Ⓜ️ یک میلیون تن سیب فاسد شده معادل یک سوم حجم فعلی دریاچه ارومیه


➕ «درحالی امسال یک میلیون تن سیب آذربایجان غربی در آستانه فاسد شدن قرار دارد که برای تولید این میزان محصول معادل یک‌سوم حجم فعلی دریاچه ارومیه آب مصرف شده است.» این جمله را همین دیروز خبرگزاری فارس نوشت و اطلاعات تازه‌ای از شرایط محصولاتی که با حقابه دریاچه بار آمدند، منتشر کرد: فاسد شدن یک میلیون تن سیب. براساس این خبر آقای ذاکر که نماینده مردم ارومیه در مجلس کنونی است رکورد تولید سیب در کشور را متعلق به آذربایجان غربی می‌داند و می‌گوید که امسال یک میلیون تن سیب ممتاز در سردخانه‌ها مانده و در حال فاسد شدن است.

➕ مطابق محاسبات موسسه تحقیقات آب برای تولید یک میلیون تن سیب باید سالانه 270 میلیون مترمکعب آب به سمت باغات رها کنیم. با این حجم از آب می‌توان طی 10 سال دریاچه ارومیه را احیا کرد./اعتماد


#حکمرانی_غلط


🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

Ⓜ️ اقتصاد یعنی به کمیت و قابل ارزیابی کردن وعده ها و آرمان ها..

■ ببینید در ۴۰ سال گذشته اقتصادهای منطقه چند برابر شده اند.
  

#توسعه
#حکمرانی_غلط


🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

مرگ خاموش یک انقلاب❗️

🔻استاد اکبرنژاد

▫️ بنده با راهپیمایی ۲۲ بهمن موافق نیستم و شرکت در آن را تأیید سیاست‌های غلط نظام می‌دانم

#انقلاب۵۷
#حکمرانی_غلط
#انتصابات
#اکبرنژاد
♾ سیاست

جوش دریا

🔻وضعیت بی‌دولتی

مساله نه لجبازی که یک رویکرد زمینی است. هیچ گروهی نیست که بگوید وضعیت ایران بحرانی و حاد نیست. همه به این اندازه معتقدند. تقریبا همه نیز معترفند ایران فاقد دولت است. فاقد دولت بودن یعنی به هر دلیلی(که از نظر من متاثر از اتفاق ۴۵ سال پیش است) مساله فراتر از انگیزه‌های خیر و شر افراد است. در نتیجه به رفتن گروهی و آمدن گروه دیگری محتاج نیستیم. بلکه به رفتن «گروهی» و احیای «دولت» نیازمندیم.

مسیر احیای دولت برای ملتی که خود به تخریب خود کمر بسته بود رنج‌آور و دردناک است. دولت نقطه‌نظری است که نه شخصی که «ملی» می‌اندیشد.

«ملی اندیشیدن» را بسیاری بسانِ شعار در نظر گرفته‌اند. اما چارچوبش ساده است: «همه فارغ از هر عقیده‌ای که دارند شهروندند، حقوق هیچ کس را نمی‌توان زیر پا گذاشت. احدی حق ندارد حق و توان یک ملت را برای اعمال حاکمیت ملی زیر سوال ببرد و به هیچ معیاری نمی‌توان امنیت و منافع ملی را زیر سوال برد.»

نگرش فتح یک دولت با احیای دولت متفاوت است. آن که تنها می‌خواهد فتح کند با بیابانی خالی مواجه می‌شود که نمی‌داند پرچمش را در کجا بکوبد. آن که می‌خواهد احیا کند متکی بر اصول خود است. نگرش فتح سالهاست که راه حل‌های گوناگون را آزمون می‌کند: «اگر خیابان فتح شود چه؟ اگر اداره فتح شود چه؟ اگر....»

نگرش فتح به ۲۲ بهمن ۵۷ می‌نگرد، بی‌توجه به آن که آنجا چیزی بود که فتح شود. آنجا که ارتش بیانیه بی‌طرفی می‌نوشت یک نظم مستقر بود و نه بی‌نظمی. ظرفی بود که می‌شد در آن چیزی را حل کرد. وقتی ظرفی نیست حل کردن یک قدرت در یک خلا تلاش بیهوده است.
احیای دولت هم به معنی گرفتن ژست «متولی ایران» نیست. وقتی دولت نیست، نقش متولی را نیز نمی‌توان ایفا کرد. فهم خلا دردناک است و هر نمایش کمیکی به ستایش دستگاه سرکوبی می‌انجامد که خلا را نگاه داشته.

احیای دولت نیازمند احیای سیاست است و البته سیاست تلاش برای درگیر نگاه داشتن چند گروه ورشکسته نیست. سیاست بستر است، فضای تنفس جامعه است. این که گروه‌های سیاسی ما اکثرا شامل چند چریک ماقبل مدرن‌اند که در اوقات فراغت بمب می‌ساختند خود معلول انحلال سیاست است. فضایی نیست که چیزی در آن رشد کند، با به بازی گرفتن چند گروه رانتی و فاندبگیر ورشکسته نیز چیزی تغییر نمیکند. اصل مساله برقرار است.

سیاست عرصه برابری است: با مثالی روشن کنم، در اوج دوره همبستگی یکی از گلایه‌های طرفداران اسماعیلیون این بود که مثلا فلان فرد چه جایگاهی دارد که کنار "حامد" بنشیند؟ به طریق اولی چنین پرسشی البته در مورد خود او نیز مطرح بود. هیچ مکانیسمی نبود و چون نبود به سهولت برابری را زیر سوال می‌بردند. آن کس بهتر است که رسانه بیشتر تریبون بدهد یا جایزه بیشتری برده باشد یا حداکثر در نظرسنجی درصدی بیشتر آورده باشد. مشخص بود که همه "بادِ هواست" کدام رسانه معیار است؟ کدام نظرسنجی معیار است؟ کدام جایزه معیار است؟

در اوج همبستگی وقتی این پرسش‌ها پرسیده میشد به نظر مته به خشخاش گذاشتن بود، اما آنچه حاصلِ هیجان است با هیجان می‌رود و رفت.

سیاست عرصه ایده و همکاری و همراهی و ناهمراهی است. اشخاص حاملان ایده‌ها هستند، ایده‌ها وامدار اشخاص نیستند. وقتی ایده‌ها روشن نباشد روابط شخصی می‌شود. ایکس به ایگرگ نزدیک است. و همین وضعیتی است که در ایران حاکم است. هیچ کس ایده‌ای ندارد چون دولتی نیست.

#علیرضا_غلامحسینی
#دولت
#وضعیت_بی‌دولتی
#حکمرانی_غلط
#حامد_اسماعیلیون

جوش دریا

Ⓜ️ دارایی این زن از راه تولید رنگ مو ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی ایران است !


📝 قاسم خرمی


➕بله !دقیقا ثروت ۱۰۰ میلیارد دلاری او  به اندازی یک چهارم کل تولید ناخالص داخلی ایران است تازه اگر تولید ناخالص ایران 400 میلیارد دلار باشد

➕«فرانسوا بتانکور مایرز» مالک برند « لورآل » است. ارزش سهام این شرکت آرایشی در بورس پاریس طی سه ماه پایانی سال 2023  به 241 میلیارد یورو رسید و از این بابت سهم سود این خانم فرانسوی حدود 30 میلیارد دلار شد و با ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی عنوان ثروتمندترین زن دنیا را کسب کرد.

➕30 میلیارد دلار یعنی مبلغی معادل کل فروش نفت ایران در 12 ماه گذشته ! یعنی این خانم ( که نوع پوشش او قابل تذکر است) در سه ماه اخیر به اندازه عملکرد یکسال جناب آقای مهندس جواد اوجی و 205 هزار نفر از کارکنان وزرات نفت درآمد زایی داشته است.

➕تازه وزارت نفت به خاطر خام فروشی از معدود دستگاههای دولتی سودآور کشور است وگرنه لابد شنیده اید که صنایع خودروسازی دولتی ایران هر ساعتی 11 میلیارد تومان و روزی 264 میلیارد تومان زیان می دهند. تعدادی از مداحان هم اخیرا به عضویت هیات مدیره شرکت های تابعه خودروسازی در آمده اند که نفس حق آنها انشالله این زیان ها را جبران خواهد کرد

➕حالا  ببینید ما با این همه داد و بیداد و جار و جنجال و بزن و بگیر ببند،  در کجای اقتصاد جهان قرار داریم ؟ و با این دارایی اندک و این نیازهای بسیار و مردم گرفتار چه رویاهایا و توهماتی در سر داریم؟!

➕وانگهی ! انتشار این خبر در رسانه های جهان همزمان شد با تهدید به تعطیلی دیجی کالا و آغاز فروش اقساطی لباس عید در ایران! یعنی خرید یک شلوار بچه گانه ۵۰۰ هزار تومانی از دم قسط !!


▪️پی نوشت: اقتصاد دستوری با نقض کرامت انسانی و تهدید زیست اخلاقی، تمام سرمایه های مادی و معنوی جامعه ی ایرانی را نابود کرده است.


▪️منبع: نشریه کارخانه دار


#توسعه
#حکمرانی


🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

‍ «کسی هست؟»
می‌فهمید انتخابات خلوت و ‌کم‌شور (و حتی فاقد شور ) یعنی چه؟!
می‌دانید در همین مشارکت اندک، چه کسانی در رتبه اول قرار گرفتند!؟
و این چه معنایی دارد؟!

ساده بگویم:
شاید اکثر کسانی که شرکت نکردند یا رای سفید به صندوق‌ها پرت کردند نه با اشخاص و افراد که با مجموعه‌ای از «سیاست‌های کلان حاکم» مخالفند؛ یعنی باور دارند که اغلب مسئولین، دغدغه‌ی همه چیز و همه‌جا را دارند، جز مردم و اساساً کوچک‌ترین اهمیتی برای آن‌ها و معیشت‌شان قائل نیستند.

شاید اکثریت مردم به این نتیجه رسیده‌اند که بسیاری از مسئولین در مواجهه با ملت، کوچک‌ترین صداقتی ندارند، فریب و تزویر به خرج می‌دهند و هر قدمی از آنها به سوی خود را، یک بازی جدید برای سوءاستفاده از خودشان تلقی می‌کنند.

نمی‌بینید که در شبکه‌های اجتماعی، واکنش‌شان به هر پُستی که می‌توانست موج‌آفرین باشد، چیست؟
عمدتاً همین جملات است که «باشه ولی رأی نمی‌دیم»، «خیلی خوب بود؛ ولی رأی نمی‌دیم» و آخرش سایبری‌ها را می‌فرستید و کامنت‌هایشان را پاک می‌کنند و نظرات درخشان پیرامون انتخابات و اوضاع کشور می‌نویسند.

درواقع، مردم خسته از اوضاع کشور، حتی هر حرکت غیرعامدانه برای تهییج مردم را هم، هم‌جهت با سوءاستفاده برای جلب مشارکت مردم در انتخابات می‌بینند.

پس چه فرقی است که قالیباف بیاید یا حداد؟ لاریجانی یا آقاتهرانی؟
که حتی این مردم، آنقدر خود را فریب خورده می‌دانند که به یکی چون «خاتمی» هم تن نمی‌دهند؛ چه رسد به این دیگران…

اما حماسه‌سرایان مجازی و دولتی که در دنیایی دیگر و یک لیگ فضایی لاکچری بازی می‌کنند، می‌توانند همچنان بدون توجه و فهم اوضاع پریشان کشور، برای این سطح از مشارکتِ بی‌سابقه در انتخابات، جشن بگیرند، تبریک بگویند، دستاوردسازی کنند و بر سر این‌که سهم کدام‌شان در «افزایش مشارکت ۹ درصدی تهران (براساس نظرسنجی‌های رسمی) به ۲۰ درصد» بیش‌تر است، دعوا کنند! و به بازی در لیگ فضایی خود، ادامه دهند!

اگر این‌ها را بفهمید، حتماً این را هم می‌فهمید که چرا خیلی‌ از مردم ما علناً از اسرائیل و ظلم‌هایش به مردم بی‌دفاع غزه ، حمایت می‌کنند.

یا لطیف
#سیدحسن_آقامیری
پ.ن: من در هر حال به انتخاب مردم احترام می‌گذارم

#انتصابات
#حکمرانی_دروغ

جوش دریا

Ⓜ️ حریم خصوصی مردم را ندرید!


➕یک روحانی در قم از مادری که حجاب بر سر نداشته و بچه‌ای در بغل داشته، در محل درمانگاه، با موبایل عکس گرفته؛ زن نیز پاسخی از سر استیصال و تند داده است. هم‌مسلکان این روحانی تلاش می‌کنند ماجرا را ساده‌سازی کنند. من هم در این متن تلاش می‌کنم عمق ماجرا را نشان دهم. این گونه کارها، درافتادن با جوهره زندگی مدرن است. 


➕ مفهوم «بی‌تفاوتی مدنی» را جامعه‌شناسان برای معرفی یکی از ویژگی‌های زندگی در دنیای جدید به‌کار می‌برند. آدم‌های دنیای جدید در خیابان – حتی بسیار شلوغ – یا هر جای دیگری، سعی می‌کنند هیچ نگاهی که نشان دهد به دیگران خیره شده‌اند، از خود بروز ندهند. برای مثال، در خیابان‌ها هر چند لحظه یک بار، نگاهی به روبه‌رو می‌کنند تا به افرادی که به آن‌ها نزدیک می‌شوند نشان دهند حضور آن‌ها را درک کرده‌اند، اما با دزدیدن نگاه‌شان و خیره نشدن به آن‌ها، دوباره نشان می‌دهند که قصد ندارند در حریم شخصی آن‌ها وارد شوند. 

➕ آدم‌ها در دنیای مدرن، با خیره نشدن به یکدیگر نشان می‌دهند که قصد ندارند با نگاه‌شان حریم شخصی دیگران را سوراخ کنند. این رفتار را «بی‌تفاوتی مدنی» می‌گویند. رفتاری که نشان می‌دهد حضور دیگران را درک کرده و به رسمیت می‌شناسند، به آن‌ها احترام هم می‌گذارند، اما از سر احترام به حضورشان و حریم خصوصی‌شان، بی‌تفاوتی پیشه می‌کنند. (این بحث را در مبحثی درباره مفاهیم بنیادین جامعه‌شناسی به تفصیل توضیح داده‌ام) 

➕ انسان به‌طور کلی، و انسان مدرن به‌طور خاص، حریم خصوصی خود را محترم می‌شمارد و از پاره شدن حریم خصوصی خود برمی‌آشوبد. انسان مدرن، بپسندید یا نپسندید، نوع پوشش را بخشی از حریم خصوصی خود می‌داند. وقتی حکومت، و به تبع آن بخش‌های همراه با ایدئولوژی حکومت، تلاش می‌کنند به این حریم خصوصی وارد شوند، عمیق‌ترین لایه زندگی فرد مدرن را نشانه گرفته‌اند. 

➕ حکومت در چهار دهه گذشته بر سر مسائل مختلف – از ممنوعیت ویدئو و ماهواره، تا به امروز که این گونه بر مسأله حجاب اجباری پافشاری می‌کند – حمله به این لایه عمیق از زیست انسان مدرن را هدف قرار داده است. حکومت با اصرار بر رویه‌های ناقض حریم شخصی افراد، در قامت بیرقدار یک ایدئولوژی ضدمدرن با اکثریت جامعه ایرانی درافتاده است. 

➕ بخشی از روحانیت، تندروهای مذهبی، و حاکمانی که حجاب را پرچم حکمرانی خود می‌دانند، ظاهراً هیچ فهمی ندارند از عمق زخمی که این رویه بر جان ایرانیان وارد می‌کند، و خسارتی که به همبستگی اجتماعی و حتی دینداری می‌زند. همبستگی اجتماعی، بنیان زیست مسالمت‌آمیز است و به قربانگاه بردن چنین سرمایه گرانبهایی، کار نابخردان است. 

➕ بفهمید که «بی‌تفاوتی مدنی» هنجار و شیوه زیست حاصل از عقلانیت بشری برای کنار آمدن با تنوع‌ها و تکثرهاست. خرد بشری گرانبهایی در ژرفای کنش ساده «بی‌تفاوتی مدنی» نهفته است. ستیز با خرد برآمده از تجربه بشری، به هر نام که باشد - به نام قانون یا دین – جز خسران و خشونت‌پروری نیست. 

➕ حریم خصوصی مردم را ندرید، بر طبل زوال همبستگی اجتماعی نکوبید، عقل و خرد انباشته بشری را ارج نهید، و از پیشینه سیاه دوره پیوند قدرت و دین در کلیسای مسیحی، از قرون تاریک، درس بگیرید. 

➕ جامعه‌ای مستأصل و دراُفتاده به فقر، در برابر هیولای تحریم، برآمده بر قله تورم ۴۰ درصد، در انتظار برآمدن ترامپ، در فردای انتخاباتی که هیچ چسبی به شکاف‌های اجتماعی و سیاسی نزده، و در پس یک دهه رشد اقتصادی صفر و سه برهه اعتراض اجتماعی شدید، تاب و تحمل این نابخردی‌ها را ندارد. این گونه کردارهای‌تان درافتادن با ساده‌ترین و در عین حال عمیق‌ترین لایه‌های زندگی مدرن است که آدمیان را به خشم می‌آورد. 



📝 دکتر محمد فاضلی


#حکمرانی_غلط



🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی