.
#کینونت_آل_الله_ع_کینونت_خداست

🔶 در پیِ بیان بیست و پنجم، خواندنِ چند کلمۀ ذیل به نظر ضروریست:

🔹حساب حضرات آل الله (علیهم السّلآم) حساب "مِن دون الله" بودن نیست. ولیّ خدا، همه چیز خداست. اگر هم در روایاتِ متعدّدِ خلقت نوری، حضرتشان (علیهم السّلآم) می‌فرمایند:

💠 اوّلُ ما خَلَقَ اللهُ نوری
🔹اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، نور من بود.
(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏ ۱، ص: ۹۷)

🔹یا :

💠 أوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْوَاحُنَا
🔹اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، ارواح ما بود.
(📚عيونُ أخبار الرّضا عليه السّلآم، ج‏ ۱، ص: ۲۶۲)

👈اینها اصلاً و ابداً به این معنا نیست که ما نبودیم و بعد خلق شدیم؛ بلکه از بودن، به نمودِ خِلقَتی آمدن است.

🔷 حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلآم) می‌فرمایند:

💠 کنا بِکِینُونِیَّتِه فِی «القِدَمِ و الأزل»
🔹ما به بودِ خداوند بودیم در قِدَم و ازل.
(📚 الهدايةُ الكبرى، ص: ۴۳۴)

🔹این مربوط به قبل از خلقت است. همان ست که در زیارتنامۀ حضرت فاطمۀ زهرا (سلآم الله علیها) می‌خوانیم:

💠 السَّلآمُ عَلَيْكِ يا مُمْتَحَنَةُ قَدِ امْتَحَنَكِ الَّذِى خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَكِ، فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرَةً

🔹سلآم بر تو باد اى امتحان شده که کسی که تو را خَلق کرد قبل از خلق تو، تو را امتحان کرد. پس برای آنچه به آن امتحان کرد، صابر یافت.
(📚 وسائل الشيعة، ج‏14، ص: 367)

🔹بنابراین اگر گفته می‌شود که حضرات آل الله (علیهم السّلآم) آفرینندۀ عالم هستند، به این معنا است که از تَفَوُّقِ بر عالمین، آفرینندۀ عالمین هستند.

🔸شاید سؤال شود که آیا خودشان هم جزء عالمین هستند یا خیر؟!

🔷 ولیّ خدا، اطلاقِ وجودی دارد. به این معنا که از عالی تا دانیِ عالم را به یک حقیقت گرفته است.
🔹یعنی همان طور که در أعلی عِلّیین است و آورندۀ اعلی علّیین است، در اسفل سافلین هم هست و آورندۀ اسفل سافلین است.

🔹ذهن ما به علّت درگیر بودن با عالم تعیّنات و حدود، این طور تصوّر می‌کند که أعلیٰ علّیین هست و ولیّ خدا در آن است و ولیّ خدا را مظروفِ ظرفِ أعلیٰ علّیین می‌داند.
اما این طور نیست چرا که قرآن فرمود:

💎 كلُّ شَيْيٍ اَحْصَيْناهُ في امامٍ مُبينِ
🔹"همه چیز" در امام مبین احصاء شده است.
(سورۀ یس، آیۀ ۱۲)

🔹"همه چیز"، مظروفِ ظرفِ امام است.
عالم نور است که بی‌حدّ است و لا تعیّن. اگر حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، در أعلی علّیین به اشاره می‌آیند، نه از این است که مظروفی هستند که مُحاطِ ظرفِ علّیین است (یعنی در درونِ علّیین باشند)، بلکه مظروفی هستند که ظرف را می‌آورند.

🔹در ابتدا تصوّر این مطلب مهم است. زیرا ما تا می‌گوییم مظروف، ابتدا ظرف را در ذهن ترسیم می‌کنیم. وقتی می‌گوییم "عالِـــم"، «معلوم» را در ذهن ترسیم می‌کنیم. و وقتی می‌گوییم "خالق"، اوّل «مخلوقِ» این خالق را مجسّم می‌کنیم.
اما حضرات آل الله (علیهم السّلآم) مظهر و ولیِّ خدایی هستند که:

💠 عالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ
🔹او عالم است، هنگامی که معلومی نیست. و خالق است هنگامی که مخلوقی نیست. و ربّ است هنگامی که تربیّت شده‌ای نیست و "اله" است هنگامی که شیفته‌ای(مَألوه) نیست.
(📚 التوحيد للصّدوق، ص: ۵۶)

🔹الآن هم همین طور است! یعنی با وجودی که عالمین هستند، عالمین به اعتبارِ آل الله (علیهم السّلآم) که تمامیّت الله هستند، عالمین است.

🔹حضرات آل الله (علیهم السّلآم) "رحمةً للعالمین" هستند نه اینکه عالمین باشد و رحمتی در آن یا بر آن یا برای آن در نظر بگیریم. بلکه رحمتی هستند که عالمین به آنها ایجاد شده و بطور ممدود بقایش و قوامش به آل الله (ع) است.

🔸همه به اعتبار آل الله (علیهم السّلآم) که تمامیّت الله هستند، هستند. خودِ آل الله (ع) به چه هستند؟!

🔹این سؤال مانند این است که العیاذُ بالله بگوئیم خدا به اعتبار چه کسی هست؟!
🔹حضرات آل الله (علیهم السّلآم) وجودی جدای از خدا ندارند. حضرات آل الله (ع) "مِن دون الله" نیستند.
از این رو خلق هم که می‌شوند، خودشان، خودشان را خلق می‌کنند.

🔷 امام صادق (علیه السّلآم) می‌فرمایند:

💠 خلَقَ اللَّهُ الْمَشِيَّةَ بِنَفْسِهَا ثُمَّ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْمَشِيَّةِ
🔹خداوند مشیّت را به خودِ مشیّت خلق کرد و همه چیز را به مشیّت خلق نمود.
(📚 التوحيد للصّدوق، ص: ۱۴۸)

🔹که در حدیث "طارق ابن شهاب" می‌خوانیم که مشیّت خدا، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند.
(📚 بحار الأنوار، ج ۲۵، ص: ۱۷۴)

🔷 همین مطلب با این عبارت جامعۀ کبیره نیز برای ذهن مبارک خوانندگان قابل فهم است که فرمود:

💠 بکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ
🔹به شما خدا آغاز کرد و به شما ختم کرد.

🔹خداوند به حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هر چیزی را آغاز و هر کاری را ختم می‌کند.

🌕

🌿۞ و امّا به نفسِ لطیفۀ مهمّی که بیان شد؛

༺𒆳
🍃֎⇦ #نطق؛ جلوۀ لسانِ وجودی و حقیقی است. و به عبارتی؛ لِسان و نُطق؛ جلال وُ جمالِ یک حقیقت‌اند؛

#لسان ❖⇦ جلالِ نطق
#نطق ❖⇦ جمالِ لسان

🍃⇯֎ تمامی اشیاء؛ به نفسِ شیئیّت (شیء بودن)، دارای نطق‌اند.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ همین که «موجود»اند وُ نفْسشان؛ جلوۀ نفْسِ واحدۀ الهی‌ (یعنی؛ حضرات آل‌الله؏) گشته است؛
💫☜ به نطقِ «#کینونت»، گویا می‌باشند و وجودشان، لسانِ گویائی است که در قیامت - که رستاخیز سرِّ مطلقه است و «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ؛ روزی که سرّها بر ملا شود؛ سورۀ طارق، ۹» می‌باشد -؛ آشکار می‌گردد که:

🔹【وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ:
لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا؟ قالُوا؛
☜ أنْطَقَنَا اللهُ الَّذي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ء】🔹

✾ و به پوست خود مى‌‏گويند:
چرا بر ضدّ ما شهادت داديد؟
گويند:
✾☜ همان خدائى كه هر چيز را به سخن مى‌‏آورد،
ما را به سخن آورده است.

📘سورۀ فُصّلت، آیۀ ۲۱


🍃⇯֎ و هر شیئی، به قیّومِ خویش (یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ معصومین علیهم السّلام که «『لِسَانُ اللَّهِ النَّاطِق‏』؛ 📚الفضائل، لإبن شاذان القمي، ص۸۳» هستند)؛ گویایِ شیئیّتِ خویش است و لسانِ خود را نُطق می‌کند.


⟥⊰ نطق و کلام؛ نَفْسی دارد و «واقع» هم نَفْسی دارد.
❒⇦ هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #باشد؛ #صدق است.
❐⇦ و هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #نباشد؛ #کذب است.

🌿֎ حال؛
❂☜ نفْس واحده و مطلق؛ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) هستند.

🌿⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ هر نطقی که با #واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)؛ یگانه باشد؛ #صدق است.
و صاحب آن؛
🍃☜ 【في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ】
✾ در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
📘سورۀ قمر، آیۀ ۵۵

֎⇦ و هر نطقی که با واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)، یگانه نباشد؛ #کذب است.
و صاحبِ آن؛
🔥☜ و 【فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّار】
✾ نشیمنگاهش پر از آتش می‌شود.
📚الكافي، ج‏۱، ص۶۲


🍃⇯֎ جمع‌بندی اینکه؛
֎⇦ هر آن کسی که به نفس واحدۀ الهی (یعنی؛ حضراتِ ائمۀ اطهار علیهم السّلام) ایمان آورده (یعنی؛ شیعه باشد)؛
❂☜ صِدق است و راست‌گویی؛ وجودِ اوست.

֎⇦ و هر آن که به نفس واحدۀ الهی، ایمان نیاورده؛
❂☜ کذب است و دروغ‌گویی؛ وجودِ اوست.


🌿۞ الغرض؛
شیعۀ #جعفری - که شیعۀ إثنیٰ عشری است -؛
❂☜ آن کسی است که لِسان وجودش، #صدق است.
چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹【 وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا】🔹
✾ و [مطلقاً] لِسانِ صدقِ عَلَوی را برای ایشان (خاندانِ حضرت ابراهیم علیه السّلام، یعنی؛ ائمّۀ اطهار علیهم السّلام و شیعیانشان) قرار دادیم.
📘 سورۀ حضرت مریم س، آیۀ ۵۰


🍃⇯֎ صدقِ مطلق وُ مطلقِ صدق؛
֎⇦ شخصِ وحدتِ حقیقی، و نفس واحده است که دوئیّتی در آن راه ندارد تا مجالی برای کذب باشد. و آن؛
💫☜ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 است، که «مَليكٍ مُقْتَدِر؛ سورۀ قمر، آیۀ ۵۵» است.

🍃۞ «صادق»؛ اسم فاعلِ صدق است و صفتِ حالیۀ صدق. که از شدّتِ صدق، هر اشتقاقی از صدق، رشحاتِ وجودی اوست.

֎⇦ موجودات؛ در نفس و کینونت و نقطۀ «وجود»یِ خود (که «هستند آنچه هستند»)؛
❂☜ جلوه‌ای از جلواتِ «صادقِ» مطلق می‌باشند.

☀️֎⇦ و فعلیّت و قوّۀ #صدق، به فاعلِ آن - که شخصِ صفتِ حالیۀ «صدق» است و صدق، از معدنِ خَیر او انشاء می‌گردد -، یعنی؛ صادقِ مطلق و مطلقِ صادق، و «الصَّادِقُ عَنِ الله؛ 📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۲۳۴»؛ حضرتِ امام جعفر صادق (علیه السّلام) است.

🍃⇯֎ و صدّیق؛ به دوامِ حقیقی، دائماً متمسّک به وجودِ «صادق» است. که اگر یوسُفِ صدّیق (؏)؛ به قوّۀ صِدّیق بودنِ خود، هر چه بگوید، در قضای الهی، انشاء می‌گردد (که «قُضِيَ الْأَمْر؛ سورۀ یوسف؏، آیۀ ۴۱»)؛
☀️☜ این یوسفِ جمال است، و این جمالِ صدق که حضرت یوسفش (؏) صدّیق است و مُنشئ قضا؛ جلوه‎ای از جلواتِ صادقِ آل محمّد (ص) است.

🌿⇯֎ شیعه، از آنجائی که جز صِدق، خویشتنی ندارد و منسوب به حقیقتِ صِدق، یعنی؛ امام «جعفر» صادق (علیه السّلام) است؛
✨☜ «جعفری» است وُ اصلاً جز جعفری؛ شیعه‌ای نیست.

🔳۞ شهادتِ حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)، نه صرفاً شهادتِ موجودیّتِ صدقیِ همۀ اشیاء، نه صِرفاً شهادتِ «صدّیق»، نه صرفاً شهادتِ «صِدق مطلق» و «مطلقِ صِدق»، نه صرفاً شهادتِ «معدن الصِدق»، بلکه؛
❂☜ شهادتِ مُنشئ صِدق در ذاتِ ملیکِ مقتدر، و اقتدارِ مالکیّت حضرت حقّﷻ است.


🔥 «أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمينَ»





🏴🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#الصادق_عن_الله
#منشئ_صدق
#لسان_حقیقی
#لسان
#غریب


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🌕

🌿۞ و امّا به نفسِ لطیفۀ مهمّی که بیان شد؛

༺𒆳
🍃֎⇦ #نطق؛ جلوۀ لسانِ وجودی و حقیقی است. و به عبارتی؛ لِسان و نُطق؛ جلال وُ جمالِ یک حقیقت‌اند؛

#لسان ❖⇦ جلالِ نطق
#نطق ❖⇦ جمالِ لسان

🍃⇯֎ تمامی اشیاء؛ به نفسِ شیئیّت (شیء بودن)، دارای نطق‌اند.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ همین که «موجود»اند وُ نفْسشان؛ جلوۀ نفْسِ واحدۀ الهی‌ (یعنی؛ حضرات آل‌الله؏) گشته است؛
💫☜ به نطقِ «#کینونت»، گویا می‌باشند و وجودشان، لسانِ گویائی است که در قیامت - که رستاخیز سرِّ مطلقه است و «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ؛ روزی که سرّها بر ملا شود؛ سورۀ طارق، ۹» می‌باشد -؛ آشکار می‌گردد که:

🔹【وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ:
لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا؟ قالُوا؛
☜ أنْطَقَنَا اللهُ الَّذي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ء】🔹

✾ و به پوست خود مى‌‏گويند:
چرا بر ضدّ ما شهادت داديد؟
گويند:
✾☜ همان خدائى كه هر چيز را به سخن مى‌‏آورد،
ما را به سخن آورده است.

📘سورۀ فُصّلت، آیۀ ۲۱


🍃⇯֎ و هر شیئی، به قیّومِ خویش (یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ معصومین علیهم السّلام که «『لِسَانُ اللَّهِ النَّاطِق‏』؛ 📚الفضائل، لإبن شاذان القمي، ص۸۳» هستند)؛ گویایِ شیئیّتِ خویش است و لسانِ خود را نُطق می‌کند.


⟥⊰ نطق و کلام؛ نَفْسی دارد و «واقع» هم نَفْسی دارد.
❒⇦ هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #باشد؛ #صدق است.
❐⇦ و هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #نباشد؛ #کذب است.

🌿֎ حال؛
❂☜ نفْس واحده و مطلق؛ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) هستند.

🌿⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ هر نطقی که با #واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)؛ یگانه باشد؛ #صدق است.
و صاحب آن؛
🍃☜ 【في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ】
✾ در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
📘سورۀ قمر، آیۀ ۵۵

֎⇦ و هر نطقی که با واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)، یگانه نباشد؛ #کذب است.
و صاحبِ آن؛
🔥☜ و 【فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّار】
✾ نشیمنگاهش پر از آتش می‌شود.
📚الكافي، ج‏۱، ص۶۲


🍃⇯֎ جمع‌بندی اینکه؛
֎⇦ هر آن کسی که به نفس واحدۀ الهی (یعنی؛ حضراتِ ائمۀ اطهار علیهم السّلام) ایمان آورده (یعنی؛ شیعه باشد)؛
❂☜ صِدق است و راست‌گویی؛ وجودِ اوست.

֎⇦ و هر آن که به نفس واحدۀ الهی، ایمان نیاورده؛
❂☜ کذب است و دروغ‌گویی؛ وجودِ اوست.


🌿۞ الغرض؛
شیعۀ #جعفری - که شیعۀ إثنیٰ عشری است -؛
❂☜ آن کسی است که لِسان وجودش، #صدق است.
چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹【 وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا】🔹
✾ و [مطلقاً] لِسانِ صدقِ عَلَوی را برای ایشان (خاندانِ حضرت ابراهیم علیه السّلام، یعنی؛ ائمّۀ اطهار علیهم السّلام و شیعیانشان) قرار دادیم.
📘 سورۀ حضرت مریم س، آیۀ ۵۰


🍃⇯֎ صدقِ مطلق وُ مطلقِ صدق؛
֎⇦ شخصِ وحدتِ حقیقی، و نفس واحده است که دوئیّتی در آن راه ندارد تا مجالی برای کذب باشد. و آن؛
💫☜ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 است، که «مَليكٍ مُقْتَدِر؛ سورۀ قمر، آیۀ ۵۵» است.

🍃۞ «صادق»؛ اسم فاعلِ صدق است و صفتِ حالیۀ صدق. که از شدّتِ صدق، هر اشتقاقی از صدق، رشحاتِ وجودی اوست.

֎⇦ موجودات؛ در نفس و کینونت و نقطۀ «وجود»یِ خود (که «هستند آنچه هستند»)؛
❂☜ جلوه‌ای از جلواتِ «صادقِ» مطلق می‌باشند.

☀️֎⇦ و فعلیّت و قوّۀ #صدق، به فاعلِ آن - که شخصِ صفتِ حالیۀ «صدق» است و صدق، از معدنِ خَیر او انشاء می‌گردد -، یعنی؛ صادقِ مطلق و مطلقِ صادق، و «الصَّادِقُ عَنِ الله؛ 📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۲۳۴»؛ حضرتِ امام جعفر صادق (علیه السّلام) است.

🍃⇯֎ و صدّیق؛ به دوامِ حقیقی، دائماً متمسّک به وجودِ «صادق» است. که اگر یوسُفِ صدّیق (؏)؛ به قوّۀ صِدّیق بودنِ خود، هر چه بگوید، در قضای الهی، انشاء می‌گردد (که «قُضِيَ الْأَمْر؛ سورۀ یوسف؏، آیۀ ۴۱»)؛
☀️☜ این یوسفِ جمال است، و این جمالِ صدق که حضرت یوسفش (؏) صدّیق است و مُنشئ قضا؛ جلوه‎ای از جلواتِ صادقِ آل محمّد (ص) است.

🌿⇯֎ شیعه، از آنجائی که جز صِدق، خویشتنی ندارد و منسوب به حقیقتِ صِدق، یعنی؛ امام «جعفر» صادق (علیه السّلام) است؛
✨☜ «جعفری» است وُ اصلاً جز جعفری؛ شیعه‌ای نیست.

🔳۞ شهادتِ حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)، نه صرفاً شهادتِ موجودیّتِ صدقیِ همۀ اشیاء، نه صِرفاً شهادتِ «صدّیق»، نه صرفاً شهادتِ «صِدق مطلق» و «مطلقِ صِدق»، نه صرفاً شهادتِ «معدن الصِدق»، بلکه؛
❂☜ شهادتِ مُنشئ صِدق در ذاتِ ملیکِ مقتدر، و اقتدارِ مالکیّت حضرت حقّﷻ است.


🔥 «أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمينَ»





🏴🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#الصادق_عن_الله
#منشئ_صدق
#لسان_حقیقی
#لسان
#غریب


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🌕

🌿۞ و امّا به نفسِ لطیفۀ مهمّی که بیان شد؛

༺𒆳
🍃֎⇦ #نطق؛ جلوۀ لسانِ وجودی و حقیقی است. و به عبارتی؛ لِسان و نُطق؛ جلال وُ جمالِ یک حقیقت‌اند؛

#لسان ❖⇦ جلالِ نطق
#نطق ❖⇦ جمالِ لسان

🍃⇯֎ تمامی اشیاء؛ به نفسِ شیئیّت (شیء بودن)، دارای نطق‌اند.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ همین که «موجود»اند وُ نفْسشان؛ جلوۀ نفْسِ واحدۀ الهی‌ (یعنی؛ حضرات آل‌الله؏) گشته است؛
💫☜ به نطقِ «#کینونت»، گویا می‌باشند و وجودشان، لسانِ گویائی است که در قیامت - که رستاخیز سرِّ مطلقه است و «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ؛ روزی که سرّها بر ملا شود؛ سورۀ طارق، ۹» می‌باشد -؛ آشکار می‌گردد که:

🔹【وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ:
لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا؟ قالُوا؛
☜ أنْطَقَنَا اللهُ الَّذي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ء】🔹

✾ و به پوست خود مى‌‏گويند:
چرا بر ضدّ ما شهادت داديد؟
گويند:
✾☜ همان خدائى كه هر چيز را به سخن مى‌‏آورد،
ما را به سخن آورده است.

📘سورۀ فُصّلت، آیۀ ۲۱


🍃⇯֎ و هر شیئی، به قیّومِ خویش (یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ معصومین علیهم السّلام که «『لِسَانُ اللَّهِ النَّاطِق‏』؛ 📚الفضائل، لإبن شاذان القمي، ص۸۳» هستند)؛ گویایِ شیئیّتِ خویش است و لسانِ خود را نُطق می‌کند.


⟥⊰ نطق و کلام؛ نَفْسی دارد و «واقع» هم نَفْسی دارد.
❒⇦ هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #باشد؛ #صدق است.
❐⇦ و هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #نباشد؛ #کذب است.

🌿֎ حال؛
❂☜ نفْس واحده و مطلق؛ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) هستند.

🌿⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ هر نطقی که با #واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)؛ یگانه باشد؛ #صدق است.
و صاحب آن؛
🍃☜ 【في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ】
✾ در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
📘سورۀ قمر، آیۀ ۵۵

֎⇦ و هر نطقی که با واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)، یگانه نباشد؛ #کذب است.
و صاحبِ آن؛
🔥☜ و 【فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّار】
✾ نشیمنگاهش پر از آتش می‌شود.
📚الكافي، ج‏۱، ص۶۲


🍃⇯֎ جمع‌بندی اینکه؛
֎⇦ هر آن کسی که به نفس واحدۀ الهی (یعنی؛ حضراتِ ائمۀ اطهار علیهم السّلام) ایمان آورده (یعنی؛ شیعه باشد)؛
❂☜ صِدق است و راست‌گویی؛ وجودِ اوست.

֎⇦ و هر آن که به نفس واحدۀ الهی، ایمان نیاورده؛
❂☜ کذب است و دروغ‌گویی؛ وجودِ اوست.


🌿۞ الغرض؛
شیعۀ #جعفری - که شیعۀ إثنیٰ عشری است -؛
❂☜ آن کسی است که لِسان وجودش، #صدق است.
چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹【 وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا】🔹
✾ و [مطلقاً] لِسانِ صدقِ عَلَوی را برای ایشان (خاندانِ حضرت ابراهیم علیه السّلام، یعنی؛ ائمّۀ اطهار علیهم السّلام و شیعیانشان) قرار دادیم.
📘 سورۀ حضرت مریم س، آیۀ ۵۰


🍃⇯֎ صدقِ مطلق وُ مطلقِ صدق؛
֎⇦ شخصِ وحدتِ حقیقی، و نفس واحده است که دوئیّتی در آن راه ندارد تا مجالی برای کذب باشد. و آن؛
💫☜ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 است، که «مَليكٍ مُقْتَدِر؛ سورۀ قمر، آیۀ ۵۵» است.

🍃۞ «صادق»؛ اسم فاعلِ صدق است و صفتِ حالیۀ صدق. که از شدّتِ صدق، هر اشتقاقی از صدق، رشحاتِ وجودی اوست.

֎⇦ موجودات؛ در نفس و کینونت و نقطۀ «وجود»یِ خود (که «هستند آنچه هستند»)؛
❂☜ جلوه‌ای از جلواتِ «صادقِ» مطلق می‌باشند.

☀️֎⇦ و فعلیّت و قوّۀ #صدق، به فاعلِ آن - که شخصِ صفتِ حالیۀ «صدق» است و صدق، از معدنِ خَیر او انشاء می‌گردد -، یعنی؛ صادقِ مطلق و مطلقِ صادق، و «الصَّادِقُ عَنِ الله؛ 📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۲۳۴»؛ حضرتِ امام جعفر صادق (علیه السّلام) است.

🍃⇯֎ و صدّیق؛ به دوامِ حقیقی، دائماً متمسّک به وجودِ «صادق» است. که اگر یوسُفِ صدّیق (؏)؛ به قوّۀ صِدّیق بودنِ خود، هر چه بگوید، در قضای الهی، انشاء می‌گردد (که «قُضِيَ الْأَمْر؛ سورۀ یوسف؏، آیۀ ۴۱»)؛
☀️☜ این یوسفِ جمال است، و این جمالِ صدق که حضرت یوسفش (؏) صدّیق است و مُنشئ قضا؛ جلوه‎ای از جلواتِ صادقِ آل محمّد (ص) است.

🌿⇯֎ شیعه، از آنجائی که جز صِدق، خویشتنی ندارد و منسوب به حقیقتِ صِدق، یعنی؛ امام «جعفر» صادق (علیه السّلام) است؛
✨☜ «جعفری» است وُ اصلاً جز جعفری؛ شیعه‌ای نیست.

🔳۞ شهادتِ حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)، نه صرفاً شهادتِ موجودیّتِ صدقیِ همۀ اشیاء، نه صِرفاً شهادتِ «صدّیق»، نه صرفاً شهادتِ «صِدق مطلق» و «مطلقِ صِدق»، نه صرفاً شهادتِ «معدن الصِدق»، بلکه؛
❂☜ شهادتِ مُنشئ صِدق در ذاتِ ملیکِ مقتدر، و اقتدارِ مالکیّت حضرت حقّﷻ است.


🔥 «أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمينَ»





🏴🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#الصادق_عن_الله
#منشئ_صدق
#لسان_حقیقی
#لسان
#غریب


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.