مشهَدالسِّقْطْ یا مشهدالدكًه🔹
مزار ناشناخته شیعیان در حلب🔹🔹
وبلاگ > انصاری، هادی - #مزار مُحْسن بن الحُسَین از اماکن زیارتی #شیعیان در #حلب بشمار مى رود.
این بنا در ۳۰۰ متری #مشهدالنقطه قرار دارد و نخستین بار در سال ۳۵۱ق به دستور سیف الدوله #حمدانی ساخته شده است. این مرقد به فرزندی از #امام حسین(ع) به نام #محسن منسوب است که مادرش او را در این مکان سقط کرده است. ولی در منابع تاریخی فرزندی به این نام به امام حسین(ع) نسبت داده نشده است.
به گفته #ياقوت از تاریخ نویسان در هنگام استراحت کاروان #اسیران #کربلا در این مکان، فرزند یکی از همسران امام حسین(ع) سقط شده یا فرزند همراه آنان که در #حلب از دنیا رفته را در همین مکان دفن کرده‌اند، که محسن‌السقط نام گرفته است.
این مکان در اصل چوب بستی بود که سیف‌الدوله حمدانی در آنجا می‌نشست و مسابقه اسب‌دوانی تماشا می‌کرد و آن را مشهدالدکّه و #مشهدالطرح می‌گفتند.غزی از تاریخ ابن ابی طی نقل می‌کند:
«در سال ۳۵۱ق سیف الدوله در نقطه‌ای از شهر نوری دید، پس از حفاری آن مکان، سنگی را یافتند که بر آن نوشته شده بود: «هذا قبر محسن بن الحسین بن علی علیه‌السلام» او علویان را گرد آورد و از آنان پرسید که آیا امام حسین(ع) فرزندی به نام محسن داشته است؟ برخی از آنان گفتند: ما خبر نداریم. شنیده‌ایم حضرت فاطمه(س)باردار بود و پیامبر(ص) از جنین در شکم او به محسن یاد کرده است. محسن در حمله به خانه علی(ع) سقط شده است. برخی دیگر گفتند هنگامی که اسیران کربلا را از آنجا عبور دادند، یکی از همسران امام حسین (ع) در آنجا سقط جنین کرد.»
سپس #سیف الدوله گفت: «خداوند اذن داده است که این مکان آباد شود و من آن را به نام اهل بیت آباد می‌کنم». و دستور داد تا مزار و مرقدی بر روی آن ساختند و به خط کوفی بر آن نوشتند:
«عَمَرَ هذا المَشهدَ المُبارکَ ابتِغاءً لِوَجهِ اللهِ و قُربَةً اِلی اللهِ، عَلی اسمِ مولانا المُحسنِ بنِ الحسینِ بن علیٍّ بن ابی طالب رَضی اللهُ عَنهم، الامیرُ الاجل، سیف الدوله ابوالحسن علی بن عبدالله بن حمدان سنة ۳۵۱ه.»
این #زیارتگاه که در گذشته در دامنۀ کوه جوشن در غرب حلب قرار داشت ، امروزه در خیابان مشهد شهر حلب واقع شده و نزد اهالی این شهر، به #شیخ محسن شناخته می‌شود. در نزدیکی این زیارتگاه، #مشهدالنقطه و قبور برخی علمای #شیعه مانند #ابن زهره (۵۸۵ق)، ابن #شهرآشوب و احمد بن منیر #طرابلسی (۵۴۸ق) قرار دارد.
برخی مورخان، علت نام‌گذاری کوه جوشن را منزل کردن #شمر بن ذی الجوشن همراه اسیران و سرهای شهدای کربلا در آنجا ذکر کرده‌اند. به گفتۀ یاقوت در اینجا معدنی بود که از آن #مس استخراج می‌شد. معدنکاران در اثر برخورد بد با اسیران، مورد نفرین آنان قرار گرفتند و معدن از بین رفت.
این #زیارتگاه نخستین بار در سال ۳۵۱ق به دستور #سیف الدوله حمدانی ساخته شد.#فربخ در سال ۵۱۸ بر حلب مسلط شد و این قبر را نبش کرد و چون چیزی در آن نیافت، آن را #آتش زد.در قرن هفتم، برقرق بن رضی آن را تجدید بنا کرد و برای آن #متولی، #مؤذن و #امام جماعت قرار داد.
ساختمان شامل یک #صحن مرکزی است که در اطرافش بخش‌های مختلف بنا، از جمله شبستان، رواق‌ها و مقبره محسن بن حسین قرار دارد. روی هر یک از این بخش‌ها گنبدهای نیم کره کوچکی وجود دارد. در ضلع شمالی صحن، #کتیبه‌ای حاوی #صلوات بر چهارده #معصوم از دوره پادشاهان #ایوبی به چشم می‌خورد.
در سال ١٣٧١ شمسى هنگام سفر به شهر حلب وزيارت مشهد النقطه كه از جايگاهى در اين شهر برخوردار است ، به اين نقطه مشرف شدم واز روحانيت خاصى برخورداد بود. در آن هنگام نهار را در اين مكان با خانواده صرف كرده وناظر بودم كه غير شيعيان نيز به اين مكان آمده وفاتحه به گونه وسنت خود مى خواندند.
این مرقد متاسفانه در جريانات تروريستى سوريه از سوى افراطيون ، منهدم گرديد.
--------------
@drhadiansarii
مزار ناشناخته شیعیان در حلب🔹🔹
وبلاگ > انصاری، هادی - #مزار مُحْسن بن الحُسَین از اماکن زیارتی #شیعیان در #حلب بشمار مى رود.
این بنا در ۳۰۰ متری #مشهدالنقطه قرار دارد و نخستین بار در سال ۳۵۱ق به دستور سیف الدوله #حمدانی ساخته شده است. این مرقد به فرزندی از #امام حسین(ع) به نام #محسن منسوب است که مادرش او را در این مکان سقط کرده است. ولی در منابع تاریخی فرزندی به این نام به امام حسین(ع) نسبت داده نشده است.
به گفته #ياقوت از تاریخ نویسان در هنگام استراحت کاروان #اسیران #کربلا در این مکان، فرزند یکی از همسران امام حسین(ع) سقط شده یا فرزند همراه آنان که در #حلب از دنیا رفته را در همین مکان دفن کرده‌اند، که محسن‌السقط نام گرفته است.
این مکان در اصل چوب بستی بود که سیف‌الدوله حمدانی در آنجا می‌نشست و مسابقه اسب‌دوانی تماشا می‌کرد و آن را مشهدالدکّه و #مشهدالطرح می‌گفتند.غزی از تاریخ ابن ابی طی نقل می‌کند:
«در سال ۳۵۱ق سیف الدوله در نقطه‌ای از شهر نوری دید، پس از حفاری آن مکان، سنگی را یافتند که بر آن نوشته شده بود: «هذا قبر محسن بن الحسین بن علی علیه‌السلام» او علویان را گرد آورد و از آنان پرسید که آیا امام حسین(ع) فرزندی به نام محسن داشته است؟ برخی از آنان گفتند: ما خبر نداریم. شنیده‌ایم حضرت فاطمه(س)باردار بود و پیامبر(ص) از جنین در شکم او به محسن یاد کرده است. محسن در حمله به خانه علی(ع) سقط شده است. برخی دیگر گفتند هنگامی که اسیران کربلا را از آنجا عبور دادند، یکی از همسران امام حسین (ع) در آنجا سقط جنین کرد.»
سپس #سیف الدوله گفت: «خداوند اذن داده است که این مکان آباد شود و من آن را به نام اهل بیت آباد می‌کنم». و دستور داد تا مزار و مرقدی بر روی آن ساختند و به خط کوفی بر آن نوشتند:
«عَمَرَ هذا المَشهدَ المُبارکَ ابتِغاءً لِوَجهِ اللهِ و قُربَةً اِلی اللهِ، عَلی اسمِ مولانا المُحسنِ بنِ الحسینِ بن علیٍّ بن ابی طالب رَضی اللهُ عَنهم، الامیرُ الاجل، سیف الدوله ابوالحسن علی بن عبدالله بن حمدان سنة ۳۵۱ه.»
