📌درباره مجازات اعدام در پرونده ک.الف

✍🏽مهتاب محبوب

@bidarzani


🔸آنچه منظومه درهم پیچیده ستم و سرکوب بیش و پیش از هر چیز کمر به نابودی‌اش بسته شوق ما برای زندگی است. خشونت برای بازتولید و دوام این منظومه ضروری است و شوق زیستن در میانه خشونتِ بی‌حد مچاله می‌شود، اما تن‌هایی هستند که تا آخرین لحظه‌ای که نفس دارند برای روشن نگه داشتن شعله این شوق می‌جنگند و از آن جمله است تن ورزشکار جوانی که هرگز فراموشش نمی‌کنیم.


🔸 جهان به نیروهایی هم‌داستان با زندگی و بزرگداشت آن و هم‌داستان با مرگ و خوارداشت زندگی تقسیم شده است و لااقل در لحظه حال، هیچ‌کس جایی نایستاده که بتواند بگوید من موضعی «میانه» دارم و در هیچ جهتی نمی‌کوشم، میانه‌ی مرگ و زندگی چیزی جز پوچی و مرگ نیست. تمام مردمی که می‌کوشند با کمترین دنائت ممکن نانی به دست آورند و همه آنها که بادآورده‌های هنگفت را به باد می‌دهند، می‌دانند کجای این چرخه ایستاده‌اند.


🔸در بستر جنبش #من_هم ، فعالان فمینیست به دنبال جایگزین‌هایی برای نظم قضایی کیفری و در پی آن مجازات اعدام، بحث عدالت ترمیمی را مطرح کرده‌اند. عدالت ترمیمی امکان تمرکز بر آزاردیده، به رسمیت شناخته‌شدن روایت او و توانمندسازی او را در خود دارد؛ پتانسیلی که عدالت کیفری به دلیل تمرکز بر مجازات، به قربانی ارائه نمی‌کند.


🔸دستگاه قضایی به واسطه مردسالاری و سرمایه‌سالاری موجود که به آن اشاره شد، ظرفیت ارائه امکان گفتگو میان مجرم و آزار دیده و از این طریق اعتباربخشی به روایت آزار جنسی را تا حد زیادی از خود سلب کرده است. بر همین مبنا ست که آزاردیدگان به جای روند قضایی به فضای عمومی مجازی برای ثبت و شنیده شدن روایت‌هایشان روی آورده‌اند. با این حال، تا زمانی که این دستگاه، مسئول تصمیم‌گیری قضایی برای مجرمان است، سیاست فمینیستی رهایی‌بخش حکم می‌کند که خواسته‌ی بر حق شاکیان را به مطالبه‌ای همگانی بدل کنیم و نشان دهیم که آنان خواهان عدالت‌اند، قربانیانی هستند که نمی‌خواهند کس دیگری قربانی بی‌عدالتی و خشونت شود، دادخواه حق خود برای حفظ کرامت انسانی‌شان به عنوان زن هستند و نه به دنبال گرفتن جانِ دیگری!


#تجاوز
#آزارجنسی
#نه_به_اعدام

👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30520&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌چرا با «اعدام» مخالفیم؟

✍🏽مینو حیدری (کیامان)



🔺زنان یکی از قربانیان خشونت ها هستند. آنچه به عنوان آزار جنسی یا تجاوز می‌شناسیم یکی از انواع خشونت‌ است که عمده‌ترین قربانی آن زنان هستند. اما «تجاوز» را نمی‌توان صرفاً یک «خشونت» دانست. این عمل بازتاب‌دهنده «تفکر» متجاوز نسبت به قربانی است. در «فرهنگ تجاوز» این باور وجود دارد که زنان در بزه‌دیدگی خود سهیم‌ و مسئول آنچه برای آنها اتفاق افتاده هستند. این دیدگاه که قربانی می‌تواند فردی را برای حملۀ جنسی به خود تحریک کند بر این عقیده استوار است که مرتکبان نمی‌توانند خود را کنترل کنند. به این ترتیب گامِ اول برای تبرئه و رفع تقصیر از متجاوز شکل می‌گیرد. در حالی که به نظر می رسد تعیین مجازات اعدام برای متجاوز، نوعی دوگانگی را در دیدگاه مردسالار به نمایش می‌گذارد، در ادامه خواهیم دید که چگونه  مردسالاری با وجود این دوگانگی به دفاع از موجودیت خود می پردازد.


📍تجاوز در پناه سکوت

هنگامی‌که متجاوز به اعدام محکوم می‌شود به نظر می‌رسد این شدت عمل، پایانی سهمگین و خشونت‌بار بر این «جُرم» خواهد بود؛ خشونتی که «مرگ» یک انسان را به‌طور قانونی و رسمی رقم می‌زند. «خشونت» در پاسخ به «خشونت»، «اعدام» در برابر «تجاوز». این شیوه از مجازات ضمن تأکید بر لزوم حفظ سنت‌ها (عدم تخطی از محدودیت‌های ارتباطی میان زنان و مردان) دارای پیام‌ مهمی به جامعه است. «اعدام» در پیام مهم خود، کلیت تجاوز را «مختومه» اعلام می‌کند و جامعه در برابر این مجازاتِ سخت، فیصله یافتن «جرم» را باور می‌کند و به این ترتیب از ریشه‌یابی و تحلیل آن دور می‌ماند. به نظر می‌رسد غرور و وجدان جامعه از این شیوه «تقاص» به آرامش خواهد رسید؛ درحالی‌که «تجاوز» هنوز در جامعه وجود دارد و همچنان قربانی می‌گیرد، اما در پناه «سکوت» و در «اختفایی سیستماتیک».

📍نقش ابزاری و کارکرد «اعدام»


اما مرگِ متجاوز پایان آزار و تجاوز نیست بلکه ابزاری است برای تمکینِ نه تنها زنان بلکه کل جامعه از نظم موجود.

👈🏽اعدام، تداوم خشونت در جامعه: تداوم چرخۀ خشونت به سود هیچ جامعه‌ای نیست و منجر به مخدوش شدن کرامت انسانی در جامعه می‌شود. مجازات اعدام می‌تواند هم‌زمان با مقاصد سیاسی، از طریق ایجاد رعب و وحشت نظم دلخواه را برقرار و در عوض کرامت انسانی را زیر پا بگذارد.


#تجاوز
#آزارجنسی
#نه‌_به_اعدام

@bidarzani
👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30581&rhash=3ec4f87be6d7d1

🟣 عباس دریس را اعدام نکنید!

#اعتراضات_سراسری_آبان۹۸
#نیزار #ماهشهر
#نه_به_اعدام

@barkhi_az_honarmandaan
@bidarzani

🟣 ۱۴۵ خانواده که طی ۴ دهه‌ی گذشته، شاهد اعدام و کشتار فرزندان و‌ عزیزان خود بودند، نسبت به حکم اعدام «عباس دریس»، از معترضان آبان خونین ۹۸ در نیزار، واکنش نشان داده و مخالفت صریح خود را با حکم ارتجاعی و ضد انسانی اعدام، اعلام کردند.

«ما ۱۴۵خانواده‌ داغدار ۴ دهه‌ گذشته‌، ما که سالهاست طناب دار را زندگی کرده‌ایم، ما که درد گلوله بر هر لبخندمان سایه‌ای از غم افکنده، ما که آتش موشک‌ها در آسمان را دیده‌ایم، ما درد از دست دادن، ما طعم مرگ را خوب میشناسیم. نمیخواهیم این طعم زهرآلود، مزه‌ی زندگی کودکان ‎#عباس_دریس باشد».

#نه_به_اعدام


@bidarzani

🟣 سحرگاه امروز یک‌شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰ حکم اعدام حیدر قربانی، زندانی سیاسی کُرد به طور مخفیانه در زندان مرکزی سنندج اجرا شد.

ساعاتی بعد، حسن قربانی برادر حیدر قربانی پس از اعتراض به اجرای مخفیانه حکم اعدام برادرش، توسط نهادهای امنیتی بازداشت شد.

حیدر قربانی تا پیش از اعدام، از اجرای حکم خود خبر نداشت و پس از خاکسپاری توسط نیروهای امنیتی به خانواده و وکیل وی اطلاع‌رسانی شده است. پیشتر، سازمان حقوق بشری هه‌‌نگاو لیست زندانیان کُردی که در سال ۲۰۲۱ در زندان‌های ایران زیر شکنجه جانباخته اند را اعلام کرده بود:

۱ـ بهمن عقابی
۲ـ مهرداد طالشی
۳ـ امیر رضایی
۴ـ رحمان احمدیان
۵ـ یاسر منگوری
۶ـ شاهین ناصری
٧_امیر حسین حاتمی
۸ـ خسرو جمالی‌فر
۹ـ داوود رحیمی
۱۰ـ اسعد رامین

اعدام، قتل عمد حکومتی است، مجازات ارتجاعی و ضد انسانی اعدام، به هر شکلی محکوم است.


▪️ویدئو از صفحه‌ی برخی از هنرمندان

#نه_به_اعدام

@bidarzani

🟣 چرا اعدام، پاسخ تجاوز نیست؟

✍🏽 سروناز احمدی

«متن ارسالی به بیدارزنی»


راویان تجاوزهای کیوان امام، بعد از ماه‌ها طی‌کردن روند فرساینده پیگیری تجاوز در سیستم قضایی ایران حالا با حکمی روبرو شده‌اند که از همان روزهای ابتدایی صراحتاً اعلام کردند که خواستار آن نیستند: اعدام. این اولین بار نیست که با بن‌بست سیستم قضایی در رسیدگی به گزارش‌های خشونت علیه زنان روبرو شده‌ایم (و با توجه به سلطه مناسبات قدرت بر سیستم قضایی نیز می‌توان گفت که آخرین بار هم نخواهد بود). فمینیست‌ها در کشورهایی نظیر هند و بنگلادش نیز با چنین موقعیت‌هایی روبرو بوده‌اند و تلاش کرده‌اند تا در بحث‌ها نشان دهند که مجازات‌هایی مانند اعدام و یا برداشتن بیضه‌های مرتکب تجاوز نمی‌تواند پاسخی برای تجاوز باشد. بدون شک مخالفان اعدام در برابر تجاوز، در خشم خشونت‌دیدگان شریکند و مخالفتشان با این مجازات برای این نیست که رنج خشونت‌دیدگان را کوچک بشمارند و یا مانع شوند که مرتکب تجاوز در برابر آنچه مرتکبش شده پاسخگو باشد.

▪️برخی از دلایلی که فمینیست‌ها برای مخالفت با اعدام به‌عنوان مجازات تجاوز برشمرده‌اند به شرح زیر است؛

⚪️ اعدام، مجازاتی بازدارنده نیست

تاکنون هیچ داده‌ای مبنی بر این وجود نداشته است که اعدام می‌تواند مجازاتی بازدارنده باشد و از تکرار جرم جلوگیری کند. پژوهش‌هایی که در هند برای بررسی اثر این مجازات انجام شده نشان می‌دهند که اعدام نتوانسته جامعه را حتی حداقل از این نظر برای زنان امن‌تر کند. سیستمی که منشاء خشونت بوده با این حکم خود را تغییر نمی‌دهد بلکه صرفاً تحمل خشونتی مضاعف را بر خشونت‌دیدگان و جامعه تحمیل می‌کند.

⚪️ اعدام، گزارش خشونت را دشوارتر می‌سازد

در بسیاری از پرونده‌های تجاوز، خشونتگر فردی آشناست. همین هم موجب می‌شود خشونت‌دیده به احتمال کمتری خشونت را گزارش کند و یا متحمل فشار از سوی نزدیکانش شود تا در سکوت خشونت فراموش شود یا ادامه پیدا کند.

⚪️ اعدام، موجب اعمال خشونت بیشتر و افزایش قتل خشونت‌دیدگان است

در توضیح باید گفت که بسیار احتمال دارد وقتی مرتکب تجاوز اطمینان دارد که خشونتش منتهی به اعدام می‌شود به‌جای این‌که از خشونت بازداشته شود، اطمینان حاصل کند افرادی که آن‌ها را مورد خشونت قرار داده پیش از گزارش تجاوز جان خود را از دست دهند و یا چنان خشونتی را تحمل کنند یا با چنان تهدیدی روبرو باشند که ترجیح دهند سکوت کنند.

⚪️ اعدام، می‌تواند سلیقه قاضی باشد

در بررسی کلی مجازات اعدام پژوهشی که پرونده‌های تجاوز ۱۶ سال یعنی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ را در هند بررسی کرده و یافته‌های آن نشان می‌دهد که ۶۵ درصد از این پرونده‌ها که در دادگاه بدوی حکم اعدام دریافت کرده‌اند پس از رسیدن به مرحله تجدیدنظر حکمشان کاهش یافته و ۳۰ درصد حتی تبرئه شده‌اند.

⚪️ قوانین کیفری «سخت» می‌تواند اقشار فرودست را هدف قرار دهد

اگر تمرکز را از پرونده خاص «مردی معروف و سلبریتی» که خود را «قربانی جنبش صهیونیستی و فمینیستی» #من_هم می‌داند و برای خشونت‌دیدگان طلب رستگاری می‌کند، برداریم و مجازات اعدام را از دیدی کلی بررسی کنیم می‌توان گفت که سیستم قضایی در بسیاری موارد آینۀ تعصبات و پیش‌فرض‌های تبعیض‌آمیز موجود در جامعه نسبت به فرودستان است. زمانی که فردی از این اقشار محکوم به اعدام می‌شود ممکن است دسترسی به وکیل و امکان پرداخت هزینه‌های لازم در روند قضایی را نداشته باشد، خصوصاً که رسیدگی به چنین پرونده‌هایی هزینۀ بالایی هم دارد. از سوی دیگر، سیستم قضایی به‌دلیل سلطۀ مناسبات قدرت موجود بر آن به‌راحتی می‌تواند مانع پاسخگویی فرادستان شود و این ضعف اساسی فمینیسم حبس‌بنیاد است.

⚪️ اعدام، از دولت سلب مسئولیت می‌کند

دولت پیش از هر چیز موظف است بستری اینچنین مناسب را برای ارتکاب چنین خشونت‌هایی با خدمت مستمر به مردسالاری، سرمایه‌داری و دیگر نظام‌های سلطه فراهم نکند. با حذف افراد مرتکب جرم مسئولیت تغییر سیستم از دولت سلب نمی‌شود.

⚪️ اعدام، نوعی مرگ برای خشونت‌دیده نیز هست

گاهاً این منطق مطرح می‌شود که مرتکب تجاوز سزاوار مرگ است زیرا جرمی که مرتکب شده معادل مرگ خشونت‌دیده است. از دیدگاهی فمینیستی چنین منطقی می‌تواند باورهای غلط رایج در مورد خشونت‌دیدگان و مفاهیمی مانند ناموس را تقویت و تثبیت کند؛ باورهایی از این دست که عفت و شرف و ارزش زیستن و پاکدامنی زن وابسته به تجربیات جنسی اوست و زنی که به او تجاوز شده دیگر ارزش زیستن ندارد.


منبع:

https://thewire.in/women/rape-death-penalty


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#نه_به_اعدام

@bidarzani

🟣 زنان بلوچستان با نظام‌های در هم‌تنیده #سرکوب و #خشونت مواجهند. #مراجع_دینی و #طایفگی در همدستی با دولت فرادست که چرخه زیست و اقتصاد آن‌ها را کنترل می‌کند، خشونت علیه زنان را تقدیس می‌کنند.

به دنبال نابودی امکان‌های زیست بهتر هم‌چون تحصیل رایگان و باکیفیت و شرایط برابر کار برای زنان در حاشیه‌ها، حاشیه‌ها به آوردگاه خیریه‌هایی تبدیل شده‌اند که کار زنان و کودکان را عمدتا در خانه استثمار می‌کنند. زنان برای کار طاقت‌فرسای روزانه خود و در برابر هنر و ارزشی که خلق می‌کنند، دستمزد ناچیزی دریافت می‌کنند؛ دستمزدی که امکان قدرت‌یابی به هر شکل را از آن‌ها سلب و آنان را بدل به کارگران ارزان می‌کند.

طرح‌های توسعه که فقط بر مفهوم «رشد» تاکید دارند، با نابودی زیستگاه مردم در روستاها آن‌ها را به حاشیه‌نشین و زاغه‌نشین تبدیل می‌کنند.

کسانی که در نظام‌های نابرابر اقتصادی آسیب‌پذیرتر هستند، در برابر بحران‌های #زیست‌محیطی هم‌چون مثل کم‌آبی نیز آسیب‌پذیرترند. زنان از اصلی‌ترین قربانیان چنین چرخه‌هایی از نابرابری هستند.

علی‌رغم وجود اقتصادهای غیررسمی مانند تجارت مواد مخدر و سوخت‌بری، که جزو پرمخاطره‌ترین راه‌های کسب درآمد هستند، مردان بسیاری در بلوچستان خارج از سیستم دولتی قاچاق سپاه، گیر افتاده‌اند و با مجازات #اعدام یا زندان‌های طویل‌المدت روبرو هستند.

زنان از اصلی‌ترین گروه‌های مورد خشونت در چنین شرایط اقتصادی و کاری هستند، اما این خشونت علیه آنان کمتر مورد اشاره قرار گرفته و روایت شده است.

علی‌رغم تصویب اعطای #تابعیت به فرزندان مادران حاصل از ازدواج با مردان خارجی در سال ۹۸، در طرح جدید زن‌ستیز سازمان اقامت مهاجران این امکان لغو شد. در نتیجه آن زنان بسیاری، به ویژه در استان‌های شرقی، از این امکان محروم شدند، که خود خشونتی آشکار است که زیست و حیات زن و فرزندش را غیرقانونی می‌کند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
#نه_به‌_اعدام

@bidarzani

🟣 صدای زندانیان محکوم به #اعدام باشیم، اعدام، غایت توحش نظام‌های دیکتاتوری و قتل عمد حکومتی است.

حاکمیت جمهوری اسلامی از نخستین روزهای مصادره‌ی قدرت، با اعدام، ترور، ناپدیدسازی قهری و برپایی خاوران‌ها، پایه‌های قدرت ارتجاعی خود را بنا نهاد.

پس از سه ماه از گذشت قیام #ژن_ژیان_ئازادی ، ماشین کشتار، کماکان تثبیت حکمرانی را در #اعدام و #صدور_احکام_فله‌ای می‌داند.

جان بسیاری از زندانیان سیاسی کُرد و بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر در خطر است. اعترافات اجباری آنها با شکنجه‌های جسمی و‌ روانی، اعدام‌های مصنوعی و فشار حداکثری علیه آنان صورت گرفته است.

در این ساعات و‌‌ روزها که‌ علی‌رغم تمامی جنایات  کشتار و بازداشت‌های گسترده، #اعتصاب_سراسری و حضور مردم در اعتراضات خیابانی، به‌قوت خود پابرجاست، جمهوری اسلامی برای «طناب‌های خود، دنبال گردن می‌گردد».

صدای زندانیان محکوم به اعدام باشیم.

#نه_به_‌اعدام
#زن_زندگی_آزادی

@bidarzani

🟣 #فرزانه_قره_حسنلو به ۲۵ سال حبس و نفی بلد و #حمید_قره_حسنلو به #اعدام محکوم شدند

بنا به اطلاع منابع نزدیک به خانواده، امروز صبح، حکم اعدام دکتر حمید قره حسنلو، با وجود اینکه دیروز عمل جراحی داشته است، در بیمارستان به او ابلاغ شد.

به گزارش کمیته پیگیری بازداشت شدگان فرزانه قره‌حسنلو از متهمان پرونده عجمیان به «۲۵ سال حبس نفی بلد در زندان اهواز و تحت مراقبت که با هیچ کس معاشرت یا ملاقات نداشته باشد» محکوم شد.

#حمید_قره‌حسنلو و #فرزانه_قره‌حسنلو به ترتیب رادیولوژیست و کارشناس علوم آزمایشگاهی، ۱۳ آبان ساعت ۲ بامداد در منزل شخصی خود و مقابل چشمان دختر ۱۰ ساله‌شان بازداشت شدند. آنها در زمان بازداشت به شدت مورد ضرب و‌ شتم قرار گرفتند به طوری که ۴ دنده حمید قره‌حسنلو شکسته و ریه‌اش سوراخ شد.


#نه_به_‌اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 جمهوری اعدام، کماکان جان می‌گیرد، #محسن_شکاری یکی از بازداشت شدگان قیام #زن_زندگی_آزادی صبح امروز ۱۷ آذرماه #اعدام شد


به‌گزارش کمیته پیگیری بازداشت شدگان، محسن شکاری در شرایطی امروز اعدام شد که تا پیش از اجرای حکم، تلاش برای اطلاع یافتن در مورد هویت وی بی‌نتیجه مانده بود. وی در جلسات دادگاه از داشتن وکیل تعیینی محروم بود و تمامی روند دستگیری و بازجویی وی غیرشفاف و برخلاف موازین قانونی بوده است.
در پرونده او به گفته دادگاه، تنها یک مامور مجروح شده بود و فرد دیگری آسیب ندیده بود. او در خیابان #ستارخان تهران، بازداشت شده بود.

#نه_به_‌اعدام
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani

🟣 صبح امروز ۱۷ آذرماه، جمعی از پزشکان در اعتراض به صدور حکم اعدام دکتر #حمید_قره_حسنلو با بالا بردن پلاکاردهای #نه_به_‌اعدام، مقابل زندان #اوین دست به تجمع اعتراضی زدند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

زن زندگی آزادی، علیه اعدام

روز گذشته ۱۷ آذرماه، جمعی از پزشکان با حضور مقابل درب زندان اوین و بالا بردن پلاکاردهای #نه_به_اعدام خواهان توقف حکم دکتر #حمید_قره_حسنلو شدند. تجمعات شب گذشته در خیابان ستارخان تهران و اعتراضات مردم بلوچ در زاهدان (ظهر امروز جمعه ۱۸ آذرماه)، نویدبخش تکثر #قیام_علیه_اعدام در سطح شهرهای مختلف است.

احکام گسترده‌ی محاربه و فساد فی‌الارض، شکنجه‌های منجر به کسب اعترافات اجباری و انعکاس آن در سازمان امنیتی صدا و سیما در کنار اعلام فوریت در اجرای احکام اعدام از سوی علی خامنه‌ای و سران سه قوه، همگی ضرورت ایستادگی تمام‌قد علیه جنایات جاری را صدچندان می‌کند.
از این رو می‌توان با امکان‌یابی و اتحاد جمعی، فریاد «نه به اعدام» را به «قیام علیه اعدام» در خیابان، مقابل زندان‌ها، دادگستری‌ها و اعتراضات سراسری پیوند داد، چرا که «زندگی» یکی از ارکان اصلی قیام زن زندگی آزادی است که بیش از همه به حق حیات آزاد و برابر تمامی انسان‌ها می‌اندیشد.

برای #زن_زندگی_آزادی
برای #قیام_علیه_اعدام


@Blackfishvoice1

قیام علیه اعدام: چگونه می‌توان ماشین اعدام را متوقف کرد؟ گفتن "نه مطلق به اعدام"

همزمان با موج اعدام‌های اخیر، رادیو زمانه به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکل‌های صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌است.

بخش‌هایی از این مصاحبه:
تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان و به حاشیه‌رانده‌شدگان هستند.
وقتی ما از اعدام حرف می‌زنیم، لازم است با ارجاع به تمامی اعدام‌ها، آن را یک قانون غیرانسانی، قتل حکومتی و قتل عمد بدانیم؛ پس تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی، مذهبی یا [مرتبط با جرایم] مواد مخدر ما را از اصل مساله و غیرانسانی بودن اعدام منحرف می‌کند. ضروری است که نه مطلق به اعدام گفته شود.
نمی‌توان با اعدام مخالف بود بدون اینکه قائل بودن به اینکه اعدام سازوکاری طبقاتی، ملی، مذهبی دارد و در کل یک ساز و کار آپارتایدی است.
می‌دانیم و تکرار می‌کنیم اعدام وحشیانه‌ترین قانون در سیستم قضایی کشور است، که مستقیم به زندگی هزاران انسان ربط دارد، انسان‌هایی که محصول ستم‌های چند لایه هستند. در بیانیه تشکل‌ها، روند کلی پیگیری اعدام‌ها و واکنش‌‌های عمومی، در جاهایی کم و جاهایی زیاد یک تمایل‌هایی بر لایه‌های مختلف ستم دارد. اما در بیانیه فمینیست‌ها خیلی به درستی و دقیق گفته شده بود: "گذر نمی‌کنیم از این حقیقت اکثر آنهایی که با اجرای حکم اعدام مواجهه‌اند به طبقات فرودست، به ملیت‌های تحت ستم، جمعیت مهاجران و کودک همسرانی تعلق دارند که نه به وکیل دسترسی پیدا می‌کنند و نه بدیهی‌ترین حقوقی که یک متهم در روند دادرسی طی می‌کند." این پاراگراف خیلی دقیق است و به درستی به این مسئله اشاره کرده است. ما در جنبش ژن، ژیان، ئازادی دیدیم جنبه‌هایی که فمینیست‌ها می‌دیدند، تشکل‌های کارگری و صنفی خیلی بر آن تاکید نداشتند و حتی می‌توان گفت گاهی بی‌توجه به آن بودند. اما این جنبش باید این تغییرات را ایجاد کرده باشد و نگاه را انقدر عمق داده باشد که اگر رویکردی تقاطعی نداشته باشیم دیگر نمی‌توانیم به مبارزه در هیچ مسیری امیدوار باشیم.

اعدام‌ها مداوم و پیوسته هستند اما هیچ جنبشی سراسری و پروسه‌ای مداوم برای ممانعت یا ابراز مخالفت با این مساله نداریم. نیز به جای امید واهی به دولت‌های غربی، باید امیدمان به افراد و گروه‌های مترقی جوامع مختلف باشد که با ما همراه شوند و دولت‌هایشان ناچار شوند که در راستای خواسته‌های ما تبعیت و اقدام کنند. واکنش‌های بین‌المللی تا حدودی صورت می‌گیرد اما آیا کافی است؟ نه! ما می‌بینیم که نرخ اعدام‌ها همچنان بالا می‌رود. کمیته حقیقت یاب شکل می‌گیرد و اعدام‌ها ثبت می‌شوند اما در واقع سازمان ملل مشخصا ثابت کرده است که با مردم ایران نیست.
ما این را در بیانیه‌هایمان می‌گوییم اما برگردیم به واقعیت؛ کجا این مساله به واقعیت پیوسته؟ در یک سال گذشته روزانه به صورت میانگین دو اعدام در ایران انجام شده است. کجا در تمام این روزها مانند امروز (اشاره به روز بعد از اعدام فرهاد سلیمی و محمد قبادلو) یا تمام آن روزهایی که افرادی که جانشان گرفته شده است متاثر شدیم؟ کجا مردم آمدند به تمام اعدام‌ها واکنش نشان دادند؟ کجا همین تشکل‌ها و همین فمینیست‌ها که بیانیه‌شان خیلی به‌جا است، علیه تمامی اعدام‌ها بیانیه داده‌اند !!.
اعتراض‌های کارگری، صنفی معلمان و بازنشستگان را بصورت روزانه در سطح کشوری داریم، بازنشستگان هر سه‌شنبه تجمع داشته‌اند و اعتراضات کارگران هم تقریبا روزانه است، در کجای این اعتراضات "نه به اعدام" به عنوان یک مطالبه اصلی تکرار شده است؟ آیا باید منتظر شد اعدامی که سیاسی خوانده می‌شود اجرا شود و بعد چند روز به اعتراض به آن واکنش نشان بدهیم؟!ضروری است که "نه مطلق به اعدام" به یک مطالبه عمومی برای همه تشکل‌ها در تمامی تجمعات آنان تبدیل گردد.
و در پایان همانطور که در بیانیه فمینیست‌ها آمده بود: «اعدام هرگز و برای هیچ‌کس» و هیچ دستگاه قضایی صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این رمز مبارزه ما را ندارد.

متن صوتی و نوشتاری کامل این مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/48SwlA0


#نه_به_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران "نه به  اعدام"

دانش‌آموزان عزیز، معلمان شجاع و آگاه و مردم شریف ایران

در طول تاریخ تنها یک پدیده تغییر نکرده و آن هم خود تغییر بوده است نیک می‌دانیم تغییر اراده مردم می‌باشد. هر جامعه و سیستمی اراده‌ای برای تغییر نداشته باشد محکوم به نیستی خواهد بود.
اعتراضات مردم ایران در سال‌های اخیر نشان از آن دارد که خواهان ایجاد تعییرات اساسی هستند، آن‌ها  همواره برای رسیدن به اهداف،  تحرکات مدنی و اجتماعي را سر‌لوحه‌ی کار خود قرار داده‌اند.
آنچه که حاکمیت آن را اغتشاش می‌خواند همانا اراده جمعی برای  تغییر می‌باشد و نباید با مجازات‌های غیرقابل برگشت مواجه شود.
آنچه در این میان سبب تحمیل مجازات‌های سنگین به مردم و اراده عمومی جامعه می‌شود، وجود قوانینی است که حاصل اراده عمومی نیستند.
بر کسی پوشیده نیست که قوانین مجازات در مجالسی مصوب شده که نماینده  اکثریت مردم نیست و این قوانین با اصول اساسی حقوق بشر ناسازگاری دارند و به همین دلایل باعث رویارویی اراده عمومی جامعه که خواهان تغییر هست با اراده عده‌ای قانون‌گذار می‌گردد که شدیدترین مجازات را به معترضانی که اراده‌ی عمومی جامعه هستند، تحمیل می‌کنند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، معتقد است نهاد حقوق مدرن برای مجازات ابزارهای متعدی در اختیار دارد که براساس میزان تاثیر آن بسته به شرایط و موقعیت می‌توان دست به انتخاب زد. مهمترین رکن مجازات در نهاد حقوقی مدرن قبول اشتباه از سوی نهاد صادر کننده حکم است و پیوسته این را مدنظر قرار داده است. اگر نهاد مجازات کننده اشتباهی کسی را مجازات کرد اولا باید بتواند مانع اجرای مجازات شود و دوما تا سرحد توان برای جبران اشتباه نهاد حقوق و مجری، خسارت برای مجازات شونده را جبران کند. اما صرف مبنا قرار دادن "حد" برای تمام نهاد حقوق و تسری دادن آن مجازات‌ها در دنیای مدرن پذیرفتنی نیست. از سوی دیگر به دلیل اینکه مجازات شدید و غیرقابل جبران اعدام مورد قبول اراده عمومی  جامعه نیست و خواهان لغو مجازات اعدام می‌باشد.

در سال ۱۴۰۱، در اوج اعتراضات چون احتمال شکست را پیش‌بینی می‌کردند مسئولین در مورد حق اعتراض، شنیدن صدای اعتراضات و اختصاص مکان‌هایی برای اعتراض مردم را بیان کردند که نشانه‌ای از  پذیرش اراده عمومی از سوی مسئولین بود. اما در کوتاه‌مدت با استیلای قدرت نظامی و سرکوب شاهد چرخش این گفته‌ها و وعده‌ها بودیم.

در سال ۱۴۰۲ شاهد سرکوب شدید، ایجاد جو رعب و وحشت، اخراج، زندان و اعدام معترضانی بودیم که بصورت مسالمت‌آمیز اراده عمومی برای تغییر در شیوه اداره مملکت را در خیابان فریاد زدند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن محکوم کردن اقدامات و اعدام‌های اخیر اعلام می‌نماید که مجازات اعدام عملی غیر انسانی، غیرعقلانی، غیراخلاقی و از همه مهمتر محصول اراده اقلیت حاکم است که باعث وهن‌شان مردم متمدن و شریف است. هر حاکمیتی که بخواهد با گسترش مجازات و استیلای سلطه به بقای خود ادامه بدهد بر مردم مغلوبی حکومت خواهد کرد که فاقد اراده بوده و در نتیجه حتی از سقوط آن نظام و دفاع از شان خود قاصر هستند. تا امروز مجازات اعدام نتوانسته مردم ایران را مغلوب کند اما چون حکومت‌های محکوم به شکست در منتهی‌الیه عمر خود تنها راه بقای خود را استفاده از مجازات‌های خشن در دادگاه‌هایی می‌دانند که با قانون اساسی آن کشور سازگاری ندارد. با توجه به این که تفکیک قوا در حاکمیت امروز ایران حتی به صورت صوری وجود ندارد و دستگاه‌های اجرایی، قضایی و قانون‌گذاری بصورت مداوم در کار یکدیگر مداخله می‌نمایند و نماینده اکثریت نسبی جامعه نیستند، فاقد وجاهت و مشروعیت برای اجرای احکام سنگین اعدام می‌باشند.
تجربه لغو مجازات اعدام در بسیاری از کشورها نشان داده است که لغو اعدام به هیچ‌عنوان سبب افزایش جرم و جنایت نشده و بنابراین از مجامع جهانی و کشورهای توسعه یافته می‌خواهیم که تجربه و دستاوردهای خود را در اختیار تشکل‌های مردم نهاد بگذارند تا با علم و اطلاعات بیشتر در جهت لغو مجازات اعدام در ایران گام بردارند. بدیهی است تداوم سرکوب، زندان و اعدام نمی‌تواند مانع از بیان خواسته‌های بحق مردم شود، بلکه موجب خشم، نفرت عمومی و بازتولید خشونت می‌گردد. بنابراین از حاکمیت جمهوری اسلامی می‌خواهیم بیشتر از این با اراده عمومی جامعه تقابل و دشمنی نکند و در اسرع وقت دستگاه یکدست شده حاکمیت، اراده مردم در لغو مجازات اعدام را پذیرفته و در جهت لغو مجازات اعدام اقدام نماید.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

#نه_به_اعدام
#نه_به_زندان_معلمان
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔴 چهارمین هفته کمپین "سه‌شنبه‌های سیاه" و اعتصاب غذای اعتراضی زندانیان سیاسی نسبت به صدور حکم اعدام

بر اساس گزارشی منتشر شده، زندانیان زندان قزلحصار، فردا سه‌شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام برای چهارمین هفته متوالی دست به اعتصاب غذا می‌زنند. این در حالی است که پیشتر در دیگر زندان‌ها از جمله اوین، خرم‌آباد، شیراز، کرج و سقز شماری از زندانیان سیاسی با پیوستن به کاراز "سه‌شنبه‌های سیاه" اعلام کرده بودند در همراهی با زندانیان زندان قزلحصار سه‌شنبه‌های هر هفته علیه اعدام دست به اعتصاب غذا خواهند زد.

اعتصاب غذای زندانیان در چهارمین دور خود در حالی صورت می‌گیرد که سه روز پیش پیام درفشان وکیل دادگستری از محاکمه چهار شهروند بازداشت شده اعترضات سال گذشته در پرونده موسوم به "شهرک اکباتان" به نام‌های مهدی حسینی، مهدی ایمانی، نوید نجاران و میلاد آرمون با اتهامات محاربه و مشارکت در قتل عمد خبر داد. وکیل این شهروندان بازداشتی با اشاره به اجرای احکام اعدام در هفته‌های اخیر از وضعیت وخیم روحی این افراد در واحد سه زندان قزلحصار خبر داد.

در روزهای اخیر صدور حکم اعدام برای روحانی اهل سنت کرد ماموستا محمد خضرنژاد به اتهام "افساد فی‌الارض" در شهر بوکان استان کردستان، صدور حکم اعدام برای شهاب نادعلی زندانی سیاسی به اتهام بغی در زندان اوین و همچنین صدور حکم اعدام برای چهار زندانی بلوچ به نام‌های غنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش، عبدالرحیم قنبرزهی (میربلوچ زهی) و عیدو شه‌بخش در زندان قزلحصار، خبرساز شده است. زندانیان زندان قزلحصار در چهارمین هفته کمپین "سه‌شنبه‌های سیاه" و اعتصاب غذای اعتراضی، نسبت به صدوراین احکام اعدام اعلام اعتراض کرده‌اند.

#سه_شنبه_های_سیاه
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_دولتی_است
bit.ly/3wnW7Ok

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews

در اعتراض به صدور حکم اعدام شریفه‌‌ محمدی

هیچ اعدامی مشروع نیست و هیچ «جرمی» به صدور حکم اعدام برای هیچ‌کس مشروعیت نمی‌بخشد. اعدام قتلی فجیع از سوی قدرت دولتی و مرده ریگ شوم بربریت است.
صدور حکم اعدام برای شریفه‌ محمدی فقط و فقط نشان عجز و هراس‌آفرینی رژیم سرکوب و شکنجه و مرگ است.

#شریفه_محمدی
#نه_به_اعدام
#نه_به_شکنجه

🖋@naghd_com

🚩صدای مقاومت جمعی زنان زندانی سیاسی علیه اعدام

فایل صوتی از زندان اوین نشان می‌دهد آنها علیه دیکتاتوری و حکم #اعدام شعار‌هایی رادیکال سر میدهند.

از جمله شعارها:
«نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد، جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»

«بند زنان اوین، هم صدا و هم پیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان»

«سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»

«صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کردستان، تا هر کجا در ایران»

آنها طنابی را نیز به نشانه اعتراض به آتش کشیدند.

و همچنین شعارهایی چون:

مرگ بر دیکتاتور،

رئیس‌جمهور ولایی

زندانی سیاسی آزاد باید گردد،

حکومت اعدامی نابود باید گردد!

صفحه‌های اینستاگرام نرگس محمدی، گلرخ ایرایی و ناهید تقوی، سه تن از زندانیان سیاسی زن محبوس در اوین، در مطلبی مشترک اعلام کردند: «امروز ششم مردادماه در تداوم اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی از ساعت ۱۹ تا فردا صبح در حیاط زندان اوین تجمع خواهیم کرد و به داخل بند باز نخواهیم گشت.»

#جای_فعالین_زندان_نیست
#بندزنان_اوین
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_اعدام
#جمهوری_کشتار

@collective98

🟣‌‌ پیوستن زندان کهنوج به کارزار"سه‌شنبه‌های‌ نه به اعدام" در چهلمین هفته این کارزار

《تایید حکم اعدام چهار تن از اعضای کارزار》

این روزها ماشین اعدام در حکومت مستبدِ ولایت فقیه، بی‌دنده و ترمز سرعت گرفته و سر باز ایستادن ندارد. در حکومت قرون وسطایی حاکم بر ایران روزانه شاهد گسترش فزاینده اعدام‌ها هستیم. از ابتدای سال جاری تاکنون قریب به ۵۶۷ اعدام صورت گرفته که ۱۵۰ تن از محکومان تنها در مهرماه اعدام شده‌اند. به طوری که در هفته اول آبان ماه، ۲۷ تن به دار آویخته شدند و ۲۱ اعدام در ۳ روز اجرا شد. یعنی هر روز هفت اعدام.

متاسفانه روز گذشته، جمشید شارمهد پس از ۴ سال حبس ظالمانه اعدام شد. #جمشید_شارمهد تمام این مدت در بازداشگاه امنیتی محبوس بود و نهادهای امنیتی در چهار سال گذشته با هدف پنهان نگه داشتن شکنجه‌ها و نقض حقوق انسانی وی، اجازه انتقال جمشید شارمهد به بند عمومی را نداده بودند.

در اقدام سرکوبگرانه دیگر، روز ۴ آبان حکم چهار زندانی سیاسی _عقیدتی بلوچ توسط دیوان تایید و به اجرای احکام دادسرای امنیت تهران ارجاع داده شد؛ این چهار زندانی به نام‌های #عیدو_شه‌بخش ، #عبدالغنی_شه‌بخش ، #عبدالرحیم_قنبرزهی و #سلیمان_شه‌بخش از اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"  هستند و در شرایط بسیار اسفبار نزدیک از ۱۶ ماه پیش در "بند امن" واحد سه زندان قزلحصار محبوس بوده و جانشان در خطر جدی است و هر لحظه احتمال اجرای حکم آنان وجود دارد.
در ادامه این سرکوب‌ها در چند روز گذشته بی‌دادگاه کیفری دو تهران، ۵ زندانی سیاسی زنِ محبوس در اوین را که به اعدام‌ها‌ی گسترده، اعتراض کرده بودند مجموعاً به ۲۷ ماه حبس اضافی محکوم نمود. که یکی از آنها زندانی سیاسی #وریشه_مرادی است که با اتهام واهی بغی روبرو بوده و خود در معرض حکم اعدام است. وی ۱۹ روز  است در اعتراض به صدور احکام عدام و گسترش آنها اعتصاب غذا کرده‌است.

با تمام این سرکوب‌ها و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، اما مقاومت و ایستادگی همچنان ادامه‌ دارد. چنان‌که هفته گذشته همزمان با کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" جمعی از خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام مقابل مجلس تجمع اعتراضی علیه اعدام برگزار نمودند. شعار #نه_به_اعدام سر دادند و از نیروهای سرکوبگر نترسیدند. ما این شجاعت را ستایش می‌کنیم و به این خانواده‌های مقاوم درود می‌فرستیم.

در خبری دیگر، روز گذشته جمعی از زندانیان سیاسی زندان کهنوج استان کرمان، در نامه‌ای اعلام کردند که از این هفته به کارزار‌ "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" می‌پیوندند و در اعتصاب غذا خواهند بود.

اعضای این کارزار در چهلمین هفته خود در ۲۴ زندان مختلف، اعدامهای گسترده در ایران و همچنین ارجاع پرونده  ۴ زندانی بلوچ ـ که در دادگاهی بسیار مبهم و به دور از حق دادرسی منصفانه محکوم شده‌اند ـ را شدیداً محکوم می‌کند و از همه فعالان سیاسی، حقوق بشری و تمام وجدان‌های بیدار می‌خواهد صدای این زندانیان بی نام و نشان و تمام محکومان به اعدام باشند و خواهان حمایت عملی از خانواده‌های محکومان به اعدام هستند. ما همچنان تاکید می‌کنیم تنها راه توقف ماشین اعدام، اقدام و همبستگی جمعی است.

⚪️ در هفته چهلم، زندانیان اعتصابی در زندان‌های زیر در اعتصاب هستند:

زندان اوین(بند زنان،بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم آباد، زندان اراک، زندان اسد آباد اصفهان، زندان نظام شیراز، زندان شیبان اهواز ، زندان بم، زندان مشهد، زندان لاکان رشت(بند زنان و مردان)،زندان قائمشهر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان کهنوج کرمان

سه‌شنبه‌ ۸ آبان ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani