برای یک لحظه #توقف کن
سعی نکن که #معنوی باشی!

به دنبال هیچ حالت یا احساس #خاصی نباش
فقط از این لحظه‌ی #معمولیِ زندگی #آگاه باش
آن لحظه را در آگاهی غوطه ور کن
و نسبت به آن #کنجکاو باش

اگر این لحظه، #ناآرام است، بگذار ناآرام باشد
اگر #سنگین است، بگذار #سنگین باشد
اگر #کسالت‌آور است، بگذار کسالت آور #باشد

لحظه را #دست نخورده رها کن و بگذار که لحظه تو را #لمس کند

در #معمولی بودنِ مقدسِ‌ چیزها، #بیدار شو

#بودش
#پذیرش
#راستین_بودن

@kheradedaroun

اگر از #ناامیدی فرار کنی، از #خود زندگی فرار کرده ای.
ناامیدی ذهن را #نرم و قلب را #گشاده می کند، اگر تو #بگذاری...
خیلی #دردناک است وقتی امید و رویاها و انتظارات ما در هم #میشکند.
اما به سمت آن درد روی برگردان.
به جای #بی حس کردن درد و یا دویدن به سمت یک #رویای دیگر، آن درد را #احساس کن .

اعتیاد به #تجربه_بعدی را کنار بگذار.
به احساس #آشفتگی در ناحیه #شکمت توجه کن و نسبت به آن #کنجکاو باش.
به احساس #انقباض در قلبت،
به #بغض در گلویت،
به #سنگینی در سرت،
به آنچه که #زندگی است،
به آنچه که برای جلب توجه تو #فریاد می زند #توجه کن.

به سمت این لحظه سوزاننده #برگرد!
در میان این #ناآرامی نفس بکش!
برای یک #آینده_درخشان خودت را #ترک نکن.

بگذار ذهن در هم شکند ولی فکر نکن که این در هم شکستن #واقعیت دارد.
ناامیدی تو را به خودت #نزدیک تر می کند.
تو را به تنفست، به وزن بدنت بر روی زمین، به صداهای یک بعداز ظهر و به آواز یک شب نزدیک می کند.

دوست من، تو در افکارت #گم شده ای.
حالا به #قلبت بازگرد.
در میان این لحظه #نرم شو.
به خانه #بازگرد.
بگذار انتظاراتت #ذوب شوند، در سکوت، در یک #شروع_تازه.

@kheradedaroun

هنگام #مراقبه، تنها کار تو این است که نسبت به آنچه که در این لحظه برمی خیزد #کنجکاو باشی.
سعی نکن که از هیچ کدام از تجربیاتت #خلاص شوی.
افکار دیوانه کننده: تنها #نگاهشان کن
احساسات نامطلوب: فقط در آنها #نفس بکش. با آنها #گریه کن. #بخند.
حتی به آن بخشی از وجودت که از مراقبه کردن #بیزار است هم عشق بورز؛ آن بچه ای که نمیتواند ساکن بنشیند و میخواهد جای #دیگری باشد.
آن بچه ای که به خاطر افکار #غیرمعنوی و احساسات #منفی اش احساس گناه و خجالت می کند.
کودکی که شدیداً دلش میخواد از این جا #فرار کند و کار دیگری انجام دهد.
با آغوشی باز آنها را در #بر بگیر.
در آنها نفس بکش و به آنها #عشق بورز

در مراقبه، هر چه که #نامطلوب است؛ خواستنی است.
حتی مقاومت تو، #مقدس است.
@kheradedaroun

ما برای هر چیزی #نامی انتخاب می کنیم؛ حتی برای تجربیاتمان.
میگوییم: ناراحتی. خشم. ترس. عصبانیت. شعف. کسالت. اشتیاق.
اما احساسات، فقط انرژی‌هایی در حال #حرکتند.
بدون استفاده از کلمات، و فرای برچسب‌های مفهومی، ما واقعا نمیتوانیم بدانیم که در حال تجربه‌ی چه #حالتی هستیم.
برچسبِ "اندوه" را کنار بگذار و حالا ببین این حال چیست؟
توصیفِ #خشم را کنار بگذار. این چیست؟
مفهمومِ #کسالت را رها کن و ببین این انرژیِ خامِ زندگی که در درونت #می‌تپد چیست؟

#کنجکاو شو.
بگذار این تجربه ی کنونی ِ تو، تجربه‌ای #شگفت انگیز شود.
دیگر احساسات را "مثبت" یا "منفی"، "روشن" یا "تاریک"، "درست" یا "غلط" #نخوان.

به آن حسِ درون بدنت #بازگرد.
به زندگیِ #خام.
گِز گِز کردنِ زنده ی احساسات – گرم، زِبر، شدید، کدر
آن حس ِ رقصان در شکم، قفسه سینه، در گردن و یا در سر.
جدا نشدنی از آنچه که تو هستی. صمیمی. #مقدس.

این #مراقبه است.
جایی‌ که ابعاد افقی و عمودی، زمان و بی زمانی به هم میرسند.
تضاد ها در همدیگر محو می‌شوند و ...

تنها عشقی بی‌نام، باقی #می‌ماند.

@kheradedaroun

چی می‌شه اگه کلمه‌ی #نگرانی رو کنار بگذاری و فقط به اون احساسِ #سوزش در شکمت توجه کنی؟

چی می‌شه اگه مفهوم #تنهایی رو رها کنی و به سادگی، مجذوبِ اون احساس #سنگینی در قلبت بشی؟

چی می‌شه اگه تصویر #بیمار یا «شکست خورده» یا «بد» رو حذف کنی و فقط نسبت به اون احساس #گرفتگی در گلو، فشار در سر و درد در شانه‌هایت #کنجکاو باشی؟
چی میشه اگه دیگه دنبال راه حل #نگردی و واقعا ببینی که آیا اینجا اصلا مشکلی وجود داره؟

از این داستان #خسته کننده بیرون بیا، دوست من.
این داستان #حقیقت نداره. هیچ وقت حقیقت نداشته.

به تک تک لحظه‌های زندگیت، آگاهیِ ناب رو #وارد کن.
به خودت #نزدیک‌تر شو. همین الان.
به فضای لطیف درونت #گرما وارد کن.
به احساساتت توجه کن. اونها اصلا اون جور که فکر می‌کنی #بد نبوده‌اند.

@kheradedaroun