🔷💢ناسازگاری نهادهای مدنی و دولت اقتدارگرا
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال میشود. اما پرسشی که مطرح میشود این است که چرا چنین چیزی خواسته میشود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی میشود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزهها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکستها هم به منزله موفقیت جار زده میشوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آنچنان دیده شود که او میخواهد. در چنین فضایی سازمانهای اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعیگر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمانهای مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولتهای اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانیتر میشود که این وضعیتهای اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولتها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمانهای اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیتهای نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل میگیرد و اذهان در یک نتیجهگیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده میشوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولتها در تلاش بودند تا با دستگاههای عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه میشود. دولت سلطة خود را از دست میدهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته میشود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمانهای مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولتها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن میزنند و آن را به پیش میبرند و سازمانهای مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی میتازند. در واقع پیامد عملکرد آنها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمانها و ارگانهای اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدیتر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریهای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محرومترین نقاط ایران برسانند میبایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال میشود. اما پرسشی که مطرح میشود این است که چرا چنین چیزی خواسته میشود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی میشود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزهها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکستها هم به منزله موفقیت جار زده میشوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آنچنان دیده شود که او میخواهد. در چنین فضایی سازمانهای اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعیگر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمانهای مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولتهای اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانیتر میشود که این وضعیتهای اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولتها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمانهای اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیتهای نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل میگیرد و اذهان در یک نتیجهگیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده میشوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولتها در تلاش بودند تا با دستگاههای عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه میشود. دولت سلطة خود را از دست میدهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته میشود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمانهای مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولتها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن میزنند و آن را به پیش میبرند و سازمانهای مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی میتازند. در واقع پیامد عملکرد آنها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمانها و ارگانهای اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدیتر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریهای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محرومترین نقاط ایران برسانند میبایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢جمعیت امام علی و خلق الگویی برای نجات شش میلیون کودک
🖋مرتضی کی منش
🔸میان دیوار داخلیِ پارک و یک در چوبیِ کنده شده، از سوز سردِ زمستانی پناه می گرفت. روی یک تکه مقوای روغنی و چرک، بدن کوچکش را مچاله میکرد و میخوابید تا برای کار فردا آماده شود. کارِ فردا مثل کار امروز و دیروز و مثل باقی ده سال عمرش، تکدیگری در خیابان بود. کاری که از قنداق نصیبش شد و از پنج سالگی که مادر معتادش گوشه یک جوی آب تمام کرد، تنها انجامش میداد.
🔹میلاد هر شب اگر خوشاقبال بود، میتوانست چند ساعتی در یک گوشه از این پارک بیاساید. اما کم پیش نمیآمد که در میانه شب وقتی تازه پلکهایش اندکی گرمِ خواب شده، نگهبانی از راه برسد و یقهاش را بچسبد و با چند ناسزا و یکی دو لگد بیرونش کند. آن قدر که دشنامها آزارش میداد، از کتک خوردن ناراحت نمیشد و البته تدریجا حساسیت خود را از دست داده بود، یا در واقع عزت نفسش را! تنها بغضی در گلویش مانده بود که در عالم کودکانه تباه شدهاش، نام و علتی برای آن نمییافت.
🔸یک روز عادی در شهر که هر کسی به دنبال زندگی روزمرهاش بود و میلاد نیز خوشههای رنج و شکنجه روزانهاش را از نگاه بیتفاوت یا خشمآلود عابران دستچین میکرد، یک جوان دانشجو ایستاد، یک لحظه ایستاد و به سوی او برگشت و پرسید: پسرم! اسمت چیه؟ این وقت صبح تو چرا مدرسه نیستی؟
🔹این شروع آشنایی بود. آن جوان دانشجو از داوطلبان جمعیت امام علی بود و گذشتن بیتفاوت از کنار عذابِ کودکان سرزمینش را بلد نبود. او ایستاد تا از قصه یک زندگی پردرد باخبر شود و اگر میتواند قدمی برای نجات پسرک بردارد. او شنید که میلاد از پدرش هیچ چیز نمیداند و مادرش معتاد بوده و همه زار و زندگی را به زخم خماری خود زده و آواره کوچه و خیابان شده و حالا دیگر نیست و میلاد ده ساله، روزگارش را به گدایی میگذراند. میلاد البته ساده حرف نمیزد و به حرف آن مرد جوان هم گوش نمیسپرد.
🔸به هیچکس و هیچچیز اعتماد نداشت. مدرسه میگفت نمیروم، خانه میگفت نمیخواهم، کارش را میگفت دوست میدارم، به «خانه ایرانی» جمعیت میگفت نمیخواهم بیایم، خلاصه به هیچ صراطی مستقیم نمیشد و دانشجوی عضو جمعیت، پا پس نمیکشید و هر راهی را امتحان میکرد تا لحظهای که کلمه فوتبال را در شلوغی خیابان و همهمه کرکننده ظهرِ بازار، فریاد زد و دید که چشمان میلاد برق زد: فوتبال که دیگه دوست داری بازی کنی؟!!
🔹لیگ فوتبال پرشین جمعیت امام علی از آن مواردی است که مرا بسیار به فکر فرو میبرد و با خود فکر میکنم شاید بعضیها مشکلشان با این سازمان مردم نهاد، ارائه راهکارهای عملی و اجرای آنها و الگوسازیهای موفق باشد. شاید در کنار این کار کردن است که کار نکردنهای برخی ارگانهای متولی و فسادهای نجومی عدهای، بیشتر به چشم می آید.
🔸بگذارید با عدد و رقم صحبت کنیم. بیش از هزار کودک و نوجوان و جوان در قالب 50 تیم در این لیگ که از سال 1394 آغاز شده، به ورزش فوتبال مشغول شدهاند. هزینه برگزاری این لیگ در سال 98، بالغ بر دو میلیارد تومان بود. این هزینه، در تمام طول سال شامل اجاره زمین برای تمرین تیمها از یک تا سه روز در هفته، ایاب و ذهاب داخل شهر، لباسها و توپها و وسایل ورزشی و میان وعده، و نیز در مسابقات انتخابی و بعد در بازه زمانی هفت تا ده روزه برگزاری مرحله پایانی، شامل اسکان، غذا، رفت و آمد بین شهری (هواپیما، قطار، اتوبوس)، جوایز و ... میباشد. هزار کودک، دو میلیارد تومان، یعنی به ازای هر کودک 2 میلیون تومان هزینه شده است در طول یک سال.
🔹سال اول برگزاری لیگ، میلاد هم به تهران آمد. خیلی زود، شاید کمتر از یک ماه، دروازهبان اصلی تیمش شده بود. از همه جدیتر، فعالتر و موثرتر. با آن پسرک فرسوده فرسنگها فاصله داشت. نیروی حیات و سرزندگی در چشمهایش میجوشید. مثل یک قهرمان بزرگ قدم برمیداشت و مصمم بود. تیمشان سوم شد و با افتخار به شهرشان بازگشتند.
🔸میلاد تازه فرزند جمعیت شده بود و هنوز سرسخت بود و به جز فوتبال به هیچ برنامهای تن نمیداد و برای تغییر شرایطش، از جمله رها کردن تکدیگری و محل خوابیدنش در پارکها، همراهی نمیکرد. البته بسیاری دیگر از بچه ها نیز همین مسیر را رفته بودند. در واقع به بهانه فوتبال، اندک اندک ارتباط عمیقتری شکل میگرفت و امید ما به همین بود
📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#نجات_کودکان
#مرتضی_کی_منش
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/2OSQsdt
🖋مرتضی کی منش
🔸میان دیوار داخلیِ پارک و یک در چوبیِ کنده شده، از سوز سردِ زمستانی پناه می گرفت. روی یک تکه مقوای روغنی و چرک، بدن کوچکش را مچاله میکرد و میخوابید تا برای کار فردا آماده شود. کارِ فردا مثل کار امروز و دیروز و مثل باقی ده سال عمرش، تکدیگری در خیابان بود. کاری که از قنداق نصیبش شد و از پنج سالگی که مادر معتادش گوشه یک جوی آب تمام کرد، تنها انجامش میداد.
🔹میلاد هر شب اگر خوشاقبال بود، میتوانست چند ساعتی در یک گوشه از این پارک بیاساید. اما کم پیش نمیآمد که در میانه شب وقتی تازه پلکهایش اندکی گرمِ خواب شده، نگهبانی از راه برسد و یقهاش را بچسبد و با چند ناسزا و یکی دو لگد بیرونش کند. آن قدر که دشنامها آزارش میداد، از کتک خوردن ناراحت نمیشد و البته تدریجا حساسیت خود را از دست داده بود، یا در واقع عزت نفسش را! تنها بغضی در گلویش مانده بود که در عالم کودکانه تباه شدهاش، نام و علتی برای آن نمییافت.
