نورومیتولوژی درواقع پیوند علمی دو حوزه #نورولوژی و #اسطوره_شناسی است. سرچشمه اتصال #مغز با #اسطوره می‌تواند برای انسان کنونی بسیار تفکربرانگیز باشد. و پرسش اساسی کتاب...

@kaveh_farhadi

نورومیتولوژی درواقع پیوند علمی دو حوزه #نورولوژی و #اسطوره_­شناسی است. سرچشمه اتصال مغز با اسطوره می‌تواند برای انسان کنونی بسیار تفکربرانگیز باشد. این پرسشی اساسی برای مؤلف کتاب «درآمدی بر نورمیتولوژی» بوده که او را به نوشتن و پژوهش در این باره وا داشته است. نویسنده این کتاب که خود نورولوژیست است، معتقد است که #اسطوره می‌تواند در دژ مستحکم پارادایمِ پزشکی روزنی باز کند.
http://yon.ir/9R1i8
@philosophynews

@kaveh_farhadi

(بخش دوم)

#عصب‌پژوهی و #نورولوژی امروز،
برخلاف #فلسفه و #روان‌کاوی_سنتی، شواهدی قوی مبنی بر وجود قابل اثبات مرض‌های غیرقابل بازگشت مغزی تحت #مدیریت_ترس و خشونت در #جوامع_سرمایه‌داری با
#شکاف_طبقاتی، جنسیتی، قومی و نژادی ارائه می‌کند. در این جوامع، اکثریت مغزهای کودکان فرودست که در ترس و خشونت رشد می‌کنند، دچار صدمات عمیق و پایدار در لایه‌های عمیق عاطفی می‌شوند که در روان، شخصیت و رفتار آنها منعکس می‌شود. آرتور، شخصیت محوری فیلم جوکر، انسان از پیش شکست‌خورده‌ای با انواع اختلالات روانی و از جمله خنده‌های بدون کنترل است، زیرا او به علت اختلال رشد مغز عاطفی خود از ایجاد ارتباط‌های معنادار اولیه با دنیای بیرون خود ناتوان است. آرتور، در اوج دنیای توهم‌زده و هذیان‌آلود مغز خشونت‌زده‌اش در انتهای فیلم، قهرمان دلقک‌هایی مانند خود می‌شود. شورش آنها در اعتراض به وضع موجود، آشوبی خشونت‌زده و بی‌سرانجام، پر از هیجان‌های کور، دلخوش‌كنک‌های گذرا، دلقک‌وار، قهرمان‌سالارانه، هذیان‌آلود و پوچ است که تنها می‌تواند از مغزهای مفلوج ناشی از خشونت و ترس سر بزند. این شورش‌های کور، بیش از اینکه امیدوارکننده باشد، از اضمحلال و نابودی ارزش‌های انسانی خبر می‌دهد و هشداری بسیار جدی برای کل بشریت در دنیای امروز است. راه چاره پایان‌دادن به حکومت ترس و خشونت در نظام‌های اجتماعی و ایجاد بستری برای فروکاستن از شکاف‌های متعدد بین طبقات اجتماعی است تا شاید در آينده کمتر شاهد پرورش مغزهای علیل و تابع ظلم و بی‌عدالتی باشیم.

@kaveh_farhadi