#رصد
#آمریکای_لاتین
🔴 اهداف حضور چین در آمریکای لاتین
🗞 اندیشکده کارنگی
🔰 تارنمای اندیشکده #کارنگی در گزارشی در رابطه با حضور #چین در آمریکای لاتین، نفوذ در نهادهای منطقه‌ای را کلید موفقیت چین در این منطقه می‌داند.
🔶 این گزارش در ابتدا می‌نویسد: «سال‌هاست که چین برای پیشبرد طیف وسیعی از اهداف خود در آمریکای لاتین مانند توافق‌نامه‌های #تجارت_آزاد، یادداشت‌های تفاهم و سازوکارهای دیرینه همکاری نظیر کمیته عالی هماهنگی و همکاری چین و #برزیل، به تعامل دوجانبه با کشورهای #آمریکای_لاتین تکیه کرده است. حتی ارسال محموله‌های #تجهیزات_پزشکی چین به منطقه از جمله تجهیزات حفاظت شخصی و سایر کمک‌های پزشکی که پس از شیوع ویروس #کرونا به منطقه ارسال شد اغلب در سطح دوجانبه هماهنگ شده است».
🔶 در ادامه گزارش آمده است: «مشارکت در #سازمان‌های_منطقه‌ای آمریکای لاتین نیز بخش حیاتی تعامل چینی‌ها با منطقه است. این منطقه به‌طور ویژه از زمانی که روابط #چین با آمریکای لاتین از اواخر دهه ۱۹۹۰ تقویت شد، موردتوجه قرار گرفته است».
🔶 دلایل بی‌شماری برای تعامل روزافزون چین با سازمان‌های منطقه‌ای وجود دارد. برای چین، نهادهای #منطقه‌ای مانند سازمان دولت‌های آمریکایی (OAS) و کمیسیون #اقتصادی سازمان ملل متحد در آمریکای لاتین و حوزه #کارائیب (EClAC)، پنجره‌های مفیدی به سوی سیاست و #دیپلماسی حوزه آمریکای لاتین و همچنین بسترهایی ارزشمند برای اولویت‌های سیاسی چین در منطقه است.
🔶 چین از مشارکت در سازمان‌های خاص، ازجمله بخش #سرمایه‌گذاری بانک توسعه میان-آمریکایی (IDB) به دنبال آن است که منافع اقتصادی و #وجهه_بین‌المللی کسب کند. با این‌حال، تا امروز نفوذ گسترده #آمریکا مانعی برای تلاش‌های چین برای گسترش نفوذ خود در مؤسسات #چندملیتی منطقه شده است. با توجه به #نفوذ ایالات‌متحده، پکن در سال ۲۰۱۴ مجمع همکاری‌های اقتصادی چین–آمریکای لاتین را به‌منظور #تعامل با منطقه با شرایط خاص خود تأسیس کرد.
🔶 این مجمع تاکنون به عنوان بستری جهت پیشبرد اهداف اصلی سیاسی چین از جمله موارد مرتبط با ابتکار «#یک_کمربند_یک_جاده» خدمت کرده است. با وجود برخی از چالش‌ها، چین همچنان به همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای آمریکای لاتین از طریق سرمایه‌گذاری در #بانک‌های_چندجانبه منطقه یا حضور به عنوان ناظر در سایر نهادها ادامه داده است.
🔶 چین در پروژه #جهانی خود نگاه ویژه‌ای به #خاورمیانه، #آفریقا و آمریکای لاتین دارد و آمریکای لاتین به عنوان حیات خلوت سنتی #آمریکا محسوب می‌شود. چین از نفوذ در این مناطق، به دنبال کسب منافع اقتصادی و #تجاری و در نهایت گسترش نفوذ سیاسی خود در چارچوب #رقابت_جهانی با آمریکا است. آنچه مددکار چین در پیگیری این پروژه است، #قدرت_اقتصادی بالای این کشور می‌باشد که به آن توان سرمایه‌گذاری هنگفت را می‌دهد. حضور در #سازمان‌های_منطقه‌ای و یا تشکیل نهادهای اقتصادی جدید، می‌تواند ابزار لازم برای چین جهت بسط نفوذ منطقه‌ای را فراهم کند/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#آمریکای_لاتین
🔴 اهداف حضور چین در آمریکای لاتین
🗞 اندیشکده کارنگی
🔰 تارنمای اندیشکده #کارنگی در گزارشی در رابطه با حضور #چین در آمریکای لاتین، نفوذ در نهادهای منطقه‌ای را کلید موفقیت چین در این منطقه می‌داند.
🔶 این گزارش در ابتدا می‌نویسد: «سال‌هاست که چین برای پیشبرد طیف وسیعی از اهداف خود در آمریکای لاتین مانند توافق‌نامه‌های #تجارت_آزاد، یادداشت‌های تفاهم و سازوکارهای دیرینه همکاری نظیر کمیته عالی هماهنگی و همکاری چین و #برزیل، به تعامل دوجانبه با کشورهای #آمریکای_لاتین تکیه کرده است. حتی ارسال محموله‌های #تجهیزات_پزشکی چین به منطقه از جمله تجهیزات حفاظت شخصی و سایر کمک‌های پزشکی که پس از شیوع ویروس #کرونا به منطقه ارسال شد اغلب در سطح دوجانبه هماهنگ شده است».
🔶 در ادامه گزارش آمده است: «مشارکت در #سازمان‌های_منطقه‌ای آمریکای لاتین نیز بخش حیاتی تعامل چینی‌ها با منطقه است. این منطقه به‌طور ویژه از زمانی که روابط #چین با آمریکای لاتین از اواخر دهه ۱۹۹۰ تقویت شد، موردتوجه قرار گرفته است».
🔶 دلایل بی‌شماری برای تعامل روزافزون چین با سازمان‌های منطقه‌ای وجود دارد. برای چین، نهادهای #منطقه‌ای مانند سازمان دولت‌های آمریکایی (OAS) و کمیسیون #اقتصادی سازمان ملل متحد در آمریکای لاتین و حوزه #کارائیب (EClAC)، پنجره‌های مفیدی به سوی سیاست و #دیپلماسی حوزه آمریکای لاتین و همچنین بسترهایی ارزشمند برای اولویت‌های سیاسی چین در منطقه است.
🔶 چین از مشارکت در سازمان‌های خاص، ازجمله بخش #سرمایه‌گذاری بانک توسعه میان-آمریکایی (IDB) به دنبال آن است که منافع اقتصادی و #وجهه_بین‌المللی کسب کند. با این‌حال، تا امروز نفوذ گسترده #آمریکا مانعی برای تلاش‌های چین برای گسترش نفوذ خود در مؤسسات #چندملیتی منطقه شده است. با توجه به #نفوذ ایالات‌متحده، پکن در سال ۲۰۱۴ مجمع همکاری‌های اقتصادی چین–آمریکای لاتین را به‌منظور #تعامل با منطقه با شرایط خاص خود تأسیس کرد.
🔶 این مجمع تاکنون به عنوان بستری جهت پیشبرد اهداف اصلی سیاسی چین از جمله موارد مرتبط با ابتکار «#یک_کمربند_یک_جاده» خدمت کرده است. با وجود برخی از چالش‌ها، چین همچنان به همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای آمریکای لاتین از طریق سرمایه‌گذاری در #بانک‌های_چندجانبه منطقه یا حضور به عنوان ناظر در سایر نهادها ادامه داده است.
🔶 چین در پروژه #جهانی خود نگاه ویژه‌ای به #خاورمیانه، #آفریقا و آمریکای لاتین دارد و آمریکای لاتین به عنوان حیات خلوت سنتی #آمریکا محسوب می‌شود. چین از نفوذ در این مناطق، به دنبال کسب منافع اقتصادی و #تجاری و در نهایت گسترش نفوذ سیاسی خود در چارچوب #رقابت_جهانی با آمریکا است. آنچه مددکار چین در پیگیری این پروژه است، #قدرت_اقتصادی بالای این کشور می‌باشد که به آن توان سرمایه‌گذاری هنگفت را می‌دهد. حضور در #سازمان‌های_منطقه‌ای و یا تشکیل نهادهای اقتصادی جدید، می‌تواند ابزار لازم برای چین جهت بسط نفوذ منطقه‌ای را فراهم کند/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
Carnegie Endowment for International Peace
China’s Regional Engagement Goals in Latin America
The success of China’s regional outreach in Latin America will depend, as it has for a number of years, on Beijing’s relative influence in regional institutions and on the capacity and effectiveness of the institutions themselves.
#رصد
#همسایگان
🔴 چین و خلیج فارس پس از خروج آمریکا
🗞 اندیشکده کوئینسی
🔰 در یادداشتی اندیشکده #کوئینسی به این مسأله پرداخته که روابط چین و کشورهای حاشیه #خلیج_فارس پس از خروج نظامی آمریکا از منطقه چه سمت‌وسویی خواهد یافت. نویسنده معتقد است با توجه به روابط اقتصادی طولانی‌مدت آمریکا با #کشورهای_عربی خلیج فارس، خروج نظامی به معنای کاهش نفوذ سیاسی نیست.
🔶 در عین حال در این یادداشت مطرح شده که #آمریکا نباید نگران تکمیل خلأ نظامی‌اش توسط چین باشد. بلکه باید از نیازمندی چین به تثبیت و #توسعه روابط اقتصادی و سیاسی با متحدان آمریکا در خلیج فارس، برای تشویق گفتگو و اقدامات اعتمادساز میان واشنگتن و پکن استفاده کند.
🔶 مشارکت #چین در خلیج فارس عمدتاً به چهار هدف است: حفظ دسترسی به #منابع_انرژی؛ گسترش دسترسی به بازارهای منطقه برای #تجارت و #سرمایه_گذاری در زیرساخت‌ها، #تولید و مخابرات؛ توسعه پروژه‌های #زیربنایی برای ابتکار «کمربند و جاده» و نهایتاً افزایش #وجهه_بین‌المللی با نقش‌آفرینی سیاسی.
🔶 در این یادداشت اشاره شده که #ایران مهم‌ترین چالش منطقه‌ای آمریکا در ارتباط با تداوم #نفوذ چین در غرب آسیاست. اگر هدف آمریکا شکست ایران باشد، در مقابل #روابط_اقتصادی تهران و پکن با مشکل روبرو خواهد شد ولی اگر درصدد کاهش تنش با تهران و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه #خلیج_فارس برآید، حضور چین یک فرصت است.
🔶 در پایان پیشنهاد شده که ایالات متحده با شرکایش در خلیج فارس محدودیت‌هایی را برای حضور #نظامی چین و تأسیس پایگاه‌های هوایی و #دریایی چین در این محدوده تعیین کند. این عاملی است که #ثبات_سیاسی و منافع آمریکا در خلیج فارس را تأمین می‌کند.
🔶 نکته مهم که این مقاله راهکاری برای آن ارائه نداده این است که چین به کشورهای منطقه به مثابه بازاری برای فروش #تسلیحات و تقویت روابط نظامی نیز می‌نگرد. از سوی دیگر، کاهش اعتماد به حمایت آمریکا پس از خروج از #افغانستان نیز محرکی برای برخی متحدان ایالات متحده خواهد بود که به سوی روابط سیاسی و نظامی قوی‌تر با روسیه و چین حرکت کنند/تبیین.
🌐 اندیشکده #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#همسایگان
🔴 چین و خلیج فارس پس از خروج آمریکا
🗞 اندیشکده کوئینسی
🔰 در یادداشتی اندیشکده #کوئینسی به این مسأله پرداخته که روابط چین و کشورهای حاشیه #خلیج_فارس پس از خروج نظامی آمریکا از منطقه چه سمت‌وسویی خواهد یافت. نویسنده معتقد است با توجه به روابط اقتصادی طولانی‌مدت آمریکا با #کشورهای_عربی خلیج فارس، خروج نظامی به معنای کاهش نفوذ سیاسی نیست.
🔶 در عین حال در این یادداشت مطرح شده که #آمریکا نباید نگران تکمیل خلأ نظامی‌اش توسط چین باشد. بلکه باید از نیازمندی چین به تثبیت و #توسعه روابط اقتصادی و سیاسی با متحدان آمریکا در خلیج فارس، برای تشویق گفتگو و اقدامات اعتمادساز میان واشنگتن و پکن استفاده کند.
🔶 مشارکت #چین در خلیج فارس عمدتاً به چهار هدف است: حفظ دسترسی به #منابع_انرژی؛ گسترش دسترسی به بازارهای منطقه برای #تجارت و #سرمایه_گذاری در زیرساخت‌ها، #تولید و مخابرات؛ توسعه پروژه‌های #زیربنایی برای ابتکار «کمربند و جاده» و نهایتاً افزایش #وجهه_بین‌المللی با نقش‌آفرینی سیاسی.
🔶 در این یادداشت اشاره شده که #ایران مهم‌ترین چالش منطقه‌ای آمریکا در ارتباط با تداوم #نفوذ چین در غرب آسیاست. اگر هدف آمریکا شکست ایران باشد، در مقابل #روابط_اقتصادی تهران و پکن با مشکل روبرو خواهد شد ولی اگر درصدد کاهش تنش با تهران و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه #خلیج_فارس برآید، حضور چین یک فرصت است.
🔶 در پایان پیشنهاد شده که ایالات متحده با شرکایش در خلیج فارس محدودیت‌هایی را برای حضور #نظامی چین و تأسیس پایگاه‌های هوایی و #دریایی چین در این محدوده تعیین کند. این عاملی است که #ثبات_سیاسی و منافع آمریکا در خلیج فارس را تأمین می‌کند.
🔶 نکته مهم که این مقاله راهکاری برای آن ارائه نداده این است که چین به کشورهای منطقه به مثابه بازاری برای فروش #تسلیحات و تقویت روابط نظامی نیز می‌نگرد. از سوی دیگر، کاهش اعتماد به حمایت آمریکا پس از خروج از #افغانستان نیز محرکی برای برخی متحدان ایالات متحده خواهد بود که به سوی روابط سیاسی و نظامی قوی‌تر با روسیه و چین حرکت کنند/تبیین.
🌐 اندیشکده #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
Quincy Institute for Responsible Statecraft
China and the Persian Gulf in the Aftermath of a U.S. Withdrawal - Quincy Institute for Responsible Statecraft
Given longstanding U.S. economic ties to the Arab Gulf states, the withdrawal of the U.S. military would not mean the United States is departing from the region. Even if it did signify that, however, China would be unlikely to fill the vacuum. A U.S. decision…