✨ مرتضی رضوان‌فر، عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی،‌ از شناسایی کتیبه‌ای ۴۰۰ ساله (درگاه یکی از مشایخ صوفیه) و شامل نام «ایران» در شهر راجشاهی بنگلادش خبر داد.

▫️قسمتی از متن کتیبه:
موفق شد به بنای گنبد قبر سید سند مرحوم مغفور الواصل الی جوارالله شاه درویش در سال هزار و چهل و پنج هجری نبوی...دستور السلاطین قانون الخواقین ذریت سیدالمرسلین السلطان..ـ لشکرکِش ایران مُروج مذهب ائمه اثناعشر کلب آستان خیرالبشر...شاه عباس الصفوی الحسینی... غرض نقشیست کز ما باز ماند، که هستی را نمی‌بینم بقایی.

🔺به‌کارگیری زبان فارسی، ذکر نام ایران در یک نقطهٔ دوردست و ابراز ارادت به شاه ایران (شاه عباس حدود هفت سال پس از فوت او) و عدم استفاده از نام شاه جهان (پادشاه وقت هندوستان) و آوردن شعری از سعدی در انتهای کتیبه همگی نشانگر عمق نفوذ فرهنگ و ادب ایران و نقش میانجی زبان پارسی در گستره‌ای ورای حتی مرزهای تاریخی ایران است.
شاید غرض سازندهٔ گنبد نیز، جاودانه کردن عشق خود به وطنش، ایران بوده است.

🔗 منبع و تصاویر بیشتر: کانال کتیبه
#ایران_فرهنگی #پارسی_زبان_تمدنی
#صادرات_فرهنگی #سند_تاریخی
@Jaryaann

🔸️گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها🔸️
(به بهانه انتشار کتاب تازه‌ام درباره سایت گنجور و بانی‌اش: حمیدرضا محمدی)

گنجور فقط یک سایت ادبی نیست. کاری که حمیدرضا محمدی، و ما مردم، در کنار هم کردیم، یک حماسه‌ی اجتماعی است. آن هم در دوران احساس ضعف‌های‌مان. دوران حس شکست جمعی. اما گنجور، مسیری برای گرد هم آمدن ما بی‌قدرت‌شده‌ها باز کرد. ما بی‌صدامانده‌ها. ما مردم. در گنجور، در بستر و به بهانه‌ی ادبیات عزیز فارسی، به هم پیوند خوردیم. به گذشته‌مان. به داشته‌های‌مان.

در گنجور، ما دوباره، به صورتی جمعی، با هم به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی‌مان فکر کردیم. من و برادر افغان و خواهر تاجیک و رفیق هندی پارسی‌زبان و دوست ترکیه‌ای عاشق شعر فارسی.

در گنجور، هشتاد میلیون نفر/بازدید کردیم و حرف زدیم و حتی سنت‌مان را نقد کردیم. آزادانه. خودمان. بی‌واسطه‌ی هیچ نهاد رسمی و حکومتی. خودِ خودمان. و گنجور بود که بی‌صدا، ما را دوباره دور هم جمع کرد.

حالا وقتش بود که گنجور را نه به عنوان یک سایت ادبی، که به عنوان یک "نهاد فرهنگی مستقل" بشناسیم. داستانش را بدانیم. داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها، وقتی به هم پیوند بخوریم، چقدر قوی می‌شویم.

این دومین جلد از مجموعه "مطالعات جامعه‌شناحتی نهادهای فرهنگی مردمی در ایران پساانقلابی" است. اولی "پرنده و آتش" بود و ماجرای کتابفروشی امام در مشهد و بانی عزیزش، رضا رجب‌زاده. امید که عمری باشد و توانی که جلد سوم و جلدهای بعدی را هم بنویسم. برای ادای دین به این وجودهای سازنده و ساکت.

✍ #مهدی_سلیمانیه
🔗 منبع: راهیانه
⬅ پیوند دسترسی به گنجور
⬅ پیوند تهیه کتاب در سی‌بوک
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#شعر #پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann

‍💠 زبان فارسی در حال حاضر زبان رسمی سه کشور است و در گذشته دوره‌ای بوده است که زبان فارسی زبان بین‌المللی بوده و از اقصای هندوستان تا جنوب شرقی اروپا زبان ادب و زبان فرهیختگان به شمار می‌آمده است. پادشاهان گورکانی هند به زبان فارسی صحبت می‌کردند و شعر می‌گفتند. ادبای هند هم زبان فارسی را می‌دانستند و تألیفاتی به زبان فارسی دارند. معروف‌ترین کتاب لغت فارسی، برهان قاطع، به‌وسیلۀ یک تبریزی در هند تألیف شده است. بیاییم به غرب، در حوزۀ حکومت عثمانی هم زبان فارسی زبان ادب و زبان فرهیختگان بود. پادشاهان عثمانی به زبان فارسی شعر می‌گفتند. سلیمان قانونی، معروف‌ترین پادشاه عثمانی به فارسی غزل می‌سرود و «محبی» تخلص می‌کرد. در بالکان زبان فارسی آن‌قدر مورد توجه بود و خوانده می‌شد که برای آثار فارسی مثل مثنوی، گلستان، بوستان و غزلیات حافظ به زبان ترکی شرح نوشته‌اند. مثل شرح سودی که بسیار معروف است و حتی هنوز حافظ‌پژوهان به این شرح مراجعه می‌کنند.
اهمیت دیگر زبان فارسی در این است که زبانی لطیف و خوش‌آواست. مرحوم ادوارد براون، مستشرق شهیر انگلیسی که به هفت هشت زبان شرقی و غربی تسلط کامل داشت، هرگاه کسانی در حضورش بودند که فارسی می‌دانستند می‌گفت بیایید به زبان فارسی صحبت کنیم؛ برای اینکه زبان فارسی زبانی خوش‌آواست. یک مورخ قدیمی یونانی هم نوشته است که زبان ایرانیان زبان شعر است. در واقع زبان فارسی زبان شعر و زبان عشق است و این هم یکی از جهات اهمیت آن است.

دکتر حسن انوری

نهمین مجلس از سلسله مجالس علمی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
زبان فارسی، ایران و فرهنگ‌نویسی
سه‌شنبه، ۳۰ مهر ۱۳۹۸
کانون زبان پارسی

🗓 دهم اسفندماه زادروز دکتر #حسن_انوری، عضو هیئت گزینش کتاب و جایزۀ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار

🔗 منبع: @AfsharFoundation
#پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann

«جزوه‌ای خطی به فارسی به‌نام عمدة‌الاسلام است که پدرم در (سال) ۱۳۲۸ از چین به ایران آورد. (در) چند صفحه اول به‌نظر می‌رسد ترجمه چینی زیر هر خط نوشته شده است. در چند صفحه آخر بعض واژه‌ها زیرنویس اویغوری دارد. خطش هم عجیب است.»

🔗 منبع: علی پارسا
#پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann

💠 انسان‌گرایی در ادب فارسی

#حمید_دباشی، نظریه‌پرداز و استاد مطالعات ایرانی و ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیا (آمریکا) که به‌خاطر نوشته‌هایش در سنت نظری ضداستعماری و پسااستعماری شناخته‌شده است در این رویداد مجازیِ #مدرسه_تردید در ۶ شهریورماه ۱۴۰۳ که دربارهٔ کتابش به نام «جهان ادب فارسی» است، از زاویه‌ای نو و خاستگاهی متفاوت به #ادب_پارسی می‌نگرد و در نقد شاملو و گلستان از #شاهنامه به بزرگی یاد می‌کند و نکاتی شنیدنی دربارهٔ اینکه #پارسی_میراث_همه_ایرانیان است و نه زبان قومی و نژادی و اینکه #پارسی_زبان_تمدنی است می‌گوید.

⬅ دیدن در یوتیوب

@Jaryaann