This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
در جاده عشق و حماسه
در راه #بهشت روى زمين , #نجف به #كربلا
نائب الزياره همه عزيزان بوديم.
_______
@drhadiansarii
در راه #بهشت روى زمين , #نجف به #كربلا
نائب الزياره همه عزيزان بوديم.
_______
@drhadiansarii
Forwarded from Hadi Ansari
Forwarded from Hadi Ansari
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from Hadi Ansari
Forwarded from Hadi Ansari
ديدار با سركنسول جديد #ايران در #كربلا
دوشنبه ٢٣ آبان ماه ١٤٠٢ توفيق يار گرديد كه ميزبان خدمتگزار دوست و برادر عزيزم جناب آقاى عبد الرحيم #ساداتى فر سركنسول پيشين جمهورى اسلامى ايران در #نجف أشرف باشم.
وى كه پیش از این بعنوان #سفیر جمهوری اسلامی ایران در کلمبیا و کاردار کشورمان در آرژانتین خدمت کرده بود ، همچنين در سمت‌هاي مدير كل سياسي آمريكاي جنوبي، مدير كل وزارتي و مشاور وزير امور خارجه انجام وظيفه و خدمت نموده است ، بياد دارم كه در چند سال پيش پيشنهاد سفارت اسپانيا بعنوان سفير جمهورى اسلامى ايران به وى عنوان گرديد اما سلول هاى پيكر اين شخصيت والا سركنسولى در نجف أشرف و در جوار مرقد مطهر #أمير المومنين و خدمت به مجاورين و زائرين حضرتش را بر سفارت در اسپانيا ترجيح داده و به مدت چهار سال ، از تاريخ ١٣٩٤ تا ١٣٩٨ شمسى در اين شهر مقدس به زيبتيى و خلوص انجام وظيفه نمود و خدماتش برگى زرين را در پرونده دنيايى و انشاء الله آخرتى وى به ثبت رسانيد. وى توفيق اين همجوارى را بدست آورده بود كه تقريبا هرشب در رواق شمالى حرم مطهر #علوى ، ساعتى را به زيارت و نجوا با پروردگار و نيز با وصى بلا فصل رسول خدا ص به دعا و زيارت سپرى كند. از اين پس بود كه در پايان ماموريت ايشان ، هر وقت له حرم مولا مسرف مى شدم ، بياد وى و جاى خالى او در #رواق ، سلامى را به نيابت به مولايش مى دادم. از آنجا كه مجددا از سوى وزير امور خارجه ايران و انتخابى بجا ، ايشان به عنوان سر كنسول ج ا ا به كربلا تعيبن گرديد ، حدود بيش ٢٠٠ دقيقه را در نشستى با حضرتش و نيز برادر ارجمندم ، خدمتگزار مردمى در وزارت امور خارجه و مشاور عالى وزير جناب آقاى موسى فرهنگ #انصارى در منزل خدمتشان بودم و به معرفى شخصيت هاى حوزوى و اجتماعى و مردمى و سياسى و عشائرى استان كربلا پرداخته و از آنجا كه ايشان در ماموريت پيشين خود در نجف أشرف به زيبايى و دقت تمام ، ارتباط گسترده اى را با تمامى مجامع استان داشت و سنت حسنه و زيبايى را از خود بيادگار نهاد كه تاكنون نامش هنوز در اين شهر زبانزد است ، خود و حقير سعى نمودبم كه اين شرايط را نيز در ماموريت تازه خويش تكرار نمايد انشاء الله
از آنجا كه اطمينان دارم پيش از امضاى ماموريت وى به كربلاء، از سوى أمير المومنين ع مورد پشتيبانى و قبول قرار گرفته و اكنون به ايشان خدمتگزارى به زائران دو فرزند والايش در كربلا هديه گرديده است ، حقير پرچم گنبد مطهر علوى را به عنوان قدر دانى و سپاس از تلاش هاى خالصانه وى و به عنوان خادمى اندك و كوچك حرم مولا ، به عنوان تبرك و تيمًن تقديم محضرش نمودم و اميدوارم كه از بركات معنوى اين پرچم متبرك در دنيا و آخرت خود و خانواده محترم ايشان برخوردار باشند و توفيقات افزون در خدمت را داشته باشند.
دوشنبه ٢٣ آبان ماه ١٤٠٢ توفيق يار گرديد كه ميزبان خدمتگزار دوست و برادر عزيزم جناب آقاى عبد الرحيم #ساداتى فر سركنسول پيشين جمهورى اسلامى ايران در #نجف أشرف باشم.
وى كه پیش از این بعنوان #سفیر جمهوری اسلامی ایران در کلمبیا و کاردار کشورمان در آرژانتین خدمت کرده بود ، همچنين در سمت‌هاي مدير كل سياسي آمريكاي جنوبي، مدير كل وزارتي و مشاور وزير امور خارجه انجام وظيفه و خدمت نموده است ، بياد دارم كه در چند سال پيش پيشنهاد سفارت اسپانيا بعنوان سفير جمهورى اسلامى ايران به وى عنوان گرديد اما سلول هاى پيكر اين شخصيت والا سركنسولى در نجف أشرف و در جوار مرقد مطهر #أمير المومنين و خدمت به مجاورين و زائرين حضرتش را بر سفارت در اسپانيا ترجيح داده و به مدت چهار سال ، از تاريخ ١٣٩٤ تا ١٣٩٨ شمسى در اين شهر مقدس به زيبتيى و خلوص انجام وظيفه نمود و خدماتش برگى زرين را در پرونده دنيايى و انشاء الله آخرتى وى به ثبت رسانيد. وى توفيق اين همجوارى را بدست آورده بود كه تقريبا هرشب در رواق شمالى حرم مطهر #علوى ، ساعتى را به زيارت و نجوا با پروردگار و نيز با وصى بلا فصل رسول خدا ص به دعا و زيارت سپرى كند. از اين پس بود كه در پايان ماموريت ايشان ، هر وقت له حرم مولا مسرف مى شدم ، بياد وى و جاى خالى او در #رواق ، سلامى را به نيابت به مولايش مى دادم. از آنجا كه مجددا از سوى وزير امور خارجه ايران و انتخابى بجا ، ايشان به عنوان سر كنسول ج ا ا به كربلا تعيبن گرديد ، حدود بيش ٢٠٠ دقيقه را در نشستى با حضرتش و نيز برادر ارجمندم ، خدمتگزار مردمى در وزارت امور خارجه و مشاور عالى وزير جناب آقاى موسى فرهنگ #انصارى در منزل خدمتشان بودم و به معرفى شخصيت هاى حوزوى و اجتماعى و مردمى و سياسى و عشائرى استان كربلا پرداخته و از آنجا كه ايشان در ماموريت پيشين خود در نجف أشرف به زيبايى و دقت تمام ، ارتباط گسترده اى را با تمامى مجامع استان داشت و سنت حسنه و زيبايى را از خود بيادگار نهاد كه تاكنون نامش هنوز در اين شهر زبانزد است ، خود و حقير سعى نمودبم كه اين شرايط را نيز در ماموريت تازه خويش تكرار نمايد انشاء الله
از آنجا كه اطمينان دارم پيش از امضاى ماموريت وى به كربلاء، از سوى أمير المومنين ع مورد پشتيبانى و قبول قرار گرفته و اكنون به ايشان خدمتگزارى به زائران دو فرزند والايش در كربلا هديه گرديده است ، حقير پرچم گنبد مطهر علوى را به عنوان قدر دانى و سپاس از تلاش هاى خالصانه وى و به عنوان خادمى اندك و كوچك حرم مولا ، به عنوان تبرك و تيمًن تقديم محضرش نمودم و اميدوارم كه از بركات معنوى اين پرچم متبرك در دنيا و آخرت خود و خانواده محترم ايشان برخوردار باشند و توفيقات افزون در خدمت را داشته باشند.
Forwarded from Hadi Ansari
ديدار با سركنسول جديد #ايران در #كربلا
دوشنبه ٢٣ آبان ماه ١٤٠٢ توفيق يار گرديد كه ميزبان خدمتگزار و دوست و برادر عزيزم جناب آقاى عبد الرحيم #ساداتى فر سركنسول پيشين جمهورى اسلامى ايران در #نجف أشرف باشم.
وى كه پیش از این بعنوان #سفیر جمهوری اسلامی ایران در کلمبیا و کاردار کشورمان در آرژانتین خدمت کرده بود ، همچنين در سمت‌هاي مدير كل سياسي آمريكاي جنوبي، مدير كل وزارتي و مشاور وزير امور خارجه انجام وظيفه و خدمت نموده است ، بياد دارم كه در چند سال پيش پيشنهاد سفارت اسپانيا بعنوان سفير جمهورى اسلامى ايران به وى عنوان گرديد اما سلول هاى پيكر اين شخصيت والا ، سركنسولى در نجف أشرف و در جوار مرقد مطهر #أمير المومنين و خدمت به مجاورين و زائرين حضرتش را بر سفارت در اسپانيا ترجيح داده و به مدت چهار سال ، از تاريخ ١٣٩٤ تا ١٣٩٨ شمسى در اين شهر مقدس به زيبايى و خلوص انجام وظيفه نمود و خدماتش ، برگى زرين را در پرونده دنيايى و انشاء الله آخرتى وى به ثبت رسانيد. وى توفيق اين همجوارى را بدست آورده بود كه تقريبا هرشب در رواق شمالى حرم مطهر #علوى ، ساعتى را به زيارت و نجوا با پروردگار و نيز با وصى بلا فصل رسول خدا ص به دعا و زيارت سپرى كند. از اين پس بود كه در پايان ماموريت ايشان ، هر وقت به حرم مولا مشرف مى شدم ، بياد وى و جاى خالى او در #رواق ، سلامى را به نيابت به مولايش مى دادم. از آنجا كه مجددا از سوى وزير امور خارجه ايران و انتخابى بجا ، ايشان به عنوان سر كنسول ج ا ا به كربلا تعيبن گرديد ، حدود بيش ٢٠٠ دقيقه را در نشستى با حضرتش و نيز برادر ارجمندم ، خدمتگزار مردمى در وزارت امور خارجه و مشاور عالى وزير جناب آقاى موسى فرهنگ #انصارى در منزل ، خدمتشان بودم و به معرفى شخصيت هاى حوزوى و اجتماعى و مردمى و سياسى و عشائرى استان كربلا پرداخته و از آنجا كه ايشان در ماموريت پيشين خود در نجف أشرف به زيبايى و دقت تمام ، ارتباط گسترده اى را با تمامى مجامع استان داشت و سنت حسنه و زيبايى را از خود بيادگار نهاد كه تاكنون نامش هنوز در اين شهر زبانزد است ، حقير سعى نمودم كه اين شرايط را نيز در ماموريت تازه خويش تكرار نمايد انشاء الله
از آنجا كه اطمينان دارم پيش از امضاى ماموريت وى به كربلاء، از سوى أمير المومنين ع مورد پشتيبانى و قبول قرار گرفته و اكنون به ايشان خدمتگزارى به زائران دو فرزند والايش در كربلا هديه گرديده است ، حقير پرچم گنبد مطهر علوى را به عنوان قدر دانى و سپاس از تلاش هاى خالصانه وى و به عنوان خادمى اندك و كوچك حرم مولا ، به عنوان تبرك و تيمن تقديم حضورشان نمودم.
اميدوارم كه از بركات معنوى اين پرچم متبرك در دنيا و آخرت ، خود و خانواده محترم ايشان برخوردار باشند و توفيقات افزون در خدمت را داشته باشند.
دوشنبه ٢٣ آبان ماه ١٤٠٢ توفيق يار گرديد كه ميزبان خدمتگزار و دوست و برادر عزيزم جناب آقاى عبد الرحيم #ساداتى فر سركنسول پيشين جمهورى اسلامى ايران در #نجف أشرف باشم.
وى كه پیش از این بعنوان #سفیر جمهوری اسلامی ایران در کلمبیا و کاردار کشورمان در آرژانتین خدمت کرده بود ، همچنين در سمت‌هاي مدير كل سياسي آمريكاي جنوبي، مدير كل وزارتي و مشاور وزير امور خارجه انجام وظيفه و خدمت نموده است ، بياد دارم كه در چند سال پيش پيشنهاد سفارت اسپانيا بعنوان سفير جمهورى اسلامى ايران به وى عنوان گرديد اما سلول هاى پيكر اين شخصيت والا ، سركنسولى در نجف أشرف و در جوار مرقد مطهر #أمير المومنين و خدمت به مجاورين و زائرين حضرتش را بر سفارت در اسپانيا ترجيح داده و به مدت چهار سال ، از تاريخ ١٣٩٤ تا ١٣٩٨ شمسى در اين شهر مقدس به زيبايى و خلوص انجام وظيفه نمود و خدماتش ، برگى زرين را در پرونده دنيايى و انشاء الله آخرتى وى به ثبت رسانيد. وى توفيق اين همجوارى را بدست آورده بود كه تقريبا هرشب در رواق شمالى حرم مطهر #علوى ، ساعتى را به زيارت و نجوا با پروردگار و نيز با وصى بلا فصل رسول خدا ص به دعا و زيارت سپرى كند. از اين پس بود كه در پايان ماموريت ايشان ، هر وقت به حرم مولا مشرف مى شدم ، بياد وى و جاى خالى او در #رواق ، سلامى را به نيابت به مولايش مى دادم. از آنجا كه مجددا از سوى وزير امور خارجه ايران و انتخابى بجا ، ايشان به عنوان سر كنسول ج ا ا به كربلا تعيبن گرديد ، حدود بيش ٢٠٠ دقيقه را در نشستى با حضرتش و نيز برادر ارجمندم ، خدمتگزار مردمى در وزارت امور خارجه و مشاور عالى وزير جناب آقاى موسى فرهنگ #انصارى در منزل ، خدمتشان بودم و به معرفى شخصيت هاى حوزوى و اجتماعى و مردمى و سياسى و عشائرى استان كربلا پرداخته و از آنجا كه ايشان در ماموريت پيشين خود در نجف أشرف به زيبايى و دقت تمام ، ارتباط گسترده اى را با تمامى مجامع استان داشت و سنت حسنه و زيبايى را از خود بيادگار نهاد كه تاكنون نامش هنوز در اين شهر زبانزد است ، حقير سعى نمودم كه اين شرايط را نيز در ماموريت تازه خويش تكرار نمايد انشاء الله
از آنجا كه اطمينان دارم پيش از امضاى ماموريت وى به كربلاء، از سوى أمير المومنين ع مورد پشتيبانى و قبول قرار گرفته و اكنون به ايشان خدمتگزارى به زائران دو فرزند والايش در كربلا هديه گرديده است ، حقير پرچم گنبد مطهر علوى را به عنوان قدر دانى و سپاس از تلاش هاى خالصانه وى و به عنوان خادمى اندك و كوچك حرم مولا ، به عنوان تبرك و تيمن تقديم حضورشان نمودم.
اميدوارم كه از بركات معنوى اين پرچم متبرك در دنيا و آخرت ، خود و خانواده محترم ايشان برخوردار باشند و توفيقات افزون در خدمت را داشته باشند.
پیشینه عزادارى حضرت #فاطمه زهرا (س) و آثار معنوی آن
شنبه ١١ آذر ماه ١٤٠٢ با عزيزان حجة الاسلام و المسلمين كيانى و دو برادر همراه ايشان با هماهنگى پيشين در باره سنت هاى عزادارى حضرت زهرا ع در #نجف أشرف و حوزه علميه آن در كهن و تاثير گزارى اين سنت ها در جامعه ايران و جز اين ها ساعتى را به گفتگو و مصاحبه سپرى كرديم. اين ديدار مرا به نيم #قرن پيش آن هنگام كه دوران نوجوانى تا ١٧ سالگى خود را در نجف أشرف سپرى كرده بودم ، باز گردانيد.
نخست بهتراست روشن شود که عزاداری را نباید صرفا به گریه واندوه خلاصه کرد ودرآن محدوده دید ؛ عزاداری که اولین وکم ترین نتیجه اش تشکیل اجتماع در یک محل است که روانشناسان ودانشمندان از نظر علمی ثابت نموده اند که تجمع وگرد هم آمدن وبه اصطلاح امروزی دور هم جمع شدن فی نفسه درمان بسیاری از بیماری های روحی است ؛ آثار فراوانی دراین اجتماعات هست که اگر به خوبی تبیین وعملی شود بسیاری از مشکلات وبحرانها حل خواهد شد .
ديگر آن كه دراین مجالس ذکر اهل بیت (ع) آثار وبرکات معنوی بی شماری وجود دارد که بدیهی ترین ثمره آن تبادل فرهنگ و آموزش آن به مردم است چنانکه امام رضا ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«هر كس در مجلسي بنشيند كه در آن امر (و خط و مكتب) ما احيا مي شود، دلش در روزي كه دلها مي ميرند نمي ميرد.»آثار وبرکات بی شمار معنوی این مجالس قابل تامل است.
و سوم اولین عزادار حضرت #زهرا امیر مومنان(ع) است که هنگام دفن زهرا (س) مرثیه خواند و گریست وحسنین و دخترانش اولین عزادارن حضرت هستند وگریستند برای حضرت ؛ بنابراین سیره ورفتار امیر مومنان در عزاداری به زهرا وگریه برای او ودرد دلش با رسول الله (ص) درهنگام دفن بهترین دلیل وگواه وسند ومجوز برای عزادری های ماست .
در قرن سوم و چهارم و پنجم و همزمان با تشكيل دولت هاي #آل بويه در عراق و #حمدانيون در سوريه و #فاطميون در #مصر، مذهب شيعه گسترش يافت و مراسم عزاداري توسعه يافت.» هرچند بيشتر اين عزاداريها مختص سالار شهيدان امام حسين ـ عليه السلام ـ بوده است؛ اما به هر حال عزاداري براي سائر ائمه و حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ هم به صورتي محدود وكمتر قطعاً برگزار مي شده است «با گسترش تسلط ديلميان بر بغداد در اين شهر كه از سالها پيش مركز اجتماع شاعران شيعي بود انجمن ها تشكيل گرديد كه در آن فضيلت هاي اهل بيت را نقل نموده و بر مظلوميت آنان اشك مي ريختند.»
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان «... علويان يا از دم تيغ گذشتند و يا در سياه چالها پوسيدند و يا از ترس جان گمنام در دهكده ها و بيغوله ها بسر مي بردند... نوحه گري در مجلس هاي سري و سپس بر سر بازارها بر دختر پيغمبر و ستمهايي كه بر او و فرزندان او رفته است آغاز شد.»
ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ به مسئله عزاداري اهل بيت(ع) اهميت خاصي مي دادند و در گسترش آن تلاش زيادي داشتند «به جرأت مي تواند گفت: ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ در گسترش فرهنگ عزاداري به ويژه دربارة امام حسين ـ عليه السلام ـ نقش بسزايي داشتند.» در دوره هاي اخير، شايد بتوان گفت ازدوره صفويه به اين طرف عزاداريها علني شده، «در دورانهاي اخير، عزاداري از نظر كميّت و كيفيت رشد مي كند. در سالگرد رحلت پيامبر و امامان معصوم و حضرت زهرا ـ عليهم السلام ـ و... مراسم عزداري بر پا مي شود».علماي بزرگ ما به ايام شهادت معصومين توجه خاصي داشتند و براي ذكر فضائل آن بزرگواران در ايام شهادت ثواب زيادي قائل بودند در اين رابطه شهيد مطهري(ره) مي فرمايد: «ايام فاطميه است چرا ذكر فضائل و زندگي اهل بيت پيغمبر(ص) اين همه اجر و ثواب دارد آنها انسانهاي ساخته شده هستند...» و بايد توجه داشت كه چون در تاريخ شهادت حضرت زهرا اختلاف نظر وجود دارد، لذا در هر دوره تاريخ مشهور شهادت آن حضرت عزاداري برپا مي شود.
به این مجالس که برگزار می شود درایام شهادت حضرت صدیقه ، بيشتر «ايام فاطميه» گفته مي شود در اين ايام، ممكن است در برخي از جاها يك روز و در برخي از جاها چند روز براي آن حضرت عزاداري شود. از طرفي بايد توجه داشت كه مصيبت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ مصيبتي عظيم است و هر چه مصيبت بزرگتر باشد، عزاداري مربوط به آن هم بيشتر خواهد بود. آيت الله وحيد خراساني آن را مصيبت كبري مي نامد ايشان مي گويد: «... در اين مصيبت كبري كه ناموس خدا و بضعة خاتم انبياء وكفو سيد اوصياء و مادر ائمه هدي نيمه شب دفن شد... به پاخيزيم و آنچه در توان داريم در تعظيم شعائر شهادت او انجام دهيم.» به واسطه همين بزرگي مصيبت است كه شيعيان ممكن است چند روز قبل يا بعد از شهادت اقامه عزا كنند.
شنبه ١١ آذر ماه ١٤٠٢ با عزيزان حجة الاسلام و المسلمين كيانى و دو برادر همراه ايشان با هماهنگى پيشين در باره سنت هاى عزادارى حضرت زهرا ع در #نجف أشرف و حوزه علميه آن در كهن و تاثير گزارى اين سنت ها در جامعه ايران و جز اين ها ساعتى را به گفتگو و مصاحبه سپرى كرديم. اين ديدار مرا به نيم #قرن پيش آن هنگام كه دوران نوجوانى تا ١٧ سالگى خود را در نجف أشرف سپرى كرده بودم ، باز گردانيد.
نخست بهتراست روشن شود که عزاداری را نباید صرفا به گریه واندوه خلاصه کرد ودرآن محدوده دید ؛ عزاداری که اولین وکم ترین نتیجه اش تشکیل اجتماع در یک محل است که روانشناسان ودانشمندان از نظر علمی ثابت نموده اند که تجمع وگرد هم آمدن وبه اصطلاح امروزی دور هم جمع شدن فی نفسه درمان بسیاری از بیماری های روحی است ؛ آثار فراوانی دراین اجتماعات هست که اگر به خوبی تبیین وعملی شود بسیاری از مشکلات وبحرانها حل خواهد شد .
ديگر آن كه دراین مجالس ذکر اهل بیت (ع) آثار وبرکات معنوی بی شماری وجود دارد که بدیهی ترین ثمره آن تبادل فرهنگ و آموزش آن به مردم است چنانکه امام رضا ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«هر كس در مجلسي بنشيند كه در آن امر (و خط و مكتب) ما احيا مي شود، دلش در روزي كه دلها مي ميرند نمي ميرد.»آثار وبرکات بی شمار معنوی این مجالس قابل تامل است.
و سوم اولین عزادار حضرت #زهرا امیر مومنان(ع) است که هنگام دفن زهرا (س) مرثیه خواند و گریست وحسنین و دخترانش اولین عزادارن حضرت هستند وگریستند برای حضرت ؛ بنابراین سیره ورفتار امیر مومنان در عزاداری به زهرا وگریه برای او ودرد دلش با رسول الله (ص) درهنگام دفن بهترین دلیل وگواه وسند ومجوز برای عزادری های ماست .
در قرن سوم و چهارم و پنجم و همزمان با تشكيل دولت هاي #آل بويه در عراق و #حمدانيون در سوريه و #فاطميون در #مصر، مذهب شيعه گسترش يافت و مراسم عزاداري توسعه يافت.» هرچند بيشتر اين عزاداريها مختص سالار شهيدان امام حسين ـ عليه السلام ـ بوده است؛ اما به هر حال عزاداري براي سائر ائمه و حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ هم به صورتي محدود وكمتر قطعاً برگزار مي شده است «با گسترش تسلط ديلميان بر بغداد در اين شهر كه از سالها پيش مركز اجتماع شاعران شيعي بود انجمن ها تشكيل گرديد كه در آن فضيلت هاي اهل بيت را نقل نموده و بر مظلوميت آنان اشك مي ريختند.»
