نگاهی کلی به بازار امروز سهام 👇
✍ عقب‌نشینی آشکار #حقوقی‌ها و رودست خوردن سهام‌داران خُرد و #تازه‌وارد!
↩ #تفکر_جانبی پیش از این بارها و بارها هشدار داده است که #صف_فروش، جای فروش سهم و سود بردن از #بازار_سهام نیست.
↩ به عبارتی، #بازار_سهام هم #بازار_مولوی نیست، که بتوان #گنجشک را به جای #قناری رنگ و قالب کرد؛ که بتوان در آن زرنگی به خرج داد و منافع شخصی را در هر صورت به منافع جمعی ترجیح داد؛ که بتوان مسئولیت عملکرد خود را نپذیرفت.
↩ حضور در بازار سهام از منظر #تفکر_جانبی، حضور در یک کنش خردمندانه #جمعی است که سود و زیان آن نیز به طور جمعی حاصل می‌شود.
↩ متاسفانه همان‌طور که بازار #امروز (چهاردهم دی‌ماه) نشان داد، #حقوقی‌ها پای حرف و قول دیروزشان نماندند و به امید ریزش بیشتر قیمت‌ها و خرید در قیمت‌های پایین‌تر، از بازار کوچکترین #حمایتی نکردند. اصلا شاید برای تحقق همین سناریو هم بود که #سازمان_بورس تقاضای مدیران کانال‌های بورسی را برای تعطیلی موقت و عبور از بحران اخیر نپذیرفت.
↩ از سوی دیگر، همان‌طور که انتظار می‌رفت، #تازه‌واردهای بازار هم به توصیه‌ها عمل نکردند و به پای سهم خود نایستادند و از رفتن به #صف‌های_فروش خودداری نکردند تا بازار در #کوتاه‌مدت به کام #حقوقی‌ها و #خصولتی‌ها نشود.
↩ بیش از حضور تازه‌واردها در #صف‌های_فروش، اما، این عقب‌نشینی آشکار #حقوقی‌ها از سهم‌های ارزنده بازار و حمایت #صوری، #دستوری، #تاکتیکی و #انتخاباتی آن‌ها از سهم‌های #بازار_زرد_پایه_فرابورس برای سوق دادن سرمایه‌های نو به سوی این سهم‌های #ورشکسته و #زیان‌ده بود، که بازارهای اصلی را امروز سراسر سرخ و #بازار_زرد_پایه_فرابورس را تا حدودی سبز نگه داشت.
↩ با این تفاصیل، #تفکر_جانبی همچنان هشدار خود را تکرار می‌کند که #صف_فروش نه جای فروش سهم، که جای آتش زدن آن و پر کردن جیب #خصولتیهای فرصت‌طلب است. آن هم در جایی که بازار بدون شک به زودی در مدار صعودی خود قرار خواهد گرفت.
https://t.me/tafakorjanbi
✍ عقب‌نشینی آشکار #حقوقی‌ها و رودست خوردن سهام‌داران خُرد و #تازه‌وارد!
↩ #تفکر_جانبی پیش از این بارها و بارها هشدار داده است که #صف_فروش، جای فروش سهم و سود بردن از #بازار_سهام نیست.
↩ به عبارتی، #بازار_سهام هم #بازار_مولوی نیست، که بتوان #گنجشک را به جای #قناری رنگ و قالب کرد؛ که بتوان در آن زرنگی به خرج داد و منافع شخصی را در هر صورت به منافع جمعی ترجیح داد؛ که بتوان مسئولیت عملکرد خود را نپذیرفت.
↩ حضور در بازار سهام از منظر #تفکر_جانبی، حضور در یک کنش خردمندانه #جمعی است که سود و زیان آن نیز به طور جمعی حاصل می‌شود.
↩ متاسفانه همان‌طور که بازار #امروز (چهاردهم دی‌ماه) نشان داد، #حقوقی‌ها پای حرف و قول دیروزشان نماندند و به امید ریزش بیشتر قیمت‌ها و خرید در قیمت‌های پایین‌تر، از بازار کوچکترین #حمایتی نکردند. اصلا شاید برای تحقق همین سناریو هم بود که #سازمان_بورس تقاضای مدیران کانال‌های بورسی را برای تعطیلی موقت و عبور از بحران اخیر نپذیرفت.
↩ از سوی دیگر، همان‌طور که انتظار می‌رفت، #تازه‌واردهای بازار هم به توصیه‌ها عمل نکردند و به پای سهم خود نایستادند و از رفتن به #صف‌های_فروش خودداری نکردند تا بازار در #کوتاه‌مدت به کام #حقوقی‌ها و #خصولتی‌ها نشود.
↩ بیش از حضور تازه‌واردها در #صف‌های_فروش، اما، این عقب‌نشینی آشکار #حقوقی‌ها از سهم‌های ارزنده بازار و حمایت #صوری، #دستوری، #تاکتیکی و #انتخاباتی آن‌ها از سهم‌های #بازار_زرد_پایه_فرابورس برای سوق دادن سرمایه‌های نو به سوی این سهم‌های #ورشکسته و #زیان‌ده بود، که بازارهای اصلی را امروز سراسر سرخ و #بازار_زرد_پایه_فرابورس را تا حدودی سبز نگه داشت.
↩ با این تفاصیل، #تفکر_جانبی همچنان هشدار خود را تکرار می‌کند که #صف_فروش نه جای فروش سهم، که جای آتش زدن آن و پر کردن جیب #خصولتیهای فرصت‌طلب است. آن هم در جایی که بازار بدون شک به زودی در مدار صعودی خود قرار خواهد گرفت.
https://t.me/tafakorjanbi
📍اختصاصی #تفکر_جانبی 👇
✍ آیا #ایران در آستانه‌ی #ونزوئلایی شدن است؟!
🔸همه‌ی ما کمابیش اطلاعاتی درباره‌ی اقتصاد زمین‌گیر کشور #ونزوئلا داریم و داستان برخی مصائب اقتصادی مردم این مملکت را در خلال اخبار دیده، خوانده و شنیده‌ایم. یکی از دلایل اصلی آشنایی ایرانی‌ها با این کشور آمریکای لاتین و حوزه‌ی دریای کارائیب، روابط نزدیک #محمود_احمدی‌نژاد با رئیس‌جمهور سوسیالیست آن، یعنی #هوگو_چاوز بود. روابطی که با جانشین چاوز، یعنی #نیکلاس_مادورو نیز تداوم یافته و این اواخر با صدور #بنزین به ونزوئلا و وارد کردن #طلا از آنجا خبرساز شده است.
🔸از سوی دیگر #ونزوئلا در سال‌های اخیر به خاطر ورشکستگی شدید اقتصادی، تورم بی‌سابقه در دنیا، صدرنشینی در جدول کشورهای فلاکت‌زده‌ی #بانک_جهانی، قرار گرفتن در فهرست #تحریم آمریکا، برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی و مواردی از این دست شناخته می‌شود و از این نظر، اگر نگوییم به طور #ساختاری، شباهت‌هایی #صوری با کشور ما دارد.
🔸اما یک جایی هست که این شباهت‌های صوری، جای خود را به شباهت‌های ساختاری می‌دهد و آن نحوه‌ی عملکرد فاجعه‌بار اقتصادی دو کشور در عین برخورداری از منابع عظیم نفتی و معدنی است. همین مسئله هم باعث شده که اقتصاددانان منتقد دولت و حکومت، به ویژه در یکی دو سال اخیر نسبت به #ونزوئلایی شدن ایران، یعنی رسیدن به جایی که برای مثال حقوق ماهیانه یک معلم تنها کفاف خرید ۷ عدد #تخم‌مرغ و یک قالب #پنیر را بدهد، هشدار می‌دهند. اخیراً هم‌جواری نام ایران با ونزوئلا در جدول کشور‌هایی با بالاترین شاخص #فلاکت بیش از پیش به این انگاره دامن زده است.
🔸داستان شباهت‌های ایران و ونزوئلا بسیار مفصل است و در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، اما به طور خلاصه خاستگاه بحران در هر دو کشور یکی است و به سیاست‌های غلط اقتصادی در دوران اوج و نضج گرفتن قیمت #نفت در دنیا بازمی‌گردد. یعنی همان دوره‌ای که حدود ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفت دست دولت احمدی‌نژاد با کشور ۸۰ میلیونی ایران را گرفت و حدود ۳۵۰ میلیارد دلار دست دولت کمونیست چاوز با کشور ۳۰ میلیونی ونزوئلا را. همان موقع که وضع مردم دو کشور به ظاهر مقدار زیادی خوب شد و #واردات بی‌رویه جای #تولید و توسعه‌ی صنایع و کشاورزی را گرفت و فرصتی طلایی در اختیار کشور فرصت‌طلبی چون #چین برای صادرات اجناس بنجل خود پیش آورد.
🔸برای مثال یادمان نمی‌رود که چگونه در دولت #احمدی‌نژاد به گندم‌کاران، در جایی که گندم کیلویی ۱۲۰۰ تومان قیمت‌گذاری شده بود، آرد وارداتی کیسه‌ای ۵۰۰ تومانی می‌دادند و قند در دل آن‌ها آب می‌کردند. و هزاران مورد بدتر از این که بازشماری آن‌ها از حوصله‌ی این یادداشت خارج است. باری، احمدی‌نژاد و چاوز با تقسیم بخشی از آن درآمد رویایی بین طبقات محروم جامعه، آن‌هم به اسم عدالت اجتماعی یک #خیانت بزرگ نیز کردند و آن به قول #سعید_حجاریان زیر و رو کردن ارزش‌های اصیل جامعه و از بین بردن #طبقه‌ی_متوسط و فرهیخته‌ی جامعه بود که حرص و ولعی برای دریافت #رانت‌های اقتصادی بادآورده نداشتند.
🔸به عبارتی، در اثر سرکوب طبقه‌ی متوسط و تعطیلی نهادهای مهمی چون سازمان #برنامه_و_بودجه بود که معلوم نشد بالاخره چه بر سر آن رقم نجومی ۸۰۰ میلیارد دلار آمد. و از همان‌جا هم بود که داستان #اختلاس‌ها شروع شد و حتی دامن معاون اول احمدی‌نژاد را گرفت. از همان‌جا هم بود که #فاصله‌ی_طبقاتی هی بیشتر و بیشتر شد و طبقه‌ای #نوکیسه به اسم #کاسبان_تحریم شکل گرفت که جز برای خود رفاه و آسایش مادی را روا نمی‌بیند. همین طبقه هم هست که حالا با نفوذ بالای اقتصادی، سیاسی و امنیتی خود هر روز اوضاع را بدتر از دیروز و ما را بیشتر و بیشتر به مرز #ونزوئلایی شدن نزدیک می‌کند.
🔸با تمام این اوصاف، شاید برخی بگویند که شرایط #ایران با #ونزوئلا یکی نیست، که واقعا هم نیست. اما این دلیل نمی‌شود که با این روند فزاینده‌ی #تحریم‌ها، این فروپاشی اقتصادی، این استیصال دولت آقای #روحانی در اداره‌ی مملکت، این فراگیری بیماری خانمان‌سوز #کرونا، این مخالفت با پیوستن به کنوانسیون‌هایی چون Fatf، این سقوط آزاد ارزش پول ملی و ... فکر کنیم که از خطر بزرگ ونزوئلایی شدن در امان هستیم. به ویژه اگر #دونالد_ترامپ زخمی و ناکام در برقراری ارتباط با ایران، دوباره بر کرسی ریاست‌جمهوری آمریکا بنشیند. آن‌ها هم که برای مثال و به اشتباه فکر می‌کنند با رشد قیمت #دلار و ارزهای خارجی در دوره‌ی تحریم و ترک صادرات و واردات، برخی سهم‌های بزرگ و صادرات‌محورِ #بورس رونق می‌گیرد، یا #شیاد هستند و یا #خوش‌خیال.
https://t.me/tafakorjanbi1398
✍ آیا #ایران در آستانه‌ی #ونزوئلایی شدن است؟!
🔸همه‌ی ما کمابیش اطلاعاتی درباره‌ی اقتصاد زمین‌گیر کشور #ونزوئلا داریم و داستان برخی مصائب اقتصادی مردم این مملکت را در خلال اخبار دیده، خوانده و شنیده‌ایم. یکی از دلایل اصلی آشنایی ایرانی‌ها با این کشور آمریکای لاتین و حوزه‌ی دریای کارائیب، روابط نزدیک #محمود_احمدی‌نژاد با رئیس‌جمهور سوسیالیست آن، یعنی #هوگو_چاوز بود. روابطی که با جانشین چاوز، یعنی #نیکلاس_مادورو نیز تداوم یافته و این اواخر با صدور #بنزین به ونزوئلا و وارد کردن #طلا از آنجا خبرساز شده است.
🔸از سوی دیگر #ونزوئلا در سال‌های اخیر به خاطر ورشکستگی شدید اقتصادی، تورم بی‌سابقه در دنیا، صدرنشینی در جدول کشورهای فلاکت‌زده‌ی #بانک_جهانی، قرار گرفتن در فهرست #تحریم آمریکا، برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی و مواردی از این دست شناخته می‌شود و از این نظر، اگر نگوییم به طور #ساختاری، شباهت‌هایی #صوری با کشور ما دارد.
🔸اما یک جایی هست که این شباهت‌های صوری، جای خود را به شباهت‌های ساختاری می‌دهد و آن نحوه‌ی عملکرد فاجعه‌بار اقتصادی دو کشور در عین برخورداری از منابع عظیم نفتی و معدنی است. همین مسئله هم باعث شده که اقتصاددانان منتقد دولت و حکومت، به ویژه در یکی دو سال اخیر نسبت به #ونزوئلایی شدن ایران، یعنی رسیدن به جایی که برای مثال حقوق ماهیانه یک معلم تنها کفاف خرید ۷ عدد #تخم‌مرغ و یک قالب #پنیر را بدهد، هشدار می‌دهند. اخیراً هم‌جواری نام ایران با ونزوئلا در جدول کشور‌هایی با بالاترین شاخص #فلاکت بیش از پیش به این انگاره دامن زده است.
🔸داستان شباهت‌های ایران و ونزوئلا بسیار مفصل است و در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، اما به طور خلاصه خاستگاه بحران در هر دو کشور یکی است و به سیاست‌های غلط اقتصادی در دوران اوج و نضج گرفتن قیمت #نفت در دنیا بازمی‌گردد. یعنی همان دوره‌ای که حدود ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفت دست دولت احمدی‌نژاد با کشور ۸۰ میلیونی ایران را گرفت و حدود ۳۵۰ میلیارد دلار دست دولت کمونیست چاوز با کشور ۳۰ میلیونی ونزوئلا را. همان موقع که وضع مردم دو کشور به ظاهر مقدار زیادی خوب شد و #واردات بی‌رویه جای #تولید و توسعه‌ی صنایع و کشاورزی را گرفت و فرصتی طلایی در اختیار کشور فرصت‌طلبی چون #چین برای صادرات اجناس بنجل خود پیش آورد.
🔸برای مثال یادمان نمی‌رود که چگونه در دولت #احمدی‌نژاد به گندم‌کاران، در جایی که گندم کیلویی ۱۲۰۰ تومان قیمت‌گذاری شده بود، آرد وارداتی کیسه‌ای ۵۰۰ تومانی می‌دادند و قند در دل آن‌ها آب می‌کردند. و هزاران مورد بدتر از این که بازشماری آن‌ها از حوصله‌ی این یادداشت خارج است. باری، احمدی‌نژاد و چاوز با تقسیم بخشی از آن درآمد رویایی بین طبقات محروم جامعه، آن‌هم به اسم عدالت اجتماعی یک #خیانت بزرگ نیز کردند و آن به قول #سعید_حجاریان زیر و رو کردن ارزش‌های اصیل جامعه و از بین بردن #طبقه‌ی_متوسط و فرهیخته‌ی جامعه بود که حرص و ولعی برای دریافت #رانت‌های اقتصادی بادآورده نداشتند.
🔸به عبارتی، در اثر سرکوب طبقه‌ی متوسط و تعطیلی نهادهای مهمی چون سازمان #برنامه_و_بودجه بود که معلوم نشد بالاخره چه بر سر آن رقم نجومی ۸۰۰ میلیارد دلار آمد. و از همان‌جا هم بود که داستان #اختلاس‌ها شروع شد و حتی دامن معاون اول احمدی‌نژاد را گرفت. از همان‌جا هم بود که #فاصله‌ی_طبقاتی هی بیشتر و بیشتر شد و طبقه‌ای #نوکیسه به اسم #کاسبان_تحریم شکل گرفت که جز برای خود رفاه و آسایش مادی را روا نمی‌بیند. همین طبقه هم هست که حالا با نفوذ بالای اقتصادی، سیاسی و امنیتی خود هر روز اوضاع را بدتر از دیروز و ما را بیشتر و بیشتر به مرز #ونزوئلایی شدن نزدیک می‌کند.
🔸با تمام این اوصاف، شاید برخی بگویند که شرایط #ایران با #ونزوئلا یکی نیست، که واقعا هم نیست. اما این دلیل نمی‌شود که با این روند فزاینده‌ی #تحریم‌ها، این فروپاشی اقتصادی، این استیصال دولت آقای #روحانی در اداره‌ی مملکت، این فراگیری بیماری خانمان‌سوز #کرونا، این مخالفت با پیوستن به کنوانسیون‌هایی چون Fatf، این سقوط آزاد ارزش پول ملی و ... فکر کنیم که از خطر بزرگ ونزوئلایی شدن در امان هستیم. به ویژه اگر #دونالد_ترامپ زخمی و ناکام در برقراری ارتباط با ایران، دوباره بر کرسی ریاست‌جمهوری آمریکا بنشیند. آن‌ها هم که برای مثال و به اشتباه فکر می‌کنند با رشد قیمت #دلار و ارزهای خارجی در دوره‌ی تحریم و ترک صادرات و واردات، برخی سهم‌های بزرگ و صادرات‌محورِ #بورس رونق می‌گیرد، یا #شیاد هستند و یا #خوش‌خیال.
https://t.me/tafakorjanbi1398