گروه شریعتی
562 subscribers
1.66K photos
554 videos
66 files
1.56K links
به نام خداوند حقیقت، زیبایی و خیر

🌐 نشـانی ما در فیس بوک:
Facebook.com/shariati.group

📩 تماس با ما:
Shariati.group@Gmail.com
Download Telegram
‍ ‍‍ 🔷🔸بیانیه مشترک تعدادی از فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی، در حمایت از اعتراضات مردم، به‌شرح ذیل:

به‌نام خدا

🔸تصمیمات اقتصادی اخیر و برخورد شدید با معترضان نشان می‌دهد حاکمان عبرتی از اعتراضات عمومی پیشین نگرفته‌اند. آنان که به خیابان آمدند مستضعفین و ستمدیدگانی بودند که انقلاب برای نجات آنان برپا شده بود. نباید به بهانهٔ برخی خارج‌نشینان که به‌دنبال موج‌سواری هستند، خیل عظیم معترضان را مقلدان گوش به فرمان سلطنت‌طلبان و مجاهدین دانست. نباید به اعتبار حضور احتمالی چند تیم تروریستی مردم نگون‌بخت جان‌به‌لب رسیده را باغی و یاغی نامید. نباید به‌زعم آن‌که مقامات امریکایی مدعی حمایت از معترضان هستند، عامل نارضایتی اعتراض‌کنندگان را تحریک بیگانگان قلمداد کرد. مگر می‌توان تردیدی بر حضور ساکنان فقیر مناطق حاشیه شهرها در اعتراضات داشت، مگر می‌توان کمترین شکی در باره حضور تهی‌دستان زینبیهٔ اصفهان، اسلام‌شهر تهران ،کوت‌عبدالله اهواز، و امثال آن در اعتراضات اخیر داشت؟

🔹چرا آنان که قرار بود حقوق‌دان باشند به منش امنیتی-نظامی خود بازگشته‌اند؟ کدام مقامی از این‌که اعتراض فرودستان شهری را سرکوب کرده به خود خواهد بالید؟ پس از این با چه اعتبار و آبرویی می‌توانید تهیدستان را به امید تشکیل مجلسی در راس امور به پای صندوق های رای کشانید؟

🔸بر فرض که خون‌ها شسته شوند، بر فرض که فقرا به زندگی سراسر رنج خود باز گردند، بر فرض که جوانان عاصی در گوشه‌ای پنهان شوند، بر فرض که دانشجویان راهی بازداشتگاه شده و یا سرخورده به کلاس‌ها برگردند، بر فرض همه‌ی اینها آیا نمی‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده‌ شعله‌های اعتراض باز هم افروخته خواهد شد؟ مگر آموزه‌های دینی به ما نیاموخته‌اند که "الملک یبقی مع الکفر ولایبقی مع الظلم"؟

🔹ما ضمن اعتراض به برخوردهای خشن، غیرقانونی و غیرانسانی با مردم ناراضی اعلام می‌کنیم:

1. عامل اصلی اعتراضات اخیر، نابسامانی‌ها و بحران‌های اقتصادی-اجتماعی حاصل از سیاست‌های نادرست حکومت است که جز با اصلاحات ساختاری از طریق آغاز گفتگوی ملی در داخل کشور برای بهبود وضعیت ممکن نیست.

2. اکثر معترضان، ایرانیان ناراضی از "فقر" و "فساد" و "تبعیض" و ناتوان از تأمین معیشت خود و خانواده‌شان بودند. وظیفهٔ هر نظام مردمی عذرخواهی جدی از آنها به سبب تحمیل چنین شرایط سهمگینی است. به‌ویژه عذرخواهی و دل‌جویی از خانواده‌های جان‌باختگان وظیفه دینی و انسانی مسئولان امر است.

3. آزادی معترضان بازداشت‌شده و پرهیز از تکرار رویه‌های گذشته، از جمله تحت‌فشار قرار دادن بازداشت‌شدگان، می‌تواند راه را برای ایجاد آرامش نسبی و آغاز گفت و گوی ملی برای خروج از بحران فراهم آورد.

4. ما اعتقاد راسخ داریم به‌‌رغم همه‌ی فشارها باید از هرگونه اعمال خشونت پرهیز کرد. بی‌تردید گسترش دامنه خشونت کمترین دستاوردی برای مدافعان منافع ملی، تمامیت ارضی، عدالت و آزادی نخواهد داشت.

سی‌ام آبان 1398


📌هاشم آقاجری- قربان بهزادیان‌نژاد - سیدعلیرضا بهشتی - علیرضا بهشتی‌شیرازی - حبیب‌الله پیمان - علیرضا رجایی - حسین رفیعی - رضا رییس‌طوسی- فریدون سحابی - احسان شریعتی -فیروزه صابر - کیوان صمیمی- طاهره طالقانی- ابوالفضل قدیانی - نظام‌الدین قهاری - فاطمه گوارایی - محمد محمدی‌اردهالی- سعید مدنی

#بیانیه
#آزادی
#اعتراضات
#معیشت
#اقشار_محروم
#گفتگوی_ملی
#ایران

@Dr_ehsanshariati
🔷🔸 امتناع از همکاری مناسب با پزشکان بدون مرز مطلقا تناسبی با صلح دوستی و تعاون ملت ایران ندارد

🔹📌سازمان پزشکان بدون مرز

🔸بااحترام، به عنوان گروهی از فعالان مدنی و سیاسی ایران تاسف شدید خود را از برخورد نگران کننده بخشی از حکومت، نسبت به اقدام انسانی آن سازمان،در کمک به مقابله با شیوع بیماری کرونا و گسترش این ویروس در ایران اعلام می‌کنیم.همکاریهای جهانی، ازجمله کمک سازمانها و ارگانهای بین‌المللی در بحرانها و حوادث طبیعی، امری پذیرفته‌شده و ضروری و نیز قدم مهمّی برای ارتباط میان ملّتها و پیشبرد صلح و در تطابق کامل با منشور سازمان ملل و معاهدات بین‌المللی است.

🔹ما لازم می‌بینیم از طریق این بیانیه تاکید کنیم که عملِ بخشی از مقامهای حکومتی کشور ما در امتناع از همکاری مناسب با پزشکان بدون مرز، مطلقاً تناسبی با سنّت صلح‌دوستی و تعاون ملت و مردم ایران ندارد و انتظار داریم سازمانها و ارگانهای بین المللی که تجارب ارزنده‌ای در مهار بحرانهای طبیعی دارند، در همکاری با همتاهای ایرانی خود، هم‌چنان یاری رسان مردم ما باشند.

📌امضا کنندگان:

هاشم آقاجری، رضا آقاخانی، اسماعیل آزادی، فروزان آصف‌نخعی، حمید آصفی، هادی احتظاظی، محمد ابداهیم‌زاده‌گنجی، سیدعبدالمجید الهامی، سارا امانی‌بابایی، رسول بداقی، قربان بهزادیان‌نژاد، سید علیرضا بهشتی شیرازی، سیدعلیرضا حسینی بهشتی، هاشم باروتی، عباس پوراظهری، سیدمصطفی تاجزاده، رضا تهرانی، مصطفی تنها، علیرضا جباری، فرانک چالاک، ولی حق‌شناس، محمد حیدرزاده، امیر خرم، ابراهیم خوش سیرت، خسرو دلیرثانی، حسین‌علی ذوالفقاری، زهرا ربانی املشی، علیرضا رجایی، جواد رحیم‌پور، بهمن رضاخانی، یونس رستمی،حمیدرضا رسولیان، احسان رضایی،محمد رضایی، سعید رضوی‌فقیه، حسین رفیعی، رضا رییس‌طوسی، رقیه زارع‌پور حیدری، اردشیر زارعی‌قنواتی، احمد زمانی، محسن زمانی، مهدی زمانی، علی ساریخانی، فریدون سحابی، نشاط سحابی، علی سلطانی، نرگس سوری، احسان شریعتی، شایا شهوق، علیرضا شمسیان، امیرحسین شیروی، فیروزه صابر، فاطمه صادقی، پرویز صداقت، کیوان صمیمی، طاهره طالقانی، سیامک طاهری، مصطفی طاهری، ناصر طاهری، عباس عبدی، رویین عطوفت، ابوذر علوی، سمیه علوی، لیلا علوی، مینا علوی، محمدعلی عمویی، رضا غفوری، منیژه فتحی، علی فریدیحیایی، عزیز قاسم‌زاده، ابوالفضل قدیانی، نظام‌الدین قهاری، محمدرضا کارخانه‌چین، حسین کشوردوست کلتی، صدیقه کنعانی، بهناز کیانی، سمانه گلاب، فاطمه گوارایی، محمد محمدی‌اردهالی، حسین مجاهد، سعید مدنی، فرامرز معتمد دزفولی، اصغر ممبینی، احمد منتظری، سیدحسین موسوی، حسین نوری‌زاده، فرشاد نوروزیان، صدیقه وسمقی



#سازمان_پزشکان_بدون_مرز
#صلح_دوستی
#همکاری_بین_المللی
#بحران_عمومی
#بیانیه
@Dr_ehsanshariati
🔷🔸بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، حقوق بشری و صنفی در دفاع از مطالبات کارگران اعتصابی

📌 این بیانیه به شرح زیر است:


🔸کارگران‌ و کارکنان شرکت‌های پیمانکاریِ نیروی انسانی پس از نزدیک دو دهه تلاش برای برخورداری از «حقوق‌ و مزایای مساویً برای کار مساوی»، یا «کار یکسان- مزد یکسان» مجبور به اعلام کارزار ۱۴۰۰ واعتصاب سراسری کارگران شرکت‌های پیمانکاری‌ در‌ صنعت‌نفت شده‌اند. اعتصابی که با مشارکت کارگرانِ دهها شرکت پیمانکاری شکل گرفته واز حمایت جمع کثیری از روشنفکران،حقوقدانان،فعالان سیاسی‌ و اجتماعی وسندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران‌وحومه،سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه،‌اتحادیه آزاد کارگران ایران، شورای بازنشستگان ایران، کانون صنفی معلمان و نهادهای دانشجویان‌ و معلمان و… برخوردار شده است.ما نیز پشتیبانی خودرا ازمطالبات این کارگران اعتصابی اعلام نموده، برای تحقق آن خواهیم کوشید.

🔹ما تردید نداریم که ریشه بسیاری از نابرابریها،فسادها،ناکارامدیها وتبعیض های کنونی را جز از طریق شناخت و واکاوی قوانین،رویه ها و مناسبات رانتیِ درون ساختار نمی‌توان توضیح داد و هر گونه راه حل نهایی برای توقف بحرانهای متوالی کنونی جز از طریق اصلاح این ساختار ممکن نیست. اصرار بر تداوم سیاست‌های سراسر خطای پس از جنگ بویژه در عرصه اقتصادی،همچون بنیانی کج،ساختارناپایدار و بی‌ثباتی را پدید آورده که باید هر لحظه انتظار فروپاشی آن را داشت. برای مثال سیاستهای خصوصی سازی که با تفسیر غیر قابل قبول از اصل۴۴قانون اساسی راه را برای توزیع گسترده‌ی رانت حامیان سیاسی نظام فراهم آورد، به تاسیس یک شبه صدها شرکت پیمانکاریِ نیروی انسانی انجامید که با کمترین صلاحیت‌های فنی، سرنوشت بخش کثیری از نیروی انسانی ملی و هزاران کارگر نگون‌بخت را در دست گرفتند. در سال۱۳۶۹نیز دومین تبصره‌ی ماده‌ی هفتم قانون کار با صراحت به قراردادهای موقت و پیمانی،جنبه‌ی قانونی‌وحقوقی بخشید و وضعیت امروز سراسر رنج کارگران شرکت های پیمانکاری را رقم زد.


🔸این تبصره به پیمانکاران اجازه داد تا در­­کارهایی­که «طبیعتِ آنها جنبه‌ی مستمر دارد» _از جمله کارهای مربوط به نفت و گاز و پتروشیمی _ قراردادهای موقت و مدت‌دار منعقد کنند و بنا به میل و اراده‌ی خود دست به اخراج و تعدیل نیروی کار بزنند. از آن‌ تاریخ کارگران‌ و‌ کارکنان شرکت‌های پیمانکاریِ نیروی انسانی تلاش زیادی را برای رهایی ازاستثمار مضاعف‌ و نقض حقوق قانونی‌و‌انسانی خود انجام دادند، تا آن‌که به تصویب هیات وزیران،هرگونه به کارگیری نیروی انسانی برای انجام وظایف و فعالیت‌های کارشناسی،کمک کارشناسی و تخصصی از طریق شرکتهای طرف قرارداد و سایر تشکل‌های حقوقیِ غیردولتی به طور تمام وقت یا پاره‌وقت در دستگاه‌های اجرایی، از سال۱۳۸۵کلاً ممنوع شد، امّا از آن زمان حتی تحقّق این مصوبه در پروژه‌های عمرانی‌ و‌ در وزارت نفت نیز با مقاومت پیمانکارانِ متّکی به باندهای قدرت روبرو شد.
علی‌رغم صراحت بی‌چون و چرای مختصّات حقوقی، نظام و سازمان کار در ایران به‌شکل ویرانگرانه‌ای استثماری–رانتی است و جز با برهم زدن این مناسبات و تضمین و به رسمیت شناختن حقوق بنیادین کار، محو کار کودکان، رفع تبعیض‌درکار، اشتغال همه افراد جویای­کار،آزادی تشکیل انجمن‌ها و تشکل‌های مستقل برای حمایت از منافع صنفی و حرفه‌ای و مشارکت در مذاکرات و تصمیم‌سازیهایی که بر منافع آنها مؤثر است، بهبود وضع کنونی و خروج از بحرانها امکان‌پذیر نخواهدبود.