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان «... علويان يا از دم تيغ گذشتند و يا در سياه چالها پوسيدند و يا از ترس جان گمنام در دهكده ها و بيغوله ها بسر مي بردند... نوحه گري در مجلس هاي سري و سپس بر سر بازارها بر دختر پيغمبر و ستمهايي كه بر او و فرزندان او رفته است آغاز شد.»
ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ به مسئله عزاداري اهل بيت(ع) اهميت خاصي مي دادند و در گسترش آن تلاش زيادي داشتند «به جرأت مي تواند گفت: ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ در گسترش فرهنگ عزاداري به ويژه دربارة امام حسين ـ عليه السلام ـ نقش بسزايي داشتند.» در دوره هاي اخير، شايد بتوان گفت ازدوره صفويه به اين طرف عزاداريها علني شده، «در دورانهاي اخير، عزاداري از نظر كميّت و كيفيت رشد مي كند. در سالگرد رحلت پيامبر و امامان معصوم و حضرت زهرا ـ عليهم السلام ـ و... مراسم عزداري بر پا مي شود».علماي بزرگ ما به ايام شهادت معصومين توجه خاصي داشتند و براي ذكر فضائل آن بزرگواران در ايام شهادت ثواب زيادي قائل بودند در اين رابطه شهيد مطهري(ره) مي فرمايد: «ايام فاطميه است چرا ذكر فضائل و زندگي اهل بيت پيغمبر(ص) اين همه اجر و ثواب دارد آنها انسانهاي ساخته شده هستند...» و بايد توجه داشت كه چون در تاريخ شهادت حضرت زهرا اختلاف نظر وجود دارد، لذا در هر دوره تاريخ مشهور شهادت آن حضرت عزاداري برپا مي شود.
به این مجالس که برگزار می شود درایام شهادت حضرت صدیقه ، بيشتر «ايام فاطميه» گفته مي شود در اين ايام، ممكن است در برخي از جاها يك روز و در برخي از جاها چند روز براي آن حضرت عزاداري شود. از طرفي بايد توجه داشت كه مصيبت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ مصيبتي عظيم است و هر چه مصيبت بزرگتر باشد، عزاداري مربوط به آن هم بيشتر خواهد بود. آيت الله وحيد خراساني آن را مصيبت كبري مي نامد ايشان مي گويد: «... در اين مصيبت كبري كه ناموس خدا و بضعة خاتم انبياء وكفو سيد اوصياء و مادر ائمه هدي نيمه شب دفن شد... به پاخيزيم و آنچه در توان داريم در تعظيم شعائر شهادت او انجام دهيم.» به واسطه همين بزرگي مصيبت است كه شيعيان ممكن است چند روز قبل يا بعد از شهادت اقامه عزا كنند.
Forwarded from دكتر هادى انصارى
پیشینه عزادارى حضرت #فاطمه زهرا (س) و آثار معنوی آن
شنبه ١١ آذر ماه ١٤٠٢ با عزيزان حجة الاسلام و المسلمين كيانى و دو برادر همراه ايشان با هماهنگى پيشين در باره سنت هاى عزادارى حضرت زهرا ع در #نجف أشرف و حوزه علميه آن در كهن و تاثير گزارى اين سنت ها در جامعه ايران و جز اين ها ساعتى را به گفتگو و مصاحبه سپرى كرديم. اين ديدار مرا به نيم #قرن پيش آن هنگام كه دوران نوجوانى تا ١٧ سالگى خود را در نجف أشرف سپرى كرده بودم ، باز گردانيد.
نخست بهتراست روشن شود که عزاداری را نباید صرفا به گریه واندوه خلاصه کرد ودرآن محدوده دید ؛ عزاداری که اولین وکم ترین نتیجه اش تشکیل اجتماع در یک محل است که روانشناسان ودانشمندان از نظر علمی ثابت نموده اند که تجمع وگرد هم آمدن وبه اصطلاح امروزی دور هم جمع شدن فی نفسه درمان بسیاری از بیماری های روحی است ؛ آثار فراوانی دراین اجتماعات هست که اگر به خوبی تبیین وعملی شود بسیاری از مشکلات وبحرانها حل خواهد شد .
ديگر آن كه دراین مجالس ذکر اهل بیت (ع) آثار وبرکات معنوی بی شماری وجود دارد که بدیهی ترین ثمره آن تبادل فرهنگ و آموزش آن به مردم است چنانکه امام رضا ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«هر كس در مجلسي بنشيند كه در آن امر (و خط و مكتب) ما احيا مي شود، دلش در روزي كه دلها مي ميرند نمي ميرد.»آثار وبرکات بی شمار معنوی این مجالس قابل تامل است.
و سوم اولین عزادار حضرت #زهرا امیر مومنان(ع) است که هنگام دفن زهرا (س) مرثیه خواند و گریست وحسنین و دخترانش اولین عزادارن حضرت هستند وگریستند برای حضرت ؛ بنابراین سیره ورفتار امیر مومنان در عزاداری به زهرا وگریه برای او ودرد دلش با رسول الله (ص) درهنگام دفن بهترین دلیل وگواه وسند ومجوز برای عزادری های ماست .
در قرن سوم و چهارم و پنجم و همزمان با تشكيل دولت هاي #آل بويه در عراق و #حمدانيون در سوريه و #فاطميون در #مصر، مذهب شيعه گسترش يافت و مراسم عزاداري توسعه يافت.» هرچند بيشتر اين عزاداريها مختص سالار شهيدان امام حسين ـ عليه السلام ـ بوده است؛ اما به هر حال عزاداري براي سائر ائمه و حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ هم به صورتي محدود وكمتر قطعاً برگزار مي شده است «با گسترش تسلط ديلميان بر بغداد در اين شهر كه از سالها پيش مركز اجتماع شاعران شيعي بود انجمن ها تشكيل گرديد كه در آن فضيلت هاي اهل بيت را نقل نموده و بر مظلوميت آنان اشك مي ريختند.»
