سران فرقه ضاله نیز برای خودشان دم و دستگاه شیطانی دارند، لشکریان شیطانی دارند، عرش شیطانی دارند، وحی شیطانی دارند، کشف و شهود شیطانی دارند، خواب و رویای شیطانی دارند.

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ  ﴿شعراء ۲۲۱﴾‏
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل‌ مى‌شوند؟!
تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفّاكٍ أَثِيمٍ ﴿شعراء ۲۲۲﴾‏
آن‌ها بر هر دروغگوى گنهكار نازل ‌مى‌گردند.


#غلات
●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى‏ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ تَنَزَّلُ عَلى‏ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ‏ قَالَ هُمْ سَبْعَةٌ الْمُغِيرَةُ وَ بُنَانٌ وَ صَائِدٌ وَ حَمْزَةُ بْنُ عُمَارَةَ الْبَرْبَرِيُّ وَ الْحَارِثُ الشَّامِيُّ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ وَ أَبُو الْخَطَّابِ.

●امام صادق صلوات الله علیه درباره کلام خداوند عز و جل:
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل‌ مى‌شوند؟! * آن‌ها بر هر دروغگوى گنهكار نازل ‌مى‌گردند. (شعراء ۲۲۱ و ۲۲۲)
فرمود: آنان هفت نفرند: مغیرة بن سعید، و بنان (بیان)، و صائد، و حمزة بن عمارة البربری، و حارث الشامی، و عبد الله بن الحارث و ابوالخطاب.

الخصال جلد 2 صفحه 402 تنزلت الشياطين على سبعة من الغلاة

#جزء19

اثرات منفی نگاه های بیجا

●وَ قَدْ رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله: إِيَّاكُمْ وَ فُضُولَ النَّظَرِ فَإِنَّهُ يَبْذُرُ الْهَوَى وَ يُوَلِّدُ الْغَفْلَةَ

●از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده: از نظرهاى زيادى بپرهیزید زیرا که آن بذر هوى و هوس را مى‌كارد و غفلت‌ را به بار می آورد.

عدة الداعي (ابن فهد حلی) صفحه 313

برتری اهل بیت علیهم السلام بر انبیاء (19)

حضرت سلیمان نبی علی نبینا و آله و علیه السلام با تمام مقامات و تصرفاتش محتاج هدهد بود.

●عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (صلوات الله علیه) قَالَ‌ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَخْبِرْنِي عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) وَرِثَ مِنَ النَّبِيِّينَ كُلِّهِمْ قَالَ لِي نَعَمْ قُلْتُ مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى أَنِ انْتَهَتْ إِلَى نَفْسِهِ قَالَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا وَ كَانَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) أَعْلَمَ مِنْهُ قَالَ قُلْتُ إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ كَانَ يُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ قَالَ صَدَقْتَ قُلْتُ وَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ كَانَ يَفْهَمُ مَنْطِقَ الطَّيْرِ هَلْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقْدِرُ عَلَى هَذِهِ الْمَنَازِلِ قَالَ فَقَالَ إِنَّ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ قَالَ لِلْهُدْهُدِ حِينَ فَقَدَهُ وَ شَكَّ فِي أَمْرِهِ فَقَالَ‌ ما لِيَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كانَ مِنَ الْغائِبِينَ‌ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ فَقَالَ‌ لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذاباً شَدِيداً أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطانٍ مُبِينٍ‌ وَ إِنَّمَا غَضِبَ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ كَانَ يَدُلُّهُ عَلَى الْمَاءِ فَهَذَا وَ هُوَ طَيْرٌ فَقَدْ أُعْطِيَ مَا لَمْ يُعْطَ سُلَيْمَانُ وَ قَدْ كَانَتِ الرِّيحُ وَ النَّمْلُ وَ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ الشَّيَاطِينُ الْمَرَدَةُ لَهُ طَائِعِينَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ يَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ فَكَانَ الطَّيْرُ يَعْرِفُهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ فِي كِتَابِهِ‌ وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتى‌ بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً وَ قَدْ وَرِثْنَا هَذَا الْقُرْآنَ فَفِيهِ مَا يُقَطَّعُ بِهِ الْجِبَالُ وَ يُقَطَّعُ الْمَدَائِنُ بِهِ وَ يُحْيَا بِهِ الْمَوْتَى وَ نَحْنُ نَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ وَ إِنَّ فِي كِتَابِ اللَّهِ لَآيَاتٍ مَا يُرَادُ بِهَا أَمْرٌ إِلَى أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ‌ بِهِ مَعَ مَا فِيهِ إِذْنُ اللَّهِ فَمَا كَتَبَهُ لِلْمَاضِينَ جَعَلَهُ اللَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ‌ ما مِنْ غائِبَةٍ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ‌ ثُمَّ قَالَ‌ ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَنَحْنُ الَّذِينَ اصْطَفَانَا اللَّهُ فَوَرَّثَنَا هَذَا الَّذِي فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ

●ابو ابراهیم گفته است: به امام کاظم (علیه السّلام) گفتم: فدایت شوم به من خبر بده آیا پیامبر (صلی الله علیه و آله) وارث همۀ پیامبران است؟ به من فرمود: بله. گفتم: از روزگار آدم تا خودش؟ فرمود: خداوند پیامبری مبعوث نکرد جز این که محمّد (صلی الله علیه و آله) عالم تر از او بود. راوی گوید، گفتم: همانا عیسی بن مریم به اذن خداوند مردگان را زنده می کرد. حضرت فرمود: راست گفتی و سلیمان بن داود زبان پرندگان را می فهمید و رسول خدا به این شیوه ها توانا بود. راوی گوید، آنگاه حضرت فرمود: سلیمان بن داود هنگامی که هدهد را نیافت و درباره اش تردید کرد، گفت: (مرا چه شده است که هدهد را نمی بینیم؟ آیا غایب است؟) [نمل ٢٠] وقتی او را نیافت بر او به شدت خشمگین شد و فرمود: (قطعا او را کیفر شدیدی خواهم کرد یا او را ذبح می کنم مگر دلیل روشنی برایم بیاورد.) [نمل ٢١]
او خشمگین شد؛ زیرا هدهد او را به آب راهنمایی می کرد. بنابراین به آن پرنده چیزی داده شده بود که به سلیمان داده نشده بود. در حالی که باد و مورچه و جن و انس و شیاطین [و]سرکشان فرمانبرش بودند، به آب در سینۀ زمین علم نداشت و پرنده آن را می دانست. و همانا خداوند تبارک و تعالی در کتابش می فرماید: (و اگر قرآنی بود که کوه ها را به حرکت درآورد یا زمین را شکاف دهد یا مردگان را به سخن درآورد. نه چنین است، بلکه همه امور بستگی به خدا دارد) [رعد ٣١] و ما این قرآن را که با آن کوه ها به حرکت در می آید و سرزمین ها قطعه قطعه می شود و با مردگان سخن گفته می شود، به ارث بردیم. و ما به آب در سینۀ زمین عالم هستیم. همانا در کتاب خداوند، آیاتی است که با آن چیزی خواسته نمی شود جز این که خداوند به آن اجازه می دهد. علاوه بر آنچه خداوند از چیزی که پیشینیان نوشته اند اجازه داده است که خداوند آن را در قرآن برای ما نهاده است. خداوند می فرماید: (و هیچ پنهانی در آسمانها و زمین نیست جز این که در کتاب روشنگری است.) [نمل ۷۵] سپس فرمود: (کتاب را به کسانی میراث دادیم که از بندگان برگزیدۀ ما بودند.) [فاطر ٣٢] و ماییم کسانی که خداوند آنان را برگزیده و این را که در آن بیان هرچیزی در آن است، به ما میراث داده.

بصائر الدرجات صفحه 47

#جزء13 #جزء19 #جزء20 #جزء22

خوشا به حال مداح و سخنران و حتی مستمعِ جلساتِ ثقلینی، که تنور مجلس را داغ می کنند.

وَ اعْمُرْ بِي مَجَالِسَ الصَّالِحِينَ

(خدایا) گروه شایستگان را به وجود من آباد کن.

صحیفه سجادیه دعای 41 وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی طَلَبِ السِّتْرِ وَ الْوِقَایَةِ

یکی از مصادیق عمران و آبادانی یک مکان، حضور اشخاص در آنجاست.
فلذا حضور شرکت کنندگان خودش مصداق این عبارت است.

چه باک از مخلوق ، فقط خالق مهم است
رضایت خالق مهم است حرف مردم به درک

جادوگران از فرعون نترسیدند، از خدایِ فرعون ترسیدند

قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿شعراء ۴۹﴾‏
[فرعون] گفت: «آيا پيش از اينكه به شما اجازه‌ دهم به او ايمان ‌آورديد؟! به يقين او بزرگ و استاد شماست كه به شما سحر آموخته [و اين يك توطئه است]؛ امّا به‌زودى خواهيد دانست! دست‌ها و پاهاى شما را بعكس يكديگر [دست راست با پاى چپ يا به عكس] قطع مى‌كنم، و همه‌ی شما را به دار مى‌آويزم»!

قالُوا لا ضَيْرَ إِنّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ﴿شعراء ۵۰﴾‏
گفتند: «مهمّ نيست، [هر كارى از دستت ساخته‌ است بكن]؛ ما به‌سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

#جزء19

عذاب عمومی جزای رضایت به گناه

●قال امیرالمومنین صلوات الله علیه: وَ إِنَّما عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَى‌

●امیرالمومنین صلوات الله علیه: ناقه ثمود را فقط یک نفر کشت ولی خداوند همه را مشمول عذاب ساخت، زیرا همه آن‌ها به این امر رضایت دادند.

نهج‌ البلاغه خطبه 201

✅ #رجعت_در_آیات_و_روایات

▪️حَدَّثَنِی أَبِی قَالَ حَدَّثَنِی ابْنُ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی قَوْلِهِ وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً قَالَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ قُتِلَ إِلَّا یَرْجِعُ حَتَّی یَمُوتَ وَ لَا یَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الْکُفْرَ مَحْضاً قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ رَجُلٌ لِعَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ یَا أَبَا الْیَقْظَانِ آیَةٌ فِی کِتَابِ اللَّهِ قَدْ أَفْسَدَتْ قَلْبِی وَ شَکَّکَتْنِی قَالَ عَمَّارٌ وَ أَیَّةُ آیَةٍ هِیَ قَالَ قَوْلُ اللَّهِ وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ [النمل. ۸۲] الْآیَةَ فَأَیَّةُ دَابَّةٍ هَذِهِ قَالَ عَمَّارٌ وَ اللَّهِ مَا أَجْلِسُ وَ لَا آکُلُ وَ لَا أَشْرَبُ حَتَّی أُرِیَکَهَا فَجَاءَ عَمَّارٌ مَعَ الرَّجُلِ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ هُوَ یَأْکُلُ تَمْراً وَ زُبْداً فَقَالَ یَا أَبَا الْیَقْظَانِ هَلُمَّ فَجَلَسَ عَمَّارٌ وَ أَقْبَلَ یَأْکُلُ مَعَهُ فَتَعَجَّبَ الرَّجُلُ مِنْهُ فَلَمَّا قَامَ عَمَّارٌ قَالَ الرَّجُلُ سُبْحَانَ اللَّهِ یَا أَبَا الْیَقْظَانِ حَلَفْتَ أَنَّکَ لَا تَأْکُلُ وَ لَا تَشْرَبُ وَ لَا تَجْلِسُ حَتَّی تُرِیَنِیهَا قَالَ عَمَّارٌ قَدْ أَرَیْتُکَهَا إِنْ کُنْتَ تَعْقِلُ.
▪️علی بن ابراهیم می‌گوید: امام صادق علیه السّلام در تفسیر آیه «وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً»
یعنی:و آن روز که از هر امتی، گروهی از کسانی را محشور می‌گردانیم(نمل ٨٣)
فرمود: همه مؤمنانی که کشته شده اند، به دنیا بر می‌گردند تا به مرگ طبیعی بمیرند و فقط مؤمنانی که #ایمان_کامل دارند و کافرانی که در #کفر_محض می‌باشند به دنیا #رجعت می‌کنند.
امام صادق علیه السّلام فرمود: مردی به عمار یاسر گفت: ای ابا الیقظان! آیه ای در قرآن است که دلم را فاسد کرده و مرا به تردید واداشته است! عمار گفت: کدام آیه؟ گفت: در آیه: «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ»، {و چون قول [#عذاب] بر ایشان واجب گردد، #جنبنده_ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن گوید که: مردم به نشانه‌های ما یقین نداشتند.} این کدام #جنبنده است ؟! عمار گفت: به خدا قسم نمی نشینم و نمی خورم و نمی آشامم تا او را به تو نشان دهم! پس عمار همراه آن مرد به محضر امیرالمؤمنین علیه السّلام شرفیاب شد، در حالی که حضرت مشغول تناول خرما و کره بود! پس فرمود: ای اباالیقظان! جلو بیا! پس عمار نشست و همراه حضرت شروع به خوردن کرد. مرد از کار عمار تعجب نمود! وقتی عمار برخاست، مرد به او گفت: سبحان الله! ای اباالیقظان! تو سوگند یاد کردی که نخوری و نیاشامی و ننشینی تا او را به من نشان دهی! عمار گفت: اگر تعقل می‌کردی من او را به تو نشان دادم.

