#شهيد آيت الله حاج شيخ احمد #انصاري قمي(ره)
آيت الله حاج شيخ احمد انصاري قمي در سال 1297 شمسي در شهر #قم بدنيا آمد. پدر وي شيخ محمد حسين قمي بود كه در محله #چهل اختران قم سكونت داشت و به زهد و تقوي مشهور و در ميان مردم به « شيخ » معروف بود.
وي چهارمين فرزند شيخ محمد حسين بود و فرزند بزرگ او شيخ #مرتضي _انصاري خطيب و سخنور نامي ايران در دهه اي و چهل و پنجاه شمسي مي باشد.
تحصیلات
وي در كودكي پدر خود را از دست داد و در 11 سالگي به همت برادر بزرگ خود به تحصيل مقدمات علم روي آورد. شوق او به آموختن وي را واداشت تا در سن 17 سالگي بهمراه #مادر خود به #نجف اشرف هجرت كند. نخست براي زيارت به نجف مشرف شد ليكن آستانه #اميرالمومنين او را به خود جذب نمود و مادر تنها به ايران باز گشت ، وي قصد اقامت دائمي را در نجف نمود و با جديت تمام به تحصيل پرداخت بگونه اي كه حتي براي فوت برخي عزيزان و فاميل نزديك خود حاضر به ترك نجف نگرديد.
در اين مدت از اساتيد مشهور و معروف حوزه نجف از جمله مرحوم آیات ميرزا عبدالهادي #شيرازي ، سيد محمود #شاهرودي سيد محسن #حكيم ـ و سيد ابوالقاسم #خوئي بهره ها برد.
از ديگر اساتيد ايشان مرحوم آيت الله حاج سيد #محمد _روحاني است كه بسياري از دروس سطوح عالي حوزه را بهمراه برخي ديگر از معاريف حوزه همچون شهيد سيد محمد باقر #صدر ، اخوان #جعفری نزد ايشان تلمذ نمود و با شهيد صدر و چند تن ديگر به مباحثه پرداختند.
در ميان اين بزرگان رابطه بسيار نزديكي با آيت الله العظمي #خوئي برقرار نمود و از شاگردان بسيار نزديك ايشان به حساب مي آمد و اين رابطه تا آخر ادامه يافت بگونه اي كه طرف مشورت ايشان بود.
ایشان از چنان جایگاهی در حوزه برخوردار گردید که نوه میرزای #نایینی را به ازدواج خود درآورد.
فعالیتها
آيت الله #انصاري در كنار اشتغالات علمي و تدريس ، همت بسيار بلندي در انجام كارهاي خير و عالم المنفعه داشت و به علت روابط بسيار گسترده خود با #بيوت مراجع #تقليد و ديگران از چهره هاي صاحب نفوذ در امور اجتماعي حوزه علميه و شهر نجف گرديد و گره گشاي بسياري از مشكلات بشمار مي آمد.
در جريان حوادث 15 #خرداد سال 1342 و واقعه مدرسه #فيضيه ايشان نقش فعالي در نجف داشت و #حوزه را به تعطيلی كشانيد و ديداري ميان علما و مرجع وقت حضرت آيه الله #حكيم در #كوفه ترتيب داد و بعد از هجرت امام #خميني به نجف ،ارتباط نزديكي با ايشان داشت .
يكي از اقدامات ارزشمند وي به عهده گرفتن مسئوليت كمك رساني به نزديك به 700 #زنداني ايراني در زندان شهر #حله عراق بود. اين افراد كه معمولا زائران بودند كه با عدم آگاهي از قوانين اقامتي عراق به تناوب در سالهاي 1350 تا 1354 دستگير و در زندان به سر مي بردند به علت دور بودن از خانواده شرايط بسيار سختي را در زندان مي گذراندند. به همت آيت الله انصاري و توافق مسئولين #زندان، شرايط مناسبي براي اين افراد فراهم گرديد و هزاران دينار عراقي صرف بهبود وضعيت معيشتي آنان گرديد ، و در نهايت با اقدامات ايشان و گفتگو با مسئولين مربوط ،حكم عفو عمومي تمامي آنان صادر گرديد و همگي در سال 1355 ش به ايران بازگردانده شدند .