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان «... علويان يا از دم تيغ گذشتند و يا در سياه چالها پوسيدند و يا از ترس جان گمنام در دهكده ها و بيغوله ها بسر مي بردند... نوحه گري در مجلس هاي سري و سپس بر سر بازارها بر دختر پيغمبر و ستمهايي كه بر او و فرزندان او رفته است آغاز شد.»
ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ به مسئله عزاداري اهل بيت(ع) اهميت خاصي مي دادند و در گسترش آن تلاش زيادي داشتند «به جرأت مي تواند گفت: ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ در گسترش فرهنگ عزاداري به ويژه دربارة امام حسين ـ عليه السلام ـ نقش بسزايي داشتند.» در دوره هاي اخير، شايد بتوان گفت ازدوره صفويه به اين طرف عزاداريها علني شده، «در دورانهاي اخير، عزاداري از نظر كميّت و كيفيت رشد مي كند. در سالگرد رحلت پيامبر و امامان معصوم و حضرت زهرا ـ عليهم السلام ـ و... مراسم عزداري بر پا مي شود».علماي بزرگ ما به ايام شهادت معصومين توجه خاصي داشتند و براي ذكر فضائل آن بزرگواران در ايام شهادت ثواب زيادي قائل بودند در اين رابطه شهيد مطهري(ره) مي فرمايد: «ايام فاطميه است چرا ذكر فضائل و زندگي اهل بيت پيغمبر(ص) اين همه اجر و ثواب دارد آنها انسانهاي ساخته شده هستند...» و بايد توجه داشت كه چون در تاريخ شهادت حضرت زهرا اختلاف نظر وجود دارد، لذا در هر دوره تاريخ مشهور شهادت آن حضرت عزاداري برپا مي شود.
به این مجالس که برگزار می شود درایام شهادت حضرت صدیقه ، بيشتر «ايام فاطميه» گفته مي شود در اين ايام، ممكن است در برخي از جاها يك روز و در برخي از جاها چند روز براي آن حضرت عزاداري شود. از طرفي بايد توجه داشت كه مصيبت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ مصيبتي عظيم است و هر چه مصيبت بزرگتر باشد، عزاداري مربوط به آن هم بيشتر خواهد بود. آيت الله وحيد خراساني آن را مصيبت كبري مي نامد ايشان مي گويد: «... در اين مصيبت كبري كه ناموس خدا و بضعة خاتم انبياء وكفو سيد اوصياء و مادر ائمه هدي نيمه شب دفن شد... به پاخيزيم و آنچه در توان داريم در تعظيم شعائر شهادت او انجام دهيم.» به واسطه همين بزرگي مصيبت است كه شيعيان ممكن است چند روز قبل يا بعد از شهادت اقامه عزا كنند.
شنبه ١١ آذر ماه ١٤٠٢ با عزيزان حجة الاسلام و المسلمين كيانى و دو برادر همراه ايشان با هماهنگى پيشين در باره سنت هاى عزادارى حضرت زهرا ع در #نجف أشرف و حوزه علميه آن در كهن و تاثير گزارى اين سنت ها در جامعه ايران و جز اين ها ساعتى را به گفتگو و مصاحبه سپرى كرديم. اين ديدار مرا به نيم #قرن پيش آن هنگام كه دوران نوجوانى تا ١٧ سالگى خود را در نجف أشرف سپرى كرده بودم ، باز گردانيد.
نخست بهتراست روشن شود که عزاداری را نباید صرفا به گریه واندوه خلاصه کرد ودرآن محدوده دید ؛ عزاداری که اولین وکم ترین نتیجه اش تشکیل اجتماع در یک محل است که روانشناسان ودانشمندان از نظر علمی ثابت نموده اند که تجمع وگرد هم آمدن وبه اصطلاح امروزی دور هم جمع شدن فی نفسه درمان بسیاری از بیماری های روحی است ؛ آثار فراوانی دراین اجتماعات هست که اگر به خوبی تبیین وعملی شود بسیاری از مشکلات وبحرانها حل خواهد شد .
ديگر آن كه دراین مجالس ذکر اهل بیت (ع) آثار وبرکات معنوی بی شماری وجود دارد که بدیهی ترین ثمره آن تبادل فرهنگ و آموزش آن به مردم است چنانکه امام رضا ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«هر كس در مجلسي بنشيند كه در آن امر (و خط و مكتب) ما احيا مي شود، دلش در روزي كه دلها مي ميرند نمي ميرد.»آثار وبرکات بی شمار معنوی این مجالس قابل تامل است.
و سوم اولین عزادار حضرت #زهرا امیر مومنان(ع) است که هنگام دفن زهرا (س) مرثیه خواند و گریست وحسنین و دخترانش اولین عزادارن حضرت هستند وگریستند برای حضرت ؛ بنابراین سیره ورفتار امیر مومنان در عزاداری به زهرا وگریه برای او ودرد دلش با رسول الله (ص) درهنگام دفن بهترین دلیل وگواه وسند ومجوز برای عزادری های ماست .
در قرن سوم و چهارم و پنجم و همزمان با تشكيل دولت هاي #آل بويه در عراق و #حمدانيون در سوريه و #فاطميون در #مصر، مذهب شيعه گسترش يافت و مراسم عزاداري توسعه يافت.» هرچند بيشتر اين عزاداريها مختص سالار شهيدان امام حسين ـ عليه السلام ـ بوده است؛ اما به هر حال عزاداري براي سائر ائمه و حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ هم به صورتي محدود وكمتر قطعاً برگزار مي شده است «با گسترش تسلط ديلميان بر بغداد در اين شهر كه از سالها پيش مركز اجتماع شاعران شيعي بود انجمن ها تشكيل گرديد كه در آن فضيلت هاي اهل بيت را نقل نموده و بر مظلوميت آنان اشك مي ريختند.»
