روز جهانی ارتباطات
در۱۷ مه ۱۸۶۵ میلادی “اتحادیه تلگرافی بین المللی” در پاریس تشکیل شد. از آن تاریخ به بعد نام این اتحادیه دستخوش تحول شد و سرانجام در ۳۰ اکتبر ۱۹۰۶ میلادی در کنفرانس “اتحادیه تلگرافی بین الملل” تصمیم گرفته شد که “اتحادیه رادیو و تلگرافی بین الملل” نیز تشکیل شود. در ۹ دسامبر سال ۱۹۳۲ میلادی به موجب “عهدنامه مادرید” با وحدت دو اتحادیه یاد شده فوق، “اتحادیه بین المللی ارتباطات دور” شروع به کار کرد. در واقع روز جهانی ارتباطات یادآور تأسیس این اتحادیه ها برای پیشرفت #ارتباطات است.
سابقه عضویت #ایران در “اتحادیه تلگرافی بین المللی” بیش از یکصد سال است. نهاد مذکور پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل، به موجب تصمیم کنفرانس عمومی نمایندگان دولتهای عضو، این اتحادیه به صورت نهاد تخصصی #سازمان_ملل درآمد واز آن زمان تاکنون، جزو مؤسسات ویژه سازمان ملل متحد بوده است.
پس از سالها تلاش و پیگیری دست‌اندرکاران روابط عمومی و جامعه روابط عمومی، روابط عمومی ایران صاحب روز ملی گردیده. ۲۷ اردیبهشت ماه روزی که درسطح جهانی نیز به عنوان روز ارتباطات و جامعه اطلاعاتی نامگذاری شده است، به عنوان روز روابط عمومی و ارتباطات تعیین گردید. این روز فرصتی است تا نقش و جایگاه #روابط_عمومی را به عنوان هنر هشتم مرور کنیم.
امروزه نقش روابط عمومی ها در کمک به تصمیم گیری های مدیریتی و استراتژیک یک سازمان نقشی قابل توجه است. نقش روابط عمومی به عنوان ابزار مدیریتی برای فعالیتهای حرفه ای، علمی و الکترونیکی، از مشخصه های جدید روابط عمومی در #عصر_ارتباطات است. بنا بر این، از نقاط برجسته و ممتاز در مدیریت استراتژیک، تأکید بر محیط برون سازمانی و حتی جهانی است و در واقع، منظور از وظایف استراتژیک روابط عمومی، دخالت در روند تصمیم گیری سازمان است.
اهمیت جایگاه روابط عمومی در عصر ارتباطات و در دورانی که اطلاع‌رسانی در همه عرصه‌ها پیشتاز است، دوچندان شده است به گونه ای که موفقیت سازمان‌ها، ادارات و شرکت‌ها و دوامشان در عرصه‌ها و فعالیت های #تخصصی به عملکرد روابط عمومی‌های آنها وابسته است.
در۱۷ مه ۱۸۶۵ میلادی “اتحادیه تلگرافی بین المللی” در پاریس تشکیل شد. از آن تاریخ به بعد نام این اتحادیه دستخوش تحول شد و سرانجام در ۳۰ اکتبر ۱۹۰۶ میلادی در کنفرانس “اتحادیه تلگرافی بین الملل” تصمیم گرفته شد که “اتحادیه رادیو و تلگرافی بین الملل” نیز تشکیل شود. در ۹ دسامبر سال ۱۹۳۲ میلادی به موجب “عهدنامه مادرید” با وحدت دو اتحادیه یاد شده فوق، “اتحادیه بین المللی ارتباطات دور” شروع به کار کرد. در واقع روز جهانی ارتباطات یادآور تأسیس این اتحادیه ها برای پیشرفت #ارتباطات است.
سابقه عضویت #ایران در “اتحادیه تلگرافی بین المللی” بیش از یکصد سال است. نهاد مذکور پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل، به موجب تصمیم کنفرانس عمومی نمایندگان دولتهای عضو، این اتحادیه به صورت نهاد تخصصی #سازمان_ملل درآمد واز آن زمان تاکنون، جزو مؤسسات ویژه سازمان ملل متحد بوده است.