🔸یک روز عادی در شهر که هر کسی به دنبال زندگی روزمرهاش بود و میلاد نیز خوشههای رنج و شکنجه روزانهاش را از نگاه بیتفاوت یا خشمآلود عابران دستچین میکرد، یک جوان دانشجو ایستاد، یک لحظه ایستاد و به سوی او برگشت و پرسید: پسرم! اسمت چیه؟ این وقت صبح تو چرا مدرسه نیستی؟
🔹این شروع آشنایی بود. آن جوان دانشجو از داوطلبان جمعیت امام علی بود و گذشتن بیتفاوت از کنار عذابِ کودکان سرزمینش را بلد نبود. او ایستاد تا از قصه یک زندگی پردرد باخبر شود و اگر میتواند قدمی برای نجات پسرک بردارد. او شنید که میلاد از پدرش هیچ چیز نمیداند و مادرش معتاد بوده و همه زار و زندگی را به زخم خماری خود زده و آواره کوچه و خیابان شده و حالا دیگر نیست و میلاد ده ساله، روزگارش را به گدایی میگذراند. میلاد البته ساده حرف نمیزد و به حرف آن مرد جوان هم گوش نمیسپرد.
🔸به هیچکس و هیچچیز اعتماد نداشت. مدرسه میگفت نمیروم، خانه میگفت نمیخواهم، کارش را میگفت دوست میدارم، به «خانه ایرانی» جمعیت میگفت نمیخواهم بیایم، خلاصه به هیچ صراطی مستقیم نمیشد و دانشجوی عضو جمعیت، پا پس نمیکشید و هر راهی را امتحان میکرد تا لحظهای که کلمه فوتبال را در شلوغی خیابان و همهمه کرکننده ظهرِ بازار، فریاد زد و دید که چشمان میلاد برق زد: فوتبال که دیگه دوست داری بازی کنی؟!!
🔹لیگ فوتبال پرشین جمعیت امام علی از آن مواردی است که مرا بسیار به فکر فرو میبرد و با خود فکر میکنم شاید بعضیها مشکلشان با این سازمان مردم نهاد، ارائه راهکارهای عملی و اجرای آنها و الگوسازیهای موفق باشد. شاید در کنار این کار کردن است که کار نکردنهای برخی ارگانهای متولی و فسادهای نجومی عدهای، بیشتر به چشم می آید.
🔸بگذارید با عدد و رقم صحبت کنیم. بیش از هزار کودک و نوجوان و جوان در قالب 50 تیم در این لیگ که از سال 1394 آغاز شده، به ورزش فوتبال مشغول شدهاند. هزینه برگزاری این لیگ در سال 98، بالغ بر دو میلیارد تومان بود. این هزینه، در تمام طول سال شامل اجاره زمین برای تمرین تیمها از یک تا سه روز در هفته، ایاب و ذهاب داخل شهر، لباسها و توپها و وسایل ورزشی و میان وعده، و نیز در مسابقات انتخابی و بعد در بازه زمانی هفت تا ده روزه برگزاری مرحله پایانی، شامل اسکان، غذا، رفت و آمد بین شهری (هواپیما، قطار، اتوبوس)، جوایز و ... میباشد. هزار کودک، دو میلیارد تومان، یعنی به ازای هر کودک 2 میلیون تومان هزینه شده است در طول یک سال.
🔹سال اول برگزاری لیگ، میلاد هم به تهران آمد. خیلی زود، شاید کمتر از یک ماه، دروازهبان اصلی تیمش شده بود. از همه جدیتر، فعالتر و موثرتر. با آن پسرک فرسوده فرسنگها فاصله داشت. نیروی حیات و سرزندگی در چشمهایش میجوشید. مثل یک قهرمان بزرگ قدم برمیداشت و مصمم بود. تیمشان سوم شد و با افتخار به شهرشان بازگشتند.
🔸میلاد تازه فرزند جمعیت شده بود و هنوز سرسخت بود و به جز فوتبال به هیچ برنامهای تن نمیداد و برای تغییر شرایطش، از جمله رها کردن تکدیگری و محل خوابیدنش در پارکها، همراهی نمیکرد. البته بسیاری دیگر از بچه ها نیز همین مسیر را رفته بودند. در واقع به بهانه فوتبال، اندک اندک ارتباط عمیقتری شکل میگرفت و امید ما به همین بود
📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#نجات_کودکان
#مرتضی_کی_منش
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/2OSQsdt
Telegraph
جمعیت امام علی و خلق الگویی برای نجات شش میلیون کودک
مرتضی کی منش ( عضو جمعیت امام علی) میان دیوار داخلیِ پارک و یک در چوبیِ کنده شده، از سوز سردِ زمستانی پناه می گرفت. روی یک تکه مقوای روغنی و چرک، بدن کوچکش را مچاله میکرد و میخوابید تا برای کار فردا آماده شود. کارِ فردا مثل کار امروز و دیروز و مثل باقی…
🔷💢ذرههای تنها نتیجهی جامعهی مدنی ضعیف
🎙حسن محدثی ، جامعهشناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مسالهی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعهی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعهی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهمترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در میآورند. افراد میتوانند در جامعهی مدنی و سازمانها بههم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمانها و نیروهای بزرگتر میتوانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی میشوید میتوانید از برخی حمایتهای اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. بهعنوان مثال، اگر زنان ایرانی میتوانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگیها ادامه نمیدانند و از شرایط فشار و خشونت خارج میشدند. اما چون در حال حاضر نمیتوانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذرهی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیبپذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعهی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذرههای تنهایی هستند که در مقابل سازمانها و قدرتهای بزرگتر بیقدرتاند. بنابراین، نیروهای جامعهی مدنی بهطور کلی میتوانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبهی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهیبخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمانهای مدنی میتوانند بخشی از رنجها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریهها و سازمانها به حدی مشکلات جامعهی خود را حل کردهاند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شدهاند و کمک میکنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعهی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را بهکار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودالها وجود دارند و میتوانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه میایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد میکنند. در واقع، میتوانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ میتوانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمیبینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحلهای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعهی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمنها و سازمانهایی بسازند تا آیندهی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعهی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذرههای بیپناه و دچار بیقدرتی هستند، نمیتوانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار میگیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارتگری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بیپناه است و سازمان او را استثمار میکند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
🎙حسن محدثی ، جامعهشناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مسالهی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعهی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعهی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهمترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در میآورند. افراد میتوانند در جامعهی مدنی و سازمانها بههم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمانها و نیروهای بزرگتر میتوانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی میشوید میتوانید از برخی حمایتهای اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. بهعنوان مثال، اگر زنان ایرانی میتوانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگیها ادامه نمیدانند و از شرایط فشار و خشونت خارج میشدند. اما چون در حال حاضر نمیتوانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذرهی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیبپذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعهی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذرههای تنهایی هستند که در مقابل سازمانها و قدرتهای بزرگتر بیقدرتاند. بنابراین، نیروهای جامعهی مدنی بهطور کلی میتوانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبهی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهیبخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمانهای مدنی میتوانند بخشی از رنجها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریهها و سازمانها به حدی مشکلات جامعهی خود را حل کردهاند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شدهاند و کمک میکنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعهی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را بهکار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودالها وجود دارند و میتوانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه میایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد میکنند. در واقع، میتوانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ میتوانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمیبینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحلهای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعهی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمنها و سازمانهایی بسازند تا آیندهی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعهی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذرههای بیپناه و دچار بیقدرتی هستند، نمیتوانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار میگیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارتگری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بیپناه است و سازمان او را استثمار میکند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
Telegraph
ذرههای تنها نتیجهی جامعهی مدنی ضعیف
✴حسن محدثی ، جامعهشناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی ⏪این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش…
🔷💢نئولیبرالیسم و تشکلزدایی از خیر اجتماعی
🖋محمد رضوانی
🔸تاکید بر تفرد به بهانه بیشینهسازی آزادی فردی و دفاع از فردیت و به تبع آن انکار جامعه و حوزه اجتماعی یکی از مهمترین مولفههای ایدئولوژی نئولیبرال به عنوان جریان مسلط بر اذهان و ابدان جوامع امروزی است. متفرد کردن افراد مانند دانههای شن در کنار ساحل در واقع استراتژی پنهانی است که با هوشمندی دیسکورس نئولیبرال در بطن و متن جامعه انسانی جاسازی میشود تا از اجتماع قربانیان و کنشگران عدالتطلب و فعالان برابریخواه جلوگیری شود. بر این مبنا نیروهای نئولیبرال به عنوان عاملان و حاملان این ایدئولوژی به انحای مختلف و با بکارگیری انواع شگردها تلاش میکنند از هرگونه سازماندهی و تشکیلات در بین افراد جامه ممانعت کنند. در این بین نئولیبرالیزم با این توجیه که آزادی و فردیت سوژه مقدم بر هر امر اجتماعی است، به تولید و بازتولید سوژه متفردی میپردازد که نه تنها از برقراری ارتباط با دیگران ناتوان است، بلکه ذهنیتی نیز از مقوله خیر اجتماعی ندارد. این امر یکی از مهمترین تکنیکهای روانسیاست ایدئولوژی نئولیبرال برای ممانعت از شکلگیری هر بستر ذهنی و عینی در جهت سازمانیابی برای هر نوع کنش جمعی است.
