تا حالا به لحظه #تحویل #بهار 1450 فکر کردید!!!


همه بلند مى شوند، روی همدیگر رو می بوسند ، شادی می کنند و در اين هنگام یک #مهربان از جمع جدا میشود و با یک دستش #قاب عکسی را می بوسد و روى آن دست می کشد و میگويد روحت شاد #مامان بزرگ، روحت شاد #پدر بزرگ !
میدونید اون عکس کیه ؟


اون #عکس من و شماست!!!

تبدیل شدیم به یک #خاطره خوش اگر خیلی خوش شانس باشیم.

این واقعیت #روزگار من و شماست . 50 سال دیگر فقط یک خاطره ایم تو یک قاب عکس خاک گرفته ، همین،
واقعا همین....

چرا #حرص، چرا دل شکاندن ، چرا #تظاهر، چرا #چاپلوسی و #دروغ ...

بیاید مهربون باشیم ، شاد باشیم ، به دوستانمون بیشتر برسیم ، #کینه ها رو دور بریزیم ، همین الان دلی بدست بیاوریم،

اون سال چه بخواهیم چه نخواهیم میرسد، پس بهتر است خاطره ای #خوش باشیم.

__________
@drhadiansarii

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

الله الله #فرياد از جور زمان
الله الله فرياد از اهرمنان
درگمراهى سرگردان مانده بشر
واى از #روزگار تنهايي
يا ربً كو دم مسيحايي
ناجى عالم كو؟
ناجى #عالم كو؟
يا صاحب الزمان أغثنا
اللهم فرج عنًا فرجاً عاجلاً قريبا
كلمح البصر او هو أقرب من ذلك
بحقً محمد وآله الطيبين الطاهرين

یا #محمد یا #علی؛‌ای آقای مومنین و مومنات، به شما استغاثه می‌کنم به سوی #خدا، یا محمد یا علی، استغاثه می‌کنم به شما، استغاثه به خدا می‌کنم و استغاثه می‌کنم به محمد و علی و فاطمه و فرزندان طاهرينشان
كه ما را از اين بلا وبيمارى وجدايي ونگرانى نجات دهى!


😭😭😭

🤲🤲🤲

___________
@drhadiansarii

عبرتی شگفت انگیز از گردش #روزگار

در زمان به قدرت رسیدن صدام در #عراق ، از جمله احزاب مخالف #صدام حزب سوسیالیست بود که صدام دستور قلع و قمع اعضای آن را به برادر ناتنی خود #برزان تکریتی سپرده بود .

یکی از دستگیر شدگان این حزب ، میاده زن جوان ۲۲ ساله و شوهرش بودند که هر دو به #اعدام محکوم شدند .

میاده نُه ماهه باردار بود و روزهای آخر بارداری خود را طی می‌نمود که قبل از اعدام نامه‌ای برای برزان تکریتی می‌نویسد و از او در خواست می کند که اعدامش را تا زمان تولد بچه به تأخیر بیاندازند.

#برزان قبول نکرد و در جواب نامه‌ی میاده نوشت :
#جنین داخل شکمت هم باید بمیرد و با تو دفن گردد ...

#میاده‌ که روزهای آخر بارداری را طی میکرد ، در روز موعود به پای چوبه‌ دار رفت و التماسهای او تاثیری در تاخیر حکم برزان نداشت .
میاده در حین #اعدام ، بالای دار وضع حمل کرد و فرزند پسری با بند ناف به روی تخته، به پایین افتاد.

رضیه زنِ زندانبان، با اشاره رییس زندان، طفل را در لباس‌های مادرش پیچیده و به گوشه‌ای منتقل کرد !.

برزان پس از اجرای حکم اعدام از رییس زندان، حال و روز میاده و جنینش را جویا شد و گزارش خواست .

رییس زندان نیز در گزارش نوشت :
جنین با مادر در چوبه‌ دار ماند تا مُرد ...

رییس و #پزشک زندان و رضیه زنِ زندانبان، با هم ، هم‌قسم شدند که همدیگر را به برزان تکریتی نفروشند و توافق کردند که رضیه نوزاد را به خانه‌اش ببرد و با راضی کردن شوهرش شناسنامه برای کودک بگیرد ...

از آن‌ پس نوزاد را #ولید می‌خواندند ...
سال ها گذشت و ولید بزرگ شد .
برادر میاده (دایی واقعی ولید) در آلمان زندگی می‌کرد و سالها پیشتر، خبرهایی درباره خواهرزاده‌اش ولید از رضیه دریافت کرده بود.

او در سال ۲۰۰۳ میلادی و پس از سقوط رژیم بعثی صدام به عراق برگشت تا یادگار خواهرش میاده را پیدا و با خود به #آلمان ببرد و از روی آدرس و نشانیهایی که رضیه داده بود او را یافت ...

ولید قبول نکرد که، به آلمان مهاجرت کند و گفت:
رضیه مثل مادرم هست ، او جان مرا نجات داده و زحمت بسیاری برای من‌ کشیده ، هرگز تنهایش نمی گذارم ...
این اتفاق زمانی بود که رضیه بازنشسته شده بود .

رضیه با خواهش از مسوولین ، ولید را به جای خود، به عنوان زندانبان و مأمور زندان استخدام می‌کند .

ملت عراق، افراد حزب بعث را یکی پس از دیگری دستگیر میکردند ، از جمله دستگیر شدگان برزان تکریتی برادر ناتنی صدام بود .

از قضای الهی، ولید پسر میاده ، مسئول مستقیم سلول برزان تکریتی شد و هم آنجا بود که قصه‌ مادر و فرزند درون شکمش را به برزان گفت

پس از صدور و تأیید حکم اعدامِ برزان ، ولید به عنوان زندانبان مأمور اجرای اعدام او شد و با دست خود #طناب دار را بر گردن برزان انداخت .

بدین‌سان دست حق، ستمگر بی‌رحم را از جایی که گمان نمی کرد، به سزای اعمالش رساند ...

یقیناً روزگار به گردن‌کشان و ظالمان مهلت می دهد، تا شاید برگردند، ولی فراموشی در کار روزگار و در جزاء و کیفر أعمال ستمگران وجود نخواهد داشت ...

_________
@drhadiansarii