✅ آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در مازندران
▫️ بخش نخست
📝 گرداوری: علی رمضانی پاجی
▫️نکته: بسیاری از آداب و رسوم قدیمی مرتبط با ماه رمضان، هم‌اکنون نیز رایج هست و برخی از آئین‌ها، کم‌رنگ یا فراموش شده است.
مازندرانی‌ها قبل از ماه رمضان، ابتدا خدمت روحانی یا ملا می‌رسیدند و سال مالی خود را پاک می‌کردند (بقول خودشان، شِه مال رِه پاک کاردِنِه) و خمس و زکات اگر بدهکار بودند را تسویه می‌کردند.
غذای اصلی سفره ماه رمضان، فرنی بود. عسل و دشو (شیره خرمالوی جنگلی) و سبزیجات
و نان محلی هم بود.
دامداران در ماه رمضان، پنجی نمی‌گرفتند (در سایر ماه‌ها، شیر دام را هر پنج روز یک نفر از دیگر دامداران که شریک بودند جمع می‌کرد) و شیر را نفری نسم یا یک مَن به روزه داران می‌دادند تا ماست برای سحر و فرنی برای افطار درست کنند. نکته قابل توجه اینکه دامداران در این ماه خیلی کم پول شیر را می‌گرفتند و اعتقاد داشتند که مال‌شان، مال خداست. حتی قبل ازماه رمضان گوسفند می‌کشتند و به همسایگان می‌دادند و همچنین بره‌ای را از کوچکی بنام مال خدا و سهم سادات می‌نامند و آن را «مال جدی» می‌گفتند.
بعد از افطار در حسینیه یا مسجد جمع می‌شدند و ملای مسجد محل به مدت سی شب روضه‌خوانی می‌کرد و «دعای افتتاح» را یک نفر خوش صدا می‌خواند.
در این ایام به کارهای عام‌المنفعه نیز می‌پرداختند: انتخاب کدخدا و پاکار، میراب و میرشکار، قارق‌وون(قُرق بان)، حمبوم‌چی (مسئول حمام) و هیات امنا و متولی مسجد یا تکیه و ... را تا قبل از شب پانزدهم انتخاب می‌کردند.
از نوزدهم ماه رمضان و هم‌زمان با ضربت خوردن حضرت علی (ع) تا بیست‌وهفتم،چند نفر با هم می‌شدند و در تکیه یا مسجد محل به مردم افطاری می‌دادند. دعوت همگانی بود و همه اهالی محل مهمان خدا بودند.
عید فطر، اجتماع بزرگ مردم محله و روستا بر سر مزار بوده و هست. همه در این روز با انواع حلوا، سماورهای ذغالی و شیر برنج و ... بر مزار عزیزان خود جمع می‌شوند. حتی از نوروز هم بیشتر پذیرایی می‌کنند.
زنان مازندرانی چند روز مانده به عید فطر، برنج‌ها (ترجیحا برنج گِرده) را خیس می‌دادند و آنها را در داخل هاونگ (جوزن) آرد می‌کردند تا آرد برنج و حلوا (دونه حِلوا) درست کنند. این کار را معمولا دست جمعی انجام می‌دادند. اگرچه برخی جوزن خانگی داشتند اما جوزن‌هایی بر سر محله یا خیابان‌ها نصب بود و چون وزن دسته‌ی جوزن سنگین بود، مردها هم کمک می‌کردند.
ادامه دارد....
🆔 @Haavest
#آداب_ماه_رمضان
#ماه_رمضان_در_مازندران
#ماه_رمضان
#علی_رمضانی_پاجی
▫️ بخش نخست
📝 گرداوری: علی رمضانی پاجی
▫️نکته: بسیاری از آداب و رسوم قدیمی مرتبط با ماه رمضان، هم‌اکنون نیز رایج هست و برخی از آئین‌ها، کم‌رنگ یا فراموش شده است.
مازندرانی‌ها قبل از ماه رمضان، ابتدا خدمت روحانی یا ملا می‌رسیدند و سال مالی خود را پاک می‌کردند (بقول خودشان، شِه مال رِه پاک کاردِنِه) و خمس و زکات اگر بدهکار بودند را تسویه می‌کردند.
غذای اصلی سفره ماه رمضان، فرنی بود. عسل و دشو (شیره خرمالوی جنگلی) و سبزیجات
و نان محلی هم بود.
دامداران در ماه رمضان، پنجی نمی‌گرفتند (در سایر ماه‌ها، شیر دام را هر پنج روز یک نفر از دیگر دامداران که شریک بودند جمع می‌کرد) و شیر را نفری نسم یا یک مَن به روزه داران می‌دادند تا ماست برای سحر و فرنی برای افطار درست کنند. نکته قابل توجه اینکه دامداران در این ماه خیلی کم پول شیر را می‌گرفتند و اعتقاد داشتند که مال‌شان، مال خداست. حتی قبل ازماه رمضان گوسفند می‌کشتند و به همسایگان می‌دادند و همچنین بره‌ای را از کوچکی بنام مال خدا و سهم سادات می‌نامند و آن را «مال جدی» می‌گفتند.
بعد از افطار در حسینیه یا مسجد جمع می‌شدند و ملای مسجد محل به مدت سی شب روضه‌خوانی می‌کرد و «دعای افتتاح» را یک نفر خوش صدا می‌خواند.
در این ایام به کارهای عام‌المنفعه نیز می‌پرداختند: انتخاب کدخدا و پاکار، میراب و میرشکار، قارق‌وون(قُرق بان)، حمبوم‌چی (مسئول حمام) و هیات امنا و متولی مسجد یا تکیه و ... را تا قبل از شب پانزدهم انتخاب می‌کردند.
از نوزدهم ماه رمضان و هم‌زمان با ضربت خوردن حضرت علی (ع) تا بیست‌وهفتم،چند نفر با هم می‌شدند و در تکیه یا مسجد محل به مردم افطاری می‌دادند. دعوت همگانی بود و همه اهالی محل مهمان خدا بودند.
عید فطر، اجتماع بزرگ مردم محله و روستا بر سر مزار بوده و هست. همه در این روز با انواع حلوا، سماورهای ذغالی و شیر برنج و ... بر مزار عزیزان خود جمع می‌شوند. حتی از نوروز هم بیشتر پذیرایی می‌کنند.
زنان مازندرانی چند روز مانده به عید فطر، برنج‌ها (ترجیحا برنج گِرده) را خیس می‌دادند و آنها را در داخل هاونگ (جوزن) آرد می‌کردند تا آرد برنج و حلوا (دونه حِلوا) درست کنند. این کار را معمولا دست جمعی انجام می‌دادند. اگرچه برخی جوزن خانگی داشتند اما جوزن‌هایی بر سر محله یا خیابان‌ها نصب بود و چون وزن دسته‌ی جوزن سنگین بود، مردها هم کمک می‌کردند.
ادامه دارد....
🆔 @Haavest
#آداب_ماه_رمضان
#ماه_رمضان_در_مازندران
#ماه_رمضان
#علی_رمضانی_پاجی