@darvishnameh
🔴فرصتی برای #قالیباف!🔴
٣٠ نفر از شهرداران شهرهاي مختلف دنيا، مانند #لندن، $پاريس، #نيويورك، #سيدني، #توكيو، #كيپ تاون و #ريودوژانيرو در آستانه ملاقات كشورهاي گروه ٢٠ كه امسال در شهر #هانگژو/چين برگزار مي شود از كشورهاي شركت كننده خواسته اند تا هر چه زودتر #توافقنامه_اقليمي_پاريس را به تصويب برسانند.
#صادق_خان، شهردار لندن كه به اين گروه از همكارانش از سراسر دنيا پيوسته، از سران كشورها تقاضا كرده كه در همكاري با شهرداري ها براي كاهش كربن و ساختن دنيايي مطمئن تر قدمهاي سريعتر و جدي تري بردارند. براي رسيدن به هدف توافقنامه پاريس مبني بر جلوگيري از افزايش دماي زمين بيش از ١,٥ درجه سانتيگراد، انتشار گازهاي گلخانه اي مي بايست تا سال ٢٠٢٠ به حداكثر مرز خود رسيده باشند. به گفته شهردار لندن دست يافتن به چنين تغيير سريعي احتمالا يكي از بزرگترين چالشهاي سياسي، اقتصادي و عملي است كه رهبران ملتها با آن روبرو هستند و بجز شهرداران كلانشهرهاي دنيا متحدان ديگري ندارند. در حال حاضر شهرهاي بزرگ دنيا با عواقب تغييرات اقليمي، بويژه گرماي شديد هوا، دست و پنجه نرم مي كنند. براي كلانشهرهاي دنيا بديهي است كه رسيدن هر چه سريعتر به توليد كمتر كربن، كيفيت زندگي شهرنشينان و پيشرفت و پايداري اقتصادي آنها را تقويت مي كند.
شهرداران گروه نامبرده به شهروندان، رهبران دولتها و همچنين بازارهاي اقتصادي جديت خود را در راه تحقق بخشيدن به توافقنامه پاريس اعلام كرده اند و از همه آنها مي خواهند كه در اينراه همراه شوند.
🔴 امیدوارم قالیباف هم به این کمپین پیوسته و با ایجاد زیرساختهای لازم برای دوچرخه سواری ایمن، نشان دهد که به تعهدات پاریس پایبند است.
http://science--news.com/2016/09/02/sadiq-khan-and-megacity-mayors-urge-g20-climate-change-action/
🔴فرصتی برای #قالیباف!🔴
٣٠ نفر از شهرداران شهرهاي مختلف دنيا، مانند #لندن، $پاريس، #نيويورك، #سيدني، #توكيو، #كيپ تاون و #ريودوژانيرو در آستانه ملاقات كشورهاي گروه ٢٠ كه امسال در شهر #هانگژو/چين برگزار مي شود از كشورهاي شركت كننده خواسته اند تا هر چه زودتر #توافقنامه_اقليمي_پاريس را به تصويب برسانند.
#صادق_خان، شهردار لندن كه به اين گروه از همكارانش از سراسر دنيا پيوسته، از سران كشورها تقاضا كرده كه در همكاري با شهرداري ها براي كاهش كربن و ساختن دنيايي مطمئن تر قدمهاي سريعتر و جدي تري بردارند. براي رسيدن به هدف توافقنامه پاريس مبني بر جلوگيري از افزايش دماي زمين بيش از ١,٥ درجه سانتيگراد، انتشار گازهاي گلخانه اي مي بايست تا سال ٢٠٢٠ به حداكثر مرز خود رسيده باشند. به گفته شهردار لندن دست يافتن به چنين تغيير سريعي احتمالا يكي از بزرگترين چالشهاي سياسي، اقتصادي و عملي است كه رهبران ملتها با آن روبرو هستند و بجز شهرداران كلانشهرهاي دنيا متحدان ديگري ندارند. در حال حاضر شهرهاي بزرگ دنيا با عواقب تغييرات اقليمي، بويژه گرماي شديد هوا، دست و پنجه نرم مي كنند. براي كلانشهرهاي دنيا بديهي است كه رسيدن هر چه سريعتر به توليد كمتر كربن، كيفيت زندگي شهرنشينان و پيشرفت و پايداري اقتصادي آنها را تقويت مي كند.
شهرداران گروه نامبرده به شهروندان، رهبران دولتها و همچنين بازارهاي اقتصادي جديت خود را در راه تحقق بخشيدن به توافقنامه پاريس اعلام كرده اند و از همه آنها مي خواهند كه در اينراه همراه شوند.
🔴 امیدوارم قالیباف هم به این کمپین پیوسته و با ایجاد زیرساختهای لازم برای دوچرخه سواری ایمن، نشان دهد که به تعهدات پاریس پایبند است.
http://science--news.com/2016/09/02/sadiq-khan-and-megacity-mayors-urge-g20-climate-change-action/
@darvishnameh
🔴گام بلند #صادق_خان برای غلبه بر #دیو_آلودگی_هوا در #لندن!🔴
نتيجه گيري از مشورتهای عرضه شده به مردم در زمينه مبارزه با آلودگي هوا از جانب شهرداري لندن، نشان مي دهد كه ٧٠٪ از ساكنان اين شهر از صادق خان، شهردار لندن پشتيباني مي كنند. در طول تابستان ١٥ هزار نفر به دعوت شهرداري براي مشاوره در زمينه آلودگي هوا پاسخ داده اند. ٨٠٪ از مراجعه كنندگان از برنامه شهردار براي پيشبرد "محدوده اي با انتشار حداقل #كربن" تا سال ٢٠٢٠ پشتيباني مي كنند و ٧٠٪ عقيده دارند كه اين محدوده را مي بايست گسترش داد. مردم لندن همچنين از ده پوند اضافه بهاي تعيين شده از سال ٢٠١٧ براي #خودروهاي بسيار آلاينده - شامل خودروهايي كه پيش از سال ٢٠٠٥ به ثبت رسيده اند- به هنگام ورود به مركز شهر، به شدت پشتيباني مي كنند. سالانه حدود ٩٥٠٠ نفر از شهروندان لندن به دنبال بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا، جان خود را از دست مي دهند! - این رقم تقریباً سه برابر تلفات در #تهران است!! یعنی وضع تهران بهتر از لندن است یا اینکه آمارها در ایران، #گمراه_کننده هستند؟! - افزون بر آن، ٤٤٣ #مدرسه لندن در مناطقي قرار گرفته اند كه از كيفيت بسيار بد هوا برخوردار هستند.
اوايل اين هفته صادق خان برنامه جديدي براي تاكسي هاي شهر ارایه كرد كه شامل طرح جديدي براي اوراق كردن مدلهاي بسيار قديمي از سال آينده است. تا ٥٠٠٠ پوند براي رانندگان #تاكسي كه خودروهاي خود را از دور خارج مي كنند در نظر گرفته شده همراه با ٣٠٠٠ پوند براي خريداري تاكسي هاي جديد (ZEC)بدون انتشار كربن. صادق خان از دولت خواستار طرح جديدي براي #اوراق_كردن خودروهاي ديزل در سطح كشور شده است.
✅ به زودی از عملکرد مشابه #همتای_صادق_خان در #اصفهان با شما اهالی مهربان #درویشنامه سخن خواهم گفت.
https://www.theguardian.com/environment/2016/sep/14/londoners-overwhelmingly-back-sadiq-khans-air-pollution-crackdown
🔴گام بلند #صادق_خان برای غلبه بر #دیو_آلودگی_هوا در #لندن!🔴
نتيجه گيري از مشورتهای عرضه شده به مردم در زمينه مبارزه با آلودگي هوا از جانب شهرداري لندن، نشان مي دهد كه ٧٠٪ از ساكنان اين شهر از صادق خان، شهردار لندن پشتيباني مي كنند. در طول تابستان ١٥ هزار نفر به دعوت شهرداري براي مشاوره در زمينه آلودگي هوا پاسخ داده اند. ٨٠٪ از مراجعه كنندگان از برنامه شهردار براي پيشبرد "محدوده اي با انتشار حداقل #كربن" تا سال ٢٠٢٠ پشتيباني مي كنند و ٧٠٪ عقيده دارند كه اين محدوده را مي بايست گسترش داد. مردم لندن همچنين از ده پوند اضافه بهاي تعيين شده از سال ٢٠١٧ براي #خودروهاي بسيار آلاينده - شامل خودروهايي كه پيش از سال ٢٠٠٥ به ثبت رسيده اند- به هنگام ورود به مركز شهر، به شدت پشتيباني مي كنند. سالانه حدود ٩٥٠٠ نفر از شهروندان لندن به دنبال بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا، جان خود را از دست مي دهند! - این رقم تقریباً سه برابر تلفات در #تهران است!! یعنی وضع تهران بهتر از لندن است یا اینکه آمارها در ایران، #گمراه_کننده هستند؟! - افزون بر آن، ٤٤٣ #مدرسه لندن در مناطقي قرار گرفته اند كه از كيفيت بسيار بد هوا برخوردار هستند.
اوايل اين هفته صادق خان برنامه جديدي براي تاكسي هاي شهر ارایه كرد كه شامل طرح جديدي براي اوراق كردن مدلهاي بسيار قديمي از سال آينده است. تا ٥٠٠٠ پوند براي رانندگان #تاكسي كه خودروهاي خود را از دور خارج مي كنند در نظر گرفته شده همراه با ٣٠٠٠ پوند براي خريداري تاكسي هاي جديد (ZEC)بدون انتشار كربن. صادق خان از دولت خواستار طرح جديدي براي #اوراق_كردن خودروهاي ديزل در سطح كشور شده است.
✅ به زودی از عملکرد مشابه #همتای_صادق_خان در #اصفهان با شما اهالی مهربان #درویشنامه سخن خواهم گفت.
https://www.theguardian.com/environment/2016/sep/14/londoners-overwhelmingly-back-sadiq-khans-air-pollution-crackdown
the Guardian
Londoners overwhelmingly back Sadiq Khan’s air pollution crackdown
Some 15,000 people responded to the mayor’s air quality consultation, with 79% backing plans to bring forward restrictions on polluting vehicles, reports BusinessGreen
🔴از سری #احمقانه_ترین قولهایی که #سیاستمداران به #مردم دادند!🔴
يادداشت زير که در دو بخش ارایه خواهد شد؛ نوشته #جرج_مانبيوت، George Monbiot، نويسنده بریتانیایی و مدرس دانشگاه است که به مناسبت #روز_جهانی_بدون_خودرو در روزنامه #گاردين منتشر شده و در حقیقت دادخواستی است علیه همه مدیران و رهبرانی که مسوول فاجعه ای به نام #ازدحام_خودرو در جهان امروز هستند!
👇👇👇
اين يك #اشتباه_بزرگ بود. اشتباهي عظيم در حد جهاني.
🔴براي هر فرد يك خودرو!🔴 يكي از احمقانه ترين قولهايي است كه سياستمداران به مردم دادند. گمان بر اين بود كه خودروها يك نياز ساده را برآورده مي كنند: رفت و آمد سريع و موثر. به يك شريان شهري زماني كه #مدرسه_ها باز هستند نگاه كنيد يا به يك جاده اصلي در يك روز تعطيل و از خود بپرسيد آيا سيستم موجود پاسخگوي چنين نيازي هست. گسترش بزرگ فضاي جاده ها، سرمايه گذاري سنگين در فلزات و سوخت فسيلي، آزادي نشستن در ميان ابري سمي را به همراه آورد، در همان حالي كه عقربه هاي ساعت عمر شما گذشت زمان را نشان مي دهند. آنچه در آغاز به نيت كمك بود، به راه بندان تبديل شد.
يك قدم از اين اوضاع آشفته به عقب بگذاريد و از خود بپرسيد: اگر قدرت اداره ميلياردها دلار كه سالانه- در بخش خصوصي و عمومي-در سيستم موجود حمل و نقل خرج مي شوند، بدست شما مي بود و مي خواستيد تلاش براي راهگشايي انجام داده باشيد، آيا اين مي توانست روش شما باشد؟ شايد تنها زماني كه قوه تخيل شما را با عمل جراحي قطع كرده بودند!
٣/٤ از مردمي كه در شهرها زندگي مي كنند، خواستار هواي پاك هستند. حتي در كشوري كوچك با جمعيت زياد و با اقتصادي بالغ مانند انگلستان، آنجا كه تغييرات به راحتي انجام مي گيرند، ما هنوز در مسیر اشتباه حركت مي كنيم. دولت به رخ مي كشد كه استفاده از خودرو، پس از دوران بحران اقتصادي، باز در حال رشد است و هر سال ٩ ميليارد پوند از پول ما را صرف جاده ها مي كند. بيش از نيمي از مسافتي كه خودروها در اين كشور طي مي كنند، كمتر از پنج مايل است: اين نشان بارز شكست سياست است. پس چرا مردم به جاي آن #دوچرخه_سواري نمي كنند؟ شايد به اين دليل كه شمار دوچرخه سواراني كه در تصادفات زخمي و يا كشته شده اند، از سال ٢٠٠٣ افزايش پيدا كرده است. اين رقم در حال حاضر ١٤٪ از كل سوانح را شامل مي شود. كوتاهي در راه ايجاد رفت و آمد مطمئن هنوز هم سدي براي ساده ترين، ارزانترين و سالمترين راه حلِ راه بندان است. سال گذشته بخش حمل و نقل اعلام كرد كه بودجه خود را به ٢٣ ميليون پوند كاهش داده است؛ رقمي كه قرار بوده براي پروژه هاي دوچرخه سواري در شهرها به مصرف برسد. بجاي بازگرداندن اين مبلغ به خزانه داري، مي بايست تحقيق مي شد كه چرا اين پول مصرف نشده و از تكرار دوباره آن جلوگيري مي شد.
كمبود ظرفيت جاده ها به دنبال افزايش ظرفيت خودروها بالا گرفته و اينطور به نظر مي رسد كه هر چه خودرو بزرگتر باشد، سرنشينانش كمتر مي شوند. از چند استثناء مانند برنامه هاي #صادق_خان شهردار #لندن كه بگذريم، قدمي در راه تغيير اين شرايط برداشته نشده است. در شهري كه من زندگي مي كنم، زماني كه يك خيابان اصلي در دست تعمير بود، مردم شكايت داشتند كه براي رسيدن به محل كاري كه دو مايل فاصله دارد، نياز به يك ساعت و نيم وقت دارند! آنها مي توانستند بجايش در نيمي از زمان نامبرده #پياده و يا در ١/١٠ اين زمان با #دوچرخه به مقصد برسند. شهرداري موقعيت مناسبي براي رسيدگي داشت تا با نصب نوشته هايي در كنار جاده مردم را به استفاده از دو چرخ و يا از دو پاهايشان تشويق كند؛ اما همه زنداني در افكارشان، نشستند و دست روي دست گذاشتند.
🔴 و این درست قصه غم انگیز #تهران نیز هست! نیست؟
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
يادداشت زير که در دو بخش ارایه خواهد شد؛ نوشته #جرج_مانبيوت، George Monbiot، نويسنده بریتانیایی و مدرس دانشگاه است که به مناسبت #روز_جهانی_بدون_خودرو در روزنامه #گاردين منتشر شده و در حقیقت دادخواستی است علیه همه مدیران و رهبرانی که مسوول فاجعه ای به نام #ازدحام_خودرو در جهان امروز هستند!
👇👇👇
اين يك #اشتباه_بزرگ بود. اشتباهي عظيم در حد جهاني.
🔴براي هر فرد يك خودرو!🔴 يكي از احمقانه ترين قولهايي است كه سياستمداران به مردم دادند. گمان بر اين بود كه خودروها يك نياز ساده را برآورده مي كنند: رفت و آمد سريع و موثر. به يك شريان شهري زماني كه #مدرسه_ها باز هستند نگاه كنيد يا به يك جاده اصلي در يك روز تعطيل و از خود بپرسيد آيا سيستم موجود پاسخگوي چنين نيازي هست. گسترش بزرگ فضاي جاده ها، سرمايه گذاري سنگين در فلزات و سوخت فسيلي، آزادي نشستن در ميان ابري سمي را به همراه آورد، در همان حالي كه عقربه هاي ساعت عمر شما گذشت زمان را نشان مي دهند. آنچه در آغاز به نيت كمك بود، به راه بندان تبديل شد.
يك قدم از اين اوضاع آشفته به عقب بگذاريد و از خود بپرسيد: اگر قدرت اداره ميلياردها دلار كه سالانه- در بخش خصوصي و عمومي-در سيستم موجود حمل و نقل خرج مي شوند، بدست شما مي بود و مي خواستيد تلاش براي راهگشايي انجام داده باشيد، آيا اين مي توانست روش شما باشد؟ شايد تنها زماني كه قوه تخيل شما را با عمل جراحي قطع كرده بودند!
٣/٤ از مردمي كه در شهرها زندگي مي كنند، خواستار هواي پاك هستند. حتي در كشوري كوچك با جمعيت زياد و با اقتصادي بالغ مانند انگلستان، آنجا كه تغييرات به راحتي انجام مي گيرند، ما هنوز در مسیر اشتباه حركت مي كنيم. دولت به رخ مي كشد كه استفاده از خودرو، پس از دوران بحران اقتصادي، باز در حال رشد است و هر سال ٩ ميليارد پوند از پول ما را صرف جاده ها مي كند. بيش از نيمي از مسافتي كه خودروها در اين كشور طي مي كنند، كمتر از پنج مايل است: اين نشان بارز شكست سياست است. پس چرا مردم به جاي آن #دوچرخه_سواري نمي كنند؟ شايد به اين دليل كه شمار دوچرخه سواراني كه در تصادفات زخمي و يا كشته شده اند، از سال ٢٠٠٣ افزايش پيدا كرده است. اين رقم در حال حاضر ١٤٪ از كل سوانح را شامل مي شود. كوتاهي در راه ايجاد رفت و آمد مطمئن هنوز هم سدي براي ساده ترين، ارزانترين و سالمترين راه حلِ راه بندان است. سال گذشته بخش حمل و نقل اعلام كرد كه بودجه خود را به ٢٣ ميليون پوند كاهش داده است؛ رقمي كه قرار بوده براي پروژه هاي دوچرخه سواري در شهرها به مصرف برسد. بجاي بازگرداندن اين مبلغ به خزانه داري، مي بايست تحقيق مي شد كه چرا اين پول مصرف نشده و از تكرار دوباره آن جلوگيري مي شد.
كمبود ظرفيت جاده ها به دنبال افزايش ظرفيت خودروها بالا گرفته و اينطور به نظر مي رسد كه هر چه خودرو بزرگتر باشد، سرنشينانش كمتر مي شوند. از چند استثناء مانند برنامه هاي #صادق_خان شهردار #لندن كه بگذريم، قدمي در راه تغيير اين شرايط برداشته نشده است. در شهري كه من زندگي مي كنم، زماني كه يك خيابان اصلي در دست تعمير بود، مردم شكايت داشتند كه براي رسيدن به محل كاري كه دو مايل فاصله دارد، نياز به يك ساعت و نيم وقت دارند! آنها مي توانستند بجايش در نيمي از زمان نامبرده #پياده و يا در ١/١٠ اين زمان با #دوچرخه به مقصد برسند. شهرداري موقعيت مناسبي براي رسيدگي داشت تا با نصب نوشته هايي در كنار جاده مردم را به استفاده از دو چرخ و يا از دو پاهايشان تشويق كند؛ اما همه زنداني در افكارشان، نشستند و دست روي دست گذاشتند.
🔴 و این درست قصه غم انگیز #تهران نیز هست! نیست؟
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 پنجاه سال دروغ و تقلب در صنعت انرژی هسته ای فرانسه!
✅ گزارش جديدي از سازمان صلح سبز
اغلب #فرانسويها معمولا مشكلي با #نيروي_هسته_اي ندارند. هيچ كشور اروپايي به اندازه فرانسه براي توليد برق از نيرو هسته اي بهره برداري نكرده است؛ ٥٨ نيروگاه اتمي (در ١٩ جايگاه) در حال فعاليت هستند، كارخانه فرانسوي رآكتورسازي Areva توليدات خود را به سراسر دنيا صادر مي كند. اين بخش صنعت در فرانسه اما در حال حاضر دچار دردسر بزرگي شده است. ٥٥٪ از نيروگاههاي هسته اي فرانسوي به دليل جنس بدساخت قطعات آنها كه از بدو توليد وجود داشته، در خطر هستند. بخشي از اين نقايص در مخزن تحت فشار رآكتور و بخش ديگر در ژنراتورهاي بخار و ديگر اجزاي رآكتورها پيدا شده اند.
اين #رسوايي اندك اندك در حال آشکارشدن است و وسعت آن هنوز آشكار نيست. چندي پيش #سازمان_صلح_سبز به دفتر مهندسي فني Large & Associated در #لندن مأموريت داده بود تا به بررسي و تجزيه و تحليل اين موضوع بپردازند. گزارش اين دفتر وسعت اين ماجرا را نشان مي دهد؛ بيش از همه اينكه در طول دهها سال سياست اقتصادي خالي از وجدان شركت توليد كننده در ارتباط با مقررات سست و بي توجهي مسئولان دولتي در بخش نيرو به چنين نتيجه فاجعه آميزي منجر شده است. اين مشكل دست ساخت خانگي را نهايتا تنها با خاموش كردن رآكتور هاي نامبرده و جدا كردن اجزاي ناقص از آنها مي توان حل كرد.
كارخانه اي كه اين قطعات را تاكنون ارائه مي كرده، #فولادسازي Le Creusot Forge نام دارد كه از سال ٢٠٠٦ متعلق به كنسرن Areva است. اينطور بنظر مي رسد كه واقعيت جنس هاي بدساخت اين كارخانه سالها نكته اي آشكار بوده كه بر روي آن سرپوش مي گذاشتند و حتي براي اين قطعات گواهي هاي تقلبي صادر مي كردند. اينكه از چه زمان مديريت كنسرن Areva در جريان بوده، هنوز معلوم نيست؛ احتمالا از سال ٢٠٠٦ كه اين كارخانه فولاد سازي را برعهده گرفته است. اين بي نظمي و تقلب ها در كارخانه Creusot را مي توان تا سال ١٩٦٥ پيگيري كرد. ٤٠٠مورد از اينگونه تاكنون ثبت شده اند. سازمان نظارت بر انرژي اتمي فرانسه ASN همه تناقضات، تغييرات و ناديده گرفتن ها را در زمينه توليد قطعات در پرونده اي جمع آوري كرده است.
http://www.greenpeace.de/themen/energiewende-atomkraft/atomkraftwerke/kernfaeule-im-akw
🔴 پنجاه سال دروغ و تقلب در صنعت انرژی هسته ای فرانسه!
✅ گزارش جديدي از سازمان صلح سبز
اغلب #فرانسويها معمولا مشكلي با #نيروي_هسته_اي ندارند. هيچ كشور اروپايي به اندازه فرانسه براي توليد برق از نيرو هسته اي بهره برداري نكرده است؛ ٥٨ نيروگاه اتمي (در ١٩ جايگاه) در حال فعاليت هستند، كارخانه فرانسوي رآكتورسازي Areva توليدات خود را به سراسر دنيا صادر مي كند. اين بخش صنعت در فرانسه اما در حال حاضر دچار دردسر بزرگي شده است. ٥٥٪ از نيروگاههاي هسته اي فرانسوي به دليل جنس بدساخت قطعات آنها كه از بدو توليد وجود داشته، در خطر هستند. بخشي از اين نقايص در مخزن تحت فشار رآكتور و بخش ديگر در ژنراتورهاي بخار و ديگر اجزاي رآكتورها پيدا شده اند.
اين #رسوايي اندك اندك در حال آشکارشدن است و وسعت آن هنوز آشكار نيست. چندي پيش #سازمان_صلح_سبز به دفتر مهندسي فني Large & Associated در #لندن مأموريت داده بود تا به بررسي و تجزيه و تحليل اين موضوع بپردازند. گزارش اين دفتر وسعت اين ماجرا را نشان مي دهد؛ بيش از همه اينكه در طول دهها سال سياست اقتصادي خالي از وجدان شركت توليد كننده در ارتباط با مقررات سست و بي توجهي مسئولان دولتي در بخش نيرو به چنين نتيجه فاجعه آميزي منجر شده است. اين مشكل دست ساخت خانگي را نهايتا تنها با خاموش كردن رآكتور هاي نامبرده و جدا كردن اجزاي ناقص از آنها مي توان حل كرد.
كارخانه اي كه اين قطعات را تاكنون ارائه مي كرده، #فولادسازي Le Creusot Forge نام دارد كه از سال ٢٠٠٦ متعلق به كنسرن Areva است. اينطور بنظر مي رسد كه واقعيت جنس هاي بدساخت اين كارخانه سالها نكته اي آشكار بوده كه بر روي آن سرپوش مي گذاشتند و حتي براي اين قطعات گواهي هاي تقلبي صادر مي كردند. اينكه از چه زمان مديريت كنسرن Areva در جريان بوده، هنوز معلوم نيست؛ احتمالا از سال ٢٠٠٦ كه اين كارخانه فولاد سازي را برعهده گرفته است. اين بي نظمي و تقلب ها در كارخانه Creusot را مي توان تا سال ١٩٦٥ پيگيري كرد. ٤٠٠مورد از اينگونه تاكنون ثبت شده اند. سازمان نظارت بر انرژي اتمي فرانسه ASN همه تناقضات، تغييرات و ناديده گرفتن ها را در زمينه توليد قطعات در پرونده اي جمع آوري كرده است.
http://www.greenpeace.de/themen/energiewende-atomkraft/atomkraftwerke/kernfaeule-im-akw
Greenpeace
Kernfäule im AKW
AKW-Krise im Nachbarland Frankreich: In mehr als 50 Prozent der Atomkraftwerke sind bruchgefährdete Teile verbaut. Ein Greenpeace-Report enthüllt die Dimension des Skandals.
@darvishnameh
🔴بخش دوم و پایانی از دعوای دو روزنامه معتبر بریتانیا در مورد دوچرخه!🔴
در حقیقت براي مشكل راه بندان، #دوچرخه_سواري را سرزنش كردن بي معناست. كافي است محاسبه كنيم: يك خط معمولي خيابان مي تواند در ساعت ٢٠٠٠ خودرو را از خود عبور دهد يا ١٤ هزار دوچرخه. با امكانپذير ساختن دوچرخه سواري مطمئن براي مردم، با دوچرخه ها مي توان از فضاي كم خيابان بیشینه بهره را برد.
شمار خودروها در خيابانهاي #لندن در سالهاي اخير افزايش پيدا كرده؛ محصولي كه شامل ازدياد جمعيت، افزايش شركتهاي خصوصي تاكسيراني، جاده سازي و تعمير خيابانها و ناوگاني از خودروها باري براي تحويل دادن اجناسي كه از طريق اينترنت سفارش داده مي شوند. تجربه نشان داده كه پرداخت ماليات براي راه بندان سبب كاهش تعداد خودروها در خيابان مي شود. در #لندن چنين هزينه اي وجود دارد، اما موثر بودن آن در سالهاي اخير كاهش پيدا كرده، بويژه از زماني كه #بوريس_جانسون پس از انتخابش به عنوان شهردار مانع گسترش چنين محدوده اي در جهت غرب لندن شد. اين حركت در آنزمان بسيار مردم پسند بود؛ چيزي كه البته غير معمول نيست. همان كساني كه از راه بندان شكايت دارند، از راندن خودرو و استفاده از تاكسي هاي ارزانقيمت لذت مي برند و وسايل خود را كه در اينترنت سفارش داده اند، از طريق خودروهاي باري تحويل مي گيرند. و اين دقيقا نكته پارادوكس در قلب اين ماجراست-دوچرخه سواري يكي از راههايي است كه سياستمداران مي توانند با آن به سادگي برنده شوند. مقدار كمي از فضاي خيابانها و جاده ها را به مسيرهاي مناسب دوچرخه سواري اختصاص دهند، همانطور كه در ديگر شهرها مشاهده مي شود، و مردم بيشتري دوچرخه سواري خواهند كرد، و از اينطريق فضا نيز براي خودروها و كاميونها آزادتر خواهد شد. دوچرخه ها راه حل هستند و نه مشكل.
اگر كه شما واقعا جاه طلب هستيد، مي توانيد حتي انگيزه استفاده از #دوچرخه_هاي_برقي ويژه باربري را براي تحويل بسته هاي كوچكتر پيشنهاد كنيد كه در حال حاضر با خودروهاي باربري كه ترافيك را سنگين مي كنند، حمل مي شوند. اما ظاهرا براي برخي آسانتر است تا يك اقليت را سرزنش كنند، بجاي آنكه ايده اي از خود ارائه دهند.
https://www.theguardian.com/environment/bike-blog/2016/oct/06/cycle-lanes-dont-cause-traffic-jams-theyre-part-of-the-solution
🔴بخش دوم و پایانی از دعوای دو روزنامه معتبر بریتانیا در مورد دوچرخه!🔴
در حقیقت براي مشكل راه بندان، #دوچرخه_سواري را سرزنش كردن بي معناست. كافي است محاسبه كنيم: يك خط معمولي خيابان مي تواند در ساعت ٢٠٠٠ خودرو را از خود عبور دهد يا ١٤ هزار دوچرخه. با امكانپذير ساختن دوچرخه سواري مطمئن براي مردم، با دوچرخه ها مي توان از فضاي كم خيابان بیشینه بهره را برد.
شمار خودروها در خيابانهاي #لندن در سالهاي اخير افزايش پيدا كرده؛ محصولي كه شامل ازدياد جمعيت، افزايش شركتهاي خصوصي تاكسيراني، جاده سازي و تعمير خيابانها و ناوگاني از خودروها باري براي تحويل دادن اجناسي كه از طريق اينترنت سفارش داده مي شوند. تجربه نشان داده كه پرداخت ماليات براي راه بندان سبب كاهش تعداد خودروها در خيابان مي شود. در #لندن چنين هزينه اي وجود دارد، اما موثر بودن آن در سالهاي اخير كاهش پيدا كرده، بويژه از زماني كه #بوريس_جانسون پس از انتخابش به عنوان شهردار مانع گسترش چنين محدوده اي در جهت غرب لندن شد. اين حركت در آنزمان بسيار مردم پسند بود؛ چيزي كه البته غير معمول نيست. همان كساني كه از راه بندان شكايت دارند، از راندن خودرو و استفاده از تاكسي هاي ارزانقيمت لذت مي برند و وسايل خود را كه در اينترنت سفارش داده اند، از طريق خودروهاي باري تحويل مي گيرند. و اين دقيقا نكته پارادوكس در قلب اين ماجراست-دوچرخه سواري يكي از راههايي است كه سياستمداران مي توانند با آن به سادگي برنده شوند. مقدار كمي از فضاي خيابانها و جاده ها را به مسيرهاي مناسب دوچرخه سواري اختصاص دهند، همانطور كه در ديگر شهرها مشاهده مي شود، و مردم بيشتري دوچرخه سواري خواهند كرد، و از اينطريق فضا نيز براي خودروها و كاميونها آزادتر خواهد شد. دوچرخه ها راه حل هستند و نه مشكل.
اگر كه شما واقعا جاه طلب هستيد، مي توانيد حتي انگيزه استفاده از #دوچرخه_هاي_برقي ويژه باربري را براي تحويل بسته هاي كوچكتر پيشنهاد كنيد كه در حال حاضر با خودروهاي باربري كه ترافيك را سنگين مي كنند، حمل مي شوند. اما ظاهرا براي برخي آسانتر است تا يك اقليت را سرزنش كنند، بجاي آنكه ايده اي از خود ارائه دهند.
https://www.theguardian.com/environment/bike-blog/2016/oct/06/cycle-lanes-dont-cause-traffic-jams-theyre-part-of-the-solution
the Guardian
Cycle lanes don’t cause traffic jams: they’re part of the solution
The theory that bike routes clog motor traffic has moved from the internet to the newspapers. It’s time to counter the myth
@darvishnameh
🔴عیار تشخیص یک شهر خوب چیست؟🔴
بخش دوم: چگونه شهرها را خفه کردیم؟!
🔴چرا امروزه شهرها براي مردم ساخته نمي شوند؟
✅چون در طراحي شهرها در طول نيم قرن گذشته دو پارادايم زیر تسلط داشتند:
١- يك معماري نوين با طراحي ساختمانهاي بسيار بلند، فضاهاي سبز كسالت بار و راههاي طولاني از نقطه A به B
و ٢- رفت و آمد خودروها.
پيشترها شرايط متفاوتي وجود داشت. در طول قرنها شهرها در يك پروسه آهسته و مداوم رشد مي كردند. مردم پياده با سرعت ٥ كيلومتر در ساعت تردد مي كردند، مسافتها قابل اندازه گيري بودند و خيابانها باريك و متنوع. با معجزه اقتصادي همه چيز به شكل مفرط تغيير پيدا كرد. خودروها بر خيابانها تسلط پيدا كردند، حد متوسط سرعت به ٦٠ كيلومتر در ساعت رسيد، طراحي شهر به طراحي رفت و آمد تبديل شد. هيچكس به نتيجه #مدرنيسم فكر نكرد. امروزه مي دانيم: براي آنكه زندگي را در يك شهر #خفه كنيم، وسيله اي موثرتر از #خودروها و #آسمانخراشها وجود ندارند. با توجه به محبوبيت زندگي شهري براي طراحان شهرها چاره ديگري نمي ماند جز اينكه ساختمانهاي بلند و به هم فشرده بسازند. به طور مثال در شهر ٨ ميليون نفري #لندن در حال حاضر مجموعه اي از ساختمانهاي بسيار بلند در حال ساخته شدن هستند. آيا مي دانستيد كه در بخشي از مناطق #بارسلونا، تراكم جمعيت از #منهتان_نيويورك با آسمانخراشهايش بيشتر است؟ همينطور #پاريس و #ونيز شهرهايي با تراكم جمعيت بزرگ هستند، اما با اين وجود شهرهايی قابل زندگي هستند. چرا؟ چون معماران اين شهرها #مسئله_تراكم را از راه هوشمندانه اي غير از روي هم ساختن طبقه ها، حل كرده اند. ساخت #ساختمانهای_بلند پاسخ #معماران_تنبل به تراكم (جمعيت) است.
🔴چه استدلالي در برابر #ساختمانهاي_بلند با معماري خوب وجود دارد؟
✅از جمله سيستم جهت يابي انساني ما. تا طبقه چهارم و پنجم يك ساختمان ما هنوز خود را جزيي از شهر حس مي كنيم، بالاتر از آن بخشي از ترافيك هوايي مي شويم. همچنين براي بافت شهري، ساختمانهاي بلند با ايجاد ديناميك ويژه #بادها و با نماي سردشان زيانبار هستند.
🔴امروز بسياري از شهرها تلاش مي كنند تا با نمادهاي خارق العاده امتياز كسب كند. شما ساختمانهايي با روش معماري Signature Architecture از كساني مانند رِم كول هاس، فرانك گِري و يا نورمن فاستر "فضولات پرندگان" نام گذاشته ايد. چرا؟
✅چون آنچه كه اين ستارگان دنياي معماري در شهرها ساخته اند، مانند ريختن #فضولات_پرندگان از آسمان به روي زمين است. بسياري از طراحان گمان مي كنند كه معماري به فُرم و شكل مربوط است. موضوع چيزهايي هستند كه بين ساختمانها در جريانند. طراحي زندگي بين ساختمانها پيچيده تر از يك قطعه معماري است.
🔴همكارانتان را سخت سرزنش مي كنيد؟
✅زماني كه يك معمار جوان بودم، مجذوب ابهت ساختمانهاي بلند بودم. از ستارگان مورد علاقه من اسكار ني ماير با طرحهاي شگفت آورش براي #برازيليا، پايتخت #برزيل بود. اما مدتي بعد عاشق همسر فعليم شدم، يك روانشناس كه از من سوال ساده اي پرسيد: معماري شما (معماران) با انسانهايي كه بعدا در اين ساختمانهاي بلند و يا اطراف آنها مي بايست زندگي كنند، چه مي كند؟
🔴پاسختان چه بود؟
✅هيچ پاسخي نداشتم. و آنطور كه معلوم شد، ديگر همكاران منهم پاسخي نداشتند. هيچكدام به عواقب كارمان فكر نكرده بوديم!
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴عیار تشخیص یک شهر خوب چیست؟🔴
بخش دوم: چگونه شهرها را خفه کردیم؟!
🔴چرا امروزه شهرها براي مردم ساخته نمي شوند؟
✅چون در طراحي شهرها در طول نيم قرن گذشته دو پارادايم زیر تسلط داشتند:
١- يك معماري نوين با طراحي ساختمانهاي بسيار بلند، فضاهاي سبز كسالت بار و راههاي طولاني از نقطه A به B
و ٢- رفت و آمد خودروها.
پيشترها شرايط متفاوتي وجود داشت. در طول قرنها شهرها در يك پروسه آهسته و مداوم رشد مي كردند. مردم پياده با سرعت ٥ كيلومتر در ساعت تردد مي كردند، مسافتها قابل اندازه گيري بودند و خيابانها باريك و متنوع. با معجزه اقتصادي همه چيز به شكل مفرط تغيير پيدا كرد. خودروها بر خيابانها تسلط پيدا كردند، حد متوسط سرعت به ٦٠ كيلومتر در ساعت رسيد، طراحي شهر به طراحي رفت و آمد تبديل شد. هيچكس به نتيجه #مدرنيسم فكر نكرد. امروزه مي دانيم: براي آنكه زندگي را در يك شهر #خفه كنيم، وسيله اي موثرتر از #خودروها و #آسمانخراشها وجود ندارند. با توجه به محبوبيت زندگي شهري براي طراحان شهرها چاره ديگري نمي ماند جز اينكه ساختمانهاي بلند و به هم فشرده بسازند. به طور مثال در شهر ٨ ميليون نفري #لندن در حال حاضر مجموعه اي از ساختمانهاي بسيار بلند در حال ساخته شدن هستند. آيا مي دانستيد كه در بخشي از مناطق #بارسلونا، تراكم جمعيت از #منهتان_نيويورك با آسمانخراشهايش بيشتر است؟ همينطور #پاريس و #ونيز شهرهايي با تراكم جمعيت بزرگ هستند، اما با اين وجود شهرهايی قابل زندگي هستند. چرا؟ چون معماران اين شهرها #مسئله_تراكم را از راه هوشمندانه اي غير از روي هم ساختن طبقه ها، حل كرده اند. ساخت #ساختمانهای_بلند پاسخ #معماران_تنبل به تراكم (جمعيت) است.
🔴چه استدلالي در برابر #ساختمانهاي_بلند با معماري خوب وجود دارد؟
✅از جمله سيستم جهت يابي انساني ما. تا طبقه چهارم و پنجم يك ساختمان ما هنوز خود را جزيي از شهر حس مي كنيم، بالاتر از آن بخشي از ترافيك هوايي مي شويم. همچنين براي بافت شهري، ساختمانهاي بلند با ايجاد ديناميك ويژه #بادها و با نماي سردشان زيانبار هستند.
🔴امروز بسياري از شهرها تلاش مي كنند تا با نمادهاي خارق العاده امتياز كسب كند. شما ساختمانهايي با روش معماري Signature Architecture از كساني مانند رِم كول هاس، فرانك گِري و يا نورمن فاستر "فضولات پرندگان" نام گذاشته ايد. چرا؟
✅چون آنچه كه اين ستارگان دنياي معماري در شهرها ساخته اند، مانند ريختن #فضولات_پرندگان از آسمان به روي زمين است. بسياري از طراحان گمان مي كنند كه معماري به فُرم و شكل مربوط است. موضوع چيزهايي هستند كه بين ساختمانها در جريانند. طراحي زندگي بين ساختمانها پيچيده تر از يك قطعه معماري است.
🔴همكارانتان را سخت سرزنش مي كنيد؟
✅زماني كه يك معمار جوان بودم، مجذوب ابهت ساختمانهاي بلند بودم. از ستارگان مورد علاقه من اسكار ني ماير با طرحهاي شگفت آورش براي #برازيليا، پايتخت #برزيل بود. اما مدتي بعد عاشق همسر فعليم شدم، يك روانشناس كه از من سوال ساده اي پرسيد: معماري شما (معماران) با انسانهايي كه بعدا در اين ساختمانهاي بلند و يا اطراف آنها مي بايست زندگي كنند، چه مي كند؟
🔴پاسختان چه بود؟
✅هيچ پاسخي نداشتم. و آنطور كه معلوم شد، ديگر همكاران منهم پاسخي نداشتند. هيچكدام به عواقب كارمان فكر نكرده بوديم!
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 خودروهایی که در اروپا #منفورتر و در ایران #محبوب_تر می شوند!🔴
تازه ترین گزارش #آژانس_محیط_زیست_اروپا حکایت از آن دارد که پس از #ایتالیا، #انگلستان دومین کشوری است که بالاترین میزان مرگ سالانه ناشی از #آلودگی_هوا با #دی_اکسید_نیتروژن در اروپا را دارد. این گزارش تنها چند روز پس از حکم یک دادگاه عالی در #بریتانیا که به دولت این کشور اخطار داده که تا آوریل سال ۲۰۱۷ اقدامات جدی تری برای مبارزه با آلودگی هوا ارایه دهد، منتشر شده است.
این آژانس از مرگ زودرس ۱۱۹۴۰ نفر در سال ۲۰۱۳ به دنبال بیماری های ناشی از آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن - یک گاز سمی که از سوخت موتورهای دیزل نتیجه می شود و موجب بیماری های دستگاه تنفسی می شود- نام می برد. البته این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۲ که بالغ بر ۱۴ هزار نفر می بود، کاهش پیدا کرده؛ اما هنوز هم در اروپا در مقام دوم قرار دارد. آژانس محیط زیست همچنین از بریتانیا به عنوان مرکز تولید دی اکسید نیتروژن در اروپا نام می برد. در خیابان Marylebone در #لندن بالاترین مقدار این گاز سمی که دو برابر بیشتر از حد مجاز تعیین شده در #اتحادیه_اروپاست، اندازه گیری شده.
کنشگران بر این عقیده هستند که انگلستان - که از سال ۲۰۱۰ حد مجاز این آلاینده در اتحادیه اروپا را به طور مداوم خدشه دار کرده است- می بایست عملکردهای جدی تری در این زمینه به اجرا بگذارد. جیمز تورنتون، مدیر دفتر وکالت محیط زیستی Client Earth که به دادگاه شکایت برده است، ابراز می کند که گزارش آژانس محیط زیستی اروپا اکنون انگلستان را در ارتباط با مرگ زودرس به دنبال بیماری های ناشی از دی اکسید نیتروژن در هوا، در موقعیت بسیار دشواری قرار می دهد و دولت می بایست که به دلیل این ارقام، شرمسار باشد و به حفظ سلامتی مردم کشورش بپردازد.
ایتالیا و انگلستان هر دو به یک نسبت دارای موتورهای دیزل هستند، اما در ایتالیا مشکل دی اکسید نیتروژن تولید شده از صنایع این معضل را تشدید می کند. آژانس محیط زیست اروپا شمار مرگ زودرس ناشی از تأثیر دی اکسید نیتروژن روی دستگاه تنفسی را در اروپا در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۱۷ هزار نفر تخمین می زند. با آنکه از آغاز قرن بیست و یکم به دلیل استانداردهای جدید مقدار دی اکسید نیتروژن تولید شده از موتورهای دیزل رو به کاهش است، اما آژانس می گوید: از هر ده ایستگاه یک ایستگاه همیشه مقدار بالاتری از حد مجاز این آلاینده را اندازه گیری می کند. مدیر اجرایی آژانس می گوید: کاهش انتشار آلاینده ها به بهبود کیفیت هوا کمک کرده است، اما هنوز نه تا آن اندازه که به سلامتی انسان و محیط زیست آسیبی وارد نشود.
خانم کاترین بِردِر، از اعضای لیبرال #پارلمان_اروپا می گوید :«اگر من به جای سیاستمدار، یک پزشک می بودم، امروز یک نسخه با هشداری جدی درباره سلامتی مردم به دولت انگلستان تجویز می کردم. دولت این کشور اجازه ساخت یک باند جدید در فرودگاه Heathrow را صادر کرده، با آنکه از شدت آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن در محدوده این فرودگاه به خوبی باخبر است.»
🔴 دریافت کنندگان عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که حتی خودروهای با استاندارد یورو ۶ در انگلستان و ایتالیا هم نتوانسته مشکل آلودگی هوا و مرگ بیش از ۱۷ هزار نفر را مانع شود! بی دلیل نیست که سیاستمداران در #دانمارک، #نروژ، #هلند و ... در پی کاهش ترددهای موتوری و افزایش #دوچرخه_سواری هستند! اما در و دیوار شهرهای ما پر از تبلیغ خودروهای گوناگون است!
https://www.theguardian.com/environment/2016/nov/23/uk-has-second-highest-number-of-deaths-from-no2-pollution-in-europe
🔴 خودروهایی که در اروپا #منفورتر و در ایران #محبوب_تر می شوند!🔴
تازه ترین گزارش #آژانس_محیط_زیست_اروپا حکایت از آن دارد که پس از #ایتالیا، #انگلستان دومین کشوری است که بالاترین میزان مرگ سالانه ناشی از #آلودگی_هوا با #دی_اکسید_نیتروژن در اروپا را دارد. این گزارش تنها چند روز پس از حکم یک دادگاه عالی در #بریتانیا که به دولت این کشور اخطار داده که تا آوریل سال ۲۰۱۷ اقدامات جدی تری برای مبارزه با آلودگی هوا ارایه دهد، منتشر شده است.
این آژانس از مرگ زودرس ۱۱۹۴۰ نفر در سال ۲۰۱۳ به دنبال بیماری های ناشی از آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن - یک گاز سمی که از سوخت موتورهای دیزل نتیجه می شود و موجب بیماری های دستگاه تنفسی می شود- نام می برد. البته این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۲ که بالغ بر ۱۴ هزار نفر می بود، کاهش پیدا کرده؛ اما هنوز هم در اروپا در مقام دوم قرار دارد. آژانس محیط زیست همچنین از بریتانیا به عنوان مرکز تولید دی اکسید نیتروژن در اروپا نام می برد. در خیابان Marylebone در #لندن بالاترین مقدار این گاز سمی که دو برابر بیشتر از حد مجاز تعیین شده در #اتحادیه_اروپاست، اندازه گیری شده.
کنشگران بر این عقیده هستند که انگلستان - که از سال ۲۰۱۰ حد مجاز این آلاینده در اتحادیه اروپا را به طور مداوم خدشه دار کرده است- می بایست عملکردهای جدی تری در این زمینه به اجرا بگذارد. جیمز تورنتون، مدیر دفتر وکالت محیط زیستی Client Earth که به دادگاه شکایت برده است، ابراز می کند که گزارش آژانس محیط زیستی اروپا اکنون انگلستان را در ارتباط با مرگ زودرس به دنبال بیماری های ناشی از دی اکسید نیتروژن در هوا، در موقعیت بسیار دشواری قرار می دهد و دولت می بایست که به دلیل این ارقام، شرمسار باشد و به حفظ سلامتی مردم کشورش بپردازد.
ایتالیا و انگلستان هر دو به یک نسبت دارای موتورهای دیزل هستند، اما در ایتالیا مشکل دی اکسید نیتروژن تولید شده از صنایع این معضل را تشدید می کند. آژانس محیط زیست اروپا شمار مرگ زودرس ناشی از تأثیر دی اکسید نیتروژن روی دستگاه تنفسی را در اروپا در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۱۷ هزار نفر تخمین می زند. با آنکه از آغاز قرن بیست و یکم به دلیل استانداردهای جدید مقدار دی اکسید نیتروژن تولید شده از موتورهای دیزل رو به کاهش است، اما آژانس می گوید: از هر ده ایستگاه یک ایستگاه همیشه مقدار بالاتری از حد مجاز این آلاینده را اندازه گیری می کند. مدیر اجرایی آژانس می گوید: کاهش انتشار آلاینده ها به بهبود کیفیت هوا کمک کرده است، اما هنوز نه تا آن اندازه که به سلامتی انسان و محیط زیست آسیبی وارد نشود.
خانم کاترین بِردِر، از اعضای لیبرال #پارلمان_اروپا می گوید :«اگر من به جای سیاستمدار، یک پزشک می بودم، امروز یک نسخه با هشداری جدی درباره سلامتی مردم به دولت انگلستان تجویز می کردم. دولت این کشور اجازه ساخت یک باند جدید در فرودگاه Heathrow را صادر کرده، با آنکه از شدت آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن در محدوده این فرودگاه به خوبی باخبر است.»
🔴 دریافت کنندگان عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که حتی خودروهای با استاندارد یورو ۶ در انگلستان و ایتالیا هم نتوانسته مشکل آلودگی هوا و مرگ بیش از ۱۷ هزار نفر را مانع شود! بی دلیل نیست که سیاستمداران در #دانمارک، #نروژ، #هلند و ... در پی کاهش ترددهای موتوری و افزایش #دوچرخه_سواری هستند! اما در و دیوار شهرهای ما پر از تبلیغ خودروهای گوناگون است!
https://www.theguardian.com/environment/2016/nov/23/uk-has-second-highest-number-of-deaths-from-no2-pollution-in-europe
the Guardian
UK has second-highest number of deaths from NO2 pollution in Europe
Only Italy has more annual deaths from nitrogen dioxide, according to a report by the European Environment Agency
@darvishnameh
🔴از آمستردام تا تهران چقدر راه است؟!🔴
برای بسیاری از کنشگران #دوچرخه_سوار و مسئولان در حوضه حمل و نقل در #لندن، #هلند یک سنگ محک برای سیاستهای دوچرخه سواری در مناطق شهری به شمار می آید. دلیل آن هم بسیار ساده است. در سال ۲۰۱۴ در آمستردام ۳۲٪ از وسایل رفت و آمد به دوچرخه سواران اختصاص داشت؛ تنها رقیب آنها عابران پیاده محسوب می شوند. چگونه آمستردام به یک سرمشق در امر دوچرخه سواری تبدیل شده و #لندن چگونه می تواند از آن بیاموزد؟
خانم #روت_اولدِنسیل، استاد دانشگاه #آیندهوون و دوچرخه سوار، یکی از نگارندگان کتابی با نام «شهرهای دوچرخه‌سواری: یک تجربه اروپایی» است که اخیراً منتشر شده. در این کتاب او و نویسنده دیگری؛ از آمستردام با عنوان پایتخت دوچرخه سواری دنیا که اتفاقی به این مرحله رسیده نام می برند! هفته گذشته، در مراسم معرفی این کتاب در لندن، خانم اولدنسیل ابراز کرد که برتری آمستردام در دوچرخه سواری در واقع یکجور اتفاق بوده! داستان دوچرخه‌سواری که این خانم از آمستردام تعریف می کند، آن داستان رؤیایی از طراحی خیابانها که همه چیز از آنجا سرچشمه گرفته و مسئولان از شهر ارائه می دهند، نیست! بلکه مجموعه ای است از گزینه های مختلف که در طول زمان به یکدیگر پیوسته اند و در این مدت هم سیاست در محدوده دوچرخه سواری هیچگاه بیشتر از تغییر شرایط بر اساس نیاز نبوده است.
سقوط ۷۵ درصدی دوچرخه سواری در آمستردام پس از اوج آن در سال های ۱۹۵۰ میلادی در سال های اخیر، به روندی افزایشی رفته رفته تبدیل شده است. در طول سالها دوچرخه سواری به عنوان سدی بر سر راه مدرنیسم به شمار می آمد. در کتاب مورد اشاره، عکسی از سال ۱۹۵۷ از خیابان پر رفت و آمد و مرکز تجاری آمستردام، Leidsestraat مشاهده می شود و دوچرخه سواران و #ترامواها را نشان می دهد که همگی بر سر فضای یک خیابان با یکدیگر رقابت دارند. چیزی می بایست شرایط در این شاهرگ شهر را تغییر دهد. و این تغییر انجام شد. عکسها از سال ۱۹۷۱ نشان می دهند که دوچرخه ها از این خیابان تبعید شدند.
خانم اولدنسیل به این نکته اشاره می کند که دوچرخه سواری در آمستردام برای سالها امری در ارتباط با سطح اجتماعی مردم به شمار می آمده. دوچرخه سواران منسوب به سطح پایین جامعه بودند و از دیدگاه مسئولان رفتار آنها خودسرانه، غیرقابل پیش‌بینی و به عنوان سدی برای آینده خودروها محسوب می شده. نخستین مسیر دوچرخه سواری که در اوایل سال های ۱۹۳۰ میلادی عرضه شد، بیشتر برای به حاشیه کشیدن دوچرخه سواران بود تا تشویق مردم به اینکار. اما از اواسط دهه هفتاد گروههای اجتماعی دیگری شکل گرفتند. جنبش پادفرهنگ در آمستردام به همراه دیگر گروهها در جریان توسعه مجدد و مقاومت در برابر خودروها، مدعی میراث فرهنگ دوچرخه‌سواری شهر خود شدند. از آن پس مسئولان شهری دوچرخه‌سواری را چون بخشی از سیاستهای خود پذیرفتند که البته نیت آنها بیشتر جنبه پراگماتیک داشت تا یک تغییر اساسی. امروز در مرکز شهر آمستردم صفهای چهار کیلومتری از دوچرخه سواران را می توان مشاهده کرد که خانم اولدنسیل آنرا ترکیبی از یک جنبش اجتماعی، مقاومت سرسختانه فرهنگ دوچرخه سواری و ترکیبی از سیاست پراگماتیک طرفداری از دوچرخه سواری و محدود کردن خودرو ها، استفاده از هر سانتیمتر خیابانها، سرمایه‌گذاری موثر و مقرون به صرفه و شمار محدودی از پروژه هایی برای زیرساخت خیابانها می داند.
کتاب خانم اولدنسیل به آنچه که تاریخچه دوچرخه‌سواری در ۱۴ شهر اروپایی بوده، نگاه می کند و از ۵ نکته که موجب شکوفایی این فرهنگ در برخی شهرها و کمرنگ شدن آن در برخی دیگر شده است، نام می برد: طبیعت و چشم انداز شهر، دسترسی به گزینه های متفاوت برای رفت و آمد از جمله وسایل نقلیه عمومی، جایگاه دوچرخه‌سواری در میان سیاستهای ترافیک شهر، تأثیرات جنبش های اجتماعی و تغییر در وضعیت فرهنگ دوچرخه‌سواری از وسیله ای برای تردد افراد فقیر به ابزاری برای مردم در همه سطوح.
آنچه ما اما نیاز داریم، زیر ساختی برای زندگی خیابانی است: ارتباط مردم با یکدیگر و نه جدا ساختن آنها.
اگرچه داستانی که خانم اولدنسیل از آمستردام تعریف می کند شامل جدال بین #ترامواها و تخریب خیابانها برای ساختن مترو از یک جهت و از جهتی دیگر دوچرخه سواران است، اما او ترجیح می دهد که منافع عابران پیاده، دوچرخه سواران و آنها که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند، با هم همراهی کنند و مکمل یکدیگر باشند. یک شهر می بایست جایی برای زندگی مشترک باشد و نه مکانی برای مسابقه با یکدیگر. داستان آمستردام داستان شهری است که آنجا هزینه داشتن خودروها آنچنان سنگین شده که جای پارک آنها اکنون به دوچرخه سواران تعلق دارد.
https://www.theguardian.com/uk-news/davehillblog/2016/nov/26/london-cycling-and-the-by-chance-success-of-amsterdam
🔴از آمستردام تا تهران چقدر راه است؟!🔴
برای بسیاری از کنشگران #دوچرخه_سوار و مسئولان در حوضه حمل و نقل در #لندن، #هلند یک سنگ محک برای سیاستهای دوچرخه سواری در مناطق شهری به شمار می آید. دلیل آن هم بسیار ساده است. در سال ۲۰۱۴ در آمستردام ۳۲٪ از وسایل رفت و آمد به دوچرخه سواران اختصاص داشت؛ تنها رقیب آنها عابران پیاده محسوب می شوند. چگونه آمستردام به یک سرمشق در امر دوچرخه سواری تبدیل شده و #لندن چگونه می تواند از آن بیاموزد؟
خانم #روت_اولدِنسیل، استاد دانشگاه #آیندهوون و دوچرخه سوار، یکی از نگارندگان کتابی با نام «شهرهای دوچرخه‌سواری: یک تجربه اروپایی» است که اخیراً منتشر شده. در این کتاب او و نویسنده دیگری؛ از آمستردام با عنوان پایتخت دوچرخه سواری دنیا که اتفاقی به این مرحله رسیده نام می برند! هفته گذشته، در مراسم معرفی این کتاب در لندن، خانم اولدنسیل ابراز کرد که برتری آمستردام در دوچرخه سواری در واقع یکجور اتفاق بوده! داستان دوچرخه‌سواری که این خانم از آمستردام تعریف می کند، آن داستان رؤیایی از طراحی خیابانها که همه چیز از آنجا سرچشمه گرفته و مسئولان از شهر ارائه می دهند، نیست! بلکه مجموعه ای است از گزینه های مختلف که در طول زمان به یکدیگر پیوسته اند و در این مدت هم سیاست در محدوده دوچرخه سواری هیچگاه بیشتر از تغییر شرایط بر اساس نیاز نبوده است.
سقوط ۷۵ درصدی دوچرخه سواری در آمستردام پس از اوج آن در سال های ۱۹۵۰ میلادی در سال های اخیر، به روندی افزایشی رفته رفته تبدیل شده است. در طول سالها دوچرخه سواری به عنوان سدی بر سر راه مدرنیسم به شمار می آمد. در کتاب مورد اشاره، عکسی از سال ۱۹۵۷ از خیابان پر رفت و آمد و مرکز تجاری آمستردام، Leidsestraat مشاهده می شود و دوچرخه سواران و #ترامواها را نشان می دهد که همگی بر سر فضای یک خیابان با یکدیگر رقابت دارند. چیزی می بایست شرایط در این شاهرگ شهر را تغییر دهد. و این تغییر انجام شد. عکسها از سال ۱۹۷۱ نشان می دهند که دوچرخه ها از این خیابان تبعید شدند.
خانم اولدنسیل به این نکته اشاره می کند که دوچرخه سواری در آمستردام برای سالها امری در ارتباط با سطح اجتماعی مردم به شمار می آمده. دوچرخه سواران منسوب به سطح پایین جامعه بودند و از دیدگاه مسئولان رفتار آنها خودسرانه، غیرقابل پیش‌بینی و به عنوان سدی برای آینده خودروها محسوب می شده. نخستین مسیر دوچرخه سواری که در اوایل سال های ۱۹۳۰ میلادی عرضه شد، بیشتر برای به حاشیه کشیدن دوچرخه سواران بود تا تشویق مردم به اینکار. اما از اواسط دهه هفتاد گروههای اجتماعی دیگری شکل گرفتند. جنبش پادفرهنگ در آمستردام به همراه دیگر گروهها در جریان توسعه مجدد و مقاومت در برابر خودروها، مدعی میراث فرهنگ دوچرخه‌سواری شهر خود شدند. از آن پس مسئولان شهری دوچرخه‌سواری را چون بخشی از سیاستهای خود پذیرفتند که البته نیت آنها بیشتر جنبه پراگماتیک داشت تا یک تغییر اساسی. امروز در مرکز شهر آمستردم صفهای چهار کیلومتری از دوچرخه سواران را می توان مشاهده کرد که خانم اولدنسیل آنرا ترکیبی از یک جنبش اجتماعی، مقاومت سرسختانه فرهنگ دوچرخه سواری و ترکیبی از سیاست پراگماتیک طرفداری از دوچرخه سواری و محدود کردن خودرو ها، استفاده از هر سانتیمتر خیابانها، سرمایه‌گذاری موثر و مقرون به صرفه و شمار محدودی از پروژه هایی برای زیرساخت خیابانها می داند.
کتاب خانم اولدنسیل به آنچه که تاریخچه دوچرخه‌سواری در ۱۴ شهر اروپایی بوده، نگاه می کند و از ۵ نکته که موجب شکوفایی این فرهنگ در برخی شهرها و کمرنگ شدن آن در برخی دیگر شده است، نام می برد: طبیعت و چشم انداز شهر، دسترسی به گزینه های متفاوت برای رفت و آمد از جمله وسایل نقلیه عمومی، جایگاه دوچرخه‌سواری در میان سیاستهای ترافیک شهر، تأثیرات جنبش های اجتماعی و تغییر در وضعیت فرهنگ دوچرخه‌سواری از وسیله ای برای تردد افراد فقیر به ابزاری برای مردم در همه سطوح.
آنچه ما اما نیاز داریم، زیر ساختی برای زندگی خیابانی است: ارتباط مردم با یکدیگر و نه جدا ساختن آنها.
اگرچه داستانی که خانم اولدنسیل از آمستردام تعریف می کند شامل جدال بین #ترامواها و تخریب خیابانها برای ساختن مترو از یک جهت و از جهتی دیگر دوچرخه سواران است، اما او ترجیح می دهد که منافع عابران پیاده، دوچرخه سواران و آنها که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند، با هم همراهی کنند و مکمل یکدیگر باشند. یک شهر می بایست جایی برای زندگی مشترک باشد و نه مکانی برای مسابقه با یکدیگر. داستان آمستردام داستان شهری است که آنجا هزینه داشتن خودروها آنچنان سنگین شده که جای پارک آنها اکنون به دوچرخه سواران تعلق دارد.
https://www.theguardian.com/uk-news/davehillblog/2016/nov/26/london-cycling-and-the-by-chance-success-of-amsterdam
the Guardian
London cycling and the “by chance” success of Amsterdam
A new book about the cycling cultures of Dutch and other European cities offers some valuable guidance for London
@darvishnameh
🔴 #تهران چند سال دیگر به #کپنهاگ میرسد؟!
#سنسورهاي_آمارگيري دوچرخه در كپنهاگ در ماه گذشته (نوامبر) ركورد جديدي را ثبت كردند: اكنون در قلب اين شهر شمار دوچرخه ها بيشتر از خودروهاست؛ به طور دقيق ٢٦٥٧٠٠ دوچرخه در برابر ٢٥٢٦٠٠ خودرو.
شوراي شهر كپنهاگ از سال ١٩٧٠ به شمارش وسايل نقليه پرداخته است؛ از آن زمان كه ٣٥١١٣٣ خودرو و ١٠٠٠٧١ دوچرخه در خيابانها تردد مي كردند.
تلاش كپنهاگ براي ساختن يك شهر دوچرخه سواري ارزشش را داشته: در طول ٢٠ سال گذشته رفت و آمد با دوچرخه ٦٨٪ افزايش يافته. كلاوس بوندام، شهردار در بين سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ و اكنون رئيس فدراسيون دوچرخه سواري دانمارك، اعتقاد دارد كه در واقع يك رهبري سياسي قدرتمند توانسته به اين نتيجه دست بيابد. اين ريت بيرگارد، شهردار كل سابق #كپنهاگ بوده كه با علاقه جدي به #دوچرخه_سواري خود را وقف گسترش آن كرده است.
از سال ٢٠٠٥، يك ميليارد #كرون دانمارك در زيرساخت دوچرخه سواري سرمايه گذاري شده است؛ شامل چندين پل ويژه براي دوچرخه سواران و عابران پياده. به گفته بوندام دوچرخه سواري از يك جزء عادي زندگي روزمره به هسته هويت شهر تبديل شده است. مورتِن كابِل، شهردار کپنهاگ، آینده شهرش را در طول دهه آينده، بدون خودرو مي بيند و تلاش دارد تا سال ٢٠٢٥، ٥٠٪ از رفت و آمد بخش بزرگتري از كپنهاگ را به دوچرخه سواري تعلق دهد كه آنچنان هدف جاه طلبانه اي نيست، زيرا در حال حاضر اين رقم بالغ بر ٤١٪ است.
در سال گذشته، ترافيك دوچرخه ١٥٪ افزايش يافته و رفت و آمد با خودرو ١٪ كاهش. در اين ميان جمعيت كپنهاگ هم بطور ثابت بيشتر شده و به مرور از ٦٠٠ هزار به ٧١٥ هزار نفر در طول ١٥ سال آينده در محدوده مركزي شهر خواهد رسيد. كابِل مي گويد كه مردم متوجه شده اند كه دوچرخه وسيله اي است كه با آن مي توانند سريعتر در شهر رفت و آمد كنند. در كنار گسترش خط مترو، بخش تحت نظر شهردار در حال افزايش ظرفيت و كيفيت شبكه دوچرخه سواري است.
براي مردم در بسياري از شهرهای جهان، دستاوردهاي كپنهاگ چيزي نيست جز يك روياي بسيار دور. اما كابِل عقيده دارد كه هر كس مي تواند به چنين مرحله اي برسد. او مي گويد: "اين در ژنهاي ما (دانماركي ها) نيست، اين در آب آشاميدني ما نيست... آنچه كه ما به باقي دنيا نشان مي دهيم آن است كه اگر زيرساختهاي مطمئن بسازيد، مردم هم به دوچرخه سواري رو مي آورند."
براي مقايسه: شمار خودروهايي كه در ساعات شلوغ روز در #لندن به شهر وارد مي شوند در بين سالهاي ٢٠٠٤ تا ٢٠١٤ از ٨٦ هزار به ٦٤ هزار كاهش پيدا كرده، در حاليكه دوچرخه ها از ١٤ هزار به ٣٦ هزار رسيده اند. لندن هنوز نياز به زيرساختهاي مورد لزوم براي دوچرخه سواري دارد. در #آمستردام ٤٨٪ از وسايط نقليه اي كه به مركز شهر وارد مي شوند، دوچرخه ها هستند و در گرونينگن اين رقم به ٦١٪ مي رسد.
اما همه شهرها در این مسیر حركت نمي كنند. در #پكن استفاده از دوچرخه از سال ١٩٨٦ تا ٢٠١٠ از ٦٠٪ به ١٧٪ سقوط كرده. در طول ١٦ سال گذشته وجهه داشتن يك خودرو چهار برابر افزايش پيدا كرده است. كابِل مي گويد كه سياستمداران كلانشهرهاي #چين، زماني كه به كپنهاگ سفر مي كنند، با تلاشهاي اين شهر در راه گسترش زيرساختهاي دوچرخه سواري آشنا مي شوند. قدم ديگر براي كابِل بوجودآوردن گزينه هاي خوب ديگري براي خودروهاست. او مي گويد اين كافي نيست كه شما تنها خودروها را ممنوع كنيد. مي بايست كه در گسترش #خطوط_مترو و زيرساختهاي دوچرخه سواري سرمايه گذاري شود. به مردم گزينه ها را ارائه كنيد و سپس به مرور فضاي مورد استفاده خودروها را از آنها بگيريد و به دوچرخه ها بدهيد. چيزي كه ارزانتر تمام مي شود: در طول ١٢ سال گذشته سرمايه گذاري در زمينه دوچرخه سواري نيمي از هزينه اي بوده كه تنها براي يك گذرگاه خودرو در شمال شهر كپنهاگ خرج شده است.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
همانطور که می بینید، برای داشتن شهری که مردمانش با علاقه از دوچرخه استفاده می کنند، باید صبور بود. دانمارک برای رسیدن به این نقطه، ۴۶ سال برنامه ریزی کرده و به تدریج زیرساختهای لازم را فراهم کرده است! این را بدین دلیل تاکید کردم تا برخی دوستان عجول که پیوسته می گویند: حاصل یکسال پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو چه بوده است؟ دریابند که ما تا چه اندازه شتابناک تر و امیدوارانه تر از حتی کپنهاگ در حال پیشروی هستیم.
www.theguardian.com/cities/2016/nov/30/cycling-revolution-bikes-outnumber-cars-first-time-copenhagen-denmark
🔴 #تهران چند سال دیگر به #کپنهاگ میرسد؟!
#سنسورهاي_آمارگيري دوچرخه در كپنهاگ در ماه گذشته (نوامبر) ركورد جديدي را ثبت كردند: اكنون در قلب اين شهر شمار دوچرخه ها بيشتر از خودروهاست؛ به طور دقيق ٢٦٥٧٠٠ دوچرخه در برابر ٢٥٢٦٠٠ خودرو.
شوراي شهر كپنهاگ از سال ١٩٧٠ به شمارش وسايل نقليه پرداخته است؛ از آن زمان كه ٣٥١١٣٣ خودرو و ١٠٠٠٧١ دوچرخه در خيابانها تردد مي كردند.
تلاش كپنهاگ براي ساختن يك شهر دوچرخه سواري ارزشش را داشته: در طول ٢٠ سال گذشته رفت و آمد با دوچرخه ٦٨٪ افزايش يافته. كلاوس بوندام، شهردار در بين سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ و اكنون رئيس فدراسيون دوچرخه سواري دانمارك، اعتقاد دارد كه در واقع يك رهبري سياسي قدرتمند توانسته به اين نتيجه دست بيابد. اين ريت بيرگارد، شهردار كل سابق #كپنهاگ بوده كه با علاقه جدي به #دوچرخه_سواري خود را وقف گسترش آن كرده است.
از سال ٢٠٠٥، يك ميليارد #كرون دانمارك در زيرساخت دوچرخه سواري سرمايه گذاري شده است؛ شامل چندين پل ويژه براي دوچرخه سواران و عابران پياده. به گفته بوندام دوچرخه سواري از يك جزء عادي زندگي روزمره به هسته هويت شهر تبديل شده است. مورتِن كابِل، شهردار کپنهاگ، آینده شهرش را در طول دهه آينده، بدون خودرو مي بيند و تلاش دارد تا سال ٢٠٢٥، ٥٠٪ از رفت و آمد بخش بزرگتري از كپنهاگ را به دوچرخه سواري تعلق دهد كه آنچنان هدف جاه طلبانه اي نيست، زيرا در حال حاضر اين رقم بالغ بر ٤١٪ است.
در سال گذشته، ترافيك دوچرخه ١٥٪ افزايش يافته و رفت و آمد با خودرو ١٪ كاهش. در اين ميان جمعيت كپنهاگ هم بطور ثابت بيشتر شده و به مرور از ٦٠٠ هزار به ٧١٥ هزار نفر در طول ١٥ سال آينده در محدوده مركزي شهر خواهد رسيد. كابِل مي گويد كه مردم متوجه شده اند كه دوچرخه وسيله اي است كه با آن مي توانند سريعتر در شهر رفت و آمد كنند. در كنار گسترش خط مترو، بخش تحت نظر شهردار در حال افزايش ظرفيت و كيفيت شبكه دوچرخه سواري است.
براي مردم در بسياري از شهرهای جهان، دستاوردهاي كپنهاگ چيزي نيست جز يك روياي بسيار دور. اما كابِل عقيده دارد كه هر كس مي تواند به چنين مرحله اي برسد. او مي گويد: "اين در ژنهاي ما (دانماركي ها) نيست، اين در آب آشاميدني ما نيست... آنچه كه ما به باقي دنيا نشان مي دهيم آن است كه اگر زيرساختهاي مطمئن بسازيد، مردم هم به دوچرخه سواري رو مي آورند."
براي مقايسه: شمار خودروهايي كه در ساعات شلوغ روز در #لندن به شهر وارد مي شوند در بين سالهاي ٢٠٠٤ تا ٢٠١٤ از ٨٦ هزار به ٦٤ هزار كاهش پيدا كرده، در حاليكه دوچرخه ها از ١٤ هزار به ٣٦ هزار رسيده اند. لندن هنوز نياز به زيرساختهاي مورد لزوم براي دوچرخه سواري دارد. در #آمستردام ٤٨٪ از وسايط نقليه اي كه به مركز شهر وارد مي شوند، دوچرخه ها هستند و در گرونينگن اين رقم به ٦١٪ مي رسد.
اما همه شهرها در این مسیر حركت نمي كنند. در #پكن استفاده از دوچرخه از سال ١٩٨٦ تا ٢٠١٠ از ٦٠٪ به ١٧٪ سقوط كرده. در طول ١٦ سال گذشته وجهه داشتن يك خودرو چهار برابر افزايش پيدا كرده است. كابِل مي گويد كه سياستمداران كلانشهرهاي #چين، زماني كه به كپنهاگ سفر مي كنند، با تلاشهاي اين شهر در راه گسترش زيرساختهاي دوچرخه سواري آشنا مي شوند. قدم ديگر براي كابِل بوجودآوردن گزينه هاي خوب ديگري براي خودروهاست. او مي گويد اين كافي نيست كه شما تنها خودروها را ممنوع كنيد. مي بايست كه در گسترش #خطوط_مترو و زيرساختهاي دوچرخه سواري سرمايه گذاري شود. به مردم گزينه ها را ارائه كنيد و سپس به مرور فضاي مورد استفاده خودروها را از آنها بگيريد و به دوچرخه ها بدهيد. چيزي كه ارزانتر تمام مي شود: در طول ١٢ سال گذشته سرمايه گذاري در زمينه دوچرخه سواري نيمي از هزينه اي بوده كه تنها براي يك گذرگاه خودرو در شمال شهر كپنهاگ خرج شده است.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
همانطور که می بینید، برای داشتن شهری که مردمانش با علاقه از دوچرخه استفاده می کنند، باید صبور بود. دانمارک برای رسیدن به این نقطه، ۴۶ سال برنامه ریزی کرده و به تدریج زیرساختهای لازم را فراهم کرده است! این را بدین دلیل تاکید کردم تا برخی دوستان عجول که پیوسته می گویند: حاصل یکسال پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو چه بوده است؟ دریابند که ما تا چه اندازه شتابناک تر و امیدوارانه تر از حتی کپنهاگ در حال پیشروی هستیم.
www.theguardian.com/cities/2016/nov/30/cycling-revolution-bikes-outnumber-cars-first-time-copenhagen-denmark
the Guardian
Two-wheel takeover: bikes outnumber cars for the first time in Copenhagen
Denmark’s capital has reached a milestone in its journey to become a cycling city – there are now more bikes than cars on the streets. Can other cities follow?
@darvishnameh
🔴وقتی که لندن هم دوباره نفس کم می آورد!🔴
✅ بخش نخست: دیزل ها را جمع کنید!
هفته گذشته، زماني كه ابر غليظي از آلودگي، #لندن را فرا گرفت، متخصصين به افرادي كه مشكلات جسمي دارند، توصيه كردند تا از تحرك فراوان خودداري كنند. اين توصيه به شهروندان لندن را اساساً مي شد در پيام زير خلاصه كرد: كمتر نفس بكشيد!
در اين ميان، #پاريس نيز که با موقعيت مشابهي روبرو بود- با بدترين آلودگي هوا در طول دهه گذشته- مسئولان وارد عمل شدند؛ با مجاني كردن رفت و آمد با وسايل نقليه عمومي و محدود كردن تردد خودروها از طريق طرح زوج و فرد. همزمان با اين اقدامات، خانم آن ايدالگو، شهردار پاريس به مسئولان شهرهاي #مادريد، #آتن و #مكزيكوسيتي پيوست و طرح ممنوعيت همه #خودروهاي_ديزل را تا سال ٢٠٢٥ اعلام كرد. ديزل با انتشار دي اكسيد نيتروژن و ديگر ذرات معلق كوچك بيشتر از بنزين، آلاينده خطرناكي است كه مي تواند موجب بيماريهاي سرطاني و سكته قلبي شود. به رغم اين ضررهاي جاني، دولتها در سراسر اروپا، از جمله #انگلستان، با مالياتهايي كه براي رانندگان خودروها در نظر گرفته اند، در عمل آنها را تشويق به استفاده از ديزل مي كند؛ به گمان آنكه اين سوخت دي اكسيد كربن كمتري از بنزين انتشار مي دهد. پزشكان مخالف ديزل-گروهي كه اخيراً تشكيل شده- خواستار عملكردهاي جدي تري شده و ابراز داشته اند كه هم دولت و هم #صادق_خان، شهردار لندن، بايد كه هر چه زودتر از سلامتي مردم انگلستان حفاظت كنند. جاناتان گريگ، پزشك كودكان و مشاور در "بيمارستان سلطنتي لندن" و استاد پژوهشگر در زمينه تأثير آلودگي هوا بر كودكان در #دانشگاه_كويين_مري لندن مي گويد: "اگر شما طرحي را ارایه دهيد كه در عمل موجب ورود مواد سمي به ريه ها مي شود، كار شما بهتر از ذرات دوده ديزل نخواهد بود. ما نياز داريم كه هر چه زودتر ناوگان موتورهاي سمي و آلاينده ديزل را از خط خارج كنيم."
چندي پيش صادق خان سامانه هاي جديدي براي هشدار دادن كيفيت هوا، به ويژه براي آنها كه با مشكلات جسمي مانند بيماريهاي قلبي و تنفسي روبرو هستند، در ايستگاههاي اتوبوس، مترو و در كنار خيابانها ارایه كرد. شهردار لندن همچنين اعلام كرد كه بودجه براي كاهش آلودگي هوا را دو برابر خواهد كرد. او برنامه هايي از جمله افزايش ماليات از سال٢٠١٧ براي آلوده ترين خودروهاي ديزلي كه به مركز شهر وارد مي شوند، سرعت بخشيدن و گسترده تر كردن طرح محدوده شهري با انتشار كربن بسيار پايين، استانداردهاي سخت تري براي خودروهاي سنگين و ترميم اتوبوسها را در نظر دارد. اما او براي اجراي منع (ديزل) قدرت قانوني ندارد و از اين رو از دولت خواسته تا در اين راه اقدامات سريعي، از جمله طرح پرداخت پاداش براي اوراق كردن خودروهاي ديزل، را به اجرا بگذارد. در سراسر دنيا بسياري شهرها با مشكلات مشابهي روبرو هستند. برخي در راه مبارزه با آلودگي هوا متهاجم تر هستند، اما همه جا، تجربه نشان مي دهد كه قدمهاي جدي براي بهبود كيفيت هوا به خوبي كار مي كنند و جان مردم را نجات مي دهند. #برلين در ارتباط با داستان فاجعه بار ديزل كه گريبانگير اروپاي غربي ست، يك استثناء قابل توجه به شمار مي رود. اين شهر ناوگان (اتوبوسهاي) ديزل را ترميم و روي آنها فيلترهاي ويژه نصب كرده، بسياري كاميونها را اوراق كرده و براي كاميونهاي بزرگ ، مخصوص حمل و نقل بار، مقررات بسيار سنگيني قائل شده. ممنوعيت ورود خودروهاي ديزل قديمي به محدوده هاي شهري با حد انتشار بسيار كم كربن و درصد استفاده از خودرو كه كمترين مقدار در بين شهرهاي آلمان را داراست، در سالهاي اخير به كاهش آلودگي كمك كرده است. وسايل نقليه عمومي موثرتر كار مي كنند؛ با قيمت بليط ٢,٧٠ يورو براي دو ساعت. نتيجه آنكه سطح ذرات معلق بسيار كوچك كه خطرناكترين به شمار مي آيند در طول سه سال گذشته، به گفته آكسِل فريدريش، مدير سابق حمل و نقل در سازمان محيط زيست فدرال و مشاور كنوني دولت، ٧٠٪ كاهش پيدا كرده است. او اضافه مي كند كه در گامهاي بعدي، كنشگران محيط زيست، با تكيه بر بررسي هايي كه تحت نظر دادگاه انجام شده، تلاش دارند تا براي ورود خودروهاي ديزل به برلين و ديگر شهرهاي آلمان مقررات سختتري را درخواست كنند.
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴وقتی که لندن هم دوباره نفس کم می آورد!🔴
✅ بخش نخست: دیزل ها را جمع کنید!
هفته گذشته، زماني كه ابر غليظي از آلودگي، #لندن را فرا گرفت، متخصصين به افرادي كه مشكلات جسمي دارند، توصيه كردند تا از تحرك فراوان خودداري كنند. اين توصيه به شهروندان لندن را اساساً مي شد در پيام زير خلاصه كرد: كمتر نفس بكشيد!
در اين ميان، #پاريس نيز که با موقعيت مشابهي روبرو بود- با بدترين آلودگي هوا در طول دهه گذشته- مسئولان وارد عمل شدند؛ با مجاني كردن رفت و آمد با وسايل نقليه عمومي و محدود كردن تردد خودروها از طريق طرح زوج و فرد. همزمان با اين اقدامات، خانم آن ايدالگو، شهردار پاريس به مسئولان شهرهاي #مادريد، #آتن و #مكزيكوسيتي پيوست و طرح ممنوعيت همه #خودروهاي_ديزل را تا سال ٢٠٢٥ اعلام كرد. ديزل با انتشار دي اكسيد نيتروژن و ديگر ذرات معلق كوچك بيشتر از بنزين، آلاينده خطرناكي است كه مي تواند موجب بيماريهاي سرطاني و سكته قلبي شود. به رغم اين ضررهاي جاني، دولتها در سراسر اروپا، از جمله #انگلستان، با مالياتهايي كه براي رانندگان خودروها در نظر گرفته اند، در عمل آنها را تشويق به استفاده از ديزل مي كند؛ به گمان آنكه اين سوخت دي اكسيد كربن كمتري از بنزين انتشار مي دهد. پزشكان مخالف ديزل-گروهي كه اخيراً تشكيل شده- خواستار عملكردهاي جدي تري شده و ابراز داشته اند كه هم دولت و هم #صادق_خان، شهردار لندن، بايد كه هر چه زودتر از سلامتي مردم انگلستان حفاظت كنند. جاناتان گريگ، پزشك كودكان و مشاور در "بيمارستان سلطنتي لندن" و استاد پژوهشگر در زمينه تأثير آلودگي هوا بر كودكان در #دانشگاه_كويين_مري لندن مي گويد: "اگر شما طرحي را ارایه دهيد كه در عمل موجب ورود مواد سمي به ريه ها مي شود، كار شما بهتر از ذرات دوده ديزل نخواهد بود. ما نياز داريم كه هر چه زودتر ناوگان موتورهاي سمي و آلاينده ديزل را از خط خارج كنيم."
چندي پيش صادق خان سامانه هاي جديدي براي هشدار دادن كيفيت هوا، به ويژه براي آنها كه با مشكلات جسمي مانند بيماريهاي قلبي و تنفسي روبرو هستند، در ايستگاههاي اتوبوس، مترو و در كنار خيابانها ارایه كرد. شهردار لندن همچنين اعلام كرد كه بودجه براي كاهش آلودگي هوا را دو برابر خواهد كرد. او برنامه هايي از جمله افزايش ماليات از سال٢٠١٧ براي آلوده ترين خودروهاي ديزلي كه به مركز شهر وارد مي شوند، سرعت بخشيدن و گسترده تر كردن طرح محدوده شهري با انتشار كربن بسيار پايين، استانداردهاي سخت تري براي خودروهاي سنگين و ترميم اتوبوسها را در نظر دارد. اما او براي اجراي منع (ديزل) قدرت قانوني ندارد و از اين رو از دولت خواسته تا در اين راه اقدامات سريعي، از جمله طرح پرداخت پاداش براي اوراق كردن خودروهاي ديزل، را به اجرا بگذارد. در سراسر دنيا بسياري شهرها با مشكلات مشابهي روبرو هستند. برخي در راه مبارزه با آلودگي هوا متهاجم تر هستند، اما همه جا، تجربه نشان مي دهد كه قدمهاي جدي براي بهبود كيفيت هوا به خوبي كار مي كنند و جان مردم را نجات مي دهند. #برلين در ارتباط با داستان فاجعه بار ديزل كه گريبانگير اروپاي غربي ست، يك استثناء قابل توجه به شمار مي رود. اين شهر ناوگان (اتوبوسهاي) ديزل را ترميم و روي آنها فيلترهاي ويژه نصب كرده، بسياري كاميونها را اوراق كرده و براي كاميونهاي بزرگ ، مخصوص حمل و نقل بار، مقررات بسيار سنگيني قائل شده. ممنوعيت ورود خودروهاي ديزل قديمي به محدوده هاي شهري با حد انتشار بسيار كم كربن و درصد استفاده از خودرو كه كمترين مقدار در بين شهرهاي آلمان را داراست، در سالهاي اخير به كاهش آلودگي كمك كرده است. وسايل نقليه عمومي موثرتر كار مي كنند؛ با قيمت بليط ٢,٧٠ يورو براي دو ساعت. نتيجه آنكه سطح ذرات معلق بسيار كوچك كه خطرناكترين به شمار مي آيند در طول سه سال گذشته، به گفته آكسِل فريدريش، مدير سابق حمل و نقل در سازمان محيط زيست فدرال و مشاور كنوني دولت، ٧٠٪ كاهش پيدا كرده است. او اضافه مي كند كه در گامهاي بعدي، كنشگران محيط زيست، با تكيه بر بررسي هايي كه تحت نظر دادگاه انجام شده، تلاش دارند تا براي ورود خودروهاي ديزل به برلين و ديگر شهرهاي آلمان مقررات سختتري را درخواست كنند.
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