📚مجله اطلاعات عمومی♻️
23.5K subscribers
11.4K photos
2.28K videos
99 files
1K links
❤️دست آخر فقط سه چیز مهمه🕊
چقدر عشق ورزیدی
چقدر آروم زندگی کردی
چقدر دلپذیر و نرم از چیزایی دست کشیدی که برای تو نبودن👌

👈ما در این کانال بیشتر سعی داریم به مطالب علمی، فرهنگی ، اجتماعی و روان شناسی بپردازیم ، با ما باشید✌️
Download Telegram
#روانشناسی_کودک

⭕️باغبان یا نجار؟‼️

نجار، قبل از اینکه شروع به ساختن چیزی کند، باید نقشۀ دقیق همه‌چیز را بکشد. او پیش از اینکه یک صندلی بسازد، دقیقاً می‌داند نتیجۀ کارش چه خواهد شد و اگر به اندازۀ کافی مهارت و تجربه داشته باشد، هیچ خطایی رخ نخواهد داد.

اما باغبان چطور؟ او هم همۀ تلاشش را می‌کند، به جزئی‌ترین نشانه‌ها توجه دارد و بهترین شرایط را برای رشد گل‌ها و گیاهانش فراهم می‌کند. اما با وجود این، نمی‌تواند تعیین کند که درختی که کاشته، یا گلی که پرورش داده، چه شکلی خواهند شد. باغبان، برخلاف نجار، همیشه منتظر چیزهای پیش‌بینی‌نشده است. یک روز صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند درخت‌ها زودتر از چیزی که انتظار داشت شکوفه کرده‌اند. یا می‌بیند گلدانِ سرسبزی ناگهان پژمرده شده است.

بعضی از پدر و مادرها می‌خواهند برای بچه‌شان نجار باشند. از همان کودکی نقشۀ راه موفقیت او را پیش خودشان کشیده‌اند. پسرم باید دانشمند شود، دخترم باید پزشک شود و بعد لحظه لحظۀ زندگی کودکشان را مثل نجارها با خط‌کش و پرگار و گونیا اندازه می‌گیرند. ۴۰دقیقه بازی، دو ساعت درس، ۲۰دقیقه تلویزیون و همین‌طور تا آخر. آن‌ها تحت هیچ شرایطی اجازه نمی‌دهند این برنامه به هم بریزد، اما نکتۀ بزرگی را فراموش کرده‌اند: نجارها با چوب بی‌جان کار می‌کنند، ولی بچه‌ها نهال‌های زنده‌اند.

آلیسون گوپنیک، نویسندۀ کتاب علیه تربیت فرزند، می‌گوید باید برای بچه‌ها باغبان بود. باید به آن‌ها توجه کنیم، شرایط رشد و بالندگی‌شان را فراهم کنیم، اما بدانیم که آن‌ها باید راه خودشان را بروند. با بازی، زندگی‌کردن را بیاموزند و با شلختگی و به‌هم‌ریختگی، اهمیت نظم و برنامه‌ریزی را درک کنند. و یادمان نرود که مرغوب‌ترین میز و صندلی‌ها هم هیچ‌وقت شکوفه نخواهند داد.

دکتر فرهنگ هلاکویی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی

⭕️از هر پدر و مادری چه نوع فرزندی بوجود می آید؟

یونگ اعتقاد داشت که برخی از انسانها دو چهره دارند: چهره ای که به دیگران (و حتی خودشان) نشان می دهند که یونگ آن را "ماسک" یا "نقاب" (persona) می نامید و چهره ای که در پشت این نقاب پنهان است که یونگ آنرا سایه می نامد.

اما بازی زندگی گاهی بازی پیچیده ای است! وقتی پدر یا مادری دچار چنین نمایشی است در فرزند او تمایلی برای مقاومت در برابر این افراط شکل می گیرد.
مثلا در مقابل پدر یا مادری که بیش از حد منظم یا وسواسی است فرزندی بزرگ می شود که شلخته و بی نظم است! در برابر پدر یا مادری که بیش از حد درویش مسلک و پارسا نماست، کودکی رشد می کند که پول دوست و حسابگر است" و این همان چیزی است که یونگ می گوید : «هیچ چیز بیش از زندگی نزیسته والدین بر فرزندانشان تاثیر نمی گذارد!»

به همین خاطر یونگ توصیه می کند که هنگامی که با فرزندانتان بر سر موضوعی اختلاف نظر شدید و درگیری دارید و نمی توانید همدیگر را تحمل کنید زمانی را به این اندیشه و پرسش اختصاص دهید
که "آیا این افراط فرزندم پاسخی به افراط من در جهت معکوس نمی باشد؟" همچنان که در قانون سوم نیوتن می خوانیم: "هر عملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت آن"

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

⭕️🔹نجار یا باغبان

🔸نجار، قبل از اینکه شروع به ساختن چیزی کند، باید نقشۀ دقیق همه‌چیز را بکشد.

او پیش از اینکه یک صندلی بسازد، دقیقاً می‌داند نتیجۀ کارش چه خواهد شد و اگر به اندازۀ کافی مهارت و تجربه داشته باشد، هیچ خطایی رخ نخواهد داد.

🔹اما باغبان چطور؟ او هم همۀ تلاشش را می‌کند، به جزئی‌ترین نشانه‌ها توجه دارد و بهترین شرایط را برای رشد گل‌ها و گیاهانش فراهم می‌کند. اما با وجود این، نمی‌تواند تعیین کند که درختی که کاشته، یا گلی که پرورش داده، چه شکلی خواهند شد. باغبان، برخلاف نجار، همیشه منتظر چیزهای پیش‌بینی‌نشده است. یک روز صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند درخت‌ها زودتر از چیزی که انتظار داشت شکوفه کرده‌اند. یا می‌بیند گلدانِ سرسبزی ناگهان پژمرده شده است.