پس از به قدرت رسيدن #صدام در سال 1358 كه شرايط عراق بسيار سخت و حساس گرديد ، و تهاجم همه جانبه اي براي شكستن قدرت حوزه علميه نجف و مراجع تقليد آغاز گرديد ، بسياري از چهره هاي صاحب نفوذ حوزه تحت فشار قرار گرفتند و در اين رابطه آيت الله انصاري از نخستين افرادي بود كه مورد تعرض قرار گرفت ، و در چندين نوبت به اشكال گوناگون براي او مزاحمتهايي ايجاد شد. و در چند نوبت #تهديد به #اخراج از عراق گرديد كه با حمايت #مرجعيت از ايشان موضوع موقتا منتفي گرديد. ولي همچنان فشار بر ايشان ادامه داشت ، آيت الله انصاري قصد #خروج از عراق را نمود. ليكن #آيت الله خوئي صريحا به ايشان فرمود كه بيرون رفتن شما از نجف #حرام است و شما از اركان حوزه علميه بشمار مي رويد.
شهادت
در نيمه دوم سال 1359 رژيم عراق كه در حال آمادگي براي تهاجم به جمهوري اسلامي ايران بود ، براي آماده سازي شرايط #جنگ در فاصله كوتاهي اقدام به دستگيريهاي گسترده اي در سطح حوزه علميه نجف و علماي موثر ديگر شهرهاي مهم عراق زد ، از آن جمله در نجف #شهيد آيه الله صدر را دستگير و اعدام نمود و در همان زمان در نيمه شبي بيش از 20 نفر از مامورين امنيتي به خانه آيت الله انصاري يورش برده و او را دستگير و مستقيما به #بغداد انتقال دادند ، و آزادي او را مشروط به همكاري و تاييد آيه الله العظمي خوئي و حوزه نجف از رژيم صدام قرار دادند ، تاييدي كه هرگز حوزه و مراجع آن حاضر به انجام آن نبودند.
اقدامات فراواني براي رهايي ايشان از زندان در داخل عراق و خارج آن از سوي سازمانهاي بين المللي انجام گرفت ليكن بي نتيجه ماند و همواره #رژيم صدام از پاسخگويي طفره مي رفت
سرانجام پس از سقوط رژيم صدام و گشوده شدن زندانها ، اثري از
آيت الله حاج شيخ احمد انصاري قمي در سال 1297 شمسي در شهر #قم بدنيا آمد. پدر وي شيخ محمد حسين قمي بود كه در محله #چهل اختران قم سكونت داشت و به زهد و تقوي مشهور و در ميان مردم به « شيخ » معروف بود.
وي چهارمين فرزند شيخ محمد حسين بود و فرزند بزرگ او شيخ #مرتضي _انصاري خطيب و سخنور نامي ايران در دهه اي و چهل و پنجاه شمسي مي باشد.
تحصیلات
وي در كودكي پدر خود را از دست داد و در 11 سالگي به همت برادر بزرگ خود به تحصيل مقدمات علم روي آورد. شوق او به آموختن وي را واداشت تا در سن 17 سالگي بهمراه #مادر خود به #نجف اشرف هجرت كند. نخست براي زيارت به نجف مشرف شد ليكن آستانه #اميرالمومنين او را به خود جذب نمود و مادر تنها به ايران باز گشت ، وي قصد اقامت دائمي را در نجف نمود و با جديت تمام به تحصيل پرداخت بگونه اي كه حتي براي فوت برخي عزيزان و فاميل نزديك خود حاضر به ترك نجف نگرديد.
در اين مدت از اساتيد مشهور و معروف حوزه نجف از جمله مرحوم آیات ميرزا عبدالهادي #شيرازي ، سيد محمود #شاهرودي سيد محسن #حكيم ـ و سيد ابوالقاسم #خوئي بهره ها برد.
از ديگر اساتيد ايشان مرحوم آيت الله حاج سيد #محمد _روحاني است كه بسياري از دروس سطوح عالي حوزه را بهمراه برخي ديگر از معاريف حوزه همچون شهيد سيد محمد باقر #صدر ، اخوان #جعفری نزد ايشان تلمذ نمود و با شهيد صدر و چند تن ديگر به مباحثه پرداختند.
در ميان اين بزرگان رابطه بسيار نزديكي با آيت الله العظمي #خوئي برقرار نمود و از شاگردان بسيار نزديك ايشان به حساب مي آمد و اين رابطه تا آخر ادامه يافت بگونه اي كه طرف مشورت ايشان بود.
ایشان از چنان جایگاهی در حوزه برخوردار گردید که نوه میرزای #نایینی را به ازدواج خود درآورد.
فعالیتها
آيت الله #انصاري در كنار اشتغالات علمي و تدريس ، همت بسيار بلندي در انجام كارهاي خير و عالم المنفعه داشت و به علت روابط بسيار گسترده خود با #بيوت مراجع #تقليد و ديگران از چهره هاي صاحب نفوذ در امور اجتماعي حوزه علميه و شهر نجف گرديد و گره گشاي بسياري از مشكلات بشمار مي آمد.
در جريان حوادث 15 #خرداد سال 1342 و واقعه مدرسه #فيضيه ايشان نقش فعالي در نجف داشت و #حوزه را به تعطيلی كشانيد و ديداري ميان علما و مرجع وقت حضرت آيه الله #حكيم در #كوفه ترتيب داد و بعد از هجرت امام #خميني به نجف ،ارتباط نزديكي با ايشان داشت .
يكي از اقدامات ارزشمند وي به عهده گرفتن مسئوليت كمك رساني به نزديك به 700 #زنداني ايراني در زندان شهر #حله عراق بود. اين افراد كه معمولا زائران بودند كه با عدم آگاهي از قوانين اقامتي عراق به تناوب در سالهاي 1350 تا 1354 دستگير و در زندان به سر مي بردند به علت دور بودن از خانواده شرايط بسيار سختي را در زندان مي گذراندند. به همت آيت الله انصاري و توافق مسئولين #زندان، شرايط مناسبي براي اين افراد فراهم گرديد و هزاران دينار عراقي صرف بهبود وضعيت معيشتي آنان گرديد ، و در نهايت با اقدامات ايشان و گفتگو با مسئولين مربوط ،حكم عفو عمومي تمامي آنان صادر گرديد و همگي در سال 1355 ش به ايران بازگردانده شدند .
پس از به قدرت رسيدن #صدام در سال 1358 كه شرايط عراق بسيار سخت و حساس گرديد ، و تهاجم همه جانبه اي براي شكستن قدرت حوزه علميه نجف و مراجع تقليد آغاز گرديد ، بسياري از چهره هاي صاحب نفوذ حوزه تحت فشار قرار گرفتند و در اين رابطه آيت الله انصاري از نخستين افرادي بود كه مورد تعرض قرار گرفت ، و در چندين نوبت به اشكال گوناگون براي او مزاحمتهايي ايجاد شد. و در چند نوبت #تهديد به #اخراج از عراق گرديد كه با حمايت #مرجعيت از ايشان موضوع موقتا منتفي گرديد. ولي همچنان فشار بر ايشان ادامه داشت ، آيت الله انصاري قصد #خروج از عراق را نمود. ليكن #آيت الله خوئي صريحا به ايشان فرمود كه بيرون رفتن شما از نجف #حرام است و شما از اركان حوزه علميه بشمار مي رويد.
شهادت
در نيمه دوم سال 1359 رژيم عراق كه در حال آمادگي براي تهاجم به جمهوري اسلامي ايران بود ، براي آماده سازي شرايط #جنگ در فاصله كوتاهي اقدام به دستگيريهاي گسترده اي در سطح حوزه علميه نجف و علماي موثر ديگر شهرهاي مهم عراق زد ، از آن جمله در نجف #شهيد آيه الله صدر را دستگير و اعدام نمود و در همان زمان در نيمه شبي بيش از 20 نفر از مامورين امنيتي به خانه آيت الله انصاري يورش برده و او را دستگير و مستقيما به #بغداد انتقال دادند ، و آزادي او را مشروط به همكاري و تاييد آيه الله العظمي خوئي و حوزه نجف از رژيم صدام قرار دادند ، تاييدي كه هرگز حوزه و مراجع آن حاضر به انجام آن نبودند.