🔹 بدین صورت پارادایم نئولیبرال با تکنیک نرمالیزاسیون به بهانه محافظت از آزادی فردی، امر خیر را به عنوان یک کنش اجتماعی از حافظه افراد پاک میکند. استحاله امر خیر به امری فردی جهت تشفی اذهان بورژوایی که از وضعیت غیر انسانی گسترش فقر و فلاکت متأثر بوده و از سلطه جهانی سرمایهداری بر جوامع محروم انسانی در عذاب است، یکی دیگر از مهمترین تکنیکهای پارادایم نئولیبرال جهت تضعیف و به انقیاد کشیدن نیروهای متشکل اجتماعی در حوزه امور مرتبط با خیر اجتماعی به شمار میرود.
در همین راستا و به موازات ظهور این ساختار ادارکی از فردیت و آزادی است که در حوزه واقعیت اجتماعی نیز تلاشهای مضاعفی در برابر تشکلیابی نیروهای اجتماعی صورت میگیرد و از شکلگیری هر گونه نیروی اجتماعی که در پی امری نظیر خیر اجتماعی است به روشهای گوناگون ممانعت به عمل میآید.
🔸پیامد چیرگی چنین وضعیت روانی و اجتماعی برای هر جامعه به مثابه به محاق رفتن سعادت به عنوان امری جمعی و شکلگیری سوژه متفردی است که سعادت را بجای بطن و متن اجتماع در پستوی فردیت و لایههای ذهنی خود جستجو میکند. بدین منوال، تشکلزدایی در حوزه عینی و ذهنی شگرد و تکنیک پیچیده روانی و سیاسی جریان نئولیبرالیسم در برابر شکلگیری عینیت و ذهنیت مقاومت در قالب سازمانیابی نیروهای اجتماعی در مقابل اجرای سیاستهای ضد اجتماعی این ایدئولوژی است.
🔹در این بین برای مقابله با گسترش فزاینده نابرابری اجتماعی و شکاف طبقاتی به عنوان پیامد اجرای سیاستهای ضداجتماعی نئولیبرال در بطن جامعه، پادزهری جز تشکلیابی از طریق سازماندهی نیروهای حقیقی در حوزههای مختلف اجتماعی نظیر امور خیر وجود ندارد. هرچند که منطق سرمایهداری برآمده از ایدئولوژی نئولیبرال از طریق هوشمندی و بکارگیری تکنیکهای خود، توانسته است سازمانهای خیریه را نیز در جهت سیاستهای خود بکار گیرد، اما پارادایم نئولیبرال، نیروهای تشکلیافته اجتماعی فعال در حوزه خیر اجتماعی را به عنوان نیروی خصم محسوب کرده و میکوشد با به کارگیری ترفندهای مختلف، نه تنها در حوزه عینی اجتماع این تشکیلات را حذف کند، بلکه با تسلط بر اذهان تودهها نطفه ذهنی شکلگیری این وضعیت را از میان بر دارد.
#خیر_اجتماعی
#تشکل_زدایی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#محمد_رضوانی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋محمد رضوانی
🔸تاکید بر تفرد به بهانه بیشینهسازی آزادی فردی و دفاع از فردیت و به تبع آن انکار جامعه و حوزه اجتماعی یکی از مهمترین مولفههای ایدئولوژی نئولیبرال به عنوان جریان مسلط بر اذهان و ابدان جوامع امروزی است. متفرد کردن افراد مانند دانههای شن در کنار ساحل در واقع استراتژی پنهانی است که با هوشمندی دیسکورس نئولیبرال در بطن و متن جامعه انسانی جاسازی میشود تا از اجتماع قربانیان و کنشگران عدالتطلب و فعالان برابریخواه جلوگیری شود. بر این مبنا نیروهای نئولیبرال به عنوان عاملان و حاملان این ایدئولوژی به انحای مختلف و با بکارگیری انواع شگردها تلاش میکنند از هرگونه سازماندهی و تشکیلات در بین افراد جامه ممانعت کنند. در این بین نئولیبرالیزم با این توجیه که آزادی و فردیت سوژه مقدم بر هر امر اجتماعی است، به تولید و بازتولید سوژه متفردی میپردازد که نه تنها از برقراری ارتباط با دیگران ناتوان است، بلکه ذهنیتی نیز از مقوله خیر اجتماعی ندارد. این امر یکی از مهمترین تکنیکهای روانسیاست ایدئولوژی نئولیبرال برای ممانعت از شکلگیری هر بستر ذهنی و عینی در جهت سازمانیابی برای هر نوع کنش جمعی است.
🔹 بدین صورت پارادایم نئولیبرال با تکنیک نرمالیزاسیون به بهانه محافظت از آزادی فردی، امر خیر را به عنوان یک کنش اجتماعی از حافظه افراد پاک میکند. استحاله امر خیر به امری فردی جهت تشفی اذهان بورژوایی که از وضعیت غیر انسانی گسترش فقر و فلاکت متأثر بوده و از سلطه جهانی سرمایهداری بر جوامع محروم انسانی در عذاب است، یکی دیگر از مهمترین تکنیکهای پارادایم نئولیبرال جهت تضعیف و به انقیاد کشیدن نیروهای متشکل اجتماعی در حوزه امور مرتبط با خیر اجتماعی به شمار میرود.
در همین راستا و به موازات ظهور این ساختار ادارکی از فردیت و آزادی است که در حوزه واقعیت اجتماعی نیز تلاشهای مضاعفی در برابر تشکلیابی نیروهای اجتماعی صورت میگیرد و از شکلگیری هر گونه نیروی اجتماعی که در پی امری نظیر خیر اجتماعی است به روشهای گوناگون ممانعت به عمل میآید.
🔸پیامد چیرگی چنین وضعیت روانی و اجتماعی برای هر جامعه به مثابه به محاق رفتن سعادت به عنوان امری جمعی و شکلگیری سوژه متفردی است که سعادت را بجای بطن و متن اجتماع در پستوی فردیت و لایههای ذهنی خود جستجو میکند. بدین منوال، تشکلزدایی در حوزه عینی و ذهنی شگرد و تکنیک پیچیده روانی و سیاسی جریان نئولیبرالیسم در برابر شکلگیری عینیت و ذهنیت مقاومت در قالب سازمانیابی نیروهای اجتماعی در مقابل اجرای سیاستهای ضد اجتماعی این ایدئولوژی است.
🔹در این بین برای مقابله با گسترش فزاینده نابرابری اجتماعی و شکاف طبقاتی به عنوان پیامد اجرای سیاستهای ضداجتماعی نئولیبرال در بطن جامعه، پادزهری جز تشکلیابی از طریق سازماندهی نیروهای حقیقی در حوزههای مختلف اجتماعی نظیر امور خیر وجود ندارد. هرچند که منطق سرمایهداری برآمده از ایدئولوژی نئولیبرال از طریق هوشمندی و بکارگیری تکنیکهای خود، توانسته است سازمانهای خیریه را نیز در جهت سیاستهای خود بکار گیرد، اما پارادایم نئولیبرال، نیروهای تشکلیافته اجتماعی فعال در حوزه خیر اجتماعی را به عنوان نیروی خصم محسوب کرده و میکوشد با به کارگیری ترفندهای مختلف، نه تنها در حوزه عینی اجتماع این تشکیلات را حذف کند، بلکه با تسلط بر اذهان تودهها نطفه ذهنی شکلگیری این وضعیت را از میان بر دارد.
#خیر_اجتماعی
#تشکل_زدایی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#محمد_رضوانی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢سمن ها روزنه ی امید جامعه
🖋طناز احمدزاده
🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .
🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.
🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.
🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.
#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋طناز احمدزاده
🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .
🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.
🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.
🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.
#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢گرسنگی سهم کودکان نیست
📌در چرایی انحلال جمعیت امام علی ؟!
🖋فاطمه گوارایی
🔸جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی بعنوان تشکلی غیردولتی و مستقل توسط جمعی از دانشجویان و به سرپرستی شارمین میمندینژاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد در سال 1384 از وزارت کشور مجوز گرفت و در طول بیش از 20 سال توانست 6 هزارو 137 کودک و صدها دختر و زن آسیب دیده و ناتوان یا سرپرست خانوار را تحت پوشش خود قرار دهد .این جمعیت از همان آغاز با غیر سیاسی خواندن خود، تمرکزش را بر کمک به طبقات آسیبپذیر و به ویژه زنان بیسرپرست و کودکان محروم قرار داد.
