خشونت در زمین بازی
رییس کیست یا اصلا چرا به پارک می آییم؟
صحنه ی اول :
پسرک می خواست برود کلاس اول. اما به نسبت سنش جثه ی درشتی داشت. دعوا می کرد با دو تا پسر بزرگتر. خیلی بزرگتر از خودش. آنهم سر این که در سرسره پای یکی به کمرش خورده بود. می گفت تا ابد فحشهایت یادم نمی رود! دیگری جواب می داد:به خیالت وقتی به مادرم فحش می دهی،ساکت می مانم ....
صحنه ی دوم: دختر ها ده یازده ساله بودند.وسطی گریه می کرد و دو نفر دیگر سعی داشتند، آرام اش کنند.
دختری بزرگتر، در حد یکی دو سال، دست او را پیچانده بود. معلوم بود درد دارد. اما بیشتر از درد، تنش و خشونت آزارش می- داد.
دخترها گفتند که چند بار تهدید شده اند به کتک خوردن.آنهم در زمین بازی یکی از محله های خوب تهران.
صحنه ی سوم:
پسر تازه کلاس اول را تمام کرده. بسیار مهربان و ماخوذ به حیا و مسیولیت پذیر است. ویژگی ای که کمتر در بچه ها می توان یافت.
اما او هم با وجود روحیه ی آرام، از خشونت در امان نیست.
همین هفته، در زمین بازی،بچه ای با سر به دماغش کوبیده.
نکته ی اسفبار این است که مادر کودک خطاکار، فرزند خود را محق دانسته.
بچه های ما، در چنین فضایی دارند بزرگ می شوند. خشونت، به شکل عجیبی درحال رشد است.والدین به جای ترویج فرهنگ مدارا و دوستی، احتمالا به خاطر احساسی که از دیدن نابرابریهای اجتماعی و فشارهای اقتصادی دارند، توصیه می کنند: یکی خوردی،دو تا بزن!
و این چرخه، همینطور ادامه پیدا می کند. در حالی که دنیای امروز، به طرف آموزش صلح در تمام ابعادش پیش می رود. بعد از تجربه های تلخ جنگهای جهانی، بسیاری از صاحبنظران پروژه ی "صلح" برای کودکان را در پیش گرفته و طی دهه ها گسترش داده اند. اما در زندگی ما، زور همچنان غالب است. رانندگی مان را ببینید. نیازی به توضیح ندارد که ما دنبال بازی برد-برد نیستیم. به خیال خودمان، می خواهیم برنده شویم.اما به چه قیمتی و از چه راهی؟
بچه های امروز ارتباط بسیار کمتری با همسالان خود دارند. به نظر من به همین دلیل، مهارتهای ارتباطی شان رشد نمی کند. و ناآگاهی من و شمای والد، این روند را پیچیده تر و سخت تر می کند.
گفتگو، ادب و مدارا کجای زندگی ما و بچه های ما قرار گرفته؟ آنها چگونه می توانند برخوردها را مدیریت کنند؟ آیا من بزرگتر، اجازه دارم دیدگاه خشونت محورم را به آنها انتقال دهم ؟ شاید هم تا امروز نمی دانستم، آنچه به نظرم، دفاع از خود است، جز، ترویج خشونت نامی ندارد.
کتاب "پاستیل های ضد قلدری" یکی از بهترین کتابهاییست که برای مواجهه با چنین شرایطی، نوشته شده. این کتاب انتشارات نردبان را به زودی معرفی خواهم کرد.
به یاد داشته باشیم در هیچ مرحله ای، با خشونت نمی توان به آرامش رسید.
ریحانه قاسم رشیدی
#کودک_تابستان
#خشونت
@farhangkoodak
رییس کیست یا اصلا چرا به پارک می آییم؟
صحنه ی اول :
پسرک می خواست برود کلاس اول. اما به نسبت سنش جثه ی درشتی داشت. دعوا می کرد با دو تا پسر بزرگتر. خیلی بزرگتر از خودش. آنهم سر این که در سرسره پای یکی به کمرش خورده بود. می گفت تا ابد فحشهایت یادم نمی رود! دیگری جواب می داد:به خیالت وقتی به مادرم فحش می دهی،ساکت می مانم ....
صحنه ی دوم: دختر ها ده یازده ساله بودند.وسطی گریه می کرد و دو نفر دیگر سعی داشتند، آرام اش کنند.
دختری بزرگتر، در حد یکی دو سال، دست او را پیچانده بود. معلوم بود درد دارد. اما بیشتر از درد، تنش و خشونت آزارش می- داد.
دخترها گفتند که چند بار تهدید شده اند به کتک خوردن.آنهم در زمین بازی یکی از محله های خوب تهران.
صحنه ی سوم:
پسر تازه کلاس اول را تمام کرده. بسیار مهربان و ماخوذ به حیا و مسیولیت پذیر است. ویژگی ای که کمتر در بچه ها می توان یافت.
اما او هم با وجود روحیه ی آرام، از خشونت در امان نیست.
همین هفته، در زمین بازی،بچه ای با سر به دماغش کوبیده.
نکته ی اسفبار این است که مادر کودک خطاکار، فرزند خود را محق دانسته.
بچه های ما، در چنین فضایی دارند بزرگ می شوند. خشونت، به شکل عجیبی درحال رشد است.والدین به جای ترویج فرهنگ مدارا و دوستی، احتمالا به خاطر احساسی که از دیدن نابرابریهای اجتماعی و فشارهای اقتصادی دارند، توصیه می کنند: یکی خوردی،دو تا بزن!
و این چرخه، همینطور ادامه پیدا می کند. در حالی که دنیای امروز، به طرف آموزش صلح در تمام ابعادش پیش می رود. بعد از تجربه های تلخ جنگهای جهانی، بسیاری از صاحبنظران پروژه ی "صلح" برای کودکان را در پیش گرفته و طی دهه ها گسترش داده اند. اما در زندگی ما، زور همچنان غالب است. رانندگی مان را ببینید. نیازی به توضیح ندارد که ما دنبال بازی برد-برد نیستیم. به خیال خودمان، می خواهیم برنده شویم.اما به چه قیمتی و از چه راهی؟
بچه های امروز ارتباط بسیار کمتری با همسالان خود دارند. به نظر من به همین دلیل، مهارتهای ارتباطی شان رشد نمی کند. و ناآگاهی من و شمای والد، این روند را پیچیده تر و سخت تر می کند.
گفتگو، ادب و مدارا کجای زندگی ما و بچه های ما قرار گرفته؟ آنها چگونه می توانند برخوردها را مدیریت کنند؟ آیا من بزرگتر، اجازه دارم دیدگاه خشونت محورم را به آنها انتقال دهم ؟ شاید هم تا امروز نمی دانستم، آنچه به نظرم، دفاع از خود است، جز، ترویج خشونت نامی ندارد.
کتاب "پاستیل های ضد قلدری" یکی از بهترین کتابهاییست که برای مواجهه با چنین شرایطی، نوشته شده. این کتاب انتشارات نردبان را به زودی معرفی خواهم کرد.
به یاد داشته باشیم در هیچ مرحله ای، با خشونت نمی توان به آرامش رسید.
ریحانه قاسم رشیدی
#کودک_تابستان
#خشونت
@farhangkoodak
مهمترین مسالهی دانشآموزان چیست؟
بازگشایی مدارس با تمام پرسشها و تردیدهایی که هنوز، هیچ مقامی به آنها پاسخ نداده، میلیونها کودک - فرد کمتر از هجدهسال- را در شرایط جدیدی گذاشته.
فعلاً، تمرکز خانوادهها و مدارس بر مبتلا نشدن به کرونا و پیشرفت تحصیلی آنهاست. اما، گفتگو با اعضای باشگاههای کتابخوانی «کودک و فرهنگ» که دانشآموزان پایههای سوم تا هفتم را در برمیگیرند، از تنشهای روانی و بروز خشونتهای کلامی و حتی فیزیکی در مدارس و جمع بچهها حکایت دارد.
یکی از بچهها، از دعوای همکلاسیهایش در زنگ هنر و با در دست داشتن قیچی کاردستی گفت و دیگری از کتککاری دو دختر کلاس نهمی در راهروی مدرسه که البته توسط سایر دانشآموزان، غائله یافته. سومین فرزندم، از آزارهای کلامی همکلاسیاش خبر داد و ....
فکر میکنم همهی خانوادهها و افرادیکه با بچهها کار میکنند گسترش دامنهی واژگان رکیک و برخوردهای مجازی خشن آنها خبر داشته باشند. متاسفانه، استفاده از چنین کلمههایی، نشانهی شجاعت و باحالی محسوب میشود و نوعی ارزش و اعتبار ایجاد میکند و حالا،همین بچهها به مدرسه برگشتهاند، بدون اینکه، طرح و برنامهای برای رفع این معضل بزرگ درنظر گرفته شده باشد.
موضوع، گذراندن پنج هفتهی باقیمانده از سال تحصیلی فعلی نیست. ماجرا، بررسی بنیانهای فکری نسلیاست که بیهیچ خجالتی فحش میدهند و الگوی خود را شاخهای اینستاگرامی میدانند. افرادی که هیچ جامعهای رفتارشان را تایید نمیکند.
صدالبته که عزیز نه سالهی ما، تقصیر ندارد. چون الگویی به او ارایه نشده. پسر دوازده سالهی ما نمیداند که تحقیر دیگران، نمایش کدام حفرهی
تاریک در دنیای درون است.
پدر و مادر و فعال فرهنگی عزیز، روی سخن من با شماست. آشنایی و اعتقاد قلبی به ارزشهای اخلاقی و انسانی، کلید زندگی سالم فرزندان و شاگردان ما هستند.
و مشخص شدن مرز خوب و بد و
خیر و شر، خیلی بیشتر از نمرهی علوم و ریاضی در کیفیت زندگی و عاقبت بچهها تاثیر میگذارند.
اگر گفتگو نکنیم، پای حرفهای آنها ننشینیم و بدون قضاوت و توهین، کنارشان نباشیم، نمیتوانند تصمیم درستی بگیرند.
بهدلایل متعدد، مرزها در ذهن بچهها جابهجا شدهاند. باید، نحوهی رفتار صلحطلبانه و علت انتخاب چنین شیوهای از زندگی را برایشان روشن کرد. دختر من و پسر شما باید باور کند، سکوت دربرابر فرد هتاک و بیتوجهی به او، نشانهی قدرت است، نه ناتوانی و همدلی و درک متقابل، خوشبختی را ایجاد میکند.
ما با حربهی هنر، ادبیات و فرهنگ میتوانیم به نسل جوان کمک کنیم تا جایگاه خود را بسازند. کتابها، یاران ما هستند.
مباد که شکستن هنجارهای اخلاقی و قانونی، افتخار نسل جوان شده و
در دنیای نوجوانان، اهریمن دوستداشتنی دانسته شود.
ریحانه قاسمرشیدی، مادر، روزنامهنگار و تسهیلگر فرهنگی
@farhangkoodak
#بازگشایی_مدارس
#دانش_آموز
#صلح
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#کتابخوانی
بازگشایی مدارس با تمام پرسشها و تردیدهایی که هنوز، هیچ مقامی به آنها پاسخ نداده، میلیونها کودک - فرد کمتر از هجدهسال- را در شرایط جدیدی گذاشته.
فعلاً، تمرکز خانوادهها و مدارس بر مبتلا نشدن به کرونا و پیشرفت تحصیلی آنهاست. اما، گفتگو با اعضای باشگاههای کتابخوانی «کودک و فرهنگ» که دانشآموزان پایههای سوم تا هفتم را در برمیگیرند، از تنشهای روانی و بروز خشونتهای کلامی و حتی فیزیکی در مدارس و جمع بچهها حکایت دارد.
یکی از بچهها، از دعوای همکلاسیهایش در زنگ هنر و با در دست داشتن قیچی کاردستی گفت و دیگری از کتککاری دو دختر کلاس نهمی در راهروی مدرسه که البته توسط سایر دانشآموزان، غائله یافته. سومین فرزندم، از آزارهای کلامی همکلاسیاش خبر داد و ....
فکر میکنم همهی خانوادهها و افرادیکه با بچهها کار میکنند گسترش دامنهی واژگان رکیک و برخوردهای مجازی خشن آنها خبر داشته باشند. متاسفانه، استفاده از چنین کلمههایی، نشانهی شجاعت و باحالی محسوب میشود و نوعی ارزش و اعتبار ایجاد میکند و حالا،همین بچهها به مدرسه برگشتهاند، بدون اینکه، طرح و برنامهای برای رفع این معضل بزرگ درنظر گرفته شده باشد.
موضوع، گذراندن پنج هفتهی باقیمانده از سال تحصیلی فعلی نیست. ماجرا، بررسی بنیانهای فکری نسلیاست که بیهیچ خجالتی فحش میدهند و الگوی خود را شاخهای اینستاگرامی میدانند. افرادی که هیچ جامعهای رفتارشان را تایید نمیکند.
صدالبته که عزیز نه سالهی ما، تقصیر ندارد. چون الگویی به او ارایه نشده. پسر دوازده سالهی ما نمیداند که تحقیر دیگران، نمایش کدام حفرهی
تاریک در دنیای درون است.
پدر و مادر و فعال فرهنگی عزیز، روی سخن من با شماست. آشنایی و اعتقاد قلبی به ارزشهای اخلاقی و انسانی، کلید زندگی سالم فرزندان و شاگردان ما هستند.
و مشخص شدن مرز خوب و بد و
خیر و شر، خیلی بیشتر از نمرهی علوم و ریاضی در کیفیت زندگی و عاقبت بچهها تاثیر میگذارند.
اگر گفتگو نکنیم، پای حرفهای آنها ننشینیم و بدون قضاوت و توهین، کنارشان نباشیم، نمیتوانند تصمیم درستی بگیرند.
بهدلایل متعدد، مرزها در ذهن بچهها جابهجا شدهاند. باید، نحوهی رفتار صلحطلبانه و علت انتخاب چنین شیوهای از زندگی را برایشان روشن کرد. دختر من و پسر شما باید باور کند، سکوت دربرابر فرد هتاک و بیتوجهی به او، نشانهی قدرت است، نه ناتوانی و همدلی و درک متقابل، خوشبختی را ایجاد میکند.
ما با حربهی هنر، ادبیات و فرهنگ میتوانیم به نسل جوان کمک کنیم تا جایگاه خود را بسازند. کتابها، یاران ما هستند.
مباد که شکستن هنجارهای اخلاقی و قانونی، افتخار نسل جوان شده و
در دنیای نوجوانان، اهریمن دوستداشتنی دانسته شود.
ریحانه قاسمرشیدی، مادر، روزنامهنگار و تسهیلگر فرهنگی
@farhangkoodak
#بازگشایی_مدارس
#دانش_آموز
#صلح
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#کتابخوانی
https://www.instagram.com/tv/CcTXBcTAwIV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
معلمان بدآموز را سخن مشنو
که دیرسال بمانی به کام نیکوخواه
«سعدی»
درحالیکه قلبم از تماشای رفتار خشونتآمیز در مدرسهی پسرانه پر از درد است، شما را به دیدن فیلمی کوتاه از برخورد اتفاقی آقای دکتر شفیعیکدکنی، استاد بیبدیل ادبیات فارسی و عرفان جلب میکنم.
