🔵 #به_خودمان_بیاییم! (۱)
🔸در مذمت غیبت کردن ما ینگجهایها
✍ #مصطفی_شوشتری
کسی گیرد آرامِ دل در کنار
که از صحبت خلق گیرد کنار
مکن عیب خلق، ای خردمند، فاش
به عیب خود از خلق مشغول باش
چو باطل سرایند مگمار گوش
چو بیستر بینی بصیرت بپوش
📚بوستان #سعدی، باب هفتم
بزرگی میگفت وقتی مردم جامعهای به ادبیات، آداب و سنت گذشتگان خردمند خود پشت کنند، دچار زوال و انحطاط اخلاقی میشوند. در چنین جامعهای رعایت اخلاقیات و ارزشهای انسانی دیگر جزو اولویتهای مردم آن نیست و همه درگیر سبقت گرفتن از هم برای منفعت مادی بیشتر و لذتهای نفسانی متنوعتر هستند. جامعهای اینچنین، گرچه شاید ظاهری اخلاقی داشته باشد ولی کاملاً از درون تهی است.
حکایت جامعه ما نیز جدای از چنین جامعهای نیست. جامعهای که به میزان زیادی درگیر تزویر و ریاکاری شده، دروغ بستن و غیبت کردن از دیگری، امری متداول شده و هیچکس بابت پخش کردن تهمتها و دروغها به دیگران، خود را سرزنش نمیکند. در این جامعه، افراد به تبعات حرفهایی که پشت سر دیگری میزنند فکر نمیکنند و نواقص درونی و کمبودهای زندگی خود را، با پخش کردن چند جمله از زندگی دیگران که معلوم نیست صحیح باشد یا ناصحیح، نشان میدهند.
کسانی که در مجلسی غیبت میشنوند و سکوت میکنند نیز در آن عمل ناپسند شریک هستند. این سخن از پیامبر گرامی اسلام (ص) است که: «اَلسّاکتُ شریکُ المُغْتاب. سکوتکننده، شریکِ غیبتکننده است».
پیامبر (ص) در حدیثی به حضرت علی (ع) فرمودند: «ای علی، کسی که پیش او پشت سر دیگری غیبت شود و او به دفاع از وی برنخیزد خداوند او را در دنیا و آخرت رسوا میکند.»
متاسفانه میبینیم گروههایی صرفاً با هدف جمعآوری اطلاعات از زندگی دیگران شکل میگیرد و جماعتی برای وقت پُر کردن و حرّافی در روستا برای زندگی دیگران قصه میبافند یا در مشهد باند #تهمتزنی راه میاندازند و در مجالس زنانه به غیبت از این و آن میپردازند.
باید از اینان پرسید که تقصیر دین و ائمه معصومین (ع) چیست که مجالس روضه را به مجالس غیبت و دروغپراکنی تبدیل میکنید؟ چرا مجالسی که در اصل باید مجالس تفکر و پرداختن به خویشتن و تزکیه نفس باشند، متاسفانه به محافلی برای تخریب زندگی دیگران مبدّل گشتهاند؟ افرادی که به راحتی آبروی دیگران را بدون مدرک زیرسوال میبرند آیا حاضر هستند فرد دیگری با آبروی آنها بازی کند؟؟
"سبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده میآید ز استغفار ما!"
ای کاش همه ما قبل از سخن گفتن، به این فکر کنیم که آیا حرفی که از کسی شنیدهایم و میخواهیم بر زبان بیاوریم #حقیقت دارد یا نه؟ و اینکه گفتن آن حرف به دیگری چه فایدهای دارد و ممکن است گفتنش چه نتایج منفی به همراه داشته باشد؟
در احادیث معصومین علیهمالسلام، "غیبت کردن" نشانهای از افراد منافق است و فرد غیبتکننده، فردی عاجز، حقیر و ناتوان تلقی میشود.
بیاییم تلاش کنیم نفاق نورزیم. تلاش کنیم حقیر و ناتوان نباشیم. تلاش کنیم #غیبت نکنیم. اندکی به خود بپردازیم. راه کمال روحی و بزرگی، از پرداختن به عیوب خود شروع میشود نه از تجسّس در عیوب و زندگی دیگران!
تلاش کنیم #به_خودمان_بیاییم!
شیوهی واعظ آن بود که نخست
فعل خود را کند به قول، درست...
زشت باشد که عیب خود پوشی
واندر افشای دیگران کوشی...
📚هفت اورنگ #جامی
@yengejeh
🔸در مذمت غیبت کردن ما ینگجهایها
✍ #مصطفی_شوشتری
کسی گیرد آرامِ دل در کنار
که از صحبت خلق گیرد کنار
مکن عیب خلق، ای خردمند، فاش
به عیب خود از خلق مشغول باش
چو باطل سرایند مگمار گوش
چو بیستر بینی بصیرت بپوش
📚بوستان #سعدی، باب هفتم
بزرگی میگفت وقتی مردم جامعهای به ادبیات، آداب و سنت گذشتگان خردمند خود پشت کنند، دچار زوال و انحطاط اخلاقی میشوند. در چنین جامعهای رعایت اخلاقیات و ارزشهای انسانی دیگر جزو اولویتهای مردم آن نیست و همه درگیر سبقت گرفتن از هم برای منفعت مادی بیشتر و لذتهای نفسانی متنوعتر هستند. جامعهای اینچنین، گرچه شاید ظاهری اخلاقی داشته باشد ولی کاملاً از درون تهی است.
حکایت جامعه ما نیز جدای از چنین جامعهای نیست. جامعهای که به میزان زیادی درگیر تزویر و ریاکاری شده، دروغ بستن و غیبت کردن از دیگری، امری متداول شده و هیچکس بابت پخش کردن تهمتها و دروغها به دیگران، خود را سرزنش نمیکند. در این جامعه، افراد به تبعات حرفهایی که پشت سر دیگری میزنند فکر نمیکنند و نواقص درونی و کمبودهای زندگی خود را، با پخش کردن چند جمله از زندگی دیگران که معلوم نیست صحیح باشد یا ناصحیح، نشان میدهند.
کسانی که در مجلسی غیبت میشنوند و سکوت میکنند نیز در آن عمل ناپسند شریک هستند. این سخن از پیامبر گرامی اسلام (ص) است که: «اَلسّاکتُ شریکُ المُغْتاب. سکوتکننده، شریکِ غیبتکننده است».
پیامبر (ص) در حدیثی به حضرت علی (ع) فرمودند: «ای علی، کسی که پیش او پشت سر دیگری غیبت شود و او به دفاع از وی برنخیزد خداوند او را در دنیا و آخرت رسوا میکند.»
متاسفانه میبینیم گروههایی صرفاً با هدف جمعآوری اطلاعات از زندگی دیگران شکل میگیرد و جماعتی برای وقت پُر کردن و حرّافی در روستا برای زندگی دیگران قصه میبافند یا در مشهد باند #تهمتزنی راه میاندازند و در مجالس زنانه به غیبت از این و آن میپردازند.
باید از اینان پرسید که تقصیر دین و ائمه معصومین (ع) چیست که مجالس روضه را به مجالس غیبت و دروغپراکنی تبدیل میکنید؟ چرا مجالسی که در اصل باید مجالس تفکر و پرداختن به خویشتن و تزکیه نفس باشند، متاسفانه به محافلی برای تخریب زندگی دیگران مبدّل گشتهاند؟ افرادی که به راحتی آبروی دیگران را بدون مدرک زیرسوال میبرند آیا حاضر هستند فرد دیگری با آبروی آنها بازی کند؟؟
"سبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده میآید ز استغفار ما!"
ای کاش همه ما قبل از سخن گفتن، به این فکر کنیم که آیا حرفی که از کسی شنیدهایم و میخواهیم بر زبان بیاوریم #حقیقت دارد یا نه؟ و اینکه گفتن آن حرف به دیگری چه فایدهای دارد و ممکن است گفتنش چه نتایج منفی به همراه داشته باشد؟
در احادیث معصومین علیهمالسلام، "غیبت کردن" نشانهای از افراد منافق است و فرد غیبتکننده، فردی عاجز، حقیر و ناتوان تلقی میشود.
بیاییم تلاش کنیم نفاق نورزیم. تلاش کنیم حقیر و ناتوان نباشیم. تلاش کنیم #غیبت نکنیم. اندکی به خود بپردازیم. راه کمال روحی و بزرگی، از پرداختن به عیوب خود شروع میشود نه از تجسّس در عیوب و زندگی دیگران!
تلاش کنیم #به_خودمان_بیاییم!
شیوهی واعظ آن بود که نخست
فعل خود را کند به قول، درست...
زشت باشد که عیب خود پوشی
واندر افشای دیگران کوشی...
📚هفت اورنگ #جامی
@yengejeh