از #قضا روزی اگر #حاکم این #شهر شوم

#خون صد #شیخ به یک #مست فدا #خواهم کرد

وسط #کعبه دو #میخانه بنا #خواهم کرد

تا #نگویند که #مستان ز #خدا بی خبرند

از #مرگ هراسانم و از #هستیِ خود سیر

از #خویش گریزانم و از #آینه دلگیر

تقدیر، مرا#حــــــالا #خواست به

#تنهایی و #غربت

#نفرین به #قضا و قدر و #قسمت و تقدیر

از #مرگ_هراسانم و از #هستیِ خود سیر

از #خویش_گریزانم و از #آینه دلگیر

#تقدیر، مراحــــــالا #خواست به

#تنهایی و #غربت

#نفرین به #قضا و قدر و #قسمت و تقدیر