🔴 #کودکان باید #کار کنند یا نه؟
تاملی در باب کار کودکان

✍ #فرشید_خضری (دکتری جامعه شناسی)



🔹بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، کودک به کسی گفته می‌شود که کمتر از 18 سال دارد؛ اما در برخی از کشورها، این سن بسته به قوانین خاص آن آنان متغیر است. البته بسیاری از کشورها سنین بین تولد تا 18 سالگی را به‌عنوان سن کودکی پذیرفته‌اند. جدای از چالش‌های پر مناقشه نقطه برش و طبقه‌بندی‌های دوگانه کودک و بزرگ‌سال –به‌ویژه در کشور ما- باید گفت دوره کودکی دوره‌ای است که باید کودکان بازی کنند، به مدرسه بروند، در کنار خانواده باشند و فارغ از ترس، به‌دوراز خشونت و مصون از آزار و استثمار رشد کنند.

🔹کار کودکان چیست؟ بر اساس تعاریف موجود «کار کودکان» (child labor) اغلب به‌عنوان کارهایی تعریف می‌شود که کودکان را از دوران کودکی، پتانسیل و شأنشان محروم می‌کند و برای رشد فیزیکی، روانی، عاطفی، اجتماعی و معنوی آن‌ها مضر است؛ و به کارهای اشاره می‌کند که دارای این خصوصیات‌اند:
1⃣ به لحاظ جسمی، روانی، اجتماعی و اخلاقی خطرناک‌اند و برای کودکان مضر هستند .

2⃣ در موارد زیر مانع تحصیل کودکان می‌شوند: الف) آنان را از فرصتِ حضور در مدرسه محروم می‌کند؛ ب) آنان را قبل از اتمام تحصیل بر ترک تحصیل مجبور می‌کند و ج) آنان را مجبور می‌کند حضور در مدرسه را با کار بیش‌ازحد طولانی و سنگین ترکیب کنند (ILO, 2017). طیف متنوعی از کار کودکان وجود دارد. اشکال شناخته‌شده آن عبارت‌اند از کارخانگی، کار کشاورزی، کار در صنایع، کار در معادن، برده‌داری و کار اجباری، روسپی‌گری و قاچاق کودکان و کار در بخش اقتصاد غیررسمی مانند واکس‌زدن، تکدی‌گری، فال فروشی یا زباله‌گردی.

🔹اشکالی دیگری از کار کودکان وجود دارد که از آن‌ها تحت عنوان بدترین شکل کار کودکان (The worst forms of child labor) یادشده است.

🔹 به‌موجب مادّۀ 3 کنوانسیون شمارۀ 182 سازمان بین‌المللی این دسته از کارها عبارت‌اند از:

الف) تمام اشکال بردگی یا مشابه برده‌داری، مانند فروش و قاچاق کودکان، بردگی و اسارت یا به‌کارگیری اجباری کودکان در منازعات مسلحانه؛

ب) به‌کارگیری، تدارک یا عرضۀ کودک برای روسپی‌گری، تولید پورنوگرافی یا اجرای پورنوگرافی؛ ج) به‌کارگیری، تدارک یا عرضۀ کودک برای فعالیت‌های غیرقانونی به‌ویژه برای تولید و قاچاق مواد مخدر

ج) کارهایی که بر اساس ماهیت یا شرایطشان برای سلامت و امنیت و اصول اخلاقی کودکان مضر است.

⁉️ آیا همه اشکال کار در سن زیر 18 سالکی جزو «کار کودکان» به‌حساب می‌آید؟ پاسخ خیر است. بر اساس برخی از مطالعات مشارکت کودکان به‌ویژه از سن 15 سالگی به بعد در کارهایی که بر سلامت جسمی و روانی و رشد شخصی آن‌ها تأثیر منفی نمی‌گذارد یا مانع مدرسه رفتن آن‌ها نمی‌شود، به‌طورکلی باید به‌عنوان امری مثبت در نظر گرفته شود. این کارها شامل فعالیت‌هایی همچون کمک به والدین در اطراف خانه، کمک در کسب‌وکارهای خانگی یا کسب پول‌توجیبی در ساعت‌های خارج از مدرسه و یا در روزهای تعطیل است. این شکل از کار در رشد کودکان سهم دارد، موجب تقویت مهارت و تجارب کودکان می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا در هنگام بزرگ‌سالی، عضو مولد جامعه شوند.