📚 بحارالأنوار , جلد 53 , صفحه 53

➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️کانال جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ
➡️ @eteghdate

#جزء20

مراد از دابة که با مردم تکلم می کند کیست؟

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ‌ انْتَهَى رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) وَ هُوَ نَائِمٌ فِي الْمَسْجِدِ قَدْ جَمَعَ رَمْلًا- وَ وَضَعَ رَأْسَهُ عَلَيْهِ فَحَرَّكَهُ بِرِجْلِهِ- ثُمَّ قَالَ لَهُ: قُمْ يَا دَابَّةَ اللَّهِ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ يُسَمِّي بَعْضُنَا بَعْضاً بِهَذَا الِاسْمِ فَقَالَ: لَا وَ اللَّهِ مَا هُوَ إِلَّا لَهُ خَاصَّةً- وَ هُوَ الدَّابَّةُ الَّتِي ذَكَرَ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ- أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ- أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا لا يُوقِنُونَ‌» ثُمَّ قَالَ يَا عَلِيُّ إِذَا كَانَ آخِرُ الزَّمَانِ أَخْرَجَكَ اللَّهُ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ- وَ مَعَكَ مِيسَمٌ تَسِمُ بِهِ أَعْدَاءَكَ

●امام صادق صلوات الله علیه: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله به امیر مؤمنان علیه السّلام رسید که در مسجد خوابیده بود و مقداری رمل و خاک جمع کرده و به عنوان بالش زیر سر گذاشته بود. رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله او را با پای خود تکان داد و سپس فرمود: برخیز ای جنبنده خدا! پس مردی از اصحاب گفت: ای رسول خدا! آیا ما نیز می‌توانیم یکدیگر را به این نام بخوانیم؟
فرمود: نه، به خدا قسم این نام مخصوص اوست! و او همان جنبنده ای است که خدا در کتابش فرمود: «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ»، {و چون قول [عذاب] بر ایشان واجب گردد، جنبنده ای را از زمین برای آنان بیرون می آوریم که با ایشان سخن گوید که: مردم [چنان که باید] به نشانه های ما یقین نداشتند. } [نمل ۸۲]
سپس فرمود: یا علی! وقتی آخرالزمان شود، خدا تو را در نیکوترین صورت می آورد، در حالی که همراهت میسم (وسیله داغ نهادن و نشانه گذاری کردن) است که دشمنانت را با آن داغ می‌نهی.

تفسیر قمی جلد 2 صفحه 130

#جزء20

فرعون تفرقه ایجاد کرد
فرعون امت ابوبکر و عمر و عثمان هستند

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ يَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ إِنَّهُ كانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ﴿قصص ۴﴾‏
فرعون در زمين برترى جويى كرد، و اهل آن را به گروه‌هاى مختلفى تقسيم نمود؛ گروهى از آن‌ها را به ضعف و ناتوانى مى‌كشاند، پسرانشان را سر مى‌بريد و زنانشان را [براى كنيزى و خدمت] زنده نگه مى‌داشت؛ او به يقين از تبهكاران بود.

