Forwarded from عبدالكريم سروش
#دیدگاه (2) : سه نوع دینداری
صورت‌بندی سروش از #پلورالیسم‌دینی مبتنی بر دو رویکرد است.
در رویکرد اول، دینداری را به سه سنخ تقسیم می‌کند:
🔹دینداری معیشت‌اندیش
🔹دینداری حقیقت‌اندیش
🔹 دینداری تجربت‌اندیش
🔷دینداری #معیشت‌اندیش :
وی دینداری معیشت‌اندیش را دینداری جمهور دینداران می‌داند و می‌گوید آنها دین را دوست دارند، چرا که دین هم دنیا و هم آخرت آنها را آباد می‌کند.
مطابق گفته بعضی از روحانیان، برای داشتن زندگی خوب در دنیا و آخرت غیر از دین به چیز دیگری نیاز نیست.
وی دغدغه اصلی در این دینداری #تقلیدی را «سود و منفعت» می‌داند و معتقد است در این نوع دینداران، دین مانند ملیت است و همانطور که کسی بلژیکی یا هلندی زاده می‌شود، #مسلمان یا مسیحی به دنیا می‌آید و همان طور که کسی گرایشی به تغییر ملیت خود ندارد، تمایلی هم به تغییر دینش ندارد.
🔷 دینداری #معرفت‌اندیش :
سروش نوع دیگر دینداری را دینداری معرفت‌اندیشانه یا دینداری متکلمانه نامیده است و دغدغه اصلی در این دینداری را صدق و کذب می‌داند.
او معتقد است دین در اینجا به مثابه حقیقت در نظر گرفته می‌شود.
سروش گفته است در این نوع دینداری تحقیقی، صدق و کذب دغدغه اصلی است و همین دغدغه و محوریت داشتن تعقل، راه را بر پلورالیسم دینی هموار می‌کند.
به اعتقاد وی، متکلمان و فیلسوفان ایران پلورالیست بودند، به این معنا که به استقبال ایده‌های جدید از منابع معرفتی مختلف می‌رفتند و دغدغه سازگاری آنها را با هم داشتند.
وی #غزالی را بعنوان دیندار معرفت‌اندیش می‌شناسد که با شک و تردید به سراغ هر آموزه‌ای می‌رفت و #شکاکیت بخشی از بازی عقلانی است.
🔷 دینداری #تجربت‌اندیش :
او نوع سوم دین‌ورزی، که در همه ادیان از جمله مسیحیت هم هست را دین‌ورزی تجربت‌اندیشانه یا #عارفانه یا پیامبرانه می‌داند و می‌گوید در این دینداری، پیروان که همان عارفان هستند در اذواق و تجارب باطنی با پیامبر شریک می‌شوند.
آنان دین‌ورزی خود را از حقوق و #فقه شروع نمی‌کنند. آنان با تجارب باطنی آغاز می‌کنند و حول این تجارب، لایه‌ای از فقه و اخلاق می‌تنند.
در حالی که دینداران معیشت‌اندیش، دین ورزی خود را از قشر و لایه بیرونی دین آغاز می‌کنند.
وی دینداری تجربت‌اندیش را «به معنای دقیق کلمه»، مستعد پلورالیسم می‌داند.
باید توجه داشت که اصطلاح تجربه دینی در قاموس #دکترسروش تنها شامل تجربیات عارفانه و شهودی از دین است و نه هر نوع تجربه‌ای.
@schoolofrumi
صورت‌بندی سروش از #پلورالیسم‌دینی مبتنی بر دو رویکرد است.
در رویکرد اول، دینداری را به سه سنخ تقسیم می‌کند:
🔹دینداری معیشت‌اندیش
🔹دینداری حقیقت‌اندیش
🔹 دینداری تجربت‌اندیش
🔷دینداری #معیشت‌اندیش :
وی دینداری معیشت‌اندیش را دینداری جمهور دینداران می‌داند و می‌گوید آنها دین را دوست دارند، چرا که دین هم دنیا و هم آخرت آنها را آباد می‌کند.
مطابق گفته بعضی از روحانیان، برای داشتن زندگی خوب در دنیا و آخرت غیر از دین به چیز دیگری نیاز نیست.
وی دغدغه اصلی در این دینداری #تقلیدی را «سود و منفعت» می‌داند و معتقد است در این نوع دینداران، دین مانند ملیت است و همانطور که کسی بلژیکی یا هلندی زاده می‌شود، #مسلمان یا مسیحی به دنیا می‌آید و همان طور که کسی گرایشی به تغییر ملیت خود ندارد، تمایلی هم به تغییر دینش ندارد.
🔷 دینداری #معرفت‌اندیش :
سروش نوع دیگر دینداری را دینداری معرفت‌اندیشانه یا دینداری متکلمانه نامیده است و دغدغه اصلی در این دینداری را صدق و کذب می‌داند.
او معتقد است دین در اینجا به مثابه حقیقت در نظر گرفته می‌شود.
سروش گفته است در این نوع دینداری تحقیقی، صدق و کذب دغدغه اصلی است و همین دغدغه و محوریت داشتن تعقل، راه را بر پلورالیسم دینی هموار می‌کند.
به اعتقاد وی، متکلمان و فیلسوفان ایران پلورالیست بودند، به این معنا که به استقبال ایده‌های جدید از منابع معرفتی مختلف می‌رفتند و دغدغه سازگاری آنها را با هم داشتند.
وی #غزالی را بعنوان دیندار معرفت‌اندیش می‌شناسد که با شک و تردید به سراغ هر آموزه‌ای می‌رفت و #شکاکیت بخشی از بازی عقلانی است.
🔷 دینداری #تجربت‌اندیش :
او نوع سوم دین‌ورزی، که در همه ادیان از جمله مسیحیت هم هست را دین‌ورزی تجربت‌اندیشانه یا #عارفانه یا پیامبرانه می‌داند و می‌گوید در این دینداری، پیروان که همان عارفان هستند در اذواق و تجارب باطنی با پیامبر شریک می‌شوند.
آنان دین‌ورزی خود را از حقوق و #فقه شروع نمی‌کنند. آنان با تجارب باطنی آغاز می‌کنند و حول این تجارب، لایه‌ای از فقه و اخلاق می‌تنند.
در حالی که دینداران معیشت‌اندیش، دین ورزی خود را از قشر و لایه بیرونی دین آغاز می‌کنند.
وی دینداری تجربت‌اندیش را «به معنای دقیق کلمه»، مستعد پلورالیسم می‌داند.
باید توجه داشت که اصطلاح تجربه دینی در قاموس #دکترسروش تنها شامل تجربیات عارفانه و شهودی از دین است و نه هر نوع تجربه‌ای.
@schoolofrumi
Forwarded from عبدالكريم سروش
#دیدگاه (2) : سه نوع دینداری
صورت‌بندی سروش از #پلورالیسم‌دینی مبتنی بر دو رویکرد است.
در رویکرد اول، دینداری را به سه سنخ تقسیم می‌کند:
🔹دینداری معیشت‌اندیش
🔹دینداری حقیقت‌اندیش
🔹 دینداری تجربت‌اندیش
🔷دینداری #معیشت‌اندیش :
وی دینداری معیشت‌اندیش را دینداری جمهور دینداران می‌داند و می‌گوید آنها دین را دوست دارند، چرا که دین هم دنیا و هم آخرت آنها را آباد می‌کند.
مطابق گفته بعضی از روحانیان، برای داشتن زندگی خوب در دنیا و آخرت غیر از دین به چیز دیگری نیاز نیست.
وی دغدغه اصلی در این دینداری #تقلیدی را «سود و منفعت» می‌داند و معتقد است در این نوع دینداران، دین مانند ملیت است و همانطور که کسی بلژیکی یا هلندی زاده می‌شود، #مسلمان یا مسیحی به دنیا می‌آید و همان طور که کسی گرایشی به تغییر ملیت خود ندارد، تمایلی هم به تغییر دینش ندارد.
🔷 دینداری #معرفت‌اندیش :
سروش نوع دیگر دینداری را دینداری معرفت‌اندیشانه یا دینداری متکلمانه نامیده است و دغدغه اصلی در این دینداری را صدق و کذب می‌داند.
او معتقد است دین در اینجا به مثابه حقیقت در نظر گرفته می‌شود.
سروش گفته است در این نوع دینداری تحقیقی، صدق و کذب دغدغه اصلی است و همین دغدغه و محوریت داشتن تعقل، راه را بر پلورالیسم دینی هموار می‌کند.
به اعتقاد وی، متکلمان و فیلسوفان ایران پلورالیست بودند، به این معنا که به استقبال ایده‌های جدید از منابع معرفتی مختلف می‌رفتند و دغدغه سازگاری آنها را با هم داشتند.
وی #غزالی را بعنوان دیندار معرفت‌اندیش می‌شناسد که با شک و تردید به سراغ هر آموزه‌ای می‌رفت و #شکاکیت بخشی از بازی عقلانی است.
🔷 دینداری #تجربت‌اندیش :
او نوع سوم دین‌ورزی، که در همه ادیان از جمله مسیحیت هم هست را دین‌ورزی تجربت‌اندیشانه یا #عارفانه یا پیامبرانه می‌داند و می‌گوید در این دینداری، پیروان که همان عارفان هستند در اذواق و تجارب باطنی با پیامبر شریک می‌شوند.
آنان دین‌ورزی خود را از حقوق و #فقه شروع نمی‌کنند. آنان با تجارب باطنی آغاز می‌کنند و حول این تجارب، لایه‌ای از فقه و اخلاق می‌تنند.
در حالی که دینداران معیشت‌اندیش، دین ورزی خود را از قشر و لایه بیرونی دین آغاز می‌کنند.
وی دینداری تجربت‌اندیش را «به معنای دقیق کلمه»، مستعد پلورالیسم می‌داند.
باید توجه داشت که اصطلاح تجربه دینی در قاموس #دکترسروش تنها شامل تجربیات عارفانه و شهودی از دین است و نه هر نوع تجربه‌ای.
@schoolofrumi
صورت‌بندی سروش از #پلورالیسم‌دینی مبتنی بر دو رویکرد است.
در رویکرد اول، دینداری را به سه سنخ تقسیم می‌کند:
🔹دینداری معیشت‌اندیش
🔹دینداری حقیقت‌اندیش
🔹 دینداری تجربت‌اندیش
🔷دینداری #معیشت‌اندیش :
وی دینداری معیشت‌اندیش را دینداری جمهور دینداران می‌داند و می‌گوید آنها دین را دوست دارند، چرا که دین هم دنیا و هم آخرت آنها را آباد می‌کند.
مطابق گفته بعضی از روحانیان، برای داشتن زندگی خوب در دنیا و آخرت غیر از دین به چیز دیگری نیاز نیست.
وی دغدغه اصلی در این دینداری #تقلیدی را «سود و منفعت» می‌داند و معتقد است در این نوع دینداران، دین مانند ملیت است و همانطور که کسی بلژیکی یا هلندی زاده می‌شود، #مسلمان یا مسیحی به دنیا می‌آید و همان طور که کسی گرایشی به تغییر ملیت خود ندارد، تمایلی هم به تغییر دینش ندارد.
🔷 دینداری #معرفت‌اندیش :
سروش نوع دیگر دینداری را دینداری معرفت‌اندیشانه یا دینداری متکلمانه نامیده است و دغدغه اصلی در این دینداری را صدق و کذب می‌داند.
او معتقد است دین در اینجا به مثابه حقیقت در نظر گرفته می‌شود.
سروش گفته است در این نوع دینداری تحقیقی، صدق و کذب دغدغه اصلی است و همین دغدغه و محوریت داشتن تعقل، راه را بر پلورالیسم دینی هموار می‌کند.
به اعتقاد وی، متکلمان و فیلسوفان ایران پلورالیست بودند، به این معنا که به استقبال ایده‌های جدید از منابع معرفتی مختلف می‌رفتند و دغدغه سازگاری آنها را با هم داشتند.
وی #غزالی را بعنوان دیندار معرفت‌اندیش می‌شناسد که با شک و تردید به سراغ هر آموزه‌ای می‌رفت و #شکاکیت بخشی از بازی عقلانی است.
🔷 دینداری #تجربت‌اندیش :
او نوع سوم دین‌ورزی، که در همه ادیان از جمله مسیحیت هم هست را دین‌ورزی تجربت‌اندیشانه یا #عارفانه یا پیامبرانه می‌داند و می‌گوید در این دینداری، پیروان که همان عارفان هستند در اذواق و تجارب باطنی با پیامبر شریک می‌شوند.
آنان دین‌ورزی خود را از حقوق و #فقه شروع نمی‌کنند. آنان با تجارب باطنی آغاز می‌کنند و حول این تجارب، لایه‌ای از فقه و اخلاق می‌تنند.
در حالی که دینداران معیشت‌اندیش، دین ورزی خود را از قشر و لایه بیرونی دین آغاز می‌کنند.
وی دینداری تجربت‌اندیش را «به معنای دقیق کلمه»، مستعد پلورالیسم می‌داند.
باید توجه داشت که اصطلاح تجربه دینی در قاموس #دکترسروش تنها شامل تجربیات عارفانه و شهودی از دین است و نه هر نوع تجربه‌ای.
@schoolofrumi