اقدامات فراواني براي رهايي ايشان از زندان در داخل عراق و خارج آن از سوي سازمانهاي بين المللي انجام گرفت ليكن بي نتيجه ماند و همواره #رژيم صدام از پاسخگويي طفره مي رفت
سرانجام پس از سقوط رژيم صدام و گشوده شدن زندانها ، اثري از
در روز يكشنبه ٢٤ #خرداد ١٣٩٥ شمسى ، هنگام تشرف به زيارت حضرت امام #رضا ع ، به همراه حجة الاسلام و المسلمين سيد نزار #حبل المتين ، #توليت آستان مقدس #أمير المومنين ع و نائب التوليه آستان علوى ، به محضر شريف مرحوم آية الله العظمى #صافى گلپايگانى رسيده و هدايايى از آستان مقدس #علوى را تقديم محضرشان نموديم.
در آن ديدار بياد ماندنى ، همچون هميشه مورد لطف و عنايت ايشان قرار گرفته و مكرر جمله < يا ليتني كنت يوما في مكانكم > كه به معناى اين است كه ايكاش يك روز جايگاه شما را داشتم ، را به زبان آوردند.
بياد دارم آن روز كه بيش از نيم ساعت محضر شريف اين بزرگ را درك نموديم ، مكرر تاكيد مى نمودند كه خوشا به حال و جايگاه شما!
و هنگام خداحافظى ناگهان دست توليت را بوسيدند و فرمودند اين دست ها بوسيدنى است!
بخشى از اين ديدار را با شرح اقداماتى كه در آستانه علوى صورت گرفته و يا در حال انجام بود را خدمتشان گزارش نمودم.
هنگام توديع فرمودند كه مرا در كنار #بارگاه علوى از دعا فراموش نكنيد!
و ابياتى از شعر معروف حسين بن #حجاج را با گريه خواندند:
يا صاحب القبة البيضاء في النجف من زار قبرك واستشفى لديك شفي
زوروا أبا الحسن الهادي لعلكم تحظون بالأجر والإقبال والزلفِ
زوروا لمن تُسمع النجوى لديه فمن يزرهُ بالقبر ملهوفاً لديه كُفي
بحب حيدرة الكرار مفتخري به شرفت و هذا منتهى شرفي…..
_________
@drhadiansarii
در آن ديدار بياد ماندنى ، همچون هميشه مورد لطف و عنايت ايشان قرار گرفته و مكرر جمله < يا ليتني كنت يوما في مكانكم > كه به معناى اين است كه ايكاش يك روز جايگاه شما را داشتم ، را به زبان آوردند.
بياد دارم آن روز كه بيش از نيم ساعت محضر شريف اين بزرگ را درك نموديم ، مكرر تاكيد مى نمودند كه خوشا به حال و جايگاه شما!
و هنگام خداحافظى ناگهان دست توليت را بوسيدند و فرمودند اين دست ها بوسيدنى است!
بخشى از اين ديدار را با شرح اقداماتى كه در آستانه علوى صورت گرفته و يا در حال انجام بود را خدمتشان گزارش نمودم.
هنگام توديع فرمودند كه مرا در كنار #بارگاه علوى از دعا فراموش نكنيد!
و ابياتى از شعر معروف حسين بن #حجاج را با گريه خواندند:
يا صاحب القبة البيضاء في النجف من زار قبرك واستشفى لديك شفي
زوروا أبا الحسن الهادي لعلكم تحظون بالأجر والإقبال والزلفِ
زوروا لمن تُسمع النجوى لديه فمن يزرهُ بالقبر ملهوفاً لديه كُفي
بحب حيدرة الكرار مفتخري به شرفت و هذا منتهى شرفي…..
_________
@drhadiansarii