#سخنرانی_تاثیرگذار
#پروفسور_دنیل_دنت
عنوان: #مکانیزم_هشیاری_در_مغز_انسان

این سخنرانی نشان می دهد که #مغز_انسان دارای چه استعداد عجیبی در #ندیدن_جزییات است.

#علوم_شناختی

#مغز_انسان
@kaveh_farhadi

این سخنرانی 👆👆 نتنها نشان می دهد #مغز_انسان دارای چه استعداد عجیبی در #ندیدن_جزییات است، بلکه آشکار می سازد #درک و #آگاهی ما از #واقعیات_پیرامون، #ناقص و #گزینشی است.

امیدوارم این سخنرانی👆 با دقت دیده شود و عمیق و همه جانبه تحلیل گردد!

#علوم_شناختی
#مغز_انسان


@kaveh_farhadi

#ساخت
#سیناپس_مصنوعی
که
#خود_به_خود #یاد_می‌گیرد!

ماشین‌هایی که عملکردی #شبیه به #مغز دارند و با قابلیت‌هایی شبیه به انسان می‌توانند مسائل را حل کنند، یکی از آرزوهای بزرگ انسان به شمار می‌روند اما اکنون با دستاورد جدید محققان، احتمال دستیابی انسان به این امر بیشتر شده است.

دانشمندان فرانسوی ابزارمیکروسکوپیکی را ابداع کرده‌اند که از اتصالات میان نورون‌های مغزی تقلید می‌کند.

تحولات و پیشرفت‌ها در زمینه
#هوش_مصنوعی کمک بزرگی به توسعه تکنولوژی‌هایی کرده است که نحوه عملکرد مغز انسان را تقلید می‌کنند. در دنیای فناوری اطلاعات، چنین سیستم‌های هوش مصنوعی را شبکه عصبی می‌نامند. این امر شامل الگوریتم‌هایی می‌شود که قابل آموزش، در میان چیزهای دیگر، هستند تا نحوه تشخیص گفتار و تصاویر توسط مغز را تقلید کند. با این حال اجرای یک #شبکه_عصبی_مصنوعی کار و انرژی زیادی می‌طلبد.

حالا، دانشمندان مرکز تحقیقات علمی در تالس از دانشگاه بوردو و اوری موفق شدند یک سیناپس مصنوعی به نام ممریستور(memristor) را به طور مستقیم روی یک تراشه بسازند. این امر راه را برای سیستم‌های هوشمندی که به زمان و انرژی کم‌تری برای یادگیری نیاز دارند، هموار می‌کند و قادر به یادگیری مستقل است. در مغز انسان، سیناپس رابط میان نورون‌ها است. هرچه سیناپس بیشتر تحریک شود، روند یادگیری پیشرفت بیشتری دارد...

مقاله::: 👇
bigbangpage.com/?p=65326

#هوش_مصنوعی
#علوم_شناختی

@kaveh_farhadi

فرازهایی از سخنرانی دیوید چالمرز در
#تد_تاک: #آگاهی را چگونه توضیح می‌دهید؟

همین الان یک فیلم توی سر همگی شما در حال نمایش است. یک فیلم شگفت انگیز چند بخشی با نمایی سه-بعدی و صدایی فراگیر به این دلیل که الان می توانید ببینید و بشنوید. فیلم شما همراه با بو و مزه و حس لامسه است. و حسی از بدن شما: درد، گرسنگی و ارضاء شدنها. اون احساسات داره: خشم و خوشحالی. حافظه داره ، مثلا تصاویری که از دوران کودکی‌تان جلو چشمتان به حرکت در میان. و این روایت همیشگی و صامتی که در جریان فکرکردن آگاهانه تان قرار دارد. شما در قلب این نمایش قرار دارید و همه این ها را مستقیما تجربه می کنید. این فیلم، همان جریان فکر شماست، مسئله آزمودن ذهن ودنیا.
هوشیاری یکی از ویژگی های بنیادی وجود انسان است. همه ما از هوشیاری برخورداریم. همه ما نمایشی در درون خویش داریم. چیزی از این نزدیکتر نیست که قادر به شناختش باشیم.

بعضی مردم میگن هوشیاری ذهن را از طریق علم نمی شود بررسی کرد. علم، ذاتا، امری عینی است. و هوشیاری ذهن، ذاتا، امری درونی و ذهنی. بنابراین هیچوقت نمی شود علم بررسی هوشیاری ذهن را بوجود آورد. این نظر در بیشتر قرن بیستم، دیدگاه حاکم بود. اما، حدود ۲۰ سال پیش همه چیز شروع به تغییر کرد. دانشمندان عصب شناس مانند فرانسیس کریک و فیزیکدانانی مانند راجر پنروز گفتند وقت آن شده که علم سراغ مسئله هوشیاری برود. و از آن زمان به بعد، انفجار واقعی رخ داد، شکوفایی فعالیت های علمی انجام شده در مورد هوشیاری. در سال های اخیر، هسته مرکزی علم مطالعه هوشیاری جست و جوی ارتباطات بوده است، ارتباطات بین بخش های خاصی از مغز و وضعیت های مشخصی از هوشیاری. اما این علم ارتباطات است. علم توضیحات نیست.

چرا همه #فرآیندهای_فیزیکی در #مغز باید با #خود_آگاهی همراه باشد؟ این نمایش درونی و ذهنی چرا باید وجود داشته باشد؟ در حال حاضر، هیچ سر نخی از آن نداریم. در مواجه با خلاف قاعده ای مثل این، ایده های اساسی لازم اند، و حتی معتقدم شاید احتیاج به یک یا دو ایده داشته باشیم که در شروع دیوانه وار به نظر می رسند.
دوستم دنیل دنت، که امروز اینجاست، ایده دیوانه وارش این است که اصلا مشکل سختی به اسم هوشیاری وجود ندارد. کل ایده فیلم فردی درونی نوعی توهم یا سردرگمی است.
ایده دیوانه وار دیگر این است که هوشیاری بنیادی است. فیزیکدانها گاهی جنبه هایی از جهان را بعنوان بلوکهای سازنده بنیادین در نظر می گیرند: فضا و زمان و جرم. آنها قوانین بنیادی را مبنا قرار می دهند، مثل قوانین جاذبه یا مکانیک کوانتوم.
اگر نتوانید هوشیاری را در قالب تشکیل دهنده های موجود موجود یعنی فضا، زمان، جرم، شارژ توضیح دهید، در نتیجه به حکم عقل لازم است که فهرست را گسترش دهید، طبیعی ترین کار مبنا قرار دادن خود هوشیاری بعنوان عنصری بنیادی است، جزء بنیادی سازنده طبیعت. این به معنای کنار گذاشتن علم در این مقوله نیست. بلکه راهگشای علمی کردن آن است.

ایده دیوانه وار دومی این است که #هوشیاری شاید جهانی باشد. هر سیستمی ممکن است تا حدودی از هوشیاری برخوردار باشد. دیدگاهی که بعضا «همه ذهنی» نامیده میشود: Pan برای همه و psych برای ذهن، هر سیستمی هوشمند است، نه فقط انسانها، سگها، موشها، مگسها بلکه میکروبها.

یکی از موارد واقعا هیجان انگیز در سالهای اخیر این است که یک دانشمند عصب شناس بنام جیولیو تونینی، نظریه مشابه ای را اتخاذ کرده و آن را با استفاده از یک
#نظریه_ریاضی شدیدا گسترش داده است. وی دارای یک معیار اندازه گیری از یکپارچگی اطلاعات است که آن را فی می نامد، از آن برای سنجش میزان اطلاعات یکپارچه شده درون یک سیستم استفاده می کند. و تصورش بر این است که فی هم راستا با هوشیاری است. الان من نمی دانم که این نظریه صحت دارد یا نه، اما احتمالا برجسته ترین نظریه حال حاضر در علم هوشیاری است، و از آن برای یکپارچه سازی دامنه وسیعی از داده های علمی استفاده شده است.

#علوم_شناختی
#تد_تاک
#TED

@kaveh_farhadi

https://www.ted.com/talks/david_chalmers_how_do_you_explain_consciousness/transcript

نورومیتولوژی درواقع پیوند علمی دو حوزه #نورولوژی و #اسطوره_شناسی است. سرچشمه اتصال #مغز با #اسطوره می‌تواند برای انسان کنونی بسیار تفکربرانگیز باشد. و پرسش اساسی کتاب...

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BYY7EjnHLlB/

#پیشنهاد_مطالعه_یک_کتاب
پیشنهاد می کنم:
کتاب #در_جستجوی_خوشبختی
از #ارسطو تا علم #مغز را بخوانید.
با احترام.
(کاوه فرهادی)

@kaveh_farhadi

قدرت فوق العاده #مغز در تشخیص زودهنگام بیماری و فرد بیمار/
ضرورتی برای بقا

#نوروسافاری | مطالعات اخیر نشان می دهند که توانایی مغز انسان در تشخیص زودهنگام بیماری و پرهیز از آن، از آنچه قبلاً تصور می شد بسیار بیشتر است. حس‌ های بینایی و بویایی ما، به تنهایی قادرند بیماری شخص مقابلمان را قبل از آشکار شدن بیماری، تشخیص دهند؛ علاوه بر این با پرهیز از ارتباط با او، سعی می‌ کنیم خود را از بیماری مصون نگه داریم.
به گزارش نوروسافاری به نقل از بخش خبری سایت موسسه #کارولینسکا (KI News)، سیستم‌ ایمنی بدن انسان در مبارزه با بیماری‌ها، بسیار کارآمد است؛ اما چون هزینه‌ ی مبارزه با بیماری بالاست و پیش‌ گیری بهتر از درمان است،‌ اجتناب از موارد بیماری‌ زا به صورت غریزی در ما نهادینه شده است. مطالعات جدید نشان می‌ دهند که مغز انسان، بسیار بهتر از آنچه در گذشته تصور می‌ شده است می‌ تواند بیماری‌ ها را در مراحل اولیه‌ ی آن‌ها تشخیص دهد.

علاوه بر این، ما با #واکنش‌ های خود نشان می‌دهیم که تمایل‌ مان به ارتباط برقرار کردن با افراد سالم، نسبت به افرادی با سلامتی کمتر بیشتر است.

مت آلسون استاد دپارتمان علوم اعصاب بالینی کارولینسکا و سرپرست این پژوهش اینگونه بیان میکند: “این یافته، #انگیزه‌ ی #رفتارهای_اجتنابی را به خوبی روشن می‌کند.”

#اندازه‌گیری_فعالیت_مغز:
ابتدا محققین دوزهای بی‌ضرری از باکتری را به شرکت‌ کنندگان تزریق کردند. با این کار، سیستم‌ ایمنی بدن‌ آنها فعال شده و برای ساعاتی نشانه‌ های معمول بیماری مانند: خستگی، درد و تب را بروز دادند. در همین زمان از آن‌ ها تصویربرداری کردند و نمونه‌ های “بو” از آن‌ ها جمع‌ آوری شد. پس از مدتی نیز، مواد تزریقی از بدن‌‌ این افراد ناپدید شده و علایم بیماری رفع شد.
در مقابل، گروهی دیگر از شرکت‌ کنندگان به همراه گروه کنترل، در حین تصویر برداری مغناطیسی فعالیت مغز، در معرض همان نمونه‌ های “بو” قرار گرفتند و تصاویر گرفته شده را مشاهده کردند؛ سپس از آن‌ ها خواسته شد تا به میزان خوش‌ آیندی نمونه‌ ها نمره دهند. علاوه بر آن، با نگاه کردن به تصاویر؛ بگویند کدام شخص به نظرشان مریض می‌ رسد، کدام یک جذاب است و چه کسی را برای #تعامل_اجتماعی انتخاب می‌ کنند.
برای مطالعه کامل مقاله به لینک زیر رجوع کنید👇:

https://goo.gl/1fvm1W

از: کانال تلگرام دانش مغز و علوم اعصاب "نوروسافاری"

