#یادداشت_تحلیلی
#نظم_جهانی
💢 شش #حاشیه پر رنگ تر از متن در یک خبر
✍ رضا توکلی؛
#پژوهشگر دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🔰 بدون تردید خبر قابل توجه، ناگهانی و اسرار آمیز این روزها حرکت #نفتکش های ایرانی به مقصد #ونزوئلا بوده است.آن چه بر این تانکرهای #نفتی بار شده است از نگاهی #استراتژیک آن قدر ها مهم نیست. حالا با شرایط شیوع ویروس #کرونا در جهان و محدودیت های حمل ونقلی در بهترین وضعیت کمتر از یک ماه از مصرف 1800 پمپ #بنزین نیمه تعطیل ونزوئلا را تأمین می سازد که با طیّ طریق این پنج نفتکش ایرانی نه برای #ایران و نه برای ونزوئلا یک گشایش #انرژیک نخواهد بود. اما تا دلتان بخواهد می شود تقریباً اطمینان یافت که این حادثه در کتابهای #تاریخ دانش آموزان یا لااقل دانشجویان سده های بعد مورد غفلت نمی تواند باشد.
❇️ #ونزوئلا برای ما ایرانی ها با تصویر رئیس جمهور فقیدش هوگو #چاوز نقش بندی ذهنی یافته است. فارغ از همه حاشیه های خودش و خانواده اش با رئیس جمهور احمدی نژاد، برای ما ایرانی ها و برای همه مسلمان ها هوگو چاوز محترم است و باید محترم باشد. در بحبوحه جنگ نابرابر رژیم اشغالگر قدس علیه باریکه #غزه پیشتر از اعلام بیانیه های کاغذی اعراب و بسیاری از دول اسلامی، ونزوئلا با دستور مستقیم رئیس جمهور چاوز بود که سفیر آن #رژیم_اشغالی را از نزد پایتخت خود اخراج کرد. البته یادی هم از #بولیوی آن روزها کنیم که یک هفته بعد از ونزوئلا اعلام به قطع روابط #دیپلماتیک با رژیم اشغالی کرد. حالا چشممان روشن که دولت امارات متحده عربی در فرودگاه فلسطین اشغالی هواپیما نشانده است.
❇️ آنچه برای گزارشگران رویه تاریخی #اقتصادجهانی جالب توجه است دریافت #شش_پیام روشن از ورود فورچون و چهار همراه دیگرش به اسکله های ونزوئلاست که در این روزها آخرین مسافت های #اقیانوس_اطلس را به سمت #کارائیب میگذرانند.
❇️ نکته اساسی در تأملی منطقی بر این رخداد آن است كه بار #اقتصاد را این بار بر توفیقات رزمی نیروهای مسلح نگذاریم. صنایع #دفاعی و موشکی و حالا اقیانوس پیمایی #تجاری فضیلتی برای نهاد #ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی است که صدالبته برای همه دلبستگان به #ایران_قوی، امیدآفرین و درس آموز است. اما رشد نامتوازن نهادی در یک کشور می تواند سرانجامی همچون اتحاد جماهیر #شوروی را یادآور شود. جمهوری اسلامی ایران به تبیین عملیاتی از #حکمرانی_اسلامی، در کنار بنیه #اقتصادی و توان #نظامی نیازمند است که با وضع موجود اقتصاد ایران و تدبیرکنندگانش، مسیر هر روز پیچیده تری را در پیش پای خود می یابد و بی شک مسأله اقتصاد پاشنه آشیل جمهوری اسلامی قلمداد می شود تا این شالوده 41 ساله را به باشگاه #قدرتهای_جهانی وارد کند.
🔻 متن کامل #یادداشت در پیوند زیر:
https://plink.ir/J9Z7u
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#نظم_جهانی
💢 شش #حاشیه پر رنگ تر از متن در یک خبر
✍ رضا توکلی؛
#پژوهشگر دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🔰 بدون تردید خبر قابل توجه، ناگهانی و اسرار آمیز این روزها حرکت #نفتکش های ایرانی به مقصد #ونزوئلا بوده است.آن چه بر این تانکرهای #نفتی بار شده است از نگاهی #استراتژیک آن قدر ها مهم نیست. حالا با شرایط شیوع ویروس #کرونا در جهان و محدودیت های حمل ونقلی در بهترین وضعیت کمتر از یک ماه از مصرف 1800 پمپ #بنزین نیمه تعطیل ونزوئلا را تأمین می سازد که با طیّ طریق این پنج نفتکش ایرانی نه برای #ایران و نه برای ونزوئلا یک گشایش #انرژیک نخواهد بود. اما تا دلتان بخواهد می شود تقریباً اطمینان یافت که این حادثه در کتابهای #تاریخ دانش آموزان یا لااقل دانشجویان سده های بعد مورد غفلت نمی تواند باشد.
❇️ #ونزوئلا برای ما ایرانی ها با تصویر رئیس جمهور فقیدش هوگو #چاوز نقش بندی ذهنی یافته است. فارغ از همه حاشیه های خودش و خانواده اش با رئیس جمهور احمدی نژاد، برای ما ایرانی ها و برای همه مسلمان ها هوگو چاوز محترم است و باید محترم باشد. در بحبوحه جنگ نابرابر رژیم اشغالگر قدس علیه باریکه #غزه پیشتر از اعلام بیانیه های کاغذی اعراب و بسیاری از دول اسلامی، ونزوئلا با دستور مستقیم رئیس جمهور چاوز بود که سفیر آن #رژیم_اشغالی را از نزد پایتخت خود اخراج کرد. البته یادی هم از #بولیوی آن روزها کنیم که یک هفته بعد از ونزوئلا اعلام به قطع روابط #دیپلماتیک با رژیم اشغالی کرد. حالا چشممان روشن که دولت امارات متحده عربی در فرودگاه فلسطین اشغالی هواپیما نشانده است.
❇️ آنچه برای گزارشگران رویه تاریخی #اقتصادجهانی جالب توجه است دریافت #شش_پیام روشن از ورود فورچون و چهار همراه دیگرش به اسکله های ونزوئلاست که در این روزها آخرین مسافت های #اقیانوس_اطلس را به سمت #کارائیب میگذرانند.
❇️ نکته اساسی در تأملی منطقی بر این رخداد آن است كه بار #اقتصاد را این بار بر توفیقات رزمی نیروهای مسلح نگذاریم. صنایع #دفاعی و موشکی و حالا اقیانوس پیمایی #تجاری فضیلتی برای نهاد #ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی است که صدالبته برای همه دلبستگان به #ایران_قوی، امیدآفرین و درس آموز است. اما رشد نامتوازن نهادی در یک کشور می تواند سرانجامی همچون اتحاد جماهیر #شوروی را یادآور شود. جمهوری اسلامی ایران به تبیین عملیاتی از #حکمرانی_اسلامی، در کنار بنیه #اقتصادی و توان #نظامی نیازمند است که با وضع موجود اقتصاد ایران و تدبیرکنندگانش، مسیر هر روز پیچیده تری را در پیش پای خود می یابد و بی شک مسأله اقتصاد پاشنه آشیل جمهوری اسلامی قلمداد می شود تا این شالوده 41 ساله را به باشگاه #قدرتهای_جهانی وارد کند.
🔻 متن کامل #یادداشت در پیوند زیر:
https://plink.ir/J9Z7u
🆔 @EconomicDiplomacyISU
دفتر مطالعات دیپلماسی اقتصادی
شش حاشیه پر رنگ تر از متن در یک خبر : دفتر مطالعات دیپلماسی اقتصادی
رضا توکلی، پژوهشگر دفتر مطالعات دیپلماسی اقتصادی دانشگاه امام صادق(ع) بدون تردید خبر قابل توجه، ناگهانی و اسرار آمیز این روزها حرکت نفت کش های ایرانی به مقصد ونزوئلا بوده است.آن چه بر این تانکر های نفتی بار شده است ازنگاهی استراتژیک آن قدر ها مهم نیست. حالا…
#رصد
#آمریکای_لاتین
🔴 اهداف حضور چین در آمریکای لاتین
🗞 اندیشکده کارنگی
🔰 تارنمای اندیشکده #کارنگی در گزارشی در رابطه با حضور #چین در آمریکای لاتین، نفوذ در نهادهای منطقهای را کلید موفقیت چین در این منطقه میداند.
🔶 این گزارش در ابتدا مینویسد: «سالهاست که چین برای پیشبرد طیف وسیعی از اهداف خود در آمریکای لاتین مانند توافقنامههای #تجارت_آزاد، یادداشتهای تفاهم و سازوکارهای دیرینه همکاری نظیر کمیته عالی هماهنگی و همکاری چین و #برزیل، به تعامل دوجانبه با کشورهای #آمریکای_لاتین تکیه کرده است. حتی ارسال محمولههای #تجهیزات_پزشکی چین به منطقه از جمله تجهیزات حفاظت شخصی و سایر کمکهای پزشکی که پس از شیوع ویروس #کرونا به منطقه ارسال شد اغلب در سطح دوجانبه هماهنگ شده است».
🔶 در ادامه گزارش آمده است: «مشارکت در #سازمانهای_منطقهای آمریکای لاتین نیز بخش حیاتی تعامل چینیها با منطقه است. این منطقه بهطور ویژه از زمانی که روابط #چین با آمریکای لاتین از اواخر دهه ۱۹۹۰ تقویت شد، موردتوجه قرار گرفته است».
🔶 دلایل بیشماری برای تعامل روزافزون چین با سازمانهای منطقهای وجود دارد. برای چین، نهادهای #منطقهای مانند سازمان دولتهای آمریکایی (OAS) و کمیسیون #اقتصادی سازمان ملل متحد در آمریکای لاتین و حوزه #کارائیب (EClAC)، پنجرههای مفیدی به سوی سیاست و #دیپلماسی حوزه آمریکای لاتین و همچنین بسترهایی ارزشمند برای اولویتهای سیاسی چین در منطقه است.
🔶 چین از مشارکت در سازمانهای خاص، ازجمله بخش #سرمایهگذاری بانک توسعه میان-آمریکایی (IDB) به دنبال آن است که منافع اقتصادی و #وجهه_بینالمللی کسب کند. با اینحال، تا امروز نفوذ گسترده #آمریکا مانعی برای تلاشهای چین برای گسترش نفوذ خود در مؤسسات #چندملیتی منطقه شده است. با توجه به #نفوذ ایالاتمتحده، پکن در سال ۲۰۱۴ مجمع همکاریهای اقتصادی چین–آمریکای لاتین را بهمنظور #تعامل با منطقه با شرایط خاص خود تأسیس کرد.
🔶 این مجمع تاکنون به عنوان بستری جهت پیشبرد اهداف اصلی سیاسی چین از جمله موارد مرتبط با ابتکار «#یک_کمربند_یک_جاده» خدمت کرده است. با وجود برخی از چالشها، چین همچنان به همکاری با سازمانهای منطقهای آمریکای لاتین از طریق سرمایهگذاری در #بانکهای_چندجانبه منطقه یا حضور به عنوان ناظر در سایر نهادها ادامه داده است.
🔶 چین در پروژه #جهانی خود نگاه ویژهای به #خاورمیانه، #آفریقا و آمریکای لاتین دارد و آمریکای لاتین به عنوان حیات خلوت سنتی #آمریکا محسوب میشود. چین از نفوذ در این مناطق، به دنبال کسب منافع اقتصادی و #تجاری و در نهایت گسترش نفوذ سیاسی خود در چارچوب #رقابت_جهانی با آمریکا است. آنچه مددکار چین در پیگیری این پروژه است، #قدرت_اقتصادی بالای این کشور میباشد که به آن توان سرمایهگذاری هنگفت را میدهد. حضور در #سازمانهای_منطقهای و یا تشکیل نهادهای اقتصادی جدید، میتواند ابزار لازم برای چین جهت بسط نفوذ منطقهای را فراهم کند/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#آمریکای_لاتین
🔴 اهداف حضور چین در آمریکای لاتین
🗞 اندیشکده کارنگی
🔰 تارنمای اندیشکده #کارنگی در گزارشی در رابطه با حضور #چین در آمریکای لاتین، نفوذ در نهادهای منطقهای را کلید موفقیت چین در این منطقه میداند.
🔶 این گزارش در ابتدا مینویسد: «سالهاست که چین برای پیشبرد طیف وسیعی از اهداف خود در آمریکای لاتین مانند توافقنامههای #تجارت_آزاد، یادداشتهای تفاهم و سازوکارهای دیرینه همکاری نظیر کمیته عالی هماهنگی و همکاری چین و #برزیل، به تعامل دوجانبه با کشورهای #آمریکای_لاتین تکیه کرده است. حتی ارسال محمولههای #تجهیزات_پزشکی چین به منطقه از جمله تجهیزات حفاظت شخصی و سایر کمکهای پزشکی که پس از شیوع ویروس #کرونا به منطقه ارسال شد اغلب در سطح دوجانبه هماهنگ شده است».
🔶 در ادامه گزارش آمده است: «مشارکت در #سازمانهای_منطقهای آمریکای لاتین نیز بخش حیاتی تعامل چینیها با منطقه است. این منطقه بهطور ویژه از زمانی که روابط #چین با آمریکای لاتین از اواخر دهه ۱۹۹۰ تقویت شد، موردتوجه قرار گرفته است».
🔶 دلایل بیشماری برای تعامل روزافزون چین با سازمانهای منطقهای وجود دارد. برای چین، نهادهای #منطقهای مانند سازمان دولتهای آمریکایی (OAS) و کمیسیون #اقتصادی سازمان ملل متحد در آمریکای لاتین و حوزه #کارائیب (EClAC)، پنجرههای مفیدی به سوی سیاست و #دیپلماسی حوزه آمریکای لاتین و همچنین بسترهایی ارزشمند برای اولویتهای سیاسی چین در منطقه است.
🔶 چین از مشارکت در سازمانهای خاص، ازجمله بخش #سرمایهگذاری بانک توسعه میان-آمریکایی (IDB) به دنبال آن است که منافع اقتصادی و #وجهه_بینالمللی کسب کند. با اینحال، تا امروز نفوذ گسترده #آمریکا مانعی برای تلاشهای چین برای گسترش نفوذ خود در مؤسسات #چندملیتی منطقه شده است. با توجه به #نفوذ ایالاتمتحده، پکن در سال ۲۰۱۴ مجمع همکاریهای اقتصادی چین–آمریکای لاتین را بهمنظور #تعامل با منطقه با شرایط خاص خود تأسیس کرد.
🔶 این مجمع تاکنون به عنوان بستری جهت پیشبرد اهداف اصلی سیاسی چین از جمله موارد مرتبط با ابتکار «#یک_کمربند_یک_جاده» خدمت کرده است. با وجود برخی از چالشها، چین همچنان به همکاری با سازمانهای منطقهای آمریکای لاتین از طریق سرمایهگذاری در #بانکهای_چندجانبه منطقه یا حضور به عنوان ناظر در سایر نهادها ادامه داده است.
🔶 چین در پروژه #جهانی خود نگاه ویژهای به #خاورمیانه، #آفریقا و آمریکای لاتین دارد و آمریکای لاتین به عنوان حیات خلوت سنتی #آمریکا محسوب میشود. چین از نفوذ در این مناطق، به دنبال کسب منافع اقتصادی و #تجاری و در نهایت گسترش نفوذ سیاسی خود در چارچوب #رقابت_جهانی با آمریکا است. آنچه مددکار چین در پیگیری این پروژه است، #قدرت_اقتصادی بالای این کشور میباشد که به آن توان سرمایهگذاری هنگفت را میدهد. حضور در #سازمانهای_منطقهای و یا تشکیل نهادهای اقتصادی جدید، میتواند ابزار لازم برای چین جهت بسط نفوذ منطقهای را فراهم کند/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
Carnegie Endowment for International Peace
China’s Regional Engagement Goals in Latin America
The success of China’s regional outreach in Latin America will depend, as it has for a number of years, on Beijing’s relative influence in regional institutions and on the capacity and effectiveness of the institutions themselves.