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان
در دوره هايي كه حاكمان سني حاكميت داشتند، شيعيان نمي توانستند عزاداري كنند به عنوان نمونه در دوران حكومت عباسيان «... علويان يا از دم تيغ گذشتند و يا در سياه چالها پوسيدند و يا از ترس جان گمنام در دهكده ها و بيغوله ها بسر مي بردند... نوحه گري در مجلس هاي سري و سپس بر سر بازارها بر دختر پيغمبر و ستمهايي كه بر او و فرزندان او رفته است آغاز شد.»
ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ به مسئله عزاداري اهل بيت(ع) اهميت خاصي مي دادند و در گسترش آن تلاش زيادي داشتند «به جرأت مي تواند گفت: ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ در گسترش فرهنگ عزاداري به ويژه دربارة امام حسين ـ عليه السلام ـ نقش بسزايي داشتند.» در دوره هاي اخير، شايد بتوان گفت ازدوره صفويه به اين طرف عزاداريها علني شده، «در دورانهاي اخير، عزاداري از نظر كميّت و كيفيت رشد مي كند. در سالگرد رحلت پيامبر و امامان معصوم و حضرت زهرا ـ عليهم السلام ـ و... مراسم عزداري بر پا مي شود».علماي بزرگ ما به ايام شهادت معصومين توجه خاصي داشتند و براي ذكر فضائل آن بزرگواران در ايام شهادت ثواب زيادي قائل بودند در اين رابطه شهيد مطهري(ره) مي فرمايد: «ايام فاطميه است چرا ذكر فضائل و زندگي اهل بيت پيغمبر(ص) اين همه اجر و ثواب دارد آنها انسانهاي ساخته شده هستند...» و بايد توجه داشت كه چون در تاريخ شهادت حضرت زهرا اختلاف نظر وجود دارد، لذا در هر دوره تاريخ مشهور شهادت آن حضرت عزاداري برپا مي شود.
به این مجالس که برگزار می شود درایام شهادت حضرت صدیقه ، بيشتر «ايام فاطميه» گفته مي شود در اين ايام، ممكن است در برخي از جاها يك روز و در برخي از جاها چند روز براي آن حضرت عزاداري شود. از طرفي بايد توجه داشت كه مصيبت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ مصيبتي عظيم است و هر چه مصيبت بزرگتر باشد، عزاداري مربوط به آن هم بيشتر خواهد بود. آيت الله وحيد خراساني آن را مصيبت كبري مي نامد ايشان مي گويد: «... در اين مصيبت كبري كه ناموس خدا و بضعة خاتم انبياء وكفو سيد اوصياء و مادر ائمه هدي نيمه شب دفن شد... به پاخيزيم و آنچه در توان داريم در تعظيم شعائر شهادت او انجام دهيم.» به واسطه همين بزرگي مصيبت است كه شيعيان ممكن است چند روز قبل يا بعد از شهادت اقامه عزا كنند.
Forwarded from Hadi Ansari
Forwarded from Hadi Ansari
يادى از بزرگ ستاره
به بهانه سالگرد درگذشت مرحوم آية الله حاج شبخ محى الدين #مامقانى
خانوادهٔ مامقانی را باید یکی از خوشنام‌ترین خاندان‌های روحانیت شیعه دانست. آیة الله شیخ محمد حسن مامقانی از علمای چهارگانه نجف بشمار آورده‌اند. او شاگرد شیخ انصاری بود. پس از درگذشت آیة الله میرزا حسن شیرازی، شیخ مامقانی هم در معرض زعامت شیعه قرار داشت. خبرگان درباره او چنین نظر داشتند که حتی اگر او را اعلم زمان ندانیم، نمی‌توانیم او را زاهدترین و با ورع‌ترین انسان دورانش به حساب نیاوریم.
آیة الله محی‌الدین مامقانی فرزند آیت‌الله عبدالله مامقانی، نویسنده برجسته و صاحب کتاب تنقیح المقال و نواده آیت‌الله العظمی محمدحسن مامقانی، از مراجع #نجف، در صفر ۱۳۴۰ق در نجف به دنیا آمد. دروس عالی حوزه را نزد آیات سید عبدالهادی شیرازی، سید محسن #حکیم و میرزا باقر زنجانی فرا گرفت و پس از رسیدن به رتبه اجتهاد به تربیت شاگردان و تدریس در حوزه نجف پرداخت.
وی ازآیات آقا بزرگ #طهرانی، سید ابوالحسن #اصفهانی، آیت‌الله مرعشی نجفی و شیخ محمدحسین آل #کاشفالغطاء اجازه روایت داشت.
او نیز همچون نیای والا تبارش، همواره دست به قلم بود و لحظه‌ای را در این راستا ، درنگ نمی نمود. توفیق دیدار و تشرف به حضور این بزرگ را نخستین بار در نوجوانی، در بیت مرحوم آیة الله العظمی سید محسن حکیم به همراه پدر شهیدم آیة الله حاج شیخ احمد أنصاری داشتم. وی در آن هنگام یکی از بازوهای توانای این مرجع بلند آوازه دوران بشمار می آمد. از آن پس در قم ،فراوان به حضور این فقیه خستگی ناپذیر و پرکار و دست به قلم، در خانه‌اش در صفائیه و در کتابخانه و محلً کار او رسیده و حضورش سراسر بهره از علم وأدب و تواضع و پند بود. چهره خندان همراه با تواضع وفروتنی او را هیچگاه از یاد نمی‌برم. به یاد دارم در آخرین دیدارم با این بزرگ مرد ، که خود تندیس اخلاق و تواضع بود، در بیمارستانی در قم بود. در کنار تخت او بودم و اصرار داشت که در آن شرایط، پای مبارک خود را در برابرم جمع کند! که مبادا ... پندها و توصیه‌های خود را گاه در قالب طنز و خنده بیان می‌نمود. آیت‌الله محی‌الدین مامقانی صبح روز سه‌شنبه، ششم جمادی‌الثانی ۱۴۲۹ در آستانه نود سالگی در قم درگذشت. در واپسین لحظات شستشوی پیکر پاک این بزرگ مرد، توفیق حضور داشته و وظائفی را به عهده گرفتم. سرانجام پس از تشییع گسترده در قم و نجف اشرف ، پیکر پاک این روحانی خستگی‌ناپذیر در جوار مرقد کمیل بن زیاد نخعی کوفی ع، از تابعین و یاران برجسته امیر المومنین ع و امام مجتبی ع آرام گرفت. گفتنی است از آنجا که صحن و سرای کنونی این بارگاه در سال ١٣٩٠ هجری از سوی مرحوم پدرم شهید آیة الله انصاری مورد توسعه و ساخت قرار گرفت و خانه آخرت خویش را در آن ساخته و وصیت نمود که پیکرش را پس از وفات در این مکان مبارک بخاک سپارند، لیکن دست تقدیر، او را دژخیمان بعثی به شهادت رسانیده و از مزار پاکش هیچ نام و نشانی در دست نداریم! از این رو، خانه آخرت و قبر ساخته پدر، نصیب اینجانب شد که در فاصله چند متری از این مکان و در مجاورت بزرگانی همچون مزار حضرت کمیل از سویی و آیات ساعدی و مامقانی از سوی دیگر، قرار دارد، که بر این توفیق همجواری در خانه واپسین خود، بر خویش می بالم و امید آن دارم که از رشحات معنوی پیکر پاک به خاک خفته این بزرگان بهره‌مند باشم. روح پر فتوحش شاد ویادش گرامی باد.
هادى انصارى
٢٩ آذر ماه ١٤٠٢
به بهانه سالگرد درگذشت مرحوم آية الله حاج شبخ محى الدين #مامقانى
خانوادهٔ مامقانی را باید یکی از خوشنام‌ترین خاندان‌های روحانیت شیعه دانست. آیة الله شیخ محمد حسن مامقانی از علمای چهارگانه نجف بشمار آورده‌اند. او شاگرد شیخ انصاری بود. پس از درگذشت آیة الله میرزا حسن شیرازی، شیخ مامقانی هم در معرض زعامت شیعه قرار داشت. خبرگان درباره او چنین نظر داشتند که حتی اگر او را اعلم زمان ندانیم، نمی‌توانیم او را زاهدترین و با ورع‌ترین انسان دورانش به حساب نیاوریم.
آیة الله محی‌الدین مامقانی فرزند آیت‌الله عبدالله مامقانی، نویسنده برجسته و صاحب کتاب تنقیح المقال و نواده آیت‌الله العظمی محمدحسن مامقانی، از مراجع #نجف، در صفر ۱۳۴۰ق در نجف به دنیا آمد. دروس عالی حوزه را نزد آیات سید عبدالهادی شیرازی، سید محسن #حکیم و میرزا باقر زنجانی فرا گرفت و پس از رسیدن به رتبه اجتهاد به تربیت شاگردان و تدریس در حوزه نجف پرداخت.
وی ازآیات آقا بزرگ #طهرانی، سید ابوالحسن #اصفهانی، آیت‌الله مرعشی نجفی و شیخ محمدحسین آل #کاشفالغطاء اجازه روایت داشت.
او نیز همچون نیای والا تبارش، همواره دست به قلم بود و لحظه‌ای را در این راستا ، درنگ نمی نمود. توفیق دیدار و تشرف به حضور این بزرگ را نخستین بار در نوجوانی، در بیت مرحوم آیة الله العظمی سید محسن حکیم به همراه پدر شهیدم آیة الله حاج شیخ احمد أنصاری داشتم. وی در آن هنگام یکی از بازوهای توانای این مرجع بلند آوازه دوران بشمار می آمد. از آن پس در قم ،فراوان به حضور این فقیه خستگی ناپذیر و پرکار و دست به قلم، در خانه‌اش در صفائیه و در کتابخانه و محلً کار او رسیده و حضورش سراسر بهره از علم وأدب و تواضع و پند بود. چهره خندان همراه با تواضع وفروتنی او را هیچگاه از یاد نمی‌برم. به یاد دارم در آخرین دیدارم با این بزرگ مرد ، که خود تندیس اخلاق و تواضع بود، در بیمارستانی در قم بود. در کنار تخت او بودم و اصرار داشت که در آن شرایط، پای مبارک خود را در برابرم جمع کند! که مبادا ... پندها و توصیه‌های خود را گاه در قالب طنز و خنده بیان می‌نمود. آیت‌الله محی‌الدین مامقانی صبح روز سه‌شنبه، ششم جمادی‌الثانی ۱۴۲۹ در آستانه نود سالگی در قم درگذشت. در واپسین لحظات شستشوی پیکر پاک این بزرگ مرد، توفیق حضور داشته و وظائفی را به عهده گرفتم. سرانجام پس از تشییع گسترده در قم و نجف اشرف ، پیکر پاک این روحانی خستگی‌ناپذیر در جوار مرقد کمیل بن زیاد نخعی کوفی ع، از تابعین و یاران برجسته امیر المومنین ع و امام مجتبی ع آرام گرفت. گفتنی است از آنجا که صحن و سرای کنونی این بارگاه در سال ١٣٩٠ هجری از سوی مرحوم پدرم شهید آیة الله انصاری مورد توسعه و ساخت قرار گرفت و خانه آخرت خویش را در آن ساخته و وصیت نمود که پیکرش را پس از وفات در این مکان مبارک بخاک سپارند، لیکن دست تقدیر، او را دژخیمان بعثی به شهادت رسانیده و از مزار پاکش هیچ نام و نشانی در دست نداریم! از این رو، خانه آخرت و قبر ساخته پدر، نصیب اینجانب شد که در فاصله چند متری از این مکان و در مجاورت بزرگانی همچون مزار حضرت کمیل از سویی و آیات ساعدی و مامقانی از سوی دیگر، قرار دارد، که بر این توفیق همجواری در خانه واپسین خود، بر خویش می بالم و امید آن دارم که از رشحات معنوی پیکر پاک به خاک خفته این بزرگان بهره‌مند باشم. روح پر فتوحش شاد ویادش گرامی باد.
هادى انصارى
٢٩ آذر ماه ١٤٠٢