#حضرت_علی_اکبر_ع_ولادت

دل گره خورده ست بر طاق دو ابروی علی
هرچه باداباد با سر میروم سوی علی
بر مشامم میرسد امشب فقط بوی علی
آمدم دنیا برای دیدن روی علی
-
بازهم نام علی در شعر من اعجاز کرد
یا علی اکبر نوشتم روح من پرواز کرد
-
محو روی ماه او هرشب گل مهتاب بود
بس که گیسویش کمند و صورتش جذاب بود
در قنوتش گریه هایش برکه ی سیلاب بود
او فقط ارباب زاده نه!خودش ارباب بود
-
چشمه سارش در عبادت چشمه های سلسبیل
میکشیده منتش را در نمازش جبرئیل
-
هر که او را دیده با خود گفته که پیغمبر است
جمع خوبی هاست..آری..او علیِ اکبر است
این علی اکبر خودش آیینه دار حیدر است
در مسیر عاشقی او از همه عاشق تر است
-
بر جبینش ردّ لب های امیرالمومنین
مادری کرده برایش حضرت ام البنین
-
ای خوش الحان حرم...ماه دل آرای حسین
چشم بد دور ز تو خوش قد و بالای حسین
نفست حق و دمت گرم مسیحای حسین
آمدی تا که کنی پر همه جا،جای حسین
-
جلوه ای کن که خدا تشنه ی دیدار تو است
اهل افلاک!زمین نقطه ی پرگار تو است
-
خواهش چشمان من وابسته بر دستان تو
دست مارا رد مکن وصل است بر دامان تو
هم من و ایل و تبار من همه قربان تو
جان بابا را گرفته آن لب عطشان تو
-
در مدار چشم هایت ماه کامل می شود
هرکسی دیوانه ات شد تازه عاقل می شود
-
سفره ای که پهن کردی سفره ای از مرتضاست
مثل بابای شهیدت رافتت بی انتهاست
خانه ات معروف بر بیت الکرم..دارالشفاست
یعنی این خانه همان بیت امام مجتباست
-
مدح تو با نام نامی حسن زیباتر است
چون که دستش در کرامت از همه بالاتر است
-
وقت میدان رفتن و هنگامه ی پیکار شد
وای بر لشکر که حیدر بازهم تکرار شد
با شکوه نعره ات کار همه دشوار شد
لشکر از ترس تو دنیا بر سرش آوار شد
-
تیغ لازم نیست..چشم تو کفایت می کند
دشمنت را سوی قبر خود هدایت می کند
-
رفتی و پشت سرت اشک پدر دنبال تو
ای عقاب خیمه ها،چیده ست دشمن بال تو
وای از گودال تو..ای وای از گودال
تو
آه از حال حسین و...وای من از حال تو
-
بعد تو حال عموی تو تماشایی شده
قافیه نه..شعر نه..ساقی تماشایی شده

