💥 گذرى بر زندگى على بن ابيطالب، شخصيت افسانه اى شيعيان
https://t.me/naghde_eslamm/25186
#قسمت_دوم

در موردى ديگر #على_بن_ابيطالب چشم شخصى را در حرم مكه كه در واقع مكانى حرام براى اعمال خشونت بوده است، در مى آورد:
ترجمه روايت: گفتند در آنوقت که على در حرم مکه چشم یکی را برکند و این قضیه را به فاروق(عمر بن خطاب) عرض نمودند وی در جواب فرمود، چه توانم گفت از یدالله که در حرم خدا چشم برکند
#متن_عربى:
هذا عمر بن الخطاب رضي اللّه عنه كان يقول فيه حين فقأ عين واحد بالحد في الحرم و رفعت القصة إليه: ما ذا أقول في يد اللّه فقأت عينا في حرم اللّه؟
#منبع: الملل و النحل نویسنده : الشهرستاني، محمد بن عبد الكريم جلد : ١ صفحه : ٢٠٥
http://lib.eshia.ir/71442/1/205
در كتب تاريخى در مورد على گفته شده است كه: وى #غنيمت_گیر , #راهزن و #خون_آشامی بود که از بوی خون شادمان می شده است.
نخستین خونریزی او بدستور محمد و از کشتن سگهای مدینه آغاز گردید و از آن پس در همه کشتارهای زمان به رهبری محمد و ابوبکر و عثمان دست داشته و رایزن همه رهبران دینی نامبرده بوده است.
در اينمورد #شيخ_يعقوب_كلينى در كتاب معتبر الكافى روايتى دارد بدين مضمون:
علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن النوفلي، عن السكوني، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: قال أمير المؤمنين عليه السلام: بعثني رسول الله صلى الله عليه وآله إلى المدينة فقال: لا تدع صورة إلا محوتها، ولا قبرا إلا سويته، ولا كلبا إلا قتلته.
#منبع: الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : ٦ صفحه : ٥٢٨
http://lib.eshia.ir/11005/6/528
#ترجمه:
امام صادق ميگويد كه اميرالمؤمنين فرمود رسول الله مرا به مدينه فرستاد و گفت هيچ هرعكسى را وامگذار مگر آنكه آنرا خراب كنى و هيچ قبرى را وامگذار مگر آنكه صاف كنى و هيچ سگى را وامگذار مگر كه آنرا بكشى.
على را قتال العرب نيز ميگفتند از آن جهت كه کمتر قبیله و طایفه و خانواده ای یافت میشد که از شمشیر خونریز على داغى بدل نداشته باشد و عضوى از خانواده اش بدست ايشان كشته نشده باشد.
به ابى لبيد جهضمى كه از قوم ازد بود گفتند آيا على را دوست دارى؟ گفت چگونه كسى را دوست بدارم كه دوهزار و پانصد نفر از قوم مرا كشته است او آنقدر از مردم كشت كه كسى نماند تا ديگرى را تسليت بگويد.
متن #عربى: وقيل لأبي لبيد الجهضمي من الأزد: أتحب عليا؟ قال : وكيف أحب رجلا قتل من قومي في بعض يوم ألفين وخمسمائة، وقتل من الناس حتى لم يكن أحد يعزي أحدة ، واشتغل أهل كل بيت بمن لهم؟
#منبع: مروج الذهب، مسعودى، جلد ٢ صفحه ٢٥٩، ذكر الأخبار عن يوم الجمل وبدئه وما كان فيه من الحرب، وغير ذلك، به تحقيق كمال حسن مرعى، بيروت، المكتبة العصريه)

ادامه دارد .......

● امام‌ حسین بن علی فردی آزاده یا یک #راهزن و دزد؟

#قسمت_اول


✍🏻شیعه آنقدر در مورد ائمه شان غلو می‌کنند و این‌قدر با دروغ و خرافات بافی آنها را پاک و مبرا از گناه و لغزش معرفی می‌کنند که انسان وجود آنها را به کودکان پاک تشبیه می‌کند!

✍🏻اما وقتی تاریخ را می‌خوانیم و به سرگذشت و زندگی این قوم نگاهی می اندازم متوجه می‌شویم که چقدر در اینمورد بزرگنمایی و خرافه گویی شده و تمامی آن داستانها زاییده ذهن یک مشت آخوند بوده که از ورای این داستانها بیش از پیش مردم را در جهل و خرافه غرق کنند.

✍🏻در مورد امام سوم شیعیان داستان‌ها و افسانه‌ها زیاد شنیده اید؛ از آزاد مردی و شجاعت او تا اخلاق مداری و مظلومیت او ولی خواندن تاریخ در مورد ایشان اثبات می‌کند که او فردی دزد و راهزن بوده است.


#متن: عقبه بن سمعان گوید: وقتی حسین از مکه درآمد، فرستادگان عمرو بن سعید بن عاص به سالاری یحیی بن سعید راه او را گرفتند و گفتند: باز گرد، کجا میروی؟!….والخ
آنگاه حسین برفت تا به تنعیم رسید و کاروانی آنجا دید که از یمن می آید و بحیر بن ریسان حمیری که از جانب یزید عامل یمن بود برای وی فرستاده بود که پیش یزید می بردند. حسین کاروان را بگرفت و همراه ببرد(کاروانی که متعلق به وی نبود را صاحب شد) پس از آن به شتربانان گفت: شما را مجبور نمیکنم، هر که خواهد با ما به عراق آید کرایه او را می دهیم و مصاحبتش را نیکو می داریم وهر که نخواهد همینجا از ما جدا شود کرایه او را به قدر مسافتی که پیموده می دهیم.

#منبع: تاریخ الطبری، جلد ۵، صفحه ۳۸۵ و ۳۸۶ به تحقیق محمد ابراهیم، چاپ دارالمعارف مصر

ترجمه تاریخ طبری، جلد ۷، صفحه ۲۹۶۸، مترجم ابوالقاسم پاینده


✍🏻طبق این سند معتبر، حسین بن علی در راه کربلا به کاروانی که متعلق به حکومت وقت بوده برمی‌خورد که اقلامی را به دمشق می برده اند. حسین کاروان را توقیف کرده و اموال آن را دزدیده است؛ اینکه این امام معصوم و عاری از گناه! مگر برای امر به معروف نرفته بود؟ خوب چرا سر راه دست به دزدی و راهزنی می‌زند ؟

@naghde_eslamm

●امام حسین بن علی فردی آزاده یا یک #راهزن و دزد؟

#قسمت_دوم

✍🏻در قسمت قبل دیدید که حسین بن علی کاروانی را که از یمن می‌آمد و به دمشق می‌رفت را مصادره و راهزنی کرد.

✍🏻در این قسمت سندی دیگر را از راهزنی حسین بن علی نشان می‌دهیم که مطابق آن حسین بن علی کاروان معاویه را که در صلح و بیعت با او بوده است را از طریق راهزنی به غارت می‌برد. جالب اینکه، این خلیفه اموی، سالیانه یک ميليون درهم نیز به حسین بن علی سهم بیت المال می‌داده است.

✍🏻حال شاید بهتر مشخص شود که متولیان مذهب چنین امامی چگونه مال و ثروت ایران زمین را غارت نموده و به تاراج می‌برند و میان خانواده و بستگان خویش تقسیم می‌کنند.

#متن: مالی از یمن سوی معاویه آورده شده بود، پس چون [آن کاروانِ مال]از مدینه گذشت، حسین بن علی بر آن حمله آورد و آن را گرفت و میان خانواده و موالی خویش تقسیمش کرد، و برای معاویه نوشت: از حسین بن علی به معاويه بن ابی سفیان، اما بعد، همانا کاروانی از یمن بر ما گذشت که مال و زیورآلات و عنبر و عطر سوی تو می‌آورد تا در خزینه های دمشق ودیعت نهی، و بدان زادگان پدرت را از پس سیرابی نخست پی در پی سیراب سازی و من بدان‌ها نیاز داشتم، پس آن ها را گرفتم. والسلام.
پس معاویه سوی او نوشت: از نزد بنده خدا معاویه امیر مؤمنان به حسین بن علی؛ سلام بر تو باد، اما بعد، همانا نوشته‌ات رسید که در آن یادآور می شوی که کاروانی از یمن مال و زیور آلات و عنبر و عطر سوی من می آورد، تا در خزینه های دمشق ودیعت نهم و بدان زادگان پدرم را از پس سیرابی نخست پی در پی سیراب سازم و این که تو بدان محتاج بودی پس آن را گرفتی، در حالی که تو شایسته گرفتن آن نیستی چون آن را به من نسبت دادی زیرا والی بدان مال سزاوارترست، سپس بر اوست خارج کردن از آن، به خدا سوگند اگر آن واگذاشته شود تا سوی من شود، در بهره‌ات از آن کم نگذارم، ولیک گمان کرده ام ای پسر برادرم که در سر تو خشمی است، و دوست دارم که آن در زمان من باشد تا منزلتت را دانم و از آن در گذرم؛ ولیک به خدا بیم آن دارم که به کسی گرفتار شوی که قدر دوشیدن ناقه ای تو را مهلت ندهد. و در پای نوشته اش نگاشت:
ای حسین بن على آنچه به عنوان علت آوردی روزی روا و جایز نباشد. گرفتنت آن مال را در حالی که بدان مأمور نبودی، همانا این از سوی حسین شتاب است.
همانا آن را اجازت داده ایم و برای آن به خشم نیامدیم، و از حسین آنچه انجام داد را تحمل کردیم
ای حسین بن علی دارای آرزو، برای تو از پس من جهشی است که تحمل نشود.
و دوست دارم که من خود شاهد آن باشم، پس آن را با اخلاقی که مهلت می دهد، از تو عهده دار گردم.
همانا من ترسم که بسوزی بدان که نزدش تیغ بران پیشی گرفته است.

#منبع: ترجمه شرح نهج البلاغه، نوشته ابن ابی الحدید، مترجم: غلامرضا لایقی، جلد ۱۸ صفحه ۴۲۶ و ۴۲۷

✍🏻بر طبق این سند، حسین بن علی همانند جدش دست به راهزنی و کاروانزنی زده و تمام اموال کاروان را دزدی کرده و در میان فامیل‌های‌ش تقسیم کرده است؛ آیا این رفتار حسین بن علی اخلاقی و شرافتمدانه بوده است؟


@naghde_eslamm