تا کی، تمام فرزندان ما - و نه تنها آنها که در مدارس خاص و غیرانتفاعی درس میخوانند - از حق خود برای روابط محترمانه بهرهمند شوند؟
@farhangkoodak
#مدرسه
#خشونت_در_مدارس
معلمان بدآموز را سخن مشنو
که دیرسال بمانی به کام نیکوخواه
«سعدی»
درحالیکه قلبم از تماشای رفتار خشونتآمیز در مدرسهی پسرانه پر از درد است، شما را به دیدن فیلمی کوتاه از برخورد اتفاقی آقای دکتر شفیعیکدکنی، استاد بیبدیل ادبیات فارسی و عرفان جلب میکنم.
تا کی، تمام فرزندان ما - و نه تنها آنها که در مدارس خاص و غیرانتفاعی درس میخوانند - از حق خود برای روابط محترمانه بهرهمند شوند؟
@farhangkoodak
#مدرسه
#خشونت_در_مدارس
فکر میکنم تا الان همه این فیلم غمانگیز و خشونتبار را دیدهاند. فیلم نیاز به توضیح ندارد. همهی ما پدر و مادرها در دوران تحصیلمان با چنین برخوردهایی مواجه بودهایم. دهههای گذشته، زمانی بود که تصور میشد: چوب معلم گله و هر کی نخوره، خله. چه بسیار والدین دلسوزی بودند که از مدیر مدرسه میخواستند هرطور صلاح میداند، فرزندشان را به راه آورد.
زخم این نوع برخورد، بر جان تکتک ما باقیست. بزرگ شدیم و دههها گذشت اما آن صبحگاهی را که ناظم سر صف، ما را بهخاطر شیطنتی بچهگانه بیرون کشید، از یاد نبردیم.....
حالا، زمان دیگریست. عصر ارتباطات، به همه فهمانده انسان حقوقی دارد و پرورش کودک با خشونت، نه تنها نادرست، که غیراخلاقی است.
اگر جامعهای خشن داریم، اگر در مناسبات فردی بهجای گفتگو و عشق و پذیرش به تحکم رو میآوریم، برای این است که هیچ فرصتی برای درک ارتباط انسانی بدون خشونت نداشتهایم.
این، مسیریست که در تمام دنیا طی شده. مردم آموزش دیدهاند تا بهتر زندگی کنند. حق هر انسانیست که در مناسباتی محترمانه قرار بگیرد.
مطمینم، به زودی آموزش و پرورش اطلاعیهای صادر میکند و از توبیخاداری این ناظم خبر میدهد. اما مشکل، فقط یک نفر نیست. موضوع، ناآشنایی صدهاهزار معلم و کارمند مهمترین وزارتخانهی کشور با مفهوم انسان، کودک، حقوق کودک و نحوهی برخورد صحیح با آنهاست.
معلمها باید آموزش ببینند. باید بدانند هر رفتار آنها چه اثری بر دانشآموز باقی میگذارد و قانون و آییننامههای داخلی هم، باید بهطور دقیق و مشخص موارد خشونت را تبیین کند و مجدانه مانع تمام انواع اعمال زور شود.
تنها در اینصورت، میتوانیم زنان و مردانی داشتهباشیم که ارزش خود و دیگران را میفهمند، بااحترام با هم زندگی میکنند و میتوانند شادی و آرامش و عشق را به خودشان و دیگران هدیه دهند.
عکس دوم، شاید بیربط به موضوع بهنظر بیاید ولی پوستر فیلمی است که ما دیروز در باشگاه کتابخوانی یاس، با بزرگسالان بررسی کردیم. واقعاً چطور میشود انتظار داشت جوانان ما مثل قهرمانهای فیلم «پیش از طلوع» توان گفتگو، بیان خود، پذیرش دیگری و رفتار صادقانه و سالم را داشته باشند؟
سیاستگذاران محترم باید بدانند، علت بالا رفتن آمار طلاق و آسیبهای اجتماعی را باید در سالهای نخست زندگی کودکان جستجو کنند همان هزاران هزار میلیارد ساعتی که از عمر نازنین فرزندان ما در سیستم آموزش رسمی سپری میشود.
ریحانه قاسمرشیدی
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#آموزش_و_پرورش
#صلح
#عشق_و_صلح
#مدرسه_بدون_خشونت
#پیش_از_طلوع
#ارتباط_موثر
#ارتباط_بدون_خشونت
@farhangkoodak
زخم این نوع برخورد، بر جان تکتک ما باقیست. بزرگ شدیم و دههها گذشت اما آن صبحگاهی را که ناظم سر صف، ما را بهخاطر شیطنتی بچهگانه بیرون کشید، از یاد نبردیم.....
حالا، زمان دیگریست. عصر ارتباطات، به همه فهمانده انسان حقوقی دارد و پرورش کودک با خشونت، نه تنها نادرست، که غیراخلاقی است.
اگر جامعهای خشن داریم، اگر در مناسبات فردی بهجای گفتگو و عشق و پذیرش به تحکم رو میآوریم، برای این است که هیچ فرصتی برای درک ارتباط انسانی بدون خشونت نداشتهایم.
این، مسیریست که در تمام دنیا طی شده. مردم آموزش دیدهاند تا بهتر زندگی کنند. حق هر انسانیست که در مناسباتی محترمانه قرار بگیرد.
مطمینم، به زودی آموزش و پرورش اطلاعیهای صادر میکند و از توبیخاداری این ناظم خبر میدهد. اما مشکل، فقط یک نفر نیست. موضوع، ناآشنایی صدهاهزار معلم و کارمند مهمترین وزارتخانهی کشور با مفهوم انسان، کودک، حقوق کودک و نحوهی برخورد صحیح با آنهاست.
معلمها باید آموزش ببینند. باید بدانند هر رفتار آنها چه اثری بر دانشآموز باقی میگذارد و قانون و آییننامههای داخلی هم، باید بهطور دقیق و مشخص موارد خشونت را تبیین کند و مجدانه مانع تمام انواع اعمال زور شود.
تنها در اینصورت، میتوانیم زنان و مردانی داشتهباشیم که ارزش خود و دیگران را میفهمند، بااحترام با هم زندگی میکنند و میتوانند شادی و آرامش و عشق را به خودشان و دیگران هدیه دهند.
عکس دوم، شاید بیربط به موضوع بهنظر بیاید ولی پوستر فیلمی است که ما دیروز در باشگاه کتابخوانی یاس، با بزرگسالان بررسی کردیم. واقعاً چطور میشود انتظار داشت جوانان ما مثل قهرمانهای فیلم «پیش از طلوع» توان گفتگو، بیان خود، پذیرش دیگری و رفتار صادقانه و سالم را داشته باشند؟
سیاستگذاران محترم باید بدانند، علت بالا رفتن آمار طلاق و آسیبهای اجتماعی را باید در سالهای نخست زندگی کودکان جستجو کنند همان هزاران هزار میلیارد ساعتی که از عمر نازنین فرزندان ما در سیستم آموزش رسمی سپری میشود.
ریحانه قاسمرشیدی
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#آموزش_و_پرورش
#صلح
#عشق_و_صلح
#مدرسه_بدون_خشونت
#پیش_از_طلوع
#ارتباط_موثر
#ارتباط_بدون_خشونت
@farhangkoodak
واکنش آموزشوپرورش به قیچی کردن موی سر دانشآموزان در یک مدرسه
🔹روز گذشته ویدئویی از خشونت کادر مدرسه با دانش آموزان در فضای مجازی منتشر شد که واکنشهای بسیاری را به همراه داشت.