پس از سالها تلاش و پیگیری دست‌اندرکاران روابط عمومی و جامعه روابط عمومی، روابط عمومی ایران صاحب روز ملی گردیده. ۲۷ اردیبهشت ماه روزی که درسطح جهانی نیز به عنوان روز ارتباطات و جامعه اطلاعاتی نامگذاری شده است، به عنوان روز روابط عمومی و ارتباطات تعیین گردید. این روز فرصتی است تا نقش و جایگاه #روابط_عمومی را به عنوان هنر هشتم مرور کنیم.
امروزه نقش روابط عمومی ها در کمک به تصمیم گیری های مدیریتی و استراتژیک یک سازمان نقشی قابل توجه است. نقش روابط عمومی به عنوان ابزار مدیریتی برای فعالیتهای حرفه ای، علمی و الکترونیکی، از مشخصه های جدید روابط عمومی در #عصر_ارتباطات است. بنا بر این، از نقاط برجسته و ممتاز در مدیریت استراتژیک، تأکید بر محیط برون سازمانی و حتی جهانی است و در واقع، منظور از وظایف استراتژیک روابط عمومی، دخالت در روند تصمیم گیری سازمان است.
اهمیت جایگاه روابط عمومی در عصر ارتباطات و در دورانی که اطلاع‌رسانی در همه عرصه‌ها پیشتاز است، دوچندان شده است به گونه ای که موفقیت سازمان‌ها، ادارات و شرکت‌ها و دوامشان در عرصه‌ها و فعالیت های #تخصصی به عملکرد روابط عمومی‌های آنها وابسته است.
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
🖋 #یادداشت
#خبر سازمانی، خبر مرده است
مرحوم #حسین_قندی
ارائه #اخبار و #اطلاع‌رسانی در هر حوزه‌ای که #سازمان یا نهادی متولی پوشش آن است از سوی #روابط_عمومی آن سازمان، حاکی از نکته‌هایی است که توجه به آن در حوزه خبر مهم و کلیدی به نظر می‌رسد، چرا که اخبار منتشر شده از سوی نهادها چه از طریق روابط‌عمومی و چه سایت‌های خبری كه در ظاهر به شكل یك خبرگزاری اداره می‌شوند، بدون تردید با نگاه و منافع و سیاست‌های حاکم بر آن سازمان‌ها نوشته شده است.
طبیعی است كه هر سازمانی در نظر دارد عملکردها و مسائل حوزه خود را پر رنگ‌تر از سایر حوزه‌ها نشان دهد؛ به گونه‌ای که برای خود یک سابقه عملیاتی خبری ایجاد کند. در سال‌های اخیر در مجموعه سازمان‌ها و نهادهای مختلف كوشش‌ها و جریانی برای ایجاد #شبکه‌های_اطلاع‌رسانی وابسته به روابط‌عمومی‌ها شکل گرفته که این مسأله می‌تواند از بعد غلبه نگاه و رویکرد سازمان و نهاد مورد نظر، دارای اهمیت باشد. ممكن است تولید خبرهای بیشتر در این سایت‌ها و بازتاب آن در رسانه‌ها در ظاهر قدمی برای #شفافیت در اطلاع‌رسانی و كار خبری تعبیر شود اما سؤال تعیین‌كننده و تأثیرگذار در ارتباط با چگونگی ارائه این اخبار است؛ اینكه مطالب و اخبار نقل شده كه گفته می‌شود، در راستای اطلاع‌رسانی بیشتر تهیه شده، تا چه اندازه موثق و به واقعیت نزدیک هستند؟ آیا زمانی كه اداره جریان خبر در دست سایت‌های خبری وابسته به سازمان‌ها قرار دارد و به عبارتی سر نخ خبر در دست آنهاست، نباید نگران صحت خبر بود؟ آیا غلبه نگاه سازمانی در جریان تهیه و نگارش و ویرایش این خبرها از صحت و درستی آنها نمی‌کاهد؟
پاسخ این سؤال را باید در این نكته جست‌وجو کرد که به‌طور كلی یکی از کارکردهای خبر یا #گزارش در هر حوزه‌ای از اطلاع‌رسانی، به تصویر کشیدن چالش‌های پیش روست و هر خبر یا گزارشی زمانی مهم، تأثیرگذار و جریان‌ساز می‌شود که این چالش‌ها در آن به مخاطبان منتقل شود. تولید و انتشار خبرهایی از این دست نه در راستای منافع سازمان‌ها كه در واقع در تقابل با سازمان‌های دیگر خود را نمایان می‌سازند یا با نیازهای #جامعه در ارتباط هستند.
