🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_________________
🔷💢 ادبار تدبیر و امید
در روز عید مبعث
🖋احسان شریعتی
🔸درخواست «انحلال» جمعیت دانشجویی امام علی توسط وزارت کشور دولت «تدبیر و امید»، هرچند مثل خبر یک «اعدام» تکان‌دهنده بود، دست‌کم دو خدمت کرد:
🔹نخست، معنای «تدبیر» را در نزد دولت‌های «کارگزار» به‌روشنی تعریف کرد و مصداق آنرا به نمایش گذاشت. منظور از تدبیر در اینجا همان تمهید اجماع و آشتی و مماشات میان حاکمان و مدیران در برابر جامعه و فعالین اجتماعی و مدنی است. در غیراین‌صورت، حکمت جلوگیری ازنضج و قوام‌یابی و منع شکل‌گیری فعالیت‌ها و تلاش‌های مدنی و صنفی، اعم از مددکاری اجتماعی، دفاع از محیط‌زیست، حقوق بشر، حقوق کارگران، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زنان، و..، چه میتواند باشد و چرا «تدبیر برادران برخلاف تقدیر رحمان» رقم می‌خورد؟
🔸این میزان از حساسیت نسبت به رشد و گسترش یک نهاد مدنی مستقل البته نشانگر درستی و موفقیت چنین خط‌مشی و روش کار اجتماعی است که در مرحله‌ای از رشد با سد انسداد و ایست استبداد مواجه میشود. و از آنجا که این رخداد مکرر و مزمن از سوی دیگر نشان می‌دهد که هرگونه فعالیت اجتماعی غیرسیاسی، اعم از فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، و حتی انساندوستانه و خیریه‌ای هم میتواند در معرض این تهدید و تدبیرهای سیاسی-امنیتی قرار گیرد، فرقی نمی‌کند که در کدام عرصه فعّال هستید. در همه حال با کار شما برخورد سیاسی میشود!
خدمت بزرگتر دیگر اما، نقطه‌ی پایان گذاردن بر «امید»های واهی است. درست به‌همان معنا که فیلسوفان وجودی زمانی میگفتند که «نومید شو!» تا به امکانات واقعی خود تکیه کنی. برخی از جوانان زیادامیدوار نسبت به توفیق اصلاحات و آن بخش از اقشار مردم که در انتخابات‌های قبلی به نامزدان این جبهه رأی داده‌اند، ممکن است از این پس با مشاهده‌ی این اوضاع و اینگونه مواضع «مدیرومدبرانه»، آنهم درآستانه‌ی انتخابات آتی مجریه، از اصلاحات حکومت‌محور نومید شوند و پیام اینگونه اقدام‌ها را بی‌فایده یافتن بازی مشارکت در انتخاب میان «بد و بدتر» تلقی کنند. روش و مشی‌ای که برغم کسب دستآوردهایی تاکنون در مجموع ناکام مانده و به تغییروتحول مورد‌نظر مردم و مصلحان، یعنی تغییرات اساسی و ساختاری، نیانجامیده است و از این‌رو می‌بایست از این پس شیوه‌ی دیگر و سومی میان دوگانه‌ی اصلاح و انقلاب، به معنی رایج کلمات، را برگزید.
امروز، در عید مبعث، می‌بایست و می‌شایست که به این راه سوم («بعثت»، خودبرانگیختگی بنیادین اصلاحی-انقلابی) بیشتر اندیشید که همان کار آگاهیبخش ریشه‌ای بینشی-منشی است و از دیگرسو، مقاومت خشونت‌پرهیز مدنی، با طرح مطالبات مشخص و ممکن الوصول برای بن‌بست‌شکنی و یافتن راه برون‌رفتی از بحرانهای تودرتوی پیش‌رو در جامعه، و البته پیگیری این مهم، نه تکرار کلام‌های بارها شنیده‌شده و نه تجربه‌های ناکام گذشته، که ابتکار و خلاقیتی دیگر می‌طلبد.
#انحلال
#اعدام
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#تدبیر_امید
#احسان_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی
🆔 @Shariati40
_________________
🔷💢 ادبار تدبیر و امید
در روز عید مبعث
🖋احسان شریعتی
🔸درخواست «انحلال» جمعیت دانشجویی امام علی توسط وزارت کشور دولت «تدبیر و امید»، هرچند مثل خبر یک «اعدام» تکان‌دهنده بود، دست‌کم دو خدمت کرد:
🔹نخست، معنای «تدبیر» را در نزد دولت‌های «کارگزار» به‌روشنی تعریف کرد و مصداق آنرا به نمایش گذاشت. منظور از تدبیر در اینجا همان تمهید اجماع و آشتی و مماشات میان حاکمان و مدیران در برابر جامعه و فعالین اجتماعی و مدنی است. در غیراین‌صورت، حکمت جلوگیری ازنضج و قوام‌یابی و منع شکل‌گیری فعالیت‌ها و تلاش‌های مدنی و صنفی، اعم از مددکاری اجتماعی، دفاع از محیط‌زیست، حقوق بشر، حقوق کارگران، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زنان، و..، چه میتواند باشد و چرا «تدبیر برادران برخلاف تقدیر رحمان» رقم می‌خورد؟
🔸این میزان از حساسیت نسبت به رشد و گسترش یک نهاد مدنی مستقل البته نشانگر درستی و موفقیت چنین خط‌مشی و روش کار اجتماعی است که در مرحله‌ای از رشد با سد انسداد و ایست استبداد مواجه میشود. و از آنجا که این رخداد مکرر و مزمن از سوی دیگر نشان می‌دهد که هرگونه فعالیت اجتماعی غیرسیاسی، اعم از فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، و حتی انساندوستانه و خیریه‌ای هم میتواند در معرض این تهدید و تدبیرهای سیاسی-امنیتی قرار گیرد، فرقی نمی‌کند که در کدام عرصه فعّال هستید. در همه حال با کار شما برخورد سیاسی میشود!
خدمت بزرگتر دیگر اما، نقطه‌ی پایان گذاردن بر «امید»های واهی است. درست به‌همان معنا که فیلسوفان وجودی زمانی میگفتند که «نومید شو!» تا به امکانات واقعی خود تکیه کنی. برخی از جوانان زیادامیدوار نسبت به توفیق اصلاحات و آن بخش از اقشار مردم که در انتخابات‌های قبلی به نامزدان این جبهه رأی داده‌اند، ممکن است از این پس با مشاهده‌ی این اوضاع و اینگونه مواضع «مدیرومدبرانه»، آنهم درآستانه‌ی انتخابات آتی مجریه، از اصلاحات حکومت‌محور نومید شوند و پیام اینگونه اقدام‌ها را بی‌فایده یافتن بازی مشارکت در انتخاب میان «بد و بدتر» تلقی کنند. روش و مشی‌ای که برغم کسب دستآوردهایی تاکنون در مجموع ناکام مانده و به تغییروتحول مورد‌نظر مردم و مصلحان، یعنی تغییرات اساسی و ساختاری، نیانجامیده است و از این‌رو می‌بایست از این پس شیوه‌ی دیگر و سومی میان دوگانه‌ی اصلاح و انقلاب، به معنی رایج کلمات، را برگزید.
امروز، در عید مبعث، می‌بایست و می‌شایست که به این راه سوم («بعثت»، خودبرانگیختگی بنیادین اصلاحی-انقلابی) بیشتر اندیشید که همان کار آگاهیبخش ریشه‌ای بینشی-منشی است و از دیگرسو، مقاومت خشونت‌پرهیز مدنی، با طرح مطالبات مشخص و ممکن الوصول برای بن‌بست‌شکنی و یافتن راه برون‌رفتی از بحرانهای تودرتوی پیش‌رو در جامعه، و البته پیگیری این مهم، نه تکرار کلام‌های بارها شنیده‌شده و نه تجربه‌های ناکام گذشته، که ابتکار و خلاقیتی دیگر می‌طلبد.
#انحلال
#اعدام
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#تدبیر_امید
#احسان_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی
🆔 @Shariati40
🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات اجتماعی جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________
🔷💢معمای جمعیت امام علی
🔸مشکل سازمان های مردم نهاد (سمن) در ایران
🖋محمد هادی هادی زادۀ یزدی
🔸در تعریف سازمان های مردم نهاد (سَمَن) ها، یا NGO ها (Non Governmental Organizations) می بینیم که در کلی ترین معنای خود، به سازمان هایی اشاره دارند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی شوند اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطۀ بین فرد فرد مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کنند. بسیاری از سازمان های مردم نهاد، غیر انتفاعی و مسقل از دولت هستند و بودجۀ آنها از راه کمک های مردمی و در مواردی نیز با کمک سازمان های دولتی، دولت یا ترکیبی از این ها و در قالب پروژه های مشترک تأمین می شود.
در اکثر کشورهای جهان، روابط بین دولت و سمن ها بسیار حسنه است و در صورت رعایت مقررات و شفافیت فعالیت ها، اصطکاکی بین آنها و دولت ها دیده نمی شود. با این همه، شاید ایران در ردیف معدود کشورهایی باشد که همواره با یک عینک بدبینی و سوء ظن به سمن ها نگاه کرده و غالباً با اِعمال فشار، تغییراتی را در اساسنامه های آنها به وجود می آورد تا فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشد. رسیدگی به صلاحیت اداره کنندگان اینگونه نهادها نیز از توجه به سلامت اخلاقی و مالی، و رعایت اساسنامۀ مصوب فرا تر رفته و جنبه های سیاسی را نیز در بر می گیرد. البته موارد تبعیض مثبت (رانت) برای "شبه سمن" های نیمه دولتی نیز بسیار دیده می شود. خلافکاری های اینگونه نهادها با "بزرگ منشی" های اظهر من الشمس به دیدۀ اغماض نگریسته می شوند.
🔹برخورد ارگانهای "امنیتی موازی" با فعالان محیط زیست در سال 1396، و با جمعیت امام علی در تابستان سال جاری، از بسیاری جهات شبیه یکدیگر بودند، با این تفاوت که در برخورد با اولی شاید قوۀ مجریه برداشتش مخالف با مدعیان بود، اما در دومی، وزارت کشور نیز به کمک آمده، و قوۀ قضائیه نیز با سرعت، و حتی پیش از تکمیل مرحلۀ ارائۀ مستندات دفاع از سوی وکلای مدافع، با شکایت دولت فرمان انحلال این جمعیت خیریه را صادر کرده است! وزارت کشور مدعی است که بر اساس "گزارشات مردمی و نظرات مراجع نظارتی مسؤول" این جمعیت "دچار انحراف از اساسنامه در فعالیت ها و عملکردهای خود شده است". همه کم و بیش می دانیم که "مراجع نظارتی مسؤول" نهادهایی "نا سَمَنی" هستند که نه یارای خدمت درست به نیازمندان را دارند، و نه چشم دیدن نهادهای مردمی موفق را.
با آنچه که تا کنون به اطلاع عموم رسیده است، به نظر می رسد که برخورد تخریبی با جمعیت امام علی دو علت بیشتر ندارد:
🔸1) حذف "رقبای سرفراز" نهادهای "شبه سمن" که با بودجه های کلان دولتی، در مقایسه با "سمن" های واقعی کاری در خور تمجید انجام نمی دهند و حرفی برای گفتن ندارند،
2) در آمیختن مسایل ایدئولوژیک و متهم کردن "جمعیت" به شستشوی مغزی افراد در زمینه های تبلیغاتی، با چاشنی تهدید امنیت ملی و توهین به رهبری.
🔹امید است دولت آقای دکتر حسن روحانی در آخرین ماه های دوران مسؤولیتش اجازه ندهد برگی دیگر بر کار نامۀ ناموفق دولت اضافه شود، و با گرفتن اختیار از وزارت کشور، راه را بر فرجام خواهی و ابطال رأی دادگاه بدوی هموار کند.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_هادی_هادیزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
_____________
🔷💢معمای جمعیت امام علی
🔸مشکل سازمان های مردم نهاد (سمن) در ایران
🖋محمد هادی هادی زادۀ یزدی
🔸در تعریف سازمان های مردم نهاد (سَمَن) ها، یا NGO ها (Non Governmental Organizations) می بینیم که در کلی ترین معنای خود، به سازمان هایی اشاره دارند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی شوند اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطۀ بین فرد فرد مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کنند. بسیاری از سازمان های مردم نهاد، غیر انتفاعی و مسقل از دولت هستند و بودجۀ آنها از راه کمک های مردمی و در مواردی نیز با کمک سازمان های دولتی، دولت یا ترکیبی از این ها و در قالب پروژه های مشترک تأمین می شود.
در اکثر کشورهای جهان، روابط بین دولت و سمن ها بسیار حسنه است و در صورت رعایت مقررات و شفافیت فعالیت ها، اصطکاکی بین آنها و دولت ها دیده نمی شود. با این همه، شاید ایران در ردیف معدود کشورهایی باشد که همواره با یک عینک بدبینی و سوء ظن به سمن ها نگاه کرده و غالباً با اِعمال فشار، تغییراتی را در اساسنامه های آنها به وجود می آورد تا فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشد. رسیدگی به صلاحیت اداره کنندگان اینگونه نهادها نیز از توجه به سلامت اخلاقی و مالی، و رعایت اساسنامۀ مصوب فرا تر رفته و جنبه های سیاسی را نیز در بر می گیرد. البته موارد تبعیض مثبت (رانت) برای "شبه سمن" های نیمه دولتی نیز بسیار دیده می شود. خلافکاری های اینگونه نهادها با "بزرگ منشی" های اظهر من الشمس به دیدۀ اغماض نگریسته می شوند.
🔹برخورد ارگانهای "امنیتی موازی" با فعالان محیط زیست در سال 1396، و با جمعیت امام علی در تابستان سال جاری، از بسیاری جهات شبیه یکدیگر بودند، با این تفاوت که در برخورد با اولی شاید قوۀ مجریه برداشتش مخالف با مدعیان بود، اما در دومی، وزارت کشور نیز به کمک آمده، و قوۀ قضائیه نیز با سرعت، و حتی پیش از تکمیل مرحلۀ ارائۀ مستندات دفاع از سوی وکلای مدافع، با شکایت دولت فرمان انحلال این جمعیت خیریه را صادر کرده است! وزارت کشور مدعی است که بر اساس "گزارشات مردمی و نظرات مراجع نظارتی مسؤول" این جمعیت "دچار انحراف از اساسنامه در فعالیت ها و عملکردهای خود شده است". همه کم و بیش می دانیم که "مراجع نظارتی مسؤول" نهادهایی "نا سَمَنی" هستند که نه یارای خدمت درست به نیازمندان را دارند، و نه چشم دیدن نهادهای مردمی موفق را.
با آنچه که تا کنون به اطلاع عموم رسیده است، به نظر می رسد که برخورد تخریبی با جمعیت امام علی دو علت بیشتر ندارد:
🔸1) حذف "رقبای سرفراز" نهادهای "شبه سمن" که با بودجه های کلان دولتی، در مقایسه با "سمن" های واقعی کاری در خور تمجید انجام نمی دهند و حرفی برای گفتن ندارند،
2) در آمیختن مسایل ایدئولوژیک و متهم کردن "جمعیت" به شستشوی مغزی افراد در زمینه های تبلیغاتی، با چاشنی تهدید امنیت ملی و توهین به رهبری.
🔹امید است دولت آقای دکتر حسن روحانی در آخرین ماه های دوران مسؤولیتش اجازه ندهد برگی دیگر بر کار نامۀ ناموفق دولت اضافه شود، و با گرفتن اختیار از وزارت کشور، راه را بر فرجام خواهی و ابطال رأی دادگاه بدوی هموار کند.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_هادی_هادیزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷🔆آرزونامه ای برای جمعیت امام علی
🖋حمید رضا همت آبادی
به نام خدای مهربان و عادل
به حضور قاضی محترم شعبه ای که شماره اش را نمی دانم
موضوع: اظهار شهادت درباره «جمعیت امام علی (ع)»
🔸رجاء واثق دارم، که به عنوان شاهد، به دادگاه خوانده شوم تا از لحن کلام و سوز گفتار، صداقتم را دریابید.
شهادت می‌دهم که:
در سال های پیشین، در هنگامه ای که آموزش و پرورش از پذیرش کودکان بی شناسنامه عاجز شده بود و اجازه ثبت نامِ آنان را نداشت؛ گفتگو و رایزنی هم به جایی نرسیده بود، که با نام «جمعیت امام علی (ع)» آشنا شدم..
در مشهدِ ما، آنان دو سرپناه ساخته بودند - به عنوان مدرسه - تا پناهگاه این بچه های رانده شده از تحصیل باشد.
🔹شهادت می‌دهم که به اتفاق استاد حسین افشین منش، نویسنده و متخصص تعلیم و تربیت، به دیدن یکی از این مدارس رفته ام. لطفا نام استاد افشین منش را، از باب محکم کاری، به این شهادت نامه اضافه فرمایید.
🔸مشتاق بودیم و زودتر از موعد به مدرسه رسیدیم. بزودی فهمیدیم که در این احساس، تنها نیستیم و بچه‌ها هم، پشتِ درِ ناگشوده، در اشتیاقند - باکیف و لباس هایی نو نوارتر از آن چه انتظار داشتیم. حالا می‌گویم: مدرسه! شباهتی به ساختمان مدارس دولتی که نداشت. بلکه خانه‌ای کهنه و بزرگ تر از خانه های حقیر محله، که اجاره کرده بودند.
🔹معلم های مدرسه هم یک به یک از راه رسیدند. دختران و پسرانی جوان، که بچه ها «خاله» و «عمو» صدای شان می‌کردند.
در سال های معلمی چنین بچه هایی مشتاق، کم تر دیده بودم. راز این اشتیاق را بزودی دریافتم؛ مدرسه آنان را پذیرفته بود. پناه‌شان داده بود.
آقای قاضی! شما باید شش ساله باشید و به مدرسه راه تان نداده باشند و در کنار رنج فقر و نداری، هر روز مدرسه رفتن بچه های همسایه را دیده باشید تا از اشتیاق آنان سردرآورید.
🔸«خاله» و «عمو»یی، بچه ها را به حیاط محقر بردند و بازی پر جنب و جوشی را آغاز کردند.
خانم مدیر جوان توضیح می‌داد که ناچارند، تا حد ممکن، انرژی بچه ها را تخلیه کنند و من شاهد کار سخت آنان برای سرگرم و شاد نگه داشتن بچه‌ها بودم.
🔸جناب قاضی!
استاد افشین منش، در ارتباط برقرار کردن با بچه ها استاد است، با آنان گفتگو میکرد. گاهی هم به «خاله» و «عمو»ها نکته‌ای تربیتی می‌گفت. اما من تنها شاهد بودم و امروز هم آماده هستم تا در دادگاه شهادت بدهم که چه ماجراهایی را دیده‌ام:
کودکی که چهار - پنج ساله می‌نمود، اما هشت سالی داشت و با فریاد می‌خواست سرش را به دیوار بکوبد؛ چون قصد استعمال «ناس» داشت و «خاله» مانعش شده بود. و «خاله»ی جوان چه مهارتی داشت در کنترل اوضاعی چنین بحرانی!
سرِ کلاسی، از آرزوی بچه ها پرسیدم. پسرکی که شش ساله می‌نمود، بی درنگ گفت: شناسنامه آقا!
پسر دیگری پیراهنش را درآورده بود تا برای تفاخر تنش را نشان دهد. سرتاسرش بدنش پر بود از چیزی شبیه به زخم چاقو. می‌پرسم چه شده، پسرک به جای پاسخ می‌خندد. خوشحالم که توضیح نداد از تحمل‌ام بیرون بود.
🔹وقت چاشتِ بچه‌ها، لقمه‌ای نان و پنیر و سبزی را مهمان شان شدیم. لقمه‌ای به دست، بین بچه ها، می‌گشتم و سق می‌زدم، دخترکی به سویم آمد که سرِکلاس، از آرزویش برای معلمی گفته بود و من تشویقش کرده بودم. به امید آن که جهان تا آن زمان مهربان تر شده باشد. جثه‌اش کوچک بود خیلی کوچک تر از سن و سالش. لقمه اش را نصف کرد وخندان و شرمگین نصفه اش را تعارفم کرد.
گفتم: خورده ام دختر جان!
دوباره خندید و گفت: اما آقا شما چاقید!
هنوز هم این خاطره گریه‌ام می‌اندازد.
آقای قاضی! خواستم شهادت نامهای بنویسم اما اجازه دهید آرزونامه شود. آرزو می‌کنم دخترک تصمیمش را عوض کند، از هزار و یک مانع بگذرد و قاضی یا رئیس جمهور شود. او چه خوب می‌دانست آدم های چاق با یک ساندویچ کوچک سیر نمی‌شوند.
باقی سلامت شما
#نهاد_مدنی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#اکنون_ما_شریعتی
#حمید_رضا_همت_آبادی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋حمید رضا همت آبادی
به نام خدای مهربان و عادل
به حضور قاضی محترم شعبه ای که شماره اش را نمی دانم
موضوع: اظهار شهادت درباره «جمعیت امام علی (ع)»
🔸رجاء واثق دارم، که به عنوان شاهد، به دادگاه خوانده شوم تا از لحن کلام و سوز گفتار، صداقتم را دریابید.
شهادت می‌دهم که:
در سال های پیشین، در هنگامه ای که آموزش و پرورش از پذیرش کودکان بی شناسنامه عاجز شده بود و اجازه ثبت نامِ آنان را نداشت؛ گفتگو و رایزنی هم به جایی نرسیده بود، که با نام «جمعیت امام علی (ع)» آشنا شدم..
در مشهدِ ما، آنان دو سرپناه ساخته بودند - به عنوان مدرسه - تا پناهگاه این بچه های رانده شده از تحصیل باشد.
🔹شهادت می‌دهم که به اتفاق استاد حسین افشین منش، نویسنده و متخصص تعلیم و تربیت، به دیدن یکی از این مدارس رفته ام. لطفا نام استاد افشین منش را، از باب محکم کاری، به این شهادت نامه اضافه فرمایید.
🔸مشتاق بودیم و زودتر از موعد به مدرسه رسیدیم. بزودی فهمیدیم که در این احساس، تنها نیستیم و بچه‌ها هم، پشتِ درِ ناگشوده، در اشتیاقند - باکیف و لباس هایی نو نوارتر از آن چه انتظار داشتیم. حالا می‌گویم: مدرسه! شباهتی به ساختمان مدارس دولتی که نداشت. بلکه خانه‌ای کهنه و بزرگ تر از خانه های حقیر محله، که اجاره کرده بودند.
