🌾 ایستاده با دروربین؛
رو‌به‌روی همه‌ی جهانِ سوداگری !

💠 مردی که با موجِ نوی سینما، بی‌گدار دل به دریا زد !
✅ به خاطر #ژان_لوک_گدار و شجاعتش !

❓#مسئله_این_است :
❗بیش ازآنکه به راه‌حلی برسیم جهان را ترک می‌کنیم!‼

1️⃣ عباس کیارستمی:
"گدار می‌گوید، در سینما حقیقت را خُرد می‌کنیم تا از نو تکه‌های آن را سر هم کنیم. این کاری است که می‌خواهم بکنم. حقیقت جنبه‌های متعددی دارد ولی دروغ‌ها هم رگه‌ای از حقیقت دارند. هنر به شیء اجازه می‌دهد واقعیتِ خودش را طبق خواهش‌ها و معیارهای خودش خلق کند. من فکر می‌کنم زندگی یک آزمون است، یک مسئله است، و ما پیش از آنکه به راه حلی برسیم، جهان را ترک می‌کنیم. دنبال دلیلی می‌گردم برای خوش‌بین بودن. تلاشم را می‌کنم تا به آن مرتبه برسم. اگر آدم خوش‌بینی بودم، دیگر کار نمی‌کردم. برگمان در تاریکی دنبال نقطه‌ای روشن می‌گردد و آن نقطۀ روشن چیزی است که به کار او اصالت و صداقت می‌بخشد. مسئله به قول خیام این است: «این سبزه که امروز تماشاگه ماست/ تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست» زندگی گذرا است و آدم باید دم را غنیمت بشمارد."

2️⃣ سینماگری که از دوران نوجوانی عمیقا به آثار و نگاهش اندیشه می‌کردم امروز از پیش ما رفت. او می‌گفت: "ما بدون آنکه به راه حلی برسیم، جهان را ترک می‌کنیم.."
اما آیا شجاعتش در مواجه با اینجا و‌ اکنون و جهان سوداگری، به ویژه در دنیای هنر و سینما ، خود اشاره به راه حلی نبود که باید فراروی انسانِ کنشگر و پرسشگر قرار گیرد؟

و آیا همین شجاعت او نبود که الهابخش کارگردانان بزرگی چون
«برناردو برتولوچی»، «مارتین اسکورسیزی»، «کوئنتین تارانتینو» و... شد؟

3️⃣ ما می‌توانیم با او و برخی رویکردهایش هم نگاه نباشیم و یا حتی اختلاف سلیقه‌ای جدی داشته باشیم، اما هرگز نمی‌توانیم به احترام مردی که سالها با موج نوی سینمای فرانسه، شجاعانه دل به دریا زد، کلاه از سر بر نداریم !

آری، امروز مردی جهانِ سینما را تنها گذاشت و " از نفس افتاد" که به تنهایی خود، جهانی از سینمای پرخون و هستی دار بود!

** توضیح پست نخست:
می 1968 پاریس
#ژان_لوک_گدار
#فرانسوا_تروفو

موضوع: تحریم فستیوال کن سال ۱۹۶۸ توسط کارگردانان موج نوی سینمای فرانسه
#jeanlucgodard
#francoistruffaut
#cinema
#france
#french
#frenchmovie

#عباس_کیارستمی #هنر #سینما #جهان #فستیوال_کن #سینماگران #سینمای_جهان #فرانسه #سینمای_فرانسه #موج_نوی_فرانسه #موج_نوی_سینمای_فرانسه #هنرمند #کارگردان #بازیگر #روشنفکر #نویسنده #فیلسوف #سینماگر #جاودانه #تسلیت

#مسئله_این_است !

#کاوه_فرهادی

https://www.instagram.com/p/CidJ74Hvjs1/?igshid=MDJmNzVkMjY=


@kaveh_farhadi

✅ از #ژان_لوک_گدار تا #آلن_تانر ؛

💠 خالقِ #سودای_پرواز هم پرید!
🖤 "آلن، زنده یا مرده" خواهد ماند..

1️⃣ #آلن_تانر همچون #ژان_لوک_گدار و سایر یارانش در موجِ نوی فرانسه، رویکردی متفاوت و اندیشه‌های کنشگرانه نسبت به آنچه در جهان ِ مدرنیته در حالِ شکل گرفتن بود را با بیانی انتقادی و سینمایی در اوجِ مبارزاتِ ضد سرمایه‌داری و عدالتخواهانه بویژه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی فرارویِ مخاطبانِ آزاداندیش و پرسشگر جهان، بویژه دانشجویان قرار دادند..

2️⃣ او که در اثر  «سال‌های خوش گذشته» ( در سرزمین سرشار از مفاهیم عرفانی و ادبی‌مان آن را با نامِ "سودای پرواز" می‌شناسیم.) نگاهی نزدیک به رویکردهای عرفانی را نیز به تصویر می‌کشد، بدرستی در خاطر ما ایرانیان و البته منتقدان سینما، یادآور لحظات هنر نمادین و عرفان فهمِِ کهن فرهنگ مشرق زمین نیز هست!