🔹دیر زمانی است که در ایران میثاق حکومت با مردم برای رفع هرگونه ستمگری و ستم‌کشی و ایجاد زمینه مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خویش­و­ پی‌ریزی‌اقتصادی عادلانه برای ایجاد رفاه و رفع محرومیت و تبعیض، عامدانه زیرپا نهاده می‌شود. سیاستهای نولیبرالی از سال ۱۳۶۸ بدین‌سو جز ابزاری برای شکل‌دهی و قوام یک طبقه مسلّط رانتی–استثماری و انهدام سازمان عادلانه کار نبوده‌است. از یک‌سو تله‌های طبقاتی و فضایی فقر هرچه می‌گذرد چون فروچاله‌ها، تعداد بیشتری از مردم و مناطق گسترده‌تری را به‌ کام خود می‌کشد و از سوی دیگر در این هاویه‌ی فقر،بیکاری،بی‌آبی و بی‌پناهیِ ایجاد شده برای اکثریت مردم، شتاب انباشتِ غارتگرانه و پرفساد انحصارگران قدرت و ثروت و وابستگان آنها افزون می‌گردد. این معادله به سازمان و روابط ناهنجار و استثماری کار موجود منجر گردیده که بازسازی نسبی آن جز از راه مقاومتهای صنفی و سندیکایی و اعتصابهای سازمان‌یافته ممکن نخواهدبود.

🔆نوزدهم تیرماه هزار و چهارصد

#بیانیه
#اعتصابات
#کارگران
#اعتراضات
@Dr_ehsanshariati

🖇نام امضا کننده گان در لینک زیر است.

📍https://bit.ly/3k5ltZe
🔷🔸نامه جمعی از اهل فلسفه در اعتراض به «حکم اخراج» یک استاد فلسفه

🔸در جهان جدید، آزادی دانشگاهی از ارکان نظم اجتماعی است، قاعده‌ای که طبق آن فرد دانشگاهی علی‌الاصول اجازه و مصونیت به چالش کشیدن دیدگاه‌های پذیرفته‌شده و رایج را دارد و می‌تواند دیدگاه‌هایی مناقشه‌برانگیز در حوزه‌ کار خود عرضه کند. آزادی ابراز عقیده در محیط علمی در تاریخ ما نیز ریشه دارد و از سنت‌های دیرینه در حوزه‌های علمیه و حلقه‌های تدریس، حتی بر سر موضوعاتی مانند وجود باری، بوده است. بر این اساس، ارباب قدرت نه‌تنها حق اعمال فشار به‌منظور اثرگذاری بر محتوای سخن فرد دانشگاهی را ندارند، بلکه باید فضا را برای تبادل افکار و نظرات در محیط‌های علمی فراهم آورند تا مناقشه‌های علمی در محیط‌های طبیعی خود، و نه با دخالت عناصر اثرگذار بیرونی، حل‌وفصل شوند.
 

🔹فیلسوفان، به تأسی از پدر معنوی خود، سقراط، خرمگسانی برای برهم‌زدن چرت خواب‌آلودگان‌اند، تا آنجا که اهل شهر را با به پرسش کشیدن مسلّم‌ترین مسلّمات از کوره به در کنند. امروز هم در نظام‌های دانشگاهی، رشته‌ای که در آن طرح پرسش از فراهم آوردن پاسخ ارزشمندتر است همان فلسفه است، و ارباب قدرت باید بدانند که میان کارآمدی دولت‌ها و میزان پذیرندگی و رواداری آنان در قبال اهل علم، به‌ویژه فیلسوفان، که کارشان نقادی و تحقیر حماقت است، تناظری وجود دارد.
بنابراین ملاحظات، ما، جمعی از معلمان و دانش‌آموزان فلسفه، به عنوان وظیفه دانشگاهی و مدنی خود، خواستار آن‌ایم که حکم تأسف‌بار محرومیت دکتر بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه، از ادامه خدمت دانشگاهی لغو شود. به باور ما، فارغ از شخصیت علمی و عمومی دکتر عبدالکریمی و دیدگاه‌های او، این حکم نقض آشکار آزادی دانشگاهی است. نظام حکمرانی وظیفه‌ای جز فراهم آوردن زمینه تضارب آرا ندارد و خود در مقام داور مسابقه نباید به نفع یکی از طرفین اختلاف‌نظرهای علمی به صحنه وارد شود. بی‌تردید رواج چنین مداخله‌هایی، که متأسفانه مسبوق به سوابقی نیز هست، به رشته فلسفه و شخصی خاص محدود نخواهد شد و تضعیف نهاد شکننده علم را در کشور ما در پی خواهد داشت.

#دانشگاه_آزاد_اسلامی
#اخراج
#بیانیه
#اعتراض
@Dr_ehsanshariati

📌اسامی امضا کننده گان در لینک وبسایت احسان شریعتی قرار گرفته است

https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1104