بعضی از پدر و مادرها می‌خواهند برای بچه‌شان نجار باشند.
از همان کودکی نقشۀ راه موفقیت او را پیش خودشان کشیده‌اند.

پسرم باید دانشمند شود، دخترم باید پزشک شود و بعد لحظه لحظۀ زندگی کودکشان را مثل نجارها با خط‌کش و پرگار و گونیا اندازه می‌گیرند.

۴۰دقیقه بازی، دو ساعت درس، ۲۰دقیقه تلویزیون و همین‌طور تا آخر.

آن‌ها تحت هیچ شرایطی اجازه نمی‌دهند این برنامه به هم بریزد، اما نکتۀ بزرگی را فراموش کرده‌اند:
نجارها با چوب بی‌جان کار می‌کنند، ولی بچه‌ها نهال‌های زنده‌اند.

آلیسون گوپنیک، نویسندۀ کتاب علیه تربیت فرزند، می‌گوید باید برای بچه‌ها باغبان بود.

باید به آن‌ها توجه کنیم، شرایط رشد و بالندگی‌شان را فراهم کنیم، اما بدانیم که آن‌ها باید راه خودشان را بروند.

با بازی، زندگی‌کردن را بیاموزند و با شلختگی و به‌هم‌ریختگی، اهمیت نظم و برنامه‌ریزی را درک کنند.

یادمان نرود که مرغوب‌ترین میز و صندلی‌ها هم هیچ‌وقت شکوفه نخواهند داد_اندیشکده کسب و کار

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️🔹#لجبازی

بخش1⃣


استاد تراشیون

♦️لطفا راه حلّی برای درمان فرزند لجباز بیان بفرمایید؟

لجبازی بچّه ها چند عامل دارد که با برطرف کردن این عوامل لجبازی آنها نیز درمان می‌شود:

🔻الف. بیکاری
یک بخش از لجبازی بچّه ها به بیکاری آنها بر می‌گردد. آنها وقتی بیکار می شوند، دوست دارند که دست به هرکاری بزنند و طبیعتاً خیلی از مواقع نیز اشتباه می‌کنند؛ اگر ما بخواهیم برای هر اشتباهی به بچّه امر و نهی کنیم، او لجباز می‌شود. لذا ما باید برای فرزندان خود برنامه ریزی داشته باشیم.

🔻ب. محیط
ما باید لجبازی را یک معلول محیطی در نظر بگیریم؛ چراکه محیط، بچّه ها را لجباز می کند. یکی از عواملی که در محیط منجر به لجباز شدن بچّه می‌شود، امر و نهی والدین است. وقتی والدین به فرزند خود امر و نهی می کنند؛ او نیز بعد از مدّتی در برابر این امر و نهی از خود مقاومت نشان می‌دهد؛ لذا توصیه ی من به والدین این است که امر و نهی خود را نسبت به فرزندشان کم تر کنند.

🔻ج. عدم فعّالیت
ما باید بستر فعّالیت های بدنی را برای بچّه های زیر هفت سال افزایش دهیم؛ چراکه وقتی آنها در روز فعالیّت داشته باشند، حالت های لجبازی در آنها کمتر می‌شود.

🔻د. تنبیه و تهدید
تنبیه و تهدید منجر به لجبازی بچّه ها می‌شود؛ لذا پدر و مادر نباید فرزندان را تنبیه و تهدید کنند. البته منظور ما از تنبیه، تنبیه های غیر تربیتی است؛ مانند: زدن.
#روانشناسی

‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

⬅️ ‌مادر مضطرب ، مادر عصباني ، مادر انفجاري ، مادر افسرده ، مادري كه تنبيه بدني مي كند :
ناامني را در فرزندش رشد مي دهد .
اين كودكان و نوجوانان ، بيماران رواني امروز و آينده خواهند بود .


⬅️ پدري كه بي حوصله است ، پدري كه تنبيه گر است ، پدري كه از تهديد استفاده مي كند ، پدري كه با مادر هماهنگ و دوست نيست :
ترس و اضطراب دائمي و احساس حقارت را در فرزندش رشد مي دهد .
اين كودكان و نوجوانان ، بيماران رواني امروز و آينده هستند

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

یکی از بدترین کارهایی که ما تو زندگی میتونیم بکنیم اینه که نگذاریم کودکانمان کودکی کنند

هر کودکی که در کودکی، کودکی نکند حتما در بزرگسالی کودکانه زندگی میکنه...
و معلومه که من کاری که در سه یا پنج و هفت سالگی میکردم وقتی اومدم در سن سی چهل پنجاه سالگی کردم با خودش چه گرفتاری‌ای داره...
فقط ممکنه شکل و فرمش بزرگسالانه بشه ولی واقعیتش این هست که همچنان کودکانه است...

همچنان درست مانند بچه ای میشم که به دنبال شیرینی میگردم...
یا کسی که میخوام کسی رو اذیت کنم...
یا به دنبال این هستم که کسی من رو دوست داشته باشه و از من خوشش بیاد...
و تمام زندگی من می‌شود همین

دکتر فرهنگ هلاکویی❤️


─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

💢مهم ترین حساسیتهای نوجوان عبارتند از:

● نگاه به دیدهٔ کودک به او:

نوجوان از این که به او به دیدهٔ کودک بنگرید، بسیاری حساس است و از این مسأله رنج می برد. بسیاری ازدل سوزیهای مربیان، پدران و مادران برای نوجوان، چنین پیامی دارد

● مقایسه:

نوجوان از این که او را با دیگران (خواهر و برادر، فرزندان نزدیکان یا همسالان) مقایسه کنید، متنفر است.

● تبعیض:

از دیگر حساسیتهای نوجوان، تبعیض بین او و دیگر خواهر و برادران است.

● بی اعتمادی به او:

نوجوان دوست دارد به او اعتماد داشته باشند. بسیاری از سؤالات مربیان و یا والدین از او و گوشه و کنایه ها، از بی اعتمادی به وی حکایت دارد و حساسیت او را بر می انگیزد.


‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ کودکان دارایی شما نیستند‼️

✍️ طاهر علیزاده

↙️ هر چند وقت یکبار کلیپ هایی از خانه سالمندان بیرون میاد و جگر مردم را می‌سوزونه و یک لعن و نفرین به بچه هایی که با والدینشون بد هستند و آنها را روانه خانه سالمندان کرده اند، نثار میکنیم و به خودمان قول می‌دیم که با پدر و مادر خودمون مهربونتر باشیم و قدرشون را بیشتر بدانیم

↙️ وقتی یک چوپانی توله سگی را می‌خرد و بزرگ میکند هم صاحبش می‌شود و انتظار دارد بعد بزرگ شدن جایی دیگری نرود و به او خدمت کند، چون بالاخره صاحبش هست و بهش خوبی کرده و متاسفانه در برخی جاها وقتی سگ وظیفه‌اش را خوب انجام ندهد با خشونت شدیدی تنبیه و بعضا اعدام میشوند

↙️ حالا یک زوجی تصمیم میگیرند اقدام به بارداری کنند،توجه کنید از چه اصطلاحی استفاده میکنیم صاحب فرزند شوند، یعنی مالکش شوند ، و بزرگترین اشتباه و خودشیفتگی از این نقطه شروع می‌شود،شما صاحب بچه نیستید ، اون ملک و کالای شما نیست اون برای خودش وجود مستقلی دارد و دارایی شما نیست و امانتی در دست شما هست تا سالم بزرگ شود

اگر قبل از فرزند آوری از خودتان بپرسید هدف از فرزند آوری ما چیست و با چه انگیزه ای این کار را انجام میدهم ،در آینده شاید شاهد چنین صحنه هایی نباشیم

↙️ ًمن فرزند میارم که عصای دستم باشه در پیری؟ می‌خوام تعداد کارکن بیشتری داشته باشم؟ تنها نباشیم،حوصلمون سر نره ؟ رابطه ام با زنم بهتر شود، مادربزرگش بچه دوست داره ، همبازی برادرش بشه؟(اهداف خودشیفته) و مثال های مشابه، یا نه دنبال این هستم که یک انسانی را به دنیا بیاوریم و بزرگش کنیم و با تربیت و مراقبت و رشدش و ارتباط سالممان و دلبستگی و تبلور جلوه تغذیه کنندگی شخصیتم ،باعث رشد خودمان هم شویم

↙️ اگر به دلایل خودشیفته وار که بسیار هم رایج هست اقدام به فرزند آوری کنید ،معلوم هست به احتمال زیاد شکست میخورید ،آخر سر هم ممکنه سر از آسایشگاه دربیاورد، بچه نباید کل زندگی شما شود ،او بخشی از زندگی شما هست و هر چقدر که جلو میروید باید او را به سمت استقلال هدایتش کنید نه اینکه با هزار ترفند به پایش زنجیر بزنید (مثلا دختر عروسی می‌کند شرط والدینش این هست که پیش خودمان در طبقه بالای زندگی کنند, دانشگاه همین شهر خودمون بزن ،پیش خودمان باش، یا پسر ۳۰ ساله پیش مادرش زندگی میکنه و پول تو جیبی میگیره)

↙️ محبتی که به قصد وابسته کردن زیاد و ایجاد عذاب وجدان انجام می‌شود ،
نوعی خشونت تزیین شده هست، دوست داشتن فرزند، خودش را در هدایت او به سمت استقلال، را نشان میدهد ،اینکه خودش را، علایق و سلایقش را پذیرش کنید و به او احترام بگذارید ،نه اینکه هر چی خواست فراهم کنید ،طعم ناکامی را نچشد و او را مثلا به زور به رشته تجربی بفرستی در حالی که خودش هنر دوست دارد


◀️ خودتان باید سالم باشید که که چند نکته را در ارتباط با کودک رعایت کنید

1⃣ مهمترین وظیفه در والدگری ، ایجاد شرایطی هست که کودک حس کند
موجود دوست داشتنی هست،فارغ از هر شرایطی و استعداد و کمبودهایی که دارد و در این فضا به او کمک میکنید به سمت علایق و خلاقیت و توانایی های خودش حرکت کند (پذیرش استقلال فرزند)

2⃣ شما به عنوان والد وظیفه داری برای خودت هم زندگی کنی، مستقل باشی، به فرزندت
به چشم عصا نگاه نکنی،به فکر دوران سالخوردگی باشی و اونقدر ضعیف نباشید که اگر دختر و زنت (به چشم خدمت کار خانه) نبود،از کار نیفتی و وظایف اولیه و ضروری مثل آشپزی و خانه داری را نتوانی انجام دهی

3⃣ وقتی فرزندت بزرگ شد او حق دارد برای خودش زندگی کند زندگی مستقلی داشته باشد،وظیفه ای برای جبران زحمات شما ندارد ،ولی اینکه شما نیاز های او را تمام و کمال برآورده کردی وظیفه ات بوده چون حق انتخاب داشتی، پس توقع زیاد و حس استحقاق زیاد از
ویژگیهای افراد خودشیفته هست ،والدین سالم حتی از دور و بدون توقع فرزندان خود را دوست دارند

4⃣ درسته که فرزندان وظیفه اجباری در قبال والدین ندارند ،ولی اگر در دوران کودکی توانسته باشید رابطه سالم برقرار کنید و انسان سالمی تربیت کرده باشید و آنها دیده باشند که
شما با انسان ها مثل شی رفتار نمیکنید،یقینا با حس قدردانی که ویژگی انسان سالم هست ،آنها نیز خودجوش در پی کمک و مراقبت از والدین خود، برخواهند آمد


5⃣ همین ویژگی توقع و استحقاق را در اظهار نظر افراد درباره سگ یا گربه میتونید استخراج کنید،بعضی ها به گربه بی چشم و رو میگویند ،چون براشون محبت و خوبی بدون توقع و خوبی متقابل بی معنی هست و اگر کسی جواب خوبی را ندهد آدم بی چشم و رو و بی وفا می‌شود ،در حالی که انسان سالم چون مثلا ارتباط خوبی با حیوان میگیرد ،از این طریق جنبه مهربان و خوبش را نشان میدهد ،به او خوبی می‌کند

#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

⭕️🔹 اسم بر شخصیت آینده ی کودک اثر می‌گذارد

اولین چیزی که اغلب درباره هر غریبه‌ای می‌فهمیم، نامی است که مادر و پدرش به او داده‌اند.
نام ما می‌تواند تاثیر شگفت‌انگیزی بر درک دیگران از ما داشته باشد.

گوردون آلپورت، یکی از بنیانگذاران روانشناسی شخصیت، در سال ۱۹۶۱ گفت: "در تمام عمر، اسم ما مهمترین مرجع تعریفی است که از خود داریم. "

در سطح ابتدایی اسم ما می‌تواند جزئیاتی از قوم و تبار یا ریشه و سابقه ما را آشکار کند.

این در دنیایی پر از تعصبات اجتماعی، پیامد‌های اجتناب‌ناپذیری خواهد داشت؛ مثلا تحقیقی در آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر نشان داد با روزمه‌های شغلی یکسان، وقتی نام فرد شبیه اسامی عربی بود احتمال کمتری داشت به مصاحبه دعوت شود تا وقتی که اسم فرد، سفیدپوست به نظر می‌رسید.

این از همه نظر ناعادلانه است، بخصوص اینکه اسم شاخص قابل‌اعتمادی برای اصل و نسب نیست.

از چنین پیامد‌هایی نباید به سادگی گذشت، اما نفوذ اسم به اینجا ختم نمی‌شود.
حتی در درون یک فرهنگ هم، اسم هر کس ممکن است عادی باشد یا نادر، بار معنایی مثبت داشته باشد یا منفی

جین توئنج، روانشناس آمریکایی، در دهه ۲۰۰۰ مطالعه‌ای انجام داد که نشان می‌داد حتی با در نظر گرفتن سابقه خانوادگی و نارضایتی کلی از زندگی، کسانی که نامشان را دوست ندارند، سازگاری روانی کمتری دارند.

به احتمال زیاد، یا، چون اعتماد به نفس و عزت نفس ندارند اسم‌‍‌شان را دوست ندارند، یا، چون اسم‌شان را دوست ندارند، اعتماد به نفس ندارند. خانم تونج و نویسنده همکارش نوشتند: "اسم نماد «خود» می‌شود".

یوخن گبائر پژوهشگر در دانشگاه مانهایم و همکارانش از جمله ویبکه نبریش دریافتند کسانی که در زمان تحقیق نامشان ازمدافتاده تلقی می‌شد (مثل کوین) بیشتر درخواست دوستی‌شان رد شد تا کسانی که اسم‌شان مد روز انگاشته می‌شد (مثل الکساندر).

اگر دوست‌یابی نمونه‌ای باشد از نحوه رفتاری که با هر فرد در طول زندگی می‌شود، براحتی می‌توان دید نام فرد شکل‌دهنده رفتار دیگران است
و رفتار دیگران هم به نوبه خود، بر شکل‌گیری فرد تاثیر می‌گذارد.

تحقیقات جدید که در آلمان در دست انتشارند، نشان داده‌اند احتمال کمک به غریبه‌ها با نام‌هایی که منفی ارزیابی می‌شدند (سیندی و شانتال بیش از سایر اسامی منفی ارزیابی شدند)، کمتر از احتمال کمک به غریبه‌هایی بود که اسامی‌شان مثبت ارزیابی می‌شد
(سوفی و مری مثبت‌ترین نام‌های جهان ارزیابی شدند).

اسم ما چنین پیامد‌های وسیعی دارد، چون در درک ما از خودمان و رفتار دیگران با ما تاثیر می‌گذارد.
می‌توان تصور کرد چقدر سخت است کسی که هر روز بخاطر اسمش دست رد به سینه‌اش می‌خورد، فردی خونگرم و مثبت‌اندیش (یا به زبان روانشناسی "سازگار") باشد.

هواجیان کای و همکارانش در موسسه روانشناسی پکن اخیرا نام صد‌ها هزار نفر را که در خطر ارتکاب جرم و محکومیت بودند، بررسی کردند.

حتی با لحاظ کردن تاثیر پیشینه خانوادگی و اجتماعی، کسانی که نام‌های کم‌طرفدار یا دارای بار منفی داشتند (نام‌هایی که کمتر "گرم" یا "اخلاقی" ارزیابی شدند)، بیشتر احتمال داشت درگیر کار‌های مجرمانه شوند.

هواجیان کای و همکارانش در موسسه روانشناسی پکن در مطالعه دیگری متوجه شدند حتی با لحاظ کردن زمینه‌های اقتصادی-اجتماعی، اسم نادرتر با افزایش احتمال حرفه‌های نامعمول‌تر مانند کارگردان سینما یا قاضی مرتبط است.

پژوهشگران می‌گویند "اوایل زندگی، نام‌های نسبتا منحصر به فرد ممکن است باعث حس هویت منحصر به فرد در بعضی شود". چنین حسی می‌تواند "انگیزه‌ای" شود برای "متمایز بودن" که فرد را به یک مسیر شغلی نامعمول، اما متناسب با تعریفش از خود سوق دهد.

اگر قرار است در آینده پدر یا مادر شوید، ممکن است این سوال برایتان بوجود بیاید که آیا اسمی رایج و محبوب انتخاب کنید و شانس محبوب بودن و دوست داشته شدن فرزندانتان را افزایش دهید یا برای آن‌ها نامی خاص انتخاب و کمک کنید احساس کنند که خاص هستند و خلاقانه‌تر عمل کنند.

شاید بهترین ترفند، انتخاب یک نام متداول باشد که براحتی به یک نام متمایزتر تبدیل شود و هر دو منفعت را داشته باشد.

به توصیه دیوید ژو، "اگر به کودک نامی بسیار معمولی بدهید، اینکه در کوتاه‌مدت دیگران دوستش داشته باشند و قبولش کنند را برایش راحت‌تر می‌کنید. "

📚بی بی سی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ کودکی بستنی‌اش از دستش سر می‌خورد و روی فرش می‌ریزد. مادر سراسیمه به طرفش می‌دود و پرتنش میگوید:

کی این بستنی رو ریخت؟
کودک هراسان و درمانده، نام یکی از بچه‌های فامیل یا همسایه را بر زبان آورده و می‌گوید فلانی.

مادر عصبانیت‌اش فروکش کرده و ادامه می‌دهد: عه؟ فلانی ریخته؟ چه بچه‌ی بدی. می‌کُشمش. پسر من ماهه.
بستنی رو روی فرش نمی‌ریزه که.

پسر خوشحال و مسرور از این پیروزی و کلاهی که سر مادرش گذاشته، می‌خندد و می‌رود که به بازی‌اش برسد. مادر هم می‌نشیند برای پاک کردن فرش.

بیاییم چند ایراد این روش تربیتی را بررسی کنیم:

_ مادر به کودک می‌آموزد که از حقیقت فرار کرده و دروغ بگوید.

_ کودک یاد می‌گیرد که مسئولیت کارهایش را نپذیرد و در شرایط سخت دیگران را متهم و مقصر کند.

_ کودک می‌فهمد به‌جای حل کردن مسئله، صورت مسئله را پاک کند.

_ کودک عذرخواهی کردن و شجاعت اخلاقی در پذیرش اشتباهش را نمی‌آموزد.

_ کودک فکر می‌کند مصون از خطا است. و هیچ‌گاه اشتباه نمی‌کند و اگر موضوعی پیش بیاید مقصرش حتما دیگران هستند.

_ کودک حس می‌کند که چقدر والدین‌اش ساده‌لوح هستند و به راحتی می‌شود آن‌ها را فریب داد.

_ مادر با تمیز کردن فرش به کودک می‌گوید تو هر خرابکاری‌ای در طول زندگی کردی، دخالتی در بهبود شرایط نکن. چون دیگران می‌آیند و اوضاع را درست می‌کنند.

_ بیشتر کاستی‌های رفتاری و شخصیتیِ در طول زندگی انسان‌ها، مربوط به دوران کودکی است و محیط و آموزش‌ها.

شمایی که اسم‌تان را گذاشته‌اید
"بزرگ‌تر" حواس‌تان به رفتارتان با "کودکان" باشد.

#روانشناسی_کودک

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️آزار دادن، تصادفی و از سر بی‌توجهی نیست.

آزار عاطفی غالبا به صورت مسخره کردن، سرکوفت زدن، سرزنش کردن و تحقیر کردن است.

این کار فقط موقع عصبانیت والدین رخ نمی‌دهد، بلکه با هر لحنی ممکن است بیان شود؛ حتی به صورت شوخی.

گرچه آزار عاطفی اغلب در قالب کلمات خشن و انتقادی است، ولی می‌تواند غیرکلامی هم باشد.

خودداری از صحبت کردن با بچه، نگاه‌های پر از نفرت و رفتارهایی که خودکارایی یا عزت‌نفس کودک را تضعیف می‌کند یا موفقیت کودک را خراب می‌کند، همه‌ی این‌ها، شرایط آزار عاطفی را دارد.

برای مثال تهدید کودک به ترک کردن‌اش آزار عاطفی است.

اظهاراتی مثل این‌که ا "اگر باز هم این کار را بکنی ولت می‌کنم میرم " این پیام را به کودک منتقل می‌کند که نمی‌توان روی حضور مادر حساب کرد.

چنین تهدیدهایی در کودکان، که مادر برای‌شان به‌معنی بقا است، وحشت‌آفرین است.

بچه‌های بزرگ‌تر نیز با چنین تهدیداتی مهار می‌شوند که در نتیجه دلبستگی غیرایمن و در کل ناامنی را در آن‌ها قوت می‌بخشد.

تهدید کردن این منظور را می‌رساند که "نمی‌توانی روی من حساب کنی".
این عمل آزار تلقی می‌شود به این دلیل که عمدی است و ضربه‌ی روانی وارد می‌کند.

والد سنگ‌دل کسی است که می‌داند کجاها بیشتر آسیب‌پذیر هستی و دنبال نقطه ضعف‌هایت می‌رود.

او می‌داند که چه‌طور به شدت شرمسارت کند. شرم یکی از دردناک‌ترین عواطفی است که ممکن است تجربه کنیم، این حس که اساسا اشتباه می‌کنیم، غلط می‌کنیم یا بد هستیم.

برای شرمنده کردن یک نفر علاوه بر القای حس گناه، باید حس غلط یا بد بودن را درون‌اش ایجاد کرد و این کار نوعی آزار عاطفی است.

📚مادری که کم داشتم _جاسمین لی کوری
ترجمه: فهیمه‌سادات کمالی

#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
#روانشناسی_کودک

🔹🔸آن‌چه بی ادبی خوانده می‌شود در واقع نخستین تلاش‌های کودک برای استقلال و کشف اصالت خود است.

کودکان بازیگوش و بی‌ادب در آینده خلاق‌تر خواهند بود چون بدون آن‌که منتظر تایید فوری دیگران باشند جرئت امتحان کردن ایده‌های مختلفی را که به ذهن‌شان می‌رسد، دارند.

هنگامی هم که اشتباه می‌کنند یا خرابی به بار می‌آورند، فکر نمی‌کنند فاجعه‌ای رخ داده است.

از نظر آن‌ها اوضاع را می‌توان راست‌وریس کرد و سر و سامان داد.

این‌گونه افراد هویت جنسی خود را همان‌گونه که هست پذیرفته‌اند و لذا در برابر شریک جنسی‌شان احساس شرمندگی و معذب بودن نمی‌کنند.

این‌ها انتقاد دیگران را می‌شنوند و بخش‌هایی را که حقیقت دارد می‌پذیرند و بخش‌هایی را که ممکن است از سر بدخواهی باشد، رد می‌کنند.

👤 از ناکامی‌های کودکی گذر کردن
موسسه‌ی مدرسه‌ زندگی (زیر نظر آلن دوباتن)

مترجم: نادیا فغانی


─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ با چه افرادی نباید وارد رابطه عاطفی شد ؟

👈۱- کسی که اخیرا(کمتر از ۶ ماه) از یک رابطه بیرون اومده

👈۲- کسی که هنوزم توی تک تک حرفاش ازعشق سابقش میگه.

👈۳- کسی که تو تصمیم گیری به شدت عجول و بی منطقه

👈۴- کسی که حرفاش با کاراش یکی نیستن

👈۵- کسی که همیشه توی سردرگمی و دوراهی قرارت میده.

👈۶- کسی که برای برقراری رابطه جنسی به شدت عجله داره

👈۷- کسی که باید با اصرار باهاش ارتباط برقرار کنی

👈۸- کسی که باهاش احساس راحتی و آسایش نمی‌کنی

👈۹- کسی که مجبوری به خاطرش خودتو تغییر بدی

👈۱۰- کسی که باعث میشه حس کنی کافی نیستی !

#روانشناسی_رابطه

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ؛
(ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺎ)

🔸ﺭﻭﺍﻧﭙﺰﺷﮑﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺶ ﮔﯿﺮ ﻣﯿﺪﯼ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻨﻔﺲ ﻧﺪﺍﺭﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺗﺸﻮﯾﻘﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﮐﻢ ﺣﺮﻓﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯿﺰﻧﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺩﺯﺩﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﻤﯽﺁﻣﻮﺯﯼ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺗﺮﺳﻮﺳﺖ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯾﺸﻮ ﻣﯿﮑﻨﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺻﺪﺍﺕ ﺭﻭ ﻭﺍﺳﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﻤﯽﺁﺭﯼ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺼﺒﯿﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﺯﺵ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﺨﯿﻠﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺗﻮ ﺧﺸﻦ ﻭ ﺳﺨﺘﮕﯿﺮﯼ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺿﻌﯿﻔﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪﺵ ﻣﯿﮑﻨﯽ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻬﺶ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﻤﯿﺪﯼ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻐﻠﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ﻭ ﻧﻤﯽﺑﻮﺳﯿﺶ...

ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺸﻐﻮﻟﯽ...(ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ‏)

🔸ﻧﻤﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﻣﺎﻧﻨﺪ.

👈ﭘﺪﺭﺍﻥ و ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ؛
ﮐﻮﺩﮐﺘﺎﻥ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﯼ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎﺳﺖ...

#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
@General_information
⭕️ کدام مرد قصد ازدواج با شما را دارد؟

#روانشناسی
1. شما را به خانواده خود معرفی میکند.
2. برای رابطه وقت و انرژی میگذارد.
3. شرایط و محدودیتهای شما بعنوان یک دختر را می پذیرد.
4. مدام راجع به مسائل جنسی صحبت نمیکند.
5. به دنبال ارتقاء شرایط خود از نظر شغلی - تحصیلی- خدمت سربازی میباشد.
6. برای ازدواج با شما شتاب میکند.
7. با شما صادق است.
8. همه روشهای شناخت را در اختیار شما می گذارد.
9. با شما درد و دل می کند.
10. از خودش و افكار و مسائل زندگيش ميگويد.
11. در خصوص خانواده شما سوال زیاد میپرسد.
12. سعی در شناخت بیشتر شما دارد.
13. برای شما وقت میگذارد.
⭕️ در متون #روانشناسی و #روانپزشکی مفهومی وجود دارد به نام #کوررنگی_فرهنگی.

برای مثال گفته میشود یک سیاهپوستِ فقیر، در جامعه‌ای که نژادپرستی و سرکوبِ اقلیت در گوشت و پوست و خون سیاست و اقتصاد و آموزش آن نفوذ کرده است، اگر برای مشاوره پیش یک روانشناس یا روانپزشک سفیدپوست از طبقه ی متوسط یا برخوردار برود، آن مشاور سفیدپوست طوری دچار کوررنگی است که حتی نمیتواند مسئله ی آن سیاهپوست را بفهمد چیست، چه رسد به اینکه بفهمد او چه میگوید یا بتواند او را درمان کند.
دیالوگ آنها، مثل گفتگوی یک عرب زبان با چینی زبان است.

برای همین یک مشاور بالاشهری، کمتر میتواند حال و روز یک مُراجع روستایی را درک کند.

برخی اساتید همیشه توصیه داشتند که مشاوران باید در حد امکان، زیستهای گوناگون و در فرهنگها و جاهای مختلف را تجربه کنند و از سویی نیز توهم دانای کُل بودن نزنند و هرکسی را برای مشاوره نپذیرند و به متخصصان دیگر ارجاع دهند.


همین مفهوم را در فرهنگ خودمان داریم: مثلاً سواره از پیاده خبر ندارد، و سیر از گرسنه.

در مثنوی مولانا داستان شیرینی هست که فردِ کری به دیدن همسایه مریضش میرود. قبل از آن پیش خودش یک دیالوگ خیالی تنظیم می کند که من میپرسم حالت چطور است؟ او هم قطعاً میگوید، خوبم، و من هم می گویم، خدا را شکر. و چند سوال دیگر.

