به طور کامل تجربه کنید چیزی که به طور #معصومانه‌ی تلاش می‌کند خودش را در درون شما بیان کند اما با ترس و مقاومت با آن #دیدار می کنید.

@kheradedaroun

‍ ‍ در حقیقت، معنای دقیق کلمه ی #رنج همین است :

(( دستخوش چیزی شدن ،یا چیزی تاب آوردن))

نوعی حس ناتوانی در کنترل کردن ِ،امور ،قربانیِ زندگی بودن

#درد به شما حمله نمیکند بلکه در فضای باز #می رقصد.

#رنج، که به صورت مالکیت درد تعریف می‌شود یک توهم است.
توهم دیگر فرار از درد است.
وقتی درد در این لحظه عمیقا پذیرفته نشود،من،

(( کسی که دردمند است))

می شوم و آنگاه جست و جو شروع می شود .

آنچه ما واقعا سعی میکنیم در جست و جویمان انجام دهیم ،حرکت از حواس کنونی مان به غیبت آن هاست.
ما سعی میکنیم از درد کنونی به تصور #عدم درد حرکت کنیم
کاملا واضح است که این یک حرکت #ناممکن است زیرا
فرار از درد و حرکت به مکان عدم درد ،نیازمند #زمان است
من تلاش میکنم در این لحظه ی بی زمان ، از اینجا به
((نه این جا))
حرکت کنم!!

#رنج تلاشی برای یک حرکت ناممکن است و به همین دلیل این همه #آسیب میزند.

ما بر این باوریم که شفا یافتن ، نبودنِ درد و بیماری و ناراحتی است
اما #شفای واقعی، هیچ کاری با گریختن از این امواجِ تجربه ندارد.

شفایی که شما واقعاًمشتاق آن هستید ، #عمیق‌ترین پذیرش ِ درد است ، پایان همه ی توهمات است .
شفا یافتن از هویت تان به عنوان قربانیِ درد است.
ما واقعا آزاد شدن از درد را نمی خواهیم بلکه عمیق ترین پذیرش در درد را می خواهیم!!

@kheradedaroun

#خدا_هر_جا_بروید_با_شما_می‌آید

شما هرگز نمی‌توانید از قداست #بی نقص خود محروم باشید، زیرا سرچشمه‌ی متعال این قداست، هرجا بروید با شما #می‌آید.

شما هرگز نمی‌توانید #رنج بکشید زیرا #سرچشمه‌ی متعال همه‌ی لذت‌ها، هرجا بروید با شما #می‌آید.

شما هرگز نمی‌توانید #تنها باشید زیرا سرچشمه‌ی متعال #همه‌ی زندگی، هرجا بروید با شما #می‌آید.

هیچ چیز نمی‌تواند آرامش ذهن شما را #تخریب کند، زیرا خداوند هرجا بروید با شما #می‌آید.
#دوره_ای_از_معجزات

@kheradedaroun

من در هیچ کجای این دنیا در معرض #خطر نیستم.
بنده ی قدسی شما همه جا در #امان است زیرا شما ( خداوند ) با او همراهید. او فقط نیاز دارد تا نام قدسی شما را #صدا بزند تا امنیت خود و عشق شما را دوباره به خاطر آورد ، زیرا عشق و امنیت هر دو #یکی هستند.
وقتی می داند نمی تواند #رنج بکشد ، در خطر باشد ، یا غم را تجربه کند ، وقتی به خداوند تعلق دارد و محبوب و معشوق خداوند است و در آغوش امن خداست چگونه می تواند #بترسد یا شک کند؟
ما در درون #حقیقت هستیم ، هیچ طوفانی به پناهگاه مقدس و خانه ی امن ما وارد #نمی شود. در درون خداوند ما در #امنیت هستیم.
چه چیزی می تواند خداوند را دچار #ترس یا هراس کند وقتی تا ابد بخشی از خود خداوند است؟

#دوره_ای_در_معجزات

@kheradedaroun

#آزادی همیشه در مورد چیزی است که #اکنون واقعی و #راستین است ،نه آنچه که ما #فکر می کنیم درست است، نه آنچه که ما می گوییم درست است، نه آنچه که ما #باور داریم درست است، نه آنچه که معلمی معنوی به ما گفته است که درست است ،بلکه آنچه #عملاً در این لحظه در تجربه کنونی، در این افکار، در این احساسات و حس ها، درست است.
آزادی راستین در مورد تایید چیزی است که درست و راستین است.