این #زیارتگاه که در گذشته در دامنۀ کوه جوشن در غرب حلب قرار داشت ، امروزه در خیابان مشهد شهر حلب واقع شده و نزد اهالی این شهر، به #شیخ محسن شناخته می‌شود. در نزدیکی این زیارتگاه، #مشهدالنقطه و قبور برخی علمای #شیعه مانند #ابن زهره (۵۸۵ق)، ابن #شهرآشوب و احمد بن منیر #طرابلسی (۵۴۸ق) قرار دارد.
برخی مورخان، علت نام‌گذاری کوه جوشن را منزل کردن #شمر بن ذی الجوشن همراه اسیران و سرهای شهدای کربلا در آنجا ذکر کرده‌اند. به گفتۀ یاقوت در اینجا معدنی بود که از آن #مس استخراج می‌شد. معدنکاران در اثر برخورد بد با اسیران، مورد نفرین آنان قرار گرفتند و معدن از بین رفت.
این #زیارتگاه نخستین بار در سال ۳۵۱ق به دستور #سیف الدوله حمدانی ساخته شد.#فربخ در سال ۵۱۸ بر حلب مسلط شد و این قبر را نبش کرد و چون چیزی در آن نیافت، آن را #آتش زد.در قرن هفتم، برقرق بن رضی آن را تجدید بنا کرد و برای آن #متولی، #مؤذن و #امام جماعت قرار داد.
ساختمان شامل یک #صحن مرکزی است که در اطرافش بخش‌های مختلف بنا، از جمله شبستان، رواق‌ها و مقبره محسن بن حسین قرار دارد. روی هر یک از این بخش‌ها گنبدهای نیم کره کوچکی وجود دارد. در ضلع شمالی صحن، #کتیبه‌ای حاوی #صلوات بر چهارده #معصوم از دوره پادشاهان #ایوبی به چشم می‌خورد.
در سال ١٣٧١ شمسى هنگام سفر به شهر حلب وزيارت مشهد النقطه كه از جايگاهى در اين شهر برخوردار است ، به اين نقطه مشرف شدم واز روحانيت خاصى برخورداد بود. در آن هنگام نهار را در اين مكان با خانواده صرف كرده وناظر بودم كه غير شيعيان نيز به اين مكان آمده وفاتحه به گونه وسنت خود مى خواندند.
این مرقد متاسفانه در جريانات تروريستى سوريه از سوى افراطيون ، منهدم گرديد.
--------------
@drhadiansarii
#تاريخ بارگاه #عسكريين ع 🔹
امام #هادی(ع) و امام حسن #عسکری(ع) پس از شهادت در منزلشان به خاک سپرده شدند و تا سال‌ها شیعیان برای زیارت به این خانه می‌آمدند. این خانه در کنار مسجدی بود که می‌گویند محل نماز خواندن آن دو امام(ع) بود و وقتی که درِ خانه مذکور بسته بود، شیعیان پشت پنجره خانه تجمع می‌کردند و آن حضرات را زیارت کرده و سپس به مسجد مذکور می‌رفتند و نماز زیارت می‌خواندند. این بنا از سال ۲۶۰ تا ۳۱۸ هجری به همان حالت اولیه برقرار بود.
این خانه در کوچه‌ای جای داشت که نامش را «#راضه» یا «#وصافه» می‌گفتند.امام زمان(ع) در این خانه به دنیا آمد.
دومین بنا به وسیله ناصر الدوله از #آل حمدان انجام گردید ولی اول کسی که قبه بر این مرقد بنا نهاد و برای شهر سامراء پس از خرابی ، باروئی ساخت و #ضریح را پرده کشید خاندان حمدان از خاندان‌های #شیعه و از سلاطین آن سامان بودند.
#معزالدوله دیلمی در سال‌های ۳۳۵ تا ۳۳۷ تعمیراتی در حرم نمود که عبارتند از: پر کردن حوض آبی که در سرداب بود و تهیه ضریح چوبی جهت مرقد. وی اول کسی است که برای مرقد قبه و بارگاه ساخت. معزالدوله در عاشورای سال ۳۵۲ دستور داد در #بغداد ،شیعیان شهر را تعطیل عمومی نموده ،عَلَم‌ها نصب نمایند و آشكارا برای #سیدالشهدا عزاداری کنند.
عضدالدوله دیلمی در سال ۳۶۸ هجری به قصد زیارت وارد #سامراء شد و به تعمیر روضه امر کرد. درهای آنجا را از چوب ساج ساخت، صحن را وسیع کرد و برای شهر حصاری محکم ساخت.
ارسلان #بساسیری در سال ۴۴۵ق تعمیراتی در حرم صورت داد و ساختمانی از گچ و آجر بر روی قبور ساخت، دو ضریح از چوب ساج تهیه کرد و بر قبر امامین قرار داد.
به دستور سلطان #برکیارق بن ملکشاه #سلجوقی، مجدالدوله قمی در سال ۴۹۵ تعمیراتی را در بقعه عسکریین نمود. تعمیرات او عبارت بود از: فرش کردن کف حرم، تعمیر رواق‌ها، ساختن حجره‌هایی در صحن و تهیه درهای نفیس از چوب‌های قیمتی برای حرم مطهر.
در سال ۶۰۴ آتش سوزى در سامراءرخ داد و به ضریح علی الهادی و حسن العسکری ع سرایت کرد. در سال ۶۰۶ به دستور احمدالناصر لدین الله تعمیراتی در حرم امامین انجام گردید و بنای سرداب از اوست.
در سال ۶۴۰ هجری در اثر عدم مواظبت و توجه #خدام برای دومین بار آتش سوزى در حرم روی داد که در آن ضریح امامین که #بساسیری ساخته بود آتش گرفت و به دستور المستنصربالله، حرمین و ضریح ، بهتر از اول تعمیر شدند.
تعمیراتی از طرف سلطان شیخ حسن جلایری در سال ۷۵۰ق. صورت گرفت که عبارت بود از: زینت نمودن ضریح و ساختن #قبه و #مناره.
در اواخر صفویه به خاطر عدم توجه و مراقبت خدام ، آتش شمع در چوب‌های ضریح و صندوق قبور اثر کرد و بخش‌هایی از حرم سوخت. در زمان سلطنت شاه سلطان حسین #صفوی در ۱۱۰۶ق ضریح از فولاد ساخته شد و حرم و رواق سنگ‌فرش شد.
احمدخان #دنبلی از حکام #آذربایجان در حدود سال ۱۲۰۰ قمری تعمیرات اساسی و کامل از حرم و سرداب انجام داد. در این تعمیرات به کلی وضع حرم عوض شد و سرداب که در قدیم به وسیله پله و راهی تاریک به حرم متصل بود به وسیله راه دیگری مجزا شد.
پس از کشته شدن احمدخان دنبلی، فرزندش حسنقلی خان در سال ۱۲۲۵ امر به اتمام تعمیرات داد، #گنبد را به کاشی مزین نمود و مسجد، حمام و کاروانسرایی جهت زوار احداث کرد.
به دستور #ناصرالدین شاه #قاجار در سال ۱۲۸۲ق و با نظارت عبدالحسین طهرانی معروف به #شيخ العراقين ، تعمیرات مهم و کلی صورت گرفت. این تعمیرات عبارتند از: طلاکاری قبه، تعمیر صحن و ایوان، به کار بردن سنگ‌های مرمر سبز رنگ در اطراف مرقد و ترمیم قسمتی از دیوارهای صحن و کاشی کردن آنها.
زمانی که #میرزای _شیرازی در سال ۱۲۸۸ قمری از نجف به سامرا مهاجرت کرد به دستور او تعمیراتی در صحن و حرم انجام شد. این تعمیرات عبارت است از: #سنگ فرش کردن صحن، #آئینه کاری بعضی از رواق‌ها، #حرم و ساخت نماهای زیبا برای آن، نصب ساعتی بزرگ بر سردر بزرگ قبلی، تهیه پرده‌های قیمتی جهت درب‌های حرم و رواق، ساخت مدرسه دینی جهت سکونت طلاب علوم دینی.
آقامیرزا محمد عسکری طهرانی تعمیراتی را بر حرمین عسکریین انجام داد که عبارتند از: نقره کردن درب‌های حرم و رواق و تهیه ۲۴ زوج در از چوب ساج جهت اطراف قبه؛ ۱۲ درب از داخل و ۱۲ درب از خارج به جای پنجره‌های قدیم جهت تهویه و روشنایی حرم. همچنین به دستور آیت الله بروجردی ساخت دو باب حمام و حسینیه جهت سکونت زوار صورت گرفت.
بر فراز #بقعه و #مرقد دو امام ،گنبدی ساخته بودند که از همه گنبدهای عتبات عالیات بزرگ‌تر و محکم‌تر بود. در عصر ناصر الدوله #حمدانی، گنبد کوچکی از گچ و آجر برفراز مرقد ساخته شد. معز الدوله دیلمی گنبد دیگری ساخت.
امام #هادی(ع) و امام حسن #عسکری(ع) پس از شهادت در منزلشان به خاک سپرده شدند و تا سال‌ها شیعیان برای زیارت به این خانه می‌آمدند. این خانه در کنار مسجدی بود که می‌گویند محل نماز خواندن آن دو امام(ع) بود و وقتی که درِ خانه مذکور بسته بود، شیعیان پشت پنجره خانه تجمع می‌کردند و آن حضرات را زیارت کرده و سپس به مسجد مذکور می‌رفتند و نماز زیارت می‌خواندند. این بنا از سال ۲۶۰ تا ۳۱۸ هجری به همان حالت اولیه برقرار بود.
این خانه در کوچه‌ای جای داشت که نامش را «#راضه» یا «#وصافه» می‌گفتند.امام زمان(ع) در این خانه به دنیا آمد.
دومین بنا به وسیله ناصر الدوله از #آل حمدان انجام گردید ولی اول کسی که قبه بر این مرقد بنا نهاد و برای شهر سامراء پس از خرابی ، باروئی ساخت و #ضریح را پرده کشید خاندان حمدان از خاندان‌های #شیعه و از سلاطین آن سامان بودند.
#معزالدوله دیلمی در سال‌های ۳۳۵ تا ۳۳۷ تعمیراتی در حرم نمود که عبارتند از: پر کردن حوض آبی که در سرداب بود و تهیه ضریح چوبی جهت مرقد. وی اول کسی است که برای مرقد قبه و بارگاه ساخت. معزالدوله در عاشورای سال ۳۵۲ دستور داد در #بغداد ،شیعیان شهر را تعطیل عمومی نموده ،عَلَم‌ها نصب نمایند و آشكارا برای #سیدالشهدا عزاداری کنند.
عضدالدوله دیلمی در سال ۳۶۸ هجری به قصد زیارت وارد #سامراء شد و به تعمیر روضه امر کرد. درهای آنجا را از چوب ساج ساخت، صحن را وسیع کرد و برای شهر حصاری محکم ساخت.
ارسلان #بساسیری در سال ۴۴۵ق تعمیراتی در حرم صورت داد و ساختمانی از گچ و آجر بر روی قبور ساخت، دو ضریح از چوب ساج تهیه کرد و بر قبر امامین قرار داد.
به دستور سلطان #برکیارق بن ملکشاه #سلجوقی، مجدالدوله قمی در سال ۴۹۵ تعمیراتی را در بقعه عسکریین نمود. تعمیرات او عبارت بود از: فرش کردن کف حرم، تعمیر رواق‌ها، ساختن حجره‌هایی در صحن و تهیه درهای نفیس از چوب‌های قیمتی برای حرم مطهر.
