◼️

🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار علیهم السلام ترسیم می‌شود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت میگردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)

🍃 و امّا ...

عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار (ع)، ترسیم میشود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله (ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا (ع) آن "الوتین"ی می‌باشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان می‌گردد.

شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:

❣️ یکی از سلامها به حضرت سیّد الشهدا (ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است :
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏»"💠
(📚 المزار الكبير، لابن المشهدي، ص: 499)

بنابراین تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷.

👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» بودنْ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】‏ / سورۀ 11، آیۀ 18)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا بیان شده است که این ملعونها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعونهایِ ازل و ابد است که :

👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏4، ص: 573)

شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت میگیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.

اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء (ع) می‌باشد که قرآن در وجه حضرتشان می‌فرماید :

💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِه‏】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(سورۀ زخرف، آیۀ 28)

حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚 البرهان، ج‏4، ص: 853)

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷

حضرت «رحمة للعالمین » (ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات می‌باشند (یعنی ترسیم کننده).

🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «وَرید بودن» ظاهر می‌شوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل میدهند و دائماً حدوث و بقاء می‌بخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند و عالم کثرات نقش میبندد.

🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود - تأویل) ؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین (ع)، و به جلوۀ «وَتین بودن» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع می‌نمایند.


🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم :

عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین (ع) به حضرت مولی (ع) عرضه میداریم:

🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص: 592)

به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است 『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة، خطبۀ 186 فی التوحید، ص: 274).

☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْله‏ُ』🔺 (📚متشابه القرآن و مختلفه، لابن شهر آشوب، ج‏1، ص: 66).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.


🔲

◼️

🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم می‌شود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت می‌گردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)

🍃 و امّا...

عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم می‌شود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی می‌باشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان می‌گردد.

شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:

❣️ یکی از سلام‌ها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص499)

بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷.

👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】‏ / سورۀ 11، آیۀ 18)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعون‌ها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعون‌هایِ ازل و ابد است که:

👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج‏4ص573)

شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت می‌گیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.

اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) می‌باشد که قرآن در وجه حضرتشان می‌فرماید:

💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِه‏】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف28)

حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج‏4، ص: 853)

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷

حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات می‌باشند (یعنی ترسیم کننده).

🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر می‌شوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل می‌دهند و دائماً حدوث و بقاء می‌بخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند و عالم کثرات نقش می‌بندد.

🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع می‌نمایند.


🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:

عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:

🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص: 592)

به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ 186).

☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْله‏ُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج‏1ص66).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

.
࿇
༺۞ لیلة الرغائب؛ شامگاه فراغت ۞༻
࿇
❖روزی حضرت رسول اکرم(ص)؛ برای #وضو ،طلبِ آب فرمودند و چون از وضو #فارغ شدند،دست حضرت مولیٰ؏ را به دست‏ خود محکم چسبانيدند و فرمودند:
࿇
«﴿إنّما أنت مُنذر؛ رعد،۷﴾
«تو انذار دهنده هستی»
❂☜سپس آن دست را به سينه‌ی مولیٰ؏ برگردانده و فرمودند:
﴿و لکلّ قومٍ هاد﴾»
«و براى هر قومی؛
هدایت‌کننده‌ای ست»
࿇
❂☜بعد فرمودند:
«یاعليّ؏!
أنت أصلُ الدّين و منارُ الإيمان و غايةُ الهدیٰ و قائِدُ الغُرِّ المُحَجَّلين
✋🏻 أشهد بِذلک»
࿇
࿓࿔࿔ܓ
❖با این معرفت که ائمه‌ی أطهار؏؛
«شيءٌ واحدٌ» هستند، بدین معنا که؛ أفضلیّت بین ایشان؏؛ أفضلیّت #نوری است و «کُلّهم نورٌ واحدٌ»،
بخوانیم⇣؛
࿇
❖حضرت رسول اکرم(ص)؛ مقام #نبوت هستند و حضرت مولیٰ؏؛ باطن و حقیقت نبوّت، یعنی؛«#نبأ_عظیم».
در عینِ اینکه #نور؛ نفسِ طهارتست؛
امّا نائل شدنِ هر مرتبه‌ی نور، به مرتبهٔ باطنی،
طهارتِ نوریِ خاصّ خود را می‌طلبد.
࿇
❖بنابراین؛
❂فنای مقام نبوّت‌ص(مقام جلوَت)
در نبأ عظیم؏(مقام خلوت)
☜طهارت و وضو می‌طلبد.
࿇
❖که این #وضو؛
❂☜فراغتِ «نبوّت»، از تعیّنِ «نبوّت»، وَ فنایِ نوریِ ایشان، در باطنِ خویش، یعنی؛ «نبأ عظیم؏» است و در حقیقت؛
❂مقامِ جلوَت و فرق نوری، با این وضو؛
☜#فانیِ در مقام خلوَت و جمعِ نوری می‌گردد.
࿇
❖و مرتبه‌ی فراتر از مقام خلوت،نائل شدن به #مقام_جمع_الجمع است تا «نبأ عظیم؏» معرفی شوند.
پس؛ از طهارت و خلوَت هم بایستی طاهر شد(☜فراغت از وضو- #فنای_از_فنا) که در زیارت حضرتِ«نبأ عظیم؏» می‌خوانیم؛
.
🔻«أشهد أنّك طُهرٌ طاهرٌ مطهّرٌ مِنْ طُهرٍ طاهرٍ مطهّر»🔺
࿇
❖اینست که حضرت نبوّت‌ص، به محضِ فراغت از وضو؛ دست حضرت«نبأ عظیم؏» را گرفته و حالا معرّفی‌شان می‌نمایند.
࿇
قرآن می‌فرماید:
💠『فإذا فرغت فانصب
و إلیٰ ربّك فارغب』💠
چون فراغت یافتی،
در انتصاب بیا.
و سوی پروردگارت «#رغبت» کن.
࿇
❖حدیث⇣:
🔻«فإذا فرغت من نبوّتک
☜فإنصب علیّاً؏
و إلیٰ ربّک فارغب في ذلک»🔺
۞پس چون فراغت از نبوّت یافتی،
علیّ؏ را نصب فرما.
و در آن؛ به سوی پروردگارت #رغبت کن.
࿇
۞جمع‌بندی آنکه؛
«فاذا فرغت من نبوّتک»؛ ☜همان وضوی حضرت نبوّت‌ص است.
و «فانصب علیّاً؏»؛ ☜به نفس همان فراغت از وضو است(که طهارت از طهارت و فنای از فناست).
࿇
❖الغرض؛
#لیلة_الرغائب ؛
☜شامگاه این #فراغت است.
پس؛
«﷽ فإذا فرغت فانصب
و إلیٰ ربّك فارغب»
.
.🦋📝 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
.
.
.
➠ 🆔 t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
➠ 🆔 t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
➠ 🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
.
.
🍃
.
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#یا_صاحب_الزمان عج
https://www.instagram.com/p/CLXkvplpTUX/?igshid=1uq53b012v4sg

◼️

🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم می‌شود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت می‌گردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)

🍃 و امّا...

عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم می‌شود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی می‌باشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان می‌گردد.

شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:

❣️ یکی از سلام‌ها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)

بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷.

👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】‏ / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعون‌ها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعون‌هایِ ازل و ابد است که:

👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج‏۴ص۵۷۳)

شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت می‌گیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.

اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) می‌باشد که قرآن در وجه حضرتشان می‌فرماید:

💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِه‏】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)

حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج‏۴، ص: ۸۵۳)

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷

حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات می‌باشند (یعنی ترسیم کننده).

🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر می‌شوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل می‌دهند و دائماً حدوث و بقاء می‌بخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند و عالم کثرات نقش می‌بندد.

🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع می‌نمایند.


🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:

عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:

🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص: ۵۹۲)

به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).

☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْله‏ُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج‏۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

.
༺❖•لطیفه‌ای از لیلة الرغائب•❖༻
☀️🌿

↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
𑁍

رغبت از جانب اوست ...
دستْ تهی کن امشب !!