#جزء20

فرعون و هامان امت، ابوبکر و عمر هستند.

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ ﴿٥﴾ وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ ﴿قصص ٦﴾
و ما می خواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی گرفته شده بودند، نعمت های باارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان گردانیم. (۵) و برای آنان در آن سرزمین، زمینه قدرت و حکومت آماده کنیم، و به فرعون و هامان و سپاهشان که از ایشان اند چیزی را که از آن هراسناک و در حذر بودند نشان دهیم. (6)

●قالَ الامام الصَّادِق صلوات الله علیه: يا مفضّل! لو تدبّر القرآن شيعتنا لما شكّوا في فضلنا، أما سمعوا قوله عزّ و جلّ: وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما كانُوا يَحْذَرُونَ‏
(القصص: 5 و 6)، و اللّه يا مفضّل! إنّ تنزيل هذه الآية في بني إسرائيل و تأويلها فينا، و انّ فرعون و هامان: تيم وعديّ.

●امام صادق صلوات الله علیه: ای مفضل! اگر شيعيان ما در قرآن تدبر و تأمل مى‏كردند در فضل ما شك نمى‏كردند، مگر کلام خداوند عز و جل را نشنیده اید؟
«مى‏خواهيم بر آنان كه در زمين ضعيف شمرده شدند منت نهيم و امام و وارثشان قرار دهيم، و در زمين مستقرشان كنيم و به دست آنها به فرعون و هامان و سپاهشان آن چيزى را كه از آن ميترسند بنمايانيم»
به خدا! اى مفضل اين آيه راجع به بنى اسرائيل نازل شده اما تأويلش راجع به ما است، و فرعون و هامان، تیم و عدی (ابو بكر و عمر) هستند.

حلية الأبرار، ج‏6، ص: 399
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏31، ص: 628
إلزام الناصب، ج‏2، ص: 225

#جزء20

#شیعه_صفوی؟!؟!؟!

قدمت لفظ #شیعه حتی به زمان انبیاء پیشین می رسد

فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ ﴿قصص ١۵﴾‏
آن کس که از پیروانش (پیروان حضرت موسی) بود، بر ضد کسی که دشمن وی بود، از او یاری خواست.

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ ﴿صافات ۸۳﴾‏
و از پيروان او ابراهيم بود.

●عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) ، أَنَّهُ قَالَ: لِیهْنِئْکمُ الِاسْمُ، قُلْتُ: وَ مَاهُوَ؟ جُعِلْتُ فِدَاک! قَالَ: الشِّیعَةُ، قِیلَ: إِنَّ النَّاسَ یعَیرُونَنَا بِذَلِک، قَالَ: أَ مَا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ: «وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»، وَ قَوْلَهُ: «فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَى الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ»، لِیهْنِئْکمُ الِاسْمُ.

●از ابو بصیر نقل است که گفت: حضرت امام محمّد باقر (علیه السلام) فرمود: این اسم، مبارکتان باد، عرض کردم: فدایت شوم! کدام اسم؟ حضرت فرمود: شیعه، عرض شد: مردم به خاطر این اسم، ما را سرزنش می کنند، حضرت فرمود: آیا کلام خداوند را نشنیده ای:
«وَ اِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَاِبْرَاهِیمَ»، و نیز می فرماید: «فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِی مِن شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ»، پس این اسم، مبارکتان باشد.

تفسير قمی جلد  2 صفحه 223
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 600
تفسیر کنز الدقائق جلد 11 الصفحة 135
تفسير نور الثقلين جلد 4 صفحه 405

#جزء20 #جزء23

سرمستی قارون از گنج هایی که حتی کلیدهایش بسیار زیاد بود

إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى فَبَغى عَلَيْهِمْ وَ آتَيْناهُ مِنَ الْكُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحينَ ﴿قصص ۷۶﴾‏
قارون از قوم موسى بود، امّا بر آنان ستَم كرد؛ ما آن قدر از گنج‌ها به او داده بوديم كه حمل كليدهاى آن براى گروهى نيرومند، دشوار بود! [به خاطر آوريد] هنگامى را كه قومش به او گفتند:«اين همه از سر غرور شادى مكن، كه خداوند شادى كنندگان مغرور را دوست نمى دارد.