در سال ۶۰۴ آتش سوزى در سامراءرخ داد و به ضریح علی الهادی و حسن العسکری ع سرایت کرد. در سال ۶۰۶ به دستور احمدالناصر لدین الله تعمیراتی در حرم امامین انجام گردید و بنای سرداب از اوست.
در سال ۶۴۰ هجری در اثر عدم مواظبت و توجه #خدام برای دومین بار آتش سوزى در حرم روی داد که در آن ضریح امامین که #بساسیری ساخته بود آتش گرفت و به دستور المستنصربالله، حرمین و ضریح ، بهتر از اول تعمیر شدند.
تعمیراتی از طرف سلطان شیخ حسن جلایری در سال ۷۵۰ق. صورت گرفت که عبارت بود از: زینت نمودن ضریح و ساختن #قبه و #مناره.
در اواخر صفویه به خاطر عدم توجه و مراقبت خدام ، آتش شمع در چوب‌های ضریح و صندوق قبور اثر کرد و بخش‌هایی از حرم سوخت. در زمان سلطنت شاه سلطان حسین #صفوی در ۱۱۰۶ق ضریح از فولاد ساخته شد و حرم و رواق سنگ‌فرش شد.
احمدخان #دنبلی از حکام #آذربایجان در حدود سال ۱۲۰۰ قمری تعمیرات اساسی و کامل از حرم و سرداب انجام داد. در این تعمیرات به کلی وضع حرم عوض شد و سرداب که در قدیم به وسیله پله و راهی تاریک به حرم متصل بود به وسیله راه دیگری مجزا شد.
پس از کشته شدن احمدخان دنبلی، فرزندش حسنقلی خان در سال ۱۲۲۵ امر به اتمام تعمیرات داد، #گنبد را به کاشی مزین نمود و مسجد، حمام و کاروانسرایی جهت زوار احداث کرد.
به دستور #ناصرالدین شاه #قاجار در سال ۱۲۸۲ق و با نظارت عبدالحسین طهرانی معروف به #شيخ العراقين ، تعمیرات مهم و کلی صورت گرفت. این تعمیرات عبارتند از: طلاکاری قبه، تعمیر صحن و ایوان، به کار بردن سنگ‌های مرمر سبز رنگ در اطراف مرقد و ترمیم قسمتی از دیوارهای صحن و کاشی کردن آنها.
زمانی که #میرزای _شیرازی در سال ۱۲۸۸ قمری از نجف به سامرا مهاجرت کرد به دستور او تعمیراتی در صحن و حرم انجام شد. این تعمیرات عبارت است از: #سنگ فرش کردن صحن، #آئینه کاری بعضی از رواق‌ها، #حرم و ساخت نماهای زیبا برای آن، نصب ساعتی بزرگ بر سردر بزرگ قبلی، تهیه پرده‌های قیمتی جهت درب‌های حرم و رواق، ساخت مدرسه دینی جهت سکونت طلاب علوم دینی.
آقامیرزا محمد عسکری طهرانی تعمیراتی را بر حرمین عسکریین انجام داد که عبارتند از: نقره کردن درب‌های حرم و رواق و تهیه ۲۴ زوج در از چوب ساج جهت اطراف قبه؛ ۱۲ درب از داخل و ۱۲ درب از خارج به جای پنجره‌های قدیم جهت تهویه و روشنایی حرم. همچنین به دستور آیت الله بروجردی ساخت دو باب حمام و حسینیه جهت سکونت زوار صورت گرفت.
بر فراز #بقعه و #مرقد دو امام ،گنبدی ساخته بودند که از همه گنبدهای عتبات عالیات بزرگ‌تر و محکم‌تر بود. در عصر ناصر الدوله #حمدانی، گنبد کوچکی از گچ و آجر برفراز مرقد ساخته شد. معز الدوله دیلمی گنبد دیگری ساخت.