✅ 😄 داستان کوتاه مازندرانی/ طنز

گونْنِه اون قدیما اِتتا پیرمَردی بَمرددیِئِه. اِتتا دیگه مَلِه جِه اتتا مَردی رِه بیاردنِه که مِرده رِه بشوره و کفن هاکُنِه. مِرده‌شور هَمینتی که دَویئِه لَت پِشت وه ره شِسته، رو به مِردِه هاکاردِه و باهُوتِه: فین هاکُن ... فین هاکن. مَردایی که وِه رِه اِشانِه، باهوتنِه: دایی! این مَردی بَمردِه هَستِه!!

مِرده‌شور کمِر ره راست هاکاردِه و باهوتِه: اَب بِرا... این خادا بیامِرز اینتی بَمرده که فین هم نَتونده هاکنه؟!🤣

◽️ ترجمه به فارسی:
می‌گویند پیرمردی از دنیا رفته بود. از روستای دیگر، کسی را آوردند او را غسل دهد و کفن کنند. مرده‌شور همان‌طور که داشت مرده را روی تخته می‌شست، به جسد پیرمرد گفت: فین کن... فین کن (تا آب از بینی‌اش خارج شود). کسانی که او را نگاه می‌کردند به مرده‌شور گفتند: دایی! این بنده خدا مُرده است.

مرده‌شور دستش را به کمر زد و گفت: ای بابا، یعنی آن‌چنان مُرده است که فین هم نمی‌تواند بکند؟!🤣

◽️داستان فولکلوریک مازندرانی
▫️بازنویسی و ترجمه: عین‌اله آزموده
▫️زبان مازندرانی (روستای بالاده، بخش چهاردانگه، ساری)

◽️منبع: کانال سادوای بالاده @SadvaBaladeh

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ در و‌ هنر مازندران
@Haavest

#داستان
#طنز
#مرده_شور
#زبان_مازندرانی
#بالاده
#فرهنگ_عامه
#عین‌اله_آزموده