‏@Dialogue1402

خانم فریبا نظری، دانش‌آموخته‌ی دکترای جامعه‌شناسی در مطلبی با عنوان «حجاب، نیازمند زور و جریمه و زندان نیست؛ نیازمند باور و اعتقاد شخصی است» چنین می‌نویسند:

«امروز بیش‌از هر زمان دیگر از دین‌باوران* معتقد به حجاب انتظار می‌رود که مخالفت و اعتراض خود را نسبت به مخدوش نمودن و تضییع آزادی ایرانیان با اعتقادات و باورهای مختلف و متکثر، اعلام کنند.

۱- چرا و چگونه پوشش، از یک حکم فقهی و الزام شرعی با برداشت و تفسیرهای متفاوت و مورد اختلاف به قانون و هنجار حکومتی تبدیل می‌شود؟

۲- چرا با عنوان قانون برای زیست آزادانه‌ی شهروندان ایرانی، تبعیض و بی‌عدالتی اعمال می‌شود؟

۳- چرا حاکمیت، آموزه‌ها و احکام فقهی مورد اختلاف دینی را که نیازمند اعتقاد و باور عمیق برای عمل بدان است با زور و تهدید و ارعاب و جریمه و زندان؛ بر جامعه تحمیل می‌کند؟

۴- چرا باورمندان به پوشش دینی را دچار احساس شرم و ستم و تبعیض و بی‌عدالتی می‌سازید؟

۵- چرا تجربه‌ی زیسته‌ی ایرانیان را با نفرت و کینه و ترس و ظلم، عجین می‌سازید؟

۶- چرا به تشخیص و قدرت و حق انتخاب ایرانیان برای سبک زندگی احترام گذاشته نمی‌شود؟

۷- چرا متوجه نیستیم که حجاب با زور و ارعاب و مجازات؛ نه برای عموم جامعه پذیرفته می‌شود و نه کنار گذاشته می‌شود؟

۸- چرا از زیست روادارانه و همراه با مهر و دوستی و صلح و آرامش و توسعه و رفاه در سایر کشورها، الگوبرداری نمی‌شود؟

۹- تشدید فضای دو‌قطبی و ترویج نفرت در گروه‌های مختلف جامعه، چه منافعی برای ایجاد کنندگان این شرایط دارد؟

توجه به این نکته بسیار مهم و ضروری است که حجاب نیازمند زور و جریمه و زندان نیست، نیازمند باور و اعتقاد شخصی است. همان‌گونه که با زور و اجبار حتی با رنگ و لعاب قانون نمی‌توان حجاب را از افرادی که بدان باور قلبی و فردی دارند، گرفت و حذف کرد.

اعمال زور برای نوع پوشش اختیاری ( داشتن یا نداشتن حجاب ) با کرامت انسانی او از حیث داشتن #خرد، #اختیار و #آزادی؛ منافات دارد.

این از ویژگی‌های زندگی انسان متمدن است».

- مطلب بالا از کانال تلگرامی «جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی» اخذ شده است.

یک گفتگوی تصویری با عنوان «از کشف حجاب تا اعتراض به حجاب اجباری» را در وبسایت «گفت‌وشنود» بیابید و ببینید:
https://dialog.tavaana.org/homa-sarshahr/

#گفتگو_توانا #حجاب_اجباری

@Dialogue1402

جمهوری اسلامی؛ سرکوب در داخل و بن‌بست در منطقه

حاتم قادری، استاد علوم سیاسی، در گفتگویی صریح با فردی به نام قیس قریشی - که از سیاست خارجی جمهوری اسلامی دفاع می‌کرد - از سیاست‌ خارجی جمهوری اسلامی در قبال اسرائیل انتقاد کرد و آن را در ابعاد مختلف مورد سنجش قرار داد.

ایشان با اشاره به سرکوب مردم در داخل کشور، بیان کرد که سیاست خارجی و داخلی را نمی‌توان از هم جدا کرد و این یک واقعیت است که جمهوری اسلامی خود را در بن‌بست خودخواسته‌ای در منطقه گرفتار کرده است.

قادری تاکید داشت که جمهوری اسلامی به جای اولویت دادن به رفاه و حقوق مردم ایران، درگیر تنش‌های منطقه‌ای و خارجی شده و این سیاست‌ها نه تنها مردم ایران را از حق زندگی بهتر محروم کرده، بلکه موجب انزوای بیشتر کشور شده است.

از این مناظره که در کانال یوتیوبی آزاد انجام شده است، چند دقیقه از صحبت‌های جناب قادری را سوا کردیم.

اصل گفتگو را می‌توانید در کانال یوتیوب «آزاد» ببینید. لینک گفتگو این است:
https://www.youtube.com/watch?v=GtGepEQbGv4

چنین انتقاداتی از جانب شخصیت‌های آگاه و اندیشمند، بیانگر لزوم بازنگری و تغییر در آن دسته از رویکردهای سیاسی و اجتماعی است که به جای خدمت به مردم، در راستای اهداف خاص ایدئولوژیک حرکت می‌کنند.

توجه به خواسته‌های مدنی و حقوق انسانی، وظیفه هر حکومتی است. نباید اجازه داد که منافع شخصی و ایدئولوژیک، مردم را به حاشیه ببرند و از مسیر پیشرفت و توسعه دور کنند. صدای منتقدان باید شنیده شود و حق مردم برای زندگی در یک جامعه آزاد و عادلانه باید اولویت اصلی باشد.

#گفتگو_توانا #حقوق_بشر #آزادی_بیان #سیاست_خارجی #ایران #جمهوری_اسلامی #عدالت_اجتماعی #دموکراسی

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

پرسش از شما

آیا آزادی بیان حد و مرز دارد؟

بحث پیرامون این‌که آیا باید برای آزادی بیان محدودیتی قائل شد یا نه، همیشه میان اندیشمندان مطرح بوده است.

به عنوان نمونه سلمان رشدی موضعی شفاف و بی‌پرده در این زمینه دارد. او در مقاله‌ای این جمله کلیدی را بیان می‌کند:

«بدون آزادی برای رنجاندن یا به خشم آوردن دیگران، آزادی معنای خود را از دست می‌دهد.»

رشدی باور دارد که آزادی بیان تنها وقتی واقعی است که بتوان حتی آنچه رایج، مقدس یا مقبول عام است را به چالش کشید و از انتقاد یا حتی تمسخر مصون نماند. او بر این نکته تأکید می‌کند که اگر تلاش کنیم تخیل و زبان را در بند بکشیم، هنر خواهد مرد و با مرگ هنر، بخشی از هویت انسانی نیز از بین می‌رود.

اما شما چه می‌اندیشید؟ به نظر شما آزادی بیان حد و مرز دارد؟

ویدئوی در همین ارتباط را در وبسایت «گفت‌وشنود» ببینید:
‏https://dialog.tavaana.org/freedom-of-expression/

#گفتگو_توانا #آزادی_بیان #سلمان_رشدی ‌

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

اطلاعاتی درباره مجازات اعدام؛ اقدامی علیه انسان

پس از پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل متحد، حقوق بشر به یک موضوع مهم جهانی تبدیل شد و بسیاری از کشورها شروع به لغو مجازات اعدام کردند.

بریتانیا در سال ۱۹۶۵ مجازات اعدام را برای جرایم قتل لغو کرد و در سال ۱۹۹۸ آن را به طور کامل حذف کرد. در سال ۱۹۸۱، فرانسه نیز مجازات اعدام را لغو کرد.

ونزوئلا در سال ۱۸۶۳ اولین کشور در آمریکای لاتین بود که مجازات اعدام را لغو کرد.

پروتکل دوم اختیاری به میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) که در سال ۱۹۸۹ تصویب شد، کشورها را تشویق به لغو مجازات اعدام می‌کند.

آفریقای جنوبی پس از پایان آپارتاید در سال ۱۹۹۵ مجازات اعدام را لغو کرد.

کشورهای آسیایی مانند فیلیپین در سال ۲۰۰۶ مجازات اعدام را لغو کردند، هرچند برخی دیگر از کشورهای آسیایی همچنان از این مجازات استفاده می‌کنند.

بیش از دو سوم کشورهای جهان یا مجازات اعدام را لغو کرده‌اند یا به ندرت از آن استفاده می‌کنند. بیش از ۱۴۰ کشور در قوانین خود مجازات اعدام را برای تمامی جرایم یا برای جرایم عادی لغو کرده‌اند.

برخی کشورها مجازات اعدام را فقط برای جرایم خاص مانند تروریسم یا خیانت اجرا می‌کنند.

مجازات اعدام در جمهوری اسلامی یکی از بحث‌برانگیزترین و مناقشه‌برانگیزترین جنبه‌های نظام قضایی است.

جمهوری اسلامی، به‌ویژه در مورد جرایمی مانند قتل عمد، جرایم مواد مخدر، و جرایم سیاسی و امنیتی، به‌طور گسترده از اعدام استفاده می‌کند.

یکی از انتقادات اصلی به مجازات اعدام در ایران، نقض حقوق بشر و نبود شفافیت در روند قضایی است. بسیاری از احکام اعدام به‌ویژه در پرونده‌های امنیتی و سیاسی، در دادگاه‌های انقلاب صادر می‌شوند که به داشتن روندهای ناعادلانه و فقدان دسترسی متهمان به وکلای مستقل معروف هستند. علاوه بر این، گزارش‌ها از شکنجه و اعترافات اجباری برای اخذ مدارک جرم، اعتبار بسیاری از این احکام را زیر سؤال برده است.

اجرای اعدام به‌عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان سیاسی و ایجاد ترس در جامعه نیز مورد انتقاد قرار دارد؛ در جمهوری اسلامی، اعدام اقدامی علیه انسان است.

در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/execution-against-human/

#گفتگو_توانا #مجازات_اعدام #حقوق_بشر #جمهوری_اسلامی #عدالت_قضایی #حقوق_زندانیان #لغو_اعدام #آزادی_بیان #قوانین_کیفری

@dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:

@Dialogue1402

درباره پیامبران زن در تورات

در عهد عتیق (تورات) چندین زن به عنوان پیامبر شناخته شده‌اند. این زنان نقش‌های مهمی در روایت‌های دینی و تاریخی ایفاء کرده‌اند.

۱- مریم (میریام):

خواهر موسی و هارون، به عنوان یکی از پیامبران زن مهم در عهد عتیق شناخته می‌شود. او نقش کلیدی در رهبری قوم اسرائیل در زمان خروج از مصر داشت. در کتاب خروج، مریم به عنوان پیامبر و رهبر زن اسرائیلی معرفی شده است که پس از عبور از دریای سرخ به رقص و سرودخوانی می‌پردازد. سرودی که هنوز به عنوان سرودی مذهبی خوانده می‌شود.

لینک مطلب در وبسایت «گفت‌وشنود».
https://dialog.tavaana.org/female-prophets-torah/
برای برقراری سکولاریسم، داشتن اطلاعات دینی ضروری است، زیرا سکولاریسم به‌معنای جدایی دین از سیاست و جلوگیری از نفوذ باورهای دینی در امور دولتی و قانونی است.

برای دستیابی به این هدف، لازم است شناخت دقیقی از آموزه‌ها، متون دینی و تأثیرات آن بر ساختارهای سیاسی و اجتماعی داشته باشیم تا بتوانیم به‌طور مؤثر با ایدئولوژی‌های دینی برخورد کنیم.

صفحه «گفت‌وشنود» نیز در همین راستا عمل می‌کند و تلاش دارد تا با بررسی و نقد آموزه‌های دینی و تأثیرات آن‌ها، به ارتقای آگاهی عمومی و ترویج اندیشه‌های سکولار کمک کند.

این رویکرد نه‌تنها برای تحلیل علمی و منطقی مسائل دینی اهمیت دارد، بلکه برای تقویت تفکر انتقادی و دفاع از حقوق و آزادی‌های فردی در برابر نفوذ ایدئولوژی‌های دینی نیز لازم است.

به عنوان نمونه در این مطلب کوتاه درباره‌ی پیامبران زن در تورات نوشته‌ایم که می‌توانید به آنجا بروید و مطلب را بخوانید.

لینک در پست در اینستاگرام قابل کلیک نیست. لطفاً آن را کپی کرده و در مرورگر خود وارد کنید.

#گفتگو_توانا #سکولاریسم #آزادی_اندیشه #نقد_دین #حقوق_بشر #تفکر_انتقادی

@Dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

برخی از ناظران بر این باور هستند که روشنفکری دینی در ایران با تلاش برای تفسیر نوین آموزه‌های دینی و نقد سنت‌های کهنه، به ایجاد تحول در جامعه کمک کرده است.

به باور آنان این جریان توانسته نقش مهمی در ترویج تفکر انتقادی و گشودن فضای گفت‌وگو درباره مسائل دینی و اجتماعی ایفا کند.

روشنفکران دینی با ارائه خوانش‌های جدید و سازگار با حقوق بشر، تلاش کرده‌اند تا میان دین و دنیای مدرن پلی بسازند و بدین ترتیب به تقویت آزادی‌های فردی و ترویج گفتمان‌های دموکراتیک یاری رسانند.

نظر شما چیست؟ به نظر شما، روشنفکری دینی چه تأثیراتی در تغییر فضای فکری ایران داشته است؟

نظرات خود را با ما در میان بگذارید!

#گفتگو_توانا #روشنفکری_دینی #ایران #تفکر_انتقادی #تحول_اجتماعی #آزادی_بیان

@dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402

محسن کدیور در کتاب «مجازات ارتداد و آزادی مذهب» با استدلال دینی و با زبان دینداران حکم مرگ برای افراد «مرتد» را زیر سوال می‌برد و از آزادی مرتدها یا همان خارج‌شدگان از دین دفاع می‌کند.

کدیور در معرفی کتاب خود می نویسد: «این کتاب عهده‌دار دو امر ایجابی و سلبی است...به لحاظ سلبی موارد مشخص زیر مدّ‌نظر است: اول؛ نفی مهدورالدم بودن مرتد و سابّ‌النبی، دوم؛ نفی هرگونه مجازات دنیوی ارتداد به قول مطلق. سوم؛ نفی مجازات اعدام و دیگر مجازات‌های سنگین از سابّ‌النبی. سبّ و اهانت به باورهای دینی به عنوان گفتار نفرت‌زا از طریق محکمه‌ی صالح قابل پیگیری است».

صورت کامل این مطلب را در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/mohsen-kadivar/

#گفتگو_توانا #روشنفکری_دینی #ایران #تفکر_انتقادی #محسن_کدیور #آزادی_بیان

@dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:
@Dialogue1402

تبعیض علیه ورزشکاران زن در ایران؛ اجبار به پوشش و محدودیت‌های ناعادلانه

این تصویری از فوتبالیست‌های زن فلسطینی و سوریه‌ای است که آزادانه بدون حجاب فوتبال بازی می‌کنند و در میدان‌های ورزشی حاضر می‌شوند؛

اما جمهوری اسلامی ایران همچنان زنان و دختران ایرانی را در زمین‌های فوتبال نیز به پوشش اجباری وادار می‌کند و آن‌ها را در استرس و اضطراب و ناراحتی نگاه می‌دارد.

همین چند روز پیش بود که در شادی پس از گل زهرا قنبری، فوتبالیست تیم فوتبال زنان خاتون بم، حجاب اجباری این فوتبالیست از سرش افتاد، باشگاه خاتون بم در اقدامی احتمالا تحمیلی از سوی بالادستی‌ها مجبور شد بابت «جریحه‌دار» شدن افکار عمومی عذرخواهی کند!

این اقدامات نشان‌دهنده‌ی تبعیض آشکار در سیاست‌های جمهوری اسلامی و نادیده گرفتن حق انتخاب و آزادی زنان ایرانی است.

#گفتگو_توانا #آزادی_انتخاب #نه_به_حجاب_اجباری #حقوق_زنان

@Dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:
@dialogue1402

چرا اسلامگرایان با برابری حقوقی میان زن و مرد مخالف هستند؟

اسلامگرایان با تفسیری که از دین ارائه می‌دهند، بر تفاوت‌های جنسیتی تأکید می‌کنند و نقش‌های محدود و از پیش تعیین‌شده‌ای را برای زنان قائل هستند. آن‌ها معتقدند که زنان باید در حوزه‌های خاصی مانند خانواده و خانه‌داری متمرکز شوند و در نتیجه، از بسیاری از حقوق اجتماعی، سیاسی و فردی محروم می‌شوند.

این نگاه به زن، حقوق و آزادی‌های برابر را به چالش می‌کشد و برابری میان زن و مرد را به عنوان تهدیدی برای نظام سنتی و مردسالارانه تلقی می‌کند.

تلاش برای حفظ قدرت و کنترل بر بدن و زندگی زنان، یکی از دلایل اصلی مخالفت اسلامگرایان با برابری حقوقی است. در این ایدئولوژی، زنان تحت سلطه مردان قرار می‌گیرند و آزادی‌های آن‌ها به شکلی سیستماتیک محدود می‌شود.

به نظر شما، چگونه می‌توان با این نوع نگرش‌های تبعیض‌آمیز مقابله کرد و راه‌حل‌های موثر برای دستیابی به برابری حقوقی چیست؟

این برنامه را در همین راستا در وبسایت گفت‌وشنود از دست ندهید:
https://dialog.tavaana.org/say-listen-47/

#گفتگو_توانا #برابری_جنسیتی #حقوق_زنان #آزادی_انتخاب

@dialogue1402

صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:

@Dialogue1402

ناتوانی حداد عادل در درک لازم از مفهوم سکولاریسم

این سخن حداد عادل برای سال پیش است اما دقیقا جمهوری اسلامی در طی سال‌های حکمرانی خود همیشه چنین نگاهی به سکولاریسم را ترویج کرده است و به غلط و البته عامدانه آن را معادل برهنگی و بی‌اخلاقی جا زده است.

سکولاریسم به معنای جدا کردن امور حکومتی از باورهای مذهبی است، به این دلیل که جامعه‌ای با عقاید و باورهای متنوع نیازمند حکومتی است که فارغ از هرگونه جهت‌گیری مذهبی، به عدالت و حقوق همه افراد احترام بگذارد.

اما متأسفانه، افرادی مثل حدادعادل که نگاهی سطحی و ایدئولوژیک به مسائل دارند، سکولاریسم را به شکلی سطحی معادل برهنگی و انحطاط فرهنگی جلوه می‌دهند. این برداشت نه تنها اشتباه است، بلکه نشان‌دهنده عدم درک عمیق از مفاهیم بنیادین آزادی و حقوق بشر است.

سکولاریسم نه تنها ضامن آزادی بیان و حقوق برابر برای همه است، بلکه امکان ایجاد مدارا و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز میان افرادی با عقاید متفاوت را فراهم می‌کند. درک نادرست افرادی مثل حدادعادل از این موضوع، بیانگر نگاه بسته و خودمحوری است که به جای تشویق به گفتگو و مدارا، باعث تشدید اختلافات و تعصبات می‌شود.

وقتی افرادی مثل حدادعادل سکولاریسم را به اشتباه با برهنگی یا سقوط اخلاقی برابر می‌دانند، در واقع از پذیرش تنوع و تفاوت‌های اجتماعی ناتوان هستند. این نوع نگاه، تنها ناشی از یک نفهمی عمیق و دیدگاه‌های قدیمی و پوسیده است که نمی‌تواند پویایی و ضرورت تغییرات مدنی را درک کند.

جامعه‌ای که به مدارا و احترام به حقوق فردی متعهد است، جامعه‌ای سکولار است. ملت ایران خود ملتی سکولار هستند.

درباره سکولاریسم در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید و ببینید:
https://dialog.tavaana.org/why-secularism/

#گفتگو_توانا #سکولاریسم #مدارا #آزادی #حدادعادل #برابری #آزادی_بیان

@Dialogue1402