بعد که پیش مریض میرود، میپرسد حالت چطور است؟ مریض میگوید دارم میمیرم، فردِ کر هم با همان تصور خیالی اش از احوالات و گفته های او میگوید، خدا را شکر.
بعد می پرسد دکترت کیست؟ میگوید: عزارییل.
میگوید به به، عالی ست.
بسیار دکتر حاذقی است. و خلاصه هر چه مریض میگوید، این هم یک پرت و پلایی جواب می دهد و از جوابهای خود هم بسیار احساس رضایت دارد.

آخر سر مریض عصبانی میشود و باذن الله از جایش جهشی می زند و با یک غووووودای بروسلی وار، و یِته پرنده ی سامورایی طور او را از خانه اش بیرون می کند.


جالب آنکه در متون دینی هم از چیزی شبیه این سخن به میان آمده است به نام کوررنگی سیاسی، یا کوررنگی مدیریتی.

کوررنگی سیاسی یا مدیریتی اشاره دارد به آنکه مدیران یک جامعه آنقدر سطح و سبک زندگیشان با زندگی مردم متن جامعه متفاوت شده، یا آنکه به بهانه های مختلف (مانند امنیت یا انتخاب خودشان برای زیستنی خاص) چنان از مردم دور افتاده اند، که اصلاً نمیتوانند وضعیت آنها را درک کنند؛ حتی اگر هم بخواهند، باز هم نمیتواند. یعنی، حکایت سیر و گرسنه، سواره و پیاده، یا عرب و چینی است.


برای همین در متون دینی همواره تاکید شده که اولا، در نظام مدیریتی باید عقلانیت و عدالت باشد تا زندگی همه مناسب شأن انسانی شان باشد؛ ثانیا، شفافیت کامل باشد تا همه بدانند در مملکت چه خبر است و بتوانند بدون ترس و لکنت زبان پیگیری کنند؛ و ثالثا، نه تنها مدیران باید در سطح مردم عادی زندگی کنند، بلکه باید شبیه آنها و در میان آنها و با آنها باشند تا بتوانند بفهمند در متن جامعه چه میگذرد تا نه تنها زندگی هاشان، بلکه تصمیمات کلانی که میگیرند و زندگی میلونها نفر و چند نسل را زیرورو میکند بر اساس عقلانیت و مصلحت همگانی باشد.

به قول مرحوم طالقانی، کسی که روی صندلیهای راحت بنشیند نمیتواند قانونی بنویسد که به درد روی زمین نشستگان بخورد.
حالا چه رسد به اینکه خودش درگیر مسابقه ی رانت و فساد و اشرافی گری باشد.


... و علی الاسف، هنگامی که این آثار مسموم روی هم انباشته می‌شوند و تفاوت میان مردم و مدیران (که از سطح و سبک زندگی آنها آغاز شده بود) به حدی غیرقابل بازگشت می‌انجامد، آن خشم و ناامیدی پنهان تبدیل به اعتراض، و سپس با جرقه ای به شورش و بعد انقلاب در میان توده می گردد.

در کتابی درباره ی انقلابها می‌خواندم که
انقلاب «دیالوگ میان کرها» است.

ابتدا، برای مدتی این حاکمان و مدیرانند که صدای مردمان را نمیشنوند
و پس از مدتی، این دیگر مردمانند که صدای حاکمان و مدیران را نمیشنوند.


#دکتر_محسن_زندی
روان درمانگر

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ تاثیر مهمانی و دورهمی زنانه برای زنان

یکی از بهترین کارهایی که یک مرد می تواند برای سلامتی اش انجام دهد، ازدواج کردن با یک زن است،ازدواج درست و سالم

در حالی که یکی از بهترین کارهایی که یک زن می تواند در این راه انجام دهد، تقویت روابطش با دوستان هم جنس اش است.

زنان به طرز متفاوتی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و یک سیستم حمایتی فراهم می آورند که استرس و دشواری های زندگی را با یکدیگر تقسیم کرده و از شدت آن می کاهند.

این کیفیت که به «وقت گذرانی با دوستان مؤنث» تعبیر می شود، در بدن به تولید سروتونین بیشتر کمک می کند
نوعی انتقال دهنده عصبی که با افسردگی مقابله می کند و در بدن احساس سرزندگی و نشاط به وجود می آورد.

زنان احساسات شان را با یکدیگر در میان می گذارند، در حالی که مردان اغلب، روابطشان را بر مبنای کار و فعالیتشان شکل می دهند. آنها به ندرت با رفقایشان در مورد اینکه راجع به یک مسئله مشخص چه احساسی دارند و یا زندگی خصوصی شان چطور پیش می رود، حرف می زنند.

بله، آنها اغلب در مورد کار، ماشین، ماهیگیری، شکار، گلف (و فوتبال!) حرف می زنند، ولی در مورد احساساتشان؟ بعید است.

با زنان اما همیشه چنین کاری میسر است. ما از اعماق روحمان با خواهرانمان و مادرانمان، سهیم می شویم و ظاهرا این کار برای سلامتی ما خیلی مفید است. وقت گذراندن با یک دوست، درست به اندازه پیاده روی و بدنسازی برای سلامت عمومی بدن اهمیت دارد.

یک تفکر رایج این است که وقتی ورزش می کنیم داریم فعالیت مفیدی برای سلامتی جسممان انجام می دهیم، اما زمانی را که با دوستانمان صرف می کنیم، وقت تلف کردن به حساب می آوریم و فکر میکنیم که باید آن را به کار مفیدتری اختصاص دهیم؛ این درست نیست. در واقع، نداشتن یا از دست دادن روابط صمیمانه با انسان های دیگر، به اندازه سیگارکشیدن و دخانیات، برای سلامتی بدن خطرناک است!

بنابراین هر زمان که شما با یک دوست مؤنث، در مورد چیزهای بی اهمیت و روزمره زندگی حرف می زنید، بر پشت خود دست نوازشی بکشید و به خودتان تبریک بگویید که کار مفیدی در راستای سلامت جسم و روحتان انجام می دهید!
#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ ۹ چیزی که ۱۰ سال بعد از آن ها پشیمان می‌شوید

هفته به هفته در هیاهوی دائمی می گذرد و پشت همه این مشغله ها، اغلب مهم ترین چیزها را از دست می دهیم.
با این حال ممکن است سال ها طول بکشد تا این را بفهمیم. سال‌هایی که می‌توانستیم با مزایای بیشتر کاملاً متفاوت بگذرانیم

_ماندن در یک رابطه مخرب
بسیاری از مردم درگیر یک رابطه مخرب هستند، زیرا از تنها ماندن می ترسند. اما سال ها بعد مشخص می شود که بهتر است تنها باشی تا با فردی که ناامیدی، درد و آزار زیادی برای شما به همراه دارد.

_زمان کمی را با عزیزان سپری کردن
در چرخه وظایف خانه و کار، بسیاری از ما توجه بسیار کمی به عزیزان خود داریم. متأسفانه، ما اغلب به تلخی متوجه این اشتباه می شویم؛ زمانی که بچه ها بزرگ می شوند و زندگی مستقلی را شروع می کنند، روابط گرم با همسران ناپدید می شوند، اتفاق غم انگیزی برای والدین می افتد.

_وقت تلف کردن
تماشای برنامه‌های تلویزیونی، گپ زدن در شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های تلفنی، همه اینها زمان قابل توجهی از ما می‌گیرد. با این حال می توانید این زمان را صرف چیزهای بسیار مفیدتری کنید و در نتیجه کیفیت زندگی خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید.

_سبک زندگی ناسالم
وقتی هر روز تسلیم وسوسه ها می شویم و عادت های بدی داریم، سلامتی خود را از بین می بریم. حتی اگر اکنون به نظر می رسد که وضعیت سلامت ما خوب است، پس از مدتی به احتمال زیاد عواقب چنین نگرش بیهوده ای را نسبت به آن احساس خواهیم کرد.

_زمان کمی را صرف سفر کردن
اکثر ما رویای سفر داریم. با این حال، تمایل به سفر با آسایش یا مسئولیت‌ها، اغلب مردم را از این امر باز می‌دارد. با این حال آسایش ضروری ترین چیز نیست و همیشه کارهای ضروری برای انجام دادن خواهید داشت.

_بیش از حد کار کردن
اغلب مردم اگر چیز ارزشمند دیگری در زندگی نداشته باشند، این کار را انجام می دهند. کار مهم است، اما فراموش نکنید که هر از گاهی استراحت کنید.

_دست از یادگیری برداشتن
بسیاری از مردم معتقدند که یک مدرک کافی است. درست است، اگر یکی داشته باشید خوب است. با این حال، پیشرفت مداوم نه تنها فرصت های بیشتری برای رشد حرفه ای به ارمغان می آورد، بلکه باعث افزایش اعتماد به نفس نیز می شود و شما را به فردی جالب برای دیگران تبدیل می کند.

_ماندن در شغلی که از آن متنفرید
ما اغلب در مکانی که از آن متنفریم فقط به دلیل عدم تصمیم خود و عدم تمایل به ترک منطقه امن خود به کار ادامه میقس دهیم. با این حال، اگر در زندگی خود ریسک نکنیم و چیزی را تغییر ندهیم، می توانیم به سادگی در شغلی که به آن علاقه نداریم محو شویم.

_رویاپردازی بیش از حد کردن بدون اقدامی برای تحقق آنها
اگر هیچ قدمی برای تحقق خواسته های خود برندارید، همه چیز در حد یک خیال باقی می ماند. اگر برای تمام زندگی خود منتظر شرایط عالی باشید، ممکن است هرگز فرصتی نداشته باشید.

#روزیاتو
#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ چه افرادی برای ازدواج مناسب نیستند ؟

۱. افرادی که خشمشون رو به شکل کتک کاری و فحش دادن ابراز میکنن ، ابراز خشم ناسالم دارن ، مثلا میزنه وسایل مختلف رو میشکونه یا پرت می‌کنه..‌
۲. افرادی که مسئولیت پذیر نیستند ، آدم های که همیشه دیگران رو مقصر میدونن ، همیشه شکایت میکنن و انگشت اتهامشون به سمت دیگرانه
۳. افرادی که انحراف جنسی دارند ، سادیسم و مازوخیسم جنسی ، پدوفیل ، چشم چرانی ، زئوفیلیا ووو مناسب ازدواج نیستن
۴. افرادی که به بلوغ فکری نرسیدن ، به جای همدم و همسر دنبال این هستند که یکی نقش والدینشونو بازی کنه
۵. کسایی که هنوز درگیر رابطه قبلیشون هستن ، هنوز درمورد نفر قبلی مشغله ی ذهنی داره ، هنوز به نفرقبلی فکر میکنه وزایطه قبلی براش تموم نشده
۶‌. افراد کنترل‌گر ، فردی که کنترل‌گر هست شمارو وادار می‌کنه اون کاری که خودش فکر میکنه درسته رو انجام بدی و برات تعیین تکلیف میکنه

#روانشناسی_رابطه

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️
⭕️ زن قوی اگر به معنای زنی باشد که:
✔️ «عزت‌نفس» و «خطوط‌قرمز»ی دارد که کسی نمی‌تواند از آنها عبور کند،
«بالغ» است و کنترل هیجاناتش را در دست دارد،
آنقدر «هنر و مهارت» دارد که کسی نمی‌تواند با جذابیت‌های مالی او را برده خود کند،
این زن جذاب و ستودنی است.👌

اما اگر زن قوی، به معنای زنی با رفتارها و ادبیات مردانه،
زخم‌خورده و لاتی‌منش،
بی‌احساس، با اخلاقی تهاجمی، سلطه‌گر و لجوج باشد،
نه جذابیتی حساب می‌شود و نه ارزشی دارد.👎
#محمد_راد

#روانشناسی

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️