#شفای واقعی در مورد فرار از رنج و رسیدن به #تمامیت در نقطه‌ای در آینده نیست بلکه دیدن آن تمامیت درست در اکنون، اینجا ،در #خودِ قلبِ #رنج است.

@kheradedaroun

من آن عرفان و معنویتی که به ما اجازه #انسان‌ بودن را نمی دهد، رد می کنم.

اگر معلم معنوی کسی است که به ورای #آسیب‌پذیری و بهم ریختگی و ویژگی‌های بد ِ انسانی خود رفته است، من این عنوان را نمیخواهم. این برای من بی معنی است و یک دروغ وحشتناک و مخرب است.

اگر معلم معنوی یعنی کسی که در #رنج ما، برکت و لطف میبیند،
کسی که در زخم‌های ما، زیبایی قابل توصیف می‌بینید،
و در آن #دوگانگیِ آشفته و لعنتی، نوری درخشان از یگانگی می‌بیند،
و #حضور جاویدان عشق را چنان گسترده می‌بیند که با ذهن درک نمی‌شود،
عشقی که از شرم ما #شرمگین نمی‌شود،
از ترس ما #نمی‌ترسد
و تلاش ما را برای #پالایش خود می‌بیند،
عشقی که به #نقص ها و اشتباهات ما عشق میورزد و در هر لحظه زندگی‌مان, آنها را با عشق در برمیگیرد،
در این صورت من این #عنوان را میخواهم.

اگر معلم معنوی یعنی کسی که به ما #یادآوری می کند تا به شب #اعتماد کنیم،
و به تاریکی‌های درونمان #عشق بورزیم،
و لحظات غیرقابل تحمل را در لحظه‌ی همیشه #اکنون تاب بیاوریم، در این صورت روی من #حساب کن.

@kheradedaroun

#پذیرش به این معنی است که به خودت اجازه میدهی تا هر احساسی که در این لحظه داری را #لمس کنی چون آن بخشی از ماهیت لحظه حال است.
تو نمیتوانی با آنچه که هست #جدل کنی چرا البته میتوانی اما اگر این کار را کنی #رنج خواهی کشید!
@kheradedaroun

‍ اگر کسی در حال #رنج کشیدن است، صرفاً گفتن این که او واقعاً رنج #نمی‌کشد و رنج یک #توهم است، رنج را پایان #نمی‌دهد. اگر شما دارید رنج می‌کشید، صرفاً باور به این‌که شما یک هیچ‌کسِ #بیدار‌شده هستید و بنابراین رنج نمی‌کشید، هیچ‌چیزی را تغییر #نمی‌دهد. به‌ یاد داشته باشید که یک #موج ممکن است نهایتاً اقیانوس باشد، اما آن هنوز به شکل یک موج #ظاهر می‌شود؛ و با نادیده گرفتن یا بی‌ارزش دانستنِ ظهور موج، شما در واقع خودِ اقیانوس را #رد می‌کنید.
آزادی همیشه در مورد چیزی است که ‌اکنون واقعی و #راستین است، نه آن‌چه که ما فکر می‌کنیم #درست است، نه آن‌چه که ما می‌گوییم درست است، نه آن‌چه ما #باور داریم درست است، نه آن‌چه که #معلم معنوی به ما گفته که درست است، بلکه آن‌چه عملاً در این لحظه، در تجربه‌ی کنونی، در این افکار، در این احساسات و حس‌ها، #درست است. آزادی راستین در مورد #تأییدِ چیزی است که درست و راستین است؛ و آن‌چه ‌اکنون درست است، این است که آن درد لعنتی به‌خوبی #آزار می‌دهد، خواه درد مال من باشد یا نباشد، خواه واقعی باشد یا همه‌اش فقط یک #رؤیا باشد، خواه کسی این‌جا باشد یا هیچ‌کسی نباشد، خواه #یگانگی باشد یا دوگانگی یا سه‌گانگی یا هر چیز دیگری... و همه‌ی ترفندها و #حیله‌های ذهنیِ هوشمندانه‌ی جهان درد را در این لحظه متوقف نخواهد کرد. شما نمی‌توانید راه خروج از دردتان را به ‌صورت روشنفکری، فلسفی یا فکری درآورید. صرفاً افزودنِ باورِ «شما بدنتان نیستید» یا «هیچ‌کسی این‌جا وجود ندارد» بر روی تجربه‌ی دردناک کنونی، وضعیت را به هیچ طریق #بهتر نمی‌کند. چنین باورهایی فقط نقش دیگری برای #بازی‌ کردن است، دین دیگری است. شما خوب نیستید، اما مجبورید وانمود کنید که خوب هستید تا معنوی یا روشن‌ضمیر به ‌نظر برسید. شما #رنج می‌کشید اما مجبورید وانمود کنید که در رنج نیستید تا بتوانید یک تصویر از خودتان به‌عنوان کسی را که به ورای رنج رفته است #حفظ کنید. چقدر #خسته کننده!

@lheradedaroun

#رنج همیشه دعوتی است به #درک این که در این لحظه چه چیزی را عمیقا #نپذیرفته‌ایم و ببینیم که آنچه را که #نمی‌پذیریم، پیشاپیش پذیرفته شده است.

@kheradedaroun

جنگ فقط بمب‌هایی #نیست که بر سر ما می‌افتند، هر زمانی که تو فکری #پر از خشم و سوء‌تفاهم داری، جنگ است.

جنگ می‌تواند خودش را از #طریق روش تفکر ما، روش حرف زدن ما، و روش عمل کردن ما بروز دهد.
شاید ما در #جنگ زندگی کنیم و ندانیم که داریم با خودمان و با افراد اطرافمان، می‌جنگیم.

با این جنگی که تو در #درون خودت داری و جنگی که بر دیگران می‌افکنی،
در درون تو #رنج است و در تمام #اطرافت نیز رنج است.

شاید در زندگی #روزمره‌ات لحظاتی کوتاه از آتش بس هم باشند، اما بیشتر آنها لحظات جنگ هستند.

@kheradedaroun

#پذیرش، یک فضاست که شما ناخودآگاه در آن قرار میگیرید،
هرگونه تلاش خودآگاهانه برای پذیرش و بی قضاوتی ، محکوم به #شکست است
خودآگاه ما ، محل تجربه ی احساسات ناخودآگاه ما درغالب اتفاقات و #رویدادهاست، ما مخلوق ناخوداگاهمانیم نه تغییر دهنده ی آن .

#تلاش برای پذیرش ، مانند این است که ماهی ای بخواهد جریان آب رودخانه را تغییر دهد ، ماهی ای که زنده بودنش درفضای آن رودخانه #معنا دارد،

#مشاهده گری ، تنها راهیست که میتوان جریان ناخوداگاه را متوجه #رنج خوداگاه کرد .
#ماندن در احساسات ، مشاهده ی گفتگوها ی درونی و بیرونی ، تسلیم خوداگاه به ناخوداگاه است و رفتن از سر راه آن
و
بعد ، #اعتماد رخ خواهد داد ، همه چیز در نهایت به دنبال خیر و سرور شماست ، #خیر و سروری که منتظر کناررفتن شما برای جاری شدن است
اعتماد رخ میدهد و نطفه ی پذیرش را میکارد ، پذیرش اتفاق می افتد و دیدن رهایی ، امکان پذیر میشود ..

@kheradedaroun