#شهيد آيت الله حاج شيخ احمد #انصاري قمي(ره)
آيت الله حاج شيخ احمد انصاري قمي در سال 1297 شمسي در شهر #قم بدنيا آمد. پدر وي شيخ محمد حسين قمي بود كه در محله #چهل اختران قم سكونت داشت و به زهد و تقوي مشهور و در ميان مردم به « شيخ » معروف بود.
وي چهارمين فرزند شيخ محمد حسين بود و فرزند بزرگ او شيخ #مرتضي _انصاري خطيب و سخنور نامي ايران در دهه اي و چهل و پنجاه شمسي مي باشد.
تحصیلات
وي در كودكي پدر خود را از دست داد و در 11 سالگي به همت برادر بزرگ خود به تحصيل مقدمات علم روي آورد. شوق او به آموختن وي را واداشت تا در سن 17 سالگي بهمراه #مادر خود به #نجف اشرف هجرت كند. نخست براي زيارت به نجف مشرف شد ليكن آستانه #اميرالمومنين او را به خود جذب نمود و مادر تنها به ايران باز گشت ، وي قصد اقامت دائمي را در نجف نمود و با جديت تمام به تحصيل پرداخت بگونه اي كه حتي براي فوت برخي عزيزان و فاميل نزديك خود حاضر به ترك نجف نگرديد.
در اين مدت از اساتيد مشهور و معروف حوزه نجف از جمله مرحوم آیات ميرزا عبدالهادي #شيرازي ، سيد محمود #شاهرودي سيد محسن #حكيم ـ و سيد ابوالقاسم #خوئي بهره ها برد.
از ديگر اساتيد ايشان مرحوم آيت الله حاج سيد #محمد _روحاني است كه بسياري از دروس سطوح عالي حوزه را بهمراه برخي ديگر از معاريف حوزه همچون شهيد سيد محمد باقر #صدر ، اخوان #جعفری نزد ايشان تلمذ نمود و با شهيد صدر و چند تن ديگر به مباحثه پرداختند.
در ميان اين بزرگان رابطه بسيار نزديكي با آيت الله العظمي #خوئي برقرار نمود و از شاگردان بسيار نزديك ايشان به حساب مي آمد و اين رابطه تا آخر ادامه يافت بگونه اي كه طرف مشورت ايشان بود.
ایشان از چنان جایگاهی در حوزه برخوردار گردید که نوه میرزای #نایینی را به ازدواج خود درآورد.
فعالیتها
آيت الله #انصاري در كنار اشتغالات علمي و تدريس ، همت بسيار بلندي در انجام كارهاي خير و عالم المنفعه داشت و به علت روابط بسيار گسترده خود با #بيوت مراجع #تقليد و ديگران از چهره هاي صاحب نفوذ در امور اجتماعي حوزه علميه و شهر نجف گرديد و گره گشاي بسياري از مشكلات بشمار مي آمد.
در جريان حوادث 15 #خرداد سال 1342 و واقعه مدرسه #فيضيه ايشان نقش فعالي در نجف داشت و #حوزه را به تعطيلی كشانيد و ديداري ميان علما و مرجع وقت حضرت آيه الله #حكيم در #كوفه ترتيب داد و بعد از هجرت امام #خميني به نجف ،ارتباط نزديكي با ايشان داشت .
يكي از اقدامات ارزشمند وي به عهده گرفتن مسئوليت كمك رساني به نزديك به 700 #زنداني ايراني در زندان شهر #حله عراق بود. اين افراد كه معمولا زائران بودند كه با عدم آگاهي از قوانين اقامتي عراق به تناوب در سالهاي 1350 تا 1354 دستگير و در زندان به سر مي بردند به علت دور بودن از خانواده شرايط بسيار سختي را در زندان مي گذراندند. به همت آيت الله انصاري و توافق مسئولين #زندان، شرايط مناسبي براي اين افراد فراهم گرديد و هزاران دينار عراقي صرف بهبود وضعيت معيشتي آنان گرديد ، و در نهايت با اقدامات ايشان و گفتگو با مسئولين مربوط ،حكم عفو عمومي تمامي آنان صادر گرديد و همگي در سال 1355 ش به ايران بازگردانده شدند .
پس از به قدرت رسيدن #صدام در سال 1358 كه شرايط عراق بسيار سخت و حساس گرديد ، و تهاجم همه جانبه اي براي شكستن قدرت حوزه علميه نجف و مراجع تقليد آغاز گرديد ، بسياري از چهره هاي صاحب نفوذ حوزه تحت فشار قرار گرفتند و در اين رابطه آيت الله انصاري از نخستين افرادي بود كه مورد تعرض قرار گرفت ، و در چندين نوبت به اشكال گوناگون براي او مزاحمتهايي ايجاد شد. و در چند نوبت #تهديد به #اخراج از عراق گرديد كه با حمايت #مرجعيت از ايشان موضوع موقتا منتفي گرديد. ولي همچنان فشار بر ايشان ادامه داشت ، آيت الله انصاري قصد #خروج از عراق را نمود. ليكن #آيت الله خوئي صريحا به ايشان فرمود كه بيرون رفتن شما از نجف #حرام است و شما از اركان حوزه علميه بشمار مي رويد.
شهادت
در نيمه دوم سال 1359 رژيم عراق كه در حال آمادگي براي تهاجم به جمهوري اسلامي ايران بود ، براي آماده سازي شرايط #جنگ در فاصله كوتاهي اقدام به دستگيريهاي گسترده اي در سطح حوزه علميه نجف و علماي موثر ديگر شهرهاي مهم عراق زد ، از آن جمله در نجف #شهيد آيه الله صدر را دستگير و اعدام نمود و در همان زمان در نيمه شبي بيش از 20 نفر از مامورين امنيتي به خانه آيت الله انصاري يورش برده و او را دستگير و مستقيما به #بغداد انتقال دادند ، و آزادي او را مشروط به همكاري و تاييد آيه الله العظمي خوئي و حوزه نجف از رژيم صدام قرار دادند ، تاييدي كه هرگز حوزه و مراجع آن حاضر به انجام آن نبودند.
اقدامات فراواني براي رهايي ايشان از زندان در داخل عراق و خارج آن از سوي سازمانهاي بين المللي انجام گرفت ليكن بي نتيجه ماند و همواره #رژيم صدام از پاسخگويي طفره مي رفت
سرانجام پس از سقوط رژيم صدام و گشوده شدن زندانها ، اثري از
آيت الله حاج شيخ احمد انصاري قمي در سال 1297 شمسي در شهر #قم بدنيا آمد. پدر وي شيخ محمد حسين قمي بود كه در محله #چهل اختران قم سكونت داشت و به زهد و تقوي مشهور و در ميان مردم به « شيخ » معروف بود.
وي چهارمين فرزند شيخ محمد حسين بود و فرزند بزرگ او شيخ #مرتضي _انصاري خطيب و سخنور نامي ايران در دهه اي و چهل و پنجاه شمسي مي باشد.
تحصیلات
وي در كودكي پدر خود را از دست داد و در 11 سالگي به همت برادر بزرگ خود به تحصيل مقدمات علم روي آورد. شوق او به آموختن وي را واداشت تا در سن 17 سالگي بهمراه #مادر خود به #نجف اشرف هجرت كند. نخست براي زيارت به نجف مشرف شد ليكن آستانه #اميرالمومنين او را به خود جذب نمود و مادر تنها به ايران باز گشت ، وي قصد اقامت دائمي را در نجف نمود و با جديت تمام به تحصيل پرداخت بگونه اي كه حتي براي فوت برخي عزيزان و فاميل نزديك خود حاضر به ترك نجف نگرديد.
در اين مدت از اساتيد مشهور و معروف حوزه نجف از جمله مرحوم آیات ميرزا عبدالهادي #شيرازي ، سيد محمود #شاهرودي سيد محسن #حكيم ـ و سيد ابوالقاسم #خوئي بهره ها برد.
از ديگر اساتيد ايشان مرحوم آيت الله حاج سيد #محمد _روحاني است كه بسياري از دروس سطوح عالي حوزه را بهمراه برخي ديگر از معاريف حوزه همچون شهيد سيد محمد باقر #صدر ، اخوان #جعفری نزد ايشان تلمذ نمود و با شهيد صدر و چند تن ديگر به مباحثه پرداختند.
در ميان اين بزرگان رابطه بسيار نزديكي با آيت الله العظمي #خوئي برقرار نمود و از شاگردان بسيار نزديك ايشان به حساب مي آمد و اين رابطه تا آخر ادامه يافت بگونه اي كه طرف مشورت ايشان بود.
ایشان از چنان جایگاهی در حوزه برخوردار گردید که نوه میرزای #نایینی را به ازدواج خود درآورد.
فعالیتها
آيت الله #انصاري در كنار اشتغالات علمي و تدريس ، همت بسيار بلندي در انجام كارهاي خير و عالم المنفعه داشت و به علت روابط بسيار گسترده خود با #بيوت مراجع #تقليد و ديگران از چهره هاي صاحب نفوذ در امور اجتماعي حوزه علميه و شهر نجف گرديد و گره گشاي بسياري از مشكلات بشمار مي آمد.
در جريان حوادث 15 #خرداد سال 1342 و واقعه مدرسه #فيضيه ايشان نقش فعالي در نجف داشت و #حوزه را به تعطيلی كشانيد و ديداري ميان علما و مرجع وقت حضرت آيه الله #حكيم در #كوفه ترتيب داد و بعد از هجرت امام #خميني به نجف ،ارتباط نزديكي با ايشان داشت .
يكي از اقدامات ارزشمند وي به عهده گرفتن مسئوليت كمك رساني به نزديك به 700 #زنداني ايراني در زندان شهر #حله عراق بود. اين افراد كه معمولا زائران بودند كه با عدم آگاهي از قوانين اقامتي عراق به تناوب در سالهاي 1350 تا 1354 دستگير و در زندان به سر مي بردند به علت دور بودن از خانواده شرايط بسيار سختي را در زندان مي گذراندند. به همت آيت الله انصاري و توافق مسئولين #زندان، شرايط مناسبي براي اين افراد فراهم گرديد و هزاران دينار عراقي صرف بهبود وضعيت معيشتي آنان گرديد ، و در نهايت با اقدامات ايشان و گفتگو با مسئولين مربوط ،حكم عفو عمومي تمامي آنان صادر گرديد و همگي در سال 1355 ش به ايران بازگردانده شدند .
پس از به قدرت رسيدن #صدام در سال 1358 كه شرايط عراق بسيار سخت و حساس گرديد ، و تهاجم همه جانبه اي براي شكستن قدرت حوزه علميه نجف و مراجع تقليد آغاز گرديد ، بسياري از چهره هاي صاحب نفوذ حوزه تحت فشار قرار گرفتند و در اين رابطه آيت الله انصاري از نخستين افرادي بود كه مورد تعرض قرار گرفت ، و در چندين نوبت به اشكال گوناگون براي او مزاحمتهايي ايجاد شد. و در چند نوبت #تهديد به #اخراج از عراق گرديد كه با حمايت #مرجعيت از ايشان موضوع موقتا منتفي گرديد. ولي همچنان فشار بر ايشان ادامه داشت ، آيت الله انصاري قصد #خروج از عراق را نمود. ليكن #آيت الله خوئي صريحا به ايشان فرمود كه بيرون رفتن شما از نجف #حرام است و شما از اركان حوزه علميه بشمار مي رويد.
شهادت
در نيمه دوم سال 1359 رژيم عراق كه در حال آمادگي براي تهاجم به جمهوري اسلامي ايران بود ، براي آماده سازي شرايط #جنگ در فاصله كوتاهي اقدام به دستگيريهاي گسترده اي در سطح حوزه علميه نجف و علماي موثر ديگر شهرهاي مهم عراق زد ، از آن جمله در نجف #شهيد آيه الله صدر را دستگير و اعدام نمود و در همان زمان در نيمه شبي بيش از 20 نفر از مامورين امنيتي به خانه آيت الله انصاري يورش برده و او را دستگير و مستقيما به #بغداد انتقال دادند ، و آزادي او را مشروط به همكاري و تاييد آيه الله العظمي خوئي و حوزه نجف از رژيم صدام قرار دادند ، تاييدي كه هرگز حوزه و مراجع آن حاضر به انجام آن نبودند.
اقدامات فراواني براي رهايي ايشان از زندان در داخل عراق و خارج آن از سوي سازمانهاي بين المللي انجام گرفت ليكن بي نتيجه ماند و همواره #رژيم صدام از پاسخگويي طفره مي رفت
سرانجام پس از سقوط رژيم صدام و گشوده شدن زندانها ، اثري از