#آرمان_صائمی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع_ولادت

هر دلی که طلبِ باده‌ی داور دارد
سوی میخانه‌ی اُنسَش، قدمی بر دارد

دل ز مَستیِ سحر خسته نگردد هرگز
باده‌ی عشق، دمادم مِیِ نوبر دارد

حبِ محبوب، ز خواب و خورِ مجنون کاهد
چشمِ بیدار، ز لیلا خبر آخر دارد

ای خوش آن عاشقِ دیوانه که در وادیِ عشق
سر و سِری، سحری، با علی اکبر دارد

هر که شد طالبِ فيضِ همه‌ی معصومین
چشمِ دل از علی اکبر، نتوان بر دارد

به جوانانِ بنی هاشمیان سرور اوست
پیروِ مکتبِ او مرشد و سرور دارد

کربلا قبله ی عشق است و علی قبله نما
این حسین است که در قافله رهبر دارد

صد پسر هم که بیایند، علی می‌نامد
به لبش نامِ علی را چه مکرر دارد

اُمِ لیلا پسر آورده، چه والا پسری
چه قد و قامتی آن سَروِ صنوبر دارد

صورت و سیرت و منطق، همه پیغمبری است
که حسین بن علی شبهِ پیمبر دارد

قد و قامت نبوی، هر قدمش فاطمی است
چه شباهاتِ عجیبی که به مادر دارد

خلقتش خیر کثیر است به زهرا سوگند
کوریِ چشمِ عدو، جلوه‌ی کوثر دارد

ز کرامات، کریم بن کریم بن کریم
خانه اَش پرچمِ افطار، به سر در دارد

لحنِ قرآن و اَذانش، ز همه دل ببرد
صوتِ داودیِ او، نغمه‌ی دلبر دارد

سرِ هر زلفِ ز گیسوی پر از پیچ و خَمَش
خیلِ دل، بسته دخیل از رخِ انور دارد

شب نشینی، سرِ سجاده ی او تا سحر است
چشمِ بیدارِ به سجاد، برابر دارد

در صفِ کرب و بلا اوست بلاگردانی
که مواسات به اِبقای برادر دارد

نیست معصوم به ظاهر، ولی از اوج کمال
باطناً عصمتِ کامل، ز پیمبر دارد

ذوب در ذاتِ الهی، دلِ اقیانوسش
شوقِ رغبت به خداوند سراسر دارد

هر که در دایره‌ی عشق، علی اکبری است
عشق در اصل به یکتائیِ داور دارد

عقل مات است ز توصیفِ علومش که ز علم...
از فحولِ فقها، موضعِ برتر دارد

اجتهادش ز حسین و حسن و فاطمه است
احتجاجش ز علی، علم ز داور دارد

نعره‌ی حیدری اَش در صفِ میدانِ جهاد
ناله‌ی فاطمی اَش، نغمه‌ی مضطر دارد

همه شب چشم و چراغِ حرمِ آل الله
همه صبح آینه‌ی چهره‌ی صفدر دارد

روشنای حرم از روشنیِ دیده‌ی اوست
لیک بر گونه، نشانِ گلِ اَحمر دارد

چون به میدان برود، آینه قرآن آرند
نظرِ لطف، سوی عمه و خواهر دارد

چون به لشکر بزند، صف شکنان بگریزند
لافتی باز تجلیِ مقدر دارد

هيچ کس نیست حریفش ز یلانِ لشکر
یک‌تنه عزمِ هلاکِ همه لشکر دارد

مگر از سنگِ فریب آینه را خُرد کنند
ورنَه هر حمله، دمار از سپهی در آرد

اِرباً اِربا نشود جز به هجومی در حصر
لشکر کوفه دوصد نیزه و خنجر دارد

آن مبارک سرِ شهزاده اگر بشکافد
جگرِ شاهِ حرم نیز، ترک بر دارد

وای اگر عمه بیاید به سرِ بالینش
خنده بر گریه‌ی او کوفیِ کافر دارد

پیکرِ ریخته را چون به عبا جمع کند
تازه در بردنِ او مشکلِ دیگر دارد

کمرِ خم شده اَش را رمقی باقی نیست
زانویی نیست که دیگر قدمی بر دارد

#محمود_ژولیده
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع_ولادت
به نام خالق هستی..به نام نامیِ حیدر
قلم بر صفحه میچرخد به اذن ساقی کوثر
ملائک یک صدا گویند با اولاد پیغمبر
علی اکبر..علی اکبر..علی اکبر..علی اکبر
-
جوان ارشد ارباب چون برگ گل و شبنم
نزاییده چنان شهزاده ی ما مادر عالم
-
عجب سروی عجب ماهی عجب دلدار زیبایی
چه اربابی..چه مهتابی..چه خورشید دل آرایی
چه آقایی..چه غوغایی..چه مجنون و چه لیلایی
عجب تصویر زیبایی…حسین و صوت لالایی
-
به یک جلوه رسول الله و یک جلوه خود حیدر
به هیبت چون عموجانش…بنازم بر علی اکبر
-
از این پس او نفس های امیرالمومنین باشد
برای او همین کافیست..باقی نقطه چین باشد
خدا می خواست اصلا ماجرایش اینچنین باشد
که او نور دو چشم حضرت ام البنین باشد
-
به پیشانی او مهر لب مولای ما خورده
به هر خنده علی اکبر،دل از ارباب ما برده
-
تو آن عشقی که در عالم ندارد هیچ مصداقی
دلیل سر کشیدن ها…حدیث بزم عشاقی
حَسن گونه ست رفتار تو از بسکه خوش اخلاقی
کریمی و کرم داری…در این ره صدر آفاقی
-‌
بده خرجیِ مارا..ما به دستان تو دل بستیم
علی جان رد مکن مارا..گدای خانه ات هستیم
-
به پای مدح تو زانو زده ارباب قاجاری
به منطق چون کلافِ خواجه عبدالله انصاری
تغزل در نگاه شاعران در وصف اشعاری
گهی در شعر لیلایی..گهی در شعر سرداری
-
تو بالاتر از اعجازی..شفیق ساقیِ خیمه
تو بودی از همان اول رفیق ساقی خیمه
-
تو در میدان همان‌ بودی که عباس بن حیدر بود
چنان کردی که لشکر گفت این طوفان محشر بود
تمام دشت از خشم نگاهت معدن سر بود
نفهمیدند این حیدر و یا غوغای اکبر بود
-
همه دامانشان را خیس کردند از نگاه تو
چرا که ترس مولا بود در چشم سیاه تو
-
تو رفتی و حرم پاشیده شد از هم علی اکبر
کنارت شد قد رعنای سقا خم علی اکبر
تو پخشی در دل صحرا ولی کم کم علی اکبر
حسین آمد به بالینت ولی درهم علی اکبر
-
تو خس خس کردی و بابا کنارت بال و پر میزد
ز داغت پیش یک لشکر،پدر داد از جگر می زد

#آرمان_صائمی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع_ولادت

برای وصف یک قامت،قد وبالا، علی اکبر
نشد اکبر کسی  بعداز خدا ، الا علی اکبر

دورکن اصلی دین را به عدل آورده در یک تن
یکی کرده نبوت را امامت را  علی اکبر

مثال لیلی ومجنون در عشق او به هم خورده
شده مجنون او لیلا، شده لیلا علی اکبر

پیمبر گشته دلتنگ حسین و رجعتی کرده
که در باطن بود احمد،به نام اما علی اکبر

وجودش اصل توحید و معادی درظهور اوست
اصول دین به یک قامت شده معنا علی اکبر

در این خلقت چه میبینی،حسن حیدر ویا احمد
خلاصه گشته این خلقت در ارسلنا علی اکبر

اگر روزی بپرسیم از خدا از غایت نعمت
بدون شک بفرماید که اعطینا علی اکبر

خدا محشر کند برپا دم صوری نمیخواهد
به جایی که به قدمحشر کند برپا علی اکبر

یکی پرسید نوکر کی؟وآقا را تو معنا کن
به او گفتم که نوکر ما ولی آقا  علی اکبر

نیازی نیست چون احمدرود تاعرش تامعراج
که در کرببلا رفته به او ادنی علی اکبر

به هیبت چون علی باشد عبا پوشد نبی گردد
که هست آیا علی احمد  ویا آیا علی اکبر

علی ممسوس فی ذات خداوند است یعنی که
تجلی کرده این آیه  به یک سیما علی اکبر

شب جمعه حرم باشی فقط یک روضه ممنوع است
همان روضه که فرموده به ما زهرا علی اکبر

قرارش بود تا هرچه پسر دارد علی نامد
قرارش برد صحرایی که پرشد  با علی اکبر

عطش شد یک بهانه تا حسین از او کند دل را
وگرنه داشت بر لعل لبش دریا علی اکبر

رکابش گم ،توانش کم،وچشمش تار شد تا خواست
حسین از خیمه ها خود را رساند تا علی اکبر

وهی بنشست وهی پا شد،ودستی روی دستش زد
که پاشیده چو تسبیحی در این صحرا علی اکبر

پدر دستی به خواهش برمحاسن داشت و می گفت
فقط یکبار دیگر گو به من با با علی اکبر

دهانی پر زخون داری نگو بابا فقط دیگر
به روی خاک این صحرا نکش هی پا علی اکبر

میان معرکه زینب به یاری حسین آمد
به ذکر واحسیناوبه واویلا علی اکبر

جوانان حرم تا خیمه ها بردوش خود بردند
تن صد پاره ی بابا پیمبر یا علی اکبر

من از شش گوشه فهمیدم رگ قلب حسین است او
که زیر پای بابایش گرفته جا علی اکبر

قلم عاجز زبان الکن به وصفش لیک چون *قنبر*
خلاصه میکنم مدحش به مولانا علی اکبر

#مهدی_قنبری_نوشابادی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#مدح

در شباهت به نظر نفسِ پیمبر شده است
بی جهت نیست که اسمش علی اکبر شده ست

چه بگویم من از آن ذات که ممسوسِ خداست
اکبر است و صفت اکبر، مخصوصِ خداست

حرکات و سکنات و وجناتش طاها
مادرش آمنه بوده ست مگر یا لیلا؟

با همه، خُلقِ عظیمش سرِ احسان دارد
این پیمبر چه‌قدَر تازه مسلمان دارد

ماه عالم شده از دیدن رویش سرمست
"پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست"

سنگ در دستش از اعجاز، قمر میگردد
گر به خورشید بگوید نرو، برمیگردد

جان علی، جسم نبی، جلوه ی کوثر بوده
سرّ لولاک، از اوّل علی اکبر بوده

هر زمان عطر حضورش به هوا برمی‌خاست
نفس پنج تن آل عبا بر می‌خاست

ذاتش آئینه در آئینه پیمبر گشته
بارها از شب معراجِ خودش برگشته

قاب قوسینِ خداوند خمِ ابرویش
زد قدم زینب کبری به سر زانویش

بی نقاب آمدنش پیش عمو دیدنی است
به ابالفضل قسم قامت او دیدنی است

چه بگویم من از آن سروِ خرامانِ بهشت
حرف حق را قلم خواجه ی شیراز نوشت:‌

"شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان"

زلفش آنروز که در دست نسیم افتاده
سمت و سو داده به تحریر موذن زاده

کربلا هم عطشش چندبرابر شده بود
تشنۀ صوت اذان علی اکبر شده بود

أشهدُ أنّ به این مرد ولی باید گفت
اشهدُ أنّ علی بعدِ علی باید گفت

جلوی چشم پدر، رد شدنش را عشق است
أشهدُ أنّ محمّد شدنش را عشق است

باد آورده به همراه، شمیم صلوات
میوزد بر سر کوی تو نسیم صلوات

ابر رحمت تویی و تشنه ی الطافِ تو دشت
مشک از چشمه ی چشمان تو پر برمی‌گشت

کیستی ای که پیمبر شدی از کل جهات
باز هم بر گل روی علی اکبر صلوات

چشم دنیا به تنت جامه ی احسان دیده ست
حسنی بودن تو بر چه کسی پوشیده ست؟

رحمت واسعه ای، اسب تو از روی کرم
وسط لشکر دشمن زده ناگاه قدم

می‌روی پشت سرت باد شده پا به رکاب
نام اسب تو عقاب است، عقاب است عقاب

می‌شود صید نگاهت دل میدان حتی
باز شد روی تو آغوش بیابان حتی

رفتی آنگونه که شد دشت پر از عطر تنت
کربلا رنگ گرفت از نفس پیرهنت

ذات تو گرچه خلاصه شده ی پنج تن است
بعد تو دشت پر از عطر حسین و حسن است

بیشتر ریخت بهم رفتن تو قاسم را
کشت داغ تو جوانان بنی هاشم را

#مسعود_یوسف_پور
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

دسترسی به اشعار ↘️↘️↘️
#حضرت_علی_اکبر_ع
#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام

#حضرت_علی_اکبر_ع
#مدح

چنان دریایی از می که به یک ساغر نمیگنجد
درون یک غزل توصیف آن دلبر نمیگنجد

همان که گر بنا باشد نوشتن از کمالاتش
فقط شرح دو ابرویش به صد دفتر نمی گنجد

به اقلیم دلم اولاد زهرا پادشاهانند
دو سلطان پس غلط باشد به یک کشور نمیگنجد

دل هر کس به گیسوهای معشوقی گره خورده‌است
مرا در دل به جز عشق علی اکبر نمیگنجد

به روی سر در هر خانه نامش میخورد از شوق
درون چارچوب خویش دیگر در نمیگنجد

برای بوسه بر یاقوت لبهای علی اکبر
ستون انگور داده گرچه در باور نمیگنجد

درون کوزه شاید جا شود دریا ولی قطعا
علی نور است و جز در جسم پیغمبر نمیگنجد

اذان بوی خوشی دارد که از عطر دهان اوست
که غیر از عطر خوش در نافه و عنبر نمیگنجد

حرم رفتی ادب کن محضرش پایین پا بنشین
که نوکر در سرش رفتن به بالاسر نمیگنجد

 #میثم_کاوسی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#مدح


ای طلعت زیبای تو، عکس جمال لم یزل
وی غره ی غرای تو، آیینه ی حسن ازل

ای دره ی بیضای تو، مصباح راه سالکان
وی لعل گوهر زای تو، مفتاح اهل عقد و حل

ای غیب مکنون را حجاب، زان گیسوی پر پیچ و تاب
وی سر مخزون را کنار، زان خط و خالی از خلل

پیش قد دلجوی تو، طوبی گیاه جوی تو
ای نخله ی طور یقین، وی دوحه ی علم و عمل

روح روان عالمی، جان نبی خاتمی
طاووس آل هاشمی، ناموس حق، عزوجل

در صولت و دل حیدری، زانرو علی اکبری
در صف هیجا صفدری، درگاه جنگ، أعظم بطل

در خَلق و خُلق و نطق و قیل، ختم نبوت را مثیل
ای مبدأ بی مثل و بی مانند را نعم المثل

ای تشنه ی بحر وصال، سرچشمه ی فیض و کمال
سرشار عشق لا یزال، سرمست شوق لم یزل

ذوق رفیع المشربت، افکنده در تاب و تبت
تو خشک لب، ز آب و لبت، عین زلال بی زَلَل

کردی چو با تیغ دو سر، در عرصه ی میدان گذر
بر شد ز دشمن الحذر، وز دوست بانگ العجل

دست قضا شد کارگر، در کارفرمای قدر
حتی إذا انشق القمر، لما تجلی و أکتمل

عنقاء قاف قرب حق، افتاد از هفتم طبق
در لجه ی خون شفق، نجم هوی، بدر أفل

یعقوب کنعان محن، قمری صفت، شد در سخن
کای یوسف گل پیرهن، ای طعمه ی گرگ أجل

ای لاله ی باغ امید، از داغ تو سروم خمید
شد دیده ی حق بین سفید، و الرأس شیباً إشتعل

ای شاه اقلیم صفا، سرباز میدان وفا
بادا «علی الدنیا العفا» بعد از تو ای میر أجل

ای سرو آزاد پدر، ای شاخ شمشاد پدر
ناکام و ناشاد پدر، ای نونهال بی بدل

گفتم ببینم شادیت، عیش شب دامادیت
روز مبارک بادیت، «خاب الرجاء و الأمل»

زینب شده مفتون تو، آغشته أندر خون تو
لیلی ز غم مجنون تو، سرگشته ی سهل و جبل


#محسن_غروی_اصفهانی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#مدح

قصد کردم رود مِی جاری کنم
از دلم آواربرداری کنم
بعد با انگور معماری کنم
جای آنکه کار تکراری کنم..

با توسل کارهایی نو کنم
چندرکعت سجده سمت تو کنم

گرچه ابروی تو محرابی کج است
این مسیر کج به ایمان مُنتَج است
دور تو گردیدنِ ما صد حج است
این عبارت صورتش چون مخرج است

نفس تو نفس نفیس حیدر است
خَلق و خُلق و منطقت پیغمبر است

مُرغِ غم از ساحلِ دریات رفت
با گُل‌ات هوش از سر باغات رفت
آینه،قربانِ سر تا پات رفت
تا که خندیدی دل بابات رفت

نور را منشور..،طِیفی می کند
با تو اربابم چه کیفی می کند

مَسلَکت..،آدابِ یک فرهیخته!
صوت تو شب را به تب آمیخته
پای محرابت مُوذن ریخته
از اذانت صد بلال آویخته

بارِ رودِ اَشهَدَت را، جو کشید
یاعلی گفتی و عالم هو کشید

نام حیدر قاب قرآنت علی
ما عجم‌هائیم سلمانت،علی
در نجف خوردیم از نانت علی
فاطمه‌وار است احسانت..،علی

قنبر خوان سِترگت بوده ایم
نوکرِ مادربزرگت بوده ایم

ما گداها عشق را فهمیده ایم
هر زمان خندیده ای..،خندیده ایم
وصف جودت را فقط نشنیده ایم
دودِ بامِ خانه ات را دیده ایم

بانی رزق گدایانی..،خودت
در کَرَم یک‌پا حسن‌جانی خودت

در طلوعت گریه ی شب را ببین
ماه! دورت رقص کوکب را ببین
رد شدی از کوچه‌ها..،تب را ببین
با تو ذوقِ عمه‌زینب را ببین

عمه تشویشش به ظاهر جمع شد
از رکاب خویش خاطرجمع شد

با تو خواهر سرفرازی می کند
حس امنِ بی نیازی می کند
گیسویت را نازناری کند
روی دستت تاب‌بازی می کند

سهم لب هایش به جز لبخند نیست
این سه‌ساله روی پایش بند نیست

نیزه را تا اختیارش می کنی
دشمنت را تار و مارش می کنی
تیغ خود را ذوالفقارش می کنی
هر کسی آمد..،شکارش می کنی

رزم حیدروارِ تو بیداد کرد
ساقی اهل حرم را شاد کرد

آب را آتش زده لب های تو
خیمه راه افتاد..،پشت پای تو
آه از احوال خواهر های  تو
مُرد وقت رفتنت..،بابای تو

وای اگر پیمانه خون در خُم کند
اسب تو راه حرم را گم کند

کوچه وا کردند...،زهرایت کنند
خون به قلب ام لیلایت کنند
قطره‌قطره..،قدرِ دریایت کنند
تکّه‌تکه..،ارباًاربایت کنند

آه! بابا دیگر آن بابا نشد
چند عضوی از تنت پیدا نشد

#سید_پوریا_هاشمی
#بردیا_محمدی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#ولادت
#مدح

بسکه هنگامه‌ی مجنونی لیلا شده بود
غرق در شور و شعف، خانه ی مولا شده بود
آسمان زیر قدم‌هاش، شکوفا شده بود
جشن شوق نوه‌ی حیدر و زهرا شده بود

زینت دوش حسینِ علی از راه رسید
اصلاً انگار علیاً ولیُ الله رسید


غنچه‌ی روی لبش وا شده، ماشاءالله
محو او حضرت زهرا شده، ماشاءالله
او چگونه به زمین جا شده؟ ماشاءالله
وقت مجنونی لیلا شده، ماشاءالله

نام حیدر به روی هر پسر مولا بود،
چقدر نام علی در نظرش زیبا بود


او اذان‌گوی سراپرده‌ی احمد شده است
صاحب چهره‌ی خوش، موی مجعّد شده است
خال پیدا شده در میم محمّد شده است
ورد لبهای ملک، ذکر خوشامد شده است

این جوان کیست که از سمت فلک می آید؟
و به پابوس قدم هاش، ملک می آید؟


این جوان وارث حیدر شود ان شاءالله
تیغ او، مالک اشتر شود ان شاءالله
فاتح خیبر دیگر شود ان شاءالله
یک تنه، یک تنه لشکر شود ان شاءالله

پدر و مادر او، از برکاتش شادند
با رجزخوانی او یاد علی افتادند


شرف عرش بَرین، رَشک دل آدمیان
باب حاجات دل آدمیان، عالمیان
زینت دوش حسن، نور بنی هاشمیان
از خیام آمد و برداشت دو لشکر ز میان،

تیغ برداشت! ملک، ذکر جلی میخواندند
صد و ده بار ملک، نادعلی میخواندند


زیر تیغ علوی، معرکه از تاب افتاد
نور رویش به دل خسته ی مهتاب افتاد
تا که یاد عطش خیمه ی ارباب افتاد
خطبه ای خواند و نگاهش به لب آب افتاد

از رجزخوانی او، کرک و پر لشکر ریخت
مردم از چشم، دل از سینه، سر از پیکر ریخت


تیغ او وارث تیغ دو دم حیدر بود
او علی بود و ملقّب به علی اکبر بود
کربلا شاهد بدر و اُحُدی دیگر بود
دشت لبریز صدای خود پیغمبر بود

علقمه گفت: علی، کرب و بلا گفت: علی
ذوالفقار دو دَمَش بین هوا گفت: علی


خون، حنا بسته به پیچ و خمِ زلف و مویش
زخم برداشته بالای خَمِ ابرویش
تیغ کین، داده خراشی به تن و پهلویش
بارکَ الله به آن دست و به آن بازویش

باز هم، تیغ علی از سه طرف سر میریخت
آسمان، نُقل و نگین بر سَرِ اکبر میریخت


وقت رفتن شد و تیر آمد و اکبر افتاد
اصلاً انگار در این دشت، پیمبر افتاد
کربلا ریخت بهم، وارث حیدر افتاد
دل ارباب، به یاد لگد و در افتاد

روضه اینجاست، حسین بن علی پرپر شد
اکبرش در دل این دشت، علی اصغر شد


#مهران_قربانی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع

سیرت شهزاده همچون شاه بود
صورتش مانند قرص ماه بود
عده ای احمد صدایش می زدند
بسکه او شکل رسول الله بود
تشنه ی بوسیدن رویش حسین
یوسف یعقوب خاطرخواه بود
این جوان ممسوس در ذات خدا
از طریق بندگی آگاه بود
لحظه لحظه با امام عصر خود
هم عقیده همنفس همراه بود
اولین قربانی آل رسول
در دلش کی ذره ای اکراه بود ؟
خواهرانش را تک و تنها گذاشت
در دلش غم ؛ بر لبانش آه بود
هرچه گفت از غربت جدش علی
پاسخش تنها بد و بیراه بود
نیزه ای وقتی به پهلویش نشست
ناله اش فریاد یا اُمّاه بود
در جوان مرگی اکبر فکر کن
مثل زهرا عمر او کوتاه بود
پیر شد بابا سر تشییع او
بسکه داغ رفتنش جانکاه بود

*

نقل بعضی حرف ها ممکن نبود
گریه باید کرد با "ممکن نبود "
از صحابه هیچ کس باقی نماند
ماندنش در خیمه ها ممکن نبود
کاروانی در وداعش گریه کرد
فهم هجر مصطفی ممکن نبود
وصل با تن پروری امکان نداشت
پس تقرب بی بلا ممکن نبود
صحبت از رسم و رسومات عرب
در زمین کربلا ممکن نبود
داغ پشت داغ دید آقای ما
کندن رخت عزا ممکن نبود
بر سر بالین اکبر ضجه زد
گریه های بی صدا ممکن نبود
فرق سر تا بین ابرو باز شد
بستن فرق دو تا ممکن نبود
پهن شد آنجا عبایی هم ولی
بُردنشَ با یک عبا ممکن نبود
قطعه قطعه ؛ ریز ریزش کرده اند
حال فهمیدی چرا ممکن نبود ؟
خواهری آمد عصای دست شد
راه رفتن بی عصا ممکن نبود


#علیرضا_خاکساری
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع


چه حال و روز عجیبی، گذشت بر تو حسین جان
که همچو بازِ شکاری، تو آمدی سوی میدان

علی مقابل چشمِ تو پاره پاره بدن بود
میان گرد و غباری تنِ جوان تو پنهان

در آن زمان که به زانو، کشیده ای بدنت را
کنار پیکر اکبر، امان ز حال پریشان

در احتضار، علی میکشید پا به زمین و
نفس نفس زدنش در شماره بود فراوان

ز لَخته خونِ گلویش، دلت به تاب و تب افتاد
فغان کشیدی و گفتی: خدا کند ندهد جان

صدا زدی وَلَدی! خواهرم رسیده کنارت
ز جا بخیر و ببر عمه را ز دیده ی عدوان

مَخواب راحت علی جان! حرم پناه ندارد
مرو که بعدِ تو دنیا، چه جای ماندنِ یاران؟

مَبند دیده بُنَیَّ، سخن بگو دمِ آخر
پس از تو چون رود عباس، وای بر دل طفلان

اگر که چشمِ عمو را سپاه دور ببیند
که رحم می‌کند آندم بدون تو به یتیمان

خدا کند نرود معجری ز حمله به غارت
خدا کند نشود هجمه ای به خیمه ی نسوان

صدای هلهله ها را مگر نمی شنوی که...
تمامِ جبهه شده پر ز پایکوبیِ آنان؟!

اگر به خیمه هجومی شود پس از تو و عباس
نَه گاهواره بماند، نَه زیوری ز عزیزان

پس از شهادتِ یاران، نَه محرمی نَه پناهی
مگر خدا بکند رحم بر سپاهِ غریبان

اَمان ز حالِ رباب و اَمان ز حالِ سکینه
که خاک بر سر دنیا پس از عروجِ شهیدان

#محمود_ژوليده
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#شب_هشتم_محرم
#حضرت_علی_اکبر_ع

به زانو می‌رسم  پیشت نفس دیگر نمی‌آید
خودت را بر عبایم ریز... از من بر نمی‌آید

تو را گُم کرده‌ام ... این راه را ... حتی رکابم را
علی ، بابای تو بودن به من دیگر نمی‌آید

جوانم دست و پا می‌زد جوانهاشان مرا دیدند
چه کردند این مسلمانها که از کافر نمی‌آید

تو را روی عبایم با مصیبت جمع کردم ؛ وای
علیِ‌اکبرم یارب به این اکبر نمی‌آید

سرِ انگشتهایم را فرو در حنجرت کردم
چرا این تیغِ مانده در گلویت در نمی‌آید

تو داری می‌دهی جان و تماشا می‌کنم ای وای
پدر هستم ولی کاری زِ دستم بر نمی‌آید

عزای بردن تو بود بابا هم اضافه شد
به خیمه بردنِ ماها به این خواهر نمی‌آید

همینکه کوچه وا کردند فهمیدم از این اوضاع
علیِ زنده‌ای بیرون از آن معبر نمی‌آید

کمی از پاره‌هایت گُم شده در وسعتِ صحرا
تو را پاشیده  صد لشگر به یک لشگر نمی‌آید

اگر بیرون کشم این تیغ را می‌پاشی از هم  آه
تنی که دوخته نیزه به یک پیکر نمی‌آید

از این‌سو نیزه خوردی و از آنسو نیزه بیرون زد
از این‌سو در نمی‌آید از آنسو در نمی‌آید

#حسن_لطفی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#شب_هشتم_محرم

نازنین حالا که دیدی حرف حرف ناز شد
جان به لب کردی مرا تا که لبانت باز شد
دست بردم زیر جسمت تا در آغوشت کشم
ناگهان دادم درآمد برملا این راز شد
بس که جسمت ارباً اربا گشته زیر ضربه ها
تا کمی دادم تکانت پیکر از هم باز شد
حالت ترکیب جسمت شد علی در فاطمه
در شکاف فرق و پهلو بغضشان ابراز شد
زیردست و پای دشمن دنده های تو شکست
هرچه آمد بر سرت از کوچه ها آغاز شد
یک فزع کردی تمام صورتم را خون گرفت
هر چه آمد بر سرم با یک نفس احراز شد
می شود از زخم هایت لشکر دشمن شمرد
باز کن بال و پرت را لحظه پرواز شد
ای مسیحا مرده بودم پای جسم پاره ات
حرمت گیسوی زینب بودتا اعجاز شد

#قاسم_نعمتی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#حماسی


در کربلا شمیم گل یاس آمده
لرزه به جان دشمن خناس آمده

از میمنه به میسره طوفان به پا شده
شاگرد رزم حضرت عباس آمده

***

هردم که لب به لعل لبت واکنم علی

اسرارعشق خویش هویداکنم علی

از بس شبیه مادرمان راه میروی

قدری قدم بزن که تماشا کنم علی

#قاسم_نعمتی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#شب_هشتم_محرم

خِس‌خِس سینه‌ات انداخت ز پا بابا را
به زمین هِی نکش آنقدر عزیزم پا را

پیرمردم! همه‌ی دل‌خوشی من برخیز
برنمی‌خیزی اگر، باز کن این لب‌ها را

دشت پُر گشته ز تو یا که تو از دشت پری؟
به زمین ریخته‌ای می‌نگرم هر جا را

سهم آهوی من از زندگی‌اش صیاد است
بست با نیزه به رویش ره این صحرا را

پهلویت آمدم و پهلویت آزارم داد
باز دیدم وسط آتش در، زهرا را

خُنکای جگرم! بی‌تو نمی‌خواهم من
به خدا لحظه‌ای از زندگی دنیا را

تو تجلای غم پنج‌تنی ای ولدی
که به هر زخم به تصویر کشیدی ما را

#سید_پوریا_هاشمی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110

#حضرت_علی_اکبر_ع
#شب_هشتم


رُخش سبزه ست و مویش مشکی و لب:قرمز اُخرا
کأنّ المصطفی قد عادَ یـولَد مرّةً أخری..

یـقـین روح مـحمـد رفـته در جسم علی اکبر
اگـر مـا می پذیرفـتیم مفهوم تناسخ را

هزاران خسرو و فرهاد و یوسف، می شود مجنون
همینکه زادۀ لیلا هویدا می کند رخ را

سپاه شـمرِکافرکیش، مات جلوه ی حُسنش
سوار اسب خود، وقتی نمـایان می کند رخ را

به جُرم چهره اش شد کشته یا اسمش؟ نمی دانم
نمی فهمیم علت را ... نمی یابیم پاسخ را

عطش، آتش شد اما با لب بابا گلستان شد
چنانـکه آتش نمرود، ابراهیم تارخ را


#محسن_رضوانی
🍇 @Aliabotorab110

#امام_حسین_علیه_السلام
#حضرت_علی_اکبر_ع

عشق وقتی نام خود را اوّل دفتر گذاشت
کار هر دلداده را بر عهده‌ی دلبر گذاشت

صبح خِلقَت هرکسی از خالِقَش نقشی گرفت
در کنار نام ما هم واژه ی "نوکر" گذاشت

در گرفتاری به دادم می رسد تنها حسین
تا به بُن‌بستی رسیدم ، پیش پایم در گذاشت

آبرویش خرج شد تا آبرودارم کند
من نکردم هیچ کاری ، او برایم سر گذاشت

پای گمراه مرا زهرا به هیئت ها کشاند
پرچمش را در مسیر چشم من ، مادر گذاشت

استکان چای روضه ، جامِ حوض کوثر است
سور و ساتِ بعد مجلس را خود حیدر گذاشت

فرش‌ها را جمع کردم ، سفره اش را پهن کرد
بهترین ظرف غذا را پیشِ این قنبر گذاشت

شستشوی دیگ نذری شستشوی باطن است
زندگی اش را پدر پای همین باور گذاشت

قبر ما با دستمال اشک روشن می شود
گریه‌کُن آن را برای لحظه ی آخر گذاشت

در قیامت کوچه‌ی سینه‌زنی وا می کنیم
این قرارِ روضه را باید دمِ محشر گذاشت

خواست تا آینده ی عُشّاق را تضمین کند
دست ما را شاه در دست علی اکبر گذاشت
▪️
قاب لبخند نبی افتاد و تکّه‌تکّه شد
سُمِّ مرکب پا روی تصویر پیغمبر گذاشت

داشت بالای سر شهزاده جان می داد شاه...
زینب آمد بین لشگر ، دست بر معجر گذاشت

#بردیا_محمدی
#شب_زیارتی
#مـــــــــــــــےکده
🍇 @Aliabotorab110