اگر این چالش‌ها از بین بروند و تولید خبر در انحصار روابط‌عمومی سازمان‌ها باشد، خبر ماهیت و پویایی خود را از دست می‌دهد و خبری كه بدون این چالش‌ها تهیه و منتشر شود، یك «#خبر_مرده» است و این نه تنها آسیبی برای #روزنامه‌نگاری و فعالیت رسانه‌ای است بلكه برای خود صاحبان خبر هم نتایج منفی به دنبال دارد، چرا كه اگر اطلاعات و خبرها در حوزه عملکردی سازمان‌ها یك‌سویه و بدون نگاه واقع‌بینانه به عملكرد آنها ارائه شود، نه تنها ماهیت و کارکرد خبر از بین می‌رود كه از نظر تأثیرگذاری بر #افكار_عمومی نیز ممكن است نتایج معكوس به دنبال داشته باشد. از این رو آنچه در ماهیت اخبار مهم و ضروری به نظر می‌رسد، بازتاب ماهیت عملیاتی خبر در رسانه‌هاست که در نهایت به درستی خبر در نزد مردم منجر خواهد شد. اگر در ارائه و نشر اخبار، عملیات و عملکرد مناسبی صورت نپذیرد و این مسأله تنها در حد و اندازه یک حرف و شعار باقی بماند، مردم دیگر به اخبار ارائه شده اعتمادی نمی‌کنند.
منبع: #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات : شماره ۲
عضویت در کانال
👇
@cm_magazine
#خبر سازمانی، خبر مرده است
مرحوم #حسین_قندی
ارائه #اخبار و #اطلاع‌رسانی در هر حوزه‌ای که #سازمان یا نهادی متولی پوشش آن است از سوی #روابط_عمومی آن سازمان، حاکی از نکته‌هایی است که توجه به آن در حوزه خبر مهم و کلیدی به نظر می‌رسد، چرا که اخبار منتشر شده از سوی نهادها چه از طریق روابط‌عمومی و چه سایت‌های خبری كه در ظاهر به شكل یك خبرگزاری اداره می‌شوند، بدون تردید با نگاه و منافع و سیاست‌های حاکم بر آن سازمان‌ها نوشته شده است.
طبیعی است كه هر سازمانی در نظر دارد عملکردها و مسائل حوزه خود را پر رنگ‌تر از سایر حوزه‌ها نشان دهد؛ به گونه‌ای که برای خود یک سابقه عملیاتی خبری ایجاد کند. در سال‌های اخیر در مجموعه سازمان‌ها و نهادهای مختلف كوشش‌ها و جریانی برای ایجاد #شبکه‌های_اطلاع‌رسانی وابسته به روابط‌عمومی‌ها شکل گرفته که این مسأله می‌تواند از بعد غلبه نگاه و رویکرد سازمان و نهاد مورد نظر، دارای اهمیت باشد. ممكن است تولید خبرهای بیشتر در این سایت‌ها و بازتاب آن در رسانه‌ها در ظاهر قدمی برای #شفافیت در اطلاع‌رسانی و كار خبری تعبیر شود اما سؤال تعیین‌كننده و تأثیرگذار در ارتباط با چگونگی ارائه این اخبار است؛ اینكه مطالب و اخبار نقل شده كه گفته می‌شود، در راستای اطلاع‌رسانی بیشتر تهیه شده، تا چه اندازه موثق و به واقعیت نزدیک هستند؟ آیا زمانی كه اداره جریان خبر در دست سایت‌های خبری وابسته به سازمان‌ها قرار دارد و به عبارتی سر نخ خبر در دست آنهاست، نباید نگران صحت خبر بود؟ آیا غلبه نگاه سازمانی در جریان تهیه و نگارش و ویرایش این خبرها از صحت و درستی آنها نمی‌کاهد؟
پاسخ این سؤال را باید در این نكته جست‌وجو کرد که به‌طور كلی یکی از کارکردهای خبر یا #گزارش در هر حوزه‌ای از اطلاع‌رسانی، به تصویر کشیدن چالش‌های پیش روست و هر خبر یا گزارشی زمانی مهم، تأثیرگذار و جریان‌ساز می‌شود که این چالش‌ها در آن به مخاطبان منتقل شود. تولید و انتشار خبرهایی از این دست نه در راستای منافع سازمان‌ها كه در واقع در تقابل با سازمان‌های دیگر خود را نمایان می‌سازند یا با نیازهای #جامعه در ارتباط هستند.
اگر این چالش‌ها از بین بروند و تولید خبر در انحصار روابط‌عمومی سازمان‌ها باشد، خبر ماهیت و پویایی خود را از دست می‌دهد و خبری كه بدون این چالش‌ها تهیه و منتشر شود، یك «#خبر_مرده» است و این نه تنها آسیبی برای #روزنامه‌نگاری و فعالیت رسانه‌ای است بلكه برای خود صاحبان خبر هم نتایج منفی به دنبال دارد، چرا كه اگر اطلاعات و خبرها در حوزه عملکردی سازمان‌ها یك‌سویه و بدون نگاه واقع‌بینانه به عملكرد آنها ارائه شود، نه تنها ماهیت و کارکرد خبر از بین می‌رود كه از نظر تأثیرگذاری بر #افكار_عمومی نیز ممكن است نتایج معكوس به دنبال داشته باشد. از این رو آنچه در ماهیت اخبار مهم و ضروری به نظر می‌رسد، بازتاب ماهیت عملیاتی خبر در رسانه‌هاست که در نهایت به درستی خبر در نزد مردم منجر خواهد شد. اگر در ارائه و نشر اخبار، عملیات و عملکرد مناسبی صورت نپذیرد و این مسأله تنها در حد و اندازه یک حرف و شعار باقی بماند، مردم دیگر به اخبار ارائه شده اعتمادی نمی‌کنند.
منبع: #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات : شماره ۲
عضویت در کانال
👇
@cm_magazine
Forwarded from مشاوره کسب و کار یاسا
-
جامعه مجازی روابط عمومی
#روابط_عمومی ، #ارتباطات ، #رسانه ، #بازاریابی
با فوروارد این پست ما را در توسعه جامعه مجازی روابط عمومی یاری سازید 👇
https://t.me/joinchat/EOdbA0AGZSQSeoKx2POQZA
جامعه مجازی روابط عمومی
#روابط_عمومی ، #ارتباطات ، #رسانه ، #بازاریابی
با فوروارد این پست ما را در توسعه جامعه مجازی روابط عمومی یاری سازید 👇
https://t.me/joinchat/EOdbA0AGZSQSeoKx2POQZA
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
⭕️ تهیه و مطالعه جنگ تاریخ روزنامه نگاری به قلم #سید_فرید_قاسمی
این مطالب در #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات منتشر می‌شود
قسمت اول:
magiran.com/p1712062
قسمت دوم:
magiran.com/p1722747
قسمت سوم:
magiran.com/p1738518
قسمت چهارم:
magiran.com/p1746208
قسمت پنجم:
magiran.com/p1762054
قسمت ششم:
magiran.com/p1772395
قسمت هفتم:
magiran.com/p1781890
قسمت هشتم:
magiran.com/p1791106
مطالعه این مطالب به #دانشجویان #مدیریت_رسانه ، #علوم_اجتماعی، #روابط_عمومی و #هنر توصیه می شود.
👇
@cm_magazine
این مطالب در #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات منتشر می‌شود
قسمت اول:
magiran.com/p1712062
قسمت دوم:
magiran.com/p1722747
قسمت سوم:
magiran.com/p1738518
قسمت چهارم:
magiran.com/p1746208
قسمت پنجم:
magiran.com/p1762054
قسمت ششم:
magiran.com/p1772395
قسمت هفتم:
magiran.com/p1781890
قسمت هشتم:
magiran.com/p1791106
مطالعه این مطالب به #دانشجویان #مدیریت_رسانه ، #علوم_اجتماعی، #روابط_عمومی و #هنر توصیه می شود.
👇
@cm_magazine
Forwarded from عرصه‌های ارتباطی
🔸اختلاط نقشِ روزنامه‌نگاری و روابط‌عمومی؛اقدام علیه افکارِعمومی
▫️#پژمان_موسوی
امروز ۲۷ اردیبهشت روز #ارتباطات و #روابط_عمومی است؛ درباره #روزنامه‌نگاری، روابط عمومی و نسبت متقابل این دو، تا کنون بسیار گفته و نوشته شده و صاحبنظران درباره اختلاط نقشِ فعالان روابط عمومی و #روزنامه‌نگاران هشدار داده‌اند اما عجیب آن است که هر چه زمان می‌گذرد، مرزهای این دو کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود و عجیب‌تر آنکه عدد روزنامه‌نگارهایی که نقش فعالان حوزه روابط عمومی را بر عهده می‌گیرند، هر روز بیشتر از روزِ قبل از آن می‌شود. اما مگر چه تفاوتی در وظایفِ این دو شاخه‌ی علوم ارتباطاتِ اجتماعی وجود دارد که اختلاط این دو نقش را خطرناک و آسیب‌زا می‌کند؟
روزنامه‌نگار نقش دیده‌بانی را بر عهده دارد: دیده‌بانی اقتصاد، جامعه، فرهنگ و سیاست؛دیده‌بانیِ نهادها، سازمان‌ها، ارگان‌ها، آثار و تولیدات فرهنگی و هنری و... روابط عمومی اما در تمامی این حوزه‌ها نقش گزارشگری و توجیه‌کنندگی را بر عهده دارد؛ نقشی که البته ممکن است مورد قبول و خواست فعالان روابط عمومی در ایران نباشد اما به هر حال این نقش به آنها تحمیل شده است و آنها در حال انجامِ وظیفه در این نقش بوده و هستند. همین تضادِ نقش هم هست که این اختلاطِ نقش را آسیب‌زا می‌کند. با دو مثال تلاش می‌کنم موضوع را ملموس کنم.
سازمانی را در نظر بگیرید که خطا، فساد، حادثه یا رویدادی در آن روی می‌دهد؛ روزنامه‌نگاران در چنین موقعیتی می‌کوشند با ایفای نقش دیده‌بانی مردم، آن رویداد را بررسی بیطرفانه کرده و گزارشی جامع و کامل از ابعاد مختلف آن تهیه نمایند. در مسیر این بررسی، روزنامه‌نگاران بدون توجه به خوش‌آمدِ مدیران آن سازمان، تنها از واقعیت جانبداری می‌کنند و تلاش می‌کنند تنها خدمتگزارِ #حقیقت و خدمتگزار #آزادی باشند. اگر هم در مسیر این بررسی، کاستی، خطا یا سوء استفاده‌ای را مشاهده کردند، وظیفه دارند آن را گزارش کرده و افکار عمومی را در جریانِ اصل ماجرا قرار دهند. روابط عمومی اما چه؟کارمندان، کارشناسان یا مدیران روابط عمومی در همین سازمان، بعد از انتشار زمزمه‌هایی از خطا یا سوء استفاده در سطح رسانه‌ها، ابتدا کل ماجرا را تکذیب کرده و به دنبالِ راهی برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت می‌گردند. کمی که ماجرا جدی‌تر شد، تلاش می‌کنند اطلاعاتی ناقص، مبهم و چندلایه را از آن واقعه منتشر نمایند تا افکار عمومی را از اصل رویداد منحرف نمایند. در نهایت هم با بالا گرفتنِ موضوع، می‌کوشند با تهدید و تطمیع، روزنامه‌نگاران را از کشف حقیقت منحرف کرده و در نهایت بیانیه‌ای کم‌خاصیت از ابعاد آن اتفاق را منتشر کرده و ماجرا را تمام کنند.
و مثالی دیگر؛ فیلمی را تصور کنید که مراحل پیش تولید آن آغاز شده است؛ از همان ابتدا روابط عمومی آن فیلم، با ارتباط برقرار کردن با خبرنگاران حوزه، تلاش می‌کنند آن‌طور که خود می‌خواهند افکار عمومی را در جریان آغازِ تولید اثر سینماییِ خود قرار دهند. در ادامه‌ی مسیر، اخبار و اطلاعاتی قطره‌چکانی منتشر شده و در نهایت با اکران فیلم، اوج تلاش تیم روابط عمومی آغاز می‌شود. نشست خبری فیلم برگزار، گفتگوهایی برای کارگردان، تهیه کننده و سایر عوامل هماهنگ و یادداشت‌هایی در همراهی با این اثر سینمایی از اهل فن منتشر می‌شود. یک روزنامه‌نگار مستقلِ حوزه #سینما اما از همان ابتدا با نگاهی حرفه‌ای و انتقادی، به بررسی و تحلیل این اثر از جنبه‌های مختلف پرداخته و ضعف و قوت‌های آن را برای مخاطب بازگو می‌نماید. اگر فیلم ضعیف یا غیرقابل قبول هم بود، روزنامه‌نگار می‌کوشد نقدی بی‌رحمانه بر آن نوشته و جنبه‌های مختلفِ آن اثرِ سینمایی را برای افکار عمومی مطرح نماید. یک روزنامه‌نگاری حرفه‌ای هیچ‌گاه یک فیلم ضعیف را تبلیغ نکرده و با آبروی حرفه‌ایی خود بازی نمی‌کند.
حال تصور کنید، روزنامه‌نگاری، روابط عمومی شود و روزنامه‌نگار به‌جای ایفای نقش دیده‌بانی، توجیه‌کننده رویدادها و فرآیندها شود؛ واقعا چه خواهد شد؟ آنقدر این اتفاق و ابعادش برای جامعه و مردم فاجعه‌بار خواهد بود که قلم از بیانش ناتوان است. کمترین آسیب این تداخل نقش، دور شدن مردم از واقعیت و محروم کردن آنها از حق اطلاع و آگاهی است.
البته که روابط عمومی در جای خود و به شکلِ حرفه‌ای‌اش، شغل و فنی است محترم و کارگزارانِ روابط عمومی هم اگر امکانش را داشته باشند، تلاش می‌کنند تا به ایفای نقش حرفه‌ای خود بپردازند اما سخن اینجا، تداخل و تضادِ دو شغل و حرفه‌ای است که به هیچ روی آبِشان با هم در یک جوی نمی‌رود و هیچ‌گاه نخواهند توانست با هم آشتی کنند. از همین رو هم هست که کمرنگ شدن مرزِ این دو حرفه و ایفای نقش متضادِ روابط عمومی و روزنامه‌نگاری به ویژه از سوی روزنامه‌نگاران، خطایی استراتژیک و بی‌شک اقدامی علیهِ افکار عمومی است.
▫️روزنامه شرق | ۲۷ اردیبهشت ۹۹
▫️#پژمان_موسوی
امروز ۲۷ اردیبهشت روز #ارتباطات و #روابط_عمومی است؛ درباره #روزنامه‌نگاری، روابط عمومی و نسبت متقابل این دو، تا کنون بسیار گفته و نوشته شده و صاحبنظران درباره اختلاط نقشِ فعالان روابط عمومی و #روزنامه‌نگاران هشدار داده‌اند اما عجیب آن است که هر چه زمان می‌گذرد، مرزهای این دو کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود و عجیب‌تر آنکه عدد روزنامه‌نگارهایی که نقش فعالان حوزه روابط عمومی را بر عهده می‌گیرند، هر روز بیشتر از روزِ قبل از آن می‌شود. اما مگر چه تفاوتی در وظایفِ این دو شاخه‌ی علوم ارتباطاتِ اجتماعی وجود دارد که اختلاط این دو نقش را خطرناک و آسیب‌زا می‌کند؟
روزنامه‌نگار نقش دیده‌بانی را بر عهده دارد: دیده‌بانی اقتصاد، جامعه، فرهنگ و سیاست؛دیده‌بانیِ نهادها، سازمان‌ها، ارگان‌ها، آثار و تولیدات فرهنگی و هنری و... روابط عمومی اما در تمامی این حوزه‌ها نقش گزارشگری و توجیه‌کنندگی را بر عهده دارد؛ نقشی که البته ممکن است مورد قبول و خواست فعالان روابط عمومی در ایران نباشد اما به هر حال این نقش به آنها تحمیل شده است و آنها در حال انجامِ وظیفه در این نقش بوده و هستند. همین تضادِ نقش هم هست که این اختلاطِ نقش را آسیب‌زا می‌کند. با دو مثال تلاش می‌کنم موضوع را ملموس کنم.
سازمانی را در نظر بگیرید که خطا، فساد، حادثه یا رویدادی در آن روی می‌دهد؛ روزنامه‌نگاران در چنین موقعیتی می‌کوشند با ایفای نقش دیده‌بانی مردم، آن رویداد را بررسی بیطرفانه کرده و گزارشی جامع و کامل از ابعاد مختلف آن تهیه نمایند. در مسیر این بررسی، روزنامه‌نگاران بدون توجه به خوش‌آمدِ مدیران آن سازمان، تنها از واقعیت جانبداری می‌کنند و تلاش می‌کنند تنها خدمتگزارِ #حقیقت و خدمتگزار #آزادی باشند. اگر هم در مسیر این بررسی، کاستی، خطا یا سوء استفاده‌ای را مشاهده کردند، وظیفه دارند آن را گزارش کرده و افکار عمومی را در جریانِ اصل ماجرا قرار دهند. روابط عمومی اما چه؟کارمندان، کارشناسان یا مدیران روابط عمومی در همین سازمان، بعد از انتشار زمزمه‌هایی از خطا یا سوء استفاده در سطح رسانه‌ها، ابتدا کل ماجرا را تکذیب کرده و به دنبالِ راهی برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت می‌گردند. کمی که ماجرا جدی‌تر شد، تلاش می‌کنند اطلاعاتی ناقص، مبهم و چندلایه را از آن واقعه منتشر نمایند تا افکار عمومی را از اصل رویداد منحرف نمایند. در نهایت هم با بالا گرفتنِ موضوع، می‌کوشند با تهدید و تطمیع، روزنامه‌نگاران را از کشف حقیقت منحرف کرده و در نهایت بیانیه‌ای کم‌خاصیت از ابعاد آن اتفاق را منتشر کرده و ماجرا را تمام کنند.
