#مهندس_محمد_درویش هرگز از #پردیسان نخواهد رفت!

📍یادداشتی از: کاوه فرهادی
/ سوم آبان ۱۳۹۶

" "ماکس وبر" می گوید: «تصویر ما از جهان» که به وسیله «اندیشه ها» به طور مکرر، خلق می شوند، تعیین کننده #کنش هایی است که با پویایی منافع، خلق می شوند. درست مانند عمل سوزن بانی که واگن ها را پشت سر هم قرار می دهد».(وبر، 1915: 280)

تصویر جامعه تحصیلکرده ایران از وضعیت "اینجا و اکنون" محیط زیست این سرزمین، حاصل اندیشه های دغدغه‌مندان این حوزه از چندین دهه پیش تا امروز است‌. دغدغه‌هایی که البته متاسفانه یا به دلیل عدم وجود منافع مشترک #کنشگران و یا به واقعیت پیوستن مفهوم #کَرّی_کُنشی در میان سطوح مختلف تصمیم‌سازی و نیز غلبه تفکر سازه‌ای با حضور #مکتب_نوسازی در ایران، آنچنان منجر به پویایی منافع نشد، و سوزن‌بان‌هایِ قطارِ محیط زیستِ این کهن‌زیست‌بوم ایران را در پشت سر هم قرار دادن اولویت‌های محیط زیست کشور، بر روی ریل توسعه پایدار، از همان آغاز حرکت در ایستگاه #غیر_‌بومیِ "اصل چهار ترومن" ناکام گذاشت.

لذا با نگاهی #پدیدارشناسانه، این رویکرد می‌‌تواند تا حدی برای خبرگان حوزه علوم انسانی، مدیریتی و سیاستگذاری کشور، قابل بررسی باشد‌.

نقش بی بدیل #مهندس_محمد_درویش در تقلیل این #کَرّی_کُنشی و افزایش #سرمایه_اجتماعیِ محیط‌زیستی بویژه با ابتکار #گفتگوی_پردیسان غیر قابل انکار است و بدین دلیل معتقدم، هم‌افزاییِ کلام و حضورِ این "پدر‌ جوان محیط زیست سرزمینمان"، در #پدیدار_شدن #گفتمان_محیط_زیستی در ایران، با نبود رسمی‌شان در #پردیسان، هرگز به پایان نخواهد رسید! چنانکه روح کلامشان در تناوردگی پردیسان‌های پیش‌رو، همچنان پیشتاز #مشارکت روزافزون #یاریگران حوزه‌های مختلف محیط‌زیست کشورمان خواهد شد."( کاوه فرهادی)
t.me/kaveh_farhadi‌



@kaveh_farhadi