#جزء20

مولا امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه فرزند اشخاص پاک

#الاصلاب_الشامخة #الارحام_المطهرة
السَّلامُ عَلَيْكَ ... يَا سَلِيلَ الْأَطَائِبِ

🔸سلام بر تو ... ای خلاصه پاکان (زاده اشخاص مطهر)

مفاتیح الجنان زیارت ششم امیرالمومنین صلوات الله علیه منقول از امام صادق صلوات الله علیه

کسانی که می گویند تو فلان کار را بکن گناهش گردن من

وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطاياكُمْ وَ ما هُمْ بِحامِلِينَ مِنْ خَطاياهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ ﴿عنکبوت ۱۲﴾‏
وكافران به مؤمنان گفتند:«شما از راه ما پيروى‌كنيد،[و اگر گناهى داشته‌باشد] ما گناهانتان را برعهده مى‌گيريم.» آنان هرگز چيزى ازگناهان اين‌ها را بر عهده نخواهند‌گرفت؛آنان به يقين دروغگو هستند.

#جزء20

#سوال_1311_ حکم اجیری و کارگری چیست؟


##اجاره


✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْإِجَارَةِ فَقَالَ صَالِحٌ لَا بَأْسَ بِهِ إِذَا نَصَحَ قَدْرَ طَاقَتِهِ فَقَدْ آجَرَ مُوسَی نَفْسَهُ وَ اشْتَرَطَ فَقَالَ إِنْ شِئْتُ ثَمَانِیَ وَ إِنْ شِئْتُ عَشْراً فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِیهِ أَنْ تَأْجُرَنِی ثَمانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِکَ

📚 الکافی ج۵ص۹۰

ابن سنان گوید : از امام ابوالحسن صلوات اللَّه علیه در مورد #اجیر_شدن (کارگری) سؤال کردم؛ امام فرمودند : صالح و خوب است و اشکالی ندارد در صورتی که به اندازه #طاقت و توانش خیرخواهی کند.
حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام خود را اجیر نمود و شرط کرد و گفت : که اگر خواستم 8 سال و اگر خواستم 10 سال (اجیری کنم) و اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (در سوره قصص آیه 27)در این مورد نازل کرد : «... به شرط اینکه هشت سال برای من کارگری کنی و اگر ده سال تکمیل کردی به اختیار خودت باشد»!



2⃣عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِیِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ الرَّجُلُ یَتَّجِرُ فَإِنْ هُوَ آجَرَ نَفْسَهُ أُعْطِیَ مَا یُصِیبُ فِی تِجَارَتِهِ فَقَالَ لَا یُؤَاجِرْ نَفْسَهُ وَ لَکِنْ یَسْتَرْزِقُ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ وَ یَتَّجِرُ فَإِنَّهُ إِذَا آجَرَ نَفْسَهُ فَقَدْ حَظَرَ عَلَی نَفْسِهِ الرِّزْقَ.

📚 الکافی ج۵ص۹۰

عمار ساباطی گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : شخصی تجارت می کند ولی اگر خودش را اجیر نماید و کارگری نماید، آنچه در تجارت به دست می آورد به او داده می شود. امام فرمود : خودش را اجیر نکند و از اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ طلب رزق نماید و تجارت نماید، زیرا اگر خود را اجیر نماید، قطعا رزق را بر خود محظور و ممنوع نموده است!




3⃣عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ: مَنْ آجَرَ نَفْسَهُ فَقَدْ حَظَرَ عَلَیْهَا الرِّزْقَ وَ کَیْفَ لَا یَحْظُرُ عَلَیْهَا الرِّزْقَ وَ مَا أَصَابَهُ فَهُوَ لِرَبٍّ آجَرَهُ.

📚 الفقیه ج۳ص۱۷۴

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : کسی که خود را اجیر کند، رزق را بر خود منع نموده و از خود بازداشته شده است و چگونه رزق را از خود منع نکرده باشد در حالیکه آنچه به دست می آورد برای صاحبش می باشد که او را اجیر کرده است!




✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اجیر شدن و کارگری یکی از وجوه حلال طلب رزق و روزی می باشد که اجیر موظف است به اندازه طاقت و توانایی خود برای صاحب کار خود خیرخواهی نموده و به اندازه توانایی خود برای او کار انجام دهد.

اما در روایات توصیه شده است که شخص به جای کارگری مشغول تجارت شود، هر چند در تجارت به اندازه همان کارگری به دست آورد.
علت این امر آن است که کارگر آنچه به دست آورد برای صاحبکار او می باشد.

کسانی که شغل کارگری و اجیری را برای خود انتخاب نموده اند باید دقت داشته باشند که هر نوع کوتاهی و وقت کُشی که صاحب کار ناراضی باشد، موجب مشکل دار شدن بخشی از درآمد آنها می شود و لذا باید ضمن انجام کار به اندازه طاقت و خیرخواهی، سعی کنند از صاحبکار خود استحلال نمایند.


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe

آن ذکر الله که از نماز بزرگتر است، اهل بیت صلوات الله علیهم هستند.

●عَنْ سَعْدٍ الْخَفَّافِ عَن الإمام محمد الباقر صلوات الله علیه‏ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ وَ هَلْ يَتَكَلَّمُ الْقُرْآنُ فَتَبَسَّمَ ثُمَّ قَالَ رَحِمَ اللَّهُ الضُّعَفَاءَ مِنْ شِيعَتِنَا إِنَّهُمْ أَهْلُ تَسْلِيمٍ ثُمَّ قَالَ نَعَمْ يَا سَعْدُ وَ الصَّلَاةُ تَتَكَلَّمُ وَ لَهَا صُورَةٌ وَ خَلْقٌ تَأْمُرُ وَ تَنْهَى قَالَ سَعْدٌ فَتَغَيَّرَ لِذَلِكَ لَوْنِي وَ قُلْتُ هَذَا شَيْ‌ءٌ لَا أَسْتَطِيعُ أَنَا أَتَكَلَّمُ بِهِ فِي النَّاسِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ وَ هَلِ النَّاسُ إِلَّا شِيعَتُنَا فَمَنْ لَمْ يَعْرِفِ الصَّلَاةَ فَقَدْ أَنْكَرَ حَقَّنَا ثُمَّ قَالَ يَا سَعْدُ أُسْمِعُكَ كَلَامَ الْقُرْآنِ قَالَ سَعْدٌ فَقُلْتُ بَلَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ فَقَالَ‌ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‌ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ فَالنَّهْيُ كَلَامٌ وَ الْفَحْشَاءُ وَ الْمُنْكَرُ رِجَالٌ وَ نَحْنُ ذِكْرُ اللَّهِ وَ نَحْنُ أَكْبَرُ.

●سعد خفّاف می گوید: خدمت حضرت امام محمد باقر صلوات الله علیه عرض كردم: فدايت شوم اى ابا جعفر، آيا قرآن نيز سخن می گويد؟ حضرت لبخندى زد و فرمود: خدا رحمت كند شيعيان ساده دل ما را كه اهل تسليم هستند(1) سپس فرمود: آرى اى سعد، نماز هم سخن می گويد و برای آن صورت و خلقتى است، فرمان مي دهد، و نهی می كند. سعد می گويد: از اين سخن رنگ من تغییر کرد و عرض کردم: اين چيزى است كه من نمي توانم ميان مردم بگويم؟ حضرت امام محمد باقر صلوات الله علیه فرمود: آيا مردم جز همان شيعيان ما هستند، پس هر كس نماز را نشناسد حق ما را منكر شده است، سپس فرمود: اى سعد من كلام قرآن را (هم اكنون) به گوش تو برسانم؟ سعد می گويد: عرض كردم: آری، صلوات خدا بر تو باد. پس فرمود: «همانا نماز از فحشاء (ناشايست) و منكر (ناپسند) باز مي دارد و هر آينه ذكر خدا بزرگتر است» (عنكبوت ۴۵)
پس نهى (كه همان باز داشتن ميباشد) سخن است و فحشاء و منكر مردانى هستند، و مائيم ذكر خدا و ما بزرگتر هستیم.

البرهان في تفسير القرآن، ج‏4، ص: 322
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 598
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏7، ص: 321


●قوله علیه السلام: إنهم أهل تسليم أي يقبلون كل مايسمعون من المعصومين : ، ولا يرتابون ولا يتبعون الشبه و وساوس الشيطان

●مجلسی رحمة الله علیه می گوید: منظور از اهل تسلیم یعنی: هر چه اهلبیت صلوات الله علیهم می فرمایند بدون چون و چرا می پذيرند و در کلام معصوم صلوات الله علیه ذره ای شک و تردید به خود راه نمی دهند و از وسوسه ها و شبهه های شیطانی پیروی نمی کنند.

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏7، ص: 322

#جزء20

سر مست شدن و دلخوشی به دنیا، انسان را نابود می کند

إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ ﴿قصص ٧٦﴾
همانا قارون از قوم موسی بود که بر آنان تعدی و تجاوز کرد، و از گنجینه های مال و ثروت آن اندازه به او دادیم که حمل کلیدهایش بر گروهی نیرومند گران و دشوار می آمد. [یاد کن] هنگامی که قومش به او گفتند: [متکبرانه و مغرورانه] شادی مکن، قطعاً خدا شادمانان [متکبر و مغرور] را دوست ندارد.

●آیة الله وحید خراسانی:
آنچه اعصاب آدمی را در این زندگی فرسوده می کند اضطرابها و هیجانهایی است که از شادمانیِ ظفر به علایق مادّی و افسردگی از نرسیدن به آنها حاصل می شود و لنگر ایمان است که در طوفان این امواج به مؤمن آرامش و اطمینان می دهد.

📓کتاب آشنایی با اصول دین

#جزء20

کلی از واجبات را انجام ندادم، و حرام ها را مرتکب شدم، پس امیدم به اعمال مستحبی ام نیست.

﴿18﴾ وَ لَسْتُ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَضْلِ نَافِلَةٍ مَعَ كَثِيرِ مَا أَغْفَلْتُ مِنْ وَظَائِفِ فُرُوضِكَ ، وَ تَعَدَّيْتُ عَنْ مَقَامَاتِ حُدُودِكَ إِلَى حُرُمَاتٍ انْتَهَكْتُهَا ، وَ كَبَائِرِ ذُنُوبٍ اجْتَرَحْتُهَا ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لِي مِنْ فَضَائِحِهَا سِتْراً.

(18) و با شرافت و برتری کار مستحبّی، به حضرتت متوسّل نمی‌شوم؛ در صورتی که از به جا آوردن بسیاری از تکالیف واجبت غفلت کرده ام؛ و از جایگاه‌های انجام حدودت تجاوز کرده، گرفتار محرّمات شدم؛ و پردۀ حرمت‌ها را دریدم؛ و گناهان بزرگی را مرتکب شده‌ام که توانمندی تو در برابر رسوایی‌های آن‌ها برای من پرده و پوشش است.

صحیفه سجادیه دعای 32 وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلامُ بَعْدَ الْفَرَاغِ مِنْ صَلاةِ اللَّیْلِ لِنَفْسِهِ فِی الاعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ

منکر اهل بیت صلوات الله علیهم کافر است

وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ ﴿عنكبوت ٤٧﴾
و آیات ما را جز کافران انکار نمی کنند

خب آیات و نشانه های الهی چیست؟

در دعای ندبه از لسان مطهر امام صادق صلوات الله علیه داریم:
یَابْنَ الْآیاتِ وَ الْبَیِّناتِ

یعنی اهل بیت صلوات الله علیهم، آیات و نشانه های الهی هستند.

●قال الامام الصادق صلوات الله علیه: نَحْنُ الْآيَاتُ وَ نَحْنُ الْبَيِّنَاتُ

●امام صادق صلوات الله علیه می فرماید ما آیات هستیم و ما بینات هستیم.

مناقب (ابن شهرآشوب)، ج‏3، ص: 272
تفسیر البرهان، ج‏1، ص: 52
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏24، ص: 303


فلذا در زیارت جامعه کبیره که شناسنامه شیعه است؛ از لسان مطهر امام هادی صلوات الله علیه داریم:

وَ مَنْ جَحَدَكُمْ كافِرٌ.
و هر كه شما را انكار كند؛ كافر است.

#جزء3 #جزء6 #جزء11 #جزء21