گونه‌های #دبیره در #ایران #باستان (بخش #پنجم ):

دبیره‌ی #میخی_پارسی (4):

پس از تلاش‌های فراوان دانشمندان، #راولین_سن توانست راز سنگ‌نبشته‌ی #بیستون #داریوش بزرگ را که با سه زبان نوشته شده بود ( #پارسی_باستان، #ایلامی ، #آشوری ) آشکار کند.
این شوندی شد تا واج‌های زبان پارسی باستان آشکار شود و پانصد واژه از این زبان به‌دست آید.
همه‌ی نشانه های دبیره میخی دوم نیز به کوشش راولین سن در سال ۱۸۵۵ م. آشکار شد و دانسته شد که زبان آن زبان ایلامی یا زبان #شوش نوین است

. پس از این به خواندن دبیره سوم پرداختند در اینجا کار با دشواری‌های بسیار همراه بود زیرا این دبیره کمتر از دو دبیره دیگر جا گرفته بود. #مونتر در سال ۱۸۰۲ م. گفت که شماری از نشانه‌های دبیره سوم همانند نشانه‌هایی است که بر آجرهای بابل نوشته شده و از خرابه‌های این شهر کهن به‌دست آمده‌است.

درپی یافته‌های #الیاردا و #ابتتا در نینوا آشکار گردید که دبیره سوم سنگ‌نبشته‌های  #هخامنشی همان دبیره‌ی آشوری  و #بابلی است .دیگر گمانی نماند که شاهان هخامنشی پس از زبان #پارسی باستان و زبان ایلامی به دبیره و زبان آشور و بابل توجه داشته و آن را به کار می‌برده‌اند. درپی کوشش صدوپنجاه‌ ساله‌ی این پژوهندگان ما امروزه از هر روی از زبان و دبیره‌ی روزگار  هخامنشیان آگاهیم.
@farzandan_parsi