🔹اما کودکان نباید در کارهای کودکان و بدترین اشکال کار کودکان به کار گرفته شوند چراکه پیامدهای این کارها تمامی ساحت‌های زندگی کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این دسته از کارها باعث می‌شوند کودکان انواع خشونت‌های جسمی، روانی و جنسی را تجربه کنند، سلامت جسم و روان کودکان در معرض خطر قرار گیرد، به دلیل فشار زمینه بروز رفتارهای پرخطر در میان آنان تشدید شود، آنان در از رفتن به مدرسه باز دارد، کودکان را از یادگیری مهارت‌ها و فنون لازم منع کند که باعث بازتولید چرخه فقر در میان آنان می‌شود و موارد بی‌شمار دیگر.

🔹در این سرزمین کودکان در اشکال مختلفی از کارها به‌ویژه بدترین شکل آن‌ها کار می‌کنند: کار در خیابان، در صنایع و کارگاه‌ها، مشاغل کشاورزی، زباله‌گردی، کولبری و به‌کارگیری آنان برای خریدوفروش مواد مخدر و تن‌فروشی تا فروش و قاچاق خود آنان. نابرابری‌ها، فقر و تجلی‌های آن در قالب محرومیت‌ها، مهاجرت، اعتیاد والدین و مواردی ازاین‌دست مهم‌ترین علل کار کودکان است که بسیاری از آن‌ها ریشه ساختاری دارند. حمایت مردم از کودکان در قالب سازمان‌های مردم‌نهاد، به گوش رساندن صدای آنان به‌ویژه کودکان در نقاط پیرامونی این سرزمین و مطالبه‌گری از دولت برای حذف کار کودکان از بهترین راهکارها برای مقابله با این پدیده است.

🔹بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، کودک به کسی گفته می‌شود که کمتر از 18 سال دارد؛ اما در برخی از کشورها، این سن بسته به قوانین خاص آن آنان متغیر است. البته بسیاری از کشورها سنین بین تولد تا 18 سالگی را به‌عنوان سن کودکی پذیرفته‌اند.

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 پیش بینی #افسردگی و #اختلال_دو_قطبی برای اولین بار ممکن شد!



🔹محققان استرالیایی از امکان پیش بینی ابتلاء به افسردگی و اختلال دو قطبی برای اولین بار با انجام یک آزمایش مبتنی بر نشانگرهای زیستی خبر داده‌اند.

🔹در جریان این آزمایش سطح یک پروتئین خاص در بدن که مرتبط با دو بیماری روانی افسردگی و اختلال دو قطبی است، اندازه‌گیری می‌شود.

🔹از این طریق پزشکان در می‌یابند که بیماران در چه مرحله‌ای از ابتلاء هستند و چه دارو یا داروهایی باید برای حل مشکلات آنها تزریق شود. پروتئینی که در جریان این آزمایش مورد بررسی قرار می‌گیرد BDNF نام دارد و بر روی شبکه عصبی مغز تأثیرگذار است.

🔹این پروتئین مهم در تغذیه مکرر سلول‌های مغزی و تقویت عملکردهای عصبی سالم مغز نقش دارد و کمبود آن به پیشرفت بیماری‌هایی همچون آلزایمر، اسکیزوفرنی، ام اس و اختلالات خلقی کمک می‌کند.

🔹پژوهشگران دقت این آزمایش برای شناسایی موارد ابتلاء به افسردگی و اختلال دو قطبی را بین ۸۰ تا ۸۳ درصد اعلام کرده‌اند و امیدوارند با بررسی‌های بیشتر این دقت باز هم افزایش یابد/سایک نیوز

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 اولین زن مکانیک در تبریز


🔻ژیلا قهرمانیه با مدرک کاردانی کامپیوتر، ۳۰ ساله و اولین زن مکانیک تبریز است که برحسب علاقه به شغل مکانیکی اشتغال دارد. او نزدیک ۲ سال است در کنار فراگیری این حرفه مکانیکی هم می‌کند./ ایرنا

🇮🇷 @iranianspa

🔴 ارتباط #آلودگی_هوا با کاهش مهارت‌های تفکر


محققان دریافتند، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران کودکی با کاهش مهارت تفکر در مراحل بعدی زندگی مرتبط است.

نتایج این تحقیق نشان داد که قرارگیری بیشتر در معرض آلودگی هوا در همان ابتدای زندگی با تاثیر مخرب بر مهارت‌های شناختی افراد همراه است. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که آلودگی هوا باعث به خطر افتادن مهارت‌های تفکر در مراحل بعدی زندگی خواهد شد. مهارت‌های تفکر شامل فعالیت‌های ذهنی مورد استفاده برای پردازش اطلاعات، ارتباط برقرارکردن، تصمیم‌گیری و خلق ایده‌های جدید است. افراد معمولا در زمان کسب تجربه، حل مشکلات، تصمیم‌گیری، پرسش و برنامه‌ریزی یا سازماندهی اطلاعات از مهارت‌های تفکر استفاده می‌کنند.

محققان دانشگاه ادینبورگ با استفاده از آزمایشی که همه افراد در ۱۱ سالگی انجام داده بودند، هوش عمومی بیش از ۵۰۰ نفر را با سن تقریبی ۷۰ سال بررسی و سپس شرکت‌کنندگان در سن ۷۶ و ۷۹ سالگی نیز همین آزمایش را تکرار کردند. محققان برای تخمین میزان آلودگی هوا که شرکت‌کنندگان در سال‌های اولیه در معرض آن قرارگرفته بودند، از سابقه‌ هر شخص در طول زندگی استفاده کردند.

گروه محققان، برای تجزیه‌وتحلیل رابطه بین قرار گرفتن فرد در معرض آلودگی هوا و مهارت‌های تفکر در سال‌های بعد زندگی از مدل‌های آماری نیز استفاده کردند و موارد ساده زندگی مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی و استعمال دخانیات را در نظر گرفتند.

یافته‌ها نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران کودکی با تغییرات شناختی بدتر در سنین ۱۱ تا ۷۰ سال ارتباط اندک، اما قابل‌تشخیص دارد. محققان گفتند: می‌توان زمان آلودگی هوا را تخمین زد و نحوه ارتباط آن با توانایی شناختی در زندگی را بررسی کرد.

دکتر تام راس، رئیس مرکز تحقیقات دمانس آلزایمر اسکاتلند در دانشگاه ادینبورگ گفت: «برای اولین بار اثبات کردیم که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در اوایل زندگی می‌تواند پس از دهه‌ها بر مغز تاثیر بگذارد، این اولین گام برای درک تاثیرات مضر آلودگی هوا بر مغز است و می‌تواند برای نسل‌های آینده به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.»

محققان افزودند: تاکنون به علت کمبود اطلاعات درباره سطح آلودگی هوا قبل از دهه ۱۹۹۰، بررسی تاثیر قرار گرفتن در معرض زودهنگام آلودگی هوا بر مهارت تفکر در مراحل بعدی زندگی امکان‌پذیر نبوده است.

در این بررسی، محققان برای تعیین سطح آلودگی در سال‌های ۱۹۳۵، ۱۹۵۰، ۱۹۷۰، ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ از مدلی به نام مدل انتقال شیمی اتمسفر  EMEP۴UK با عنوان غلظت ذرات ریز (PM۲.۵) استفاده و این یافته‌ها را با داده‌های معاصر این مدل از سال ۲۰۰۱ برای تخمین قرار گرفتن در معرض آلودگی را بررسی کردند.

شرکت‌کنندگان بخشی از مطالعه Lothian Birth Cohort ۱۹۳۶ بودند؛ گروهی از افرادی که در سال ۱۹۳۶ متولد شدند و در نظرسنجی ذهنی اسکاتلند در سال ۱۹۴۷ شرکت کردند. این مطالعه ظرفیت‌های شناختی و ذهنی شرکت‌کنندگان را طی دوره طولانی ارزیابی کرده است.

از سال ۱۹۹۹، محققان برای ترسیم چگونگی تغییر قدرت تفکر فرد در طول زندگی در حال کار با گروه‌های تولد Lothian هستند/ایسنا

✅ این یافته‌ها در نشریه Alzheimer’s Disease and in the Handbook on Air Pollution ارائه‌شده است.


http://telegram.me/Iranianspa

👵 مادربزرگ برنامه نویس

خانم ماساکو واکامیا در دهه هشتاد سالگیش متوجه شد که هیچ اپلیکیشنی برای سرگرمی خودش و هم سن و سال هایش وجود ندارد. او از چند برنامه نویس خواست که یک برنامه برای سالمندان بسازند. اما آنها گفتند که ما نمی دانیم پیرها چه چیزی دوست دارند. این کار کار خودت است! بنابراین خانم واکامیا در ۸۱ سالگی دست به کار شد و یک بازی مخصوص سالمندان ژاپنی نوشت! او الان ۸۴ ساله است و به خودش می گوید: خالق محتوا و مبشر دیجیتال.

بازی که او نوشته بر اساس جشنواره های سنتی ژاپنی است و تمرکز آن رسم و رسوم قدیمی ژاپنی است که افراد مسن ژاپنی بهتر از هر کسی آن ها را بلدند. اپ هینادان تا به حال بیش از ۱۰۰ هزار بار دانلود شده و رتبه پنج ستاره دارد.

خانم واکامیا اولین بار در ۵۸ سالگی کار با کامپیوتر را آغاز کرد. او مرتب برای سالمندان کارگاه های آموزشی و سمینارهای مختلف برگزار می‎کند تا آنها را بیشتر با فناوری آشنا کند و زندگی آنها را پربارتر کند.

علی نورانی، خبرنگاری از ژاپن


🇮🇷 @iranianspa

🔴 #زنان و #مردان ایرانی چگونه #وقت می‌گذرانند؟

✅ خبرگزاری رکنا در گزارشی نوشته:👇👇



🔻مرکز آمار ایران با انتشار نتایج طرح آمارگیری از گذران وقت نقاط شهری کشور در سال ۹۹-۱۳۹۸ اطلاعاتی را در اختیار عموم گذاشته است.

🔻به‌طور متوسط هر زن ایرانی حدود چهار ساعت و ۴۶ دقیقه در طول شبانه‌روز را به «خدمات خانگی بدون مزد برای اعضای خانوار و خانواده» اختصاص می‌دهد، اما این زمان برای مردان تنها ۵۳ دقیقه یعنی کمتر از یک ساعت است. در مقابل، مردان به‌طور متوسط چهار ساعت و ۵۹ دقیقه را به «اشتغال و فعالیت‌های مرتبط برای مزد» اختصاص می‌دهند، اما زمان صرف شده زنان در این گروه، به‌طور متوسط ۳۸ دقیقه است، یعنی کمی بیشتر از نیم‌ ساعت.

🔻شاید باورش عجیب باشد، اما گروهی از افراد هستند که کار بدون مزد انجام می‌دهند. یعنی ارزش اقتصادی ایجاد می‌کنند، اما درآمدی بابت آن به‌ دست نمی‌آورند. این تنها بخش بازار کار است که کفه ترازوی زنان در آن سنگین‌تر است.

در ادامه‌ی این گزارش آمده:
🔻تنها در 60 درصد از 149 کشور مورد بررسی، دسترسی زنان به خدمات مالی برابر با مردان است و تنها در 41 درصد کشورهای یاد شده، مالکیت زمین را به‌عنوان یک دارایی سرمایه‌ای، در اختیار دارند. این واقعیت‌ها به این معناست که در اکثر کشورها، حدود نیمی از زنان کنترل مستقیمی بر منابع و دارایی‌های اقتصادی ندارند.

🔻از طرف دیگر، زنان زمان زیادی را به فعالیت‌هایی مانند خانه‌داری و مراقبت از خانواده اختصاص می‌دهند، یعنی زمان خود را به فعالیت‌های اختصاص می‌دهند که بابت آن مزدی دریافت نمی‌کنند. به‌عنوان مثال، زنان روستایی در صحرای آفریقا، در مجموع سالانه 40 میلیارد ساعت برای تهیه آب مورد نیاز خانوار، وقت صرف می‌کنند.

🔻به‌طور کلی در 25 کشور، زنان به‌طور متوسط زمانی دو برابر بیشتر از مردان را به فعالیت‌هایی اختصاص می‌دهند که بابت آن مزد دریافت نمی‌کنند. جالب است که در ژاپن، کره و هند، این میزان به اوج خود یعنی نسبت پنج برابری می‌‎رسد/مطالبات زنان

#کار_خانگی
#نابرابری_مزد

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 #رنگ_لباس بر روان و #روحیه_کودک چه تأثیری دارد؟



💠در پی تحقیقات به عمل آمده رنگ‌های قرمز، نارنجی، زرد و آبی رنگ‌های مورد علاقه اطفال هستند و رنگ‌های خاکستری، قهوه‌‌ای، سیاه و سفید هیچ گاه مطلوب آن‌ها نیستند.

💠انستیتوی روان شناسی رنگ برای تعیین درجه نفوذ رنگ در اطفال، در کودکستان‌های آلمان به مطالعات مداوم و پیگیری پرداخت و متوجه شد مثلا یکی از خانم‌های معلم فقط به خاطر کت و دامن قهوه‌ای که می‌پوشد، مورد نفرت اطفال واقع شده و لقب بدعنق گرفته، ولی همین معلم پس از آن که لباس‌هایی به رنگ روشن و جالب تن کرد، موفق شد محبوب شاگردان کودکستان شود. رنگ‌ها نفوذ عجیبی بر سلسله اعصاب کودکان دارند؛ مثلا چنانچه رنگ سیاه یا سفید مطلق مدتی مرتب در معرض دید کودکان قرار گیرد یا بزرگسالان اطراف آن‌ها دائم با لباس سیاه ظاهر شوند، اعصاب آن‌ها خسته و مختل می‌شود.

💠طی سال ها، آزمایش‌های فراوانی برای تعیین ارجحیت رنگ‌ها صورت گرفته است؛ مثلا نوزادان به رنگ‌های درخشان مثل زرد، سفید، صورتی و قرمز بیشتر خیره می‌شوند و با بزرگ شدن کودکان علاقه به رنگ زرد به تدریج کم می‌شود و قرمز و آبی جای آن را می‌گیرد.

💠پس از بلوغ، علاقه به رنگ‌هایی با طول موج کوتاه‌تر (آبی و سبز) بیشتر از رنگ‌های با طول موج بلند (قرمز، نارنجی و زرد) می‌شود. در این حالت علاقه به رنگ‌ها به صورت زیر است:آبی، قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد

💠کودکان و نوجوانان به رنگ بیشتر از شکل واکنش نشان می‌دهند و با لذت تمام به آن دل می‌بندند. تحقیقات نشان داده کودکانی که در نقاشی‌های خود رنگ‌های سرد مانند آبی یا سبز را انتخاب می‌کنند، متفکرتر و سنجیده‌تر هستند. به کار بردن رنگ‌های قهوه‌ای و خاکستری نشان دهنده ناراحتی‌های درونی آنان است. استفاده آزادانه از رنگ قرمز توسط کودکان خصومت یا نیاز به صحبت را نشان می‌دهد و از طرفی هم بیانگر عشقی ساده و بی آلایش است.

💠رنگ آبی در نقاشی کودکان بیانگر سازگاری، تمایل به اطاعت و کنترل یا سرکوب احساسات است و نیز کودکانی که زیاد از رنگ سبز استفاده می‌کنند، معمولا به طور محسوسی فاقد احساسات قوی و آشکار هستند. کودکان بندرت به رنگ‌های قهوه ای، سیاه یا خاکستری علاقه دارند. استفاده در هم و برهم از رنگ قهوه‌ای مشخصه اعتراض به والدین است.همچنین اگر کودک به طور مداوم از رنگ سیاه برای رنگ آمیزی استفاده کند، نشان دهنده اعتراض، ترس یا اضطراب است/سایک نیوز

http://telegram.me/Iranianspa

✅ در «حکمی تاریخی» در چین مردی موظف شد در ازای «کار خانگی» به همسرش دستمزد پرداخت کند.