🔹این ویدئو نشان می دهد که یکی از کارکنان مدرسه با قیچی موهای دانش آموزان پسر را به ترتیب میبرد و باعث تحقیر و ناراحتی دانش آموزان میشود.
🔹ستاری فرد، سخنگوی آموزش و پرورش در واکنش به انتشار این ویدئو گفت: رفتار فرد خاطی با دانش آموزان عزیز مطابق ماده۸ قانون رسیدگی به تخلفات اداری بررسی و پیگیری میشود./ ایرنا
@thefuturechildren
همانطور که پیشبینی میشد، صرفاً مجازات فرد و مدرسهی خاطی در اطلاعیه آمده.
باید متوجه باشیم، مشکل خشونت پنهان نهادینه شده در ساختار نظام رسمی آموزش و پرورش ماست که از فرهنگ ما نشات گرفته.
مشکل، یکنفر نیست.
@farhangkoodak
#خشونت_در_مدارس
#حقوق_کودک
🔹روز گذشته ویدئویی از خشونت کادر مدرسه با دانش آموزان در فضای مجازی منتشر شد که واکنشهای بسیاری را به همراه داشت.
🔹این ویدئو نشان می دهد که یکی از کارکنان مدرسه با قیچی موهای دانش آموزان پسر را به ترتیب میبرد و باعث تحقیر و ناراحتی دانش آموزان میشود.
🔹ستاری فرد، سخنگوی آموزش و پرورش در واکنش به انتشار این ویدئو گفت: رفتار فرد خاطی با دانش آموزان عزیز مطابق ماده۸ قانون رسیدگی به تخلفات اداری بررسی و پیگیری میشود./ ایرنا
@thefuturechildren
همانطور که پیشبینی میشد، صرفاً مجازات فرد و مدرسهی خاطی در اطلاعیه آمده.
باید متوجه باشیم، مشکل خشونت پنهان نهادینه شده در ساختار نظام رسمی آموزش و پرورش ماست که از فرهنگ ما نشات گرفته.
مشکل، یکنفر نیست.
@farhangkoodak
#خشونت_در_مدارس
#حقوق_کودک
https://www.khabaronline.ir/news/1629167/%D8%A8%D8%A8%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%AF-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%AD%D8%B8%D9%87-%D8%AA%D9%84%D8%AE-%D8%B6%D8%B1%D8%A8-%D9%88%D8%B4%D8%AA%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%AF%D8%B1
این نوجوان چه جنایتی مرتکب شده که معلم! اینچنین کتکش میزند؟
آیا وقت آن نرسیده که این قبیل معلمان با مفاهیمی مثل حقوق کودک، کنترل خشم و احترام و عشق به دانشآموز آشنا شوند؟
راستی اگر موبایل نبود، از کجا میفهمیدیم در مدارس چه بر سر عزیزانمان می آید؟😢😢😢
#خشونت_در_مدارس
@farangkoodak
این نوجوان چه جنایتی مرتکب شده که معلم! اینچنین کتکش میزند؟
آیا وقت آن نرسیده که این قبیل معلمان با مفاهیمی مثل حقوق کودک، کنترل خشم و احترام و عشق به دانشآموز آشنا شوند؟
راستی اگر موبایل نبود، از کجا میفهمیدیم در مدارس چه بر سر عزیزانمان می آید؟😢😢😢
#خشونت_در_مدارس
@farangkoodak
خبرآنلاین
ببینید | ویدیویی از لحظه تلخ ضربوشتم دانشآموز توسط معلم در شیراز
براساس بررسیهای اولیه، معلم مربوطه طی تماسی با دانش آموز، از وی دلجویی کرده و موضوع به صلح و سازش بین معلم و شاگرد انجامیده است. منبع: همشهری آنلاین
خشونت برای همه ممنوع است؛ معلم و شاگرد ندارد.
از روزی که درمورد خشونت در مدارس نوشتهام، چندین معلم به من پیام داده و از مظلومیت معلمها، حقوق پایین و شرایط سخت کاریشان با نسل جدید و مسائل دیگر گفتهاند. بماند که بهنظرم رسید بعضی از دوستان، هنوز معنای مراودهی مقتدرانه با بچهها را نمیدانند و کنترل خشم را نمیشناسند و تصور میکنند جواب بیادبی یا هنجارشکنی کودک- هر فرد زیر هجدهسال- را باید با خشونت داد.
بهنظرم، مفهوم اقتدار و رابطهی احترام آمیز، باید بهشکلی جدی مورد بحث و گفتگوی عموم جامعه قرار بگیرد. البته اگر غم نان بگذارد.😔😔
اما آنچه امروز میخواهم مطرح کنم، نفی خشونت در مدارس است. دانشآموز، معلم، کادر اجرایی و حتی والدینی که مراجعه میکنند، همه باید در آرامش باشند و محترم.
این صحنه از ویدیوی دلخراشی که چند روز پیش منتشر شد، متانت معلم پرورشی را در مواجهه با کاسب محل نشان میدهد. من دست این آقای معلم را میبوسم که نخواست مقابل چشم بچهها، رفتار خشنی داشته باشد. سیلی خورد تا من نوعی بفهمم، جواب سیلی، مشت نیست.
کودکی که مستقیم و غیرمستقیم یاد میگیرد، در برابر یک چک باید دستکم یکی بزند، چرخهی رنج و شکاف اجتماعی را ادامه میدهد.
مدرسه و هر جایی که بچهها حضور دارند، مکان باارزشی است. چرا که فضایی برای ساختن آینده است. اگر احترام، عشق، توجه و درک متقابل و گفتگو در آن وجود داشته باشد، خروجیاش، انسانهای شاد، موثر و امیدوار میشود.
ما مردم ایران با تمام سرخوردگیهای فردی و جمعی، یک جایی باید یاد بگیریم که «دستها برای زدن، نیستند» و کلمهها برای رنجاندن بهوجود نیامدهاند.
شاید از این لحظهی باارزش تاریخی، جامعهی ما به سمت مناسباتی انسانیتر حرکت کند.
پانوشت یک: «دستها برای زدن نیستند» عنوان کتابیست از انتشارات نردبان که به کودکان پنج تا نه سال میآموزد چگونه با احساس خشم و ناکامی مواجه شوند و بهجای برخورد فیزیکی یا کلامی، واکنشی سالم و مناسب داشته باشند.
پانوشت دو: قبول دارید که خود ما هم در این موارد آموزش ندیدهایم، گاهی منفعلانه رفتار میکنیم و زمانی عصبی و پرخاشگرانه؟ با بچهها خیلی چیزها را میتوانیم یاد بگیریم.
#دست_ها_برای_زدن_نیستند
#انتشارات_نردبان
#انتشارات_فنی_ایران
#مهارتهای_زندگی
#مهارتهای_ارتباطی #مهارتهای_فردی
#عشق
#صلح
#صلح_درون
#نه_به_خشونت
#خشونت_در_مدارس
#مدرسه
#معلم#دبستان#دبستان_پسرانه#احترام#احترام_متقابل #اقتدار#رفتار_صحیح
@farhangkoodak
از روزی که درمورد خشونت در مدارس نوشتهام، چندین معلم به من پیام داده و از مظلومیت معلمها، حقوق پایین و شرایط سخت کاریشان با نسل جدید و مسائل دیگر گفتهاند. بماند که بهنظرم رسید بعضی از دوستان، هنوز معنای مراودهی مقتدرانه با بچهها را نمیدانند و کنترل خشم را نمیشناسند و تصور میکنند جواب بیادبی یا هنجارشکنی کودک- هر فرد زیر هجدهسال- را باید با خشونت داد.
بهنظرم، مفهوم اقتدار و رابطهی احترام آمیز، باید بهشکلی جدی مورد بحث و گفتگوی عموم جامعه قرار بگیرد. البته اگر غم نان بگذارد.😔😔
اما آنچه امروز میخواهم مطرح کنم، نفی خشونت در مدارس است. دانشآموز، معلم، کادر اجرایی و حتی والدینی که مراجعه میکنند، همه باید در آرامش باشند و محترم.
این صحنه از ویدیوی دلخراشی که چند روز پیش منتشر شد، متانت معلم پرورشی را در مواجهه با کاسب محل نشان میدهد. من دست این آقای معلم را میبوسم که نخواست مقابل چشم بچهها، رفتار خشنی داشته باشد. سیلی خورد تا من نوعی بفهمم، جواب سیلی، مشت نیست.
کودکی که مستقیم و غیرمستقیم یاد میگیرد، در برابر یک چک باید دستکم یکی بزند، چرخهی رنج و شکاف اجتماعی را ادامه میدهد.
مدرسه و هر جایی که بچهها حضور دارند، مکان باارزشی است. چرا که فضایی برای ساختن آینده است. اگر احترام، عشق، توجه و درک متقابل و گفتگو در آن وجود داشته باشد، خروجیاش، انسانهای شاد، موثر و امیدوار میشود.
ما مردم ایران با تمام سرخوردگیهای فردی و جمعی، یک جایی باید یاد بگیریم که «دستها برای زدن، نیستند» و کلمهها برای رنجاندن بهوجود نیامدهاند.
شاید از این لحظهی باارزش تاریخی، جامعهی ما به سمت مناسباتی انسانیتر حرکت کند.
پانوشت یک: «دستها برای زدن نیستند» عنوان کتابیست از انتشارات نردبان که به کودکان پنج تا نه سال میآموزد چگونه با احساس خشم و ناکامی مواجه شوند و بهجای برخورد فیزیکی یا کلامی، واکنشی سالم و مناسب داشته باشند.
پانوشت دو: قبول دارید که خود ما هم در این موارد آموزش ندیدهایم، گاهی منفعلانه رفتار میکنیم و زمانی عصبی و پرخاشگرانه؟ با بچهها خیلی چیزها را میتوانیم یاد بگیریم.
#دست_ها_برای_زدن_نیستند
#انتشارات_نردبان
#انتشارات_فنی_ایران
#مهارتهای_زندگی
#مهارتهای_ارتباطی #مهارتهای_فردی
#عشق
#صلح
#صلح_درون
#نه_به_خشونت
#خشونت_در_مدارس
#مدرسه
#معلم#دبستان#دبستان_پسرانه#احترام#احترام_متقابل #اقتدار#رفتار_صحیح
@farhangkoodak
«چگونه گفتگوی جنسی می تواند از سوء استفاده جنسی جلوگیری کند»
- برگرفته از کانال تلگرامی طب اطفال
✔️کارشناسان آموزش جنسی معتقدند گفتگو در مورد رابطه جنسی با کودکان و نوجوانان باید مداوم و بیشتر بر بحث های مربوط به رفتار جنسی سالم متمرکز باشد این امر برای پیشگیری از خشونت جنسی ضروری ست. تخمین زده میشود از هر سه نوجوان یک نفر قربانی آزار فیزیکی، جنسی، عاطفی یا کلامی میشود.
خشونت در روابط اغلب بین سنین 12 تا 18 سالگی شروع می شود به این معنی که این سال ها برای ایجاد رفتار قابل قبول و غیرقابل قبول در یک رابطه سالم بسیار مهم است تحقیقات نشان می دهد نوجوانانی که می توانند با والدین خود در مورد روابط جنسی صحبت کنند به احتمال زیاد رابطه جنسی را به تأخیر می اندازند و زمانی که در نهایت رابطه جنسی برقرار می کنند اعمال جنسی ایمن دارند. در حالی که برخی از والدین نگران این هستند که صحبت در مورد موضوعات جنسی احتمال رابطه جنسی فرزندشان را افزایش دهد مطالعات خلاف این را نشان داده است.
✔️ در زیر دستورالعمل هایی وجود دارد که والدین هنگام صحبت با فرزندان خود در مورد رفتار جنسی سالم و باز نگه داشتن خطوط ارتباطی باید از آن پیروی کنند:
۱- گفتگوی جنسی باید در سطوح مناسب سن شروع شود ( یعنی برچسب زدن اعضای بدن با نام های آناتومیک صحیح ) و به طور منظم در نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. هدف از این گفتگوها باز نگه داشتن کانال های ارتباطی ست تا کودکان و نوجوانان احساس راحتی کنند و با والدین در مورد مسائل مربوط به روابط و تمایلات جنسی صحبت کنند.
۲- بحث در مورد تمایلات جنسی لازم نیست رسمی باشد. وقتی بچه ها جوان تر هستند به سادگی و صادقانه به سؤالات آنها در سطوح مناسب سن پاسخ دهید. ممکن است مکالمات رو در رو در سال های نوجوانی دشوار باشد موقعیت هایی مانند رانندگی در ماشین زمان ایده آلی برای مطرح کردن این موضوعات است.
۳- بحث در مورد تمایلات جنسی سالم همراه با بحث در مورد پیشگیری از خشونت جنسی ست. همانطور که والدین می خواهند از سوء استفاده جنسی جلوگیری کنند برای انجام این کار، گفتگو باید شامل بحث در مورد رفتار جنسی سالم نیز باشد. اعتماد به نفس بدن (احساس شرم نکردن در مورد اندام تناسلی و جنسیت خود به طور کلی) با رفتارهای جنسی کم خطر مرتبط است که به نوبه خود خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش می دهد.
۴- محتوای جنسی در اینترنت فراوان است لذا برای والدین مهم است بدانند فرزندانشان از کجا و دقیقاً در مورد چه چیزی می آموزند والدین باید مطمئن شوند اطلاعاتی که فرزندانشان دریافت میکنند از نظر واقعی و پزشکی دقیق است و دیدگاههای بیانشده آینه ارزشهای خانوادگی ست.
۵- والدین باید هنگام بحث در مورد مسائل جنسی با فرزندان خود آرام و باز باشند اگر کودکان درک کنند که والدین در صحبت در مورد این موضوع راحت هستند احتمال بیشتری وجود دارد که در آینده به دنبال راهنمایی والدین باشند.
۶- از واکنش بیش از حد خودداری کنید. معمولاً والدین وقتی اطلاعاتی را می شنوند که دوست ندارند یا آنها را می ترساند/احساس ناراحتی می کنند و بیش از حد واکنش نشان می دهند. به خاطر داشته باشید واکنش های منفی والدین به کودکان این پیام را می دهد که کار بد یا اشتباهی انجام داده اند این ممکن است باعث شود آنها احساس شرم کنند و احتمال تماس با والدین در آینده را کاهش دهند.
✔️ارتباط بین والدین و فرزند جزء جدایی ناپذیر پیشگیری از خشونت جنسی ست آموزش در مدارس به ندرت اتفاق می افتد و ممکن است تمام جنبه های رفتار جنسی سالم و پیشگیری از خشونت جنسی را پوشش ندهد بنابراین، این وظیفه والدین است که اطمینان حاصل کنند کودکان اطلاعات مورد نیاز برای ایمن ماندن را دارند. والدین باید به طور منظم با کودکان در مورد رفتار جنسی سالم صحبت کنند با بزرگتر شدن کودکان شکل و عملکرد این مکالمات تغییر می کند اما تحقیقات نشان می دهد داشتن مکالمات منظم با کودکان ممکن است به محافظت از آنها در برابر خشونت جنسی کمک کند.
منبع : psychology today
✍️خانم زهره عابدینی (کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی)
برگرفته از کانال «نه به خشونت جنسی علیه کودکان»
این کانال توسط چند پزشک متخصص اداره میشود.
https://t.me/NoSexualChildAbuse
@farhangkoodak
#گفتگو
#خشونت_جنسی
#فرزندپروری_هوشمندانه
#نوجوان
- برگرفته از کانال تلگرامی طب اطفال
✔️کارشناسان آموزش جنسی معتقدند گفتگو در مورد رابطه جنسی با کودکان و نوجوانان باید مداوم و بیشتر بر بحث های مربوط به رفتار جنسی سالم متمرکز باشد این امر برای پیشگیری از خشونت جنسی ضروری ست. تخمین زده میشود از هر سه نوجوان یک نفر قربانی آزار فیزیکی، جنسی، عاطفی یا کلامی میشود.
خشونت در روابط اغلب بین سنین 12 تا 18 سالگی شروع می شود به این معنی که این سال ها برای ایجاد رفتار قابل قبول و غیرقابل قبول در یک رابطه سالم بسیار مهم است تحقیقات نشان می دهد نوجوانانی که می توانند با والدین خود در مورد روابط جنسی صحبت کنند به احتمال زیاد رابطه جنسی را به تأخیر می اندازند و زمانی که در نهایت رابطه جنسی برقرار می کنند اعمال جنسی ایمن دارند. در حالی که برخی از والدین نگران این هستند که صحبت در مورد موضوعات جنسی احتمال رابطه جنسی فرزندشان را افزایش دهد مطالعات خلاف این را نشان داده است.
✔️ در زیر دستورالعمل هایی وجود دارد که والدین هنگام صحبت با فرزندان خود در مورد رفتار جنسی سالم و باز نگه داشتن خطوط ارتباطی باید از آن پیروی کنند:
۱- گفتگوی جنسی باید در سطوح مناسب سن شروع شود ( یعنی برچسب زدن اعضای بدن با نام های آناتومیک صحیح ) و به طور منظم در نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. هدف از این گفتگوها باز نگه داشتن کانال های ارتباطی ست تا کودکان و نوجوانان احساس راحتی کنند و با والدین در مورد مسائل مربوط به روابط و تمایلات جنسی صحبت کنند.
۲- بحث در مورد تمایلات جنسی لازم نیست رسمی باشد. وقتی بچه ها جوان تر هستند به سادگی و صادقانه به سؤالات آنها در سطوح مناسب سن پاسخ دهید. ممکن است مکالمات رو در رو در سال های نوجوانی دشوار باشد موقعیت هایی مانند رانندگی در ماشین زمان ایده آلی برای مطرح کردن این موضوعات است.
۳- بحث در مورد تمایلات جنسی سالم همراه با بحث در مورد پیشگیری از خشونت جنسی ست. همانطور که والدین می خواهند از سوء استفاده جنسی جلوگیری کنند برای انجام این کار، گفتگو باید شامل بحث در مورد رفتار جنسی سالم نیز باشد. اعتماد به نفس بدن (احساس شرم نکردن در مورد اندام تناسلی و جنسیت خود به طور کلی) با رفتارهای جنسی کم خطر مرتبط است که به نوبه خود خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش می دهد.
۴- محتوای جنسی در اینترنت فراوان است لذا برای والدین مهم است بدانند فرزندانشان از کجا و دقیقاً در مورد چه چیزی می آموزند والدین باید مطمئن شوند اطلاعاتی که فرزندانشان دریافت میکنند از نظر واقعی و پزشکی دقیق است و دیدگاههای بیانشده آینه ارزشهای خانوادگی ست.
۵- والدین باید هنگام بحث در مورد مسائل جنسی با فرزندان خود آرام و باز باشند اگر کودکان درک کنند که والدین در صحبت در مورد این موضوع راحت هستند احتمال بیشتری وجود دارد که در آینده به دنبال راهنمایی والدین باشند.
۶- از واکنش بیش از حد خودداری کنید. معمولاً والدین وقتی اطلاعاتی را می شنوند که دوست ندارند یا آنها را می ترساند/احساس ناراحتی می کنند و بیش از حد واکنش نشان می دهند. به خاطر داشته باشید واکنش های منفی والدین به کودکان این پیام را می دهد که کار بد یا اشتباهی انجام داده اند این ممکن است باعث شود آنها احساس شرم کنند و احتمال تماس با والدین در آینده را کاهش دهند.
✔️ارتباط بین والدین و فرزند جزء جدایی ناپذیر پیشگیری از خشونت جنسی ست آموزش در مدارس به ندرت اتفاق می افتد و ممکن است تمام جنبه های رفتار جنسی سالم و پیشگیری از خشونت جنسی را پوشش ندهد بنابراین، این وظیفه والدین است که اطمینان حاصل کنند کودکان اطلاعات مورد نیاز برای ایمن ماندن را دارند. والدین باید به طور منظم با کودکان در مورد رفتار جنسی سالم صحبت کنند با بزرگتر شدن کودکان شکل و عملکرد این مکالمات تغییر می کند اما تحقیقات نشان می دهد داشتن مکالمات منظم با کودکان ممکن است به محافظت از آنها در برابر خشونت جنسی کمک کند.
منبع : psychology today
✍️خانم زهره عابدینی (کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی)
برگرفته از کانال «نه به خشونت جنسی علیه کودکان»
این کانال توسط چند پزشک متخصص اداره میشود.
https://t.me/NoSexualChildAbuse
@farhangkoodak
#گفتگو
#خشونت_جنسی
#فرزندپروری_هوشمندانه
#نوجوان
Telegram
" کانال نه به آزار جنسی کودکان"
دسترسی آسان به محتویات آموزشی (متن، فایل کتاب، صوت و فیلم) به زبان فارسی راجع به آزار جنسی کودکان و آموزش مسایل جنسی به کودکان
🔹مسائل جنسی یکی از موارد مهمیاست که در فرهنگ و در آموزش رسمی ما نادیدهگرفتهمیشود.
البته طی سالهای اخیر، کتابها و دورههایی در اختیار والدین و فرزندان قرار گرفته اما تا جایی که من خبر دارم، بر ردهی سنی خردسال و کودک متمرکز بوده.
شاید پذیرفتنش برای ما سخت باشد اما نوجوانان ما
به فضای مجازی ولنگارتر و لجامگسیختهتری از تمام دنیا دسترسی دارند و انواع تصاویر و اطلاعات جنسی را به شکلی غیراخلاقی میبینند.
🔹جهت اطلاع دوستان باید عرض کنم که در سایر کشورها، نوع اینترنت مصرفی فرزندان کاملا متفاوت است.
🔸تنها راهی که برای کمک به بچهها درمورد خطرات مختلف و خشونتهای جنسی وجود دارد و میتواند آنها را از شروع روابط غیراخلاقی و منجر به انواع آسیبها دور نگهدارد، داشتن رابطهی مهربانانه و مقتدرانه با آنان، در کنار گفتگوی صادقانه است.
صدالبته که مرزهای هر خانواده با دیگری فرق دارد. اما مهم این است که مثل ضربالمثل «انشالله گربه است» چشممان را نبندیم .
🥰نقش خودمان را در سرنوشت بچهها دستکم نگیریم.
🪴سپاسگزارم که با همرسانی، کمک میکنید تا والدین بیشتری به تواناییهای فرزندپروری خود بیافزایند و نوجوانان بیشتری زندگی سالمی را از جهت اخلاقی و جنسی تجربهکنند.
اطلاعات کامل در پست قبل
#نوجوان
#خشونت
#روابط_جنسی
#خودمراقبتی_جنسی
#فرزندپروری_هوشمندانه
#ریحانه_قاسمرشیدی
@farhangkoodak
البته طی سالهای اخیر، کتابها و دورههایی در اختیار والدین و فرزندان قرار گرفته اما تا جایی که من خبر دارم، بر ردهی سنی خردسال و کودک متمرکز بوده.
شاید پذیرفتنش برای ما سخت باشد اما نوجوانان ما
به فضای مجازی ولنگارتر و لجامگسیختهتری از تمام دنیا دسترسی دارند و انواع تصاویر و اطلاعات جنسی را به شکلی غیراخلاقی میبینند.
🔹جهت اطلاع دوستان باید عرض کنم که در سایر کشورها، نوع اینترنت مصرفی فرزندان کاملا متفاوت است.
🔸تنها راهی که برای کمک به بچهها درمورد خطرات مختلف و خشونتهای جنسی وجود دارد و میتواند آنها را از شروع روابط غیراخلاقی و منجر به انواع آسیبها دور نگهدارد، داشتن رابطهی مهربانانه و مقتدرانه با آنان، در کنار گفتگوی صادقانه است.
صدالبته که مرزهای هر خانواده با دیگری فرق دارد. اما مهم این است که مثل ضربالمثل «انشالله گربه است» چشممان را نبندیم .
🥰نقش خودمان را در سرنوشت بچهها دستکم نگیریم.
🪴سپاسگزارم که با همرسانی، کمک میکنید تا والدین بیشتری به تواناییهای فرزندپروری خود بیافزایند و نوجوانان بیشتری زندگی سالمی را از جهت اخلاقی و جنسی تجربهکنند.
اطلاعات کامل در پست قبل
#نوجوان
#خشونت
#روابط_جنسی
#خودمراقبتی_جنسی
#فرزندپروری_هوشمندانه
#ریحانه_قاسمرشیدی
@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
سکانس رویارویی با ناظم دوران کودکی و انتقام پیمان معادی در «افعی تهران» این سکانس عجیب که ساخته شدنش در سریالی وطنی جزو موارد کمسابقه است حسی دوگانه از ترحم و خشم در مخاطب برمیانگیزد. خاطره سالها تنبیه بدنی شدید و تحقیرآمیز در مدارس، فحش و توسری و کفدستی،…
🔸هرچند الان در بیشتر مدارس، خشونت فیزیکی وجود ندارد، اما خشونت روانی همچنان رایج است و نقطهی متضاد و به هماناندازه، آسیبزنندهاش یعنی ناز و نوازش بیش از حد و اهمیت دادن بیاندازه به نظر بچهها بهویژه در مدارس بهاصطلاح برند.
🔸خشونت علیه کودک، شکلهای خیلی متنوعی دارد و هر کاری را که بر خلاف مصالح او باشد، در بر میگیرد. فکر کنم با من موافقید که مصلحت، نمرهی بیست علوم و ریاضی و رتبهی تکرقمی در آزمون شبیهساز کشوری نیست.
🔸و باز، نگویم برایتان از خشونتی که به اسم مصلحت بچهها رایج شده، استرسی که برای امتحان و کنکور به دل بچهها انداخته میشود و معلمهایی که با نیت خوب، اثری منفی و بلندمدت بر روان و حتی جسم کودکان باقی میگذارند. چون با بچهها ریاضی کار میکنم، میبینم بچههایی را که از شدت نگرانی، جمع و تفریق ساده را هم نمیتوانند انجام دهند و به قدری با شاگرد اول کلاس، مقایسه شدهاند که خود را ناتوان میبینند.
🔸نمره، نشاندهندهی میزان تسلط کودک بر موضوعیست و به نظر من، نشانگر شیوهی مطالعه و دقت و تمرکز او. اگر نمرهای کم میشود، به جای مقایسه و تخریب، باید به دنبال راه حل بود. متأسفانه حتی برخی معلمهای کاربلد هم، از همین روشهای نادرست استفاده میکنند، چه برسد به معلمی که سواد علمی لازم را ندارد و برای پنهان کردن ضعفش…..
🔸امتحانها نزدیک هستند. به بچهها کمک کنیم، برنامهی دقیقی برای دوره داشتهباشند. آنها را نترسانیم. قرار نیست به قیمت آزار روانی کودک، او را به فلان رشتهی خوشآتیه در بهمان دانشگاه بفرستیم.
🔸به یاد داشتهباشیم، ذات انسان به دنبال تکرار تجربههای خوشایند است و اگر تحصیل یا هر کار دیگری این ویژگی را نداشتهباشد، دیر یا زود کنار گذاشته میشود.
🔸از همه مهمتر این که، کودکان حق دارند محترم و در آرامش باشند و در سایهی آنها رشد کنند.
#خشونت
#خشونت_علیه_کودکان
#مدرسه
#پیشرفت_تحصیلی
#ریحانه_قاسمرشیدی
#امتحان
#استرس
@farhangkoodak
🔸خشونت علیه کودک، شکلهای خیلی متنوعی دارد و هر کاری را که بر خلاف مصالح او باشد، در بر میگیرد. فکر کنم با من موافقید که مصلحت، نمرهی بیست علوم و ریاضی و رتبهی تکرقمی در آزمون شبیهساز کشوری نیست.
🔸و باز، نگویم برایتان از خشونتی که به اسم مصلحت بچهها رایج شده، استرسی که برای امتحان و کنکور به دل بچهها انداخته میشود و معلمهایی که با نیت خوب، اثری منفی و بلندمدت بر روان و حتی جسم کودکان باقی میگذارند. چون با بچهها ریاضی کار میکنم، میبینم بچههایی را که از شدت نگرانی، جمع و تفریق ساده را هم نمیتوانند انجام دهند و به قدری با شاگرد اول کلاس، مقایسه شدهاند که خود را ناتوان میبینند.
🔸نمره، نشاندهندهی میزان تسلط کودک بر موضوعیست و به نظر من، نشانگر شیوهی مطالعه و دقت و تمرکز او. اگر نمرهای کم میشود، به جای مقایسه و تخریب، باید به دنبال راه حل بود. متأسفانه حتی برخی معلمهای کاربلد هم، از همین روشهای نادرست استفاده میکنند، چه برسد به معلمی که سواد علمی لازم را ندارد و برای پنهان کردن ضعفش…..
🔸امتحانها نزدیک هستند. به بچهها کمک کنیم، برنامهی دقیقی برای دوره داشتهباشند. آنها را نترسانیم. قرار نیست به قیمت آزار روانی کودک، او را به فلان رشتهی خوشآتیه در بهمان دانشگاه بفرستیم.
🔸به یاد داشتهباشیم، ذات انسان به دنبال تکرار تجربههای خوشایند است و اگر تحصیل یا هر کار دیگری این ویژگی را نداشتهباشد، دیر یا زود کنار گذاشته میشود.
🔸از همه مهمتر این که، کودکان حق دارند محترم و در آرامش باشند و در سایهی آنها رشد کنند.
