🔷💢ناسازگاری نهادهای مدنی و دولت اقتدارگرا
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال می‌شود. اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا چنین چیزی خواسته می‌شود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی می‌شود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر می‌شود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل می‌گیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه می‌شود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته می‌شود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آن‌ها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند می‌بایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال می‌شود. اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا چنین چیزی خواسته می‌شود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی می‌شود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر می‌شود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل می‌گیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه می‌شود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته می‌شود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آن‌ها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند می‌بایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