🔹معلم های مدرسه هم یک به یک از راه رسیدند. دختران و پسرانی جوان، که بچه ها «خاله» و «عمو» صدای شان می‌کردند.
در سال های معلمی چنین بچه هایی مشتاق، کم تر دیده بودم. راز این اشتیاق را بزودی دریافتم؛ مدرسه آنان را پذیرفته بود. پناه‌شان داده بود.
آقای قاضی! شما باید شش ساله باشید و به مدرسه راه تان نداده باشند و در کنار رنج فقر و نداری، هر روز مدرسه رفتن بچه های همسایه را دیده باشید تا از اشتیاق آنان سردرآورید.
🔸«خاله» و «عمو»یی، بچه ها را به حیاط محقر بردند و بازی پر جنب و جوشی را آغاز کردند.
خانم مدیر جوان توضیح می‌داد که ناچارند، تا حد ممکن، انرژی بچه ها را تخلیه کنند و من شاهد کار سخت آنان برای سرگرم و شاد نگه داشتن بچه‌ها بودم.
🔸جناب قاضی!
استاد افشین منش، در ارتباط برقرار کردن با بچه ها استاد است، با آنان گفتگو میکرد. گاهی هم به «خاله» و «عمو»ها نکته‌ای تربیتی می‌گفت. اما من تنها شاهد بودم و امروز هم آماده هستم تا در دادگاه شهادت بدهم که چه ماجراهایی را دیده‌ام:
کودکی که چهار - پنج ساله می‌نمود، اما هشت سالی داشت و با فریاد می‌خواست سرش را به دیوار بکوبد؛ چون قصد استعمال «ناس» داشت و «خاله» مانعش شده بود. و «خاله»ی جوان چه مهارتی داشت در کنترل اوضاعی چنین بحرانی!
سرِ کلاسی، از آرزوی بچه ها پرسیدم. پسرکی که شش ساله می‌نمود، بی درنگ گفت: شناسنامه آقا!
پسر دیگری پیراهنش را درآورده بود تا برای تفاخر تنش را نشان دهد. سرتاسرش بدنش پر بود از چیزی شبیه به زخم چاقو. می‌پرسم چه شده، پسرک به جای پاسخ می‌خندد. خوشحالم که توضیح نداد از تحمل‌ام بیرون بود.
🔹وقت چاشتِ بچه‌ها، لقمه‌ای نان و پنیر و سبزی را مهمان شان شدیم. لقمه‌ای به دست، بین بچه ها، می‌گشتم و سق می‌زدم، دخترکی به سویم آمد که سرِکلاس، از آرزویش برای معلمی گفته بود و من تشویقش کرده بودم. به امید آن که جهان تا آن زمان مهربان تر شده باشد. جثه‌اش کوچک بود خیلی کوچک تر از سن و سالش. لقمه اش را نصف کرد وخندان و شرمگین نصفه اش را تعارفم کرد.
گفتم: خورده ام دختر جان!
دوباره خندید و گفت: اما آقا شما چاقید!
هنوز هم این خاطره گریه‌ام می‌اندازد.
آقای قاضی! خواستم شهادت نامهای بنویسم اما اجازه دهید آرزونامه شود. آرزو می‌کنم دخترک تصمیمش را عوض کند، از هزار و یک مانع بگذرد و قاضی یا رئیس جمهور شود. او چه خوب می‌دانست آدم های چاق با یک ساندویچ کوچک سیر نمی‌شوند.
باقی سلامت شما
#نهاد_مدنی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#اکنون_ما_شریعتی
#حمید_رضا_همت_آبادی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷🔸«دولت توانا، جامعه قدرتمند می خواهد»
💢به بهانه برخوردهای سلبی حاکمیت با جمعیت امام علی
🖋آذر منصوری
🔹وجود نهادهای مدنی در کنار ارکان دیگر جامعه مدنی از الزامات اصلی جامعه قدرتمند است. جامعه قدرتمند از نگاه من ، جامعه ای ایست پرسشگر، مطالبه گر، مشارکت جو و مسئولیت شناس و آگاه که می داند، بدون ایفای مجموعه ای از مسئولیت های اجتماعی و شهروندی، تحقق خیر همگانی و توسعه همه جانبه، متوازن، پایدار و درونزا دور از دسترس و ناممکن است.
🔸در واقع در پرتو وجود جامعه قدرتمند است که می توان امیدوار بود، دولت توانا هم دست یافتنی خواهد بود. چرا که هم دولت توانا و جامعه قدرتمند در تلازم جدی با یکدیگرند.
در مقابل، فقدان این دو می تواند نماد و نشانی از حکومت های اقتدار گرا و توتالیتر باشد.
حکومت های توانا نه تنها زمینه لازم برای بسط و گسترش جامعه مدنی قدرتمند را فراهم می کنند، بلکه از این ظرفیت برای بهبودخواهی، اصلاح شیوه های حکمرانی ،تحقق خیر همگانی و از همه مهم تر شکل گیری دولت_ملت استفاده می کنند.
با این مقدمه ، نهادهای مدنی فرصت تلقی می شوند و نه تهدید.
🔹با این رویکرد نگاه امنیتی از فعالان و داوطلبان مدنی از دستور کار دولت ها کنار گذاشته می شود و رویکردهای ایجابی جای خود را به رویکرد های سلبی در مواجهه با فعالان و نهادهای مدنی می دهند.
🔸با فعالیت های جمعیت امام علی (ع) در بحران هایی از نوع زلزله و امدادرسانی به گروههای در معرض آسیب آشنا شدم. این جمعیت در بحران کرونا نیز در شرایطی که همه ما در قرنطینه بودیم، به حاشبه شهرها رفت و به کودکان کار آموزش مراقبت از خود داد و لوازم بهداشتی مورد نیاز را بین آنها توزیع کرد.
در زلزله کرمانشاه از نزدیک شاهد فعالیت های گسترده این جمعیت در مناطق آسیب دیده این استان بودم.
🔹در سیل و حوادث غیر مترقبه یکی از پیشگامان فعالیت های داوطلبانه برای امداد رسانی به آسیب دیدگان بودند و شاید بتوان به جرات گفت که این تشکل از حیث حذب داوطلب و اعتماد شهروندان برای تجمیع کمک های داوطلبانه نیز پیشتاز بود.
🔸اگر نقدهایی به فعالیت این جمعیت وجود داشت، علی القاعده باید طی گفت و گوهایی حل و فصل می شد.
صدور حکم قضایی و نوع برخوردی که با این جمعیت شد، نشان از رویکرد سلبی به فعالیت های مشارکت جویانه و‌داوطلبانه است.
فرصتی که می توانست در تقویت جامعه قدرتمند و دولت توانا ایفای نقش کند، با غلبه نگاه امنیتی به محاق می رود.
🔹به عنوان کسی که سالهاست فعالیت مدنی و سیاسی می کند، یقین دارم این پایان راه نیست.
چرا که این تفکر ، باور و آگاهی در جامعه ایران است که جمعیت امام علی را بوجود آورد و با توقف فعالیت و یا تعطیلی کامل آن رویش های بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
این حاکمیت است که در مواجهه با این ظرفیت های بالقوه و بالفعل ایران امروز دچار جاماندگی شده است.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#جمعیت_امام_علی
#آذر_منصوری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
💢به بهانه برخوردهای سلبی حاکمیت با جمعیت امام علی
🖋آذر منصوری
🔹وجود نهادهای مدنی در کنار ارکان دیگر جامعه مدنی از الزامات اصلی جامعه قدرتمند است. جامعه قدرتمند از نگاه من ، جامعه ای ایست پرسشگر، مطالبه گر، مشارکت جو و مسئولیت شناس و آگاه که می داند، بدون ایفای مجموعه ای از مسئولیت های اجتماعی و شهروندی، تحقق خیر همگانی و توسعه همه جانبه، متوازن، پایدار و درونزا دور از دسترس و ناممکن است.
🔸در واقع در پرتو وجود جامعه قدرتمند است که می توان امیدوار بود، دولت توانا هم دست یافتنی خواهد بود. چرا که هم دولت توانا و جامعه قدرتمند در تلازم جدی با یکدیگرند.
در مقابل، فقدان این دو می تواند نماد و نشانی از حکومت های اقتدار گرا و توتالیتر باشد.
حکومت های توانا نه تنها زمینه لازم برای بسط و گسترش جامعه مدنی قدرتمند را فراهم می کنند، بلکه از این ظرفیت برای بهبودخواهی، اصلاح شیوه های حکمرانی ،تحقق خیر همگانی و از همه مهم تر شکل گیری دولت_ملت استفاده می کنند.
با این مقدمه ، نهادهای مدنی فرصت تلقی می شوند و نه تهدید.
🔹با این رویکرد نگاه امنیتی از فعالان و داوطلبان مدنی از دستور کار دولت ها کنار گذاشته می شود و رویکردهای ایجابی جای خود را به رویکرد های سلبی در مواجهه با فعالان و نهادهای مدنی می دهند.
🔸با فعالیت های جمعیت امام علی (ع) در بحران هایی از نوع زلزله و امدادرسانی به گروههای در معرض آسیب آشنا شدم. این جمعیت در بحران کرونا نیز در شرایطی که همه ما در قرنطینه بودیم، به حاشبه شهرها رفت و به کودکان کار آموزش مراقبت از خود داد و لوازم بهداشتی مورد نیاز را بین آنها توزیع کرد.
در زلزله کرمانشاه از نزدیک شاهد فعالیت های گسترده این جمعیت در مناطق آسیب دیده این استان بودم.
🔹در سیل و حوادث غیر مترقبه یکی از پیشگامان فعالیت های داوطلبانه برای امداد رسانی به آسیب دیدگان بودند و شاید بتوان به جرات گفت که این تشکل از حیث حذب داوطلب و اعتماد شهروندان برای تجمیع کمک های داوطلبانه نیز پیشتاز بود.
🔸اگر نقدهایی به فعالیت این جمعیت وجود داشت، علی القاعده باید طی گفت و گوهایی حل و فصل می شد.
صدور حکم قضایی و نوع برخوردی که با این جمعیت شد، نشان از رویکرد سلبی به فعالیت های مشارکت جویانه و‌داوطلبانه است.
فرصتی که می توانست در تقویت جامعه قدرتمند و دولت توانا ایفای نقش کند، با غلبه نگاه امنیتی به محاق می رود.
🔹به عنوان کسی که سالهاست فعالیت مدنی و سیاسی می کند، یقین دارم این پایان راه نیست.
چرا که این تفکر ، باور و آگاهی در جامعه ایران است که جمعیت امام علی را بوجود آورد و با توقف فعالیت و یا تعطیلی کامل آن رویش های بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
این حاکمیت است که در مواجهه با این ظرفیت های بالقوه و بالفعل ایران امروز دچار جاماندگی شده است.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#جمعیت_امام_علی
#آذر_منصوری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢چرادر ایران امروز تشکل های مدنی تحدید
ویا لغو مجوز می شوند؟
🖋سیامک زند رضوی
🔹از منظر جامعه شناسی مردم مدار که یکی از عرصه های جامعه شناسی در کنار عرصه های جامعه شناسی حرفه ای، سیاست گذار وانتقادی است .در ایران امروز، جامعه مدنی با دو چالش اساسی مواجه است.
🔸چالش اول حاکمیت است. مجموعه ساختار قوای سه گانه و بخش های بالا دستی یا موازی ، که در ایران قسمت های کلیدی آن اساسا غیر پاسخگو هستند و اجزاء آن درطول چهل سال طوری طراحی وتکمیل شده ا ند که ساختارهای به درجه ای انتخابی آن هم عملا ناکارآمد شده اند. درچنین وضعیتی است که جرم انگاری فعالیت های مدنی پرسشگرانه، قابل فهم می شود و دستگاه های امنیتی چندگانه هم تلاش می کنند که فعالیت های جامعه مدنی در همه اشکال آن محدودتر و صدایش ضعیف تر شود .
درچنین شرایطی، حتی پدیده هایی را که در میثاق های بین المللی و امضاء شده توسط دولت از اجزاء حقوق شهروندی شناخنه می شود مجرمانه تعریف می شود. از جمله استفاده از آزادی بیان که آن را با تبصره های گوناگون تحدید وبا تفسیر قاضی مجرمانه تلقی می شود، در نتیجه فعالیت اجتماعی در فضای عمومی از منظر شهروندان پرهزینه تلقی می شود.والدین فرزندان خودرا از ورود به عرصه عمومی واتجام فعالیت های داوطلبانه ومدنی منع می کنند.
🔹چالش دیگری که امروزه جامعه مدنی با آن روبرو است، سلطه بازار است که از نوع نیولیبرالیستی آن است.در این نوع اقتصادبازار ، ازیک طرف حاکمیت ، محدودیت ها راازپیش پای صاحبان سرمایه(دولتی،خصولتی وخصوصی) ،به اسم " کار آفرینی" برمی دارد.یعتی قوانین ناظر بر حفظ حقوق نیروی کار را لغو ویا در عمل معلق می کند.و ازطرف دیگر دولت به اسم واقعی کردن قیمت ها ،همه خدمات خود را پولی می کند.که سبب شده که همه آن حداقل دستاوردهایی که نسل گذشته ( فروشندگان نیروی کار ومزد بگیران) بدست آورده بودند: آموزش رایگان، بهداشت رایگان و یا شکل هایی از تامین اجتماعی و... به فنا برود.و عملا اکثریت حتی برای تامین حداقل های امرار معاش ، به عرضه وتقاضای بازار سپرده شوند.
این در حالی است که به دلیل ممنوعیت انواع تشکل های مستقل شهروندی، فروشنده های نیروی کار نمی توانند برای افزایش مزدهایشان؛ یعنی تنها کالایی که برای فروش دارند کار متشکلی انجام دهند.درنتیجه دولت خواسته وناخواسته ،دست در دست صاحبان سرمایه در بازار، قدرت خرید آنها را محدود نگه می دارد و با بازی کردن با قیمت ارز و... ، سبب می شود بخش های گوناگون حاکمیت که بخش بزرگی از ثروت عمومی خارج از خزانه، را دراختیار دارند، درکنار صاحبان گوناگون سرمایه، به ضرر اکثریت جامعه منتفع شوند.
🔹 که تورم دو رقمی درهمه این سال ها نمود سلطه حاکمیت و بازار بر جامعه مدنی است.
وضعیت امروز حقوق شهروندی و تشکل های مردم نهاد، در حقیقت نمودی از یک سطح عمیق تر واقعیت اجتماعی است .آن ها ،نمودها و یا نمادهایی از وضعیت جنبش های اجتماعی هستند.
🔸جنبش های اجتماعی بسیاری در پنجاه سال اخیر در ایران فعال بوده اند. وبسته به شرایط ،تشکل های مرتبط با آنها درعرصه عمومی شکل می گیرد ویا محو می شود.
این جنبش ها عبارتند از: جنبش کارگری، جنبش برابری حقوقی زنان با مردان، جنبش حقوق کودکان، جنبش جوانان (رسمیت یابی انواع سبک زندگی) ، جنبش معلمان، جنبش حقوق بازنشستگان، جنبش حفظ محیط زیست ،جنبش زبان مادری ،جنبش حاشیه نشینان و...
🔹این جنبش ها در حالی سازمان های مدنی خود را در سطوح و اشکال گوناگون برپا می کنند که در بستر شرایطی که نشان داده شددر طول چهل سال اخیر، قانون تاسیس سازمان های مردم نهاد و سازمان های اجتماع محور وجود نداشته است. آیین نامه هایی تدوین شده نیز هرگز تبدیل به یک متن قانونی روشن وقابل دفاع نشده است.
🔸 برپایه تجربه های کشورهای گوناگون، این متن قانونی در چند عرصه باید روشن وبه آن محدود باشد.
اول -چه فعالیتی را و چگونه انجام می دهند.
دوم -به لحاظ مالی شفاف باشند به طوری که دستگاه های نظارت مالی بتوانند آنها را به خوبی دیدبانی کنند.
سوم -گزارش های خود را شفاف ودوره ای به جامعه عرضه کنند.
چهارم -ساختار اداره و تصمیم گیری درآن ها متکی به شکل مجمع عمومی ویا در قالب هیئت امناء روشن باشد.
🔹 درنبود قانون برپایه آیین نامه هایی ،در دهه های اخیر چندین دستگاه، بطور موازی ،مجوز تاسیس سازمان های مردم نهاد را صادرمی کنند از آن جمله، وزارت کشور، نیروی انتظامی، وزارت ورزش و جوانان وسازمان بهزیستی .
📌 ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#سیامک_زند_رضوی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/38xXXgN
ویا لغو مجوز می شوند؟
🖋سیامک زند رضوی
🔹از منظر جامعه شناسی مردم مدار که یکی از عرصه های جامعه شناسی در کنار عرصه های جامعه شناسی حرفه ای، سیاست گذار وانتقادی است .در ایران امروز، جامعه مدنی با دو چالش اساسی مواجه است.
🔸چالش اول حاکمیت است. مجموعه ساختار قوای سه گانه و بخش های بالا دستی یا موازی ، که در ایران قسمت های کلیدی آن اساسا غیر پاسخگو هستند و اجزاء آن درطول چهل سال طوری طراحی وتکمیل شده ا ند که ساختارهای به درجه ای انتخابی آن هم عملا ناکارآمد شده اند. درچنین وضعیتی است که جرم انگاری فعالیت های مدنی پرسشگرانه، قابل فهم می شود و دستگاه های امنیتی چندگانه هم تلاش می کنند که فعالیت های جامعه مدنی در همه اشکال آن محدودتر و صدایش ضعیف تر شود .
درچنین شرایطی، حتی پدیده هایی را که در میثاق های بین المللی و امضاء شده توسط دولت از اجزاء حقوق شهروندی شناخنه می شود مجرمانه تعریف می شود. از جمله استفاده از آزادی بیان که آن را با تبصره های گوناگون تحدید وبا تفسیر قاضی مجرمانه تلقی می شود، در نتیجه فعالیت اجتماعی در فضای عمومی از منظر شهروندان پرهزینه تلقی می شود.والدین فرزندان خودرا از ورود به عرصه عمومی واتجام فعالیت های داوطلبانه ومدنی منع می کنند.
🔹چالش دیگری که امروزه جامعه مدنی با آن روبرو است، سلطه بازار است که از نوع نیولیبرالیستی آن است.در این نوع اقتصادبازار ، ازیک طرف حاکمیت ، محدودیت ها راازپیش پای صاحبان سرمایه(دولتی،خصولتی وخصوصی) ،به اسم " کار آفرینی" برمی دارد.یعتی قوانین ناظر بر حفظ حقوق نیروی کار را لغو ویا در عمل معلق می کند.و ازطرف دیگر دولت به اسم واقعی کردن قیمت ها ،همه خدمات خود را پولی می کند.که سبب شده که همه آن حداقل دستاوردهایی که نسل گذشته ( فروشندگان نیروی کار ومزد بگیران) بدست آورده بودند: آموزش رایگان، بهداشت رایگان و یا شکل هایی از تامین اجتماعی و... به فنا برود.و عملا اکثریت حتی برای تامین حداقل های امرار معاش ، به عرضه وتقاضای بازار سپرده شوند.
این در حالی است که به دلیل ممنوعیت انواع تشکل های مستقل شهروندی، فروشنده های نیروی کار نمی توانند برای افزایش مزدهایشان؛ یعنی تنها کالایی که برای فروش دارند کار متشکلی انجام دهند.درنتیجه دولت خواسته وناخواسته ،دست در دست صاحبان سرمایه در بازار، قدرت خرید آنها را محدود نگه می دارد و با بازی کردن با قیمت ارز و... ، سبب می شود بخش های گوناگون حاکمیت که بخش بزرگی از ثروت عمومی خارج از خزانه، را دراختیار دارند، درکنار صاحبان گوناگون سرمایه، به ضرر اکثریت جامعه منتفع شوند.
🔹 که تورم دو رقمی درهمه این سال ها نمود سلطه حاکمیت و بازار بر جامعه مدنی است.
وضعیت امروز حقوق شهروندی و تشکل های مردم نهاد، در حقیقت نمودی از یک سطح عمیق تر واقعیت اجتماعی است .آن ها ،نمودها و یا نمادهایی از وضعیت جنبش های اجتماعی هستند.
🔸جنبش های اجتماعی بسیاری در پنجاه سال اخیر در ایران فعال بوده اند. وبسته به شرایط ،تشکل های مرتبط با آنها درعرصه عمومی شکل می گیرد ویا محو می شود.
این جنبش ها عبارتند از: جنبش کارگری، جنبش برابری حقوقی زنان با مردان، جنبش حقوق کودکان، جنبش جوانان (رسمیت یابی انواع سبک زندگی) ، جنبش معلمان، جنبش حقوق بازنشستگان، جنبش حفظ محیط زیست ،جنبش زبان مادری ،جنبش حاشیه نشینان و...
🔹این جنبش ها در حالی سازمان های مدنی خود را در سطوح و اشکال گوناگون برپا می کنند که در بستر شرایطی که نشان داده شددر طول چهل سال اخیر، قانون تاسیس سازمان های مردم نهاد و سازمان های اجتماع محور وجود نداشته است. آیین نامه هایی تدوین شده نیز هرگز تبدیل به یک متن قانونی روشن وقابل دفاع نشده است.
🔸 برپایه تجربه های کشورهای گوناگون، این متن قانونی در چند عرصه باید روشن وبه آن محدود باشد.
اول -چه فعالیتی را و چگونه انجام می دهند.
دوم -به لحاظ مالی شفاف باشند به طوری که دستگاه های نظارت مالی بتوانند آنها را به خوبی دیدبانی کنند.
سوم -گزارش های خود را شفاف ودوره ای به جامعه عرضه کنند.
چهارم -ساختار اداره و تصمیم گیری درآن ها متکی به شکل مجمع عمومی ویا در قالب هیئت امناء روشن باشد.
🔹 درنبود قانون برپایه آیین نامه هایی ،در دهه های اخیر چندین دستگاه، بطور موازی ،مجوز تاسیس سازمان های مردم نهاد را صادرمی کنند از آن جمله، وزارت کشور، نیروی انتظامی، وزارت ورزش و جوانان وسازمان بهزیستی .
📌 ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#سیامک_زند_رضوی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/38xXXgN
Telegraph
چرادر ایران امروز تشکل های مدنی تحدید و یا لغو مجوز می شوند
سیامک زندرضوی (جامعه شناس) از منظر جامعه شناسی مردم مدار که یکی از عرصه های جامعه شناسی در کنار عرصه های جامعه شناسی حرفه ای، سیاست گذار وانتقادی است .در ایران امروز، جامعه مدنی با دو چالش اساسی مواجه است. چالش اول حاکمیت است. مجموعه ساختار…
🔷💢جمعیت دانشجویی امام علی و آیه شریفه فمن یعمل مثقال ذره خیر یره
🖋تقی حق بین
🔸دلیل این همه فشار چیست؟ ، از دوم تیر ماه که شارمین میمندی نژاد را در خانه اش بازداشت کردند تا اسفند 99 که زمزمه انحلال آن توسط وزارت کشور بجریان افتاده است، جامعه دغدغه مند ما نمیداند که با "سمن"ی که در کل کشور بیشترین سهم را در همدردی و همراهی با ضعفا و محرومین و فقیران داشته است،به چه دلیلی باید چنین برخوردی بشود
🔹چرا ایرادات جمعیت امام علی را شفاف بیان نمیکنند تا همه مردم بدانند که این جمعیت کجای کارش اشتباه بوده که لایق انحلال باشد؟ و اگر نکته اشتباهی در رزومه کاری این جمعیت نیست چرا با شارمین میمندی نژاد چنان برخوردی میشود؟و برای انحلال ان دلیلی ارائه نمیشود، حتی اگر احیانا عدولی از اساسنامه صورت گرفته باشد ( در خبر های غیر رسمی چنین موضوعی را مطرح کرده اند)نمیشد با یک تذکر ساده بسنده کرد؟ این همه حسن و کارایی که نباید به بهانه های واهی نادیده گرفته شود. اگر اعتقادی به "فمن یعمل مثقال خیره یره" داشته باشیم اگر اراده ای استوار بر ساختن و تعامل میبود قطع به یقین حاکمیت راه را برای جمعیت امام علی باید هموارتر میکرد.
🔸 مگر نه اینکه ما برای "وصل کردن آمدیم" پس باید بدانیم که حدود 700 زن سرپرست خانواده و هزاران کودک و خانواده کم بضاعت وامدار کمکهای جمعیت امام علی هستند ، و اگر برای "فصل کردن آمدیم" که آن حدیث دیگریست.
🔹ما خود بعینه شاهد بودیم که در زمان سیل خوزستان با نصب و راه اندازی یک دستگاه تسویه آب و تانکری جهت 3 تا از روستا های خوزستان توسط کارگروه امداد پوران شریعت رضوی اهالی میگفتند که کارایی امداد پوران خیلی بیشتر از کارایی دولت برایشان بوده!!!
🔸حال مقایسه کنید کارایی جمعیت امام علی را با این حجم از خدمات به آموزش کودکان و بهبود کیفی زندگی خانواده های فقیر در مقایسه با دیگر "سمن" ها و "NGO" ها
🔹دولت و حاکمیت وقتی خود توانایی حل مشکلات مردم را ندارد و در هر برهه ای دست نیاز به مردم دراز میکند چرا باید یکی از بازوهای توانای مردمی را که کاری جز باز کردن گره از زندگی عده ای از هموطنانمان داشته و دارد را قطع کند؟
🔸انگار که کمک به مردم هم باید از فیلتر حاکمیت بگذرد و اگر کسی به کودکان کار و فقرا خدمتی بکند بدون گذر از فیلتر دولتی محکوم به انحلال است، آنهم بدون جرم و جنایت، راستی اگر جمعیت امام علی لایق انحلال هست این همه موسسه های قارچ گونه که پول و سرمایه مردم را به یغما بردند و به ریش همین مردم خندیدند لایق چه برخوردی بودند؟؟؟ همانا که عدل تعریف ساده ای دارد ، "قرار گرفتن هر چیزی سر جای خود"، اگر میبینیم هیچ چیز سرجای خودش نیست دلیلش همین نبود عدالت در جامعه است.
🔹کودکان "خانه های ایرانی" سراسر کشور چشم براه کمکهای جمعیت دانشجویی امام علی هستند ، نگذاریم "خانه های ایرانی" جمعیت امام علی سوت و کور شوند و بچه ها سرخورده از این ندانم کاری، هنوز کوچه گردان عاشق کارشان تمام نشده است.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#تقی_حق_بین
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋تقی حق بین
🔸دلیل این همه فشار چیست؟ ، از دوم تیر ماه که شارمین میمندی نژاد را در خانه اش بازداشت کردند تا اسفند 99 که زمزمه انحلال آن توسط وزارت کشور بجریان افتاده است، جامعه دغدغه مند ما نمیداند که با "سمن"ی که در کل کشور بیشترین سهم را در همدردی و همراهی با ضعفا و محرومین و فقیران داشته است،به چه دلیلی باید چنین برخوردی بشود
🔹چرا ایرادات جمعیت امام علی را شفاف بیان نمیکنند تا همه مردم بدانند که این جمعیت کجای کارش اشتباه بوده که لایق انحلال باشد؟ و اگر نکته اشتباهی در رزومه کاری این جمعیت نیست چرا با شارمین میمندی نژاد چنان برخوردی میشود؟و برای انحلال ان دلیلی ارائه نمیشود، حتی اگر احیانا عدولی از اساسنامه صورت گرفته باشد ( در خبر های غیر رسمی چنین موضوعی را مطرح کرده اند)نمیشد با یک تذکر ساده بسنده کرد؟ این همه حسن و کارایی که نباید به بهانه های واهی نادیده گرفته شود. اگر اعتقادی به "فمن یعمل مثقال خیره یره" داشته باشیم اگر اراده ای استوار بر ساختن و تعامل میبود قطع به یقین حاکمیت راه را برای جمعیت امام علی باید هموارتر میکرد.
🔸 مگر نه اینکه ما برای "وصل کردن آمدیم" پس باید بدانیم که حدود 700 زن سرپرست خانواده و هزاران کودک و خانواده کم بضاعت وامدار کمکهای جمعیت امام علی هستند ، و اگر برای "فصل کردن آمدیم" که آن حدیث دیگریست.
🔹ما خود بعینه شاهد بودیم که در زمان سیل خوزستان با نصب و راه اندازی یک دستگاه تسویه آب و تانکری جهت 3 تا از روستا های خوزستان توسط کارگروه امداد پوران شریعت رضوی اهالی میگفتند که کارایی امداد پوران خیلی بیشتر از کارایی دولت برایشان بوده!!!
🔸حال مقایسه کنید کارایی جمعیت امام علی را با این حجم از خدمات به آموزش کودکان و بهبود کیفی زندگی خانواده های فقیر در مقایسه با دیگر "سمن" ها و "NGO" ها
🔹دولت و حاکمیت وقتی خود توانایی حل مشکلات مردم را ندارد و در هر برهه ای دست نیاز به مردم دراز میکند چرا باید یکی از بازوهای توانای مردمی را که کاری جز باز کردن گره از زندگی عده ای از هموطنانمان داشته و دارد را قطع کند؟
🔸انگار که کمک به مردم هم باید از فیلتر حاکمیت بگذرد و اگر کسی به کودکان کار و فقرا خدمتی بکند بدون گذر از فیلتر دولتی محکوم به انحلال است، آنهم بدون جرم و جنایت، راستی اگر جمعیت امام علی لایق انحلال هست این همه موسسه های قارچ گونه که پول و سرمایه مردم را به یغما بردند و به ریش همین مردم خندیدند لایق چه برخوردی بودند؟؟؟ همانا که عدل تعریف ساده ای دارد ، "قرار گرفتن هر چیزی سر جای خود"، اگر میبینیم هیچ چیز سرجای خودش نیست دلیلش همین نبود عدالت در جامعه است.
🔹کودکان "خانه های ایرانی" سراسر کشور چشم براه کمکهای جمعیت دانشجویی امام علی هستند ، نگذاریم "خانه های ایرانی" جمعیت امام علی سوت و کور شوند و بچه ها سرخورده از این ندانم کاری، هنوز کوچه گردان عاشق کارشان تمام نشده است.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#تقی_حق_بین
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢درنگی بر وضعیت پاردوکسیکال یک جمعیت
🖋محدثه جزایی
🔸«جمعیت امداد دانشجویی امام‌علی» مانند هر نهاد و سمن اجتماعی‌ای دیگر در ایران، تاریخ خود را دارد. گستردگی فعالیتهای این نهاد، در زمانه‌ای که «بادهای بی‌نیازی خداوند» از داخل و خارج با قوت هرچه تمام‌تر وزیدن گرفته است، از یک‌سو؛ و سرنوشتِ غم‌انگیزِ آن از سوی دیگر، توجه به این نهاد و طرح پرسش از چرایی رخ‌دادنِ انحلال ِ این «جمعیت» را ضروری ساخته است. البته ناگفته پیداست که دلایل بسیاری را می‌توان برای بررسی این پدیده برشمرد؛ از ویژگی‌ها و تنگناهای دولت در ایران،تا مباحث جامعه‌شناختی و هراسِ بنیادین حکومت از گسترش نهادهای مدنی.اما به‌نظر می‌رسد توجه و انتقاد از عملکرد نهادهای خیریه در تعامل با سیاست، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این نوشتارکوتاه، با صرف‌نظرکردن از تاریخِ خطی و سیر زمانیِ این نهاد از تاسیس تا انحلال، نقدی را متوجه نهادهای جامعۀ مدنی به‌طور کلی و نهادهای خیریه‌ای به‌طورخاص می‌داند که آن را در برابر «میلِ سیری‌ناپذیرِ قدرت به تمرکز» لرزان و بی‌دفاع می‌سازد؛ مساله‌ای که تعطیلی و انحلال این مهمترین ابزارهای جامعه را، به مقوله‌ای ساده و کم‌هزینه برای نظام سیاسی تبدیل میکند.
🔹واقعیت این است یکی از مهمترین جلوه‌ها و نمودهای مشارکت اجتماعی، نقش‌آفرینی نهادها و اجتماعاتی است که با هدفِ کمک به دیگران به فعالیت مشغول هستند. با افزایش مشکلاتِ اقتصادی ارزش‌هایی هم‌چون همکاری و هم‌یاری، کمک به دیگران و دستگیری از فقراوآسیب‌دیدگان مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی نهادهای اجتماعی هم‌چون خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی که دست‌اندرکار توزیع منابع مالی و غیرمالی هستند، نقش مهم و اساسی ایفا می‌کنند. خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی، به منزلۀ بازوهای حمایتی برخاسته از جامعه می‌کوشند مسائل و مشکلات جامعه را با استفاده از منابع به دست آمده از بخش خصوصی یا در رایزنی با نهادهای دولتی حل کنند. این نهادهای اجتماعی که کارکردِ اقتصادی دارند، در فاصله‌گیری از عرصه‌های سیاسی، تلاش می‌کنند خود را کنشگرانی «غیرسیاسی» و صرفا اقتصادی و حمایتی معرفی کنند؛ چرا که آنها نیک می‌دانند چنانچه اقداماتِ خود را با شبکه‌های قدرت در عرصۀ سیاست پیوند زنند، حیاتِ مجموعۀ خود را به مخاطره افکنده و البته میزانِ نقش‌آفرینی‌شان را وابسته و طُفیلی نهادهای دیگر کرده‌اند. عرصه سیاست و نهادهای وابسته به آن، برخلاف گروه‌ها و سمن‌های اجتماعی خیریه‌ای، منافع چندگانه و متکثر دارند و لزوما به «یاری‌رسانی» به‌عنوان هدفی درخود نمی‌نگرند. هر «بده»ای در سیاست، با «بستانی» همراه است و از چنین منظری است که تفاوت میان دو نوع نهاد آشکار میشود. با توجه به این مساله، می‌توان به دو مشکل اساسی در نهادهای مدنی و خیریه‌ای، به‌ویژه جمعیت امام علی اشاره کرد:
🔸نخستین مورد به سیاست‌گریزی نهادهای مدنی و سمن‌های اجتماعی برمی‌گردد. سیاست‌گریزی را می‌توان در مواردی هم‌چون اصرار بر مقوله‌های غیرسیاسی هم‌چون کمکهای صرفا مالی، حرکت‌های خیرخواهانۀ جمعی، دوری از ادبیات سیاست، کنارکشیدن از هرگونه دوگانه‌های سیاسی و تاکید بر «استقلال» به‌عنوان عنصری ضروری در فعالیتهای اجتماعی، مشاهده نمود. در این مورد ویژه، جمعیت امام علی نمونۀ بسیار خوبی است. شاید بتوان گفت؛ در جامعه‌ای که در آن هرچیزی سیاسی است، بدترین واکنش؛ «غیرسیاسی» بودن است. در حقیقت تمایل به عدم فعالیت‌سیاسی، خود یک فعالیت سیاسی رادیکال به‌حساب می‌آید که یادآور این گزاره است که «هرکه با من نیست، دشمن من است». البته جمعیت، در برهه‌های حساس به صدور بیانیه و کنشگری سیاسی پرداخته است، اما دقیقا چنین فعالیت‌هایی در راستای مخالفت با قدرت سیاسی مستقر و به‌منظورتزلزل در پایه‌های مشروعیت آن قلمداد شده است. باتوجه به شرایط دشوار کنونی، به‌نظر می‌رسد روزنه‌های حیات تنها از دریچه‌های نگاه محافظه‌کارانه به سیاست و تلاش برای «بِستان»های مالی بیشتر و «بده»های کمتر سیاسی ممکن و مقدور است.
🔹در ادامۀ همین مورد، باید به وضعیتی خاص و ویژه؛ یعنی ارتباط وثیق سیاست و مذهب در سیاست ایران اشاره کرد. سمن‌های اجتماعی تا جایی فعالیت‌هایشان تحمل میشود که مفاهیمی راکه نشان‌دهندۀ رقابتِ آنها با سیستم سیاسی در بهره‌گیری از مضامین مذهبی است، به‌کار نبرند. در این مورد جمعیت امام علی، بابه‌کارگیری مفاهیم عمیق مذهبی و ایرانی، هم‌چون کوچه‌گردان عاشق، کعبۀ کریمان، طفلان مسلم، شام عیاران، هفت‌سین برکت و .. اگرچه ناآگاهانه، ولی خود را به‌عنوان آلترناتیوی برای مفاهیم و مناسک مهم مذهبی-سیاسی در ایران...
📌ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محدثه_جزایی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/2OSwrn2
🖋محدثه جزایی
🔸«جمعیت امداد دانشجویی امام‌علی» مانند هر نهاد و سمن اجتماعی‌ای دیگر در ایران، تاریخ خود را دارد. گستردگی فعالیتهای این نهاد، در زمانه‌ای که «بادهای بی‌نیازی خداوند» از داخل و خارج با قوت هرچه تمام‌تر وزیدن گرفته است، از یک‌سو؛ و سرنوشتِ غم‌انگیزِ آن از سوی دیگر، توجه به این نهاد و طرح پرسش از چرایی رخ‌دادنِ انحلال ِ این «جمعیت» را ضروری ساخته است. البته ناگفته پیداست که دلایل بسیاری را می‌توان برای بررسی این پدیده برشمرد؛ از ویژگی‌ها و تنگناهای دولت در ایران،تا مباحث جامعه‌شناختی و هراسِ بنیادین حکومت از گسترش نهادهای مدنی.اما به‌نظر می‌رسد توجه و انتقاد از عملکرد نهادهای خیریه در تعامل با سیاست، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این نوشتارکوتاه، با صرف‌نظرکردن از تاریخِ خطی و سیر زمانیِ این نهاد از تاسیس تا انحلال، نقدی را متوجه نهادهای جامعۀ مدنی به‌طور کلی و نهادهای خیریه‌ای به‌طورخاص می‌داند که آن را در برابر «میلِ سیری‌ناپذیرِ قدرت به تمرکز» لرزان و بی‌دفاع می‌سازد؛ مساله‌ای که تعطیلی و انحلال این مهمترین ابزارهای جامعه را، به مقوله‌ای ساده و کم‌هزینه برای نظام سیاسی تبدیل میکند.
🔹واقعیت این است یکی از مهمترین جلوه‌ها و نمودهای مشارکت اجتماعی، نقش‌آفرینی نهادها و اجتماعاتی است که با هدفِ کمک به دیگران به فعالیت مشغول هستند. با افزایش مشکلاتِ اقتصادی ارزش‌هایی هم‌چون همکاری و هم‌یاری، کمک به دیگران و دستگیری از فقراوآسیب‌دیدگان مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی نهادهای اجتماعی هم‌چون خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی که دست‌اندرکار توزیع منابع مالی و غیرمالی هستند، نقش مهم و اساسی ایفا می‌کنند. خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی، به منزلۀ بازوهای حمایتی برخاسته از جامعه می‌کوشند مسائل و مشکلات جامعه را با استفاده از منابع به دست آمده از بخش خصوصی یا در رایزنی با نهادهای دولتی حل کنند. این نهادهای اجتماعی که کارکردِ اقتصادی دارند، در فاصله‌گیری از عرصه‌های سیاسی، تلاش می‌کنند خود را کنشگرانی «غیرسیاسی» و صرفا اقتصادی و حمایتی معرفی کنند؛ چرا که آنها نیک می‌دانند چنانچه اقداماتِ خود را با شبکه‌های قدرت در عرصۀ سیاست پیوند زنند، حیاتِ مجموعۀ خود را به مخاطره افکنده و البته میزانِ نقش‌آفرینی‌شان را وابسته و طُفیلی نهادهای دیگر کرده‌اند. عرصه سیاست و نهادهای وابسته به آن، برخلاف گروه‌ها و سمن‌های اجتماعی خیریه‌ای، منافع چندگانه و متکثر دارند و لزوما به «یاری‌رسانی» به‌عنوان هدفی درخود نمی‌نگرند. هر «بده»ای در سیاست، با «بستانی» همراه است و از چنین منظری است که تفاوت میان دو نوع نهاد آشکار میشود. با توجه به این مساله، می‌توان به دو مشکل اساسی در نهادهای مدنی و خیریه‌ای، به‌ویژه جمعیت امام علی اشاره کرد:
🔸نخستین مورد به سیاست‌گریزی نهادهای مدنی و سمن‌های اجتماعی برمی‌گردد. سیاست‌گریزی را می‌توان در مواردی هم‌چون اصرار بر مقوله‌های غیرسیاسی هم‌چون کمکهای صرفا مالی، حرکت‌های خیرخواهانۀ جمعی، دوری از ادبیات سیاست، کنارکشیدن از هرگونه دوگانه‌های سیاسی و تاکید بر «استقلال» به‌عنوان عنصری ضروری در فعالیتهای اجتماعی، مشاهده نمود. در این مورد ویژه، جمعیت امام علی نمونۀ بسیار خوبی است. شاید بتوان گفت؛ در جامعه‌ای که در آن هرچیزی سیاسی است، بدترین واکنش؛ «غیرسیاسی» بودن است. در حقیقت تمایل به عدم فعالیت‌سیاسی، خود یک فعالیت سیاسی رادیکال به‌حساب می‌آید که یادآور این گزاره است که «هرکه با من نیست، دشمن من است». البته جمعیت، در برهه‌های حساس به صدور بیانیه و کنشگری سیاسی پرداخته است، اما دقیقا چنین فعالیت‌هایی در راستای مخالفت با قدرت سیاسی مستقر و به‌منظورتزلزل در پایه‌های مشروعیت آن قلمداد شده است. باتوجه به شرایط دشوار کنونی، به‌نظر می‌رسد روزنه‌های حیات تنها از دریچه‌های نگاه محافظه‌کارانه به سیاست و تلاش برای «بِستان»های مالی بیشتر و «بده»های کمتر سیاسی ممکن و مقدور است.
🔹در ادامۀ همین مورد، باید به وضعیتی خاص و ویژه؛ یعنی ارتباط وثیق سیاست و مذهب در سیاست ایران اشاره کرد. سمن‌های اجتماعی تا جایی فعالیت‌هایشان تحمل میشود که مفاهیمی راکه نشان‌دهندۀ رقابتِ آنها با سیستم سیاسی در بهره‌گیری از مضامین مذهبی است، به‌کار نبرند. در این مورد جمعیت امام علی، بابه‌کارگیری مفاهیم عمیق مذهبی و ایرانی، هم‌چون کوچه‌گردان عاشق، کعبۀ کریمان، طفلان مسلم، شام عیاران، هفت‌سین برکت و .. اگرچه ناآگاهانه، ولی خود را به‌عنوان آلترناتیوی برای مفاهیم و مناسک مهم مذهبی-سیاسی در ایران...
📌ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محدثه_جزایی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/2OSwrn2
Telegraph
درنگی بر وضعیت پاردوکسیکال یک جمعیت
محدثه جزایی (دکتری اندیشه سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد) «جمعیت امداد دانشجویی امام‌علی» مانند هر نهاد و سمن اجتماعی‌ای دیگر در ایران، تاریخ خود را دارد. گستردگی فعالیتهای این نهاد، در زمانه‌ای که «بادهای بی‌نیازی خداوند» از داخل و خارج با قوت هرچه تمام‌تر وزیدن…
🔷💢امکان حضور پاک نام علی (ع)
🖋محمد جواد غلامرضاکاشی
🔸امیدوارم حکم بدوی انحلال جمعیت امام علی نقض شود. اگرهم این جمعیت منحل شود، میراثی که شارمین میمندی و همکارانش به جا نهادند، از میان رفتنی نیست. جمعیت‌های خیریه همیشه بوده‌اند و پس از این هم خواهند بود. اما جمعیت امام علی، در روزگار شگفتی متولد شد و موفقیت‌هایش معنا و پیامدهای شگفتی داشت. من به گستره، عمق و تنوع فعالیتهای این جمعیت اشاره نمی‌کنم. به گمانم اهمیت جمعیت را صرفاً با آمار و ارقام فعالیتهای آن نمی‌توان نشان داد. این جمعیت، یک نشانه از امکان بازسازی و احیای جامعه از هم گسیخته از پایین بود. اجازه بدهید بیشتر در این باره توضیح دهم.
جامعه گاهی از پایین به سمت گسیختگی می‌رود. هنگامی که امیال و تنوعات و خودخواهی‌ها و خصائل نژادپرستانه و خاص گرایانه گسترش پیدا کنند، جامعه از پایین رو به گسیختگی می‌رود. آنگاه باید منتظر بمانی تا حکومتی سرکوبگر، آنچه را از هم گسیخته با زور موفتاً بازسازی کند. اما گاهی جامعه از بالا رو به گسیختگی می‌رود. هنگامی که حکومت موجب زائل شدن قدرت، تشخص، هویت و هستی جامعه شود. حکومت فشار می‌آورد و جامعه به تدریج از هم دریده میشود، علائم فساد و تباهی در ان ظاهر میشود. اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و آنگاه می‌بینی که برای تک تک افراد خواست مرگ بر خواست زندگی غلبه میکند. جمعیت امام علی، یک پاسخ موثر به چنین شرایطی بود.
🔹ما در حال زیست فاجعه‌ایم. اما علمای علوم اجتماعی و فعالان و دانشمندان سیاسی از درک آن ناتوان بوده‌اند. یک هنرمندمی‌توانست با عمق جان خود پیامدهای تلخ یک جامعه طرد و سرکوب شده را ادراک کند. رمان «موزه مرگ» شارمین میمندی نژاد، نشان از آن دارد که ذهن خلاق یک هنرمند ازعمق فاجعه خبر یافته است.
🔸او نشان می‌دهد که درجامعه تخریب شده از بالا، مرگ به موضوع اصلی زندگی تبدیل میشود و به جای مظاهر زندگی، اشکال متنوع مرگ است که ارزش تماشای موزه‌ای پیدا میکند. این چیزی است که در متن رمان به آن پرداخته شده است. در بخشی از متن می‌خوانیم: «ما هر روز با شوخي مرگ در لحظه به لحظه زندگي‌مان مواجه مي‌شويم و آنقدر كه با مرگ در ارتباط هستيم و تعريف آنرا خوب مي دانيم تعريف زندگي را نمي‌دانيم، ما براي مرگ تعريف ابتدايي داريم و مي‌گوييم مرگ يعني نيست شدن. اما زندگي در همان تعريف ابتدايي هم معناي هست شدن نمي‌دهد. قطعاٌ زندگي مقدمه‌اي براي مردن است، مرگ بازي اصلي اين زندگي است، مثل هر بازي ساده اتفاق مي‌افتد ودر عين حال كه داراي قواعد مشتركي است در هر بار به شكل پيش بيني نشده‌اي رخ مي‌دهد، ما همه يك جور بدنيا مي‌آييم اما به يك شكل نمي‌ميريم »
ویرانگری از بالا با ابزار و اشکال گوناگون روی داده است. نمونه‌های متنوع آن را در مقاطع مختلف تاریخی ودر موقعیت‌های متنوع جغرافیایی می‌توان دید.اما چیزی هست که مدل ما ایرانیان را متمایز میکند و آن بهره‌گیری از ارزش‌ها و نمادهای دینی است. بهره‌گیری از نیروی برآمده ازنام خدا، محمد و علی وضعیت متمایزی ایجاد میکند. در این الگو، تخریب تنها از بیرون اتفاق نمی‌افتد بلکه نیروی ویرانگری از درون نیز همراهی میکند. این نامهای مقدس، انرژی و توش و توان یک جامعه مسلمان برای بقاء و مقاومت است.آنها را از میان مردم برداشتن و مثل شلاق بر جامعه کوفتن، چیزی از جامعه باقی نمی‌گذارد. آنچه پیشتر پر و بال پرواز جامعه بود، اگر همراه با تیر بر اندامش فرو رفته باشد، از جامعه چه می‌ماند؟ جامعه به زخم خود و تیر می‌نگرد ومی‌بیند که از ماست که بر ماست و خود از خود چشم برمی‌گیرد. خود از خود بیگانه میشود. جامعه به تدریج گسیخته میشود، اعضاء جامعه از هم بیگانه می‌شوند، آشنایی از میان برمی‌خیزد و روح مردمان سرگشته و بیگانه می‌ماند. زندگی همه محتوای زایشگر خود را از دست می‌دهد و هلاک میشود. همه محتوای خود را از دست می‌دهد و ارکان زندگی سست و سست‌تر میشود.
🔹صاحب نظران در مقایسه میان کشورهای سرمایه داری و سوسیالیستی میگفتند در اولی، ثروت است که قدرت تولید میکند و در دومی، قدرت مولد ثروت است. در هر دو سنخ از این کشورها، ثروت و قدرت با هم می‌آمیزند و جامعه را تباه می‌کنند. اما در این دیار، یک عنصر سوم هم به معادله افزده شد و آن قدسیت و معنویت بود. قدسیت هم قدرت زایید و هم ثروت و ائتلاف سه گانه قدسیت و قدرت و ثروت، جامعه را تحت فشار بی امان خود قرار داد. چه مدل شگفت و قدرتمندی؟!!!
جمعیت امام علی اما در این روزگار وانفسا، یک تجربه شگفت بود. این جمعیت آزمونی برای احیای دوباره جامعه از پایین‌ترین قاعده آن بود.
📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_جواد_غلامرضاکاشی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3qFo3EQ
🖋محمد جواد غلامرضاکاشی
🔸امیدوارم حکم بدوی انحلال جمعیت امام علی نقض شود. اگرهم این جمعیت منحل شود، میراثی که شارمین میمندی و همکارانش به جا نهادند، از میان رفتنی نیست. جمعیت‌های خیریه همیشه بوده‌اند و پس از این هم خواهند بود. اما جمعیت امام علی، در روزگار شگفتی متولد شد و موفقیت‌هایش معنا و پیامدهای شگفتی داشت. من به گستره، عمق و تنوع فعالیتهای این جمعیت اشاره نمی‌کنم. به گمانم اهمیت جمعیت را صرفاً با آمار و ارقام فعالیتهای آن نمی‌توان نشان داد. این جمعیت، یک نشانه از امکان بازسازی و احیای جامعه از هم گسیخته از پایین بود. اجازه بدهید بیشتر در این باره توضیح دهم.
جامعه گاهی از پایین به سمت گسیختگی می‌رود. هنگامی که امیال و تنوعات و خودخواهی‌ها و خصائل نژادپرستانه و خاص گرایانه گسترش پیدا کنند، جامعه از پایین رو به گسیختگی می‌رود. آنگاه باید منتظر بمانی تا حکومتی سرکوبگر، آنچه را از هم گسیخته با زور موفتاً بازسازی کند. اما گاهی جامعه از بالا رو به گسیختگی می‌رود. هنگامی که حکومت موجب زائل شدن قدرت، تشخص، هویت و هستی جامعه شود. حکومت فشار می‌آورد و جامعه به تدریج از هم دریده میشود، علائم فساد و تباهی در ان ظاهر میشود. اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و آنگاه می‌بینی که برای تک تک افراد خواست مرگ بر خواست زندگی غلبه میکند. جمعیت امام علی، یک پاسخ موثر به چنین شرایطی بود.
🔹ما در حال زیست فاجعه‌ایم. اما علمای علوم اجتماعی و فعالان و دانشمندان سیاسی از درک آن ناتوان بوده‌اند. یک هنرمندمی‌توانست با عمق جان خود پیامدهای تلخ یک جامعه طرد و سرکوب شده را ادراک کند. رمان «موزه مرگ» شارمین میمندی نژاد، نشان از آن دارد که ذهن خلاق یک هنرمند ازعمق فاجعه خبر یافته است.
🔸او نشان می‌دهد که درجامعه تخریب شده از بالا، مرگ به موضوع اصلی زندگی تبدیل میشود و به جای مظاهر زندگی، اشکال متنوع مرگ است که ارزش تماشای موزه‌ای پیدا میکند. این چیزی است که در متن رمان به آن پرداخته شده است. در بخشی از متن می‌خوانیم: «ما هر روز با شوخي مرگ در لحظه به لحظه زندگي‌مان مواجه مي‌شويم و آنقدر كه با مرگ در ارتباط هستيم و تعريف آنرا خوب مي دانيم تعريف زندگي را نمي‌دانيم، ما براي مرگ تعريف ابتدايي داريم و مي‌گوييم مرگ يعني نيست شدن. اما زندگي در همان تعريف ابتدايي هم معناي هست شدن نمي‌دهد. قطعاٌ زندگي مقدمه‌اي براي مردن است، مرگ بازي اصلي اين زندگي است، مثل هر بازي ساده اتفاق مي‌افتد ودر عين حال كه داراي قواعد مشتركي است در هر بار به شكل پيش بيني نشده‌اي رخ مي‌دهد، ما همه يك جور بدنيا مي‌آييم اما به يك شكل نمي‌ميريم »
ویرانگری از بالا با ابزار و اشکال گوناگون روی داده است. نمونه‌های متنوع آن را در مقاطع مختلف تاریخی ودر موقعیت‌های متنوع جغرافیایی می‌توان دید.اما چیزی هست که مدل ما ایرانیان را متمایز میکند و آن بهره‌گیری از ارزش‌ها و نمادهای دینی است. بهره‌گیری از نیروی برآمده ازنام خدا، محمد و علی وضعیت متمایزی ایجاد میکند. در این الگو، تخریب تنها از بیرون اتفاق نمی‌افتد بلکه نیروی ویرانگری از درون نیز همراهی میکند. این نامهای مقدس، انرژی و توش و توان یک جامعه مسلمان برای بقاء و مقاومت است.آنها را از میان مردم برداشتن و مثل شلاق بر جامعه کوفتن، چیزی از جامعه باقی نمی‌گذارد. آنچه پیشتر پر و بال پرواز جامعه بود، اگر همراه با تیر بر اندامش فرو رفته باشد، از جامعه چه می‌ماند؟ جامعه به زخم خود و تیر می‌نگرد ومی‌بیند که از ماست که بر ماست و خود از خود چشم برمی‌گیرد. خود از خود بیگانه میشود. جامعه به تدریج گسیخته میشود، اعضاء جامعه از هم بیگانه می‌شوند، آشنایی از میان برمی‌خیزد و روح مردمان سرگشته و بیگانه می‌ماند. زندگی همه محتوای زایشگر خود را از دست می‌دهد و هلاک میشود. همه محتوای خود را از دست می‌دهد و ارکان زندگی سست و سست‌تر میشود.
🔹صاحب نظران در مقایسه میان کشورهای سرمایه داری و سوسیالیستی میگفتند در اولی، ثروت است که قدرت تولید میکند و در دومی، قدرت مولد ثروت است. در هر دو سنخ از این کشورها، ثروت و قدرت با هم می‌آمیزند و جامعه را تباه می‌کنند. اما در این دیار، یک عنصر سوم هم به معادله افزده شد و آن قدسیت و معنویت بود. قدسیت هم قدرت زایید و هم ثروت و ائتلاف سه گانه قدسیت و قدرت و ثروت، جامعه را تحت فشار بی امان خود قرار داد. چه مدل شگفت و قدرتمندی؟!!!
جمعیت امام علی اما در این روزگار وانفسا، یک تجربه شگفت بود. این جمعیت آزمونی برای احیای دوباره جامعه از پایین‌ترین قاعده آن بود.
📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_جواد_غلامرضاکاشی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3qFo3EQ
Telegraph
امکان حضور پاک نام علی (ع)
بسمه تعالی محمد جواد غلامرضاکاشی امیدوارم حکم بدوی انحلال جمعیت امام علی نقض شود. اگرهم این جمعیت منحل شود، میراثی که شارمین میمندی و همکارانش به جا نهادند، از میان رفتنی نیست. جمعیت‌های خیریه همیشه بوده‌اند و پس از این هم خواهند بود. اما جمعیت امام علی،…
🔷💢ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف
🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهمترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمانها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمانها و نیروهای بزرگتر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمانها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمانها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک می‌کنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد می‌کنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار می‌گیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار میکند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمانها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهمترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمانها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمانها و نیروهای بزرگتر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمانها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمانها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک می‌کنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد می‌کنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار می‌گیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار میکند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
Telegraph
ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف
✴حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی ⏪این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش…
🔷💢گرسنگی سهم کودکان نیست
📌در چرایی انحلال جمعیت امام علی ؟!
🖋فاطمه گوارایی
🔸جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی بعنوان تشکلی غیردولتی و مستقل توسط جمعی از دانشجویان و به سرپرستی شارمین میمندی‌نژاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد در سال 1384 از وزارت کشور مجوز گرفت و در طول بیش از 20 سال توانست 6 هزارو 137 کودک و صدها دختر و زن آسیب دیده و ناتوان یا سرپرست خانوار را تحت پوشش خود قرار دهد .این جمعیت از همان آغاز با غیر سیاسی خواندن خود، تمرکزش را بر کمک به طبقات آسیب‌پذیر و به ویژه زنان بی‌سرپرست و کودکان محروم قرار داد.
🔹این انجمن با گسترش در بیش از 20 استان کشور و انجام خدمات داوطلبانه در هنگامه تمامی بحرانهای طبیعی و اجتماعی سرانجام با شکایت قرارگاه ثارالله از شارمین میمندنژاد رئیس و موسس انجمن و رای وزارت کشور مبنی بر انحلال ان به دلیل انحراف از اساسنامه و عدم تمکین به تذکرات وزارت کشور و داشتن فعالیتهای غیر قانونی و نداشتن شفافیت مالی و .. تعطیل شد .
🔸وزارت کشوری که توسعه و حمایت از سازمانها و نهادهای مدنی و مردم نهاد ازجمله شرح وظایف اساس اش بشمار رفته و حق مداخله در سازو کار نهادهای مدنی را ندارد، عملادر این عرصه خود به مرجع پیگیری بستن و انحلال این جمعیت گردید .
🔹برای انحلال سریع جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی دلایل مختلفی ذکر نشده ای وجود دارد که نگاهی به مجموعه این دلایل میتواند ما را به فهم بهتر تعطیلی و ممانعت از فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی موثری چون امام علی رهنمون سازد :
🔆 نقش آفرینی مثبت
🔆 تبدیل از نهاد موثر داخلی به نهاد فعال بین المللی
بزرگ شدن جمعیت امام علی و شناخته شدنش در سطح بین‌الملل و ثبت شدنش به عنوان مقام مشورتی خاص و نیز عضویتش در سال ۱۳۹۷ در شورای امور اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل موجبات نگرانی مراکز امنیتی را فراهم آورده است
🔆 کسب اعتماد عمومی در غیاب سلب اعتماد از نهادهای غولی چون کمیته امداد ، بهزیستی ، بنیاد مستضعفان
🔆 تفاوت در اهداف جمعیت با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی چون اهمیت به حقوق بشر ، صلح و آزادی ، برابری ، ادیان ،
🔆 اهمیت به زنان و کودکان
🔆 خودی نبودن
🔆 عدم مشارکت در فرایند پولشویی نهادهای مختلف که زیر لوای بنیادها و انجمنهای خیریه انجام میشود
🔆 زیر بلیط نرفتن و اصرار بر مستقل ماندن
🔆 ترس از هرنهاد و جمعیت مستقل و ممانعت از هرگونه شکل گیری هسته سیاسی یا اجتماعی
🔆 نگرانی از قدرت اجتماعی جمعیت امام علی و نفوذ ان در لایه های مختلف اجتماعی
جمعیت در این مدت توانسته بود به سرعت حمایت گسترده‌ای در میان جوانان جلب کرده و در کمتر از ۱۰ سال ۱۰ هزار عضو را به عضویت داوطلبانه این جمعیت دراورد
جمعیت امام علی همچنین در سال‌های اخیر توانسته به یکی از مهمترین خیریه‌های مستقل ایران تبدیل شود که جدای از کمک به زنان و کودکان آسیب‌پذیر در بلایای طبیعی حضوری منسجم و اثربخش داشته است. از این رو بسیاری از مردم و ایرانیان خارج از کشور به واسطه همین هویت مستقل از حاکمیت، رغبت بیشتری برای کمک و همراهی با آن را دارند.
🔆 به کار گیری ایده های خلاقانه در روند فعالیتهای خود با الهام از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی
🔆 نشانه تداوم نگرش مخالفت با هر نهاد و تشکل مردم نهاد و غیر حکومتی ! قدرت سیاسی در ایران هرگز تاب تحمل هیچ نهاد مردمی مستقلی را ندارد
🔸اگر مجموعه این عوامل و دلایل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد که چرا نظام کمر به تعطیلی فعالیت نهادهایی چون امام علی بسته و چرا تلاش میکند بواسطه محبوبیت ان در میان مردم این اقدام ناشایست را به دست وزارت کشور به انجام رساند .
🔹دیرزمانی است که ترسیم از اسلام به عنوان دین رحمت و عدالت و صلح و آزادی به واسطه فساد و سبعیت و خشونت و مخالفت با آزادی اندیشه و نوع زیست مردمان این سرزمین در قرائت حاکم از دین رخت بربسته است و جمعیت هایی چون امام علی با قرائت خود از دین ـ همان برداشت از دینی که هزاران نفر را در ابتدای انقلاب به خیابان آورد تا با تغییر نظام حاکم حکومتی عادلتر و انسانی تر را حاکم سازند ـ تلاش دارند تا به یاد جوانان این سرزمین بیاورند که اسلام مدافع گرسنگی کودکان و زنان ، مدافع خشونت و جنگ ، مدافع انسداد و جمود و ... نیست!
#نهاد_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#فاطمه_گوارایی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
📌در چرایی انحلال جمعیت امام علی ؟!
🖋فاطمه گوارایی
🔸جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی بعنوان تشکلی غیردولتی و مستقل توسط جمعی از دانشجویان و به سرپرستی شارمین میمندی‌نژاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد در سال 1384 از وزارت کشور مجوز گرفت و در طول بیش از 20 سال توانست 6 هزارو 137 کودک و صدها دختر و زن آسیب دیده و ناتوان یا سرپرست خانوار را تحت پوشش خود قرار دهد .این جمعیت از همان آغاز با غیر سیاسی خواندن خود، تمرکزش را بر کمک به طبقات آسیب‌پذیر و به ویژه زنان بی‌سرپرست و کودکان محروم قرار داد.
🔹این انجمن با گسترش در بیش از 20 استان کشور و انجام خدمات داوطلبانه در هنگامه تمامی بحرانهای طبیعی و اجتماعی سرانجام با شکایت قرارگاه ثارالله از شارمین میمندنژاد رئیس و موسس انجمن و رای وزارت کشور مبنی بر انحلال ان به دلیل انحراف از اساسنامه و عدم تمکین به تذکرات وزارت کشور و داشتن فعالیتهای غیر قانونی و نداشتن شفافیت مالی و .. تعطیل شد .
🔸وزارت کشوری که توسعه و حمایت از سازمانها و نهادهای مدنی و مردم نهاد ازجمله شرح وظایف اساس اش بشمار رفته و حق مداخله در سازو کار نهادهای مدنی را ندارد، عملادر این عرصه خود به مرجع پیگیری بستن و انحلال این جمعیت گردید .
🔹برای انحلال سریع جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی دلایل مختلفی ذکر نشده ای وجود دارد که نگاهی به مجموعه این دلایل میتواند ما را به فهم بهتر تعطیلی و ممانعت از فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی موثری چون امام علی رهنمون سازد :
🔆 نقش آفرینی مثبت
🔆 تبدیل از نهاد موثر داخلی به نهاد فعال بین المللی
بزرگ شدن جمعیت امام علی و شناخته شدنش در سطح بین‌الملل و ثبت شدنش به عنوان مقام مشورتی خاص و نیز عضویتش در سال ۱۳۹۷ در شورای امور اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل موجبات نگرانی مراکز امنیتی را فراهم آورده است
🔆 کسب اعتماد عمومی در غیاب سلب اعتماد از نهادهای غولی چون کمیته امداد ، بهزیستی ، بنیاد مستضعفان
🔆 تفاوت در اهداف جمعیت با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی چون اهمیت به حقوق بشر ، صلح و آزادی ، برابری ، ادیان ،
🔆 اهمیت به زنان و کودکان
🔆 خودی نبودن
🔆 عدم مشارکت در فرایند پولشویی نهادهای مختلف که زیر لوای بنیادها و انجمنهای خیریه انجام میشود
🔆 زیر بلیط نرفتن و اصرار بر مستقل ماندن
🔆 ترس از هرنهاد و جمعیت مستقل و ممانعت از هرگونه شکل گیری هسته سیاسی یا اجتماعی
🔆 نگرانی از قدرت اجتماعی جمعیت امام علی و نفوذ ان در لایه های مختلف اجتماعی
جمعیت در این مدت توانسته بود به سرعت حمایت گسترده‌ای در میان جوانان جلب کرده و در کمتر از ۱۰ سال ۱۰ هزار عضو را به عضویت داوطلبانه این جمعیت دراورد
جمعیت امام علی همچنین در سال‌های اخیر توانسته به یکی از مهمترین خیریه‌های مستقل ایران تبدیل شود که جدای از کمک به زنان و کودکان آسیب‌پذیر در بلایای طبیعی حضوری منسجم و اثربخش داشته است. از این رو بسیاری از مردم و ایرانیان خارج از کشور به واسطه همین هویت مستقل از حاکمیت، رغبت بیشتری برای کمک و همراهی با آن را دارند.
🔆 به کار گیری ایده های خلاقانه در روند فعالیتهای خود با الهام از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی
🔆 نشانه تداوم نگرش مخالفت با هر نهاد و تشکل مردم نهاد و غیر حکومتی ! قدرت سیاسی در ایران هرگز تاب تحمل هیچ نهاد مردمی مستقلی را ندارد
🔸اگر مجموعه این عوامل و دلایل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد که چرا نظام کمر به تعطیلی فعالیت نهادهایی چون امام علی بسته و چرا تلاش میکند بواسطه محبوبیت ان در میان مردم این اقدام ناشایست را به دست وزارت کشور به انجام رساند .
🔹دیرزمانی است که ترسیم از اسلام به عنوان دین رحمت و عدالت و صلح و آزادی به واسطه فساد و سبعیت و خشونت و مخالفت با آزادی اندیشه و نوع زیست مردمان این سرزمین در قرائت حاکم از دین رخت بربسته است و جمعیت هایی چون امام علی با قرائت خود از دین ـ همان برداشت از دینی که هزاران نفر را در ابتدای انقلاب به خیابان آورد تا با تغییر نظام حاکم حکومتی عادلتر و انسانی تر را حاکم سازند ـ تلاش دارند تا به یاد جوانان این سرزمین بیاورند که اسلام مدافع گرسنگی کودکان و زنان ، مدافع خشونت و جنگ ، مدافع انسداد و جمود و ... نیست!
#نهاد_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#فاطمه_گوارایی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