@kaveh_farhadi

آیا #کنترل_مغز ممکن است؟

موفقیت دانشمندان درزمینه ایجاد ارتباط #مستقیم_مغز_با_مغز


با انتقال فعالیت الکتریکی مغز فرد فرستنده به مغز فرد گیرنده، او توانست وظیفه‌ای خاص را به روشی انجام دهد که در مغز فرد فرستنده تعیین می‌شد.

در طول تکامل انسان، انواع مختلفی از ابزارهای ارتباطی از ژست‌های بدن گرفته تا زبان‌های پیچیده ایجاد شده است. تمامی این اشکال ارتباطی افراد را به طریقی به‌هم پیوند می‌زند تا بتوانند تجارب فردی خود را به‌اشتراک بگذارد و آن‌ها را بیان کند و باهم همکاری بیشتری کنند. در مطالعه‌ای جدید، فناوری به‌عنوان ابزار ارتباطی جدید جایگرین زبان می‌شود و ازطریق آن، فعالیت مغزی انسان‌ها به‌طور مستقیم و بدون نیاز به زبان به‌هم پیوند می‌خورد.

فعالیت الکتریکی مغز دو انسان به‌شکل سیگنال‌های مغناطیسی به مغز انسان دیگری منتقل شد. این سیگنال‌ها حاوی دستورالعمل‌هایی برای انجام وظیفه‌ای به روش خاص بودند. این مطالعه درهای تازه‌ای به روی توسعه‌ی ابزارهای جدید ارتباط بشری بازمی‌کند؛ درحالی‌که در همین حین، مفاهیم بنیادین مرتبط با هویت و استقلال فردی را به‌چالش می‌کشاند.

#ارتباط_مستقیم_مغز_با_مغز سال‌ها است مدنظر دانشمندان بوده است و انگیزه‌های متنوعی مانند اشتیاق #آینده‌نگرانه و مسائل نظامی مشوق آن بوده است. میگوئل نیکوللیس، نویسنده‌ی کتاب «فراتر از مرزها»، ادغام فعالیت مغز انسان‌ها را به‌عنوان آینده‌ی بشر و مرحله‌ی بعدی در تکامل گونه‌ی ما معرفی می‌کند. او قبلا در یکی از پژوهش‌های خود، مغز چندین موش را با استفاده از الکترودهای کاشته‌شده یا رابط مغز با مغز به‌هم متصل کرده است.

نیکوللیس و همکارانش از این دستاورد با عنوان نخستین « #کامپیوتر_ارگانیک» یاد می‌کنند که در آن، مغزهای زنده طوری به‌هم متصل بودند که گویی آن‌ها تعداد زیادی ریزپردازنده باشند. حیوانات مشارکت‌کننده در این شبکه یاد گرفتند فعالیت الکتریکی سلول‌های عصبی خود را به‌شکل فعالیت‌های عصبی مغز واحد هماهنگ کنند. مغزهای شبکه‌شده ازنظر وظایفی مانند توانایی تمایز بین دو الگوی مختلف تحریک الکتریکی آزمایش شدند و درمقایسه‌با حیوانات انفرادی عملکرد بهتری داشتند.....

ادامه مطلب : https://bit.ly/2JBXFZL

منابع:
کانال تلگرام: #افق_رویداد



@kaveh_farhadi

#شناخت
#علوم_شناختی
#مغز

#هوش
#آگاهی
#خود_آگاهی