#خشونت
#خشونت_علیه_کودکان
#مدرسه
#پیشرفت_تحصیلی
#ریحانه_قاسمرشیدی
#امتحان
#استرس
@farhangkoodak
در جستجوی گنجهای «رولد دال» در کتاب «ماتیلدا»
«ماتیلدا و لوندر دوروبرشان را نگاه کردند و هیکل غولپیکر خانم ترانچبال را دیدند که با قدمهای تهدیدآمیز از میان شاگردان جلو میآمد. بچهها با عجله کنار میکشیدند و راه را باز میکردند. عبور او روی آسفالت مدرسه درست مثل عبور حضرت موسی از میان دریای سرخ بود که آبها از وسط میشکافتند و کنار میرفتند.»
🔸ما داریم یکی از معروفترین رمانهای کودک جهان «ماتیلدا» اثر رولد دال را میخوانیم. اثری که با زبانی طنزآمیز، خشونت علیه کودکان را به شکلهای مختلف عاطفی و فیزیکی نشان میدهد.
🔸بچهها درک کردند که بیتوجهی به استعداد کودک، هم نوعی خشونت است. همانطور که اجبار او به خوردن مقدار بیش از حد کیک یا ترساندش.
🔸ماتیلدای کوچولو و نابغه با
چشمهایش اشیا را جابهجا میکند و اینکار را با نیروی اراده انجام میدهد. پدیدهای که همهی ما برای موفقیت، نیاز داریم و قرار شد تا درموردش مطالعه کنیم و ببینیم چطور میتوانیم فرد باارادهای بشویم.
🔸باشگاه کتابخوانی ما، همیشه به فرهنگ و هنر بهعنوان زبان مشترک انسانها توجه ویژه دارد. ما در کتاب دو اشاره به داستانهای مذهبی را یافتیم؛ درمورد حضرت عیسی و حضرت موسی. بچهها تعجب کردند از این که کودکان دنیا با این داستانها آشنا هستند. حق هم دارند چون در مدارس و آموزشگاههای ما چیزی از تاریخ هنرجهان نمیگویند و این مباحث فقط به کلاسهای دینی محدود است.
🔸ما با مجسمهی «موسی» اثر میکل آنژ و «عذرای صخرهها» از داوینچی هم آشناشدیم.
🔸باشگاه کتابخوانی، جاییست که بچهها علاوهبر درک مطلب و شناخت آثار ارزشمند ادبیات، با مهارتهای زندگی، هنر و تاریخ آشنا و همراه میشوند.
#ماتیلدا
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودک_و_فرهنگ
#ریحانه_قاسمرشیدی
#خشونت_علیه_کودکان
#هنر
#داستانهای_مذهبی
#تاریخ_هنر
#فرامتن
#مهارتهای_زندگی
@farhangkoodak
«ماتیلدا و لوندر دوروبرشان را نگاه کردند و هیکل غولپیکر خانم ترانچبال را دیدند که با قدمهای تهدیدآمیز از میان شاگردان جلو میآمد. بچهها با عجله کنار میکشیدند و راه را باز میکردند. عبور او روی آسفالت مدرسه درست مثل عبور حضرت موسی از میان دریای سرخ بود که آبها از وسط میشکافتند و کنار میرفتند.»
🔸ما داریم یکی از معروفترین رمانهای کودک جهان «ماتیلدا» اثر رولد دال را میخوانیم. اثری که با زبانی طنزآمیز، خشونت علیه کودکان را به شکلهای مختلف عاطفی و فیزیکی نشان میدهد.
🔸بچهها درک کردند که بیتوجهی به استعداد کودک، هم نوعی خشونت است. همانطور که اجبار او به خوردن مقدار بیش از حد کیک یا ترساندش.
🔸ماتیلدای کوچولو و نابغه با
چشمهایش اشیا را جابهجا میکند و اینکار را با نیروی اراده انجام میدهد. پدیدهای که همهی ما برای موفقیت، نیاز داریم و قرار شد تا درموردش مطالعه کنیم و ببینیم چطور میتوانیم فرد باارادهای بشویم.
🔸باشگاه کتابخوانی ما، همیشه به فرهنگ و هنر بهعنوان زبان مشترک انسانها توجه ویژه دارد. ما در کتاب دو اشاره به داستانهای مذهبی را یافتیم؛ درمورد حضرت عیسی و حضرت موسی. بچهها تعجب کردند از این که کودکان دنیا با این داستانها آشنا هستند. حق هم دارند چون در مدارس و آموزشگاههای ما چیزی از تاریخ هنرجهان نمیگویند و این مباحث فقط به کلاسهای دینی محدود است.
🔸ما با مجسمهی «موسی» اثر میکل آنژ و «عذرای صخرهها» از داوینچی هم آشناشدیم.
🔸باشگاه کتابخوانی، جاییست که بچهها علاوهبر درک مطلب و شناخت آثار ارزشمند ادبیات، با مهارتهای زندگی، هنر و تاریخ آشنا و همراه میشوند.
#ماتیلدا
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودک_و_فرهنگ
#ریحانه_قاسمرشیدی
#خشونت_علیه_کودکان
#هنر
#داستانهای_مذهبی
#تاریخ_هنر
#فرامتن
#مهارتهای_زندگی
@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
Photo
افعی تهران و نخستین نگاه سریالسازان به خشونت علیه کودکان
🔸فکر میکنم سرانجام به این آگاهی جمعی رسیدهایم که فرزندپروری با آب و نان و لباس و آموزش خوب به بچهها دادن، فرق دارد و دامنهای بسیار گستردهتر را دربرمیگیرد.
🔸هرچند امروزه کمتر شاهد خشونتهای فیزیکی نسبت به کودکان هستیم اما انواع دیگر خشونت از فشار و تخریب کودک و نوجوان برای درسخواندن و وارد فلان رشتهشدن گرفته تا بهرهوری از آنها بهعنوان بلاگر و … بسیار رواج دارد.
🔸قدرت هنر هفتم، شاید ما را نسبت به جایگاه مهممان در زندگی بچهها آگاه کند. بچهها مسئول گرفتاریها و دردهای کهنه و جدید ما نیستند و قطعاً ما هم مالک آنها نمیتوانیم باشیم. اگر خوب نگاه کنیم میبینیم باید باغبانها و میزبانهایی باشیم مراقب رشد و پرورششان.
🔹مبادا که ….
🔸 برای یادآوری به خودم بیش از همه مینویسم: «عنوان پدر و مادر لایق هر کسی که کودکی را بهدنیا آورد، نیست».
#خشونت_علیه_کودکان
#افعی_تهران
@farhangkoodak
🔸فکر میکنم سرانجام به این آگاهی جمعی رسیدهایم که فرزندپروری با آب و نان و لباس و آموزش خوب به بچهها دادن، فرق دارد و دامنهای بسیار گستردهتر را دربرمیگیرد.
🔸هرچند امروزه کمتر شاهد خشونتهای فیزیکی نسبت به کودکان هستیم اما انواع دیگر خشونت از فشار و تخریب کودک و نوجوان برای درسخواندن و وارد فلان رشتهشدن گرفته تا بهرهوری از آنها بهعنوان بلاگر و … بسیار رواج دارد.
🔸قدرت هنر هفتم، شاید ما را نسبت به جایگاه مهممان در زندگی بچهها آگاه کند. بچهها مسئول گرفتاریها و دردهای کهنه و جدید ما نیستند و قطعاً ما هم مالک آنها نمیتوانیم باشیم. اگر خوب نگاه کنیم میبینیم باید باغبانها و میزبانهایی باشیم مراقب رشد و پرورششان.
🔹مبادا که ….
🔸 برای یادآوری به خودم بیش از همه مینویسم: «عنوان پدر و مادر لایق هر کسی که کودکی را بهدنیا آورد، نیست».
#خشونت_علیه_کودکان
#افعی_تهران
@farhangkoodak