جریانـ
4.58K subscribers
1.87K photos
1.82K videos
44 files
2.15K links
♻️ جريانى براى گسترش
آگاهى، مسئولیت، همبستگی و شادى همگانی
با هدف مراقبت از ایران‌زمین، ایرانیان و فارسی‌زبانان
در پیوند با زمین و دیگرمردمان ♻️

جریانـ | رسانهٔ فرهنگ و جامعه

در «جريانـ» باشيد!

جریان در اینستاگرام:
https://instagram.com/jaryaann_
Download Telegram
آسان‌ترین کار برای ما «توجیه» یا «ملامت» است؛ و مشکل‌ترین کار، نگاه کردن، نگاه بی‌تفاوت و بدون رد و قبول. یکی از مفیدترین کارها در جریان خودشناسی، تمرین نگاه بدون توجیه یا ملامت و قضاوت است.

▪️کریشنامورتی
#مشاهده #تعادل_ذهن #آگاهی #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔸در روانشناسی اخلاق، شکافی مهم مطرح است میان معرفت اخلاقی و عمل اخلاقی:

🔹این‌که همیشه بین دانستگی و رفتار ما تناسبی وجود ندارد. گاهی شخص می‌داند کاری غیراخلاقی‌ است و با آن‌که نمی‌خواهد آن‌را انجام می‌دهد. این شکاف میان معرفت و عمل، که چراییِ آن محل بحث است حتی در ساحاتی جز #اخلاق هم مصداق دارد. یکی همین‌جا:

🔸در این ویدئو اشخاصی که اکثراً متصدی سازمان‌های مهم بهداشتی هستند نه تنها آگاه‌اند که هنگام بحران شیوع کرونا نباید صورت خود را لمس کنند، که در حال توصیه و در واقع نهی دیگران از چنین خطای مهلکی نیز هستند. اما هنوز زمانی نگذشته، خود در همان مکان و جلوی دوربین‌ها مرتکب همان خطا می‌شوند. این عدم تطابق قول و فعل در اینجا نه از سر ریاکاری و مصداقِ «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند.» یا ضعف اراده، که نشان از سلطه عادات ذهنی بر دانسته‌های ماست. فرد آن‌قدر گرفتار رفتار شرطی‌شده خود و سلطه ناخودآگاه است که پیش از آن‌که آگاهی جدید او مانع شود، دست او مرتکب فعل ممنوعه می‌شود.

🔹گاهی دست ما سرکشی می‌کند و گاه زبان ما چیزی را ابراز می‌دارد که نمی‌خواهیم؛ یا در واقع می‌خواهیم که نخواهیم؛ اما نمی‌توانیم. پدیده‌ای که «لغزش زبان» می‌نامند. اراده انسان را نمی‌توان نفی کرد اما انسان‌ها از آن‌چه گمان می‌کنیم مجبورتر و کم‌اختیارترند. دست، زبان و چشم ما دائم در حال سرکشی و لغزش‌اند و ما به دیگران و حتی خود آسیب می‌زنیم؛ بی‌آنکه بخواهیم. ما بندگان عادات، ترس‌ها و روان‌زخم‌های خود هستیم و این رانه‌ها رفتار ما در زندگی را شکل می‌دهند.

🔸اما راه‌هایی هست که بندهای اسارت این اربابان درونی را سست کرد، از یوغ آن‌ها رها شد و طعم آزادی حقیقی را چشید. می‌توان با #مشاهده و #مراقبه، خودنگری و #روانکاوی تا حدی از سد این موانع روانی گذر کرد و آگاهی از رفتار خود را استمرار بخشید. می‌توان #تعادل_ذهن را به تدریج بازیافت و اختیار بدن را در دست گرفت. و البته این، کاری زمان‌بر و دشوار است و نیاز به تلاش و تمرین مستمر دارد. باید پای در راه نهاد و لنگ‌لنگان رفت.

🔹کرونا حقیقتاً به ما آموخت که در جهان معاصر «رستگاری امری جمعی است» اما «جمعی» برآمده از #همبستگی «افرادی» که در راه #آگاهی و #آزادی #ذهن خویش پیوسته، مسئولانه و شجاعانه کوشش می‌کنند و نه توده‌هایی بی‌شکل یا در توهم آگاهی و آزادی.

🔸ورای تمام رنج‌ها و مصیبت‌ها، یک حسن قرنطینه خانگی در #روزگارکرونایی این است که برای اولین بار امکان جمعیِ #تنهایی و خلوت کردن و ذهن‌کاوی طولانی و پیوسته را فراهم آورده است. ویروس کرونا همان‌قدر که برای عدم ابتلا، نیاز به #حال‌آگاهی مستمر و ترک رویه‌های پیشین دارد، این فرصت جمعی را هم پیش از رسیدن سال نو ایجاد کرده تا شاید پا در مسیری نو و طولانی بگذاریم.

✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🌱 از دل خلوت، خودنگری بیرون می‌آید.

از خودنگری رشد شخصی برمی‌آید. / از این رشد استفاده کنید تا چیزها را از منظر تازه‌ای ببینید. / منفی‌ها را مثبت کنید. / جهان را جای بهتری کنید!

کارگردان: بردیا سعدی | طراح تولید: لیلا نیری
نویسنده خلاق: مت دارلینگتون

منبع:
https://youtu.be/Of9Nm_cj510

☯️ #راهکارگذارازکرونا
#مراقبه #مشاهده و #خلاقیت در دوران #قرنطینه خانگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🌀 می‌گویند اگر برخی #حیوانات قو‌ی‌هیکل را در نزدیکی خود دیدید، بایستید و حرکت نکنید تا آن‌ها احساس خطر و دشمنی نکنند و وادار به حمله نشوند؛ خصوصاً که سرعت و قدرت آن‌ها بیش از شما است و در صورت فرار حتماً خطر بیشتری شما را تهدید می‌کند.

💡 گاهی #شجاعت نه رفتن در دل خطر که توانایی مواجهه با خطر و حفظ آرامش برای رفع خطر است. بسیاری مواقع در زندگی روزمره نیز در مواجهه با ترس، خشم یا چیزی که از نظر ما تهدید است، راه حل نه فرار یا واکنش لحظه‌ای و غریزی که حفظ #تعادل_ذهن و #مشاهده موقعیت و کنش آگاهانه است تا خطر یا خشم رفع شود یا اینکه تهدید بالقوه، بالفعل نشود. البته مهار ترس و خشم و عدم واکنش همیشه آسان نیست؛ اما با برخی تمرین‌ها مانند #مراقبه می‌توان تا حدی به این مهارت دست یافت.

💎 اصولاً در بسیاری از مکاتب معنوی در شرق مانند آیین تائو (دائو) «بی‌عملی» ستایش می‌شود. این البته به معنای انفعال و بی‌تفاوتی اجتماعی نیست؛ در واقع یکی از مهم‌ترین مهارت‌های فردی در زندگی این است که تشخیص دهیم کجا باید «مداخله» کنیم و کجا «مشاهده»؛ اما حتی پیش‌نیاز مداخله آگاهانه نیز، مشاهده آگاهانه است. گاهی نیز نجات و رستگاری نه در عمل متقابل که در بی‌عملی است تا خطر بگذرد؛ کمااینکه این خرس سیاه که اخیراً در مکزیک در مسیر کوهنوردی این چند نفر ظاهر شده ظاهراً فقط به دنبال لحظاتی برای معاشرت، بازی‌گوشی و دوستی بوده است و نه حمله به این کوهنوردان که این روزها و پس از انتشار این ویدئو در شبکه‌های اجتماعی حفظ خونسردی‌ و آرامش‌شان بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

〽️ دسامبر سال گذشته نیز در یک پارک در مکزیک، دو خرس سیاه هنگام سرک کشیدن به سطل زباله برای غذا، بازدیدکنندگان پارک را کمی وحشت‌زده کردند. اما آن‌جا هم حفظ آرامش آن‌ها کمک کرد تا قضیه به دستی به سر و رو کشیدن یکی از خرس‌ها به بازدیدکنندگان ختم شود.

