🟣 امروز جمعه ۴ خردادماه، درهای خاوران را به‌روی خانواده‌های دادخواه بستند


از صبح امروز، خانواده‌های دادخواه خاوران، پشت درب‌های بسته‌ی این گورستان ماندند. استقرار ماشین‌های ناجا و حضور ماموران امنیتی و لباس‌شخصی در این محل در حالی صورت گرفته است که تنها دو روز از مراسم عزاداری و‌ رجزخوانی در تشییع ابراهیم رئیسی می‌گذرد. این مراسم در تهران با دفاع از کارنامه‌ی خونین ابراهیم رئیسی در کشتار تابستان ۶۷ و تداوم این خط سرکوب، انجام شد. به‌طوری که در مراسم روز چهارشنبه ۲ خردادماه، مداح این مراسم در میدان ولیعصر گفت:

«ادامه دارد آن راهی که رفتش/ راه رئیسی، راه شصت و هفتش».


خانواده‌های دادخواه خاوران و بی‌شمار مادران دادخواه در بیش از چهار دهه‌ی گذشته اما، علی‌رغم تمامی تهدیدها، بازداشت، پرونده‌سازی‌های امنیتی، حبس و تبعیدها، دقیقه‌ای از باور و ایمان به دادخواهی و تحقق آزادی، عقب ننشستند.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#داخواهان_خاوران
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 شهناز (قمرالملوک پارسا) از زنان دادخواه خاوران درگذشت

صبح امروز شهناز (قمرالملوک پارسا) همسر محمدرضا گلپایگانی از جان‌باختگان تابستان ۶۷ درگذشت.


خاوران، خاوران، دشت عاشقان
خفته در دامنت، طوفان زمان

گلگون نام تو در یاد دوران‌ها
رسته جان تو از قید طوفان‌ها

آب صد چشمه در چشم پاک تو
آب صد برکه در زیر خاک تو


⚪️ بخشی از سرود خاوران، سروده‌ی پروانه میلانی، از دادخواهان خاوران


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#داخواهان_خاوران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان


«گوهر عشقی»، مادر دادخواه ستار بهشتی و «دایه مینا»، مادر دادخواه شهریار محمدی، با تاکید بر دادخواهی، از ضرورت همبستگی تمامی خانواده‌های دادخواه برای تحقق آزادی گفتند.


#مادران_دادخواه
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 کاظم مجاوریان از خانواده‌های دادخواه و زندانی سیاسی، از میان ما رفت

⚪️ از حساب توییتر منصوره بهکیش


«کاظم مجاوریان متولد ۱۳۱۰ در مشهد بود. زنده‌یاد بهجت سالیانی، همسرشان نیز متولد ۱۳۱۰ بودند. این دو یار جدا ناشدنی دارای پنج فرزند، سه دختر و دو پسر بودند که متأسفانه یکی از دختران نازنین‌شان #میترا_مجاوریان را در دی‌ماه سال ۱۳۶۰ در مشهد در سن بیست سالگی اعدام کردند.

هم‌زمان #ماندانا_مجاوریان دختر برادرشان که نوزده سال بیشتر نداشت را نیز در دی‌ماه ۱۳۶۰ در مشهد اعدام کردند. هر دوی این عزیزان هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران بودند.

▪️روز بعد از اعدام میترا، ِآقای مجاوریان را صدا زدند تا اعدام دخترش را به او اطلاع دهند و به او گفتند:«دخترت به درک واصل شد». آقای مجاوریان که در دلش خون بود، ولی با روحیه‌ای مقاوم به پاسداران گفت:«به وجود دخترم که برای عقایدش ایستاده و شهید شده است، افتخار می‌کنم». 


بار اول آقای مجاوریان را حدود اردیبهشت ۱۳۶۰ در مشهد بازداشت کردند. ماندانا مجاوریان (دختر برادرش) را بازداشت کرده بودند و برای پیگیری وضعیت او رفته بود. آن زمان پدر ماندانا بیمار بود و به همین علت آقای مجاوریان  برای پیگیری وضعیت ماندانا رفت و نزدیک به ده روز در دادسرای انقلاب مشهد در بازداشت بود.

بهجت خانم و مهشید و میترا نیز برای پیگیری وضعیت آقای مجاوریان به دادسرای انقلاب رفتند و آن‌ها را نیز در کامیونی انداختند و ماموران با زدن حرف‌های رکیک به مادر، میترا را تهدید به تجاوز کردند و بهجت خانم از هوش رفت. سپس پدر ماندانا برای پیگیری وضعیت این عزیزان به دادسرای انقلاب رفت و آن‌ها را آزاد کردند. چند ماه بعد در آبان ۱۳۶۰، میترا مجاوریان را نیز دستگیر کردند. آقای مجاوریان نیز یک هفته بعد از دستگیری میترا دوباره بازداشت شد و نزدیک به یک‌سال در زندان وکیل‌آباد مشهد زندانی بود. جرم اول او این بود که برای نماز نمی‌رفت، زیرا اعتقادی به مذهب نداشت. یک هفته دست و پای او را بستند و آزارش دادند تا او را بشکنند. در اواخر مهر یا اوایل آبان سال ۱۳۶۰، من نیز در حالی‌که دختر اولم را شش ماهه باردار بودم، در مشهد دستگیر شدم و مدت صد روز زندانی بودم و یک هفته قبل از زایمان دخترم با گذاشتن وثیقه مرخصی سه ماهه دادند، ولی به زندان بازنگشتم و به تهران فرار کردم. فرزندان دیگر آقای مجاوریان و بهجت خانم برای در امان ماندن از شر این حکومت ظالم و پاسدارانش به خارج از کشور رفته بودند. این مادر و پدر در حالی که داغدار دخترشان و دختر برادرشان بودند به ناچار از بودن کنار سایر فرزندان خود نیز محروم شدند و چند بار با مشکلات فراوان و با گذاشتن سند خانه به عنوان وثیقه، توانستند برای معالجه و دیدار فرزندان‌شان به خارج از کشور بروند. البته آقای مجاوریان نزدیک به ده سال ممنوع‌الخروج بود و پاسپورت نداشت و عاقبت در سال ۲۰۰۴ غیر قانونی از طریق پاکستان به سوئد رفتند و دیگر نتوانستند به ایران باز گردند». 


#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#جنبش_دادخواهی_ایران
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌ ویدئویی کمتر دیده شده از اعتراضات ظهر عاشورای ۱۳۸۸، پل کالج تهران

در تبریز، اصفهان و تهران، تظاهرات ۶ دی ماه ۸۸ (روز عاشورا) با شدتی حداکثری جریان داشت. تنها با استناد بر بولتن محرمانه‌ی خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) که سالها بعد در فضای مجازی قرار گرفت، ۳۷ معترض در این روز با شلیک مستقیم ماموران امنیتی و لباس شخصی، زیر گرفتن ماشین و پرتاب از پل هوایی، به قتل رسیدند.

همچنین صدها تن در این سه شهر، بازداشت و روانه‌ی زندان شدند.

#مصطفی_کریم‌بیگی و‌ #شبنم_سهرابی (زنی ۳۷ ساله که‌ توسط ماشین نیروی انتظامی عامدانه زیر گرفته شد)، دو تن از مجموع جان‌باختگان این روز هستند.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌ ۲۵ تیر، برای ۲۵ سال چشم به‌راهی


منظر ضرابی، از مادران دادخواه هواپیمای اوکراینی با اکرم نقابی، مادر دادخواه سعید زینالی دیدار کرد.

منظر ضرابی، دو فرزند، عروس و نوه‌ی خود را در پی شلیک عامدانه‌ی موشک سپاه پاسداران از دست داده است. همچنین اکرم نقابی، مادری دادخواه است که از ۱۸ تیر ۱۳۷۸، در پی وضعیت فرزند خود سعید است. سعید زینالی، در رده‌ی «ناپدیدشدگان قهری» است. طی بیش از دو دهه‌ی گذشته، ماموران وزارت اطلاعات، سازمان امور زندان‌ها، قوه قضاییه و به تعبیری حاکمیت جمهوری اسلامی، هیچ گزارشی از چگونگی قتل و حتی مزار او را در اختیار خانواده‌اش قرار ندادند.

منظر ضرابی درباره‌ی این دیدار نوشت:

▪️«۲۵ تیر، برای ۲۵ سال چشم به‌راهی…»


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#مادران_دادخواه
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌ انتقال سولماز حسن‌زاده، خواهر دادخواه «محمد حسن‌زاده» به زندان مرکزی ارومیه


سولماز حسن‌زاده که در زادروز محمدحسن‌زاده، (از جان‌باختگان قیام ژینا) همراه با پدر خود «احمد حسن‌زاده»، در بوکان بازداشت شده بود، به بند زنان زندان ارومیه منتقل شده است.

احمد حسن‌زاده، پدر سولماز نیز در زندان مرکزی بوکان در بازداشت به سر می‌برد و نهادهای امنیتی جهت آزادی وی وثیقه ۴ میلیارد تومانی تعیین کردند.


این دو عضو خانواده‌های دادخواه، نهم مردادماه، همزمان با سالروز تولد محمد حسن‌زاده، با اعمال خشونت ماموران اطلاعات، بازداشت شدند».


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#جنبش_دادخواهی_ایران
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

از طرف زندانیان سیاسی #سعید_ماسوری #لقمان_امین_پور، #سپهر_امام_جمعه، #میثم_دهبان‌_زاده

"خطاب به مادر و خانواده #رضا_رسایی



مادرِ عزیز و داغدار

ما فرزندانِ نادیده‌ی شما هم بارها توسط جلادان تهدید به اعدام شده‌ایم و شاید سعادت و شایستگی جاودانه شدن را هم‌چون فرزند دلبند شما نداشتیم.
آتشی که بر جان و جگر شما انداختند، قطعا برای هیچکس قابل درک نیست، هر چند داغی است که بر دل تک تک ایرانیان نهادند تا در آستانه سالگرد قیام شهریور از همه جوانان زهر چشم بگیرند. ولی هیهات اگر اعدام و کشتار عزیزان‌مان، ما و شما را مرعوب جنایت کند؛
عزادار می‌کند ولی مرعوب و تسلیم هرگز.

مادر، ما به هیچ‌وجه توان تسلی دادن شما را نداریم و تنها به خودمان و شما یادآوری می‌کنیم که:
آنچه از دریا به دریا می‌رود
از‌ همان‌جا کآمد آنجا می‌رود

و داستان مولانا را درباره مادری چون شما که حرامیان حکومتی فرزندش را در آتش به قتل می‌رسانند، بازگو می‌کنیم.
مولانا از زبان آن شهید خطاب به مادرش می‌گوید: انی لَم اَمُت (من نمرده‌ام)؛ و اساسا زندگی و حیات در این مرگ است. نترسید و خود را در آتش افکنید که این نترسیدنِ ما از آتش مرگ، تنها راه‌ نجات مردم و جوانان دیگر است.
زمانی‌که به شیوه فرزند شما (رضا) ما هم نترسیم و به استقبال آتش رویم این حربه‌ی اعدام هم بی‌اثر می‌ماند.
اعدام‌ها دیگر ترس تولید نمی‌کند بلکه "رضا" و خشنودی می‌آورد با "رساترین" پیام.

یادش گرامی و راهش پر رهرو که خون این سربداران ضامن آزادی ایران است.

مرداد ماه ۱۴۰۳

#جمهوری_اعدام #قیام_علیه_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #علیه_بی_تفاوتی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد



@Blackfishvoice1

در چنین روزی در سال ۱۳۵۹، #شهلا_کعبی ۳۴ ساله و #نسرین_کعبی ۲۷ ساله، دو پرستار اهل #سقز به جرم «مداوای معترضان» با دستور #صادق_خلخالی تیرباران شدند.

شهلا و نسرین کعبی پس از دستگیری در پاییز ۱۳۵۸ از #سقز به #قزوین تبعید شدند. پس از چند ماه و طی روند مذاکرات نمایندگان دولت با هیئت نمایندگی خلق کرد، جمعیت بسیاری از معلمان، پزشکان و پرستاران به کردستان بازگشتند. شهلا و نسرین برای بار دوم در ۲۴ خرداد ۱۳۵۹ بازداشت شدند و به زندان‌های سقز، سنندج، اوین و کرمان منتقل شدند. در طول مدت سه ماه بازداشت، بازجویی ایشان توسط پاسداران محلی و غیر محلی انجام میشد و از دسترسی به وکیل یا اجازه تماس و ملاقات محروم بودند. این دو پرستار به‌همراه گروه دیگری در ۷ شهریور ۱۳۵۹ در پادگان سنندج، تنها به جرم مداوای نیروهای معترض در بیمارستان‌های سقز، شبانه در پادگان سنندج تیرباران شدند.


#جمهوری_اعدام #علیه_فراموشی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Blackfishvoice1

🟣 «نیکا شاکرمی» از نخستین نوجوانان جان‌باخته در قیام
ژینا

#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهی

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: سارینا اسماعیل‌زاده، از نوجوانان جان‌باخته‌ی کرج در خلال قیام ژینا



سارینا اسماعیل‌زاده یکی از نوجوانان آگاه و معترضی بود که با ضربات متعدد باتوم ماموران امنیتی بر سرش، جان خود را از دست داد.

سارینا متولد ۱۱ تیرماه ۱۳۸۵، دانش‌آموز مدرسه‌ی فرزانگان و ساکن مهرشهر کرج بود که در تظاهرات ۱ مهرماه کرجْ شرکت کرد و کشته شد.
پس از قتل سارینا، نیروهای امنیتی بارها تلاش کردند تا با تحت فشار قرار دادن خانواده، علت جان‌باختن او را خودکشی و‌ سقوط از ارتفاع، اعلام کنند.

سارینا از طریق کانال یوتیوب و تلگرام‌اش، با زبان و جهان‌بینی خود به شرح و بیان دیدگاه و دغدغه‌هایش پیرامون وضعیت زنان، جایگاه نابرابر دختران در خانواده، سرکوب جنسیتی، فقر و‌ شرح وضع دختران هم‌کلاسی خود می‌پرداخت. او در یکی از ویدئوهایی که در صفحه یوتیوب خود قرار داده، اعلام کرده بود: «مردم یک کشور چه انتظاری میتونن از کشور خودشون داشته باشن؟ رفاه، رفاه، رفاه، نه چیز دیگه‌ای...یک سری محدودیت‌هایی که مخصوصا برای زن‌ها خیلی بیشتره مثل «حجاب اجباری». مثل خیلی از ممنوعیت‌هایی که برای پسرها نیست، مثلا ما حتی یه استادیوم نمی‌تونیم بریم...بحث خیلی بیسیکیه (ابتدایی) و انقدر شنیدیم که همه‌مون اذیت می‌شیم...»

سارینا به‌جز تلاش برای ابراز عقاید و اعتراض علیه وضعیت موجود، از طریق شعر و موسیقی نیز، پیوند اجتماعی خود را با محیطی که خواهان تغییر آن بود، برقرار می‌کرد. کانال تلگرام او به نام (My Whole Universe) و همچنین صفحه یوتیوب وی به اسم (Sarinacmz) حاوی تمامی روحیات، زندگی شخصی دختر نوجوانی چون او و تلاش‌هایش برای تغییر در ساحت زیست شخصی و اجتماعی‌اند.

اعتراض علیه قتل سارینا اسماعیل‌زاده، همچون قتل نیکا شاکرمی، حدیث نجفی و...در اوایل قیام ژینا در دانشگاه‌ها، مدارس و خیابان‌ها متکثر شد. او دو‌‌‌ روز پیش از شرکت در اعتراضات، با انتشار عکس زنان و دختران مبارز در خیابان‌ها، دو پیام کوتاه را نیز منتشر کرد: «یعنی میشه بشه؟»....«وطنم بوی غربت می‌ده».

سارینا، در طبقه دوم مزار پدر خود، به خاک سپرده شد. دختری که رویای رهایی و آزادی در سر داشت، هرگز مرعوب ارتجاع نشد و آرزوهای جمعی‌اش بسیار بزرگ‌تر از شانزده سالِ کودکی‌اش بود.


#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهی

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: حدیث نجفی از زنان جان‌باخته‌ در خلال قیام ژینا

حدیث نجفی متولد ۱۵ دی‌ماه ۱۳۷۸، در تظاهرات ۳۰ شهریورماه کرج با شلیک گلوله‌های متعدد ماموران امنیتی جان خود را از دست داد. حدیث، دیپلم طراحی‌دوخت داشت و پس از پایان مدرسه، دوره‌ی آموزشی حسابداری را گذراند و در رستورانی واقع در مهرشهر کرج، صندوق‌دار بود.

ظهر روز ۳۰ شهوریورماه، او فراخوان اعتراضی علیه قتل «ژینا امینی» را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد. افسون نجفی، خواهر حدیث نجفی پیشتر در گفتگو با رادیو فردا گفته بود: «حدیث ساعت ۷ شب از سرکار به خونه اومد، یه کوله برداشت، لباسْ عوض کرد و رفت. در طول مسیر برای دوستانش ویدئو ارسال کرده و به اونها اطلاع داده بود که به تظاهرات میره. ساعت ۸ و نیم شب با ما تماس گرفتن که حدیث تیر خورده و بیمارستان قائم بستری شده. ماموران به‌دروغ به ما گفتن که حدیث اینجا نیست و توسط مردم، فراری داده شده، اما حدیث، همون شب کشته شده بود و در بیمارستان بود.»

خانواده‌ی حدیث پیکر او را دو‌ روز بعد در غسال‌خانه‌ی بهشت‌سکینه کرج، تحویل گرفته و تحت رصد ماموران امنیتی به‌خاک سپردند. افسون نجفی در این‌باره گفته است: «علی‌رغم فشار ماموران، ما با جیغ و فریاد تونستیم در حد ۵ ثانیه کفن رو کنار بزنیم و صورت حدیث رو ببینیم. صورت و گردن حدیث، پر از تیر ساچمه‌ای بود...». پیشتر مادر او از ۳ گلوله بر قلب، شکم و گردن و تعداد بی‌شماری ساچمه بر پیکر فرزندش اطلاع داده بود، فاجعه‌ای که در گواهی فوت او نیز با عنوان "عملکرد وسایل جنگی خارج از جنگ» و «اصابت گلوله» درج شده است.

مراسم چهلم حدیث نجفی در روز ۱۲ آبان ۱۴۰۱ یکی از بزرگترین تجمعات اعتراضی با حضور گسترده‌ی مردم در خلال قیام ژیناست. این تجمع هزاران نفری، علی‌رغم شکوه اتحاد مردمی و تسخیر محلات و خیابان‌ها به‌دست مردم معترض، با تیراندازی مستقیم ماموران به‌سوی مردم همراه شد: در این مراسم علاوه بر بازداشت‌های گسترده، ۵ معترض با گلوله‌ی ماموران امنیتی و ضدشورش جان باختند، برای ۱۵ نفر به اتهام قتل یک بسیجی سرکوبگر (روح‌الله عجمیان)، پرونده‌سازی امنیتی شکل گرفت که به تبع آن، دو جوان معترض و شریف (محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی) اعدام شدند.

▪️نیما نوری، سپهر اعظمی، احمد گودرزی (بازداشت در روز چهلم و مرگ در پی شکنجه)، مهدی حضرتی و مهران شکاری با شلیک مستقیم گلوله‌ی ماموران امنیتی در مراسم چهلم حدیث نجفی کشته شدند.

⚪️ از واپسین ساعات ۱۲ آبان ماه، حاکمیت ذیل یک پرونده‌سازی دروغین و امنیتی، ۱۵ نفر را با اتهامات فساد فی‌الارض، حمله به نیروی مقاومت بسیج، اجتماع و تبانی علیه امنیت‌ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام، بازداشت و ۵ نفر از آنان را به اعدام محکوم کرد. این بازداشت‌های خشونت‌بار، همراه با ضرب‌وشتم، شکنجه جسمی و روانی، اعترافات اجباری، محرومیت از حق دسترسی به وکیل و... با رای نهایی صادره از دادگاه، در این مرحله قرار دارد:

در این پرونده، دکتر حمید قره حسنلو به ۱۵ سال حبس و تبعید به شهر یزد، فرزانه قره حسنلو به ۵ سال حبس و تبعید به مشهد، حسین محمدی، رضا آریا و مهدی محمدی هر یک به ۱۰ سال حبس، جواد زرگران، رضا شاکر زواردهی و بهراد علی کناری هر یک به ۲۵ سال حبس، محمدامین اخلاقی به ۵ سال و علی معظمی گودرزی به ۳ سال حبس محکوم شدند.

▪️در این میان #محمدمهدی_کرمی و #سیدمحمد_حسینی دو جوان کارگرِ شریف و معترض در این پرونده نیز در روز ۱۷ دی‌ماه اعدام شدند.

حدیث نجفی و دختران جوانی نظیر او، از ستون‌های اصلی پیش‌برد قیام ژینا بوده و هستند. جستجو در زندگی کوتاه آنها ما را با انبوهی از تصاویر حقیقی از زندگی عادی دخترانی رو‌به‌رو میکند که برای حق زندگی خود جنگیدند. این جنگ تمام‌قد، خود را در تمامی اشکالِ حفظ سرزندگی و روحیه و تلاش برای تغییر، نمایان می‌کند.

حدیث نجفی پیش از جان‌باختن با گلوله‌های ماموران در آخرین ویدئوی منتشر شده از خود اعلام کرد: «خیلی دوست دارم الان که دارم میرم، آخرش وقتی چند سال گذشت، خوشحال باشم که رفتم تظاهرات و همه چی عوض شده...».

امید است که تحقق انقلاب به دست مردم و نابودی تمامی اشکال ارتجاع، زایشگر «شادی جمعی» باشد. همان خوشحالی و شادی‌ای که دخترانی چون حدیث نجفی با اراده‌ای پولادین در صدد خلق آن بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهی

@bidarzani

🟣 ویدئوی حمایتی «منصوره بهکیش» از شریفه محمدی و پخشان عزیزی


«ویدئوی من از زنان مبارز؛ #شریفه_محمدی و #پخشان_عزیزی که توسط جمهوری جنایت‌کاران اسلامی ایران به اعدام محکوم شده‌اند. آن‌ها و دیگر مبارزان را به اعدام و حکم‌های سنگین محکوم می‌کنند تا بدین وسیله بتوانند مبارزات زنان و جوانان شجاع در جنبش زن، زندگی، آزادی که دو سال است دلیرانه برای آزادی و رفع هرگونه تبعیض و بی‌عدالتی ایستاده‌اند و حاضر نیستند به عقب برگردند را متوقف کنند.

حکم اعدام این زنان مبارز و تمام زندانیان سیاسی محکوم به اعدام لغو باید گردد و بدون قید و شرط باید آزاد شوند‌.
حکم اعدام تمام زندانیان؛ چه سیاسی، چه غیر سیاسی لغو باید گردد و مجازات اعدام و شکنجه باید برچیده شود!

#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_علیه_اعدام
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#جنبش_دادخواهی_ایران
#دادخواهان_خاوران
#مادران_پارک_لاله


@bidarzani

🟣 محکومیت محبوبه رمضانی و رحمیه یوسف‌زاده به بیش از ۳۰ ماه حبس تعزیری

بنا به اطلاع‌رسانی «رضا شفاخواه»، وکیل دادگستری: «شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار «محبوبه رمضانی»، مادر دادخواه #پژمان_قلی‌پور و «رحیمه یوسف‌زاده»، مادر دادخواه #نوید_بهبودی از مادران دادخواه #آبان_خونین_۹۸ را هریک به هجده ماه و یک روز حبس محکوم کرده است.

این دو مادر دادخواه از «بابت تبلیغ علیه نظام» ۶ ماه، «عضویت در گروه مادران کشته‌شدگان آبان ۹۸» ۶ ماه و برای «اهانت به مقام رهبری»، به تحمل ۶ ماه و یک روز حبس، محکوم شدند.

محبوبه رمضانی و رحیمه یوسف‌زاده، از جمله مادران دادخواه جان‌باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ هستند که پیش‌از این نیز به‌خاطر دادخواهی خون فرزندان خود، به دفعات متعدد از سوی نهادهای امنیتی و قضایی بازداشت و بازجویی شده‌اند».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#مادران_دادخواه
#آبان_خونین_۹۸


@bidarzani

🟣‌ تداوم بازداشت دایه مینا سلطانی، مادر دادخواه شهریار محمدی


به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «دایه مینا سلطانی، مادر شهریار محمدی از جان‌باختگان قیام ژینا در بوکان، کماکان بدون حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده در بازداشت به سر می‌برد.

وی از زمان بازداشت تا کنون تنها یک بار با یکی از بستگان خود تماس کوتاه تلفنی داشته و از نگهداری خود در سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه خبر داده است.

دایه مینا سلطانی، روزانه برای بازجویی به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل و شب‌ها مجددا به سلول انفرادی زندان مرکزی این شهر بازگردانده می‌‌شود.

شب ۲۱ شهریور ۱۴۰۳، نیروهای وزارت اطلاعات، دایه مینا سلطانی را در شهر بوکان بدون ارائه حکم قضایی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل کردند.
این مادر دادخواه به دلیل فعالیت‌های خود در دو سال گذشته بارها از سوی نهادهای امنیتی مورد فشار و تهدید قرار گرفته بود.

⚪️ شهریار محمدی در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۱ در بوکان با تیراندازی نیروهای امنیتی زخمی شد. او پس از انتقال به بیمارستان این شهر به دلیل شدت جراحات جان باخت».

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#مادران_دادخواه

@bidarzani

🟣‌ پیوستن زندان اراک به سی‌وششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

یکشنبه ۸‌ مهر جمعی از زندانیان سیاسی زندان اراک در بیانیه‌ای که در رسانه‌ها منتشر شده‌بود، اعلام کردند که در سی‌و‌ششمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» اعتصاب غذا خواهند کرد.

سی‌وششمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با پیوستن زندان اراک در ۲۲ زندان مختلف ادامه دارد.
یکشنبه۸‌مهر جمعی از زندانیان سیاسی زندان اراک در بیانیه‌ای که در رسانه‌ها منتشر شده‌بود، اعلام کردند که در سی‌و‌ششمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» اعتصاب غذا خواهند کرد و از این پس همراه با این کارزار در سه‌شنبه هر هفته در اعتصاب غذا خواهند بود.
ضمن گرامیداشت یاد #جان‌باختگان_جمعه_خونین_در_زاهدان
که در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، حکومت استبداد دینی به‌طور غیر‌انسانی و سبعانه دست‌کم ۱۲۰ نفر از نمازگزاران و معترضان مسجد مکی را به خاک و خون کشید و مثل همیشه، هرگز پاسخگو نبوده است و کماکان بی‌شرمانه دادخواهان را از کردستان تا تهران و زاهدان و دیگر شهرها بازداشت و متهم می‌کند.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام این جنایات را شدیدا محکوم می‌کند و همیشه در کنار ماداران دادخواه و خانواده‌های دادخواه به مقاومت خود ادامه می‌دهد.
حکومت اعدام کماکان در حال جابه‌جا کردن مرزهای جنایت و اعدام است؛ تنها با گذشت ۱۰ روز از ماه مهر بیش از ۲۳ نفر را اعدام کرده است و در عملی قرون‌ وسطایی روز گذشته دو نفر را در شهر خمین در ملاء عام اعدام کرد و همچنین از ۲۴شهریور تا ۴مهر تنها ظرف ۱۰ روز در زندان شیراز، ۲۰ نفر را اعدام کرده که این آمار در هیچ‌کدام از رسانه‌های داخلی منعکس نشده‌است.
آنچه که همیشه بحث اعدام‌ها را جدی می‌کرده، خصلت پایه‌ایی بودن آن برای حکومت است، که یعنی اعدام‌ها با هر اتهامی که انجام می‌گیرد، هدف نهایی سرکوب و اختناق است و به تجربه دیده‌ایم که آمار اعدام‌ها، همبستگی معنا‌داری با اوضاع داخلی و بین‌المللی دارد، به همین دلیل باتوجه به شرایط حساس و بحران‌های بین‌المللی که حکومت با آن مواجه است، طبعا وقتی توان حل آن را در بیرون ندارد، در دسترس‌ترین ابزار انتقام، برپا کردن باز هم بیشتر طناب‌های دار و به عبارت دیگر، انتقام از زندانیان و محکومان به اعدام است تا هم مشکل خود در ناتوانی مسائل بین‌المللی را کتمان کنند و هم ارعاب داخلی را که در این شرایط نیاز بیشتری بدان دارند را اعمال کنند.

از همین رواست که هشدار می‌دهیم که هفته‌های آتی بنا به‌دلایل مذکور، احتمال افزایش اعدام‌ها و احکام اعدام وجود داشته و ابراز نگرانی خود را از وضعیت محکومان زیر حکم اعدام ابراز داشته؛ زیرا که آ‌نها اولین سوژه  جبران شکست‌ها و ناتوانی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی استبداد دینی حاکم بر میهنمان هستند.
لذا از همه فعالان حقوق‌بشری مستقل و آزاد داخلی و بین‌المللی می‌خواهیم صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند که در سکوت خبری اعدام نشوند.

⚪️ بنابراین کارزار در ۳۶‌ امین هفته خود با پیوستن زندان اراک، سه‌شنبه ۱۰مهر۱۴۰۳ در ۲۲ زندان در اعتصاب غذا خواهند بود.
زندان‌های اعتصابی  کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام تاکنون شامل زندان‌های زیر می‌باشند:
«:زندان اوین (بندزنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزل‌حصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان اسد آباد اصفهان ، زندان بم ، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائمشهر ، زندان اردبیل ، زندان تبریز ، زندان ارومیه ، زندان سلماس ، زندان خوی ، زندان نقده ، زندان سقز ، زندان بانه ، زندان مریوان ، زندان کامیاران و زندان اراک.»

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
۱۰مهر

#قیام_علیه_اعدام
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‌ کبری شکوهی، از دادخواهان خاوران درگذشت


کبری شکوهی، از خانواده‌های زندانیان سیاسی چپ که در دهه ۱۳۶۰ اعدام شدند، درگذشت. با مرگ او خانواده‌های دادخواه خاوران یکی دیگر از اعضای خود را از دست دادند.

کبری شکوهی خواهر علیرضا شکوهی و شهاب شکوهی، دو تن از زندانیان سیاسی بود که هر دو در سال ۱۳۶۲ دستگیر شدند. علیرضا شکوهی که دبیر اول سازمان «راه کارگر» بود، پس از ماه‌ها شکنجه و محرومیت از هرگونه حقوق زندانی، ١١ دی‌ماه ۱۳۶۲ در زندان اوین اعدام شد. شهاب شکوهی که او نیز از اعضای «راه کارگر» بود، از خرداد ۱۳۶۲ تا اسفند ۱۳۶۷ در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بود و پس از آزادی، در سال ۱۳۷۸ چاره‌ای جز تبعید نداشت.

این دو در زمان حکومت پهلوی نیز چند سال زندانی بودند و کبری شکوهی در جوانی و میان‌سالی و همچنین در دوران جمهوری اسلامی بارها برای دیدار و ملاقات عزیزان خود جاده‌های برازجان، شیراز و تهران را زیر پا گذاشت.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهان_خاوران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‌ سالگرد اسرا پناهی، دانش‌آموز جان‌باخته‌ در قیام ژینا


اسرا پناهی، متولد ۱ فروردین ۱۳۸۶ دانش‌آموز دبیرستان شاهد در اردبیل بود. او در پی حمله‌ی ماموران امنیتی و ناجا داخل حیاط مدرسه، با ضرب و‌شتم ماموران و ضربات باتوم، جان باخت.

چندین روایت از جوانب کشته شدن او در مدرسه منتشر شده است،
اما گزارش‌های شاهدان عینی و خانواده‌های دانش‌آموزان موثق‌تر است. یک منبع مطلع در دبیرستان شاهد به رادیو فردا گفته بود: «بچه‌ها را به راهپیمایی برای حمایت از نظام بردند. تعدادی از بچه‌ها مخالف بودند، به‌هرحال تعدادی را بردند.

بچه‌ها شعار #مرگ_بر_دیکتاتور و شعار #زن_زندگی_آزادی داده‌اند و مقنعه‌هایشان را درآورده‌اند.
مدیر مدرسه که نتوانسته بود بچه‌ها را کنترل کند از آنها فیلم گرفت. بعد که بچه‌ها را به مدرسه برگرداندند اینجا فضا متشنج شد. بچه‌ها اعتراض داشتند و شعار می‌دادند. مدیر مدرسه به نیروی انتظامی زنگ زد و بعد از حضور ماموران که مأموران لباس شخصی هم حضور داشتند درگیری شد و بچه‌ها مورد ضرب و جرح قرار گرفتند.»

اسرا پناهی پس از ضرب‌وشتم ماموران امنیتی به بیمارستان منتقل و درآنجا جان سپرد.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‌ پایان ۱۵ سال حبس مریم اکبری‌منفرد، آغاز ۲ سال حبس جدید او

امروز شنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۳، روزی است که باید مریم اکبری‌منفرد، پس از ۱۵ سال حبس، آن هم بدون یک روز مرخصی، برای همیشه از زندان سمنان آزاد می‌شد.

وی در تیرماه سال گذشته با گشایش دو پرونده جدید در دادسرای اوین و سمنان مواجه شد. در تیرماه امسال وکیل مدافع وی، حسین تاج، از تشکیل پرونده قضایی علیه مریم اکبری‌منفرد در دادگاه انقلاب خبر داد و گفت که او به دو سال حبس دیگر محکوم شده است.

مریم اکبری‌منفرد، از #زنان_دادخواه جنبش دادخواهی ایران نیز هست. دو برادر وی در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق، توسط دادگاه‌ انقلاب اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۱۳۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی، اعدام شدند.

پس از #زینب_جلالیان که تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد است، مریم اکبری‌منفرد نیز قدیمی‌ترین زندانی زن سیاسی است که از سال ۱۳۸۸ تا کنون، بدون حتی یک روز مرخصی در زندان‌های اوین و سمنان، محبوس است.

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‌ یک) درب‌های بسته‌ی خاوران بر روی دادخواهان
دو) سالمرگ علی‌اشرف درویشیان


۴ آبان‌ماه، سالروز درگذشت علی اشرف درویشیان، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران است. کانون درباره‌ی این نویسنده و آموزگار مناطق محروم در روستاهای کرمانشاه و گیلان‌غرب نوشته است: «درویشیان از امضاکنندگان متن «ما نویسنده‌ایم» مشهور به بیانیه‌ی «۱۳۴ نویسنده» در سال ۱۳۷۳ بود و در سال ۱۳۷۷ نیز از هیچ کوششی برای راه‌اندازی دوره‌ی سوم فعالیت کانون نویسندگان ایران فروگذار نکرد. بارها تا سال ۱۳۹۳ به عضویت هیئت دبیران کانون انتخاب شد. همواره مدافع استوار و خستگی‌ناپذیر آزادیِ بیان برای همگان بود. در هیچ دوره‌ای سر سازش با قدرت نداشت و هرگز حاضر به مماشات و مدارا با سانسورچیان نشد؛ جمله‌ی فراموش‌ناشدنیِ «من بر سر سفره‌ی خون نمی‌نشینم» یادآور درست‌کرداریِ خلل‌ناپذیر او در ستیز با سانسور است».

⚪️ امروز چهارم آبان‌ماه ۱۴۰۳، حاکمیت باز هم درب‌های خاوران را به‌روی خانواده‌ها و دادخواهان این دهه‌ی خونین و مرگ‌بار بست. این خانواده‌ها گل‌های در دستشان را در فضای همیشه امنیتی خاوران و پشت درب‌های بسته‌ی این گورستان پر پر کردند. خانواده‌های دادخواه خاوران از تیر ماه ۱۳۶۰ تا کنون بارها با اقسام خشونت و سرکوب و البته مقاومت، آشنایند.

این تاریخِ مملو از مقاومت، استمرار دادخواهی و تصاویرِ صورت‌های تا ابدْ جوانِ مدفون شده در خاوران، یاد و صدای «علی اشرف درویشیان» را در ذهن، زنده می‌کند. او که در داستان «آنها هنوز جوانند» نوشت:

⚪️ «آن‌ها را از کیف‌ات بیرون می‌آوری. بابا را، آبجی و داداش را... می‌گذاریشان کنار میخک‌های سرخ و سفید. کنار لاله‌ها و شمع‌ها.
گوشه‌ی عکس بابا شکسته، اما زیر گلایولی پنهانش می‌کنی...موهایت سفید شده است. مادرها، همه موهاشان سفید شده است.

بچه‌هاشان را از کیف‌هاشان و از توی پاکت‌هایی که در دستمال یا پارچه‌ای پیچیده‌اند، درمی‌آورند و می‌گذارند کنار گل‌ها و شمع‌ها. بابا که به گلایولی تکیه داده، موهایش سیاه است. سبیلش سیاه و پرپشت است...چشمانش می‌درخشد. لب‌هایش تکان می‌خورد: «از آخرین دیدارمان تاکنون، همیشه به یاد شما هستم. به یاد آن بغض ترکیده و اشک حلقه بسته در چشمانت. دوری‌مان رنج‌آور است، اما نباید باعث بی‌توجهی به زندگی بشود. ما هرگز حق نداریم که خود را از خوبی‌های زندگی محروم کنیم. روحیه بچه‌ها را نباید خراب کنیم... بچه‌هایم را به تو می‌سپارم و می‌دانم که در پرتو خوبی‌های تو، انسان‌های شریف و دوستدار زندگی خواهند شد.»

▪️فایل صوتی «آن‌ها هنوز جوانند» در دسترس است:

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهان_خاوران

@bidarzani