🔹این انجمن با گسترش در بیش از 20 استان کشور و انجام خدمات داوطلبانه در هنگامه تمامی بحرانهای طبیعی و اجتماعی سرانجام با شکایت قرارگاه ثارالله از شارمین میمندنژاد رئیس و موسس انجمن و رای وزارت کشور مبنی بر انحلال ان به دلیل انحراف از اساسنامه و عدم تمکین به تذکرات وزارت کشور و داشتن فعالیتهای غیر قانونی و نداشتن شفافیت مالی و .. تعطیل شد .
🔸وزارت کشوری که توسعه و حمایت از سازمانها و نهادهای مدنی و مردم نهاد ازجمله شرح وظایف اساس اش بشمار رفته و حق مداخله در سازو کار نهادهای مدنی را ندارد، عملادر این عرصه خود به مرجع پیگیری بستن و انحلال این جمعیت گردید .
🔹برای انحلال سریع جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی دلایل مختلفی ذکر نشده ای وجود دارد که نگاهی به مجموعه این دلایل میتواند ما را به فهم بهتر تعطیلی و ممانعت از فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی موثری چون امام علی رهنمون سازد :
🔆 نقش آفرینی مثبت
🔆 تبدیل از نهاد موثر داخلی به نهاد فعال بین المللی
بزرگ شدن جمعیت امام علی و شناخته شدنش در سطح بینالملل و ثبت شدنش به عنوان مقام مشورتی خاص و نیز عضویتش در سال ۱۳۹۷ در شورای امور اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل موجبات نگرانی مراکز امنیتی را فراهم آورده است
🔆 کسب اعتماد عمومی در غیاب سلب اعتماد از نهادهای غولی چون کمیته امداد ، بهزیستی ، بنیاد مستضعفان
🔆 تفاوت در اهداف جمعیت با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی چون اهمیت به حقوق بشر ، صلح و آزادی ، برابری ، ادیان ،
🔆 اهمیت به زنان و کودکان
🔆 خودی نبودن
🔆 عدم مشارکت در فرایند پولشویی نهادهای مختلف که زیر لوای بنیادها و انجمنهای خیریه انجام میشود
🔆 زیر بلیط نرفتن و اصرار بر مستقل ماندن
🔆 ترس از هرنهاد و جمعیت مستقل و ممانعت از هرگونه شکل گیری هسته سیاسی یا اجتماعی
🔆 نگرانی از قدرت اجتماعی جمعیت امام علی و نفوذ ان در لایه های مختلف اجتماعی
جمعیت در این مدت توانسته بود به سرعت حمایت گستردهای در میان جوانان جلب کرده و در کمتر از ۱۰ سال ۱۰ هزار عضو را به عضویت داوطلبانه این جمعیت دراورد
جمعیت امام علی همچنین در سالهای اخیر توانسته به یکی از مهمترین خیریههای مستقل ایران تبدیل شود که جدای از کمک به زنان و کودکان آسیبپذیر در بلایای طبیعی حضوری منسجم و اثربخش داشته است. از این رو بسیاری از مردم و ایرانیان خارج از کشور به واسطه همین هویت مستقل از حاکمیت، رغبت بیشتری برای کمک و همراهی با آن را دارند.
🔆 به کار گیری ایده های خلاقانه در روند فعالیتهای خود با الهام از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی
🔆 نشانه تداوم نگرش مخالفت با هر نهاد و تشکل مردم نهاد و غیر حکومتی ! قدرت سیاسی در ایران هرگز تاب تحمل هیچ نهاد مردمی مستقلی را ندارد
🔸اگر مجموعه این عوامل و دلایل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد که چرا نظام کمر به تعطیلی فعالیت نهادهایی چون امام علی بسته و چرا تلاش میکند بواسطه محبوبیت ان در میان مردم این اقدام ناشایست را به دست وزارت کشور به انجام رساند .
🔹دیرزمانی است که ترسیم از اسلام به عنوان دین رحمت و عدالت و صلح و آزادی به واسطه فساد و سبعیت و خشونت و مخالفت با آزادی اندیشه و نوع زیست مردمان این سرزمین در قرائت حاکم از دین رخت بربسته است و جمعیت هایی چون امام علی با قرائت خود از دین ـ همان برداشت از دینی که هزاران نفر را در ابتدای انقلاب به خیابان آورد تا با تغییر نظام حاکم حکومتی عادلتر و انسانی تر را حاکم سازند ـ تلاش دارند تا به یاد جوانان این سرزمین بیاورند که اسلام مدافع گرسنگی کودکان و زنان ، مدافع خشونت و جنگ ، مدافع انسداد و جمود و ... نیست!
#نهاد_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#فاطمه_گوارایی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
📌در چرایی انحلال جمعیت امام علی ؟!
🖋فاطمه گوارایی
🔸جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی بعنوان تشکلی غیردولتی و مستقل توسط جمعی از دانشجویان و به سرپرستی شارمین میمندینژاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد در سال 1384 از وزارت کشور مجوز گرفت و در طول بیش از 20 سال توانست 6 هزارو 137 کودک و صدها دختر و زن آسیب دیده و ناتوان یا سرپرست خانوار را تحت پوشش خود قرار دهد .این جمعیت از همان آغاز با غیر سیاسی خواندن خود، تمرکزش را بر کمک به طبقات آسیبپذیر و به ویژه زنان بیسرپرست و کودکان محروم قرار داد.
🔹این انجمن با گسترش در بیش از 20 استان کشور و انجام خدمات داوطلبانه در هنگامه تمامی بحرانهای طبیعی و اجتماعی سرانجام با شکایت قرارگاه ثارالله از شارمین میمندنژاد رئیس و موسس انجمن و رای وزارت کشور مبنی بر انحلال ان به دلیل انحراف از اساسنامه و عدم تمکین به تذکرات وزارت کشور و داشتن فعالیتهای غیر قانونی و نداشتن شفافیت مالی و .. تعطیل شد .
🔸وزارت کشوری که توسعه و حمایت از سازمانها و نهادهای مدنی و مردم نهاد ازجمله شرح وظایف اساس اش بشمار رفته و حق مداخله در سازو کار نهادهای مدنی را ندارد، عملادر این عرصه خود به مرجع پیگیری بستن و انحلال این جمعیت گردید .
🔹برای انحلال سریع جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی دلایل مختلفی ذکر نشده ای وجود دارد که نگاهی به مجموعه این دلایل میتواند ما را به فهم بهتر تعطیلی و ممانعت از فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی موثری چون امام علی رهنمون سازد :
🔆 نقش آفرینی مثبت
🔆 تبدیل از نهاد موثر داخلی به نهاد فعال بین المللی
بزرگ شدن جمعیت امام علی و شناخته شدنش در سطح بینالملل و ثبت شدنش به عنوان مقام مشورتی خاص و نیز عضویتش در سال ۱۳۹۷ در شورای امور اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل موجبات نگرانی مراکز امنیتی را فراهم آورده است
🔆 کسب اعتماد عمومی در غیاب سلب اعتماد از نهادهای غولی چون کمیته امداد ، بهزیستی ، بنیاد مستضعفان
🔆 تفاوت در اهداف جمعیت با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی چون اهمیت به حقوق بشر ، صلح و آزادی ، برابری ، ادیان ،
🔆 اهمیت به زنان و کودکان
🔆 خودی نبودن
🔆 عدم مشارکت در فرایند پولشویی نهادهای مختلف که زیر لوای بنیادها و انجمنهای خیریه انجام میشود
🔆 زیر بلیط نرفتن و اصرار بر مستقل ماندن
🔆 ترس از هرنهاد و جمعیت مستقل و ممانعت از هرگونه شکل گیری هسته سیاسی یا اجتماعی
🔆 نگرانی از قدرت اجتماعی جمعیت امام علی و نفوذ ان در لایه های مختلف اجتماعی
جمعیت در این مدت توانسته بود به سرعت حمایت گستردهای در میان جوانان جلب کرده و در کمتر از ۱۰ سال ۱۰ هزار عضو را به عضویت داوطلبانه این جمعیت دراورد
جمعیت امام علی همچنین در سالهای اخیر توانسته به یکی از مهمترین خیریههای مستقل ایران تبدیل شود که جدای از کمک به زنان و کودکان آسیبپذیر در بلایای طبیعی حضوری منسجم و اثربخش داشته است. از این رو بسیاری از مردم و ایرانیان خارج از کشور به واسطه همین هویت مستقل از حاکمیت، رغبت بیشتری برای کمک و همراهی با آن را دارند.
🔆 به کار گیری ایده های خلاقانه در روند فعالیتهای خود با الهام از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی
🔆 نشانه تداوم نگرش مخالفت با هر نهاد و تشکل مردم نهاد و غیر حکومتی ! قدرت سیاسی در ایران هرگز تاب تحمل هیچ نهاد مردمی مستقلی را ندارد
🔸اگر مجموعه این عوامل و دلایل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد که چرا نظام کمر به تعطیلی فعالیت نهادهایی چون امام علی بسته و چرا تلاش میکند بواسطه محبوبیت ان در میان مردم این اقدام ناشایست را به دست وزارت کشور به انجام رساند .
🔹دیرزمانی است که ترسیم از اسلام به عنوان دین رحمت و عدالت و صلح و آزادی به واسطه فساد و سبعیت و خشونت و مخالفت با آزادی اندیشه و نوع زیست مردمان این سرزمین در قرائت حاکم از دین رخت بربسته است و جمعیت هایی چون امام علی با قرائت خود از دین ـ همان برداشت از دینی که هزاران نفر را در ابتدای انقلاب به خیابان آورد تا با تغییر نظام حاکم حکومتی عادلتر و انسانی تر را حاکم سازند ـ تلاش دارند تا به یاد جوانان این سرزمین بیاورند که اسلام مدافع گرسنگی کودکان و زنان ، مدافع خشونت و جنگ ، مدافع انسداد و جمود و ... نیست!
#نهاد_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#فاطمه_گوارایی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢مسئولین از نگاه امنیتی به سمن ها پرهیز کنند
🎙 فیروزه صابر در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸واقعیت این است که سازمانهای غیردولتی هویت اجتماعی دارند و بنابراین با هویت اجتماعی باید شناخته شوند و با همین هویت نقش خود را در جامعه تعمیق دهند . ولی وقتی چتر سیاسی امنیتی بالای سر آنها قرار میگیرد این کمک میکند که آن جامعه ای که می خواهد با هویت اجتماعی مشارکت اجتماعی کند و اساساً با نگاه خیرخواهانه و انسان دوستانه می خواهد در جامعه نقش اجتماعی خودش را ایفا کند، نگران شود. در واقع مسئولین دولتی و حاکمیتی دارند که با این عینک به نهاد های مدنی نگاه میشود آن بُعد مشارکت اجتماعی را آسیب میزنند و در نتیجه مشارکت اجتماعی به خوبی صورت نمیگیرد و اساساً با ساختار قدرتی هم که ما داریم مشارکت اجتماعی خیلی معنا ندارد و همین دلیل هم خیلی آسیب پذیر و هزینه ها شده است.
🔹 آقایان از قدرت اجتماعی هراس دارند یعنی به جای اینکه از این استفاده مطلوب کنند در بحران ها از این نهادها استفاده مطلوب کنند که می توانند اعتماد اجتماعی را ایجاد کنند آرامش اجتماعی را ایجاد کنند. دائم می ترسند که اینها یا جاسوسند یا ارتباط با بیگانه دارند بدون هیچ دلیل و مدرکی و این را متاسفانه تعمیم هم می دهند . در نتیجه میخواهند جایگزین بگذارند جایگزین را هم از نهاد قدرت می گذارند . نمیشود که با یک تفکر امنیتی، نظامی، انتظامی و دولتی بیایند صوری ، سازمان غیردولتی درست کنند .
🔸جایی مثل جمعیت امام علی که از کودک کار حمایت می کند، علاوه بر اینکه بسته بهداشتی در بحران یا بسته معیشتی اهدا می کند در نقش آگاهی بخشی و مطالبهگری هم فعال است و از دولت و مسئولین هم میخواهد تا موضوع کودکان کار به شکل ریشهای حل شود بنابراین اینجا مسئله کاملاً اجتماعی است ولی وقتی این مسائل مطرح میشود مسئولین مرتبط با سازمانهای غیردولتی چون با نگاه امنیتی به موضوع نگاه میکنند فکر میکنند این آگاهی بخشی و مطالبهگری بعد سیاسی دارد. در صورتی که این مورد باید در موضوع سازمانهای غیر دولتی لحاظ شود و این موضوع در اساسنامه جمعیت امام علی وجود دارد.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نگاه_امنیتی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#فیروزه_صابر
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3lo4waM
🎙 فیروزه صابر در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸واقعیت این است که سازمانهای غیردولتی هویت اجتماعی دارند و بنابراین با هویت اجتماعی باید شناخته شوند و با همین هویت نقش خود را در جامعه تعمیق دهند . ولی وقتی چتر سیاسی امنیتی بالای سر آنها قرار میگیرد این کمک میکند که آن جامعه ای که می خواهد با هویت اجتماعی مشارکت اجتماعی کند و اساساً با نگاه خیرخواهانه و انسان دوستانه می خواهد در جامعه نقش اجتماعی خودش را ایفا کند، نگران شود. در واقع مسئولین دولتی و حاکمیتی دارند که با این عینک به نهاد های مدنی نگاه میشود آن بُعد مشارکت اجتماعی را آسیب میزنند و در نتیجه مشارکت اجتماعی به خوبی صورت نمیگیرد و اساساً با ساختار قدرتی هم که ما داریم مشارکت اجتماعی خیلی معنا ندارد و همین دلیل هم خیلی آسیب پذیر و هزینه ها شده است.
🔹 آقایان از قدرت اجتماعی هراس دارند یعنی به جای اینکه از این استفاده مطلوب کنند در بحران ها از این نهادها استفاده مطلوب کنند که می توانند اعتماد اجتماعی را ایجاد کنند آرامش اجتماعی را ایجاد کنند. دائم می ترسند که اینها یا جاسوسند یا ارتباط با بیگانه دارند بدون هیچ دلیل و مدرکی و این را متاسفانه تعمیم هم می دهند . در نتیجه میخواهند جایگزین بگذارند جایگزین را هم از نهاد قدرت می گذارند . نمیشود که با یک تفکر امنیتی، نظامی، انتظامی و دولتی بیایند صوری ، سازمان غیردولتی درست کنند .
🔸جایی مثل جمعیت امام علی که از کودک کار حمایت می کند، علاوه بر اینکه بسته بهداشتی در بحران یا بسته معیشتی اهدا می کند در نقش آگاهی بخشی و مطالبهگری هم فعال است و از دولت و مسئولین هم میخواهد تا موضوع کودکان کار به شکل ریشهای حل شود بنابراین اینجا مسئله کاملاً اجتماعی است ولی وقتی این مسائل مطرح میشود مسئولین مرتبط با سازمانهای غیردولتی چون با نگاه امنیتی به موضوع نگاه میکنند فکر میکنند این آگاهی بخشی و مطالبهگری بعد سیاسی دارد. در صورتی که این مورد باید در موضوع سازمانهای غیر دولتی لحاظ شود و این موضوع در اساسنامه جمعیت امام علی وجود دارد.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نگاه_امنیتی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#فیروزه_صابر
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3lo4waM
Telegraph
مسئولین از نگاه امنیتی به سمن ها پرهیز کنند
♦️فیروزه صابر ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی ✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مسالهی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت…
🔷💢درباره اقدام علیه امنیت مردم: نقدی بر مقابله با تشکلیابی جامعه
🖋آرمان ذاکری
🔸استفاده از عنوان «اقدام علیه امنیت ملی» برای برخورد با بخش قابل توجهی از فعالان سیاسی و مدنی کشور در سالهای اخیر، باعث شده است دست کم در بخشهایی ازجامعه میان درک از «امنیت ملی» و «امنیت مردم» شکافی ایجاد شود. هرگاه سخن از «امنیت ملی» به میان میآید، عمدتا امنیت ساختار حاکم و صاحبان قدرت به ذهن متبادر میشود و هرگاه سخن از «امنیت مردم» به میان میآید، امنیت جامعه و طبقات مختلف مردم به ذهن میآید. شکاف میان این دو مفهوم، خود نشانهای از شکافی است که دیری است میان مردم و حاکمیت به وجود آمده است و ارادهای برای کاهش آن وجود ندارد و نه فقط گامهای موثری در آن جهت برداشته نمیشود، بلکه مدام بر میزان آن افزوده میشود.
ماجرای «جمعیت خیریه امام علی» را شاید بتوان یکی از مهمترین مصادیق بسط چنین شکافی در درک از «امنیت» میان حاکمان و دست کم بخشهایی از جامعه دانست.
🔹نگارنده این سطور به واسطه پژوهشی که در سال 1396، به همت موسسه رحمان انجام شد، مطالعهای میدانی بر روی تعدادی از جمعیتهای خیریه و از جمله جمعیت امام علی انجام دادم که حاصل آن در قالب مقالهای با عنوان «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در جلد اول کتاب «دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران(1388-1396): همبستگی اجتماعی و نابرابری»(1397) به همت نشر آگاه منتشر شده است.
🔸در این مقاله توضیح داده شده است در شرایطی که جامعه ایران در سه دهه گذشته به سمت فردگرایی خودخواهانه، سست شدن پیوندهای اجتماعی و به تبع آن گسیختگی اجتماعی حرکت کرده است، کنشگران فعال در سمنها که عمدتا جوان و دانشجویند، مسیر دیگری را در پیش گرفتهاند. وجود روحیه دیگرخواهی در میان جوانان فعال در این مجموعهها و تلاش آنها برای تقویت همبستگی اجتماعی چه درون جامعه و چه در میان خودِ کنشگران، حول مبارزه با مسائل اجتماعی وجه مهم این فعالیتهاست. صرف نظر از میزان تاثیرگذاری این فعالیتها در حل مسائل اجتماعی، خودِ این فعالیتها را می توان بخشی از مقابله جامعه با یکی از مسائل مهمش، یعنی «گسیختگی اجتماعی» دانست. در عین حال علاوه بر فعالیتهای جمعیتهایی نظیر جمعیت امام علی در مبارزه با مسائل اجتماعی مانند فقر و نابرابری و اعتیاد و ... در سطح خرد، در پارهای موارد آنها توانستهاند با شکل دادن به ائتلافهای بزرگتر اجتماعی و ایجاد امکان چانهزنی با سیاستگذاران، به موفقیتهایی در سطوح کلانتر نیز دست پیدا کنند. کوتاه سخن آنکه نمیتوان در این گزاره تردیدی روا داشت که کنشگران عمدتا جوان حاضر در میدان، در «تامین امنیت مردم» به خصوص «فرودستان» نقش مثبتی ایفا کردهاند و بخشی از جریانی بودهاند که تلاش کرده است نابرابری در جامعه را کاهش داده و «همبستگی اجتماعی» را تقویت کند. نگارنده خود شاهد بوده است که این کنشگران میدانی در بسیاری موارد «امنیت» خود را به هدف «تامین امنیت فرودستان» به خطر میانداختهاند، گاه برای رساندن بستههای مختلف امدادی غذایی و بهداشتی، گاه برای آموزش، گاه در مواجهه با خانوادههای بدسرپرست و گاه برای نجات انسانهای رهاشده و بیپناه از چنگال تجاوزگران و استثمارگران.
🔹با این توصیف، برخوردی که امروز با این جمعیت و تشکلهای مشابه آن میشود، بیش از آنکه ریشه در تامین امنیت مردم داشته باشد، ریشه در دیدگاههایی در حاکمیت دارد که تشکلیابی مستقل جامعه و قدرتمند شدن مردم را تهدیدی برای امنیت خود ارزیابی میکنند. آنها به شکافی که میان درک از امنیت ملی و امنیت مردم ایجاد شهد دامن میزنند. آنها ممکن است در کلام و حتی رویاهایشان با جامعه اتمیزهشده و گسیخته همدل نباشند، اما به دلیل ناتوانی در تحمل تکثر در جامعه و تقلیل تشکلیابی به «تشکلیابی خودی» و تفسیری شدیدا تنگنظرانه از مفهوم «خودی»، با بخش بزرگی از جامعه به مثابه «غیر خودی» و تهدید بالقوه روبهرو میشوند، از تشکلیابی آنها میهراسند و دستآخر بیپناهی و رهاشدگی فرودستان، «گسیختگی اجتماعی» و «از بین رفتن امنیت کثیری از محرومان» را بر «تامین امنیت مردم به دست غیر خودی» ترجیح میدهند. در شرایط فساد سیستماتیک و فقدان اراده و ناتوانی ساختارهای بوروکراتیک و «خودی» از مقابله با فقر و نابرابری گسترده حاکم بر جامعه، جلوگیری از فعالیتهای مستقل جامعه، هرچه بیشتر به ناامنی در زندگی مردم عادی دامن میزند.
📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#امنیت_ملی
#انحلال
#گسیختگی_اجتماعی
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3eNDys3
🖋آرمان ذاکری
🔸استفاده از عنوان «اقدام علیه امنیت ملی» برای برخورد با بخش قابل توجهی از فعالان سیاسی و مدنی کشور در سالهای اخیر، باعث شده است دست کم در بخشهایی ازجامعه میان درک از «امنیت ملی» و «امنیت مردم» شکافی ایجاد شود. هرگاه سخن از «امنیت ملی» به میان میآید، عمدتا امنیت ساختار حاکم و صاحبان قدرت به ذهن متبادر میشود و هرگاه سخن از «امنیت مردم» به میان میآید، امنیت جامعه و طبقات مختلف مردم به ذهن میآید. شکاف میان این دو مفهوم، خود نشانهای از شکافی است که دیری است میان مردم و حاکمیت به وجود آمده است و ارادهای برای کاهش آن وجود ندارد و نه فقط گامهای موثری در آن جهت برداشته نمیشود، بلکه مدام بر میزان آن افزوده میشود.
ماجرای «جمعیت خیریه امام علی» را شاید بتوان یکی از مهمترین مصادیق بسط چنین شکافی در درک از «امنیت» میان حاکمان و دست کم بخشهایی از جامعه دانست.
🔹نگارنده این سطور به واسطه پژوهشی که در سال 1396، به همت موسسه رحمان انجام شد، مطالعهای میدانی بر روی تعدادی از جمعیتهای خیریه و از جمله جمعیت امام علی انجام دادم که حاصل آن در قالب مقالهای با عنوان «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در جلد اول کتاب «دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران(1388-1396): همبستگی اجتماعی و نابرابری»(1397) به همت نشر آگاه منتشر شده است.
🔸در این مقاله توضیح داده شده است در شرایطی که جامعه ایران در سه دهه گذشته به سمت فردگرایی خودخواهانه، سست شدن پیوندهای اجتماعی و به تبع آن گسیختگی اجتماعی حرکت کرده است، کنشگران فعال در سمنها که عمدتا جوان و دانشجویند، مسیر دیگری را در پیش گرفتهاند. وجود روحیه دیگرخواهی در میان جوانان فعال در این مجموعهها و تلاش آنها برای تقویت همبستگی اجتماعی چه درون جامعه و چه در میان خودِ کنشگران، حول مبارزه با مسائل اجتماعی وجه مهم این فعالیتهاست. صرف نظر از میزان تاثیرگذاری این فعالیتها در حل مسائل اجتماعی، خودِ این فعالیتها را می توان بخشی از مقابله جامعه با یکی از مسائل مهمش، یعنی «گسیختگی اجتماعی» دانست. در عین حال علاوه بر فعالیتهای جمعیتهایی نظیر جمعیت امام علی در مبارزه با مسائل اجتماعی مانند فقر و نابرابری و اعتیاد و ... در سطح خرد، در پارهای موارد آنها توانستهاند با شکل دادن به ائتلافهای بزرگتر اجتماعی و ایجاد امکان چانهزنی با سیاستگذاران، به موفقیتهایی در سطوح کلانتر نیز دست پیدا کنند. کوتاه سخن آنکه نمیتوان در این گزاره تردیدی روا داشت که کنشگران عمدتا جوان حاضر در میدان، در «تامین امنیت مردم» به خصوص «فرودستان» نقش مثبتی ایفا کردهاند و بخشی از جریانی بودهاند که تلاش کرده است نابرابری در جامعه را کاهش داده و «همبستگی اجتماعی» را تقویت کند. نگارنده خود شاهد بوده است که این کنشگران میدانی در بسیاری موارد «امنیت» خود را به هدف «تامین امنیت فرودستان» به خطر میانداختهاند، گاه برای رساندن بستههای مختلف امدادی غذایی و بهداشتی، گاه برای آموزش، گاه در مواجهه با خانوادههای بدسرپرست و گاه برای نجات انسانهای رهاشده و بیپناه از چنگال تجاوزگران و استثمارگران.
🔹با این توصیف، برخوردی که امروز با این جمعیت و تشکلهای مشابه آن میشود، بیش از آنکه ریشه در تامین امنیت مردم داشته باشد، ریشه در دیدگاههایی در حاکمیت دارد که تشکلیابی مستقل جامعه و قدرتمند شدن مردم را تهدیدی برای امنیت خود ارزیابی میکنند. آنها به شکافی که میان درک از امنیت ملی و امنیت مردم ایجاد شهد دامن میزنند. آنها ممکن است در کلام و حتی رویاهایشان با جامعه اتمیزهشده و گسیخته همدل نباشند، اما به دلیل ناتوانی در تحمل تکثر در جامعه و تقلیل تشکلیابی به «تشکلیابی خودی» و تفسیری شدیدا تنگنظرانه از مفهوم «خودی»، با بخش بزرگی از جامعه به مثابه «غیر خودی» و تهدید بالقوه روبهرو میشوند، از تشکلیابی آنها میهراسند و دستآخر بیپناهی و رهاشدگی فرودستان، «گسیختگی اجتماعی» و «از بین رفتن امنیت کثیری از محرومان» را بر «تامین امنیت مردم به دست غیر خودی» ترجیح میدهند. در شرایط فساد سیستماتیک و فقدان اراده و ناتوانی ساختارهای بوروکراتیک و «خودی» از مقابله با فقر و نابرابری گسترده حاکم بر جامعه، جلوگیری از فعالیتهای مستقل جامعه، هرچه بیشتر به ناامنی در زندگی مردم عادی دامن میزند.
📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#امنیت_ملی
#انحلال
#گسیختگی_اجتماعی
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3eNDys3
Telegraph
درباره اقدام علیه امنیت مردم: نقدی بر مقابله با تشکلیابی جامعه
آرمان ذاکری استفاده از عنوان «اقدام علیه امنیت ملی» برای برخورد با بخش قابل توجهی از فعالان سیاسی و مدنی کشور در سالهای اخیر، باعث شده است دست کم در بخشهایی ازجامعه میان درک از «امنیت ملی» و «امنیت مردم» شکافی ایجاد شود. هرگاه سخن از «امنیت ملی» به میان…
🔷💢مسئولیت اجتماعی ما به مسئولیت دینی و معنوی ما گره خورده است
🎙شارمین میمندی نژاد ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا با شارمین میمندی نژاد موسس جمعیت امام علی پیرامون مسالهی پیش آمده و بحث های نظری در رابطه با جمعیت امام علی به گفت و گو بپردازیم.
🔹به همان اندازه که دیدن کوخنشین عذاب آور است، کاخ نشین هم نشانه خدشه بر عدالت اجتماعی است.
🔸ما یک هویت معنوی داریم که اگر این هویت معنوی ما بمیرد ما دیگر هیچ نداریم. ما دیگر نمیتوانیم بگوییم یک انسان اخلاقمدار یا یک انسانیم؛ از ماشین هم کمتر هستیم. چه بسا خیلی از موجودات در شکل غیر اجتماعی از بودن خودشان لذت میبرند؛ از خوردن، از خوابیدن، تولید مثل، از غرایز خودشان. ولی ما انسان اجتماعی تنها درصورتی لذت میبریم که بتوانیم بگوییم که حیات معنویمان برقرار است. شما فکر کنید اگر اولین بار که یک بچه را دیدم و این بچه داشت فال میفروخت روی خودم را کج میکردم و میرفتم در جهان انتزاعی برای خودم فیلم میساختم، چون رشتهام تئاتر و سینما بود، و محل آن بچه نمی گذاشتم، آیا می توانستم بگویم من انسانم؟
🔹کودکی که دارد در خیابان آسیب میبیند فرزند من است. هیچ گونه شکی در این مساله نیست. ما در جهان دینی دو نوع فرزند داریم. یک فرزند از تن داریم و یک فرزند از روح و معنویت داریم. فرزندان تنی ما ساختار فضای خصوصی ما را میسازند و فرزندان روحی ما، جهان معنوی و قیامت ما را میسازند، رستاخیز ما را می سازند. به عبارتی، انسانی که در فرزند شخصی خودش میماند هیچ وقت از قبر شخصی خودش رستاخیز نخواهد کرد. چون اصلا جامعه و جهانی ندارد؛ جامعه و جهانش سوخته است. اگر فرزند معنوی در خاک و گل باشد، این آدم، جامعه و جهانی ندارد. در بحث هایی هم که یونگ میکند یک بقای شخصی داریم، بقای مادی، بقای زیست و حیات و یک بقای معنوی و روحانی داریم.
🔸موسی صدر یک پدیده بسیار عالی در خاورمیانه اشاره کردید که همین پدیده را هم سرکوب و منهدم کردند که متاسفانه ما به آن تجدد اسلامی نرسیدیم؛ تجدد اسلامی که در روح رفتارها و افکار امام موسی صدر بود. یعنی شیعه، سنی، یهودی، مسیحی در نظر ایشان برابر بود و کرامت داشت و ایشان در صفحه اندیشه و در رفتاری که در صفحه اندیشهاش ایجاد کرده بود، تمام این بندگان خدا را یکسان در سایه توحید چیده بود و رفتاری میکرد که رو به آینده این تجددخواهی به جایی برسد که خاور میانه دچار صلح شود. الان در دادگاه گفتهاند که با سخنرانی که من در یک جلسه در رابطه با صلح داشته ام مشکل دارند.
🔹وای به حال مسلمانی که اسلامش بر اساس این است که تحت هیچ شرایطی اجازه چنین وضعیتی برای فرزندان جامعه مزین به دین رسول الله و تحت دین امامت شیعه نمیدهند و قبول ندارند که ما بچه ای داشته باشیم که روسیاه و دلشکسته سر در سطل زباله کند و روزیاش را بدست بیاورد. این آن چیزی است که شاید بعدا ایجاد تقابل کند. یعنی، جریاناتی که به مرور زمان دچار تفاخرات اجتماعی میشوند. یعنی از ساختارهای دینی برای خودشان، فخر و منزلت میخرند و دنبال این هستند که به مردم بباورانند که ما دینداریم؛ هرکسی که میخواهد به دین مراجعه کند باید به متن جامعه و شاهدانی چون ما مراجعه کند. هیچ انسانی نمی تواند بگوید که من دینم، من خدا هستم، من پیغمبرم، در حالیکه مردم از گرسنگی میگویند خدا و پیغمبر در جامعه ما وجود ندارد. گرسنگی چیزی برای ما نمیگذارد.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#شارمین_میمندی_نژاد
#اکنون_ما_شریعتی
🆔@Shariati40
https://bit.ly/3c1m9KK
🎙شارمین میمندی نژاد ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا با شارمین میمندی نژاد موسس جمعیت امام علی پیرامون مسالهی پیش آمده و بحث های نظری در رابطه با جمعیت امام علی به گفت و گو بپردازیم.
🔹به همان اندازه که دیدن کوخنشین عذاب آور است، کاخ نشین هم نشانه خدشه بر عدالت اجتماعی است.
🔸ما یک هویت معنوی داریم که اگر این هویت معنوی ما بمیرد ما دیگر هیچ نداریم. ما دیگر نمیتوانیم بگوییم یک انسان اخلاقمدار یا یک انسانیم؛ از ماشین هم کمتر هستیم. چه بسا خیلی از موجودات در شکل غیر اجتماعی از بودن خودشان لذت میبرند؛ از خوردن، از خوابیدن، تولید مثل، از غرایز خودشان. ولی ما انسان اجتماعی تنها درصورتی لذت میبریم که بتوانیم بگوییم که حیات معنویمان برقرار است. شما فکر کنید اگر اولین بار که یک بچه را دیدم و این بچه داشت فال میفروخت روی خودم را کج میکردم و میرفتم در جهان انتزاعی برای خودم فیلم میساختم، چون رشتهام تئاتر و سینما بود، و محل آن بچه نمی گذاشتم، آیا می توانستم بگویم من انسانم؟
🔹کودکی که دارد در خیابان آسیب میبیند فرزند من است. هیچ گونه شکی در این مساله نیست. ما در جهان دینی دو نوع فرزند داریم. یک فرزند از تن داریم و یک فرزند از روح و معنویت داریم. فرزندان تنی ما ساختار فضای خصوصی ما را میسازند و فرزندان روحی ما، جهان معنوی و قیامت ما را میسازند، رستاخیز ما را می سازند. به عبارتی، انسانی که در فرزند شخصی خودش میماند هیچ وقت از قبر شخصی خودش رستاخیز نخواهد کرد. چون اصلا جامعه و جهانی ندارد؛ جامعه و جهانش سوخته است. اگر فرزند معنوی در خاک و گل باشد، این آدم، جامعه و جهانی ندارد. در بحث هایی هم که یونگ میکند یک بقای شخصی داریم، بقای مادی، بقای زیست و حیات و یک بقای معنوی و روحانی داریم.
🔸موسی صدر یک پدیده بسیار عالی در خاورمیانه اشاره کردید که همین پدیده را هم سرکوب و منهدم کردند که متاسفانه ما به آن تجدد اسلامی نرسیدیم؛ تجدد اسلامی که در روح رفتارها و افکار امام موسی صدر بود. یعنی شیعه، سنی، یهودی، مسیحی در نظر ایشان برابر بود و کرامت داشت و ایشان در صفحه اندیشه و در رفتاری که در صفحه اندیشهاش ایجاد کرده بود، تمام این بندگان خدا را یکسان در سایه توحید چیده بود و رفتاری میکرد که رو به آینده این تجددخواهی به جایی برسد که خاور میانه دچار صلح شود. الان در دادگاه گفتهاند که با سخنرانی که من در یک جلسه در رابطه با صلح داشته ام مشکل دارند.
🔹وای به حال مسلمانی که اسلامش بر اساس این است که تحت هیچ شرایطی اجازه چنین وضعیتی برای فرزندان جامعه مزین به دین رسول الله و تحت دین امامت شیعه نمیدهند و قبول ندارند که ما بچه ای داشته باشیم که روسیاه و دلشکسته سر در سطل زباله کند و روزیاش را بدست بیاورد. این آن چیزی است که شاید بعدا ایجاد تقابل کند. یعنی، جریاناتی که به مرور زمان دچار تفاخرات اجتماعی میشوند. یعنی از ساختارهای دینی برای خودشان، فخر و منزلت میخرند و دنبال این هستند که به مردم بباورانند که ما دینداریم؛ هرکسی که میخواهد به دین مراجعه کند باید به متن جامعه و شاهدانی چون ما مراجعه کند. هیچ انسانی نمی تواند بگوید که من دینم، من خدا هستم، من پیغمبرم، در حالیکه مردم از گرسنگی میگویند خدا و پیغمبر در جامعه ما وجود ندارد. گرسنگی چیزی برای ما نمیگذارد.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#شارمین_میمندی_نژاد
#اکنون_ما_شریعتی
🆔@Shariati40
https://bit.ly/3c1m9KK
Telegraph
مسئولیت اجتماعی ما به مسئولیت دینی و معنوی ما گره خورده است
شارمین میمندی نژاد ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی ✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا با شارمین میمندی نژاد موسس جمعیت امام علی پیرامون مسالهی پیش آمده و بحث های نظری در رابطه با جمعیت امام علی…
Forwarded from ایران فردا
🔘 از افتخار تا انحلال
🔸 فیروزه صابر
@iranfardamag
🔹در نشست ارایه گزارش نقش سازمان های غیر دولتی در کمک رسانی در سیل سال ۱۳۹۸ در استان های خوزستان و لرستان و گلستان ، مدیر وقت سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر ، اظهار داشت که اولینگروهی که پس از وقوع حادثه در محل حضور یافت ، جمعیت دانشجویی امام علی بود. قبل و بعد از آن هم همواره این جمعیت از نظر چابکی ، تنوع فعالیت، کیفیت عملکرد، شفافیت ، تخصص ، کارآمدی و اثربخشی اجتماعی بویژه در حمایت از کودکان کار و کمک در مخاطرات طبیعی، پیشتاز و زبانزد بوده است.
🔸تحت پوشش قرار دادن ۶۱۰۰ کودک کار، ۷۰۰ زن سرپرست خانوار، ۴۴ مرکز ایرانی برای امور مددکاری ، آموزشی، فرهنگی ، ورزشی و خدمات درمانی و نیز برخورداری از ۱۰۰۰۰نیروی داوطلب در یک نهاد غیر دولتی افتخار زیادی است .
🔹عقل سلیم و حتی اندکی تعقل ، مهیای آن می شود تا چنین نهادهایی را در مسیر کاهش آسیب های اجتماعی و بهبود رفاه اجتماعی تقویت و آنها را به مدد خود دعوت کند . بویژه در شرایط بحرانی ایران امروز که مخاطرات طبیعی و غیر طبیعی بس پر تعداد شده است، نهادهای مدنی با قابلیت های اعتمادسازی اجتماعی و ظرفیت های اجرایی هم چون جمعیت امام علی می توانند در همگرایی و تاب آوری جامعه نقش آفرین باشند.
🔸اما انحصار دولتی و نگاه سیاسی - امنیتی به جامعه مدنی در بلوغ یافتگی ، محبوبیت اجتماعی و خوش درخشیدن ، تاب ندارد. یا به خود وابسته اش می کند و یا حذف اش را پی می گیرد. یا نقشه استحاله از درون می کشد و یا سر می زند.
🔹در چنین شرایطی هوشیاری و تعهد اجتماعی جامعه مدنی نسبت به هم ، وزن پیدا می کند. چه ، نوبت به نوبت در این مسیر خوانده می شوند. هم صدایی جامعه مدنی با همه فشارهای محیطی تعیین کننده است. سازمان های غیر دولتی و موسسات نیکوکاری می توانند تا سالیان سال، غذا دهند و مدرسه بسازند و بیمار را درمان کنند و کودک را در تحصیل حمایت کنند و ایتام را انعام دهند . بسیار هم نیکو و پسندیده و نوع دوستانه است . اما اگر به ریشه فقر ، عدالت آموزشی ، نظام همگانی سلامت و برابری اجتماعی نیندیشند و نگاه از آن برگردانند ، نه رفاهی حاصل می شود، نه بهبودی و نه توسعه ای رخ می دهد. آگاهی بخشی و مطالبه گری ، وجه حمایتگری را می تواند اثربخش کند.
🔸نهادهای فراتر مدنی، یعنی شبکه های ملی و تخصصی که برای توسعه ظرفیت تشکل ها و حمایت از حقوق قانونی آنان شکل گرفته در این شرایط مسئول ترند و برای جلوگیری از تصمیم انحلال چنین نهاد اثرگذاری ، انتظار عزم و تحرک جدی از آنان می رود.
🔹ننگ انحلال جمعیت امام علی را به سادگی نپذیریم . همگانمسئولیم.
#انحلال
#فیروزه_صابر
#جمعیت_امام_علی
https://bit.ly/38gB3O7
https://t.me/iranfardamag
🔸 فیروزه صابر
@iranfardamag
🔹در نشست ارایه گزارش نقش سازمان های غیر دولتی در کمک رسانی در سیل سال ۱۳۹۸ در استان های خوزستان و لرستان و گلستان ، مدیر وقت سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر ، اظهار داشت که اولینگروهی که پس از وقوع حادثه در محل حضور یافت ، جمعیت دانشجویی امام علی بود. قبل و بعد از آن هم همواره این جمعیت از نظر چابکی ، تنوع فعالیت، کیفیت عملکرد، شفافیت ، تخصص ، کارآمدی و اثربخشی اجتماعی بویژه در حمایت از کودکان کار و کمک در مخاطرات طبیعی، پیشتاز و زبانزد بوده است.
🔸تحت پوشش قرار دادن ۶۱۰۰ کودک کار، ۷۰۰ زن سرپرست خانوار، ۴۴ مرکز ایرانی برای امور مددکاری ، آموزشی، فرهنگی ، ورزشی و خدمات درمانی و نیز برخورداری از ۱۰۰۰۰نیروی داوطلب در یک نهاد غیر دولتی افتخار زیادی است .
🔹عقل سلیم و حتی اندکی تعقل ، مهیای آن می شود تا چنین نهادهایی را در مسیر کاهش آسیب های اجتماعی و بهبود رفاه اجتماعی تقویت و آنها را به مدد خود دعوت کند . بویژه در شرایط بحرانی ایران امروز که مخاطرات طبیعی و غیر طبیعی بس پر تعداد شده است، نهادهای مدنی با قابلیت های اعتمادسازی اجتماعی و ظرفیت های اجرایی هم چون جمعیت امام علی می توانند در همگرایی و تاب آوری جامعه نقش آفرین باشند.
🔸اما انحصار دولتی و نگاه سیاسی - امنیتی به جامعه مدنی در بلوغ یافتگی ، محبوبیت اجتماعی و خوش درخشیدن ، تاب ندارد. یا به خود وابسته اش می کند و یا حذف اش را پی می گیرد. یا نقشه استحاله از درون می کشد و یا سر می زند.
🔹در چنین شرایطی هوشیاری و تعهد اجتماعی جامعه مدنی نسبت به هم ، وزن پیدا می کند. چه ، نوبت به نوبت در این مسیر خوانده می شوند. هم صدایی جامعه مدنی با همه فشارهای محیطی تعیین کننده است. سازمان های غیر دولتی و موسسات نیکوکاری می توانند تا سالیان سال، غذا دهند و مدرسه بسازند و بیمار را درمان کنند و کودک را در تحصیل حمایت کنند و ایتام را انعام دهند . بسیار هم نیکو و پسندیده و نوع دوستانه است . اما اگر به ریشه فقر ، عدالت آموزشی ، نظام همگانی سلامت و برابری اجتماعی نیندیشند و نگاه از آن برگردانند ، نه رفاهی حاصل می شود، نه بهبودی و نه توسعه ای رخ می دهد. آگاهی بخشی و مطالبه گری ، وجه حمایتگری را می تواند اثربخش کند.
🔸نهادهای فراتر مدنی، یعنی شبکه های ملی و تخصصی که برای توسعه ظرفیت تشکل ها و حمایت از حقوق قانونی آنان شکل گرفته در این شرایط مسئول ترند و برای جلوگیری از تصمیم انحلال چنین نهاد اثرگذاری ، انتظار عزم و تحرک جدی از آنان می رود.
🔹ننگ انحلال جمعیت امام علی را به سادگی نپذیریم . همگانمسئولیم.
#انحلال
#فیروزه_صابر
#جمعیت_امام_علی
https://bit.ly/38gB3O7
https://t.me/iranfardamag
Telegraph
🔘 از افتخار تا انحلال
🔸 فیروزه صابر @iranfardamag 🔹در نشست ارایه گزارش نقش سازمان های غیر دولتی در کمک رسانی در سیل سال ۱۳۹۸ در استان های خوزستان و لرستان و گلستان ، مدیر وقت سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر ، اظهار داشت که اولینگروهی که پس از وقوع حادثه در محل حضور یافت ، جمعیت…