منبع ویدئو
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
💎 لائودزِه و شمس تبریزی 💎

🔹 «بی‌آن‌که [از خویش] سر برون کنی، همه‌ی جهان را توانی شناختن. بی‌آن‌که از رهگذرِ پنجره به بیرون نظر افکنی، راه‌های آسمان را توانی دیدن. هرچه دورتر می‌روی، کمتر می‌دانی.»
(بند ۴۷ دائو دِ جینگ، ترجمه مجتبی اعتمادی نیا، نشر آن سو)

🔸 «صوفیی را گفتند: سر بر آر، اُنظُر إلَی آثارِ رَحمةِ‌ الله. گفت: آن آثارِ آثار است. گل‌ها و لاله‌ها در اندرون است.»
(مقالات #شمس_تبریزی، ص۶۴۳)

🔸 «هرکه فاضل‌تر دورتر از مقصود. هرچند فکرش غامض‌تر، دورتر است. این کارِ دل است، کارِ پیشانی نیست.»
(مقالات، ص۷۵)

#عرفان #مشاهده #لائودزه
#ریشه‌های_مشترک
🔗 منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
⭕️ تا کنون شده شب‌ها خسته به تخت بروید اما به‌جای تمرکز برای خواب، در گوشی خود مشغول پرسه‌زنی در فضای مجازی شوید و خوابیدن را عقب بیاندازید؟ حتی با آنکه باید صبح زود بیدار شوید.

به این پدیده می گویند:
Revenge bedtime procrastination
«انتقام به تعویق انداختن زمان خواب»
زمانی که فرد بی‌دلیل از خوابیدن خودداری می‌کند حتی اگر خیلی خسته باشد.

⁉️ چرا این اتفاق می‌افتد؟
اغلب، افرادی که در روز کنترل چندانی روی زندگی خود ندارند، شب‌ها در مقابل خوابیدن مقاومت می‌کنند. گویی نمی‌خواهند که این وقت آزاد و رها در شب پایان یابد و وارد فردا شوند.

این پدیده در چند وقت اخیر شایع‌تر نیز شده است. از وقتی که بسیاری افراد از خانه کار می‌کنند، خیلی اوقات ساعت کار و استراحت با یکدیگر قاطی می‌شود. ضمن آن‌که قرنطینه و عدم برآوردن میل معاشرت با دیگران، منجر به افزایش نیاز به ارتباطات مجازی و وقت‌گذرانی در شبکه‌های اجتماعی شده است.

از سوی دیگر بسیاری از ما، وقتی آخر شب تمام وسائل ارتباطی را کنار می‌گذاریم، برای اولین بار با افکار و احساسات خود بدون هیچ حواس‌پرتی‌ای مواجه می شویم و تنها می‌مانیم. ما از آنچه ممکن است در این خلوت بیابیم می‌ترسیم و احتمال می‌‌دهیم که با افکار یا احساسات ناراحت‌کننده، پیچیده یا سنگین روبرو شویم و ناخودآگاه سعی در جلوگیری از آن داریم. پرسه‌زنی‌های اواخر شب در فضای مجازی گاهی تلاشی است برای بستن راه بروز احساساتی که هنگام بستن چشمان‌مان ما را متأثر کند. پس خود را آن‌قدر خسته می‌کنیم که بلافاصله بخوابیم و دیگر امکان تفکر پیش از خواب نداشته باشیم.

ما در تلاش‌ایم که از خود محافظت کنیم اما فراموش می‌کنیم که اجتناب از مواجهه با احساسات در واقع آن‌ها را قویتر می‌کند و ما را بیش از پیش وارد چرخه اضطراب می‌کند.

چه باید کرد؟
• اگر در اوقات فراغت به‌جای وقت‌گذرانی بی‌هدف پای تلویزیون یا در شبکه‌های اجتماعی زمان خود را صرف فعالیت‌هایی کنیم که به ما امکان یادگیری یا احساس «جاری شدن» (غرقگی یا Flow) می‌دهد،‌ در پایان روز احساس بهتری خواهیم داشت.
• در حالی که هنوز هوا روشن است، بخشی از زمان خود را -حتی ۱۵ دقیقه- دست از کار بکشیم و استراحت کنیم: موسیقی بشنویم، آگاهانه و عمیق نفس بکشیم و این را جزئی از برنامه روزانه خود قرار دهیم.
• برای جلوگیری از پرسه‌زنی بی‌هدف شبانه، در طول روز از #مشاهده افکار خود نترسیم؛ #مراقبه کنیم، حتی کوتاه‌مدت. توقف کارهای روزمره و پرسش از خود درباره نحوه زندگی‌مان کمک می کند تا ریزش احساسات منفی در شب متوقف شود.

❗️نهایتاً هرچند «انتقام به تعویق انداختن زمان خواب» عوارض ناخوشایندی داشته باشد، این یک یادآوری آرام و پیامی از ناخودآگاه شماست که واقعاً دوست دارید زنده باشید. چیزهای خوب زیادی در زندگی وجود دارد که شما نمی‌خواهید به خواب بروید و آنها را از دست بدهید. ما می‌خواهیم یک ویدئوی خنده‌دار دیگر، یک متن دیگر از یک دوست و لحظات دیگری احساس بیداری، خوشحالی و آزادی داشته باشیم، پس این پیام را جدی بگیرید و در فعالیت‌های روزانه خود تغییراتی ایجاد کنید.

منبع
#روانشناسی #خواب
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تیک نات هان، آموزگار معنوی ویتنامی درگذشت.

تعلیمات او بر محور #مراقبه و #حال‌آگاهی (ذهن‌‌آگاهی) بود و آثار گوناگونی از او به زبان فارسی نیز منتشر شده است، از جمله کتاب «هر گام آرامش است.».
او در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی نیز به عنوان یک فعال صلح سرشناس بود. به عنوان نمونه دختر مارتین لوترکینگ پس از اعلام خبر فوت این راهب بودایی عکسی از او همراه پدرش را در توییتر منتشر کرد.

تیک نات هان در این‌ گفتار نیز با اشاره به آموزه‌های #بودا، ذهن‌آگاهی و #مشاهده فارغ از #سوگیری را راهی برای رهایی از #رنج و رسیدن به #شادی و #آزادی دانسته و به آن توجه می‌دهد.

منبع ویدئو: جرعه
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
⚡️ درسی از یک راننده تاکسی ⚡️

ویدئوی این راننده تاکسی در جشن #چهارشنبه‌سوری امسال یکی از محله‌های تهران، با استقبال کاربران رسانه‌های اجتماعی مواجه شده است.
در شرایطی که می‌دانیم این سال‌ها فشارها و مشکلات گوناگون چقدر طاقت افراد را کم کرده، این راننده که قاعدتاً در پایان روز کاری خود خسته و کلافه‌ است، به جمعیتی در حال رقص و شادی در خیابان برمی‌خورد که راه او را بسته است. او می‌توانست مانند بسیاری موارد که دیده‌ایم دست خود را روی بوق بگذارد یا سر خود را از پنجره بیرون بیاورد و به افراد معترض شود که: چرا خیابان را بند آوردید و مگر وسط خیابان جای ازدحام و رقص است. سپس به احتمال زیاد برخی به او اعتراض می‌کردند و چه بسا کار به درگیری می‌کشید و ... اما راننده با درک این‌که حضور مردم به واسط یک جشن ملی و همگانی است و مردم ایران این روزها بیش از همیشه به شادی و همدلی نیاز دارند، تصمیم دیگری می‌گیرد؛ او خود از ماشین پیاده می‌شود، به مردم می‌پیوندد و با استقبال و روی گشوده مردم مواجه می‌شود، برای لحظاتی همراه آن‌ها می‌رقصد و سپس به ماشین خود برمی‌گردد و مردم نیز راه را باز می‌کنند و او می‌رود.

این راننده قاعدتاً به سمینارهای مدیریت و موفقیت و کلاس‌های کنترل خشم و مانند آن نرفته اما به بهترین وجهی مهارت ذاتی خود در #حل_مسئله را نشان می‌دهد و هنگامی‌که در مسیرش با مانعی مواجه می‌شود به‌جای آن‌که از کوره در برود و کام خود را تلخ، و عیش مردم را منغص (ناگوار) سازد، تنها ۱ دقیقه در حرکت خود تأخیر می‌اندازد و البته در عوض می‌رقصد، شادی و همراهی می‌کند و حال خود را خوش، و حال حاضران را خوش‌تر می‌کند و در نهایت بدون هیچ درگیری‌ و تنشی به مسیر خود ادامه می‌دهد؛ در واقع او به‌جای آن‌که به مقابله با این پیشامد برود و ناراحتی یا دردسری بر ناراحتی‌ها و گرفتاری‌های پیشین خود بیافزاید، سبکبالانه از ماشین پیاده می‌شود و از این پیشامد به عنوان مُسکنی بر ناراحتی‌ها و گرفتارهای خود استفاده می‌کند. مصداق عالی: #تبدیل_تهدید_به_فرصت

جناب راننده هر کجا هستی، دم شما گرم و کار شما پر رونق باد!

🔻 چند نکته تکمیلی 🔻
۱. همه ما در مسیر کارها و برنامه‌های خود در زندگی گاهی با پیشامدی مواجه می‌شویم که چون پیش‌بینی نکرده‌ایم، نخستین برداشت ذهنی‌مان این است که آن‌را مانع بپنداریم و به مقابله با آن برویم. اما در برابر هر رخداد نامنتظره‌ای، به‌جای واکنش آنی، بهتر است ابتدا به دور از سوگیری و داوری‌های پیشین به آن نگریست. گاهی واقعاً آن پیشامد مانعی‌ است که باید به مصاف‌اش رفت و آن را از سر راه برداشت،گاهی یک پیشامد و مانع، موقعیتی برای اصلاح مسیر و گاه، فرصتی برای آموختن است و گاهی در واقع آن پیشامد اساساً «مانع» نیست، «سکویی» برای تغییر سطح و بالا آمدن است. ضمن آن‌که گاهی نیز در مواجهه با یک پیشامد یا مانع، تنها باید کمی با آن رقصید و بعد به راه خود ادامه داد.

۲. شهر و خیابان برای خودرو نیست. خیابان و شهر برای مردم است. البته قاعده این است که خیابان‌ برای عبور خودرو است و برای حفظ این قاعده و عدم اخلال در زندگی مردم بهتر است مسیر خیابان را بدون اعلام قبلی، به مدت طولانی و به طور کامل نبست. به طور کلی لازم است که در هر شهری فضاهای عمومی گوناگون و ویژه‌ای برای تجمع مردم و اجرای جشن‌ها و آیین‌ها در نظر گرفته شود. اما متأسفانه چون چنین فضاهایی برای نهادهای متولی شهر (شهرداری‌ها و ...) درآمدزا و سودآور نبوده در بسیاری از شهرهای بزرگ به ویژه تهران، این فضاها به نحوی از چنگ مردم و شهر درآمده و به فروش رفته و شهر پر شده از بزرگراه و پل و برج و مال(!) و تونل و این‌ها در حالی به عنوان نشانه‌های توسعه و سازندگی در شهر به مردم قالب شده که شهر بسیاری از ریه‌ها و تنفس‌گاه‌های خود و فضاهای مناسب برای آیین‌های جمعی را از دست داده است.

۳. ما با اِعمال محدودیت و تحمیل در موسیقی‌ مخالفیم. ذائقه و سلیقه مردم نه با نصیحت و توصیه تغییر می‌کند و نه با به‌کارگیری زور و ممنوعیت. اما کاش در این سال‌ها اولاً موسیقی‌های مناسب برای آیین‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری و نوروز و ثانیاً موسیقی‌های شاد با اشعار بهتر و مناسب‌تری برای کودکان و نوجوانان تولید شود که در این مناسبت‌ها برای جشن و شادی مردم استفاده می‌شد. از قضا یکی از علل اقبال مردم به آهنگ‌های شاد اما با اشعار نامناسب برای سنین پایین، واکنش جامعه به همان سیاست‌های مبتنی بر اجبار و منع بوده است.

۴. به رفتار توأم با توجه و مراقبت دختر زردپوش دقت کنید وقتی به سوی هم‌وطن دارای معلولیت می‌آید تا با شادی او همراهی کند.

۵. شادی، آزادی و همزیستی مردم زیباست.

#آموختنی
#مشاهده #حالخوبی #ما_ایرانیها
🔗 منبع ویدئو
در
«جریان» باشید.
@Jaryaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مراقبه‌ی حضور | #اکهارت_تله
🔗 منبع: کانال تفحص خویش
#مراقبه #مشاهده
در «جریان» باشید.
@Jaryaann