🔻در یک پرونده طلاق، دادگاهی در پکن مردی را موظف کرد برای جبران "کار خانگی" به همسرش دستمزد پرداخت کند. بسیاری این حکم را یک "نقطه عطف و تاریخی" خوانده‌اند که موضوع "کار خانگی" بدون دستمزد را برجسته می‌کند.

🔻این حکم پس از تصویب قانون جدید مدنی مربوط به ازدواج صادر شده و می‌تواند به رویه‌ای حقوقی بدیعی تبدیل شود.

🔻اکنون همسر این مرد باید در ازای پنج سال کار بدون مزد باید معادل هفت هزار و هفتصد دلار پرداخت کند.

🔻این پرونده در شبکه‌های اجتماعی بحث قابل توجهی در مورد ارزش کار خانگی ایجاد کرده است.



🇮🇷 @iranianspa

آهنگ "میخواهم با پدرم صحبت کنم "

به مناسبت روز پدر تقدیم به تمامی پدرهای مهربان و زحمتکش و پدرهایی که آسمانی شده اند .

🇮🇷 @iranianspa

🔴 پولدارترین #اینفلوئنسرهای_اینستاگرامی را بشناسید؛

اینفلوئنسر کیست؟

اینجا بخوانید👇👇

https://sornakhabar.com/newsview/196325

🇮🇷 @iranianspa

27 فوریه #روز_جهانی_سازمان‌غیردولتی⁩

سازمان‌های غیردولتی منشا بسیاری از فعالیت‌های خیریه، محیط زیستی، فرهنگی و اجتماعی برای مردم محلی و منطقه‌ای هستند و هدفشان «ساختن آینده‌ای بهتر برای همه» است.

🇮🇷 @iranianspa

‍ ‍ ‍ 🔴‌ #فرهنگ_مطالعه


امروز یک کانال عجیب در یوتیوب پیدا کردم که متعلق به یک دانشجوی کره‌ای به نام کیم دونگ مین است. کانال او بیش از ۵۰ هزار دنبال‌کننده دارد و ویدئوهای او حتی به تعداد دفعات پخش ۳۷۰ هزار هم رسیده‌اند که عدد بسیار قابل توجهی است.

محتوای ویدئوهای او واقعا یگانه و عجیب است. کانال او «با من مطالعه کن» نام دارد. کاری که این جوان ۲۳ ساله کره‌ای می‌کند این است که ویدئوهای دو – سه ساعته‌ای تهیه می‌کند که او را در این ویدئوها در حال مطالعه می‌بینیم.

در این ویدئوها او هیچ کاری دیگری نمی‌کند، معمولا هیچ حرفی نمی‌زند، تنها با ظاهری متمرکز و در شرایطی بهینه مطالعه می‌کند و این کار آنقدر خوب انجام می‌دهد که خود ما هم به مطالعه کردن، تشویق می‌شویم.
در ویدئوهای کانال «با من مطالعه کن» می‌بینیم که جناب کیم دونگ مین، در شرایط مختلفی مطالعه می‌کند. گاهی صدای دلپذیر و‌ آرامش‌بخش باران و یک موسیقی ملایم که افکار زمینه‌ای مزاحم را دور می‌کند، به گوش می‌رسد. او در هر ویدئو با سبک مختلفی درس می‌خواند، گاهی کتاب و جزوه دارد، گاهی با تبلت مطالعه می‌کند و گاهی در صفحه مانیتور چیز می‌خواهند.

یکی از مشکلاتی که ما در ایران داریم، این است علیرغم اینکه درصد زیادی از جمعیت ما دانشجو هستند یا مطالعات بعد از فارغ‌التحصیلی دارند، از ایجاد یک فرهنگ مشوق و آرامش‌بخش مطالعه نسبتا عاجز هستند.

گاهی مایی که به تنهایی در خانه خود مطالعه می‌کنیم، توهم پیدا می‌کنیم که تنها ما هستیم که اینچنین با دشواری باید رنج مطالعه را به جان بخریم. اما دیدن چنین ویدئوهای تاثیری شبیه حضور در یک کتابخانه یا قرائت‌خانه دلخواه را دارد.