و مثالی دیگر؛ فیلمی را تصور کنید که مراحل پیش تولید آن آغاز شده است؛ از همان ابتدا روابط عمومی آن فیلم، با ارتباط برقرار کردن با خبرنگاران حوزه، تلاش می‌کنند آن‌طور که خود می‌خواهند افکار عمومی را در جریان آغازِ تولید اثر سینماییِ خود قرار دهند. در ادامه‌ی مسیر، اخبار و اطلاعاتی قطره‌چکانی منتشر شده و در نهایت با اکران فیلم، اوج تلاش تیم روابط عمومی آغاز می‌شود. نشست خبری فیلم برگزار، گفتگوهایی برای کارگردان، تهیه کننده و سایر عوامل هماهنگ و یادداشت‌هایی در همراهی با این اثر سینمایی از اهل فن منتشر می‌شود. یک روزنامه‌نگار مستقلِ حوزه #سینما اما از همان ابتدا با نگاهی حرفه‌ای و انتقادی، به بررسی و تحلیل این اثر از جنبه‌های مختلف پرداخته و ضعف و قوت‌های آن را برای مخاطب بازگو می‌نماید. اگر فیلم ضعیف یا غیرقابل قبول هم بود، روزنامه‌نگار می‌کوشد نقدی بی‌رحمانه بر آن نوشته و جنبه‌های مختلفِ آن اثرِ سینمایی را برای افکار عمومی مطرح نماید. یک روزنامه‌نگاری حرفه‌ای هیچ‌گاه یک فیلم ضعیف را تبلیغ نکرده و با آبروی حرفه‌ایی خود بازی نمی‌کند.
حال تصور کنید، روزنامه‌نگاری، روابط عمومی شود و روزنامه‌نگار به‌جای ایفای نقش دیده‌بانی، توجیه‌کننده رویدادها و فرآیندها شود؛ واقعا چه خواهد شد؟ آنقدر این اتفاق و ابعادش برای جامعه و مردم فاجعه‌بار خواهد بود که قلم از بیانش ناتوان است. کمترین آسیب این تداخل نقش، دور شدن مردم از واقعیت و محروم کردن آنها از حق اطلاع و آگاهی است.
البته که روابط عمومی در جای خود و به شکلِ حرفه‌ای‌اش، شغل و فنی است محترم و کارگزارانِ روابط عمومی هم اگر امکانش را داشته باشند، تلاش می‌کنند تا به ایفای نقش حرفه‌ای خود بپردازند اما سخن اینجا، تداخل و تضادِ دو شغل و حرفه‌ای است که به هیچ روی آبِشان با هم در یک جوی نمی‌رود و هیچ‌گاه نخواهند توانست با هم آشتی کنند. از همین رو هم هست که کمرنگ شدن مرزِ این دو حرفه و ایفای نقش متضادِ روابط عمومی و روزنامه‌نگاری به ویژه از سوی روزنامه‌نگاران، خطایی استراتژیک و بی‌شک اقدامی علیهِ افکار عمومی است.
▫️روزنامه شرق | ۲۷ اردیبهشت ۹۹
Forwarded from حرفه؛ روابط عمومی
گوگل جمنای رو به جیمیل اندروید اضافه کرده که میشه باهاش، بر اساس ایمیل‌هاتون چت کنید و رایگان‌هم هست.
مثلا بگید خریدهای جدیدی که داشتم رو نشونم بده، یا ایمیل دانشگاه‌رو بیار و تمام فیلترهای جیمیل هم دسترسی دارید، مثلا آوردن ایمیل‌هایی که توی تاریخ‌های خاصی نخوندید و ... «هرچیزی که الان داخل فیلترهای جیمیل هست»
اسم این ویژگی Gmail Q&A هست که قبلا فقط به شکل محدود برای کاربران پولی در دسترس بود.
قرار هست ویژگی مشابه Gmail Q&A به گوگل درایو هم اضافه بشه تا اونجا هم بتونید سوالات مشابه داشته باشید. گیک الرتز به نقل از
workspaceupdates
حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet
مثلا بگید خریدهای جدیدی که داشتم رو نشونم بده، یا ایمیل دانشگاه‌رو بیار و تمام فیلترهای جیمیل هم دسترسی دارید، مثلا آوردن ایمیل‌هایی که توی تاریخ‌های خاصی نخوندید و ... «هرچیزی که الان داخل فیلترهای جیمیل هست»
اسم این ویژگی Gmail Q&A هست که قبلا فقط به شکل محدود برای کاربران پولی در دسترس بود.
قرار هست ویژگی مشابه Gmail Q&A به گوگل درایو هم اضافه بشه تا اونجا هم بتونید سوالات مشابه داشته باشید. گیک الرتز به نقل از
workspaceupdates
حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet