فکرش را بکنید! فروید برای احترام به کرامت انسانی هیپنوتیزم را به کناری گذاشت فقط برای این که با هیولای دیگری به نام نوروز انتقال مصادف شود! این یعنی که در وجود آدمی اصولاً نکبتی است که لیاقت احترام را ندارد و خود نکبتش هم چیزی از کرامت انسانی نمی داند. نوروز انتقال به فروید فهماند که سوژه انسانی اساساً در طلب انقیاد روانی است و این ربطی هم به خواب یا بیداری ندارد. کما این که سالها بعد لکان گفت: سوژه از خواب بیدار می شود تا به خوابیدن ادامه دهد.
همچنین گفتیم که فروید معتقد بود که در نوروز عادی روزمره تعقل بیشتری وجود دارد تا نوروز انتقال.
بگذارید نکته دیگری را هم اضافه کنم و آن این که به گفته خود فروید حداقل در حالت خواب امکان کنش عضلانی وجود ندارد حال آن که در حالت بیداری این ملغمه نفرت انگیز امکان کنش هم دارد!!
در نتیجه یک سوژه تحت هیپنوز به مراتب قابل کنترل تر است تا یک سوژه مبتلا به نوروز انتقال!
می توان نتیجه گیری کرد که هر آنچه از این ملغمه ادرارات اربعه آغشته به تراوشات روانکاو وحشی – که خودش هم در نوروز انتقال است – سر می زند چیزی است که حتی فاضلاب شهری هم آن را برنمی تابد و بخاطر رعایت نظافت و بهداشت و احترام به چارچوب های تعیین شده توسط فرهنگ و تمدن می بایست سرکوب شود.
من قبلاً از اصطلاح زباله های اتمی برای آنها استفاده کرده ام و این که نمی توان اجازه داد که آنها در طبیعت رها شوند. فروید در نامه ای اذعان کرده که همه شکیبائی خودش را در مقابل نوروز در جلسات آنالیزش خرج می کند و در خارج از این جلسات هیچ گونه مسامحه ای با نوروز ندارد. تازه منظور فروید نوروز عادی روزمره است که او نمی تواند خارج از جلسات آنالیز به آن اجازه جولان دهد، نوروز انتقال که اساساً مبحث دیگری است.
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
....
جدیدترین معجون جادوگری “صن-هما-فر” – بخش سه

منبع: #سایت_انجمن_فرویدی
#میترا_کدیور #معجون_جادوگری #صن_هما_فر #خواب #نوروز_انتقال

انتخاب متن و عکس: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation

جلسه دهم دوره اول (۲ امرداد ۱۳۸۰)
از کلاس‌های عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
 .........
پاسخ به پرسش‌ها
از نظر روانکاوی سلامت روانی نداریم تأکید کرده‌ام که سمپتوم ضروری است و هر بشری سمپتومی دارد و سمپتوم یک راه نجات، یک راه چاره است که در آن بعد واقع توسط بعد سمبولیک احاطه می‌شود و این وقتی است که بعد سمبولیک درست کار می‌کند. سمپتوم نوروتیک بر اساس نوع خاصی است و سمپتوم پسیکوتیک، چون بعد سمبولیک درست کار نمی‌کند، نوع دیگری است که حالا به آن خواهیم پرداخت. ولی بالاخره برای این که بشر بتواند جوری با بعد واقع کنار بیاید، نیاز به سمپتوم دارد. حالا بر این اساس که این سمپتوم از نام پدر استفاده کرده باشد یا نکرده باشد، طبیعت ساختاری افراد فرق می‌کند. برای فروید اصلاً چیزی به نام reality testing وجود ندارد. در روانکاوی چیزی به نام reality وجود ندارد. خوب است که شما به همان مقاله «واقعیت و عینیت در روانکاوی» مراجعه کنید. از دست دادن احساس reality در نوروز و پسیکوز، که در هر دو مختل است، زمانی نوشته شده است که هنوز فروید به چیزی به عنوان سلامت روانی معتقد بوده است. امروز که ما به چنین چیزی معتقد نیستیم. یعنی در همه مردم reality testing مختل است. و در روانکاوی اصل بر این است که از درون فانتاسم با واقعیت برخورد می‌کنیم. هر کسی از درون فانتاسم خودش با واقعیت برخورد می‌کند. پس این reality testing یک کریتری است که در روانکاوی اصلاً ارزشی ندارد.
.......
برای مطالعه متن کامل به #سایت_انجمن_فرویدی رجوع کنید.

#فروید #لکان #روانکاو #روانکاوی #ناخودآگاه #بعد_سمبولیک #بعد_واقع #سوژه #نوروز #پسیکوز #ژوئی_سانس #اشتیاق #واقعیت #ابژه_a #فانتاسم #سمپتوم #لاکان #روانکاوی_لکان #طبیعت_ساختاری #میترا_کدیور

فیلم: «نظم/ همه چیز روبراه است-سهراب شهیدثالث»

انتخاب ویدئو و متن : ربابه ايلخانی زاده

@doostdaran_freudianassociation

امروز به نام خداست
نوروز را روز آغازین آفرینش نامیده اند که در آن، اهورامزدا جهان را در شش روز آفرید، به همین دلیل است که نخستین روز فروردین، به نام خداست و ششم نوروز را بزرگ می دانند.
به گزارش خبرنگار فرهنگ ایسنا، فروردین از آن فروهرهای پاکان است که برای دیدار کسان خود به زمین می آیند. برای فرخندگی آتش می افروختند و به نام هفت امشاسپندان(سپند مینو و شش فروزه اهورایی) سفره های هفت سین می چیدند. نوروز تجدید خاطره بزرگی است از دلبستگی آدم به جان جهان و طبیعت دل انگیز آن و هم یادی است به قدمت هزاره ها و به عظمت یک ملت.
اشتیاق ایرانیان نسبت به نوروز و نو شدن طبیعت طبیعت تا حدی بوده است که حتی جشن" چهله" هم برای نوروز برگزار می کرده اند.فرهنگ شاد خوبی که در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل علاقه زیاد آن ها به نوروز و آیین های نوروزی بوده است.
روزی برای فراموشی اندوه
محمد حسین موسوی در کتاب"جشن های ایران باستان" آورده است: " نوروز این پیر روزگار آلود، که در همه قرن ها و نسل ها و اجداد ما، از اکنون تا روزگار افسانه ای جمشید باستانی زندگی کرده و با همه ی ما بوده است، رسالت بزرگ خود را، همه وقت، با قدرت و عشق و وفاداری و صمیمیت انجام داده است. این رسالت زدودن رنگ پژمردگی و اندوه از سیمای این ملت نومید و مجروح است و درآمیختن روح مردم این سرزمین بلاخیز، با روح شاد و جهانبخش طبیعت؛ و عظیم تر از همه، پیوند دادن نسل های متوالی این قوم که بر سر چهار راه حوادث تاریخ نشسته و همواره تیغ جلادان و غارتگران و سازندگان کله منارها بند بندش را از هم جدا کرده است.

منبع: #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور
#نوروز
#ایران_باستان
#اهورامزدا

متن و تصویر: زهرا شمسعلی

@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation
💬👇

برگرفته از صفحه ی
@freudianassociation

#نوروز1400
#نوروز_فرخنده
#نوروز_جمشیدی
#جشن
#ایران
#ایران_زیبای_ما
#خاک_پاک_ایران
#تمدن_هفت_هزار_ساله
#سرداران_ایرانی
#اسپهبد_سلیمانی
#میترا_کدیور
#میهن
#کشور_موزه
#خلیج_همیشه_فارس
#شاخاب_پارس
#تمدن_کاریزی
#تاریخ
#میترائیسم
#انجمن_مغان
#آیین_مغان
#روانکاوی
#فروید
#لکان
#انجمن_فرویدی
#نشریه_الکترونیکی_انجمن_فرویدی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation

ابسسیونل بدبخت فقط می تواند زنی را “بخواهد” که مرد دیگری هم او را “بخواهد” یا حداقل ابسسیونل ما فرض را بر این بگذارد که مرد دیگری هم او را “می خواهد”. در نتیجه وجود فضله ریزه در جایگاه “مردی که فرض می شود بخواهد!” از نان شب هم برای ابسسیونل واجبتر می شود.
“مرد” فرض کردن آن فضله ریزه – که بیشتر شبیه یک پرنده گوشتخوار است با قابلیت چرخش ۳۶۰ درجه ای گردنش – البته چیزی در حد یک جوک بی مزه است اگر… اگر ندانیم فالوس ابسسیونل در واقع در کجای او جای گرفته!
توده ی لزج ژوئی سانس سرگینی یک ابسسیونل نکروفیل: آن چهار اسب درشگه از هم جدائی ناپذیرند وگرنه درشگه از جای خود تکان نخواهد خورد! سمپتوم چهار نفره ای که برای هر چهار نفر ژوئی سانس بهمراه دارد!
هرگز فکرش را نمی کردید که بسترگستری هم ژوئی سانس داشته باشد! با اینهمه “نظر بازی” یا همان voyeurism خودمان یکی از انواع پرورژن کاملاً شناخته شده است!
در کامنتی که یکی از شاگردانم در جواب به جلسه چهارم روانکاوی در اکستانسیون این سلسله مطالب به عنوان متریال تازه آورده بود او از خودش پرسیده بود که آیا آن “بیچاره” فقط نوروتیک است؟ سوالی که شاگرد دیگرم آن را برجسته کرده بود.
موضوع اینجاست که این طبقه بندی نوروز و پسیکوز و پرورژن فقط یک طبقه بندی ساختاری است و آدمها در هر ساختاری می توانند ژوئی سانس ها و سمپتوم های ساختارهای دیگر را داشته باشند....

منبع: جدیدترین معجون جادوگری “صن-هما-فر” – بخش هشت؛ #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور #روانکاوی_اکستانسیون #لکان #ساختار #ابسسیونل #سمپتوم #نوروز #پسیکوز #پرورژن

انتخاب متن و تصویر: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation

اسکیزوفرنی یعنی تجزیه و متلاشی شدن روانی و فقط هم مختص به فرد نیست.  مکانیسم اسکیزوفرنی هم همیشه همان است: طرد نام پدر از بعد سمبولیک، ارباب دالی که حضور دارد ولی “کار نمی کند”. و در این مورد نام پدر همان مام وطن یعنی ایران است!
باز گردیم به صن-هما-فر ها که محصول مستقیم این جامعۀ اسکیزوفرن هستند. آنها همان باکتری های بی هوازی هستند که فقط در یک قانقاریا رشد می کنند. کافی است پوستۀ روی قانقاریا برداشته شود و هوای تازه جاری شود تا آنها اکسیده و نابود شوند. آنها هم خوب می دانند که برای ادامه حیات باید قانقاریا را حفظ کنند. ماموریت پدرخوانده ها و نوچه هایشان این است که نام پدر “ایران” کار نکند.
.......
عنوانها از مجموعه معجون جادوگری «صن-هما-فر» گرفته شده است.

برای مطالعه متن کامل به
#سایت_انجمن_فرویدی معجون جادوگری «صن-هما-فر» بخش یک تا بخش یازده رجوع کنید.

#فروید #لکان #ژاک_لاکان #روانکاو #روانکاوی #نوروز_انتقال #اسکیزوفرنی #ایران #تاويستوك #مافيا #مافیای_روان #محمد_صنعتی #گهر_همایونپور #فرزام_پروا #میترائيسم #آئين_مغان #میترا_کدیور #انجمن_فرویدی #مطلقا_هيچكس_مخالف_عصر_تاريكی_نیست #فر_ایران_را_می_ستائيم

Gif: Samuel Mason

انتخاب متن و تصاوير: ربابه ايلخانی زاده
ساخت ویدئو: ربابه ايلخانی زاده و فاطمه حسنی ابراهیمی

@doostdaran_freudianassociation

سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی
سخنرانی ۳۴
مقاله توضیحات، کاربردها و راهکارها
زیگموند فروید (۱۹۳۳)

[این مقاله توسط مرجان پشت مشهدی، خدیجه فدائی، پرویز دباغی و فرزام پروا ترجمه و زیر نظر دکتر #میترا_کدیور در جلسات مورخ ۸۴/۲/۳- ۸۴/۲/۱۰- ۸۴/۲/۲۴- ۸۴/۲/۳۱ و ۸۴/۳/۷ کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان ایشان تصحیح گردیده است.]


آن دسته از رواندرمانگرانی که در کنار روش‌های دیگر گاه به گاه از آنالیز استفاده می‌کنند، بر اساس دانش من بر پایه آنالیتیک محکمی قرار نگرفته‌اند، آن‌ها کلیت روانکاوی را قبول نکرده‌اند بلکه آن را رقیق کرده‌اند – شاید، دندان‌های آن را کشیده‌‌اند؛ این افراد نمی‌‌توانند آنالیست به حساب بیایند. از نظر من این، جای تأسف دارد. اما همکاری در حرفه پزشکی بین یک روانکاو و یک رواندرمانگر که خود را محدود به تکنیک‌های دیگر می‌‌کند، می‌تواند هدف مفیدی باشد.

در مقایسه با سایر روش‌های رواندرمانگری، روانکاوی بی شک قوی‌ترین است. بنابراین، منصفانه است که این‌طور باشد، و باید هم این‌طور باشد، زیرا که روانکاوی پر زحمت‌ترین و زمان‌بر‌ترین نیز هست؛ و نباید در موارد کم اهمیت به کار رود. در موارد مناسب، این امکان وجود دارد که به وسیله آن از اختلالات خلاص شد و تغییراتی را ایجاد کرد که در زمان‌های پیش از آنالیز کسی جرأت امید داشتن به آن را هم نداشت. اما روانکاوی محدودیت‌های قابل ملاحظه خودش را دارد. جاه طلبی درمانی برخی از طرفداران من منجر به تلاش‌های بسیار برای غلبه بر این موانع شده تا هر نوع اختلال نوروتیکی را بتوان با روانکاوی قابل درمان کرد. آن‌ها تلاش کرده‌اند که کار آنالیز را به یک دوره زمانی کوتاه‌تر فشرده کنند، انتقال را تشدید کنند تا بتواند بر هر مقاومتی غلبه کند، اشکال دیگر نفوذ را با آن یکی کنند تا زورکی یک شفا از فرد بیرون بکشند. این تلاش‌ها یقیناً قابل تقدیر است اما از نظر من بیهوده‌اند. آن‌ها با خود این خطر را نیز دارند که فرد خود را از آنالیز دور کند و به درون یک ورطه بی پایان آزمایش کردن بیفتد.[۱۸] این انتظار که هر پدیده نوروتیکی بتواند معالجه شود، از نظر من از این عقیده عامیانه آمده که نوروز چیزی کاملاً غیر ضروری است که به هیچ صورتی حقی برای بقا ندارد. در حالی که در حقیقت، نوروزها بیماری‌های شدیدی هستند که از لحاظ سرشتی تثبیت شده‌اند و به ندرت خود را فقط به حملات اندک محدود می‌کنند بلکه به عنوان یک قانون طی دوره‌های طولانی یا سراسر زندگی پایدار می‌مانند.

برگرفته از: سایت انجمن فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#آشنایی_با_روانکاوی
#توضیحات
#کاربردها
#راهکار‌ها
#رواندرمانگر
#آنالیز
#آنالیتیک
#آنالیست
#تکنیک
#پزشکی
#روانکاوی
#روانکاو
#اختلال
#اختلالات
#نوروتیک
#نِوروز
#آزمایش
#تثبیت
#بیمار
#حقیقت
#سرشت
#معالجه

@doostdaran_freudianassociation

چهارمین جلسه پنج شنبه های فرویدی
عنوان: «روانکاوی و روانپزشکی»
برگرفته از مقاله «روانکاوی و روانپزشکی» اثر زیگموند فروید

...پاراپرکسی ها و رویاها پدیده های نا آشنایی برایتان نبوده اند. ممکن بود بگوییم که شما تجربیات زیادی داشته اید یا به آسانی به همان اندازه که من از این تجربیات داشته ام به دست آورده اید.
با اینحال، حوزه ی پدیده های نوروز برایتان بیگانه اند. در صورتی که تا آنجایی که شما خود پزشک نباشید راه دیگری برای دسترسی به آنها ندارید؛ مگر از طریق آنچه که من می گویم. و بهترین قضاوت، اگر با دانش و تبحر مربوط به آن متریال که قرار است مورد داوری قرار گیرد همراه نباشد، به چه دردی می خورد؟
اما نباید این هشدار را به معنی این بدانید که من قصد دارم خطابه های خشک و دگمی ارائه دهم. میل ندارم شما را متقاعد کنم، میل دارم تفکر را تحریک کنم و تعصبات را بشکنم. اگر در نتیجه فقدان دانش متریال، در موقعیتی نیستید که قضاوتی انجام دهید، نباید آنرا قبول و یا رد کنید. باید گوش فرا داده و اجازه دهید آنچه که برایتان می گویم بر روی شما تاثیر بگذارد. خیلی آسان نیست به نقطه ی متقاعد شدگی برسید. یا اگر به آسانی به این نقطه برسید به زودی بی ارزش شده و فاقد توانایی برای پایداری و دوام هستند. تنها کسی حق داشتن یک باور را دارد که مانند من سالیان سال در همان متریال کار کرده است و در انجام این کار، خود همان تجربیات تازه و حیرت انگیز را داشته است. به این ترتیب در فضایی فرهنگی این متقاعد سازی های ناگهانی، این چرخش های سازه مانند، این پس زدن های آنی و فوری چه فایده ای دارند؟ آیا روشن نیست که "عشق در نگاه اول" از فضایی کاملا مجزا، از فضای عواطف نشأت گرفته است؟
ادامه در کامنت اول...

برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#پنج_شنبه_های_فرویدی #روانکاوی #روانپزشکی #پاراپرکسی #رویا #نِوروز #قضاوت #داوری
#اعتقاد #باور #شکاکیت #سایکوآنالیز #تجربی
#سیستم_تجربی #مشاهدات #نگرش #دیدگاه

@doostdaran_freudianassociation

جدیدترین معجون جادوگری «صن-هما-فر» – بخش یک

...
به گفته فروید نوروز یک ندانستن نیست یک نمی خواهم بدانم است و نوروز انتقال همه بدبختی ها و فلاکت های نوروز روزمره را با توان دو یا سه یا چهار دارد.
می دانیم که فروید کار خود را با هیپنوتیزم آغاز کرد ولی بزودی از آن دست کشید و به وادی بسیار مرد افکن روانکاوی پا نهاد. او هیپنوتیزم را رها کرد زیرا انقیاد روانی بیماران در نظرش تنزل دهنده کرامت انسانی بود. آخر او فروید بود نه پدر خوانده یا اخراجی انجمن فرویدی.
فروید تصمیم گرفت بیماران را در وضعیتی شایسته شأن انسانی پذیرا شود با وجودی که این احتمال را می داد که ممکن است موفقیت درمانی چندانی نداشته باشد. در واقع فروید از همان ابتدا کرامت انسانی را در مقامی بسیار بالاتر از موفقیت درمانی قرار داد و روانکاوی از چنین سکوئی معراج خود را آغاز کرد و هرگز هم به این آرمان پشت نکرد. حواسمان باشد که داریم راجع به روانکاوی واقعی فرویدی صحبت می کنیم و نه آن کاری که مزدوران تاویستوک انجام می دهند.
فروید اما خیلی زود با مانع دیگری روبرو شد، مانعی که او آن را “انتقال” نامید. او با حسرت آرزو می کند که کاش چنین چیزی به وجود نمی آمد و متذکر می شود که اگر بیماران در همان وضعیتی که در چند جلسه اول هستند باقی می ماندند دوره درمان بسیار کوتاه می شد زیرا که بجای این که با هیجانات بیمار سر و کار داشته باشیم با تعقلش طرف بودیم. در واقع در اینجا فروید اذعان می کند که درنوروز عادی روزمره تعقل به مراتب بیشتری از نوروز انتقال وجود دارد، اگر چه که هنوز اصطلاح اخیر را به کار نمی برد.

برگرفته از: سایت انجمن فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم‌ثنا

#روانکاوی #انجمن_فرویدی #ناخودآگاه #هیپنوتیزم #هیپنوتیزم_درمانی #فروید #لکان #میترا_کدیور #معجون_جادوگری_«صن_هما_فر»
#ندانستن #نِوروز #نِوروز_انتقال #فلاکت #بدبختی #انقیاد_روانی #کرامت #کرامت_انسانی #موفقیت_درمانی #انتقال #تاویستوک

@doostdaran_freudianassociation