برآورد می‌شود که در دوره گرفتاری ما با همه‌گیری بیماری کرونا، ۱.۳ میلیارد دانش‌آموز و دانشجو مجبور شده باشند خانه‌نشین شوند و از راه دور درس بخوانند، کانال‌هایی مثل این اوضاع را برایشان راحت‌تر می‌کند.

آقای کیم دونگ مین معمولا در ویدئوهای خود از تکنیک مطالعه متناوب که به تکنیک پامادور (گوجه فرنگی) موسوم است، استفاده می‌کند. یعنی به دنبال ۲۵ دقیقه مطالعه، یک استراحت کوتاه ۵ دقیقه‌ای می‌کند و به همین شیوه ادامه می دهد تا جلسه مطالعه‌اش تمام شود. (در مورد این تکنیک در این صفحه ویکی‌پدیا بخوانید)

امیدوارم که شرایطی فراهم شود که این بدبینی به سودمندی دانش و جو عناد با آن دست‌کم تعدیل شود!


🇮🇷 @iranianspa

🔴 #کودکان_کار پرنسس‌های یک روزه نیستند


🔹برگزاری نمایشگاه عکسی با نام «پرنسس‌های کوره» فعلا لغو شد‌. نمایشگاهی که قرار بود در آن عکس دختربچه‌های کارگر با لباس پرنسس بر دیوارها قرار بگیرد و خود #دختربچه‌ها با آن لباس‌ها در افتتاحیه نمایشگاه حاضر شوند. گروه دستادست به عنوان مجموعه‌ای مخالف #کار_کودک با این نمایشگاه و هر کار مشابهی به شدت مخالفیم.

🔹دادن یک دست لباس قشنگ، یا یک روز غذای شاهانه در رستوران و... نه تنها دردی از این کودکان دوا نمی‌کند که اثرات نامطلوبی روی روحیه‌ی آنها می‌گذارد. اگر کسی واقعا قصد کمک به تغییر وضعیت این کودکان را داشته باشد می‌تواند این کار را با کمک به رفع فقر و اشتغال بزرگسالان خانواده‌های این کودکان انجام دهد نه کارهای نمایشی این چنینی.

🔹بازنمایی آرزوهای کودکان دختر کارگر در قالب پرنسس مثل کشیدن پرده‌ای بر روی شرایط غیرقابل قبول زندگی این کودکان است. در واقع تبدیل این کودکان به ابزارهایی برای جلب توجه و ترحم است بدون اینکه به دلایل، ریشه‌ها و اثرات کار کودکان توجه شود. ابزاری برای ایجاد رضایت و لذت در کسانی که به دیدن و خرید عکس‌ها بیایند، دستی بر سر بچه‌ها بکشند و چهار روز دیگر همه این ماجراها را به دست فراموشی بسپارند. در حالی که دختربچه‌های درگیر در این ماجرا آن را فراموش نخواهند کرد.

🔹هرگونه مداخله در زندگی کودکان باید همه‌جانبه‌نگرانه، تخصصی و با در نظر گرفتن مصالح عالیه آنان باشد. انتشار عکس این دختربچه‌ها و از بین بردن عزت نفس خود و خانواده‌هایشان بی‌شک عملکرد معکوس دارد.

🔹بازنمایی کلیشه‌های جنسیتی و طبقاتی به عنوان ابزاری برای جلب ترحم به کار می‌روند تا ما از خودمان نپرسیم چرا دختربچه‌ای باید کار کند و این دختر واقعا چه می‌خواهد؟

🔹کار کودک نتیجه نابرابری‌های عظیم ساختاری است و این چیزی است که باید از بین برود، نه تصویر کار کردن کودکان./دستادست


http://telegram.me/Iranianspa

‍ 🔴 نیاز به #تنهایی

✍ #فهیم_عطار


چند هفته‌ی سخت و پیچیده‌ی کاری را پیشِ رو دارم. بابت همین زنگ زدم به رئیس بزرگ و گفتم که می‌خواهم امروز را مرخصی بگیرم. در واقع می‌خواستم مثل نهنگی پیر بیایم روی آب و نفس‌گیری کنم تا بعد با اکسیژن آن بروم به اعماق تاریک اقیانوس. البته این‌طور دراماتیک به سمع و نظر رئیس نرساندم. فقط بهش گفتم مرخصی می‌دی؟ که او هم داد. دوربینم را انداختم توی کیف و سوار ماشین شدم و زدم به دل کوه و بیابان و جنگل تا شاید بتوانم عکاسی کنم. دوربینم را دوست دارم. از جلو که نگاهش می‌کنم من را یاد عزت‌اله انتظامی می‌اندازد. چرا؟ نمی‌دانم اما به هر حال صدایش می‌کنم عزت‌اله. دو ساعت یک کله رانندگی‌ کردم. خودم را به عمد می‌انداختم توی باریک‌ترین و پرت‌ترین جاده‌ها. می‌خواستم خودم را گم کنم. نه بابت بُعد فلسفی آن یا فرار از طوفانِ پیش‌رو و کارهای تلنبار شده. نه! صرفا بابت این‌که تنها راه پیدا شدنِ جایی که ارزش عکاسی داشته باشد، گم شدن خودم بود. در واقعا پیش‌نیاز پیدا شدن، گم شدن است و این گمراهان هستند که بابت پیدا شدن‌شان لقب مومن می‌گیرند.

بعد از دو ساعت بالاخره گم شدم و از متروک‌ترین جاده‌ی شهر وسط یک جنگل کاج سر درآوردم. هیچ جنبنده‌ای دیده نمی‌شد. آن‌جا فقط من بودم و عزت‌اله و پرنده‌ای که صدای عجیبش از لای درخت‌ها می‌آمد. انگار داشت برای خودش جوک تعریف می‌کرد و هرهر می‌خندید. آسمان آمده بود پائین و آرام آرام می‌بارید. ماشین را کنار جاده پارک کردم و پیاده شدم و رفتم لای درخت‌ها. تنهایی خیلی غلیظ بود آن‌جا. آن‌قدر غلیظ که اجازه می‌داد خودِ خودم باشم. می‌توانستم دست‌هایم را باز کنم و تا جایی که حنجره‌ام یاری می‌کند، عربده بزنم. یا کنار یکی از درخت‌های کاج بایستم و جیش کنم. یا الکی مثل آن پرنده‌ی اسکل بخندم. یا مثل آسمان بالای سرم گریه کنم. یا هر غلط دیگری که دلم می‌خواست. هیچ چیز مانعم نمی‌شد که خودِ خودم نباشم. انگار طبیعت با یک پتوی بزرگ من را از دیگران جدا کرده باشد و به خودم برگردانده باشد.

بعد از یک ساعت گشتن بی‌هدف، رسیدم به یک مبل تنها که وسط درخت‌ها ول شده بود به امان خدا. بودنش آن‌جا هیچ توجیهی نداشت. حضورش حتی از حضور من در آن‌جا کمتر قابل دفاع بود. من پای فرار و جامعه‌ای داشتم که گاهی وقت‌ها تنها راه رهایی از آن، گم شدن بود. اما این مبل نه ماشین داشت و نه پای فرار. یادم آمد که راسته‌ی مبل‌فروش‌های تهران «یافت‌آباد» بود. چه اسم عجیبی. یافت‌آباد دربرابر گم‌شدگی این مبل. به هر حال آن‌چه مسلم بود عامل گم‌گشتگیِ من و این مبل دو سر مخالف جبر و اختیار نشسته است.

خلاصه این‌که شرایط طوری بود که می‌توانستم درجا تصمیم بگیرم که همین‌جا سکنی بگزینم تا ابد. من و عزت‌اله و مبل. اما خب، نمی‌شد. چرا؟ چون گرسنه‌ام شد. چون به قهوه‌ی صبح و رختخواب نرم شب و خوردن غذای گرم روی میز و صد چیز دیگر عادت داشتم. تازه عزت‌اله هم باید می‌رفت خانه که خودش را شارژ کند. بابت همین‌ها باید هزینه بدهم و با کله بروم توی شکم طوفان سهمگین کار. اما نهنگ‌ها موجودات خوش‌بختی هستند که می‌توانند بین هر دو شیرجه، بیایند روی آب و نفس بگیرند.

مبل را ول کردم و برگشتم. دو ساعت رانندگی کردم و پیدا شدم و به عاداتم سلام کردم و از خودِ خودم خداحافظی.

🇮🇷 @iranianspa