🌿۞قرآن می‌فرماید:

🔴﴿● فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ●
وَ إِلىَ رَبِّكَ «فَارْغَب»﴾🔴
پس چون فراغت یافتی؛ در انتصاب بیا.
و به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

📘 سورۀ شرح، آیات ۷ و ۸

🔻حقیقتِ قرآن و عِدل آیات شریفه، یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) در مورد این آیات می‌فرمایند:

🌸『فاذا فرغت مِن نبوّتک، فَانْصَبْ عَلیـّـاً (؏)
و إلی ربّک فَارْغَبْ في ذلک』🌸
🔹 پس چون فراغت از نبوّت یافتی، علی (علیه السّلام) را نصب فرما.
و در این #نصب؛ به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

🌿❖ توضیح اینکه؛
#نبوت؛ ظاهرِ ولایت است.
و نبوّت وقتی به خودش ظاهر شود، به تعیّن خویش ظاهر گردیده.
و وقتی نبوّت، ظاهر و تعیّن خویش را رها کرده و از خود فارغ شده باشد، در عینِ این فراغت، به باطن و حقیقتِ خویش ظاهر گشته (که یعنی؛ به ولایت، ظاهر شده است).
🍃☜ این ظهورِ به باطن؛ نصبِ ولایت است.

⚠️در نصب حدّی؛ منصوب، به جعلِ مرکّب، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب، ذاتی دارد و بعد؛ آن را نصب می‌کنند.
🍃☜ولی در نصبِ لُبّی؛ منصوب، به جعلِ بسیط، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب بودن، ذاتِ منصوب است و جعلِ منظور [یا به عبارتی؛ نصبِ مذکور]، همین بودنِ اوست.

◈ لذا «فَانْصَبْ»؛ یعنی آنچه هست را ظاهر کن. آنچه هست را به «هست بودن» نشان بده. بلکه آنچه هست را در عینِ هست بودن، هست کن (انشاء و حیاتِ «نصب لبّی»).

🔻الغرض؛ ادامه‌ی آیه می‌فرماید؛ «وَ إِلىَ رَبِّكَ "فَارْغَب"»

🌿۞رغبتِ خداوند چه رغبتی است؟
☘️ رغبت خداوند، تمام رغبت‌ها را گرفته است و اصلاً رغبتی جز رغبت خداوند نیست و همۀ رغبت‌ها، ظهوری از آن رغبت است.

اگر معنای حقیقیِ #توحید را دریابیم، خواهیم دانست که توحیدِ خدا به ذرّه ذرّۀ عالم و اراده‌ها کشیده شده، و چیزی بیرون از او و ولیّ او (؏) نیست، چنان که قرآن می‌فرماید؛🔻﴿کلّ شیء ٍ احصیناه فی امام مبین؛ یس (ص)، آیۀ۱۲﴾🔺، و نیز می‌فرماید؛ 🔻﴿قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ الله؛ نساء، آیۀ۷۸﴾🔺.

🌿۞و امّا؛ در یومُ «الجمع» آشکار می‌شود که تمام رغبت‌ها و خواسته‌ها در یک‌جا جمع است.
و کسی که در این عالم با مبدأش جمع گردد؛ یومُ «الجمع» را همین‌جا می‌یابد. و تمام رغبت‌ها، به جمع شدنش با خدا در او جمع می‌شود.

در وصف چنین شخصی آمده:

💠『أعْطَاهُ الله تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ «رَغْبَتَهُ» وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِق』💠
در روز قيامت، رغبت او و مثل رغبت خلايق را به او می‌دهد (یعنی به مؤمن).
📚بحار الأنوار، ج۹۲، ص۱۹۹

چرا که او؛ تمام رغبتش، خدایِ صمد است.
آن خداوندی که؛

◈☜ «غَايَةُ الْمَطَالِب؛ 📚البلد الأمين، ص۹۶»
◈☜ «مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ؛ 📚زاد المعاد - مفتاح الجنان،ص۳۹۹»،
◈☜ «مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۵۷۹» است
◈☜ و «لَا رَغْبَةَ إلّا إِلَيْهِ؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۵۷» می‌باشد.

🌿۞و دعایِ چنین کسی از جان و دل تا زبانِ ظاهر،‌ چنین است:

☀️『يَا رَبّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا
وَ يَا «غَايَةَ رَغْبَتِــنَا»!
أسْأَلُكَ يَا الله أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』☀️
پروردگارا و ای آقا و مولایمان و ای نهایت و غایت رغبت ما!
یا الله! از تو می‌خواهم که خلقتم را با آتش، زشت مسازی.
📚دعای یا من اظهر الجمیل؛ توحيد صدوق، ص۲۲۲

🔥۞ آتش، آتشِ #کثرت است.
و مشغول به غیرِ خدا شدن؛ اصلِ آتش است.
و امّا محبّ حضرت حقّﷻ به رغبتی که به حقّ تعالی دارد، آلودۀ به کثرات نشده است، و دعای 🔷『أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』🔷؛ ظهور اجابت شدنش است.

🌿۞ اوّلین نقطۀ کثرت (و تمامِ کثرت)، إنیّتِ شخص است.
چنان که می‌فرمایند:

🔻『یا بنی آدم! وجودُکَ ذَنبٌ لایُقاس به ذنب』🔺
ای آدمی! همانا وجودِ تو گناهی است که قابلِ مقایسه با هیچ گناهی نیست.
📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳

☀️۞بنابراین؛ همه، به نفسِ بودنشان در «کنارِ» حقّﷻ یعنی؛ به صِرفِ داشتنِ إنیّت، مُذنب هستند و در مظنّۀ ظلم. امّا شیعیانِ آل‌الله (علیهم السّلام) که شعاعِ نورِ ایشانند، به نفسِ اتّصال به حضرات (؏)، در حِلّیّتِ ائمۀ معصومین (؏) قرار می‌گیرند.
چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنّ النّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إلّا أنَّا أحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك‏』💠
تمام مردم در ظلم به ما زندگى مى‏كنند، الّا اینکه ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (یعنی؛ برای شیعیانمان حلال کردیم).
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

☀️🌿

.
ای آن که نمِ روی لبت رود فرات است
شهدی که چکید از لب تو آب حیات است
֎
•┈••✾•🍃༺عـﷻــلے༻🍃•✾••┈•

🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده

༆
❐ حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ (؏)؛ شخصِ «نبأ عظیم» هستند.
(«أنا و اللهِ النّبأ العَظيم؛ 📚البرهان، ج‏۵، ص۵۶۶»)

▣ نبوّت؛ حقیقتاً اشتقاقِ از «#نبأ_عظیم» دارد و حضرتِ مولی (؏)؛ شخصِ «معدن النّبوّة؛ 📚بصائر، ج‏۱، ص۶۳»، و به نصّ ادعیه؛ دلیل و آورنده‌ی مطلقِ رسالت هستند.
(«الدليل على من بعثتَه برسالاتک؛ 📚كامل الزيارات، ص۲۰۱»)

🔆 وقتی حضرتِ مولی (؏) به حسب ظاهر متولد شدند و در آغوش حضرت خاتم الانبیاء(ص) قرار گرفتند؛ حضرت ختمی مرتبت(ص) به لبانِ مبارک حضرت مولی (؏) بوسه زدند.

◎ لَب(شَفَتَین)؛ غنچه‌ی شکوفایِ #نطق است.
◉ لبِ حضرتِ «نبأ عظیم؏»؛ نقطه‌ی شکوفایی و انشاء ناطقیّت نبوّت بوده،
❧ و بوسه (قُبْلَة)؛ مطلقِ اقبال است.
࿓࿔࿔🍇

🔰[با این معرفت که؛ #نبوت، ذات حضرت ختمی مرتبت(ص) است، و نه امری اکتسابیِ حدّی؛]
❂ حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین (ص)، با بوسه بر نقطه‌ی غنچه‌ی لبان مبارکِ حضرتِ «نبأ عظیم؏»؛
- آن عالیجنابی که نقطه‌ی تحت (یعنی؛#باطن) باءِ «بسم الله»ِ مطلق بوده، و آغاز و بسم اللهِ هر امری هموست و بدون او؛ هر امری، ابتر است و نیست که نیست -
☜ نطقِ نبوّت را ذاتاً، صفتاً، افعالاً، و تا نهایتِ نُطقِ ظاهرِ [یعنی؛ گفتار نبی]، انشاء نموده و به عبارتی؛ باز می‌نمایند.


🔲 به زمان و مکان گرفتار مَشو!
تمام انبیاء الهی (؏)، به این قرار گرفتنِ حضرت نبأ عظیم (؏) در آغوش حضرت خاتم الانبیاء(ص) و اقبال و بوسه‌ی حضرت ختمی‌مرتبت(ص)؛
☜#نبی بوده،
☜و #نطق نبوّت، در تمام مراتبِ وجودی‌شان، انشاء شده و محقّق است.

⏎◈چه در «بود» و ثبوت و تحقّق، و چه در «نمود» وُ اثبات وُ تحقیق وُ تنزیل وُ تشریع و تشریح؛ #نبوت و #نبی نیست إلا به این قرار، اقبال، و بوسه.

☜نطق وجودیِ نبوّت؛ به نقطه‌ی لبانِ مبارکِ نبأ عظیم (؏) محقّق و متحقّق و موجود است و...؛

💎﴿و ما ینطق عن الهوی✾
إن هو إلا وحیٌ یوحی﴾💎 است.
و [پیامبر اکرم ص] از روى هوس سخن نمى‏‌گويد.
حضرت(ص) جز وحی‌ای که وحی می‌شوند، نیستند.
(نجم، آیات ۳و ۴)


○ﮪ‌ــو࿓

🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

༺•اا۞•عـﷻــلے؏•۞اا•༻

─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─

◼️

🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم می‌شود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت می‌گردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)

🍃 و امّا...

عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم می‌شود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی می‌باشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان می‌گردد.

شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:

❣️ یکی از سلام‌ها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)

بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷.

👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】‏ / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعون‌ها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعون‌هایِ ازل و ابد است که:

👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج‏۴ص۵۷۳)

شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت می‌گیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.

اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) می‌باشد که قرآن در وجه حضرتشان می‌فرماید:

💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِه‏】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)

حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج‏۴، ص: ۸۵۳)

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷

حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات می‌باشند (یعنی ترسیم کننده).

🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر می‌شوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل می‌دهند و دائماً حدوث و بقاء می‌بخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند و عالم کثرات نقش می‌بندد.

🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع می‌نمایند.


🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:

عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:

🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص: ۵۹۲)

به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).

☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْله‏ُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج‏۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

.
༺❖•لطیفه‌ای از لیلة الرغائب•❖༻
☀️🌿

↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
𑁍

رغبت از جانب اوست ...
دستْ تهی کن امشب !!

🌿۞قرآن می‌فرماید:

🔴﴿● فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ●
وَ إِلىَ رَبِّكَ «فَارْغَب»﴾🔴
پس چون فراغت یافتی؛ در انتصاب بیا.
و به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

📘 سورۀ شرح، آیات ۷ و ۸

🔻حقیقتِ قرآن و عِدل آیات شریفه، یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) در مورد این آیات می‌فرمایند:

🌸『فاذا فرغت مِن نبوّتک، فَانْصَبْ عَلیـّـاً (؏)
و إلی ربّک فَارْغَبْ في ذلک』🌸
🔹 پس چون فراغت از نبوّت یافتی، علی (علیه السّلام) را نصب فرما.
و در این #نصب؛ به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

🌿❖ توضیح اینکه؛
#نبوت؛ ظاهرِ ولایت است.
و نبوّت وقتی به خودش ظاهر شود، به تعیّن خویش ظاهر گردیده.
و وقتی نبوّت، ظاهر و تعیّن خویش را رها کرده و از خود فارغ شده باشد، در عینِ این فراغت، به باطن و حقیقتِ خویش ظاهر گشته (که یعنی؛ به ولایت، ظاهر شده است).
🍃☜ این ظهورِ به باطن؛ نصبِ ولایت است.

⚠️در نصب حدّی؛ منصوب، به جعلِ مرکّب، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب، ذاتی دارد و بعد؛ آن را نصب می‌کنند.
🍃☜ولی در نصبِ لُبّی؛ منصوب، به جعلِ بسیط، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب بودن، ذاتِ منصوب است و جعلِ منظور [یا به عبارتی؛ نصبِ مذکور]، همین بودنِ اوست.

◈ لذا «فَانْصَبْ»؛ یعنی آنچه هست را ظاهر کن. آنچه هست را به «هست بودن» نشان بده. بلکه آنچه هست را در عینِ هست بودن، هست کن (انشاء و حیاتِ «نصب لبّی»).

🔻الغرض؛ ادامه‌ی آیه می‌فرماید؛ «وَ إِلىَ رَبِّكَ "فَارْغَب"»

🌿۞رغبتِ خداوند چه رغبتی است؟
☘️ رغبت خداوند، تمام رغبت‌ها را گرفته است و اصلاً رغبتی جز رغبت خداوند نیست و همۀ رغبت‌ها، ظهوری از آن رغبت است.

اگر معنای حقیقیِ #توحید را دریابیم، خواهیم دانست که توحیدِ خدا به ذرّه ذرّۀ عالم و اراده‌ها کشیده شده، و چیزی بیرون از او و ولیّ او (؏) نیست، چنان که قرآن می‌فرماید؛🔻﴿کلّ شیء ٍ احصیناه فی امام مبین؛ یس (ص)، آیۀ۱۲﴾🔺، و نیز می‌فرماید؛ 🔻﴿قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ الله؛ نساء، آیۀ۷۸﴾🔺.

🌿۞و امّا؛ در یومُ «الجمع» آشکار می‌شود که تمام رغبت‌ها و خواسته‌ها در یک‌جا جمع است.
و کسی که در این عالم با مبدأش جمع گردد؛ یومُ «الجمع» را همین‌جا می‌یابد. و تمام رغبت‌ها، به جمع شدنش با خدا در او جمع می‌شود.

در وصف چنین شخصی آمده:

💠『أعْطَاهُ الله تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ «رَغْبَتَهُ» وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِق』💠
در روز قيامت، رغبت او و مثل رغبت خلايق را به او می‌دهد (یعنی به مؤمن).
📚بحار الأنوار، ج۹۲، ص۱۹۹

چرا که او؛ تمام رغبتش، خدایِ صمد است.
آن خداوندی که؛

◈☜ «غَايَةُ الْمَطَالِب؛ 📚البلد الأمين، ص۹۶»
◈☜ «مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ؛ 📚زاد المعاد - مفتاح الجنان،ص۳۹۹»،
◈☜ «مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۵۷۹» است
◈☜ و «لَا رَغْبَةَ إلّا إِلَيْهِ؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۵۷» می‌باشد.

🌿۞و دعایِ چنین کسی از جان و دل تا زبانِ ظاهر،‌ چنین است:

☀️『يَا رَبّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا
وَ يَا «غَايَةَ رَغْبَتِــنَا»!
أسْأَلُكَ يَا الله أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』☀️
پروردگارا و ای آقا و مولایمان و ای نهایت و غایت رغبت ما!
یا الله! از تو می‌خواهم که خلقتم را با آتش، زشت مسازی.
📚دعای یا من اظهر الجمیل؛ توحيد صدوق، ص۲۲۲

🔥۞ آتش، آتشِ #کثرت است.
و مشغول به غیرِ خدا شدن؛ اصلِ آتش است.
و امّا محبّ حضرت حقّﷻ به رغبتی که به حقّ تعالی دارد، آلودۀ به کثرات نشده است، و دعای 🔷『أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』🔷؛ ظهور اجابت شدنش است.

🌿۞ اوّلین نقطۀ کثرت (و تمامِ کثرت)، إنیّتِ شخص است.
چنان که می‌فرمایند:

🔻『یا بنی آدم! وجودُکَ ذَنبٌ لایُقاس به ذنب』🔺
ای آدمی! همانا وجودِ تو گناهی است که قابلِ مقایسه با هیچ گناهی نیست.
📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳

☀️۞بنابراین؛ همه، به نفسِ بودنشان در «کنارِ» حقّﷻ یعنی؛ به صِرفِ داشتنِ إنیّت، مُذنب هستند و در مظنّۀ ظلم. امّا شیعیانِ آل‌الله (علیهم السّلام) که شعاعِ نورِ ایشانند، به نفسِ اتّصال به حضرات (؏)، در حِلّیّتِ ائمۀ معصومین (؏) قرار می‌گیرند.
چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنّ النّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إلّا أنَّا أحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك‏』💠
تمام مردم در ظلم به ما زندگى مى‏كنند، الّا اینکه ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (یعنی؛ برای شیعیانمان حلال کردیم).
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

☀️🌿

◼️

🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم می‌شود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت می‌گردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)

🍃 و امّا...

عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم می‌شود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی می‌باشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان می‌گردد.

شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:

❣️ یکی از سلام‌ها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)

بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷.

👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين‏» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】‏ / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعون‌ها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعون‌هایِ ازل و ابد است که:

👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج‏۴ص۵۷۳)

شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت می‌گیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.

اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) می‌باشد که قرآن در وجه حضرتشان می‌فرماید:

💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِه‏】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)

حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج‏۴، ص: ۸۵۳)

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏"🔷

حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات می‌باشند (یعنی ترسیم کننده).

🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر می‌شوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل می‌دهند و دائماً حدوث و بقاء می‌بخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند و عالم کثرات نقش می‌بندد.

🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع می‌نمایند.


🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:

عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:

🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص: ۵۹۲)

به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).

☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْله‏ُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج‏۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