3️⃣ این سینماگر منتقد از همان آغاز، در اثار خود جهانِ سودمحور را آنجنان با پرسش‌هایی جدی روبه‌رو میکند که بوی نگاهِی سیاسی نیز از آثارش به مشام می‌رسد بخصوص وقتی در نخستین اثر بلند خود با عنوان «شارل، مرده یا زنده» همان مسیری را در سال ۱۹۶۹ در کارهایش و موج نوی سینمای سوییس رقم می‌زند که همراه با «ژان لوک گدار» و سایر هنرمندانِ کنشگر سینمای موجِ نوی فرانسه، شجاعانه در حالِ رقم خوردن بود.! روایت این فیلم داستان تاجریست که تصمیم می‌گیرد زندگی مرفه سرمایه‌دار مآبانه را رها کند تا در حاشیه جامعه زندگی خود را پی‌ بگیرد گویی الهام بخش بسیاری از آزاد اندیشانی شد که در سراسر جهان می‌خواستند با رویه‌ای نو، در عمل به جهانِ سرمایه‌داری نه بگویند! ( هرچند اهالی سینما خوب می‌دانند، همین اثر جدا از تاثیراتِ ماندگار خود در اوجِ اعتراضات دانشجویی آن سالهای نه چندان دور اروپا، توانست جایزه اصلی «جشنواره فیلم لوکارنو» را نیز از آن خود کند.)

4️⃣ شاید وقت آن رسیده تا به آنانیکه روایت سینمای کنشگرانه در برابر نظام سودمحور، فردگرا و یکسان‌طلب را دوست می‌دارند یا به آن می‌اندیشند، بگویم که:

❗"شارل" نه! "آلن، زنده یا مرده" همچنان خواهد ماند..‼

🔴 هرچند این‌ دغدغه همچنان فراروی اهالی هنر، فرهنگ و سینما بیش از پیش خواهد بود که آیا با رفتنِ "ژان‌ لوک‌ گدار" و "آلن تانر" سینمای منتقد، #مسئله_محور و #پرسشگر ، تنهاتر از همیشه خواهد شد؟

#آلن_تانر #سینما #فیلم #سینمای_جهان #سینمای_منتقد #سوئیس #موج_نوی_سینمای_سوئیس #موج_نوی_سینمای_فرانسه #کارگردان #منتقد #روشنفکر #مؤلف

#cinema
#newwave
#france
#switzerland
#alain_tanner
#jeanlucgoddard
#locarnofilmfestival
https://www.instagram.com/p/CiggZvxoxqT/?igshid=MDJmNzVkMjY=


@kaveh_farhadi

✅ آدم از میان خرابه، خیر درآورده همیشه..
(این جمله را هر طور بچرخانید، معنایش تغییر نمی‌کند!)

🍀«من نه لجن را به عنوان محیط قبول می‌کنم و نه می‌خواهم کِرم لولنده توی آن باشم.. من امیدوار به انسان هستم. در طول عمر نسل، تغییر در تمام هیأت آدم به دست نمی‌آید. اما در هر نسل چیزی او را برای آدمیت مقصود، به سوی آدمیت مقصود می‌راند. باید تحمل داشت. آدم همیشه خِیر از میان خرابه درآورده. آدم از میان خرابه خیر درآورده همیشه. این جمله را هر جور بچرخانم معنای ثابت‌اش نمی‌چرخد. من امیدوار به انسان هستم.»

🍀ابراهیم گلستان در تمام داستان‌هایش بیش از آنکه روایتی از شکست آدم‌ها به‌دست بدهد یا گرفتارآمدن در وضعیت‌هایی ناگزیر،‌ به روایت تفکری می‌پردازد که ناگزیر از شکست است. افکارِ جاافتاده عقیم که گلستان آن را در سر آدم‌های قصه جاگذاری کرده تا مخاطب را به دیدار سرانجامش ببرد. از این‌رو شاید رئالیسمِ گلستان در قیاس با نویسندگانِ هم‌مسلک و هم‌دوره‌اش تکین و متفاوت است. او چه به راهِ تمثیل رفته باشد چه سمبلیک‌نوشتن، رئالیسم قاعده‌مند دورانش را پس زده و به‌طرز دیگر نوشته است.

🍀 اگر وجه غالب ادبیات رئالیستی ما در دوران سیاست‌زدگی در کارِ بازنمایی یا بازتولید رنج بود، گلستان به نوشتنِ صرف از رنج‌ها یا زیبایی‌شناسی‌کردنِ فلاکت تن نداد و تلاش کرد تا شیوه‌ای نو در انحلال رنج در اندازد. شاید شیوه او را بتوان در مفهومی سردستی «رئالیسم معکوس» خواند.. (سه روایت از در گذار روزگار، شیما بهره مند، روزنامه شرق)

🔰توضیحات:
ابراهیم گلستان، نویسنده، فیلمساز و مترجم در آستانه ۱۰۰ سالگی در مستند «تا جمعه رابینسون!»، ساخته میترا فراهانی؛ مستندی از مکاتبه و مکالمه‌ گلستان با #ژان‌_لوک_گدار ، فیلمساز فرانسوی‌ و حرف‌ها و دردهای دو طرف.. گدار در نامه‌نگاری‌هایش با گلستان از تلخی زندگی می‌گوید و کلام و زبانی که دیگر گویا نیست و هدفی که معلوم نیست و روزهایی که بیهوده می‌گذرد و برایش می‌نویسد: «رستگاری زمانی‌ست که انسان بتواند به مرگی خودخواسته تن دهد.» (کاری که چند سال بعد از این نامه انجام می‌دهد.)
ابراهیم گلستان که شیفته شعر و ادبیات و سینماست و روزهایش را با خواندن و نوشتن و بلعیدن زندگی به شب می‌رساند، پس از تقریباً یک‌ قرن تجربه زیستن در جواب به گدار می‌گوید: مرگ خودخواسته قطع‌کردن است. چرا باید زندگی را قطع کرد؟ آدم همیشه از میان خرابه، خیر درآورده است.
🎞 فیلم و عکس‌ها: از مستند «جمعه می‌بینمت، رابینسون» (تا جمعه رابینسون!)، ساخته میترا فراهانی، ۲۰۲۲

#ابراهیم_گلستان
#شعر
#ادبیات
#سینما

#خیر
https://www.instagram.com/p/CwV7v_0NLi-/?igshid=NjZiM2M3MzIxNA==